ولادت حضرت زهرا (س)

عشقه عشقه عشقه
تو آسمون هوای
عشقه عشقه عشقه
تو سینه رد پای
عشقه عشقه عشقه
بهار عاشق های عشق
بارون بارون بارون
دوباره باز صدای
بارون بارون بارون
صدای خنده های
بارون بارون بارون
میاد از اوج آسمون
نوره نوره شب طراوته
نوره نوره فلک گذر گه عبور
نوره نوره تا بی کرانه های نور
ماه ماه ستاره ای که توی راهه
ماه شهاب این شب سیاهه
ماه که تاریکی بشه تباه
دل من که روشنه
تو گرمیه سرودنه
سرود سرخ بودنه
تو حالتی شبیه پر گشودنه
پی نشونه هر دری رو میزنه
برای محضر مسافر سحر
تو حسرت رسیدنه
عشقه عشقه تو آسمون هوای
عشقه عشقه تو سینه رد پای
عشقه عشقه بهار عاشق های عشق
بارون بارون دوباره باز صدای
بارون بارون صدای خنده

• پنج شنبه
• 5
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 15:39
• نوشته شده توسط
• یحیی

جانا به چشم خود خدا را جلوه گر بين
توحيد از سر تا به پا را جوه گر بين
نور اميد انبيا را جلوه گر بين
در قلب شب شمس الضحي را جلوه گر بين
خورشيد مي خندد،مگر ماه جمادي است
آنجا كه در اوهام نايد بزم شادي ست
**
ايزد به ختم الانبيا كوثر عطا كرد
آئينه خود را به پيغمبر عطا كرد
يا آنكه او را مصحفي ديگر عطا كرد
از آنچه وصفش آورم بهتر عطا كرد
ناموس ذات ذوالجلال سر مد است اين
دخت محمد بلكه ام احمد است اين
**
نور قِدَم صديقه قبل از زمانها
كفو علي بانوي بي كفو جهانها
بالامكان دائم صفا بخش مكانها
پوشيده رخسارش چراغ آسمانها
گنج خدا سرمايه پيغمبر است اين
دخت ولي خون خدا را مادر است اين
**
بگذاشت پا درعلم ، آنكو

• پنج شنبه
• 5
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 15:53
• نوشته شده توسط
• یحیی

سیب را خورد و پیمبر تر شد یعنی از نسل پسر ابتر شد
صاحب ناب ترین کوثر شد حوریه بود ولی دختر شد
مادر آن لحظه حقیقت بگرفت
پدر از دخترش عزت بگرفت
روز مادر شرف از زهرا داشت شور و شوق و شعف از زهرا داشت
مرتضی هم نجف از زهرا داشت جمله ی لوکشف از زهرا داشت
سند حرف من از لولاک است
خلقت مادر من کولاک است
فضه ی خانه ی او مریم بود سفره اش وسعتی از عالم بود
سر آن سفره پر از حاتم بود هر که آمد ، به لبش این دم بود
چشم دل روشن ازین مولودی
چقدر پا قدم مسعودی!
نور پیش قدمش تا می شد خلقت انگار که احیا می شد
فاطمه تا به لب انشا می شد نبی از روی زمین پا می شد
فاطمه مثنوی بابا بود
بهترین معنی اعطینا بود
ریسه تا جاد

• پنج شنبه
• 5
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 15:55
• نوشته شده توسط
• یحیی

قرآن گشودم آیه ی محشر بیاورم
میخواستم که سوره ی کوثر بیاورم
من کیستم زفاطمه سر در بیاورم
باید کسی شبیه پیمبر بیاورم
هنگام وصفت عقل مرا ترک می کند
معراج رفته شان تو را درک میکند
با نور تو زمین شرف آسمان گرفت
چل روز مصطفی ثمری بی کران گرفت
پا بر زمین گذاشتی و خاک جان گرفت
تا آمدم بگویم زهرا زبان گرفت
گفتم که رخصتی بده بهتر بخوانمت
مهرت اجازه داد که مادر بخوانمت
مادر سلام، گوشه ی چشمی به ما کنید
مادر سلام، درد مرا هم دواکنید
با این امید در زده ام تا که وا کنید
لطفی به این اسیر یتیم گدا کنید
حالا اگر چه چادر تو وصله دار هست
من سائلم همیشه برایم انار هست
یا آیه آیه آیه ی خود(( هل اتی)) کنی
یا از کر

