ماه ذیقعده شده ماه تمام آمده است
دختری عابده وفاطمه نام آمده است
مادرش نجمه(س) بود حضرت کاظم(ع) پدرش
بر رضا(ع) خواهر و دلدار مدام آمده است
رکاب کشور ما راتویی نگین بانو
نوشته اند تورا کوثر زمین بانو
سایل صبح حریمت همیشه بهجت بود
تویی خدیجهٔ امروزِ مومنین بانو
علی فاطمه و زریه که جای خودش
خدا به خلقت تو گفته آفرین بانو
برای دیدن زهرا به قم سفارش شد
برای دیدن زهرا تو بهترین بانو
غریب هستی و بر غربت شب قبرم
امید جان محبی به واپسین بانو
بیا بهشت گدا را فقظ تو ضامن باش
بیا بخوان تو مرا سایلت همین ٬ بانو
فدای عشق حسین است زینب کبری
تویی فدایی آن نور هشتمین بانو
کوثر امشب بازهم جاری شده
موسم مستی و دلداری شده
کوثری دیگر روان شد از جنان
بوی عطرش رفته تا هفت آسمان
غنچه ای رو ئید در خاک زمین
غنچه ای از باغ فردوس برین
پهنه ء عرش و زمین گلشن شده
وادی هفت آسمان روشن شده
وجه این گل به چه زیبا و جلی ست
ریشهء این غنچه از نسل علیست
زاده ای از نسل کوثر آمده
دختر موسی بن جعفر آمده
وجه او وجه و جمالش فاطمه ست
قدر او قدر و کمالش فاطمه ست
شأن أو شأن و مقام کوثر است
نام او همنام نام کوثر است
آب دریا پیش لطف او کم است
شاه بانوی تمام عالم است
او به حوران بهشتی دلبر است
سایهء لطفش همیشه بر سر است
چادر او سایبان مردم است
کوی رضوان گونه اش شهر قم است
خواهر شاه سریر ارتض
اومد از راه
نازنین خواهر آقای خراسان
قبلهء دوم سرزمین ایران
حرم مطهرش جنت و رضوان
زندگی سلطان
آسمون و زمین باشکوه تموم، محضرش سربه زیره
دست هرکسی که خاک پای رضاست این کریمه میگیره
وصفش مثله آیات کوثره
مثل مادر پاک و مطهره
دردانهء موسی بن جعفره
یامولاتی اخت الرضا مدد
باقدمهاش
شوره زاره قم عجب بهاگرفته
عطروبوی مشهدالرضا گرفته
کرمش ارثی زمجتبی گرفته
دست ما گرفته
ای بنازم به قم چون توی دامنش گوهری رو نهفته
هرکسی میرسه روبرو ضریحش یاد زهرا میفته
راه شیعه راه سعادته
امشب قلبم تنگه زیارته
چون این خانوم باب شفاعته
یامولاتی اخت الرضا مدد
هرکسی که
روبروی گنبد طلاش میشینه
پیش چشماش صحن زینب و میبینه
قریه در قریه پریشان شده عطر خبرش
نافه‌ی چادر گلدار تو با مشک ترش
جاده خوشبو شده انگار که بیرون زده است
عطر دلتنگی گل از چمدان سفرش!
قدمت پشت قدم‌های برادر جاری
کوه سرریز شده چشمه به چشمه هنرش!!
در سفرنامه نوشتن چه مهارت دارد
اشک چشمان تو با آن قلم شعله‌ورش
گرچه دلتنگی تو سبک خراسانی داشت
مانده در دفتر قم، بیت به بیت اثرش
عطر معصوم تو در صبح شبستان پیچید
کرد آیینه در آیینه پرآوازه‌ترش!
پر از آواز کبوتر شده این شهر انگار
که خراسان به قم افتاده مسیر و گذرش!
بی‌گمان دور ضریح تو نمی‌گردانند
هرکه چون دانه‌ی اسپند نسوزد جگرش!
