ای دل از دلبر شدن غافل چرا؟

 نیستی در عاشقی کامل چرا

دل به دریای محبت می زنی

ره نمی جویی سوی ساحل چرا

پر گشا در آسمانِ بیکران

آشیان در باغِ بی حاصل چرا

ازسماواتی نه از اهلِ زمین

دور ماندی آخر از منزل چرا

تو پُر از شوری پُر از نوری ببین

مانده ای در بندِ آب و گل چرا

پرده از رخسارِ جانت باز کن

جانِ تو در پرده و حائل چرا

عاشقان صاحب دلان عالمند
 
نیستی در عشق صاحب دل چرا؟

شاعر : هستی محرابی