ولادت امام محمد باقر (ع)

بیا به پای دل خود سفر کنیم امشب

زکوچه های مدینه گذر کنیم امشب

خدا به زین عبادش عطیه ای بخشید

بیا تمام جهان را خبر کنیم امشب

بیا سلام و درود و تهیت خود را

نثار این پدر و این پسر کینم امشب

در آسمان ولا مهر و مه هم آغوشند

بیا نظاره شمس و قمر کنیم امشب

دگر به دیدن باغ بهشت حاجت نیست

اگر به باغ ولایت نظر کنیم امشب

برای این که بگیریم عیدی از زهرا

سزد ارادت خود بیشتر کنیم امشب

بپاس مقدم دریا شکاف علم و کمال

زاشک شوق نثارش گهر کنیم امشب

شب ولادت او در مدینه جشنی نیست

بیا زغربت او دیده تر کنیم امشب

تمام فرصت ما وقف خدمت بر اوست

چه حاجت است که کار دگر کنیم امشب

اگر که چشمه ای از معرفت

• چهارشنبه
• 27
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 04:35
• نوشته شده توسط
• جواد

برخیز نگارا که بهار طرب آمد

عید عجم و چشن نشاط عرب آمد

از کثرت انوار یکی روز و شب آمد

پایان جمادی شد و ماه رجب آمد

ماهی که شود ملک جهان خُلد مُخلد

از یمن قدوم دو علی و دو محمد

بر اهل ولا عید مویّد شده امشب

در جلوه رخ داور سرمد شده امشب

لبخند عیان برلب احمد شده امشب

میلاد همایون محمد شده امشب

در دامن خورشید ، عیام قرص قمر شد

فخر دو جهان سید سجاد پدر شد

امشب صدف بحر ولایت گهری زاد

یا دخت حسن فاطمه ، زیبا پسری زاد

در خانه ی خورشید ولایت قمری زاد

یا بار دگر آمنه پیغامبری زاد

این است که دو فاطمه را نور دوعین است

پور دو علی باشد و نجل حسنین است

این گوهر یکدانه ی دریای عقول است

در

• چهارشنبه
• 27
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 04:44
• نوشته شده توسط
• جواد

بــه ســر مى پــرورانــم مــن هــواى حـضـرت باقر
بـه دل بـاشـد مـرا شـوق لـقــاى حـضــرت بــاقــر
ز عشقش جان من بر لب رسيده ، كَس نمى داند
كه نبود چـــاره ســاز من سواى حـــضــرت بــاقــر
چــنـان بـگـرفته صـيت عـلميش آفــاق را يـك سـر
كه پـيـچـيـده در ايـن عـالم صـداى حـضـرت بــاقـــر
پـيـمـبـر گـفـت بـا جـابر، كـه خـواهى ديـد بـاقـر را
سـلام از مـن رسـان آن گـه بــراى حضـرت بــاقــر
سؤ الاتــى كـه از وى كــرد دانـشـمـنـد نـصــرانى
جـوابـش را شـنـيـد از گـفـتـه هاى حـضـرت بـاقــر
مسلمان گشت راهب،ناگهان در مـحضـر آن شـه
مـنــــوّر شـد دل او از ولاى حــضـــرت بـــاقــر
بـه رسـتـاخـيز گـر خواهى ن

• چهارشنبه
• 27
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 05:04
• نوشته شده توسط
• جواد

ای اسوه مفاخر توحید باقرا
آئینه ی مظاهر توحید با قرا
ای نور منتشر شده ی ذات ذوالجلال
انوار تست ناشر توحید با قرا

آنروز که ز فاطمه نور تو خلق شد
نور تو گشت فاطر توحید باقرا
دنیا نبود بلکه تو بودی و ذات حق
ظاهر شدی به خاطر توحید باقرا
در کعبه مقدس دلهای شیعیان
انوار توست ناظر توحید باقرا
ای آشنا ، به خاک رهت از جبین گذر
دستم بگیر از ملکوت زمین گذر
ای محضرت معرف پروردگار خویش
می جانشین مملکت کردگار خویش
وقتی امور خلق به تو واگذار شد
انگار می نمود خدا،واگذار خویش
تو حجت و امام زمان همیشه ای
تنها نبوده ای پدر روزگار خویش
این انقلاب علمی تو تازگی نداشت
روز ازل نمونه شدی در دیار خویش
قبل از کرات ،فک

