میلاد امام کاظم(ع)
از عرش صدای ربنا آمده است
موسی کلیم با عصا آمده است
از بیت امام صادق آل عبا
تبریک که بابای رضا آمده است
طور من است مرقد ِموسای کاظمین
قـربـان آن دو گنبـد ِ زیبــای کاظمین
بعداز غـدیر و جـلوه مستانه نجف
تعظیـم می‌کنیـم به آقـای کاظمین
صالح ترین عبد خدا موسی بن جعفر
حق است هرکس هست با موسی بن جعفر
ما بنده و آقای ما موسی بن جعفر
محتاج‌ها گویند یا موسی بن جعفر
در پای جودش اغنیا محتاج هستند
قربانیش در ماه حج حجاج هستند
مستیم مست باده باب الحوائج
هستیم ما دلداده باب الحوائج
قربان خانواده باب الحوائج
آقاست آقا زاده باب الحوائج
با بچه هایش صاحب سرمایه هستیم
با مشهد و شیراز و قم همسایه هستیم
بال ملائک هست فرش زیر پایش
ایزد مسخّر کرده هستی را برایش
هستند در ایران ما فرزندهایش
معصومه‌اش آمد به دنبال رضایش
انوار او تقسیم شد بر مشهد و قم
او را زیارت میکنم در مشهد و قم
او آیت عظمای آیات خدا بود
شب تا سحر گرم مناجات خدا بود
مات رخش شد عرش او مات خدا بود
واضح ترین تصویر از ذات خدا بود
او جلوه رب بود اما بندگی کرد
انسان کامل بود و ساده زندگی کرد
«والکاظمین الغیض»، صبرش حد ندارد
خوب است و در بین صفاتش بد ندارد
در مومنینش یک نفر مرتد ندارد
در صحبتش با خادمان «باید» ندارد
خاری رَوَد در پای فرزند عزیزش
اخمی نخواهد کرد بر روی کنیزش
تابوده این بوده ست «آقا؛ تو، گدا؛ من»
مدح تورا گفتن کجا آقا کجا من؟
تو جان بخواه و مابقی کار با من
بدکاره آمد محضرت شد پاک دامن
با دیدنت ذکر خدا ورد لبش شد
از تو سرودن کار هر روز و شبش شد
تو آمدی از عرش بر دامان مادر
دست تو را دادند بر دستان مادر
مثل طلای خالص است ایمان مادر
جان امام کاظم است و جان مادر
وقت ولادت مادرت تکبیر می‌گفت
این عالمه بهر زنان تفسیر می‌گفت
در عشق حق عاشق ترین عاشق تو هستی
مجرای فیض عالمی، رازق تو هستی
هرچند مخلوقی ولی خالق تو هستی
تنها وصی حضرت صادق تو هستی
علم لدنّی پدر در سینه توست
جود و کرامت عادت دیرینه توست
تا پای جانت پای قرآن ایستادی
در فتنه‌ها، ای کوه ایمان ایستادی
رودرروی بدعتگذاران ایستادی
با رنج و زحمت کنج زندان ایستادی...