• پنج شنبه
• 5
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 15:57
• نوشته شده توسط
• یحیی

فرا تر از همه ی جذبه های زیبایی
تو آمدی که جهان را به خود بیارایی
تو آمدی که نخشکد صدای نوزادان
به گورهای نفسگیر جهل آبایی
سلام ام ابیها سلام منشاء ماه
تو کوثر همه ی سوره های "طاهایی"
شنیده ام که دلت شور میزند گاهی
به ناله ای عطشی تاولی تماشایی
شنیده ام که هر از چند گاهی از غربت
به قتلگاه جگرگوشه هات می آیی
…. که ضجه می زنی و خاک می کنی بر سر
که دست بر کف گودال قتل می سایی
تو را به ریشه ی هر بغض نسبتی دادند
تو مادر همه ی ابرهای دنیایی
سیروس عبدی

• پنج شنبه
• 5
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 15:59
• نوشته شده توسط
• یحیی

دل ز انوار خدا بارگه نور شده
سينه سيناي ولا جان شجر طور شده
مكه سر تا قدم از شوق و شعف شور شده
بيت معمور نبي قبلگه حور شده
رو به گهواره انسيه حورا بردند
عطر خلد از نفس حضرت زهرا بردند
**
گوش تا تهنيت از خالق داور شنويد
ذكر توحيد ز لبخند پيمبر شنويد
وصف كوثر ز لب ساقي كوثر شنويد
آنچه گفتند و شنفتند مكرر شنويد
لب گشوده همه تبريك به احمد گوئيد
سخن از ام ابيهاو فداها گوئيد
**
همسر ختم رسل دخت پدر پرور زاد
بلكه بر خلق ازل تا به ابد مادر زاد
چارده جلوه به يك حسن خدا منظر زاد
بر پدر مادرو بر شير خدا همسر زاد
دخت پاك نبي و مادر مصباح الهداست
يازده كوكب درّي ز فروغش پيداست
**
هشت خلدند يكي رايحه از گلش

• پنج شنبه
• 5
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 16:00
• نوشته شده توسط
• یحیی

تا آمدی کمی بنشینی کنارمان
تقدیر اشاره کرد به کم بودن زمان
از روی خاک با کمی اکراه پا شدی
رفتی وضو گرفتی از اشراق و بعد از آن
هجده نفس کشیدی و رکعت به رکعتش
نزدیک تر شدی به خودت،ذات بی نشان
کم مانده بود دردِ پیغمبر خدا
مردم خدایشان بشود:یک زن جوان
می خواستی جلوه کنی بر زمین ولی
توحید غیرتی شد و بردت به آسمان
از عصر جاهلیت آن ها، تو را گرفت
دادت به درک ناقص این آخرالزمان
حالا هزار سال پس از تو رسیده اند
اهل زمین به قسمت جذاب داستان
جایی که آسمان به زمین رزق می دهد
از سفره ی نگاه تو، بانوی مهربان
در کوچه های ساکت و مرطوب شهر ما
حس می شود حضور شما موقع اذان
اما هنوز منظره ی بکر خالقی
که وا نشد به

• پنج شنبه
• 5
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 16:02
• نوشته شده توسط
• یحیی

جمادى غرق شادى بود آنشب
بشارت را منادى بود آنشب
خدا را شهر مكه ، شهر قرآن
به تاييد قضا شد نور باران
حرم سر تا قدم شور و شعف بود
شكوه راز خلقت را هدف بود
منا و مروه اذينى دگر داشت
خم گيسوى شب چينى دگر داشت
كمان ركن را تيرى دگر بود
صفا را سعى و تكبيرى دگر بود
مقام از بى مقامى داد مى زد
شرر بر كاخ استبداد مى زد
شفق ، شعر طلوع فجر مى خواند
حديث ايه هاى قدر ميخواند
فلق معراج شب را ساز مى كرد
گره از كار رجعت باز ميكرد
سحر سوداگر شور و طرب بود
طرب چشم انتظار مرگ شب بود
قمر گيسوى خود را تاب ميداد
قضا لوح قدر را اب ميداد
سپيده اخم خود را باز ميكرد
افق را سينه چاك ناز مى كرد
موذن دم بدم تكبير ميگفت
به م

