جلوه کن ای مقتدای نیمه ی شعبان
قبله ی کعبه نمای نیمه ی شعـبان
هروله ی حج صفای نیمه ی شعبان
هیــبت کوه منای نیـمه ی شــعبان
ناجـی من ناخـدای نیمه ی شعـبان
اییــنه حــیران نشسته تا تو بیــایی
شـهر چراغان نشسته تا تو بیـایی
کشـور سلمان نشسته تا تو بیـایی
شـاه خراسـان نشسته تا تو بــیایی
عشـق امـام رضــای نیمه ی شعبان
منبع:سایت پنجره فولاد
در تاب و تب نیمه شعبان
نیمه شب نیمه شعبان
می خونه ملک سوره والفجر
نذر کوکب نیمه شعبان
می و باده چه مستی کدومه
امشب اگه می خوردی حرومه
کار میخونه تموم وقتی
چشم مست دلبر روبه رومه
پیمونه روی دستم سرمستم
من عاشق می مونم
حرف عاشق یک کلامومه
(یابن الزهرا یا اباصالح،اباصالح 8)
اقیانوس لطف بی کرانه
اونکه طاوس اهل جنانه
امشب بلیط کربلا می دن
محل تحویلش تو جمکرانه
یه سری داری تو با ابالفضل
سرا وسیمه میای برای ابالفضل
امشب می کشونمد به این بزم
کارت دعوت یه یا ابالفضل
تا اینکه گل زهرا بیاد اینجا
دم می گیریم امشب
همه یک صدا ابالفضل
(یابن الزهرا یا اباصالح،اباصالح 8)
دل روشنه از پرتوی نورش
کعبه خدا سنگ صب
گریه نکن دل دیوونه
نگو تو آسمون نیست ستاره
عمر شب سیاه تمومه
یکی داره سحر رو میاره
میاد اونی که خود بهاره
پیش قدم هاش بارون می باره
میون خم زلف های سیاهش
دل های خدایی یه خونه داره
با هر یه شونه که به
به روی زلف هاش می کشونه
می ریزه یه عالمه دل دیوونه
(پسر حیدر،پسرطاها،پسر نرگس،پسر زهرا 8)
غصه نخور دل پریشون
بخند برای مولای زمون
تیغ علی می گیره آروم
میون پنجه های آقامون
همه گرفتیم به کف سرامون
به افق نور همه نگاهمون
نشون جا الحق به روی دستش
جای کف پاهاش روی چشامون
نذر دعای امام عسکری در خونه
می ریزه یه عالمه دل دیوونه
(با هر یه شونه که به
به روی زلف هاش می کشونه
می ریزه یه عالمه دل دیوونه 2)
گ
دمیده ماه علی به نیمه شعبان
شکفته دسته گلی ز رحمت سبحان
ز نسل قیصر روم زنسل فاتح قرآن
اومده امید زهرا اومده نگار دلها
نوشته به روی سربندش علی والی الله
اومد کسی که نور دو عینه
هر شب کربلا به شور شینه
اونکه طالب خون حسینه
(مولا سیدی یا اباصالح 8)
پیچبده توی فضا نوای یا مهدی
اللهی من بمونم همیشه با مهدی
نداره غصه دلم کنارمه مهدی
می خونه دل بی تابم می خونه بار اربابم
می خونه بدونید عالم دخیل سردابم
آقا مهربون مهربونا عشقت ذکر با صفای سقاست
دوریش غصه دیرینه ماست
(مولا سیدی یا اباصالح 8)
دل خرابم آقا ز غصه پر درده
به کوچه کوچه شهر پی تومی گرده
زمونه بی تو ببین چه سخت نامرده
از هجر شما بیمارم
از دو
با تو هوا هوای بارونه
بی تو دلم مثل یه زندونه
با تو کوچه های دلم چراغونه
دود جلوی هر خونه فرشته می خونه
اسبند دونه دونه
خدا خودش می دونه
من اینجا هستم اما
دلم تو آسمونه
(ای گل نرگس بلا تو می خرممی خوامت
تا دم مرگ و نفس آخرم می خوامت
به جون مادرم می خوامت ۴)
آقا کرم تو به نگاه هت ببین که رو سیاهم
آقا اگه عاشقی گناه من آخر گناه هم
اسبند دونه دونه
خدا خودش می دونه
من اینجا هستم اما
دلم تو آسمونه
(ای گل نرگس بلا تو می خرم می خوامت
تا دم مرگ و نفس آخرم می خوامت
به جون مادرم می خوامت ۴)
باز سبک کرده عروس نازنین مولا
شب عالم شده روز از گل یاس زهرا
کوچه پس کوچه ی شهرها چراغونی انگار
همه دنیا شده مجنو
نیمه‌ی ماه شعبان
میلاد امام زمان
بنداول
چشم وا کردم تماشایت کنم
گم شدم شاید که پیدایت کنم
من شدم مجنون لیلایت ولی
تا زیارت بین صحرایت کنم