...تا یازده رکعت نماز شب بخوانی
در کنج زندان روضه زینب بخوانی
جان ها فدای آستان عمه جانت
دارد میآید کاروان عمه جانت
ای کاش بودم در زمان عمه جانت
تا می‌شدم قربان جان عمه جانت
تا روضه گودال ها چیزی نمانده
تا غارت خلخال ها چیزی نمانده
سرود جشن حضرت
موسی بن جعفر(ع)
سبک افتخاری
بنداول
عشق من موسی بن جعفر
ای تو از نسل پیمبر
تو شدی باب الحوائج
ای همه هستی حیدر
من میزنم صدایت
جانم کنم فدایت
تو آقایی و مولا
من خاک کف پایت
مولا موسی بن جعفر(۲)
از طلوعت آسمان غرق شعف شد
با وجودت شادمان شاه نجف شد
آسمانی و زمین جایت نباشد
نور پاکت جلوه‌گر از هر طرف شد
تو یار جان جانی
هستی را شده بانی
در قرآن محمد
تو عَلَّم‌َ البیانی
مولا موسی بن جعفر(۴)
بنددوم
پسرت سلطان ایران
قبله‌گاه اهل ایمان
دخترت مدفون در قم
به تن ایران ما جان
ما مدیون تو هستیم
ما ممنون تو هستیم
ایران زنده ز نامت
ما مفتون تو هستیم
مولا موسی بن جعفر(۴)
مالک الملک همه ایران مایی
من به عشق تو شدم کرببلایی
گشته کشورم پر از ماه و ستاره
میکند در هر کجا جلوه‌نمایی
جان بر کف تو هستیم
از جامت مست مستیم
ما سائلان کویت
در راه تو نشستیم
مولا موسی بن جعفر(۴)
بندسوم
یک نگاهی تو به ما کن
حاجت ما را روا کن
جان سلطان غریبان
عیدی ما را عطا کن
زیارت از تو خواهم
باشد آخر راهم
حرف دلم همینه
آقا کنی نگاهم
مولا موسی بن جعفر(۴)
تو که حلال جمیع مشکلاتی
مثل حیدر چشمه‌ی آب حیاتی
من به پیش پای تو گردن نهادم
بهر عاشقان تو کشتی نجاتی
تا زائر تو هستم
بر درگاهت نشستم
از جامت عاشقانه
من مست مست مستم
مولا موسی بن جعفر(۴)
#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza
سرود جشن میلاد
امام کاظم (ع )
بنددوم
روز ولادت امام کاظم
به سوی کاظمین دلم شد عازم
بعد غدیر جشن ولادت تو
زیارت قبر تو گشته لازم
باب الحوائجی و من غلامت
ای بفدای تو و باب و مامت
حالا که قسمتم نشد زیارت
از ره دور میدم آقا سلامت
سلام‌آقا...سلام‌آقا... سلام‌آقا (۲)
بنددوم
بیت ولا غرق شعف شد امشب
آیینه بندان هرطرف شد امشب
شاد دل شیعه از این ولادت
همقدم شاه نجف شد امشب
دلم داره پر میزنه به سویت
بین حرم شدم گدای کویت
قبله نمای همه عاشقاتی
لیله قدر همه گشته مویت
سلام آقا سلام آقا سلام آقا (۲)
#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza
اشعار زیر مجموعه ای از اشعار شعرای اهل بیت است که در مدح امام هفتم شیعیان آقا امام موسی کاظم (ع) گفته شده است . این مجموعه نزدیک به 17 شعر است که در مدح و مولودی امام موسی بن جعفر سروده شده است .شما می توانید برای دیدن اشعار بر روی ادمه مطلب کلیک کنید و اشعار را به صورت کامل مشاهده نمایید.
ذکر دوست
بر در دروازه ى حاجات دل
تا سحرم مست مناجات دل
راز و نیاز دل ما ذکر دوست
نیست کسى هر آنچه باشد از اوست
مدح
دست طلب به سوى او روز و شام
مسئلت از غیر جمالش حرام
هر که اسیر بى قرار یار است
به شوق او همیشه ره سپار است
دیده ببندد همه دم به راهش
جان بدهد بر سر یک نگاهش
به سر رود به سوى جانانه اش
تا که
چند شعر کوتاه به مناسبت ولادت امام موسی کاظم ع
صبح انوار هدایت
صبح انوار هدایت موسى کاظم بود
صاحب سرّ ولایت، موسى کاظم بود…