⏹
در آستانه‌ی
دهه‌ی کرامت و
میلاد حضرت فاطمه‌معصومه(س)
معصومه‌ی آل مصطفی ادرکنی
ای همدم و مونس رضا ادرکنی
تو کریمه‌ی کوثر قرآن شده‌ای
ای قبر تو عرش کبریا ادرکنی
سرود جشن میلاد
حضرت فاطمه‌ی معصومه(س)
بنداول
دهه‌ی کرامت اومد
موسم عنایت آومد
شده میلاد کریمه
حامی ولایت اومد
هستی دیده به‌راهش
بابا محو نگاهش
شده جلوه‌گر حقیقت
از روی همچو ماهش
ای دختر امامت
ای خواهر ولایت(۲)
تو کریمه‌ی همه اهل ولایی
تو تجلای خدای کبریایی
آسمون شهر پیغمبر دوباره
شدمنور زتو چون‌شمس‌والضحایی
ای نور کبریایی
ای جلوه‌ی خدایی
معصومه‌ی ولایت
تو خواهر رضایی
میلاد تو مبارک
میلاد تو مبارک(۲)
بنددوم
قبله‌گاهم خاک پایت
جان عالمی فدایت
دختر حضرت کاظم
میزنم هر دم صدایت
قم شد سعی و صفایم
من عاشق رضایم
در این حرم به قرآن
هردم حاجت روایم
ای دختر امامت
ای خواهر ولایت(۲)
باوجود تو کویر
ای گل باغ ولا معصومه جان
فاطمه اخت الرضا معصومه جان
در شب میلاد خود جان رضا
کن روا حاجات ما معصومه جان
از کرامات تو و احسان تو
آمدم امشب شدم مهمان تو
ای که هستی نور چشمان رضا
فاطمه دست من و دامان تو
دل زند سوی شبستان توپر
گویم این نکته به تو باچشم تر
ای کریمه امشب از جود و کرم
سائل درگاه خود را کن نظر
شامل الطاف و احسانت شدم
در شب میلاد،مهمانت شدم
در کنار سفره شاهانه ات
آمدم ریزه خور خوانت شدم
ماهمه ریزه خور این خانه ایم
خارگلزار همین گلخانه ایم
ای شفابخش قلوب شیعیان
تو چوشمعی ما همه پروانه ایم
گرچه در درگاه تو ناقابلم
لطف و جود تو بگشته شاملم
ای گل گلزار دین معصومه جان
بر در صحن و سرایت
هدیه از سوی خدا معصومه جان
خواهر شمس الضحی معصومه جان
در مدینه تا به دنیا آمدی
جشن شادی شد بپا معصوم جان
روز میلاد شما گردیده است
ذکر حوران مرحبا معصومه جان
بر مدینه ای گل زهرا نشان
داده ای نوروضیا معصومه جان
معنی و تفسیر آیات مبین
نورفجرو هل اتی معصومه جان
در مه ذیقعده از لطف خدا
تو شدی اخت الرضا معصومه جان
همچو زهرا و خدیجه ،زینبی
رهنما و مقتدا معصومه جان
ای گل نجمه شب میلاد تو
بر لبم دارم نوا معصومه جان
من تو را با یک نگاه کبریا
می کنم مدح وثنا معصومه جان
در دل هر شیعه حیدربود
مهر تو رمز بقا معصومه جان
من چو ذره هستم و تو ماه دین
من کجا و تو کجا معصومه جان
همچوحب و مهر زهرای بتول
مهر وحبت ک
دوباره فصل گلهاست شهرمدینه غوغاست
زینت فضای عالم. گلی زنسل طاهاست
نخل دین حق دوباره پرثمر شده
زین گلی که در مدینه جلوه‌گر شده
در سپهردین پیدایکی قمر شده
یابن فاطمه معصومه جان خوش آمدی(۳)
درگلشن ولایت گل واشده دوباره
موسی بن جعفرامشب باباشده دوباره
جان نجمه و دخترموسی آمده
این گل ولا ازنسل طاها آمده
در خصائلش تالی زهرا آمده
یابن فاطمه معصومه جان خوش آمدی
از یمن مقدم او مدینه با صفا شد
در خانه ولایت شوروشعف بپا شد
درسپهردین نور الا نور آمده
بهرتهنیت ازآسمان حورآمده
هفتمین امام شادان ومسرورآمده
