جانِ عالم گردِ راهت
حسرت دل یک نگاهت
می‌برد از عاشقان دل
یک نما از بارگاهت
یا فاطمه اشفعی لی فی الجنه (2)
شمس روحم، مهر و ماهم
تکیه‌گاهم جان پناهم
کن شفاعت روز محشر
بنده‌ای غرقِ گناهم
یا فاطمه اشفعی لی فی الجنه (2)
ای حدیثِ سوز و سازم
زندگی را رمز و رازم
پیشِ چشمم چون صراط است
نامِ تو مهرِ جوازم
یا فاطمه اشفعی لی فی الجنه (2)
ز افق نور ديگرى پيداست
جلوه‌هاى منورى پيداست
شادى بر هر كه بنگرى پيداست
شهد جان را چه شكرى پيداست
يم عصمت چه گوهر آورده
حجت حق چه دختر آورده
از تبار پيمبر آورده
آرى موسى ابن جعفر آورده
شهر قم آشيان آل عباست
حرم دختر ولى خداست
جلوه‌گاه تجلى حق است
اشرف از طور وادى سيناست
بارگاه جليل فاطمه است
آن كه نور دو ديده زهراست
آفتاب سپهر فخر و شرف
گل بى خار گلشن طاهاست
عمه اطهر امام جواد
خواهر طاهر امام رضاست
رحمت كردگار بر حرمش
دائما نازل از طريق سماست
آستان فرشته دربانش
ملجا خاص و عام و شاه و گداست
دخت باب الحوائج است كزو
حاجت هر نيازمند رواست
سرمه‌اى از غبار مرقد او
بر مريضان نا اميد شفاست
درگهش همچو
خاك قم گشته مقدس از جلال فاطمه
نور باران گشته این شهر از جمال فاطمه
گر چه شهر قم شده گنجینه علم و ادب
قطره‌ای باشد ز دریای كمال فاطمه
تابش شمع و چراغ و كهربایی نورها
باشد از نقد جمال بی مثال فاطمه
صافی آیینه ایوان نیكو منظرش
گوشه‌ای از صافی قلب زلال فاطمه
عطر آگین گشته گر این بارگاه جنتی
این نسیمی است از عبیر بی همال فاطمه
بر سر ما سایه افكن از كرامت ای بتول
شد سعید آن كس كه بُد اندر ظلال فاطمه
آفت دلها غم است بر درگه معصومه‌ام
حرمت من حرمت عز و جلال فاطمه
یارب از غمها مرا برهان هم از افسردگی
عفو كن ما را به قلب پر ملال فاطمه
كبریا از درگهش كس را نكرده ناامید
خاصه آنكو داشت پشتیبان مثال فاطمه
لبريزه از شميم بهشت ، هر نيمه شب هواي حرم
خورشيد مياد برا پا بوسي ، تا گنبد طلاي حرم
هر دم ، جاريه زمزم ، از تو حريم كريمة عالم
وا شده بالم ، به هواي گنبد
امشب ، از سوي جنت ، مي‌رسن از راه ملائك رحمت
برا زيارت ، ميان سوي مرقد
قبلة همه ست ، خود فاطمه ست
عشق و آرزوي موسي بن جعفر
اون پناه ماست ، تكيه گاه ماست
كه مي شه شفيعة روز محشر
--------------------------
با بوسه اي به خاك حرم ، رنگ دلم خدايي مي شه
هر شب پايين پاي ضريح ، قلبم امام رضايي ميشه
قلبم ، آخه مقيمه ، پايين پاي حرم كريمه
دست خودم نيست ، زائري بي تابم
دل با، شوق مدينه ، به خدا آروم نداره تو سينه
معلومه حالم ، از چشم
اینجا مدینه نیست مناسب در ولادت حضرت معصومه س عاشق اگر شدم اثر چشم های توست
اصلا تمام، زیر سر چشم های توست
دلهای سنگ را به نگاهی طلا کنی
این کیمیاگری هنر چشم های توست
باید غزل، قلم به دوات عسل زند
حالا که صحبت شکر چشم های توست
بعد از ابوتراب تمام حجاز و شام
مبهوت جرات جگر چشم های توست
آیا بهشت می بری ام یا نمی بری؟
محشر خدا پی نظر چشم های توست
با کاروان گریه سرانجام می رسم
راه بهشت از گذر چشم های توست