• چهارشنبه
• 27
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 06:15
• نوشته شده توسط
• جواد

به مناسبت میلاد امام محمّد باقر علیه السلام :

کیستی تو که نگاهت به حرم راه نماست

طور سینای تو تصویرگر آینه هاست

کیستی مرد که حاتم شب و روز خود را

بر سر سفره ی اکرام تو مانند گداست

مَثَلِ علم تمام علمای عالم

پیش علمت مَثَلِ قطره کنار دریاست

سی هزار از تو روایت شده از یک نفر است

همه سر چشمه اش از علم الهی شماست

حوزه و مجتهد و عالم و علّامه و علم

همه از برکت یک لحظه ی عمرت برپاست

عالمان پیش تو یک عمر تلمّذ کردند

مذهب از سیره ی علمی شما پا برجاست

السلام ای که تویی روح ولایت آقا

این سلام از نظرم می گذرد کز طاهاست

ثمر پاک ترین عشق شما هستی و

مادرت سرور زن های دو عالم زهراست

همه ی ار

• سه شنبه
• 2
• خرداد
• 1391
• ساعت
• 05:28
• نوشته شده توسط
• vahid

باید به فکر قافیه های جدید بود

در شهر غمزده به هوای امید بود

باید به مثنوی پر و بال عقاب داد

شوری برای خلقت یک انقلاب داد

باید تلنگری به تکاپوی سینه زد

با بیت های شعر پلی تا مدینه زد

باید سراغ زمزمه ای عاشقانه رفت

در جستجوی شوق به هر بی کرانه رفت

باید برای فصل رجب واژه آفرید

شاید هوای وصل و طرب سوژه ای جدید

ماهی که مات روشنی اش میشود نجوم

راهی به سمت یا علی از باقرالعلوم

نفسی که شد نَفَس نَفَسش بی حد و عدد

با دیدن هلال رجب یا علی مدد

پای رجب رسیده به شهر نوشته ها

گل شد تمام گفته و گل شد شنفته ها

تسبیح عاشقیِّ دل شاد یا علیست

سُبّوح حمد حضرت سجّاد یا علیست

نور مبین ذات خدا در

• یکشنبه
• 9
• مهر
• 1391
• ساعت
• 13:46
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان

امشب گل سرخ باغ دین می آید

فرزند امیرالمومنین می اید

تبریک که ماه برج حکمت باقر

در خانه زین العابدین می آید

***

ساغر زده ام ز جام باقر

بشکفته لبم به نام باقر

چشم همه روشن از جمالش

آمد به جهان امام باقر

• یکشنبه
• 9
• مهر
• 1391
• ساعت
• 15:47
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان

مه رجب، مه تسبیح، ماه صدق و صفاست

مه نماز، مه روزه، ماه ذکر و دعاست

مه عبادت پروردگار حیّ ودود

مه محمد و ماه علی، مه زهراست

نسیم صبحگهش خوب تر ز بوی بهشت

فضای شامگهش بهتر از نسیم صباست

طلوع این مه نورانی از شب اول

ولادت وصی پنجم رسول خداست

امام پنجم شیعه، محمد دوم

که خاک درگهش این چار امّ و هفت آباست

تمام دانش در لوح سینه اش محفوظ

تمام قرآن در مصحف رخش پیداست

اگر به ذره نظر افکند شود خورشید

وگر به قطره نگاهی کند همان دریاست

محمدی که محمد سلام داده بر او

که خود سلام محمد سلام ارض و سماست

سلام را چو جواب سلام باید گفت

شفای دیدة جابر جواب آن مولاست

قیام علمی او چون قیام سرخ حسین

• یکشنبه
• 9
• مهر
• 1391
• ساعت
• 15:49
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان

بیا به پای دل خود سفر کنیم امشب

زکوچه های مدینه گذر کنیم امشب

خدا به زین عبادش عطیه ای بخشید

بیا تمام جهان را خبر کنیم امشب

بیا سلام و درود و تهیت خود را

نثار این پدر و این پسر کینم امشب

در آسمان ولا مهر و مه هم آغوشند

بیا نظاره شمس و قمر کنیم امشب

دگر به دیدن باغ بهشت حاجت نیست

اگر به باغ ولایت نظر کنیم امشب

برای این که بگیریم عیدی از زهرا

سزد ارادت خود بیشتر کنیم امشب

بپاس مقدم دریا شکاف علم و کمال

زاشک شوق نثارش گهر کنیم امشب

شب ولادت او در مدینه جشنی نیست

بیا زغربت او دیده تر کنیم امشب

تمام فرصت ما وقف خدمت بر اوست

چه حاجت است که کار دگر کنیم امشب

اگر که چشمه ای از معرفت

• یکشنبه
• 9
• مهر
• 1391
• ساعت
• 15:56
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان

ابوجعفر محمد، باقر علم نبييّن شد

بهار آمد هوا چون زلف يارم باز مشكين شد
زمين چون رويش از گل هاى رنگارنگ رنگين شد
نگارستان چينى شد زمين از نقش گوناگون
چمن رشك ختن از ياسمين وز بوى نسرين شد

دلِ آشفته شد محو گلى از گلشن طاها
اسير سنبلى از بوستان آل ياسين شد
چه گويم از گل رويش؟ مپرس از سنبل مويش
ز فيض لعل دلجويش مذاق دهر شيرين شد
به ميزان تعادل با گل رويش چه باشد گل
كه با آن خرمن سنبل كم از يك خوشه پروين شد
جمال جانفزاى او ظهور غيب مكنون بود
دو زلف مشك ساى او حجاب عزّ و تمكين شد
به باغ استقامت اوّلين سرو آن قد و قامت
به ميدان كرامت شهسوار ملك تكوين شد
سليل پاك احمد، زيب و زين مسند سرمد
ابوجعفر م

• پنج شنبه
• 23
• آذر
• 1391
• ساعت
• 10:40
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

شمس عيان
امشب ز لطف كبريا عالم همه پرنور شد
شمس عيان شد در جهان ظلمت دوباره دور شد
خفاش سان خصم ولى از نور تابان كور شد
نور دو چشم ساقى كوثر از آن مسرور شد

ابليس ديد اين نور را آزرده و رنجور شد
دل هاى مردان خدا پر از نشاط و شور شد
آمد امام پنجمين از فاطمه بنت حسن
چشم على بن الحسين روشن از اين فخر ز من
بيت امام ساجدين روشن شد از نور خدا
از اين تجلى در عجب سكّان عرش كبريا
سبّوح گو، قدوس گو كروبيان اندر سما
گويى عيان آمد ز نو انوار ختم الانبيا
آمد به دنيا زاده دخت امام مجتبى
رويش حسن بويش حسين از نسل پاك مرتضى
به به از اين زيبا پسر كز دامن عصمت بود
از علم و حلم و فضل او دين نبى محكم بود
هم نام ج

• پنج شنبه
• 23
• آذر
• 1391
• ساعت
• 11:27
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

مدينه غرق شادى
شهر مدينه غرق شادى بود آنشب
اكنده از بانگ منادى بود آنشب
آنشب شفق ائينه دار لطف حق بود
چشم انتظار جلوه نص علق بود

آنشب قلم ، شمشير خود را تيز ميكرد
پيمانه انديشه را لبريز ميكرد
آنشب منادى داد عدل و داد ميزد
بين زمين و آسمان فرياد ميزد
كاى اهل عالم قلب عالم منجلى شد
نام محمد زنده از نام على شد
ماه رجب را عزم جولان ساز گرديد
يعنى گره از كار رجعت باز گرديد
بايد زمان ائينه دار راز گردد
درهاى رحمت بر رخ ما باز گرديد
بايد سحر شعر طلوع فجر خواند
بهر سپيده ، ايه هاى قدر خواند
اينك شكوه علم را تفسير بايد
كلك قضا را قدرت تحرير بايد
الاله بايد باده ، در پيمانه ريزد
گلواژه ها در مقدم جانان

• جمعه
• 24
• آذر
• 1391
• ساعت
• 15:10
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

امام هدى

فصل بهار آمد و عالم معطر است
بوى نسيم صبح بسى روح پرور است
گويا ز خلد مى ‏وزد اين باد مشكبيز
كاين سان دماغ ابر ز بوى خوش‏تر است

