ختم رُسُل چو فاطمه گر دختری نداشت
بی شبهه آسمان حیا اختری نداشت
گر خلقت بتول نمی کرد، کردگار
در روزگار، شیر خدا همسری نداشت
شاعر : وصال شیرازی
همت و توفیق خواهم از خدای فاطمه
تا بگویم روز و شب مدح و ثنای فاطمه
گر نمی‌شد خلقت نور علی در روزگار
همسری پیدا نمی شد از برای فاطمه
شاعر : عباس حسینی جوهری
ای روی تو جلوه گاه سرمد زهرا
وی سینه تو بهشت احمد زهرا
عید تو بوَد، ببخش عیدی ما را
زان دست که بوسیده محمد زهرا
سیدرضا موید خراسانی
ای آنکه فدایت ز هواداران است
نازل به جهانْ فیض تو چون باران است
یا فاطمه مِهر تو بوَد روح نماز
مهر تو شفاعت گنهکاران است
سیدرضا موید خراسانی
قرّة العین مرتضی زهرا
بهجة القلب مصطفی زهرا
می شوم بنده زاد خانه ی او
میروم تا به عرش با زهرا
میرسد بوی سیب از مکه
میوه ی عرش کبریا زهرا
اصلا ای سائلان خبر دارید
آمده مادر سخا زهرا
آمده همدم ابالحسن و
مادر شاه کربلا زهرا
ذکر تسبیح انبیا حیدر
ذکر تسبیح مرتضی زهرا
مرتضی می شود فدای بتول
بهر حیدر گره گشا زهرا
پدر خاک انما الحیدر
مادر آب إنّما زهرا
هرکسی را که کشت بین نبرد...
...مرتضی، دم گرفت یازهرا
می کنم سجده بر در حیدر
ذکر من هست در دعا زهرا
ذکر لبهای ما در این شبها
«حسبنا الله ....حسبنا الزّهرا»
عاقب در ره تو می میرم
روزی ام را من از تو می گیرم
حلقه بر گوش خانه ات هستم
هر دختری که اُمّ أبیها نمی‌شود
هر مادری که مادر دنیا نمی‌شود
نور تمام عالم امکان به روی هم
یک جلوه نور چادر زهرا نمی‌شود
وقتی که اختیار دو عالم به دست اوست
محشر بدون فاطمه بر پا نمی‌شود
یعنی که بی‌ولایت او هیچ طاعتی
اذن ورودِ جنت الاعلی نمی‌شود
فردا به قله‌های سعادت نمی‌رسد
هر کس دخیل چادر زهرا نمی‌شود
حبل‌المتین شیعه نخ جانماز اوست
بی او گره ز کار کسی وا نمی‌شود
می‌افتد از نگاه پر از مهر فاطمه
هر کس فدائیِ ره مولا نمی‌شود
شاعر : یوسف رحیمی
خسران زده است هر که توکل نمی کند
بر خاک چادر تو توسل نمی کند
یا بلبلی که طوف سر گل نمی کند
قلبم میان سینه تحمل نمی کند...
...امشب نخواند از جلوات خدایی ات
از تابش و تلالؤ خیرالنسایی ات
ای که کنیز خانه ات از عالمی سر است
نامت نجات بخش هزاران پیمبر است
یک گوشه از تجلی تو قدر و کوثر است
کوثر شدی و ساقی این چشمه حیدر است
حوریه ای و دور و برت جای خار نیست
غیر از علی نصیب تو در روزگار نیست
صاحبْ کتاب... باطن قرآنِ مرتضی
زیبا ترین ستاره ی تابان مرتضی
جان تو هست جان نبی جان مرتضی
لبخند صبح و شام تو رضوان مرتضی
وصله بزن به چادرت اما فقط بخند
رخت عروسی ات بده زهرا... فقط بخند
بر سائلت بزرگی و سرمایه
گفتم چگونه از همه برتر بخوانمت
آمد ندا حبیبه داور بخوانمت
دیدم رسول اُمّ أبیهات خوانده است
گفتم کم است دخت پیمبر بخوانمت
دیدم تویی هر آینه، آیینه علی
گفتم عجب به جاست که حیدر بخوانمت
دیدم قیامت است درِ خانه شما
گفتم رواست بانوی محشر بخوانمت
گفتم مفصل است سخن، مجملش کنم
جبریل گفت سوره کوثر بخوانمت
ای مادر حسین و حسن! مام زینبین!