تا "ان یکاد" صبح و شب زینب تو هست
بال فرشته ها سپر چشم های توست
خرده گرفته اند که اغراق می کنم
تیر سه شعبه در به در چشم های توست
اینجا مدینه نیست به فکرنقاب باش
مشتی حسود دور و بر چشم های
در قم که آمدم دل سنگم جلا گرفت مثل کبوتری به حریم تو جا گرفت
گرد و غبار دور و بر صحن این حرم گرد و غباری از دل آیینه ها گرفت
باران،قنوت،اشک،کبوتر،کنار تو در این میانه نور تو دست مرا گرفت
وقتی نگاه من به تو افتاد این دلم حال و هوای باب جوادِ، رضا ع گرفت
جسمم کنار خواهر و قلبم صحن رضاست اشکم تمام فاصله ها را فرا گرفت
این خادمان کوی تو گفتند میشود از دست مهربان شما "کربلا" گرفت
یاد تو آسمان دلم را فراگرفت
باران بهانه داشت، سراغ تو را گرفت
چادر به سر کشیدم و یادم نمانده کی؟
دستم میان دست ضریح تو جا گرفت
گم شد دلم حوالی عطر گلاب و عود
از سقف و سنگفرش حرم بوسه ها گرفت
می گفت روی منبر قلبم کسی ...خوشا
دستی که دست خواهر مولا رضا گرفت
هم اسم مادر تو مرا نام کرده اند
این عشق در وجودم از آغاز پا گرفت
من راه یافتم به تو با دل گرفتگی
ماندم که با وجود تو این دل چرا گرفت؟
بین زیارت تو و خلوت نشینی ام
یک لحظه دیدمت و همان دم دعا گرفت
خلوت گزیده را به تمنا چه حاجت است
با آستان دوست به مأوا چه حاجت است
آیینه ی رواق تو با آه زائران
همدرد شد شکست به همراه زائران
شهره است دستگیری خاتو
اي روح محجّب که به قم قائمه اي
ياد آور زهد و عفّت فاطمه اي
معصومه اي و خواهر محبوب رضا
آن عالِم اهل بيت و تو عالِمه اي
در گلشن دين باز صفا آمده است
محبوبه ي حي کبريا آمده است
آمد به جهان کريمه ي اهل البيت
ده مژده که خواهر رضا آمده است
شاعر:سراج
شبیه یه رویا یه رویای زیبا
نشسته یه مهتاب رو دستای حورا
ملیکه ی دنیای بالا
دیگه می شینه جای زهرا
داره نماز شکر می خونه
فاطمه میون عرش اعلا
فاطمه فاطمه مدد یا معصومه
خدا داده کوثر به موسی بن جعفر
گل باغ حیدر شفیعه به محشر
ز تبار آل محمد
یه خواهر آزاده اومد
تو خونه ی باب الحوائج
ملائکه در رفت و آمد
فاطمه فاطمه مدد یا معصومه
زدم دل به دریا طبیبی به دلها
بگفته امامت فداها ابوها
کریمه ی آل عبایی
اسوه ی حجب و حیایی
به خدا میون قلب ایران
تویی که سفیر رضایی
فاطمه فاطمه مدد یا معصومه
بارگاهی که به شهر قم بپاست
هم برای من نجف هم کربلاست
خاک اورا غرق بوسه میکنم
چونکه جای پای اربابم رضاست
شاعر:احسان
پل ميزنم ازشادي مردم
تاكه برسم به وادي قم
قم ازهمه شهرها (جدائه)2
قم شهر كريمه ي (خدائه)2
قم عين بهشت باصفائه
سرم به خاك حريم اون حريم اون
دلم هميشه مقيم اون مقيم اون
عالم وآدم ميشه زنده ميشه زنده
خدايي با يك نسيم اون نسيم اون
كريمه ا... اغيثيني
معصوم ترين نگاه كوثر
معصومه ي موسي بن جعفر
امشب تومدينه زد جوونه (جوونه)
عطرش همه جا پخشه توخونه (توخونه)
ياسي كه رئوف ومهربونه
كوثردوم مدد بي بي مدد بي بي
فاطمه ي قم مدد بي بي مدد بي بي
شب تولد بيا بشنو بيا بشنو
حاجت مردم مدد بي بي مدد بي بي
كريمه ا.. ...................