• پنج شنبه
• 5
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 16:04
• نوشته شده توسط
• یحیی

از عدم دلدارم آمد در وجود
آسمانيها به پايش در سجود
باز مرغ آرزويم پر گرفت
مرغ هستي جلوه ديگر گرفت
شام هجران محمد شد تمام
آمد امشب دختر خير الانام
اي خديجه دسته گل آورده اي
مادر ختم رسل آورده اي
اي خديجه بر قدومش گل فشان
لب گشا و سوره کوثر بخوان
کن زيارت قبله حاجات را
کن تماشا مادر سادات را
شام غم رفت و سحر آغاز شد
يا کتاب عشق مولا باز شد
ماه رويان دو عالم بنده اش
مي برد دل از پدر با خنده اش
آمده امشب علي را هم نفس
آمده بر عالمي فرياد رس
خاک کويش جنت المأواي من
گر مرا از در براند واي من
هست در دستش کليد سرنوشت
يک نگاهش بهتر از باغ بهشت
گرچه مجنون هستم و صحرائيم
افتخارم بس که من زهرائيم

• پنج شنبه
• 5
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 16:05
• نوشته شده توسط
• یحیی

پرواز مي دهيم كه بال و پرت كنيم
معراج مي بريم كه پيغمبرت كنيم
ديگر بس است خلوت چله نشيني ات
وقتش رسيده است مقرب ترت كنيم
دست گل قديمي خود را از اين به بعد
دست تو مي دهيم كه تاج سرت كنيم
حالا نماز شكر بخوان فديه اي بده
تا صاحب زلال ترين كوثرت كنيم
ميخواستيم فرق كني با پيمبران
مي خواستيم آينه ي ديگرت كنيم
اين سيب را بگير و براي خودت ببر
وقتش شده است فاطمه را دخترت كنيم
شايسته است ‍‍؛ با پدر فاطمه شدن
از خانواده ي پسري ابترت كنيم
مي خواستيم نسل تو زهرا نصب شود
ضرب المثل براي عجم تا عرب شود
خورشيد ، آفتابي انوار فاطمه است
صبحي اگر كه هست بدهكار فاطمه است
آيينه اش سه مرتبه خود را ظهور داد
پيغمبر و

• پنج شنبه
• 5
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 16:09
• نوشته شده توسط
• یحیی

محیـط نامتنــاهی ز نــور شـد سرشـار
مگـر ولادت ختــم رســل شــده تکـرار
سـلام داده بــر ایـن جلـوهْ خالق هستی
قیــام کــرده بـر ایـن نـور، احمد مختار
خـدای عزّوجــلّ کوثــری بـه احمد داد
کـه قـدر او را در «قدر»، کرده خود اقرار
گرفت هستِ خدا را خدیجه از احمد
چنانکـه در ره حق کرد هست خود ایثار
بدون فاطمه گـردون ز هم فرو می‌ریخت
بـدون فاطمـه عالــم نمــی‌گرفت قـرار
اگـر ز خـلقت او دسـت مــی‌کشید خدا
قسـم بـه او کـه نمی‌داد نخل هستی بار
سلام خلق به زهرا که ذات حق بـه نبـی
رسانـده اســت ســلام ورا هــزاران بـار
یکی به موی وی و دیگری به روی، شبیه
از آن کننـد تفــاخر، همـاره لیـل و نهار
بـهشت وحی ز ا

• پنج شنبه
• 5
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 16:12
• نوشته شده توسط
• یحیی