من هم اجازه هست که مادر بخوانمت؟
شاعر : جواد هاشمی
كو آن كه طی كند شب عرفانی تو را
شاعر شود حقیقت نورانی تو را
این رودها كه همسفر بی‌قراری‌اند
تحسین نموده‌اند خروشانی تو را
با صد هزار شاخه گل یاس هم بهار
هم‌پای نیست عطر گلستانی تو را
وقت عبادت آیه‌ای از نور می‌شوی
تا عرش می‌برند چراغانی تو را
تسبیح كرده‌اند خدا را فرشتگان
تا دیده‌اند جلوه سبحانی تو را
باید فرشتگان پی درك فصاحتت
از بر كنند متن سخنرانی تو را
اندوه رنج‌های تو با آن مساحتش
پُرچین نكرد صفحه پیشانی تو را
هجده گل از حیات جهان چید دست تو
ای باغ‌های خرم توحید، مست تو
این چشمه‌ها بدون تو آب روان نداشت
این دشت‌ها بدون تو طبع جوان نداشت
بهتر ز یاس‌های تو نُه‌چرخ گل ندید
بهتر ز دودمان تو
شب انتظار احمد به مبارکی سر آمد
دل تشنگان منور جلوات کوثر آمد
سر و جان فدای زهرا همه خاک پای زهرا
به در سرای زهرا ملکوت چاکر آمد
بشری ز جنس حورا ملکی به شکل زهرا
به خدا توان و یارا به دل پیمبر آمد
شده مکه نور باران ز فروغ نور ایمان
پی خدمتش شتابان مه و مهر و اختر آمد
به زمین ملک زد امشب علم خوش آمد امشب
برکات ایزد امشب به رسول اطهر آمد
دگر آن عنید کافر به نبی نگوید ابتر
خبر ظهور کوثر ز خدای اکبر آمد
دل من بخوان ترانه به نوای عاشقانه
که به مهدی زمانه شب و روز مادر آمد
⏹
شاعر : ولی الله کلامی زنجانی
دراین هوای خوب و، بارانیِ بهاری
وقت است آسمانا، برما کرم بباری
ساقی بیار باده، سرآمده خماری
بگذار تا گذارم، سجاده را کناری
برما ببخش یارا، از باب یادگاری
یا مرهم نگاهی، یا زخم ذوالفقاری
یا رحمة الوسیعه یا دافع البلیه
یا باسط الیدین باللطف والعطیه
یا دائم العنایة مَنّاً علی البریه
عیدانۀ نزول مرضیة الرضیّه
انظر الی فقیرک فی هذه العشیه
مگذار عاشقان را در هرم بیقراری
امشب مجاز باشد بامی وضو گرفتن
برپای خمره شور اللهُ هو گرفتن
برخیز جا نمانی! از این سبو گرفتن
باید که در حریم او آبرو گرفتن
رو بر حبیب کردن ازغیر رو گرفتن
با حُبِّ این حبیبه محبوب کردگاری
دل دل نکن دل من برخیز بی بهانه
ساکت چرا نشس
حرف میلاد بانوی تقواست
او که الگوی عشق دورانهاست
خادمش نوح و آدم و عیسی
زنده از لطف فاطمه عیساست
و ورق خورد باز تقویم و
سالروز ولادت زهراست
سالروزی که روز مادر شد
لطف میلاد فاطمه اینجاست
درخور شأن وسعت کرمش
بهترین قافیه فقط دریاست
اول سال و باز هم زهرا
سال نیک از بهار آن پیداست
اول سال و آخر سالم
فاطمه می دهد پر و بالم
مصطفی صورت و خدا سیرت
هر چه خوبیست تحت تأثیرت
جز خدا و علی و پیغمبر
بر نیاید کسی ز تفسیرت
مَلَک و جن و انس در بندت
جملۀ کائنات تسخیرت
حق ، جهان را مسخرت کرده
دشمنت تا ابد زمین گیرت
دلگشای فرشته های خداست
رو به قبله قیام و تکبیرت
فاطمه خوش به حال تو که گره
خورده با بوتراب تقدیرت
آسمان میخواهم و حس خوش پرواز را
بال و پر میخواهم و دستی کبوتر ساز را
همسفر میخواهم و یک فرصت آغاز را
تا خدای نیمه ی این ماه ، راهی باز را
جلوه ای امشب زمین را عرش اعلی میکند
راه دنیا را به سمت آسمان وا میکند
حُسن هر چیزی دلیل آفرینَش میشود
مثل انگشتر که معمولا نگینش میشود
حُسن مسجد واعظ منبر نشینش میشود
آنچه در این ماه حُسن بی قرینش میشود
نیمه ی ماه است و لطف روز میلاد کریم
آی سائل ها خدا امشب به ما داده کریم