معصومه كريمه فاطمه اي
روي لب ماتو زمزمه اي
سرتا به قدم محو خدايي (خدايي)
توعشق و
اثر جواد زمانی --ولادت حضرت معصومه س
تا ابد باغچه ی عطر بهار است اینجا
دست گلهاست که بر دامن یار است اینجا
هر طرف رایحه باغ تجلی دارد
به گمانم سحر آینه زار است اینجا
بالهایی که ملائک به طواف آوردند
وقف برداشتن گرد و غبار است اینجا
هر طرف آهوی دلهاست به دام افتاده
نکند منطقه ی باز شکار است اینجا
بس که روشن شده از گنبد تو صبح حرم
نور خورشید کم از شمع مزار است اینجا
تحفه هایی که زمینی است کجا لایق اوست
صلوات است که شایان نثار است اینجا
این سخن بر غزل پیش ضمیمه بادا
هرچه داریم نثار تو کریمه بادا
در تماشای جلال تو ادب باید داشت
ناله ای بدرقه راه طلب باید داشت
در خور منزلت و شأن تو ذیقعده نیست
جشن م
ازشب میلاد تو اینگونه حاصل می شود
ماه روز اول ذی القعده کامل می شود
بارها سر در میارد از شب میلاد تو
تا که جبرائیل ازخورشید غافل می شود
گوئیا شان نزولش می شود ایران ما
هرچه بر "موسی بن جعفر"سوره نازل می شود
پای او "شاه چراغ "ودستها "عبدالعظیم"
چشم ایران چون که مشهدگشت-قم=دل می شود
خاک مشهد نسخه ی ایرانی کرب وبلاست
حضرت معصومه زینب را معادل می شود
هرچه قابل تر در این مجموعه ناقابل تر است
هرچه ناقابل در این مجموعه قابل می شود
هرکسی از خویش داخل گشت خارج می شود
هرکسی از خویش خارج گشت داخل می شود
هرکسی درشهر عاقل گشت عاشق هم نشد
هرکسی درصحن عاشق گشت عاقل می شود
رتبه ها بر عکس دنیا می دهد اینجا جو
ای دختر زهد و پارسایی
آیینه مهر کبریایی
ای مام عفاف را تو فرزند
سرچشمه عصمت خداوند
ای خواهر شمس آرزوها
خورشید زلال آبروها
ای در حرم عفاف مستور
معصوم ترین فرشته نور
ایمان، گل باغ باور تو
شرمنده حیا، برابر تو
فرزند فروغ و آفتابی
از نسل بهار و ماهتابی
آیینه بوتراب هستی
بانوی سپید آب هستی
«صائم» به حریم حرمت نور
سر کرد سرود عصمت نور
شاعر:سیدعلی اصغر صائم کاشانی
تو آسمون فاطمه ( تو کوکبی 2 )
برای حضرت رضا ( تو زینبی 2 )
ای الهه ی عرش خدا
شفیعه ی روز جزا
کریمه ی آل عبا
مدد يا معصومه 3 مدد
به خیل جمع حوریا ( ملیکه ای 2 )
به جمع آل طاهرین ( کریمه ای 2 )
عرش شد حوزه ی علمیه ات
شمس نور زیر پوشیت
فاطمی شد روحیه ات
مدد يا معصومه 3 مدد
هزار مریم به درگهت ( خادمه اند 2 )
به شور و غوغا به ذکر یا ( فاطمه اند 2 )
ای ستاره ی لطف و عطا
گفته پدر بهر ثنا
فداها ابوها ترا
مدد يا معصومه 3 مدد
اگر که گشت عمر جاودان ( به نام خضر 2 )
من آب شورت نمی دهم ( به جام خضر 2 )
ای تمام انجم کلهم
به صحن تو گردیده گم
مدینه ی ما شهر قم
مدد يا معصومه 3 مدد
شاعر:مصطفی واحدی
دلم مست تو دلبر
تويي سوره ي كوثر
توهستي دختر موسي ابن جعفر2
تويك معصومه هستي
هميشه زنده هستي
تومانند رضا مظلومه هستي 2
به ميلادت چراغان
به هركوچه خيابان
توهستي افتخار مُلك ايران 2
همه عالم فدايت
جهاني ريزه خوارت
به سوي ما نما بي بي عنايت 2
تو ذكر رولب استي
كلام مذهب استي
تو شاگردي براي زينب استي 2
شاعر:حسین ایمان
کریمة آل پیمبر
سلالة موسی جعفر
کوثر زهرای مطهر
لالة باغ سرسبز تبارک
فاطمه عید میلادت مبارک
عالمة آل رسولی
دختر زهرای بتولی
گوهر دریای عقولی
لالة باغ سرسبز تبارک
فاطمه عید میلادت مبارک
پارة قلب مرتضایی
شافعة روز جرایی
خواهر حضرت رضایی
لالة باغ سرسبز تبارک
فاطمه عید میلادت مبارک
اختر نجمه ای به دامن
بیت ولایت ز تو گلشن
چشم رضا شد به تو روشن
لالة باغ سرسبز تبارک
فاطمه عید میلادت مبارک
شیعه رهین کرم تو است
بیت ائمه حرم تو است
فیضیه مرهون دم تو است
لالة باغ سرسبز تبارک
فاطمه عید میلادت مبارک
تویی تویی باب ولایت
شمسة عصمت و هدایت
جان دو عالم به فدایت
لالة باغ سرسبز تبارک
فاطمه عید میلادت مبارک
دسته گل محمدی، به شهر قم خوش آمدی
بانوی ملک سرمدی، به شهر قم خوش آمدی
ز خاک پاک شهر قم بوی پیمبر آمده
شهر قم از قدوم تو بهشت دیگر آمده
مگر دوباره شیعه را روح به پیکر آمده
ای گل باغ احمدی، به شهر قم خوش آمدی
ای صلوات متصل از همه خلق عالمت
درود بر برادر و بر پدر مکرّمت
فزونتر از سؤال ما جود و عنایت کمت
مؤیِد و مؤیَدی، به شهر قم خوش آمدی
عطر بهشت جان ما گرد و غبار ناقهات
سرور خیل اهل قم غاشیه دار ناقهات
مشک و عبیر و عطر و گلگشت نثار ناقهات
قدم به چشم ما زدی به شهر قم خوش آمدی
دسته گل محمدی، به شهر قم خوش آمدی
زینبسلاماللهعلیها دوم علی ای همه افتخار قم
نسیم تربت تو شد، بهشت قم، بهار قم
با عطر و بـوی مرتضی بـوی گل آید از فضا
عید میلاد فاطمه است چشمت روشن امام رضا!
