تافت تا جلوه جانانه زسیمای علی *** یافت هر ذره فروغ از رخ زیبای علی
تا چو خورشید بر افروخت رخ از مطلع غیب *** گشت خلق دو جهان محو تماشای علی
خواهی از آینه حسن ازل را نگری *** دیده بگشا و ببین، روی مصفای علی
هر که دل داد بدو، زنده جاویدان گشت *** معنی آب حیات است تولای علی
بر شد از خاک و قدم بر سر افلاک نهاد *** هر که آگاه شد از همت والای علی
فارغ از سود و زیانست و غم هر دو جهان *** آنکه در سر بودنش مایه سودای علی
دوست را ساقی کوثر بچشاند میعشق *** خنک آن کس که بود مست صهبای علی
- دوشنبه
- 30
- اردیبهشت
- 1392
- ساعت
- 15:05
- نوشته شده توسط
- یحیی