نه فقط جبریل دارد میزند بر کوس نور
بلکه میکوبد مسیح از شوق بر ناقوس نور
حاصل پیوند اقیانوس و اقیانوس نور
میشود نوری که بر پایش زند گل بوسه ، نور
معنی نور علی نور است این خ
معراج بود و نسخه ی درمان درست شد
سیبی برای حاجت مهمان درست شد
جانی گرفت احمد و جانان درست شد
وقتی حروف کوثر قرآن درست شد
حوریه ای به صورت انسان درست شد
وقتی قدر نبود و نشان از قضا نبود
وقتی که لوح با قلمش آشنا نبود
وقتی اله بود ولی ما سوا نبود
وقتی یکی نبود به غیر از خدا نبود
زهرا رسید و عالم امکان درست شد
زهرا مناره ایست که هرپایه اش علی است
زهرا ستاره ایست که همسایه اش علی است
زهرا صحیفه ایست که هر آیه اش علی است
زهزا خدیجه ایست که سرمایه اش علیست
هرچه علیست فاطمه از آن درست شد
جاروی خانه منتظر کیمیای اوست
دستاس دست بوس دوتا دست های اوست
حتی تنور مشتعل از آه نای اوست
نان پخته از حرارت
به نبی و خدیجه‌ی اطهر
به " فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ"
از نماز شب است بالاتر
نیت دست‌بوسی مادر
طب و مرهم نبود و هرگز نیست
برکتی هم نبود و هرگز نیست
در دو عالم نبود و هرگز نیست
از دعاهای خیر او بهتر
چهره اش نور کهکشان دارد
در دلش مهر بی کران دارد
با همین قامت کمان دارد
زیر پایش بهشت سرتاسر
دشمنان رسول می لرزند
داده حق بر رسول خود فرزند
صد هزاران پسر نمی ارزند
بر رسول خدا به این دختر
هست زهرا سراسر قرآن
بین احزاب و فاطر و لقمان
آل عمران و مریم و فرقان
قدر، انسان، تبارک و کوثر
فاطمه خود تعالی خود شد
عزت لایزالی خود شد
در همان خردسالی خود شد
مادر مهربان پیغمبر
مادر کربلا و عاشورا
حجت
همین که اسم تو در شعر شاعران آمد
تمام قافیه هایش از آسمان آمد
تو آمدی و شکفتی و با نفس هایت
دوباره فصل بهاری به این خزان آمد
مگرنه این که غزل مثنوی آینه ای
که از زبان خداوند مهربان آمد
خدا به طالع هستی نوشت : یا زهرا
به جسم مرده ی عالم دوباره جان آمد
از اسم تو به قلم حس معنوی آمد
که ناگهان غزلم سمت مثنوی آمد
وجود گرم توبر شعر روشنی بخشید
و با حضور تو عالم به روی ما خندید
به جای بارش باران امید باریده ست
به مثنوی کلماتی جدید باریده ست
ببین چگونه قلم روی برگ می خندد
و مثل ضد گلوله به مرگ می خندد
سلام گرم خلایق به محضرت تقدیم
تمام ظلم و ستم در مقابلت تسلیم
زمانه با تو به شوقی عجیب می آید
نسیم می وزد و باده خوشگوار شده
گلی شکفته که سرچشمه ی بهار شده
حضور خاکی رب است در مدار زمین
که با تولد یک زن ادامه دار شده
کسی که از تبعات وصال و هجرانش
خوش است فرش ولی عرش سوگوار شده
کسی که شرط وجود پیامبر حتی
به شرط بودن او صاحب اعتبار شده
به گرد قامتش امواج نور خیمه زده
به زیر هر قدمش کهکشان غبار شده
عیان شده است که سرّ نهان خلقت کیست
پس از تو گفت خدا داستان خلقت چیست
نوشت اوّل دفتر از ابتدا زهرا
از ابتدای ازل تا به انتها زهرا
از آن زمان که ندانیم تا نمی دانیم
همیشه و همه اوقات و هر کجا زهرا
و خواست تا بنویسد نبی، علی، حسنین
خلاصه شد همه در یک کلام، با زهرا
و حرف تا که به اینجا رسی
روی لب های جبرئیل امروز
صحبت از آیه های "کوثر" شد
هر چه بی معرفت در این شهر است
آخرش با سه آیه "ابتر" شد
چه کسی گفته بعدِ پیغمبر
خانه ی وحی بی ثمر باشد؟
دستِ زهراست ، نسلِ این بابا
چه نیازی است او پسر باشد؟!