یابن فاطمه معصومه جان خوش آمدی
در آسمان یثرب ماه مدینه آمد
بر اهل بیت عصمت سرور سینه آمد
درسپهردین م
اول ماه ذیقعده رسیده
در جهان دختر موسی رسیده
زگلشن دین گل واشدامشب
امام هفتمین ماباباشد امشب
مولاتی مولاتی
(خوش آمدی خوش آمدی یا معصومه)۲
آمده دختر موسی بن جعفر
آمده تالی زهرای اطهر
نخل ولاشد پرثمر امشب
هدیه داده حق به نجمه دخترامشب
مولاتی مولاتی
خوش آمدی خوش آمدی یا معصومه
دختر هفتمین امامت آمد
در جهان محور کرامت آمد
امشب دوباره نجمه شده شاد
شادان شده موسی بن جعفر شب میلاد مولاتی مولاتی
خوش آمدی خوش آمدی یا معصومه
آمده روشنی‌بخش مدینه
شیعیان را بود سرور سینه
در شب میلاد دلها همه شاد
شیعه دگر از بند غم گردیده آزاد
مولاتی مولاتی
خوش آمدی خوش آمدی یا معصومه
آمده نجمه را نور دو دیده
تالی فاطم
دختر موسی جعفر آمد
در جهان جان پیمبر آمد
شاد باشید همه اهل دل
شافع صحنه محشر آمد
گل امشب واشد جهان زیبا شد
امام هفتم زلطف حق باباشد
پر از زیبایی همه دنیا شد
صفا بخش قلب و کعبه ی دلها شد
مدد معصومه مدد معصومه(۲)
مدد معصومه مدد مدد معصومه(۲)
گل ز گلخانه عصمت آمد
شیعه را مایه رحمت آمد
همه شادندمحبان او
خواهرشمس هدایت آمد
گل زهرایی رسیده از راه
بود در بستان دین گل آل الله
بیامددنیا زلطف الله
بود بر رضا چو خواهر ثارالله
مدد معصومه مدد معصومه
مدد معصومه مدد مدد معصومه
گلی از گلشن دین آمده
شیعه را حبل متین آمده
دختری سر تا به پایش رحمت
بر امام هفتمین آمده
کریمه باشد زنسل احمد
بود در پاکی چودختر محم
یثرب امشب پر از نوراست
غرق در شادی و شوراست
همچنان وادی طور است
معصومه ز ره رسید
در آسمان ولا مهی سرزد
دختر موسی در این جهان آمد
معصومه جانم معصومه جانم خوش آمدی بانو
نخل دین داده برگ وبر
نجمه زاده یکی دختر
شادمان موسی جعفر
معصومه زره رسید
دختری از نسل مصطفی آمد
خواهر مولای ما رضا آمد
معصومه جانم معصومه جانم خوش آمدی بانو
سر زد ماه درخشنده
دلها از مهرش آکنده
عالم از او شود زنده
معصومه زره رسید
معصومه آمد زینت دنیا شد
شور و شعف در مدینه برپا شد
معصومه جانم معصومه جانم خوش آمدی بانو
مژده مژده خبر آمد
دختی با عزو فرآمد
بر مانور بصر آمد
معصومه ز ره رسید
نجمه زند بوسه بر روی ماهش
بودچوزهرا عزت
مدینه پر ز شور و غوغا شد
مهی سر زد زینت دنیا شد
گل نجمه معصومه آمده است
پرزشادی خانه موسی شد
گل زهرا خوش آمدی بانو(۳)
آمد هدیه ز خالق داور
داده دختر به موسی جعفر
آمده نور دیده ی نجمه
دختری از تبار پیغمبر
گل زهرا خوش آمدی بانو
نخل دین پرثمر شده امشب
ماه دین جلوه‌گر شده امشب
شهر یثرب زیمن مقدم او
روشن از این قمر شده امشب
گل زهرا خوش آمدی بانو
عاشقان هنگامه ی شور آمد
شیعیان را وقت سرور آمد
در مدینه به خانه موسی
معصومه با جلوه ی نور آمد
گل زهرا خوش آمدی بانو
گلی از بوستان آل الله
که بود از نسل رسول الله
خواهر هشتمین امام ما
تالی فاطمه رسید از راه