آن گلستان ولایت کز نسیم او دمید
گلبنى در هر ولایت، موسى کاظم بود
عقل در تفسیر آیات کمالش کى رسد
آیتى در صد روایت، موسى کاظم بود
آفتابى چون على موسىالرضا را در وجود
مشرق صبح سعادت، موسى کاظم بود
اهلی شیرلزی
سالار اهل دین
آن درگهى که پایهاش از عرش برتر است
دولتسراى حضرت موسى بن جعفر است
آیینه جمال خداوند سرمدى
هم مظهر علوم و خصال پیمبر است
در جبهه مبارکش، آثار زهد و علم
لعلِ لبش، علامتى از حوض کوثر است
سالار اهل دین بُوَد و فخر اولیا
هفتم امام و حجت خلاق اکبر است
مدر
اشعار کوتاه و پیامکهای تولد امام موسی کاظم علیه السلام
یک سعادت
داد این بشارت تابیده هفتم
مهر ولایت
آمد این مژده از حى تبارک
میلاد موسى بن جعفر مبارک
- – - – - – - – - – - – - – - – - – – - – - – -
آن درگهى که پایهاش از عرش برتر است
دولتسراى حضرت موسى بن جعفر است
آیینه جمال خداوند سرمدى
هم مظهر علوم و خصال پیمبر است
ولادت امام موسی کاظم مبارک باد
- – - – - – - – - – - – - – - – - – – - – - – -
بر امام منتظر بادا مبارک این ولادت
تهنیت بر شیعیان حضرتش از این ولادت
رسید شادى شیعیان به عرش اعلى
چونکه شد نور رخ موسوى هویدا
- – - – - – - – - – - – - – - – - – – - – - – -
حضرت موسی بن جعفر
به مناسبت میلاد امام موسی بن جعفر (ع)
ای شمس والای وِلا، موسی بن جعفر (ع)
ای مرکز مهر خدا، موسی بن جعفر (ع)
بر پای مقدم های گل بارانت ای یار
هر عاشقی گردد فدا، موسی بن جعفر (ع)
ای صد چو حاتم سائل یک گوشه چشمت
لطفی نما بر این گدا، موسی بن جعفر (ع)
در این شب فرخنده، ای مولود عاشق
عیدی بده بر دست ما ، موسی بن جعفر (ع)
امشب فقط نام تو را بر لب سراییم
تا در تن ما مانده نا، موسی بن جعفر (ع)
در بوستان مهر ایزد ای شقایق
هر غنچه ای دارد نوا، موسی بن جعفر (ع)
در کل عمرت غم ز مزدوران که دیدی
ای کشتی غرق بلا، موسی بن جعفر (ع)
در روز میلادت بیا از روی اکرام
کن قسمت ما کربلا، موسی بن جعفر (ع
زيور آرا شد زمين تا عرش اعلى
چونكه شد نور رخ موسى هويدا
مبارك مبارك مبارك
به به از شان و جلال و عزت و جاهش
خرم افزا شد زمين از ديدن روى گرامش
عالم از اين مولد فرخنده گرديده طرب زا
چونكه شد نور رخ موسى هويدا
مبارك مبارك مبارك
بر امام منتظر بادا مبارك اين ولادت
تهنيت بر شيعيان حضرتش از اين ولادت
رسيد شادى شيعيان به عرش اعلى
چونكه شد نور رخ موسوى هويدا
مبارك مبارك مبارك
بزم ما را نبود زيب و فرى بهتر از اين
نيست ما بى خبران را خبرى بهتر از اين
بهر پرواز به كاشانه قاف ملكوت
حق نداده است مرا بال و پرى بهتر از اين
هر كسى را اثرى هست گرانمايه و من
بين اشعار ندارم اثرى بهتر از اين
آمد اين مژده نگوشم سحر از عالم غيب
كه نباشد شب ما را سحرى بهتر از اين
شب ميلاد همايون بهين رهبر ماست
كه بشر را نبود راهبرى بهتر از اين
از گريبان زمين سرزده خورشيد مگر
كه نديده است بخود زيب و فرى بهتر از اين
جاى دارد كه بگويد به دوصد جلوه زمين
آسمانا تو ندارى قمرى بهتر از اين
صادق آل نبى را پسرى داد خدا
كه نباشد پدرى را پسرى بهتر از اين
بعد صادق زره لطف نداده است بما
صدف ب
هر شاعري ست در تب تضمين چشم تو
از بس سرودني ست مضامين چشم تو
چشم جهان به مقدمت اي عشق روشن است