دوش گردیدم مطهر از گناه
تا که سجده بر قدمهایت کنم
خیره در آیینه‌ی حسنت شدم
تا تماشا قد و بالایت کنم
درخماری بودم و مستت شدم
ایستادم تا که شیدایت کنم
در سحر آمد ندا یار آمده
یوسف کنعان به بازار آمده
بنددوم
حضرت نرجس پسر آورده است
روی دست خود قمر آورده است
بهر پروازی به سوی آسمان
ای محبان بال و پر آورده است
از برای انتقام دشمنان
در صف میدان جگر آورده است
جبریل وحی هم از آسمان
در حرای دل خبر آورده است
میزند فریاد جاءالحق رسید
مصلح کل بشر
جلوه کنان ماه و ستاره
جشن ولادت نگاره
از شعف قدوم مهدی
درصد عاشقی هزاره
عرش خدا شده چراغون
از آسمون ستاره بارون
جبرئیل هم برای تبریک
کرده بهشت و ریسه بندون
این دل من شده چه بی قرار
می خونه از فراق روی یار
کی برسه بشه فصل بهار
تموم بشه قصه تلخ انتظار
(یا اباصالح یا مهدی 8)
همچون گل روی تو دلبر
چشمی ندیده از تو بهتر
برق نگاه تو شبیه
چشم های نازنین حیدر
عطر تنت شبیه گل ها
خندیدنت شبیه عباس
عاشق ها شادی کنید امشب
مولودی مهدی زهراست
یا اباصالح ای دل ربا
گل ضریح به روی این گدا
حاجت قلبم فقط اینه
منتقم خون خدا مهدی بیا
(یا اباصالح یا مهدی 8)
دانلود سبک
قراره عصر جمعه
ای غریب بی نشونه
باز گل نرگس می ذارم
روبه روی سقا خونه
باز به هوای تو از عاشق های تو
یک کوچه هم نمونده خلوت
میره یه کاروان طرف جمکران
توی سایه طاق نثرت
دل پر از بهونه من
کسی رو به جز خدا نداره
بیا یه شب به خونه من
خونه من و شما نداره
( گل نرگس، گل نرگس، گل نرگس،کجایی ۴)
قراره عصر جمعه
ای غریب بی نشونه
باز گل نرگس می ذارم
روبه روی سقا خونه
باز به هوای تو از عاشق های تو
یک کوچه هم نمونده خلوت
میره یه کاروان طرف جمکران
توی سایه طاق نثرت
دل پر از بهونه من
کسی رو به جز خدا نداره
بیا یه شب به خونه من
خونه من و شما نداره
( گل نرگس، گل نرگس، گل نرگس،کجایی ۴)
این دلم همیشه بوده
لحظه لحظ
تو شب نیمه ی شعبان
که ندا میده منادی
اومده حضرت مهدی(عج)
نوه ی امام هادی(ع)
از آدم تا خاتم ، من از نوکراتم ، رو منم حساب کن ، که خاک پاتم
تو بیداریو خواب ، زیر نور مهتاب ، به عشق تو ارباب ، دست به دعاتم
یا مهدی مددی(3) یا حجه ا...(2)
-
شب آدینه سحر شد
اهل خونه باخبر شد
گل ریحانه شکفته
آره عسگری پدر شد
این اشک اشک شوقه ، دل دریای ذوقه ، دنیا چلچراغ ، شب مولاس
تو قلب ملیکه ، بوده یه اریکه ، جای اون کسیکه ، عشق دنیاس
یا مهدی مددی(3) یا حجه ا...(2)
-
اومده رو راست شونه
مثه یه خطّ و نشونه
زهق الباطل د نیا
جاء الحق ِ زمونه
عشقش بی مثاله ، ریحانه خصاله ، عسگری جماله ، گل زهراس(س)
اون زیبا شمایل ، صاح
حضرت مهربان خوبیها
کی میاید زمان خوبیها
میزبان ستاره ها گردد
شیعه ی قدردان خوبیها
خوبتر زاده ، نسل اندر نسل
همه ، پیغمبران خوبیها
بند گهواره هم ندیده بخواب
بهتر از مادران خوبیها
ردّ پای ستاره ها پیداست
طائر آسمان خوبیها
قائمِ خال و خَدِّهِ الاَیمَن
ذوالفقارت نشان خوبیها
مانده در حجم باور خویشند
یک به یک ، داوران خوبیها
کوچه را از نسیم ، پر کرده
نعره ی نوکران خوبیها
بوی گرد و غبار می آید
جانب جمکران خوبیها
توتیای تو نور چشم من است
فارس کاروان خوبیها
عمر ما را گره بزن به فرج
آخرین دودمان خوبیها
محمدرضا فروغی
با عـــنایت آقا دنیا می شه مال ما
پس می گیره آخرش کعبه رو زدشمنا
می گیره بوی خدا
تموم دنیای ما
همه میشن حیدری
کوری وهابیا
اللهم کن لولیک حجت بن الحسن ...