هم اين زمين مرده شده احيا ز فيض او
هم اين جهان پير، جوان بار ديگر است
چندان نموده عقد عقد جواهر نثار يار
كز فيض او فضاى زمين، پر ز گوهر است
گستره است فرش ز مرد به صحن باغ
دهقان باغ را ندانم چه بر سر است
در بزم بلبل آمد گل، باز بى نقاب
اما به سوز حسن رخش طرفه چادر است
نرگس گشوده چشم تماشا به روى گل
سوسن به صد زبان، پى مدحش ثناگر است
بنگرد مى به شاخه نيلوفر از شعف
در پيچ و خم، چو زلف عروسان دلبر است
ريحان تو گويى آمده از خطّه خطا
مجموع بار او همه از مشك اسفر

• جمعه
• 24
• آذر
• 1391
• ساعت
• 15:14
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

باز عطر نسيم مى‏ آيد
بوى يار كريم مى‏ آيد
در ميخانه باز مى‏ گردد
وقت فيض از نماز مى ‏گردد
پسرى آمده پيمبر رو
غنچه ‏اى آمده بهشتى بو
نور پنهان و منجلى باشد
او طلوع مه على باشد
شجر طيبه ثمر داده
به شه سجده ‏ها پسر داده
گر بيايد، نسيم انفاسش
شيعه مستى كند ز احساسش
شوق ديدار او پيمبر داشت
مهر او را به سينه حيدر داشت
چشمه‏ ي كوثر است و خود ساقى
روح كوثر ز نام او باقى
بى ولايش على نمى ‏بينى
رطب از نخل حق نمى ‏چينى
او كه حاكم به ملك سينه بود
باعث عزت مدينه بود
سرو كار دلم فقط با اوست
كه به زهرا قسم مسيحا اوست
روح كعبه به كعبه مى‏ آيد
گره از كار كعبه بگشايد
پسر سيد الكباء آمد
ثمر كعبه و منا آمد
او صفا

• پنج شنبه
• 28
• دی
• 1391
• ساعت
• 04:57
• نوشته شده توسط
• یحیی

ماه رجب سلام! که ماه محمّـدی
یـادآورِ شکـوه گلستـان احمـدی
آیینـه‌دارِ نــور خداونـد سرمـدی
از شـرقِ رحمتِ ازلـی باز سرزدی
ماه تـو نـور بـر دل اهل‌نظر دهد
میلاد چار حجت حق را خبر دهد
آغـاز مـاه تـو کـه به نام پیمبر است
میـلاد پنجمیـن ولـی‌اللهِ ‌اکبـر است
کز چار بحـرِ نور، فروزنده‌گوهر است
نجلِ دو فاطمه، خَلفِ پاک حیدر است
بعد از علـی، محمّد اوّل وجود اوست
ذکر ملک همه صلوات و درود اوست
ایـن باقـرالعلومِ خداونـد سرمـد است
این آفتاب حُسن خدا، وجه احمد است
مولای من محمّـدِ آل محمّـد است
گیتی ز مقدمش همه خلد مخلّد است
بـر خلـق سایـۀ کرمش مستدام باد
از شخص احمدش صلوات و سلام باد
جدش بوَد حسین و، ح

• دوشنبه
• 16
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 16:15
• نوشته شده توسط
• یحیی

نوری آمد وجود من گم شد
چشم من باز پر تلاطم شد
شرشر اشک روی گونه ی من
شد سرازیر و قدر یک خم شد
گریه از شوق چه صفا دارد
شب میلاد نور پنجم شد
اشک اذن دخول ما بود و
در که وا شد دمِ تبسم شد
محرم اهل بیت اگر شده ایم
همه از یک دعای خانم شد
شکر، یا فاطمه و یا فاطر
شکر، هستم غلام تو باقر
در رحمت دوباره وا شده است
میزبان دلم خدا شده است
بار دیگر میان بیت وحی
آیه ی نور رو نما شده است
سجده ام را کسی نماند که ندید
سِرّ توحید بر ملا شده است
دسته های فرشته می بینم
در مدینه برو بیا شده است
پشت یک خانه ای شلوغ شده
خبری بین کوچه ها شده است
رنگ پنجم به روی بوم آمد
حضرت باقر العلوم آمد
نذر چشمان تو جوانی من
به فد

• دوشنبه
• 16
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 16:38
• نوشته شده توسط
• یحیی

هلال ماه رجب! نـاز کن بـه ماه تمام
ز یازده مـه دیگر تو را سلام سلام
سلام بر تو که در دامن تـو می‌تـابد
فروغ حسن خدا از جمال چار امام
ولادت دو محـمد، ولادت دو عـلی
کدام ماه، چنینش سعادت است و مقام؟
چه ماه ‌روح‌فزایی که در نخستین شب
امـام پنـجم مـا شـد ولادتش اعـلام
خـدا به فاطمه بنـت حسن گلی بخشـید
که عطر باغِ حسینی از او رسد به مشام
امـام باقـر یعـنی محـمد دوم
امام باقر پنجم وصی خیرالانام
امـام باقـر یعـنی حقیقت قـرآن
امام باقـر یـعنی تـمامی اسلام
امام باقر یعنی بهشت هشت بهشت
مام باقر یعنی نظـامِ هفـت نظـام
امام باقر یعنی امام علم و عمـل
امام باقر یعنی رسول خون و قیام
مگـر امام چـهارم مـدد کـن

• دوشنبه
• 16
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 16:50
• نوشته شده توسط
• یحیی

اول ماه رجب شد جلوه گر ماهی تمام
کآمد از هفت آسمان و مهر گردونش سلام
اختر چار آسمان و آسمان هفت مهر
یوسف دو فاطمه نور دل خیر الانام
نسل در نسلش همه خیرالورا خیرالبشر
خود امام ابن امام ابن امام ابن امام
مشعل بزم معارف باقر کلّ علوم
کعبه دل قبله ی جان رهنمای خاص و عام
عالم هستی که چون لب بر تکلم وا کند
از دمش جوشد کلیم و از لبش خیزد کلام
شهریار ملک امکان کز تمام ممکنات
ذکر او خیزد هماره فیض او جوشد مدام
در وجود حضرتش کلّ محمد جلوه گر
پیشتر از خلقت نورش محمد داشت نام
گه به نخلستان ورا بیل کشاورزی به دوش
گه به بام آسمان خورشید را گیرد زمام
بی ولای او همه رفتار عالم نادرست
بی وجود او همه طاعات خلقت

• یکشنبه
• 29
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 17:27
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای آینه ی جمال احمد
وای نام گرامی ات محمد
سرخیل اوائل و اواخر
دریای علوم ، امام باقر
یک جدّ تو شاه کربلا بود
جدّ دگر تو مجتبی بود
میلاد تو غرّه رجب شد
لبریز جهان زنور رب شد
گنجینه ی حکمت الهی
بخشنده تاج پادشاهی
نادیده تو را سلام می داد
جدّت که سلام حق بر او باد
ای خاک در تو افسر من
وی دیده جابر از تو روشن

• یکشنبه
• 29
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 17:29
• نوشته شده توسط
• یحیی

گفت پیغمبر به جابر گر که دیدی آن امام
می رسانی جانبش از من درودی و سلام
آن امام پنجمین است با درایت حلم را
باقر است یعنی کسی که می شکافد علم را
جامع سبطی رسول و نور عین
مادرش بنت الحسن بابش علی ابن الحسین
مدح عدنان در خور وصف تو نیست
چون خدا داند که در شان تو چیست

• یکشنبه
• 29
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 17:32
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای کوی تو قبله گاه مردم
همنام نبی امام پنجم
باشد چو قضا ، قدر مطیعت
هر گاه کنی به او تحکّم
جز جدّ گرامیت محمد
داری تو به انبیا تقّدم
در مکتب حکمت تو لقمان
آموخته علم از تعلّم
با دوستی تو می توان بود
از نعمت خلد در تنعّم
وز قهر خداست دشمن تو
از نار جهیم در تالّم
هر کسی که به کشتی ولایت
بنشست چه باکش از تلاطم
از عشق رخت به گلشن شوق
بلبل به نوا کند ترنّم
هر غنچه که بشکفد ز لعلت
یاد آور و می کند تبسّم
ز انوار جمال بی مثالت
تابان شده مهر وماه و انجم
شاعر:فراهانی کاشانی

• یکشنبه
• 29
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 17:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای لاله باغ آفرینش
آیینه جان چراغ بینش
ای نام تو در کتاب هستی
دیباچه ی آفتاب هستی
مهر از تو گرفت گرمی خوبی
ماه از تو فروغ راه پویی
گنجینه ی آسمانی
سرلوحه دفتر معانی
علم از تو کمال سروری یافت
تا جلوه به نور باقری یافت
در روشنی کلام وتفسیر
شد نام بلند تو جهانگیر
در پهنه ی بیکران دانش
همپایه و هم عنان دانش
ای باقر و شاکر ، ای محمّد
روشن به تو دیدگان احمد
ای رهبر و رهنما و هادی
خوش پای بدین جهان نهادی
سرچشمه ی کوثر از وجودت
جاری است به جویبار جودت
تابان شده ای به پهنه ی خاک
با نور خدا ، از لوح ادراک
میلاد تو، خرّمی به جان داد
جان برتن مرده جهان داد
شاعر:عباس کیمنش

• یکشنبه
• 29
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 17:44
• نوشته شده توسط
• یحیی

شهر مدینه غرق شادی بود آن شب
آکنده از بانگ منادی بود آنشب
آنشب شفق آئینه دار لطف حق بود
چشم انتظار جلوه نص علق بود
آنشب عَلم را عِلم بر بام فلق بود
شادی کتاب آفرینش را ورق زد
آنشب قلم شمشیر خور ار تیز می کرد
پیمانه اندیشه را لبریز می کرد
آنشب منادی داد عدل و داد می زد بین زمین و آسمان فریاد می زد
کای اهل عالم ، قلب عالم منجلی شد
نام محمدصلّی الله علیه و آله زنده از نام علی شد
ماه رجب را عزم جولان ساز گردید
درهای رحمت بر رخ ما باز گردید
باید سحر شعر طلوع فجر خواند
بهر سپیده آیه های قدر خواند
اینک شکوه علم را تفسیر باید
کلک قضا را قدرت تحریر باید
آلاله باید باده در پیمانه ریزد
گلواژه در مقدم جان

• یکشنبه
• 29
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 17:49
• نوشته شده توسط
• یحیی

آمد آمد حجت داور
باقر باقر پنجمین رهبر
دیده حضرت سید الساجدین
آن شه ملک دین گشته روشن
دیده بگشا ببین چون دل مؤمنین
آسمان و زمین گشته گلشن
آمد آمد حجت داور
باقر باقر پنجمین رهبر
این محمد بود نجل احمد بود
نور سرمد بود جان فدایش
عالم عالمین بر نبی نور عین
لب گشوده حسین بر ثنایش
آمد آمد حجت داور
باقر باقر پنجمین رهبر
این ولی خداست جلوه ابتداست
پنجمین مقتداست شیعیان را
منجی و یاور است سید و سرور است
هادی و رهبر است انس و جان را
آمد آمد حجت داور
باقر باقر پنجمین رهبر

• دوشنبه
• 30
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 04:39
• نوشته شده توسط
• یحیی

خدا کند اثری حق به آه ما بخشند
بصیرتی به دل عذ رخواه ما بخشند
شب ولادت باقر چه می شود که خدا
به احترام محمد گناه ما بخشند
بیا به پای دل خود سفر کنیم امشب
کوچه های مدینه گذ رکنیم امشب
خدا به حضرت سجاد گوهری داده
بیا تمام جهان را خبر کنیم امشب
درآسمان ولا مهر ومه هم آغوشند
بیا نظاره شمس و قمر کنیم امشب
بیا درود و سلام و تحیت خود را
نثار این پدر و این پسر کنیم امشب
برای اینکه بگیریم عیدی از زهرا
سزد ارادت خد بیشتر کنیم امشب

• دوشنبه
• 30
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 04:44
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای ذکر جان، ثنای تو یا باقر العلوم
وی حرف دل دعای تو یا باقرالعلوم
ای مصطـــفی سلام فرستاده سوی تو
از جــــــــانب خدای تو یا باقرالعلوم
دشنام داد دشمن و گـــــــردید عاقبت
شــــرمنده از عطای تو یا باقر العلوم
هر دم هـــــــــزار قافلۀ دل کند صفا
در صحن بــا صفای تو یا باقر العلوم
جُرم من و شفـاعت تو ای شفیع خلق
درد مـــــــن و دوای تو یا باقر العلوم
علم و کمال و حکمت و توحید جان گرفت
از نطق جـــان فزای تو یا باقر العلوم
فردابه خُلد ناز فـــــــروشم، اگــر شوم
محشور بــــــــا ولای تو یا باقرالعلوم
یک لحظه وا کند گره از کـــــار عالمی
دست گــــــره گشای تو یا باقر العلوم
دردا که صبح و شام هـــ

• دوشنبه
• 30
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 04:48
• نوشته شده توسط
• یحیی