از اولين دقايق تکوين چشم تو
ما را اسير صبح نگاه تو کرده است
آقا کرشمه هاي نخستين چشم تو
از ابتداي خلقت عالم از آن ازل
شيعه شدم به شيوه‌ی آئين چشم تو
مي شد چه خوب نور خدا را نگاه کرد
از پشت پلکت از پس پرچين چشم تو
امشب شکوه خلد برين ديدني شده
وقتي شده ست منظر و آئينه چشم تو
گل کرده بر لب غزلم باغی از رطب
امشب به لطف لهجه‌ی شیرین چشم تو
چشم تو آسمان سخا و کرامت است
آقا خوشا به حال مساکین چشم تو
حالا دو خط دعا به لبم نقش بسته است
در انتظار لحظه‌ی آمین چشم تو
آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند
آیا شود که گ
بزم ما را نبود زیب و فری بهتر از این نیست ما بی خبران را خبری بهتر ازاین
بهر پرواز به کاشانه قاف ملکوت حق نداده است مرا بال و پری بهتر از این
هر کسی را اثری هست گرانمایه و من بین اشعار ندارم اثری بهتر از این
آمد این مژده به گوشم ز عالم غیب که نباشد شب ما را سحری بهتر از این
شب میلاد همایون بهین رهبر ماست که بشر را نبود راهبری بهتر از این
از گریبان زمین سرزده خورشید مگر که ندیده است به خود زیب وفری بهتر ازاین
جای دارد که بگوید به دو صد جلوه زمین آسمانا تو نداری قمری بهتر از این
بعد صادق ز ره لطف نداده است به ما صدف بهر ولایت گهری بهتر ازاین
به خدایی خدا نیست در اقلیم وجود
بهر زیب سرما تاج سری ب
مژده ای ، دل که به ما تاج سری دادخدا شب ما سوته دلان را ، سحری داد خدا
سجده شکر به جا آر که از رحمت خویش تیرجانسوز دعا را اثری داد خدا
شجر طیّبه گلشن طاها را باز کوری ددمنشان برگ وبری داد خدا
تا که اسلام قوی گردد و الحاد ضعیف صدف بحر ولا را گوهری داد خدا
ای صبا مژده بده فاطمه را کزره لطف صادق آل نبی را پسری داد خدا
شادمان باش که از راه کرم در کف ما در بر آتش دوزخ سپری داد خدا
ملک از کنگره عرش دهد مژده به ما که به ما ناجی نیکو سیری داد خدا
تا که زنجیر ستم را زکرم پاره کند به علی شیر خدا شیر نری داد خدا
بهر آزادی ابناء بشر بار دگر به بشر رهبر فریاد گری داد خدا
تا کند زیر و زبر کاخ ستم پرور ظلم م
امشب جهان به عطر ولایت معطر است زیرا شب ولادت موسی بن جعفر است
روئیده در بهشت ولایت گلی کز آن در هر مشام رایحه ای روح پرور است
با اینهمه جلال خدائی بشر که دید
الحق که جای گفتن الله اکبر است
وارث مُلک تبسم ، کاظم است
عشق عالمتاب هفتم ، کاظم است
آفرینش ، سوره ای از مهر او
بر لب هستی ، تبسّم کاظم است
مُصحف اخلاص و قاموس یقین
بحر عرفان را تلاطم ، کاظم است
مُقتدای آسمان مردان سبز
قبله ی آیینه مردم ، کاظم است
ترجُمان وحدت دل های ما
تابش مِهر تفاهم ، کاظم است
مِی پرستان ! وقت سرمستی رسید
در میستان هفتمین خُم ، کاظم است
آسمان ! تبریک ، فصل هفتم است
مِهر عالمتاب هفتم ، کاظم است
می رسد از هر طرف زائر مدام از راهِ دور
سهم من در حدّ یک عرض ِسلام از راه دور
نیستم دور ضریحت! در خیالم بارها-
می روم گم می شوم در ازدحام از راه دور
در طوافت می دوَم با پای شعرم هفت بار
تا کمی زائر شوم با احترام از راه دور
اشک می ریزد دلم! از شوق٬ پرپر می زند
دور گنبد؛ بر فراز پشت بام از راه دور
آیهٔ «وٱلکاظمینَ ٱلغَیظ» راه و رسم توست
کاش دریابی مرا در این مقام از راه دور