نشسته ام بنويسم كه بال يعني تو
عروج كردن سمت كمال يعني تو
نشسته ام بنويسم تصورت، هيهات
فراتراز جريان خيال يعني تو
محبت تو همان آيينه است و مهرت آب
تو آب و آيينه پس زلال يعني تو
ز برگ هاي تو بوي رسول مي آيد
گل محمدي بي مثال يعني تو
مسير رد شدنت را كسي نگاه نكرد
جمال زير نقاب جلال يعني تو
تو نور و نورٌ علي نور و خالق النوري
تو از تصور خاكي نشين ما دوري
تو آن دعاي رسولي كه مستجاب شدي
براي خانه ي خورشيد آفتاب شدي
يگانه دختر احمد شدن مراد نبود
براي ام ابيهايي انتخاب شدي
تو مرتضي نشده اين همه صدا كردي
تو مصطفي نشده صاحب كتاب شدي
علي به پاي تو شد ذره ذره آب و سپس
تو هم به پاي علي ذره ذره آب شدي
تو عا

• پنج شنبه
• 5
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 16:14
• نوشته شده توسط
• یحیی

من کيم جان جهان ممدوحه جان آفرينم
مادر توحيد و بانوي سماوات و زمينم
شمع جمع پنج تن همسنگر حبل المتينم
وجه ربّ العالمين جان ولايت رکن دينم
کوثر و تطهير و قدر و هل اتي و يا و سينم
من کيم زهراي اطهر دخت ختم المرسلينم
--
کشتي توحيد را سکان منم لنگر منم من
خاجه لولاک را دختر منم مادر منم من
چارده معصوم را گردون منم محور منم من
مومنون من قدر من طاها منم کوثر منم من
گوهر عين الحياتم اختر برج يقينم
من کيم زهراي اطهر دخت ختم المرسلينم
--
نخل سر سبز ولايت اعتدال از من گرفته
صبر و ايثار و فداکاري کمال از من گرفته
مريم عذرا بدان پاکي مدال از من گرفته
خانه شير خدا مجد و جلال از من گرفته
خشت خشت آن شده محو

• پنج شنبه
• 5
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 16:17
• نوشته شده توسط
• یحیی

شده دل من به رنگ غم ، زهرا
اسیره میـون چنگ غـم ، زهرا
دل پریشون و عاشـقم ، هرشب
می کوبه به سینه سنگ غم ، زهرا
مهر تو دم به دم تو سینه می جوشه ، از اشک عاشقی داره دلم توشه
پر می زنه دلم به هـوای حرم ، به شـوق دیـدن ضـریح شش گوشه
مادر مادر مادر ، طواف گنبد طلا می خوام
مادر مادر مادر ، زیـارت نیـنوا مـی خوام
مادر مادر مادر ، برات کرب و بلا می خوام

• شنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:23
• نوشته شده توسط
• یحیی

دختر فكر بكر من، غنچه لب چو واكند
از نمكين كلام خود حق نمك ادا كند
طوطى طبع شوخ من گر كه شكر شكن شود
كام زمانه را پر از شكر جانفزا كند
بلبل نطق من زيك نغمه عاشقانه‏اى
گلشن دهر را پر از زمزمه و نوا كند
خامه مشكساى من گربنگارد اين رقم
صفحه روزگار را مملكت ختا كند
مطرب اگر بدين نمط ساز طرب كند گهى
دائره وجود را جنت دلگشا كند
شمع فلك بسوزد از آتش غيرت و حسد
شاهد معنى من از جلوه دلربا كند
و هم به اوج قدس ناموس اله كى رسد؟
فهم كه نعت بانوى خلوت كبريا كند؟
ناطقه مرا مگر روح قدس كند مدد
تا كه ثناى حضرت سيده نسا كند
فيض نخست و خاتمه نور جمال فاطمه
چشم دل از نظاره در مبدأ و منتهى كند
صورت شاهد ازل معنى

• شنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:27
• نوشته شده توسط
• یحیی