یوسف ال نبی درچاه شد
قعر زندان جلوگاه ماه شد
آن چنان زندان او تاریک بود
کز سیاهی روزها شب می نمود
با تن آزرده و صبر عجیب
سال ها در آن سیه چال مهیب
روز و شب درسجده و تکبیر بود
پای او در حلقه ی زنجیر بود
بارها می گفت ای پروردگار
ای انیس بی کسان در شام تار
گرچه جسمم آب می گردد چو موم
بوده این خلوتگه عشق آرزوم
تاکنم آن را عبادتگاه خویش
در خفا سوزم به اشک و آه خویش
شکرت ای پروردگار مهربان
دادیم سوز نهان اشک روان
گرچه زندان چو شب دیجور بود
در حقیقت عالمی از نور بود
بود زندان همچو یک ابر سیاه
در میان بگرفته آن تابنده ماه
تاکه موسی شد درآن زندان مقیم
گشت زندان طور موسی کلیم
شاعر:حسان

• دوشنبه
• 30
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 05:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

ماه پـرفیض رجب، ماه نبـی، ماه خداست
ماه توبه، مه رحمت، مه ذکر است و دعاست
ماه از خــویش بریـدن بـه خـدا پیـوستن
خرم آن کس که به حق واصل وازخویش جداست
مـاه میـلاد شـریف دو محمّــد دو علـی
که پر از جلوۀ مـاه رخشان ارض و سماست

جمعــۀ اول ایــن مــاه، جمــال ازلــی
در تمـاشـای رخ حضـرت باقـر پیـداست
دوم مـاه رجـب عیـد بـزرگی دگـر است
عید میـلاد علـی‌ بـن‌ جـواد بن رضاست
سوم ماه رجـب آن دهمیـن حجب حـق
جگرش لختۀ خون از شرر زهـر جفاست
دهم ماه رجب بـا گل رخسار جـواد
موج‌زن رایحۀ عطـر ولایت بـه فضاست
بـارک‌الله کــه در سیــزده مــاه رجـب
عید میـلاد علـی، مظهر رب الاعـلاست
کعبـه آغـوش گشـوده چـو گریبـا

• پنج شنبه
• 12
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 07:49
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

من پنجمین ولی خداوند قادرم
همنام مصطفی و ملقب به باقرم
گنجینه ی علوم الهی است سینه ام
از نسل سفره دار کریم مدینه ام
مشهور شهرم و کرم ابراز می کنم
با یک نظر ز کار گره باز می کنم
قبل از تهجد شب آن عشق بازی ام
شهر مدینه شاهد سائل نوازی ام
همیان به دوش کوچه ام و ذره پرورم
ناز گدای شهر به یک غمزه می خرم
بانی روضه های غروب منا منم
پرچم به دوش ماتم کرببلا منم
من شاهد مصیبت عظمای عالمم
من شاهد غریبی آقای عالمم
سجاد زاده ام پسر مرد گریه ام
من آشنای غربت هم درد گریه ام
با چشم خویش واقعه ایی دیده ام عجیب
احرام بسته، قافله ایی دیده ام غریب
با حاجیان فاطمه تا همسفر شدم
از سرّ عشق بازی حق با خبر شدم
آنان به

• چهارشنبه
• 11
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 11:57
• نوشته شده توسط
• یحیی

این مدینه ستاره باران است
چشم خورشید خیره برآن است
داخل مهد روح ایمان است
روزگار زمین درخشان است
جان دین روی دست جانان است
این پسر از تبار ایران است
پسری از تبار شیر خداست
نوه ی پادشاه کرب و بلاست
باقرالعلم ِ مکتب مولاست
گل سجّاد و جلوه ی زهراست
لحظه ای که برابر سقّاست
ماه و خورشید حق نمایان است
پنجی از جنس پنج تن آمد
وارث علم ِ موتمن آمد
یادگار ابا الحسن آمد
گل زهرا سوی وطن آمد
حسنینی به یک بدن آمد
آسمان را ببین که حیران است
آسمان مات این قیام و قعود
حیدر دیگری به وقت سجود
کرم مجتبی در این مولود
عشق شاه وفا به تار و به پود
انتهای درخش اش موعود
شاهد غرّش دلیران است
کربلای حماسه ها لبّیک
پسر سج

• چهارشنبه
• 11
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 11:59
• نوشته شده توسط
• یحیی