بنداول
مسلمم و سفیر ثاراللهم
دارالعماره شده قتلگهم
ترک این سفر کن
ز کوفه حذر کن
یابن الزهرا(۲)

بند دوم
ای پسر فاطمه ای حسین جان
زخم زدند بر بدنم کوفیان
بی پناهم حسین
کن نگاهم حسین
یابن الزهرا(۲)

بندسوم
به کربلا قافله‌ی غم رسید
ماه عزا ماه محرم رسید
سیه پوش عالمین
در عزای حسین
یابن الزهرا(۲)

بن چهارم
علم بدوش یاس ام البنین
همه چو خاتمی حسینم نگین
ساقی کودکان
همچو شمع سوزان
یابن الزهرا(۲)

بند پنجم
کنج خرابه عمه دل غمینم
دعا نما روی پدر ببینم
دلم تنگ باباست
مقتلم همینجاست
عمه یتیمم(۲)

بند ششم
عمه بیا ز ره رسیده بابم
با لب غرق خون دهد جوابم
گشته بال و پرم
آمده در برم
عمه یتیمم(۲)

بند هفتم
گلان باغ زینبیم حسین جان
در ره تو جان به لبیم حسین جان
باده نوش آمدیم
کفن پوش آمدیم
یابن الزهرا(۲)

بند هشتم
لبیک بر لب به رهت فدائیم
از قفس تن ز غمت رهائیم
اجازه بفرما
تا شویم ما فدا
یابن الزهرا(۲)

بند نهم
یتیم مجتبایم ای عمو جان
داماد کربلایم ای عمو جان
مست تو از ازل
عشق تو چون عسل
عمو عمو جان(۲)

بند دهم
سینه‌ی من شکسته شد عموجان
لبم ز نیزه بسته شد عمو جان
فتادم از فرس
بفریادم برس
عمو عمو جان(۲)

بند یازدهم
عبداللهم کرببلا بهشتم
در قتلگه بخون خود نوشتم
حسین آقای من
شور و غوغای من
ای اهل عالم(۲)

بند دوازدهم
دیدم به قتلگاه غوغا شده
عموی من یکه و تنها شده
شدم یار عمو
علمدار عمو
ای اهل عالم(۲)

بندسیزدهم
قحطی آب است میان حرم
رباب گوید که وای اصغرم
حرم در التهاب
َشده قحطی آب
آه و واویلا(۲)

بند چهاردهم
ذکر لب سکینه لالایی است
به فکر روز و شب تنهایی است
کربلا سراب است
کنار رباب است
آه واویلا(۲)

شاعر : مرتضی محمودپور