حضرت باب ٱلحوائج هستی و تا زنده ام
میگذاری مهربان... سنگ تمام از راه دور
بارها با چشم خود دیدم سپردی از کرم
زخم هایم را به دست التیام از راه دور
بُعد منزل نیست... اما در حرم حالم خوش است
گر چه می دانم نظر دارد امام از ر
سرود جشن میلاد
موسی‌بن‌حعفر(ع)
بنداول
داره ستاره میباره از آسمون
چراغونی شده همه کهکشون
مدینه شده دوباره غرق شعف
رحمت خدا میریزه از هر طرف
پسر امام صادق
دیده به دنیا وا کرد
مدینه رو دوباره
ببین چه باصفا کرد
موسی‌بن‌جعفر آقا(۴)
بنددوم
بیت ولا دوباره غرق نوره
آی عاشقا بیاین وقت حضوره
با قدم کلیم آل زهرا
مدینه‌هم به مثل کوه طوره
امام همه عالمه
بابای شاه طوسه
برای اهل ایران
خودش شمس‌الشموسه
موسی‌بن‌جعفرآقا(۴)
میلاد حضرت کاظم
از مهستان ولایت ماه هفتم شد عیان
جشن میلادش بپا گردید در هفت آسمان
بار دیگر در مدینه دلبری دل می برد
تازه مولودی که باشد عرش حق را دلستان
عالم آل علی صادق شده،صاحب پسر
بوسه باران می کند مادر رخ آرام جان
مخزن گنج الهی را خدا بگشوده است
عرضه کرده بر جهان اینبار هم دری گران
مقصد هر شیعه بیت حضرت صادق شده
صف در صف واژه ی تبریک بر لبهایشان
آمده موسی بن جعفر،صابر وباب نجات
عالم وصالح، زکظم غیض او دارد نشان
جشن می باید که میلاد شریف کاظم است
نوکری در روز میلادش نما شادی کنان
کاظمینش روز میلادش تماشایی بود
بارگاهش کفتر دلهای ما را آشیان
کاش روزی زائرش گردم دلم گیرد صفا
بهره ها
موج شادی
دوباره موج شادی تا ثریا می برد ما را
چوبوی گل به باغ آرزوها می برد ما را
توگویی پور موسی خیمه زد در وادی سینا
که نور روی او تا طور سینا می برد ما را
گل روی امام عسکری ای دل تماشایی است
که شوق دیدنش بهر تماشا می برد ما را
نسیمی آشنا همراه خود همچون غبار امشب
به سوی کوی او بهر تمنا می برد ما را
اگر چه کمتریم از ذره اما جذبه ی شوقش
به سوی آفتاب عالم آرا می برد ما را
بزن دست طلب بردامن مهر وتولایش
که این مهرو ولا تا عرش اعلا می برد ما را
به ساحل می بردمارا امید رحمتش آخر
اگر موج گنه دریا به دریا می برد ما را
بود منجی عالم مهدی موعود فرزندش
که یادش سوی گلزار تولا می برد ما را
پی ا
میلاد امام کاظم
من مست می موسویم زین باده
راهم به مسیر کاظمین افتاده
تا خاک شدم خاک ره زوارش
از کوثر فاطمی شرابم داده
صلِّ عَلیٰ محمد امام کاظم آمد
صلِّ عَلیٰ محمد امام کاظم آمد
ذی الحجّه و دلها شد،مَحوِ گل شقایق
تابنده شد به عالَم،ماهِ امامِ صادق
صلِّ عَلیٰ محمد امام کاظم آمد
صلِّ عَلیٰ محمد امام کاظم آمد
امامِ هفتمِ ما،مِهرِ رُخَش عیان شد
آمد وَ سرپناه و،اُمیدِ عاشقان شد
صلِّ عَلیٰ محمد امام کاظم آمد
صلِّ عَلیٰ محمد امام کاظم آمد
اَبواء بهشتِ رضوان،گردیده از جمالش
جانم فدای حُسن و،خال و خط و خِصالش
صلِّ عَلیٰ محمد امام کاظم آمد
صلِّ عَلیٰ محمد امام کاظم آمد
آمد به دنیا عَبدی،حق طینت و دل آرا
گیریم به این ولادت،عیدی زِ دست زهرا
صلِّ عَلیٰ محمد امام کاظم آمد
صلِّ عَلیٰ محمد امام کاظم آمد
ما جملگی محبّ ِ
قبلهٔ حاجات همه،فروغ انجُم آمده
جانِ علی و فاطمه،امام هفتم آمده
ای ثمر آل عبا
ای پسر شیر خدا
ای پدرِ امام رضا
جلوهٔ نور سرمدی
امامِ کاظم مددی...