گل زهرا خوش آمدی بانو
او بود هدیه از خدای او
گ
بند1
دریایی تو ، والایی تو -بر قلب شاه مشهد لیلایی تو
زهرایی تو، مولایی تو-الحق که نور چشم موسایی تو
در شب میلاد تو نامت روی این لب
غرق تو گشتم ببرم نام تو امشب
(یا(معصومه)۳)۲
بند2
در این کشور، هستی دلبر-جا داری روی چشم کل مردم
کردی زنده، شد پاینده-شد روشن با مقدمت ایران و قم
خواهر سلطان خراسان شده ای تو
بر همه ایران به خدا جان شده ای تو
(یا(معصومه)۳)۲
بند3
ذکر دلها، ذکر جانها-امشب شد ذکر موسی یا معصومه
در هر سینه، در مدینه-حک شده روی لب ها یا معصومه
بر همه زنها به خدا قائمه ای تو
فاطمه ای فاطمه ای فاطمه ای تو
(یا(معصومه)۳)۲
بند اول
رو لبم برای تو بی بی شور و نواست
عشق تو همه دار و ندارم تو دنیاست
روز و شب مث یه کبوتر این دل ما
گاهی قم گاهی توی حرم مشهدالرضاست
ای کاش با شور و دعا
همراه با هیئتیا
باشیم پابوس شما
یا معصومه یا رضا
(یا معصومه یا رضا)4
بند دوم
وارث همه چیز علی و فاطمه ای
با نگات مجیب دعاهای ماهمه ای
بر نبی شده برادر تو پاره ی تن
اما تو پاره ی تن بابا معصومه ای
ای بانوی عالمین
فرزند خوب حسین
میخوام یک کرببلا
یا معصومه یا رضا
(یا معصومه یا رضا)4
باز در شهر مدینه بویی از عنبر رسید
بر گلستان ولایت لولو و گوهر رسید
دختر دردانه ی باب الحوائج آمده
بر امام هشتمین یک مونس و یاور رسید
باز در عرش معلا شور و شوقی شد به پا
مژده ای اهل ولا محبوبه ی داور رسید
آمده پشت و پناه حضرت سلطان شود
باز از نسل علی یک زینب دیگر رسید
طاهره ، مرضیه و معصومه و هم فاطمه
جلوه ای از چهره ی زهرای پیغمبر رسید
ای ملائک کل عالم را گل افشانی کنید
در میان خلق عالم بهترین دختر رسید
#وحید_زحمت_کش_شهری
بحرطویل
میلاد کریمه‌ی اهلبیت و دهه‌ی کرامت
مهبط نور مدینه شده از روی دلآرای تو ای فاطمه ای زینب ثانی امامت،
و ای خواهر فرخنده اسرار ولایت،
الا ماه جبین،دختر تجردی بر روی زمین،جای تو گردیده کنون عرش برین
ای همه‌ی نور جمال تو بود (نورعلی‌نور)
که موسی کلیم آمده از سینه‌ی سینایی آن طور
که شاید به تمنای تو فرمان بپذیرد،همه هستی خود را بره پاک تو ریزد
تویی دختر موسای کلیمی،به مانند نسیمی،اصیلی و قدیمی،
خدا را بخدایی شده بنده،همان بنده‌ی سرزنده همان گوهر رخشنده
که نور است و ظهور است حضور است به هنگام عبادت، و یا گاه شهامت به هنگام شهادت و یا گاه کرامت
تویی خواهرسلطان خراسان، همان ماه درخشان، همان گو
مليكه ي ، مردم ايرانه ٣
عقيله ي ، حضرت سلطانه ٣
كرمش
به خودِ شاهِ خراسان رفته
علمش
رو سر مردم ايران رفته
به فداش
صد هزار موسيِ عمران رفته
بانو بانو بي بي اشفعي لنا
بانو بانو ببرم كرب و بلا....
معصومه مولاتي معصومه
با تو دلم واللهِ آرومه ٣
شافع مايي بي بي ، معصومه ٣
حرمت
حرمه مادرِ ساداته بي بي
بخدا
عيديمون ميون دستاته بي بي
حرمم
بخدا لنگِ يه امضاته بي بي
بانو بانو بي بي اشفعي لنا
بانو بانو ببرم كرب و بلا....