چنين گفت آدم عليه السلام
كه شد باغ رضوان مقيمش مقام
كه با روى صافى و با راى صاف
زهر جانبى مى‏نمودم طواف
يكى خانه در چشمم آمد ز دور
برونش منور ز خوبى و
نور زتابش گرفته رخ مه نقاب
ز نورش منور رخ آفتاب
كسى خواستم تا بپرسم بسى
بسى بنگريدم نديدم كسى
سوى آسمان كردم آنگه نگاه
كه اى آفريننده مهر و ماه
ضمير صفى از تو دارد صفا
صفا بخشم از صفوت مصطفى!
دلم صافى از صفوت ماه كن
ز اسرار اين خانه آگاه كن
ز بالا صدائى رسيدم بگوش
كه يا اى صفى آنچه بتوان بگوش!
دعايى ز دانش بياموزمت
چراغى ز صفوت برافروزمت
بگو اى صفى با صفاى تمام
بحق محمد عليه السلام
بحق على صاحب ذوالفقار
سپهدار دين شاه دلدل سوار
بحق حسين و بحق حس

• شنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:29
• نوشته شده توسط
• یحیی

شنيد گوش دلم مژده از ولادت زهرا
گشود بلبل طبعم زبان به مدحت زهرا
فضاى كعبه منور شد از فروغ جمالش‏
صفا گرفت صفا از صفاى صورت زهرا
خداى اكبر و اعظم نكرده خلق به عالم
ز نسل حضرت آدم زنى به شوكت زهرا
به جز خديجه كبرا كه هست مظهر عصمت
نزاد مادر ديگر زنى به عصمت زهرا
بخوان حديث كسا و بين كه خالق يكتا
نموده خلقت دنيا براى خلقت زهرا
نهاده ساره سربندگى به پاى سر يرش
ستاده هاجر چو خادمان به خدمت زهرا
چو اوست نور حق و حق در او نموده تجلى
به غير حق نشناسد كسى حقيقت زهرا
ولى چه سود كه با اين همه جلالت و شوكت
زمانه بود مدام از پى اذيت زهرا
چنان به درد و مصيبت نمود صبر و تحمل‏
كه صبر شد متحير ز صبر و طاقت زه

• شنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:30
• نوشته شده توسط
• یحیی

باز امشب دل نمی گنجد به پوست
باز امشب مست مستم کرده دوست
ساقی امشب باده پی در پی بریز
گل بریز و گل بپاش و می بریز
از خم کوثر می بی غش بده
می ز جنس آب ، نه آتش بده
ساقی امشب خارها گل می شود
دشتهای خشک سنبل می شود
کارها امشب به سامان می رسد
کار درد امشب به درمان می رسد
عرش را تا فرش آذین بسته اند
هر طرف گلهای رنگین بسته اند
مطرب لاهوتیان دف می زند
حور می رقصد ملک کف می زند
کوه بی تاب است و دریا بی قرار
آسمان حیران زمین چشم انتظار
مکه مبهوت و مدینه در سکوت
کعبه محرم ، قبله در حال قنوت
در حجاز امشب صفایی دیگر است
غرق در شور و نوایی دیگر است
الغرض از انبیاء و اولیاء
و ز ملائک تا رسولان خدا
جمله گرد

• شنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:38
• نوشته شده توسط
• یحیی

پرواز می دهیم که بال و پرت کنیم
معراج می بریم که پیغمبرت کنیم
دیگر بس است خلوت چله نشینی ات
وقتش رسیده است مقرب ترت کنیم
دسته گل قدیمی خود را از این به بعد
دست تو می دهیم که تاج سرت کنیم
حالا نماز شکر بخوان فدیه ات بده
تا صاحب زلال ترین کوثرت کنیم
می خواستیم فرق کنی با پیمبران
می خواستیم آینه ی دیگرت کنیم
این سیب را بگیر و برای خودت ببر
وقتش شده است فاطمه را دخترت کنیم
شایسته است با پدر فاطمه شدن
از خانواده ی پسری ابترت کنیم
می خواستیم نسل تو زهرا نسب شود
ضرب المثل برای عجم تا عرب شود
*
خورشید، آفتابی انوار فاطمه است
صبحی اگر که هست بدهکار فاطمه است
آیینه اش سه مرتبه خود را ظهور داد
پیغمبر و ع

• شنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:42
• نوشته شده توسط
• یحیی

زهرا همان که در سحر آفریدنش
گفته خدا تَبارَکَ بر وجه أحسنش
زهرا همان که عطر خداوند می وزد
هر روز پنج مرتبه از باغ سوسنش
هر صبح در طواف ملائک به دور او
معراج می چکد ز تماشای گلشنش
زهرا همان که بر دل پیغمبر خدا
جان دوباره می دهد از شوق دیدنش
از ابتدای خلقت خود از همان ازل
دارد نگین عشق علی را به گردنش
دیگر از این چه مرتبه ای با شکوه تر
باشد بزرگ کرب و بلا طفل دامنش
«حَتَّی تَوَرَّمَتْ قَدَمَاهَا» حکایتی ست
از عاشقانه های سحرهای روشنش
بی شک منا و مکه دگر محرمی نداشت
پنهان نبود اگر ز نظر خاک مدفنش
روز حساب توشه‌ی ما عشق فاطمه ست
ما را بس است خوشه ای از فیض خرمنش
شرح فضائلش همه عین عبادت است
تکریم

• شنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:46
• نوشته شده توسط
• یحیی

روشن تر از شکوه تو هفت آسمان نداشت
دریای پر تموج روحت کران نداشت
یوسف تر از حضور تو ای مصر منزلت
سیر هزار منزل این کاروان نداشت
مهریه زلال تو بانو اگر نبود
این باغ های معرفت آب روان نداشت
دیدند یازده چمن از دامنت شکفت
یعنی که باغ نسل محمد خزان نداشت
این روزگار پیر که شعر امید خواند
پیش از طلوع شرق تو طبع روان نداشت
گردِ به باد رفتۀ صحرای غفلت است
هر کس به دیده، خاکی از این آستان نداشت
آن جا که قدر تو چو شب قدر شد نهان
دیگر شگفت نیست که قبرت نشان نداشت
عطر مزار تو به دل عاشقان توست
در جلوه زار تو همه هستی از آن توست
**
پیر خرد به محفل تو خردسال بود
استاد عشق، بی مددت بی کمال بود
بی تو زمین، جهن

• شنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:49
• نوشته شده توسط
• یحیی

باز درهای عنایت همه باز است امشب
شب قدر است و شب راز و نیاز است امشب
هر چه نور است در آفاق حجاز است امشب
افق مکه تماشا گه راز است امشب
ساقی کوثر و پیمانه و مستی آنجاست
راز نشناخته ی عالم هستی آنجاست
*
مکه لبریز تمنای حضور است امشب
مکه سر چشمه ی شیدایی و شور است امشب
مکه سینای پر از نخله ی طور است
مکه سرشار شکوفایی و نور است امشب
این همان مبدأ فیض است که امید آنجاست
این همان مهبط وحی است که توحید آنجاست
*
کعبه را پیش نظر تا که تجسم نکنی
مثل گلبرگ لب غنچه تبسم نکنی
«کعبه آن سنگ نشانی است که ره گم نکنی»
غفلت از کعبه ی جان و دل مردم نکنی
کعبه خود قبله نمایی است که در آن صحراست
به همان کعبه قسم قبل

• شنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:58
• نوشته شده توسط
• یحیی

دریا غریق مرحمت بی کران تو

هفت آسمان تجلی رنگین کمان تو
خورشید ناز می کشد از ذره های خاک
آنجا که صبح می گذرد کاروان تو
صدها فرشته بال نهادند بر زمین
تا دامن خدیجه شود میزبان تو
بهتر شد آن زنان قریشی نیامدند
حوا و مریم اند پرستار جان تو
بر قلبهای خسته ما هم نزول کن
ای جبرئیل تا به سحر هم زبان تو
یک شاخه یاس در دل مجروح کاشتیم
تنها به احترام مزار نهان تو
در بارش است رحمت بی حد ابر تو
پنهان شده است مثل شب قدر قبر تو
**
تسبیح تو که تربت حمزه به قاب داشت
در سینه اش شمیم دعاهای ناب داشت
از کور نیز وقت سخن رو گرفته ای
هر چند چهره تو ز نور احتجاب داشت
در شکر روزه ا ی که در سه افطار با تو بود
دستت برا

• شنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 13:02
• نوشته شده توسط
• یحیی

ساقیا امشب می دیگربده
جرعه ای از باده ی کوثربده
امشب ازکوثررسد بوی بهشت
گشته جان ازبوی آن نیکوسرشت
هردلی امشب اسیر کوثر است
کوثرالحق شاهکار داوراست
حق زکوثر میکند جلوه گری
باوجودش مینماید داوری
کوثر حق کیست غیراز فاطمه
عصمت حق نیست غیرازفاطمه
فاطمه آن اصل جام کوثر است
درحقیقت هم نبی هم حیدراست
مژده امشب کوثرحق آمده
عصمت والای مطلق آمده
دست بوسش گشته ختم الانبیا
باده نوشش حضرت خیر الوری
بند قنداقش بود حبل المتین
آستانش قبله ی اهل یقین
نوررویش رهگشای عالم است
ازسبویش مست ، خیل آدم است
درجلالت شاهکار داوراست
دررسالت هم نبی ر امادر است
گشته عالم ازوجودش منجلی
ساقی جامش علی باشد علی
برامامان او اما

• شنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 13:04
• نوشته شده توسط
• یحیی

امروز بوی یاس بوی دیگری بود
چرخ وفلک را های وهوی دیگری بود
تیغ فلق امروز آب دیگری داشت
خورشیدهم رنگ ولعاب دیگری داشت
صبح ازورای دفع شب چون تیر آمد
خورشد آمد لیک خیلی دیرآمد
دیشب که تزئین آسمان عرش میشد
از عرش تا بیت نبوت فرش میشد
مه چشم خورشید جهان را تیره میکرد
ازانعکاس نورزهرا خیره میکرد
میگفت باخورشید با شوروامیدی
نوری که میبینم تودرعمرت ندیدی
باجلوه ای کز جلوه ی زهرا گرفتم
تاروز محشر روشنایی را گرفتم
من بعد من باید که عالم تاب گردم
روشنگر سیاره ومهتاب گردم
باید که شمس زهره وناهید باشم
یعنی تو مه باشی ومن خورشید باشم
دیشب اذان عشق سر میداد عالم
تبریک بر خیرالبشر میداد عالم
دیشب تلاءلو کرد م

• شنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 13:06
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای جلوه گاه رحمت یزدان خوش آمدی
ای فیض بخش عالم امکان خوش آمدی
میلاد تو، طلیعه زیبای خلقت است
اینک به جمع خاک نشینان خوش آمدی
یزدان زخلقت تو به عالم دمید جان
ای مظهر عنایت رحمان خوش آمدی
زهرایی وبتولی وریحانه رسول
ای برترین زجمله نسوان خوش آمدی
باحسن سرمدی به گلستان احمدی
ای نازنین شکوفه قرآن خوش آمدی
درمدح یک عطای تو آیات هل اتی
ای مادح تو حضرت سبحان خوش آمدی
ام ابی و مادر سبطین و زینبین
رکن علی عالی عمران خوش آمدی
زهرا ،رضیه ،راضیه ،مرضیه ،فاطمه
اسماء تو به شاءن تو برهان خوش آمدی
فرمود مصطفی به تو جانم فدای تو
ای جان ماسوا به تو قربان خوش آمدی
شهر مدینه بوی خوش کربلا گرفت
ای مادر تبار شهیدان

• شنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 13:07
• نوشته شده توسط
• یحیی