جان و دل از مَقدَم تو،زنده شد و صفا گرفت
زمزمه های عاشقان،عطر خدا خدا گرفت
نور خدا خوش آمدی
نخلِ سَخا خوش آمدی
بَحرِ عطا خوش آمدی
ای قمرِ محمّدی
امامِ کاظم مددی...
ای حَسَنی طینَت و اِی،سُلالهٔ پاک حسین
به عشق تو نموده دل،هوای صحنِ کاظمین
طعمِ وِلایَت چو رُطَب
خوانم تو را به تاب و تب
مرا به کویت بطلب
ای که زِ خلق،اَمجَدی
امامِ کاظم مددی...
یا موسی بن جعفر(ع)
ای عاشقان بار دگر میخانه حق باز شد
آماده ساغر ها کنید لطف خدا ابراز شد
ساقی بود دردانه ای مولود آل مصطفی
با خلقش از سوی خدا بار دگر اعجاز شد
در طور سینا گوییا موسای دیگر آمده
موسای کاظم آمد وآهنگ شادی ساز شد
امشب به بیت صادق ودر گلشن آل علی
زیبا گلی زد غنچه و با لطف یزدان باز شد
آمد به دنیا هفتمین ماه سپهر اولیا
فرمانروای قلب ها ورهبری ممتاز شد
آمد کسی که درگهش شد ملجأ هر ناامید
باب حوائج بودنش، بر شیعیان احراز شد
امشب ستاره بهر او، بارد زسوی آسمان
درگاه شادی درگه دادار بی انباز شد
شهر مدینه روشن از، نور رخ زیبای او
تبریک بر آل علی، از هر طرف آواز شد
در روز میلادش کند،دل یاد شهرکاظمین
مرغ دل ما شادمان، آماده پرواز شد
شعر:اسماعیل تقوایی
امشب ز برج هفتمین مه بی نقاب آمد برون
بهر صلاح کار دین آن در ناب آمد برون
امشب ندانم از چه رو دل می رود تا عرش هو
گویا گلی بی چند و چون پر پیچ و تاب آمد برون
امشب تمام آسمان در عرش منزل می کند
زیرا که ماه هفتمین دور از نقاب آمد برون
امشب دلم مستانه شد چون عاشق دیوانه شد
زیرا که شمع محفلی چون بوتراب آمد برون
امشب مهی از آسمان آمد به بام این جهان
بهر نگاه گلرخش مه با نقاب آمد برون
امشب حوایج شد روا با دست مولای وری
زان رو که بر حاجات ما مفتاح و باب آمد برون
امشب (ضیاء) چشم ما دارد فروغ دیگری
گویا که ماه و دلبری مالک رقاب آمد برون
من که جلد بام شاه مشهدم
دست بر دامان پر مهرش زدم
نان خوبان میخورم گرچه بدم
(مَن اَراد الله) خواندم آمدم
سفره دار ما گدایان السلام
کاظمین الغیظ قرآن السلام
هرکجا سخت آمده دنیا به ما
گوشه چشمی کردی ای آقا به ما
یک علی دادی و‌یک زهرا به ما
جور شد پس فیض دق الباب ما
گرچه دورم ای خدای کاظمین
طوس و قم دارد هوای کاظمین
گریه آوردم که خوشحالم کنی
میشود آیا سبک بالم کنی..
گر نشد صفوان جمالم کنی..