معصومه مولاتي معصومه
يه عمره كه بي بي تو دنيامي ٣
بي بي شما زينبِ آقامي ٣
حرمت
ميده بوي صحنِ حضرتْ زينب
دلامون
سر كوي صحنِ حضرتْ زينب
وعدمون
همه توي صحنِ حضرتْ زينب
بانو بانو بي
امشب ازآسمان ،مه انور رسیده است
آئینه ای زنورپیمبر رسیده است
این جلوه و جلال کدامین ستاره است
کزآسمان به جلوه ی دیگررسیده است
کم کم طلوع صبح وفا دیدنی بود
گوئی شب فراق به آخر رسیده است
ازمشرق مدینه پی عرض احترام
مهرفلک به دامن پر زر رسیده است
وقتی طنین بال ملائک بلند شد
آمدخبرکه جلوه ی داور رسیده است
یک گل به نام حضرت معصومه ازخدا
امشب به دست موسی جعفر رسیده است
هفت آسمان نظاره گراو بود که او
باشوکت وجلالت وبا فر رسیده است
آئینه دار زُهرۀ زهرارسید و باز
گفتند نورزُهره ی ازهر رسیده است
این است بانویی که مقام رفیع او
تا بام عرش خالق اکبررسیده است
این است گوهری که زدریای علم ودین
برساحل
چه تشهّد و سلامی، چه نماز بی ریایی
چه حجابِ دلنشینی، چه وقارِ دلربایی
شده سرگرم به تفسیرِ زوایایِ تو خورشید
به صلابتِ تو به به! چه نجابت و حیایی
به تو رو کرده برادر شده مشتاق حضورت
که فقط خواهر سلطانی و معصومۂ مایی
شده مشغول به ذکر تو و گل کرده سحرها
به لبِ خادم صحنت غزلِ شیخِ بهایی
همه شب ذکر لبش بوده در ایوانِ تو «بهجت»
چه رواق و آستان و حرم ِ گره گشایی
شُعرا گوشۂ ایوانِ تو آیینه سرودند
چه غزلوارۂ آیینی و چه حال و هوایی
همه مشغول به پابوس تو پیچیده در این صحن
چه مناجاتِ دل انگیزی و چه مدح و ثنایی
طلبیدی و شنیدم به خدا حینِ ورودم
که تو ای زائر من، دیر رسیدی و کجایی؟!
پدرت بابِ حوائج،
لب گشود و خاکِ قُم از بوی گُل لبریز شد
عالَمی دیدند قم اینگونه عالِم خیز شد
آسمان خاکش شد و سوگند بر خضرِ نبی
پیشِ دریای شکوهش کوه هم ناچیز شد
رودخانه محضِ پابوسیِ او آمد به قم
آبِ قم مثلِ شرابی ناب ، شور انگیز شد
شهرهای بیشماری فرشِ راه او شدند
جای جای خاکِ ایران قالیِ تبریز شد
تا حسابِ دیگری وا کرد روی شهر قم
به حسابِ اهل قم هفت آسمان واریز شد
بی صدا پژمرد و از داغَش انارِ ساوه هم
گشت خونین دل تر و خون گریه ی پاییز شد
سالها رفت و کمی هم کم نشد از لطفِ او
لطفِ بانو شاملِ ما پُرگناهان نیز شد
قم فراوان کرد تغییر و حرم فرقی نکرد
چون نگینی که رکابش بارها تعویض شد
هرکسی افسرده بود و از طبی
دوبیتی ولادت حضرت معصومه(س)
ای گوهرِ حیدری نسب ادرکنی
ای دخترِ فاطمی لقب ادرکنی
ای بانوی زینبی صفت، معصومه
ثانیِ عقیلة العرب ادرکنی
دوبیتی ولادت حضرت معصومه(س)
ما شیعیان فداییِ نسلِ پیمبریم
ما عاشقانِ حیدر و زهرای اطهریم
چون پایتختِ رسمی دل، مشهد و قم است
ما ساکنان کشور موسی بن جعفریم
دوبیتی ولادت حضرت معصومه(س)
امشب كه گلي نجمه به بر آورده
مه دختری برتر از گوهر آورده
گويند به گوش هم در افلاک و زمین