قدمش روی چشمِ این دنیا
منّتش را کشند مادرها
جبرئیل است پشتِ در انگار
آمده دستبوسیِ زهرا
نفسِ باد ، تازه تر میشد
با نفس های دُختِ پیغمبر
روی دستانِ گرمِ بابا و...
خیره بر روی او شده حیدر
حوریه ، مرضیه ، و یا زهرا
چه لقب های محشری دارد
بخدا از تمامِ این خلقت
فاطمه ، باز برتری دارد...
روی او مثلِ برگِ گُل نازک ،
باد ، با احتیاط رد میشد...
خم به ابروی او میآمد ، زود
حالِ
زده ذکر ِ تو بر درِ خانهٔ دل، به خدا که گِلم شده از گِلِ تو
خودِ سورهٔ کوثری و احدی؛ نشود به خدا که معادلِ تو
منم آنکه نشسته به پشت درت، برسان به من از کرَمت نظری
درِ رحمت خود بگشا بشود؛ که نگاهِ تو شامل سائل تو
به تلألوءِ دستِ تو وقت قنوت، شده مُهرِ نماز تو قبلهٔ من
به تو رو زده طالبِ سجده شده، به هوایِ تو کعبه مقابلِ تو
تو که رکن نمازِ پیمبری و، هدف اینکه تو از همه سرتری و
همه لحظه به عشق تو حور و ملَک، شده حافظ ساحتِ منزل تو
پدرت ضربانِ نبوّت حق؛ شده قلبِ ولایتِ حق علی(ع) و
شده بعدِ حسن(ع) شهِ لطف و کرم؛ پسری چو حسین(ع) حاصلِ تو
ز جماد و بشر زِ قضا و قدَر، به تو عرضه شد از پس ِ پر
دوباره فاصله افتاده بين فاصله ها
نسيم ياس رسيده ميان سلسله ها
دوباره بر سر سجاده قبله گم كردم
تويى بهانه ى عالم براى نافله ها...
به هركجا بروى بوى عشق مى پيچد
تو ماه و اختر و شمسى براى قافله ها
تويى كه مريم عذرى شده ثنا گويت
تويى كه راز خدايى...جواب مسئله ها
-
مرا براى غلامىِ خود حسابم كن
گناه هستم و حالا خودت ثوابم كن
-
به معجزات تو بانو نگاه بايد كرد
و چشم هاى مرا فرش راه بايد كرد
من از تو غير تو بانو مگر چه ميخواهم؟
بدون عشق تو عمرم تباه بايد كرد
اگر پرستش تو اشتباه باشد هم
خوشم به اين نظرم اشتباه بايد كرد
اگر كه سجده به پاى تو كفر هم باشد
بر اين عقيده ام اصلاً گناه بايد كرد
-
مرا غلا
دوباره فاصله افتاده بين فاصله ها
نسيم ياس رسيده ميان سلسله ها
دوباره بر سر سجاده قبله گم كردم
تويى بهانه ى عالم براى نافله ها...
به هركجا بروى بوى عشق مى پيچد
تو ماه و اختر و شمسى براى قافله ها
تويى كه مريم عذرى شده ثنا گويت
تويى كه راز خدايى...جواب مسئله ها
مرا براى غلامىِ خود حسابم كن
گناه هستم و حالا خودت ثوابم كن
به معجزات تو بانو نگاه بايد كرد
و چشم هاى مرا فرش راه بايد كرد
من از تو غير تو بانو مگر چه ميخواهم؟
بدون عشق تو عمرم تباه بايد كرد
اگر پرستش تو اشتباه باشد هم
خوشم به اين نظرم اشتباه بايد كرد
اگر كه سجده به پاى تو كفر هم باشد
بر اين عقيده ام اصلاً گناه بايد كرد
مرا غلامِ
رسید مژده که آمد عزیز رب ودود
تبارک الله از آن والد و از این مولود
خجسته عید حضور ملیکه دوسرا
مه جمادی و ماه ولادتی مسعود
خدا به سوره کوثر نموده مدح ورا
به دخت پاک نبی فاطمه سلام و درود
چگونه بحر طویل و چگونه بحر پر آب
رسد به نقطه عطفی اگر نباشد رود
هزار عیسی مریم مقیم کوی شما
هزار موسی عمران گرفته اذن ورود
هزار سائل درمانده وز هزاران قوم
هزار حاتم طایی پی سخاوت و جود
کسی که کرد توسل به ساحت زهرا
نداشت بیم و هراسی ز آتش نمرود
جهیم را به محبان او نباشد کار
خداست از برکات وجود او خشنود
حدیث قدسی لولاک بر ملا کرده
که خلق کون و مکان از برای فاطمه بود
خدا به ختم رسل داد دختری نیکو
کز او نه
بهار آمد بهار آمد بهاری سرخوش و زیبا
گل افشان شد زمین از طلعت آن بانوی رعنا
خزان برگ ریز و فصل سرد این جهان طی شد
شکوفه سرزد و بانگ هزاران گشته پر غوغا
خدا داده به احمد دختری نیکوتر از گوهر
که هر گوهر تراش از سفتن و هشتن شود رسوا
الا ای فاطمیون فاطمه دخت رسول آمد
خدا داند که مسرور است از میلاد او مولا
خدیجه کوثر آوردی بود کوثر تو را یاور
خدا نازد بر آن طفلی که با مادر کند نجوا
از آن ساعت که هم صحبت شده در بطن با مادر
برون شد درد و غم از سینه آن بانوی غرا
نیارد چرخ بهتر از وجودش بانویی دیگر
نبارد آسمان جز شوق او بر دشت و بر صحرا
حدیث قدسی لولاک در شأنش شده نازل
ز یمن مقدم او شد زمین و آسمان بر
میلاد حضرت زهرا(س)
از عالم غیب نور سرمد آمد
بر روی زمین فیض مجدد آمد
انسیه‌ی حوراست به صورت زهرا
این خیر کثیر بر محمد آمد
انوار خدا ز ذات سرمد آمد
بر اهل ولا خلد مخلد آمد
در آینه جمال و اجلال خدا
این کوثر قرآن محمد آمد
از خلد برین یاس حیدر آمد
بر آینه ها نور مکرر آمد
ازعرش ملک ندا دهد اهل زمین
خیزید زجا دخت پیمبر آمد
صلی الله علیک یا بضعه قلب رسول رسول
بانوی بی همتا حضرت زهرای بتول بتول
عمریه ما زیر سایه تو هستیم
دخیل دل رو به چادر تو بستیم
امیدم میشه بیشتر
شنیدم روز محشر
میون اون وانفسا
میبینی ما رو مادر
فدات شم مادر مادر (-)
(روز محشر که از شفاعت خویش
حشر دیگر به پا کند زهرا
همچو مرغی که دانه برچیند
دوستان را جدا کند زهرا )*
******
میترسم اگر که بیفتم روزی از نگاه تو
نیاد اون روزی که دور بشم من از پناه تو
خوشبخته هر کس که گدای تو باشه
تحت عنایات و لوای تو باشه
من هستم هیچ و ناچیز
تو دریا ، کوثر ، عزیز
وجودم از عشق تو
شده سرتاسر لبریز
فدات شم مادر مادر (-)
(گر نگاهی به ما کند زهرا
دردها را دوا کند
ترنم روی لبم فاطمه‌ست فاطمه‌ست
ذکرهمه‌روزوشبم فاطمه‌ست فاطمه‌ست
کرده تجلی
سوره کوثر
میلاد زهرا
شد روز مادر
مادر تولدت مبارک(۲)
******
اومده از آسمونهافرشته دسته دسته
با سبدای گل یاس روی زمین نشسته
مریم و هاجر
ساره و حوا
دست توسل
گرفته بالا
مادر تولدت مبارک(۲)
*****
نورعلی‌نوراومده دست‌ادب‌روسینه
از بهر تهنیت بیایم همه بریم مدینه
تو آسمونها
خدا نوشته
به زیر پای
مادر بهشته
مادر تولدت مبارک(۲)
******
مادر کل کائنات دیده گشوده امشب
خودخدا تو آسمون غزل سرده امشب
دلهای شیعه
غرق سروره
میلاد زهرا
میلاد نوره
مادر تولدت مبارک(۲)
*******
اونکه بدلهای همه یکسره گردیده امیر
خاتم انبیا شده صاحب کوثر کثیر
زه
مخلوق بی نظیری نازد به تو خدایت
ای بهترین عالم جانهای ما فدایت
هنگام زادن تو آمد زجنت حق
در مکه چار بانو خدمت کند برایت
مسکونیان فرش ولاهوتیان عرشی
مشتاق دیدن آن روی خدا نمایت
خورشید وماه وانجم شادانه در سماعند
باران نور ریزند بانو به پیش پایت
مکه کند مباهات گشته محل زادت
با اشتیاق، کعبه،باشد پی رجایت
دردانه ی رسولی او شاکر خدایش
تا دید روی ماهت گردید مبتلایت
بر درگه تو جبریل بهر ارادت آمد
سلطانی وملایک در آسمان گدایت
داده بشارتت را حق در کتاب قرآن
تو کوثری وطاها شادان زاین عنایت
گفته پیمبرما تو سرور زنانی
زنهای عالمینند منظور این روایت
تو بضعه ی رسولی زهرایی وبتولی
خشم خداست خشمت،راض
ای بهشتی بوی دنیا فاطمه
عشق بی همتای طاها فاطمه
با مدد از چار بانوی بهشت
گشت میلادت مهیا فاطمه
از شمیمت وقت دنیا آمدن
شدمعطر مکه یکجا فاطمه
روز میلادت ملائک صف به صف
ایستاده بر تماشا فاطمه
زادروزت کهکشانها می کنند
نورباران آسمانها فاطمه
جشن میلاد تو برپا گشته است
در تمام عرش اعلا فاطمه
عالمی مسروردر میلاد تو
عالمی مجنون،تولیلا فاطمه
دختران را غنچه امیدها
با وجودت شد شکوفا فاطمه
ای دلیل خلقت افلاک ها
ای به خالق خلق والا فاطمه
با تو بهتر می شود معنا کنیم
نیکی وخوبی به دنیا فاطمه
گوهر یکدانه ی خلقت تویی
عفت از تو یافت معنا فاطمه
آمدی تا کوثر قرآن شوی
آیتی از رب یکتا فاطمه
عاشقان!
ماه جمادی آمده
در
جهان هنگام شادی آمده
شهر
مکه در هوایی دیگر است
نور
حیّ سرمدی جلوه‌گر است
مکّه
را بنگر چه غوغایی شده
خانه‌ی
احمد تماشایی شده
حور
و غلمان پُر شده روی زمین
بهر
تبریکِ به ختم المرسلین
هرطرف
بینی چراغانی شده
خانه‌ی
احمد گل‌افشانی شده
مکّه
چون وادیِ طورِ دیگر است
هم
خدیجه شاد، هم پیغمبر است
امشب
از سوی خداوندِ مُبین
آمده
روی زمین روحُ الاَمین
میزند
فریاد با شور و شعف
بر
فراز بام آن بیت الشّرف
غنچه‌ای
از باغ احمد وا شده
زینت
دنیا و مافیها شده
نوربخشِ
کلّ هستی آمده
مظهر
یکتاپرستی آمده
هدیه‌ی
خلّاق سرمد آمده
در
جهان دخت محمد آمده
شیعیان
را باب حاجات است
دل و دلبر فاطمه
گل حیدر فاطمه...
آمدی و تمام عالَم،زِ مَقدَمَت صفا گرفته
قلبِ تمامِ عاشقانَت،شمیمی از خدا گرفته
آمدی و ارض و سما شد،از قدمت ستاره باران
مُصحف روی توست آری،معنیِ آیه های ایمان
دل و دلبر فاطمه
گل حیدر فاطمه...
ستاره های عشق و رحمت،به یُمن تو گشته فروزان
بضعه خاتمُ النَّبییّن،حَقیقتِ وجودِ قرآن
تو لنگرِ کشتی عصمت،تو محور آل عبایی
شفیعه ی عرصه محشر،مادرِ شاه شهدایی
دل و دلبر فاطمه
گل حیدر فاطمه...
بَر تو اَلا ای مَهِ پر نور،بُوَد به چَشمانِ تر من
تمامیِ دار و ندارم،هدیه ی روز مادر من
به شادی قلب تو و هَم،مَوَدّت و حُبّ و تولّی
ذکر دلم شده دمادم،علی علی مولا علی مولا
علی مولا یا ع