راضیم براینکه حمالم کنی
دلخوشم حمال کوی دلبرم
بار زوار شما را میبرم
تا نظر سمت کلافی میکنی
بر گلیمت عرش بافی میکنی
خوش بدیها را تلافی میکنی
بشر مطرب را تو حافی میکنی
کاش ای آقا که ذره پروری
یک سحر از کوچه ما بگذری
بنده نفسیم ایمانی بده
نسخه فوری درمانی بده
یاد ما رسم مسلمانی بده
سفره را وا کن به ما نانی بده
انیبیا هم مثل ما پشت درند
نان خشکت را تبرک میبرند
ای فدای اشکهای جاریت
داغ بر دل شد شب از بیداریت
بین آن بیتوته ی اجباریت
داد زندانبان عجب دلداریت
یا مخلص گفتی و دل‌زار شد
مادرت بالا سرت تبدار شد
هرکس آمد رد شد از روی عبا
وای من ماندی به زیر دست و پا
زیر لب گفتی امان از کربلا
ذبح شد جد غریبم بی هوا
تا سواران بین خیمه تاختند
عمه جانم را زمین انداختند
میلاد امام کاظم (ع)
روز سرور عالم و آدم سراسر است
هنگامه ولادت موسی بن جعفر است
تبریک ما به صادق آل محمد و
تهنیتم به حضرت ساقی و کوثر است
سرود جشن میلاد
امام کاظم (ع )
بنددوم
روز ولادت امام کاظم
به سوی کاظمین دلم شد عازم
بعد غدیر جشن ولادت تو
زیارت قبر تو گشته لازم
باب الحوائجی و من غلامت
ای بفدای تو و باب و مامت
حالا که قسمتم نشد زیارت
از ره دور میدم آقا سلامت
سلام آقاسلام آقا سلام آقا (۲)
بنددوم
بیت ولا غرق شعف شد امشب
آیینه بندان هرطرف شد امشب
شاد دل شیعه از این ولادت
همقدم شاه نجف شد امشب
دلم داره پر میزنه به سویت
بین حرم شدم گدای کویت
قبله نمای همه عاشقاتی
لیله قدر همه گشته مویت
سلام آقا سلام آقا سلام آقا (۲)
روز نخست مُشتِ غباری فرشته‌ها
بُردند با نسیمِ بهاری فرشته‌ها
قدری هم از طُفیلِ نگاری فرشته‌ها
قدری هم از گلاب دیاری فرشته‌ها
برداشتند و آب و گل ما درست شد
گفتند یاعلی و دل ما درست شد
سوگند بر تبسمِ مولای فاطمه
سوگند بر ترنم فردای فاطمه
ما را بیافرید مسیحای فاطمه
با معجزات حضرت موسایِ فاطمه
شُکرِ خدا سرشته به خاکی مطهریم
از خشت‌های خانه‌ی موسی‌بن جعفریم
رو برمدینه آهوی چشمم رمیده است
خورشیدی از فراز اُفقها رسیده است
از دامن حمیده* اُمیدی دمیده است
این نو رسیده فاطمه را نورِ دیده است
از شادیِ فرشته زمین در تلاطم است
ساقی بریز باده که این دورِ هفتم است
ای هفت هفته‌های دلم هفتمین امام
ای هفت‌سینِ لطف و کرم هفتمین امام
هفت آسمان عِلم و عَلَم هفتمین امام
هفت است اگر طواف حرم هفتمین امام
در هفتمین طواف سرم زیرِ دِین توست
سوگند بر حرم که حرم کاظمین توست
گرچه در ازدحام گدایان این درم
عمری گدای سفره‌ی موسی‌بن جعفرم
واکرده است هر گره‌ام را برابرم
نان و پنیر و سبزیِ نذریِ مادرم
بر دست ما عنایتِ بالحوائج است
با ما همیشه برکت باب الحوائج است
به بهانه‌ی
میلاد امام هفتم(ع)
هوای کاظمین افتاده در سر
به عشق حضرت موسی‌بن جعفر
سراپای وجودم غرق در عشق
که تا در این حرم گشتم کبوتر
ز مشهد آمدم در کاظمینت
ببین غرق نیازم من سراسر
آلا موسای آل فاطمیون
ببین پاییزیم با دیده‌ی تر
پناه بی پناهانی به عالم
شب میلادت ای فرخنده منظر
پناه آورده‌ام در بارگاهت
الا ای زاده‌ی ساقی کوثر
نگاهت هم ز زندان گر بتابد
شود بدکاره‌ای پاک و مطهر
عوض کن این دل هرجائیم را
به حق مادرت زهرای اطهر
تویی باب‌الحوائج باب رحمت
تو دادی بر همه جامی ز کوثر
به هفت گردون امام هفتمینی
ز فهم و درک قدیسین فراتر
طلوع صبح صادق از نگاهت
تجلی خدا از روی ماهت
#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza
