من آمدم با. سوز دل وآه
اغفرذنوبی. استغفرالله
استغفرالله(2)
راه وصالت. ای حی یکتا
برمن نشان ده گم کرده ام راه
استغفرالله
من گرچه هردم. عصیان نمودم
تولطف کردی برمن به هرگاه
استغفرالله
نفس اماره بیچاره ام کرد
بده نجاتم از قعراین چاه
استغفرالله
هستم گدایت عبد سرایت
ای نور لطفت برشام دل ماه
استغفرالله
من را ببخشای حق حسینت
اوکه بودبر ملک جهان شاه
استغفرالله
آنکس که شد در. راه وصالت
با زخم تیغ و سر نیزه همراه
استغفرالله
آنکه برایش. زهرای اطهر
نوحه بخواند. با سوز جانکاه
استغفرالله
با کام تشنه. با ضرب دشنه
سر را جدا کرد. آن شمر گمراه
استغفرالله
- دوشنبه
- 9
- اردیبهشت
- 1398
- ساعت
- 19:28
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا یعقوبیان
ارسال دیدگاه