یا معصومه خوش آمدی یا معصومه خوش آمدی
****
تو در بحـر کوثـری، عطـر سیب پیمبری
دخت موسی‌بن‌جعفری تو زهرای مکرری
یا معصومه خوش آمدی یا معصومه خوش آمدی
****
بنت مرضیـه‌البتـول روح و ریحانـه‌الرسـول
امشب از لطف و مرحمت باید ما را کنی قبول
یا معصومه خوش آمدی یا معصومه خوش آمدی
****
روح و ریحان نجمه‌ای، جان و جانان نجمه‌ای
خورشیـد روی دامـن و مـاه تابان نجمه‌ای
یا معصومه خوش آمدی یا معصومه خوش آمدی
****
امشب در قم قیامت است عید جود و کرامت است
بـا دیـدار جمـال تـو روشـن چشم امامت است
یا معصومه خوش آمدی ی
کریمـــۀ آل محمّـــد
حضرت معصومه خوش آمد
بیت ولایت آمـده گلشن
امام هفتم چشم تو روشن
این دختر یاسین و طاهاست
ایـن ثمــرِ امّ ابیهــاست
آینـۀ حضـرت زهـراست
بیت ولایت آمـده گلشن
امام هفتم چشم تو روشن
این گهر بحر عقول است
پـارۀ پیکـر رسـول است
کوثر زهرای بتـول است
بیت ولایت آمـده گلشن
امام هفتم چشم تو روشن
سلام عترت به کمالش
چشم رضا محو جمالش
ائمــه شاهــد جـلالش
بیت ولایت آمـده گلشن
امام هفتم چشم تو روشن
سـلام عتــرت پیمبـر
سلام صدیقــۀ اطهــر
به دختر موسی‌بن‌جعفر
بیت ولایت آمـده گلشن
امام هفتم چشم تو روشن
مدینه شـد دارالزیاره
از دامن نجمـه دوباره
طلوع کرده یک ستاره
بیت ولایت آمـده گل
یاد تو آسمان دلم را فراگرفت
باران بهانه داشت، سراغ تو را گرفت
چادر به سر کشیدم و یادم نمانده کی؟
دستم میان دست ضریح تو جا گرفت
گم شد دلم حوالی عطر گلاب و عود
از سقف و سنگفرش حرم بوسه ها گرفت
می گفت روی منبر قلبم کسی ...خوشا
دستی که دست خواهر مولا رضا گرفت
هم اسم مادر تو مرا نام کرده اند
این عشق در وجودم از آغاز پا گرفت
من راه یافتم به تو با دل گرفتگی
ماندم که با وجود تو این دل چرا گرفت؟
بین زیارت تو و خلوت نشینی ام
یک لحظه دیدمت و همان دم دعا گرفت
خلوت گزیده را به تمنا چه حاجت است
با آستان دوست به مأوا چه حاجت است
آیینه ی رواق تو با آه زائران
همدرد شد شکست به همراه زائران
شهر
تا ابد باغچه ی عطر بهار است اینجا
دست گلهاست که بر دامن یار است اینجا
هر طرف رایحه باغ تجلی دارد
به گمانم سحر آینه زار است اینجا
بالهایی که ملائک به طواف آوردند
وقف برداشتن گرد و غبار است اینجا
هر طرف آهوی دلهاست به دام افتاده
نکند منطقه ی باز شکار است اینجا
بس که روشن شده از گنبد تو صبح حرم
نور خورشید کم از شمع مزار است اینجا
تحفه هایی که زمینی است کجا لایق اوست
صلوات است که شایان نثار است اینجا
این سخن بر غزل پیش ضمیمه بادا
هرچه داریم نثار تو کریمه بادا
در تماشای جلال تو ادب باید داشت
ناله ای بدرقه راه طلب باید داشت
در خور منزلت و شأن تو ذیقعده نیست
جشن میلاد تو در ماه رجب ب
آنشب زمين هواي بهشتي دوباره داشت
آغوش آسمان به بغل ماهپاره داشت
چشمان ابر روي زمين را گرفته بود
هر قطره با خودش سبدي پرستاره داشت
دست ملک قصیده ای از نور می نوشت
واژه به واژه حرف غزل استعاره داشت
باز عطر سيب و بوي بهار و شميم ياس
بر بارش دوباره كوثر اشاره داشت
اين بار حق به دامن موسي عطا نمود
آن كوثري كه بال ملك گاهواره داشت
اين سيب سرخ سيب بهشت پيمبر است
اين دختر يگانه موسي بن جعفر است
مثل بهار بود هواي رسيدنت
باران چكيد از رد پاي رسيدنت
در پشت درب خانه تان جمع ميشوند
خيل فرشتگان كه براي رسيدنت_
-آماده اند از طرف ذات كردگار
خود را فدا كنند فداي رسيدنت
خاك بهشت بهر قدمگاه تو
پرده کناری زد و چو ماه درآمد
فاطمه با چادری سیاه درآمد
ماه که عمری اسیر حسن خودش بود
تا که تو را دید از اشتباه درآمد
باز زمان نماز شد که بیایی
موقع نذر و نیاز شد که بیایی
دور و برت را برادران که گرفتند
کوچه برای تو باز شد که بیایی
حال و هوایی گرفته خانه‌ی «موسی»
تا که برای پدر شدی «ید بیضا»
مرهم او - تا که می‌رسید به خانه-
گرمی دست تو بود، «اُمّ اَبیها» !
