در مدح حضرت باقر
ای انس و جان محصّل دانش‌سرای تو
وی نه سپهر گوشۀ دارالولای تو
پنجم وصی ختم رسل باقرالعلوم
کلّ علوم در نفس جان‌فزای تو
جابر شفا گرفت ز دست خدایی‌ات
جبریل فیض می‌برد از خاک پای تو
پیش از شب ولادت تو ختم‌الانبیا
از جان و دل سلام فرستد برای تو
می‌جوشد از کلام خوشت معجز مسیح
نبْوَد عجب به مرده دهد جان دعای تو
نام تو، خلق و خوی تو،یکسر محمّد است
وجهِ خداست روی محمّد نمای تو
ما را چه زهره تا که ز مدح تو دم زنیم؟
گوید خدا برای رسولش ثنای تو
اهل سخن هنوز ز دلدادگان حق
دل می‌برند با سخنِ دل‌ربای تو
با آنکه می‌برد دل ما را مدینه‌ات
پیوسته در بقیع دل ماست جای تو
باشد کجا به نزد تو قابل،
- جمعه
- 17
- دی
- 1389
- ساعت
- 20:02
- نوشته شده توسط
- مهدی نعمت نژاد