حق حضرت زهراي دگر آورده
مسمط ولادت حضرت فاطمه معصومه(س)
امشب ای بانو شبِ شادی زوّارِ شماست
چون طلوع اوّل ذیقعده رخسارِ شماست
ماه بدرِ نیمه ی این ماه دلدارِ شماست
دحو الارضِ پیشِ رو از لطفِ اذکارِ شماست
مصحف باب الحوائج را چو کوثر سوره ای
بعدِ زهرا بعدِ زینب سومین اسطوره ای
نجمه خاتون امشب از روی تو خندان می شود
چشم او روشن، دلش باغ و گلستان می شود
دامنش لبریزِ رقصِ درّ غلطان می شود
با نمِ لبخند تو مادر به قربان می شود
دختری از جنس نور و هیبت معصومه ای
خواهرِ شمس الشموس و حضرت معصومه ای
از وقارت زن شدن معنی و معنا می شود
هر نخ از حجب و حیا با توست شیدا می شود
نام دختر با عفاف توست پیدا می شود
جمله ی«بابا فدایت» ذکرِ ب
بانو بهشت گوشه پنهان چشم توست
دریا همیشه تشنه باران چشم توست
با تو بهار ماندنی است و فرشته وار
تسبیح گوی خالق سبحان چشم توست
وقتی نسیم صحن تو بر صورتم نشست
دیدم تمام عشق غزل خوان چشم توست
پایین پای درس تو عمری نشسته است
مریم همان که جزو مریدان چشم توست
ای جانماز هرشبه ات بال جبرییل
قبله تمام مایل ایمان چشم توست
توحید از کلام شما اب میخورد
ایران ما هنوز مسلمان چشم توست
اقرار میکنم که قلم لال میشود
هر جا که صحبت تو و ایمان چشم توست
در ریشه های باور شعرم حلول کن
شرمنده ام بضاعت من را قبول کن
دخترنوروخواهرقرآن عمه ی سادات آمده
تالی زینب حامی مکتب روح مناجات آمده
آمده زهرای دیگر
دخترموسی ابن جعفر
مولاتی حضرت معصومه ۳
ازفلک امشب سوی مدینه دم به دم ریزدستاره
وقت سروره گوئیاامشب آمده زهرادوباره
عالم هستی شدگلشن
یارضاچشم تو روشن
مولاتی حضرت معصومه ۳
ماغلامان و خاک دربارحضر ت اخت الرضائیم
در حریم اوزائرقبرحضرت خیرالنسائیم
جان جانان یامعصومه
روح ایمان یامعصومه
مولاتی حضرت معصومه ۳
خانه موسی بن جعفر از قدومش گشته گلشن
آمده یاسی معطر یا رضا چشم تو روشن
دوباره نور حق ز جنت سر زده
گدایان صف کشید! کریمه آمده
کریمه آمده
گل لبخند و تبسم بر لب آل محمد
تهنیت ای اهل عالم حضرت معصومه آمد
به لب دارم مدام به شور و زمزمه
بود خیر کثیر به مثل فاطمه
کریمه آمده
آمدم عیدی بگیرم ای گل زیبای طاها
ای که فرموده پدرت در مدیح تو فداها
به قربانت شوم که زهرا منظری
تو فوق مریم و تو فوق هاجری
کریمه آمده
******
شائق
اگرچه مدفن زهرا ز مصلحت مخفیست
هزار شکر که زهرای دیگری داریم
.
کریمه ای که ز الطاف بی نهایت او
دیار امن ز هر فتنه و شری داریم
.
ز لطف حضرت معصومه از تمام جهان
برای یاری موعود برتری داریم
.
هماره شکر گذار خدای منانیم
به خاک مشهد و قم در و گوهری داریم
.
هزار مرحب و عَمر اَر به ما هجوم آرد
چه باک تا که در این خاک حیدری داریم
.
دیارمان متبرک شده ز مقدمشان
چه نیک طالع و اقبال و اختری داریم
.
ببوس خاک شفا بخش قم که «فرقانی»
چنان بقیع در آن خاک مادری داریم