تا سحر اینجا لب تو زمزمه دارد
باز ز اسمت خلیفه واهمه دارد
بَه! که چه مَست‌ند کوچه‌های مدینه
مست ردایی که عطر فاطمه دارد
یوسفِ تو رفت و رفته‌ای به هوایش
رشته‌ی دل را سپرده‌ای به خدایش
هیچ نمی‌خواهی از خدای «رضا» یت
قلب تو را
خاک این شهر به چشمان تو عادت دارد
خوش بحال نفس قم که لیاقت دارد
چون تو یک روز از این کوچه گذشتی
عمری زندگی در دل این شهر سعادت دارد
گنبدت پر شده از کفتر و تنها دل من
چون کلاغی ست که رویای زیارت دارد
کوچک است آه ولی حوض تو با دریا و ...
گنبدت با خود خورشید رقابت دارد…
حرمت مثل نگيني است ولي در دل خاک
زير خاکي همه جا اين همه قيمت دارد
حرمت مثل نگینی ست در انگشتر شهر
که در اطراف خودش فاضل و بهجت دارد
حرم حضرت معصومه و درهای بهشت
جمکران ، این همه این شهر علامت دارد
.....وکجا بهتر از این شهر برایت دیگر
مومن آن است که یک ذره لیاقت دارد.....
مهدی رحیمی
«آن يار کزو خانه‌ي ما جاي پَري بود
سر تا قدمش چون پري از عيب بري بود»
انگار در اعماق نگاهش خبري بود
در شهر خودش بود و دلش در سفري بود
مي‌رفت دلت كوي به كو، خانه به خانه
«جمعي به تو مشغول و تو فارغ ز ميانه»
انگار کسي رو به خراسان به نماز است
با چادر سبزي که پر از عطر حجاز است
«اَلمِنَّتُ لِلَّـه که درِ ميکده باز است»
مستي ـ به خدا ـ پيش دو چشم تو مجاز است
من مست‌ترين حوض تواَم حضرت مهتاب!