دارم ازشوق حالتی دیگر
با دل خویش خلوتی دیگر
خلوتی چلچراغ آن ازاشک
لاله ها بسته باغبان از اشک
اشک من آبروی زندگیم
اشک من ترجمان بندگیم
نور این زندگیست ایمانم
داغ این بندگیست برجانم
جانم افروخته زآتش عشق
هستیم سوخته زآتش عشق
عشق من افتخارمن زهراست
همه داروندارمن زهراست
مدح زهرا نمازعشق من است
روح رازونیازعشق من است
گرچه بسیارمیشود بهتر
هرچه تکرارمیشودبهتر
روزوشب هرکسی که دین دارد
پنج نوبت نمازبگذارد
دررحمت مباد بسته شود
کی کسی ازنماز خسته شود
کیست زهرا خدای کشوردل
زفروغش ظهورداور دل
کیست زهرا حقیقت ایمان
کیست زهرا تمامی قرآن
کیست زهرا خدای میداند
که به یک جمله کوثرش خواند
همه جایاد کوثراست امشب

• شنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 13:31
• نوشته شده توسط
• یحیی

یا فاطمه فقط دل طاها تو را شناخت
آن کس که خواندت ام‌ابیها تو را شناخت
هر کس خدا شناخت، علی را شناخته است
هر کس شناخته است علی را، تو را شناخت
دنیا و روزگار برای تو کوچکند
هرگز نه روزگار نه دنیا تو را شناخت
والاترین ستارۀ فلک محمدی
تنها علی عالی اعلا تو را شناخت
آه ای تو میوۀ شجر نور احمدی
سیمرغِ آشیانۀ طوبا تو را شناخت
خورشید بانو آینۀ سرِّ ایزدی!
موسی به نور سینۀ سینا تو را شناخت
وقتی که در پی پدر آسمان شتافت
بر بام عرش حضرت عیسی تو را شناخت
وقتی که طعم آن رطب تازه را چشید
در آب چشمه، مریم عذرا تو را شناخت
هر کس نشانی پدر خاک را گرفت
ای مادر زلالیِ دریا! تو را شناخت
مولا! به غیرِ فاطمه آیینۀ

• شنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 13:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

فاطمه! ای ماه محمد نشان
خاک‌نشین حرمت عرشیان
ای نگهت مایه‌ سرمتی‌ام
هستی تو فلسفه‌ هستی‌ام
خنده‌ بزن ای گل احساس من
سوسن من یاسمن و یاس من
خنده بزن تا که بخندد خدا
لب بگشا تا همه گردد فدا
ای تو جگر گوشۀ ختم رسل
بلبل من، سنبل من، برگ گل
خنده بزن، گل متبسم شود
موسی دل تا متکلم شود
ای صنم پرده‌نشین خدا
عشق علی، ماه گزین خدا
چشم بگردان که بگردد فدک
ای به فدایت همه انس و ملک
در نمک خوان خدا فاطمه
جان جهان، جان خدا فاطمه
مادر گل‌های بهشتی تویی
غرق شدم، صاحب کشتی تویی
فلسفه‌ عشق تو را از برم
این دل خونین و دو چشم ترم
صورت آفاق اگر نیلی است
من به گمانم رد آن سیلی است
امیر علی مصدق

• شنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 13:37
• نوشته شده توسط
• یحیی

دختر نازنین پیغمبر
حاصل اربعین پیغمبر
در صدای تو مرتضی می دید
لهجه ی دلنشین پیغمبر
عرق چهره ی تو بنشسته
بر روی آستین پیغمبر
احترام تو و علی بوده
سخن آخرین پیغمبر
أینَ زهرا بُود به رستاخیز
جمله ی اولین پیغمبر
وصف تو در بیان نمی گنجد
روح تو در زمان نمی گنجد
آمدی ای بهار زیبایی
تا درآید علی ز تنهایی
هر که شد عاشق غمت بانو
می کِشد کار او به رسوایی
کرده عشقت مرا خیالاتی
نام تو می برم به شیدایی
دانش ما ز روح تو اندک
ما همه قطره و تو دریایی
از کسی که به مجلست آید
مرتضی می کند پذیرایی
ای اسیر نگاه تو حیدر
دیده دارد به راه تو حیدر
ای که در اوج عشق و عرفانی
نشدی غافل از خدا آنی
فرصت زندگی تو کوتاه
قصه ه

• شنبه
• 7
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 13:39
• نوشته شده توسط
• یحیی