از اين همه اشك است اگر شور شد اين آب
در سفره‌ي مهمان تو جز نور خدا نيست
هر لقمه مگر با نمک نام رضا نيست
از شوق تو در صحن و خيابان تو جا نيست
کس نيست که در دامن مهر تو رها نيست
حق دارد اگر يوسف ما هم به تو
بیا به جان بشنو نغمه ی خوش الحان را
ترنّم نفس بلبل غزلخوان را
مدینه راهی قم شد، مدینه راهی توس
ببین مسیر مدینه به قم-خراسان را
چقدر ریسه ی رنگی به چشم می آید
به هر دو دیده نظر کن ستاره باران را
زمین بایر ایران بدون برکت بود
دمیده عطر شما روح مُلک ایران را
دوباره حضرت جبریل در بغل دارد
نزول آیه ی یاسین و نور و رحمان را
به استلام نگاه رضا وزید و گذشت
نسیم چادرتان سرزمین کنعان را
کی ام که مدح تو گویم ببخش ای بانو
تصدّقی بنما قوم و خویش سلمان را
***
تویی امام رضا ؟ نه! رضا امام تو بود
دعا به جان رضا صحبت مدام تو بود
***
سپاس باد خدا را کریمه ای داریم
به طور موسی ِ کاظم کلیمه ای دا
زائری دل شکسته ام آه معصومه جان سلام
دل به مهر تو بسته ام بانوی مهربان سلام
ای ضریحت حریم مهر یاد سبزت شمیم دل
نام پاکت نسیم مهر رحمت اسمان سلام
روی تو قبلگاه دل لطف تو شمع راه دل
آستانت پناه دل ای دل بی دلان سلام
هرکه یکسردلش شکست از طبیبان نظر گسست
آمد رشته بر تو بست ای امید جهان سلام
هم شفا هم شفاعتی هم دعا هم اجابتی
هم ولا هم ولایتی ای زمین را آمان سلام
آنکه مهرتوبرگرفت ورغمت شور شر گرفت
بیکران زیرپرگرفت بر تو تا بیکران سلام
تو دامن روشنی سپیده2
کریمه آل علی رسیده2
شب آرزوها خیلی عزیزه2
دونه دونه اشکم داره می ریزه
2
جام چشامون از باده لبریزه2
زیر نم نم بارون
داره میاد بازهم مهمون
جبرئیل شبونه تا سحر می خونه
زیر لب سرود ولات
قلب های عاشق ها از زمین تا خدا
می پره برای زیارت
فاطمه،فاطمه،فاطمه ،فاطمه ، فاطمه معصومه4
حل حله ی ملائکه بلنده2
با دیده امام رضا می خنده2
جوونه مهر و ثمره ی عشق2
تو نگاه نجمه سحر عشقه
فاطمه موسی،خواهر عشقه
تو دامن روشنی سپیده2
کریمه آل علی رسیده2
شب آرزوها خیلی عزیزه2
دونه دونه اشکم داره می ریزه2
جام چشامون از باده لبریزه2
از بهشت گهواره گل ستاره می باره
کعبه عالمه مظهر کرمه2
قبله دل بی قراره
به کویر دلها دریا رسیده2
بوی گل لاله تو دنیا پیچیده2
خورشیدی شبیه زهرا دمیده2
به آسمون ها غوغا شده پیدا
2
جبرئیل اومد از بهر تماشا 2
خونه موسی غرق ذکر یا رب 2
قاب نگاهش هست مثال زینب 2
به کویر دلها دریا رسیده2
بوی گل لاله تو دنیا پیچیده2
خورشیدی شبیه زهرا دمیده2
به آسمون ها غوغا شده پیدا 2
جبرئیل اومد از بهر تماشا 2
خونه موسی غرق ذکر یا رب 2
قاب نگاهش هست مثال زینب 2
نشسته روی لب رضا تبسم 2
میون خندها دلم شده کم 2
می خوام عیدی بگیرم امشبی رو2
ز دست فاطمه از حرم قم 2
مددی دختر موسی بن جعفر6
به کویر دلها دریا رسیده2
بوی گل لاله تو دنیا پیچیده2
خورشیدی شبیه زهرا دمیده2
به آسمون ها غوغا شده پیدا
مرغ دلم راهی قم می شود
در حرم امن تو گم می شود
عمه سادات سلام علیک
روح عبادات سلام علیک
کوثر نوری به کویر قمی
آب حیات دل این مردمی
عمه سادات بگو کیستی؟
فاطمه یا زینب ثانیستی؟
از سفر کرب و بلا آمدی؟
یا که به دنبال رضا آمدی؟
من چه کنم شعله داغ تو را
درد و غم شاهچراغ تو را
کاش شبی مست حضورم کنی
باخبر از وقت ظهورم کنی
شاعر:آقاسی