آماده می شوم غزلی را بنا كنم
در شور عشق، قافیه ای دست و پا كنم
باز از شرابِ دوست شدم مست و بی قرار
باید كه پیر میكده ها را صدا كنم
میخانه ای برای دلم جور كرده ام
تا رازِ سرخوشیِّ خودم بَر مَلا كنم
رازی كه گفتنش همه را مست می كند
وقتش شده بگویم و خود را رها كنم
پس اهل میكده! همه سر تا به پای، گوش
تا خوب حقِّ مطلب خود را ادا كنم
از راه آمده قمرِ آخرالزَّمان
یعنی امام عصر، همان حیدرالزَّمان
از راه آمده ست رسانَد پیام عشق
از راه آمده ست كه باشد امام عشق
یاایهاالعزیزِ دو دنیای من، سلام
گفتم سلام و اوست علیك السلام عشق
وقتش رسیده سوی كلامم خودت شوی
چون حرف با شما شده حُسن ختام عشق
هركس كه پای بزم شم
تا که گردیدم آشنای سحر
شد دلم وادی صفای سحر
بین سجاده تربتم گِل شد
با نم اشک و گریه های سحر
دست خالی نمی رود هرگز
آن کسی که شده گدای سحر
تو امام شکسته دل هایی
صاحب سفرۀ عطای سحر
بوی وصل تو می کنم احساس
از نفس های جان فزای سحر
چشم امید ما گنه کاران
بوده بر سوز یک دعای سحر
ریشۀ مشکلات ما این است
دلمان نیست مبتلای سحر
گره از کار وا کند بی شک
ناله های گره گشای سحر
شب شب هم زبانی یار است
درد ما غفلت از تو دلدار است
بی جهت نیست در نوایی تو
ما چه کردیم تا بیایی تو
این نشد رسم انتظار فقط
نعره ها می زنم کجایی تو
تو ز اجداد خود غریب تری
بی کس و یار و آشنایی تو
بارها سر زدی به غفلت ما
شاهد کوه ادعایی تو
برخیز كه حجت خدا می آید
رحمت ز حریم كبریا می آید
از گلشن عسگری گذر كن كه سحر
بوی گل نرگس از فضا می آید
شاعر : قاسم رسا
فرشتگان سما ائتلاف می كردند
به گرد بستر نرگس طواف می كردند
به زیر سایه ی محراب سبز گهواره
پیمبران خدا اعتكاف می كردند
و رودهای بهشتی به اشك شوق ظهور
زلال آبی خود را مضاف می كردند
تمام دوزخیان را ملائكه ز عذاب
به یمن خنده ی مهدی معاف می كردند
قمر رخان سماوات تیغ مژگان را
به محض دیدن پلكش غلاف می كردند
پری وشان به كنار ضریح چشمانش
به زشت بودن خود اعتراف می كردند
مقربان الهی برای دیدن او
خریدهای كلان كلاف می كردند
چقدر مردم عاشق كبوتر دل را
روانه سمت حوالی قاف می كردند
سحر در اوج نگاهش، هزار اختر را
منجمان فرج اكتشاف می كردند
شاعر : وحید قاسمی
جهان چو باغ دل شیعه خرم است امشب
محیط نـور خدا، مُلک عالم است امشب
سرور آل رســولِ مکــرّم اسـت امشب
ولادت ولــی‌الله اعظــم است امشب
پیمبران خدا! عیدتان مبارک باد
تمامی شهدا! عیدتان مبارک باد
موالیـان ولایـت، ز جــا قیـام کنید
غدیـر دوم شیعه است، احترام کنید
نظـاره بــر ثمــر یــازده امام کنید
حضور حضرت مهدی همه سلام کنید
تمام ملک خدا شد ز نور، پوشیده
امام عصـر، لبـاس ظهـور پوشیده
دوباره بعثت نو در جهان شده تکرار
بهـار تـا به ابـد، جاودان شده تکرار
کمال دین به زمین و زمان شده تکرار
ولادتِ همـه پیغمبـران شـده تکرار
پر از فروغ ولایت شده تمامِ زمان
امام گشته به امر خدا، امامِ زمان
گرفته عید به ا
ای آخریـن امید رسـالت خوش آمدی
خورشید آسمـان عـدالت! خوش آمدی
سر تا به پات قدر و جلالت! خوش آمدی
بنیان‌کن اساس ضلالت! خوش آمدی
با مقدم تو گشت زمین رشک آسمان
عجل علی ظهورک یا صاحب‌الزمان
اسلام بـا ولادت تـو بـاز جـان گرفت
روی ندیـدۀ تـو دل از آسمـان گرفت
دیـن بـا ولایتت شرف جاودان گرفت
«حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت»
جاء الحقت رسید بـه گوش جهانیان
عجل علی ظهورک یا صاحب‌الزمان
ای از خدا سلام به جسم و به جان تو
آوای وحـی می‌شنــوم از زبــان تو
دل‌بـرده از پـدر ز مـلاحت بیان تو
قرآن بخوان که بوسه زند بر دهان تو
ای عمر وحی از نفست گشته جاودان
عجل علـی ظهورک یا صاحب‌الزمان
میـلاد تو ولادت خوبان عالم
دیشب قلم در دست هایم بی قراری کرد
صحن ورق های سپیدم را بهاری کرد
دیشب که روح شعر از امید خالی بود
تا نامت آمد باز میل ماندگاری کرد
با واژه ها حرف دلم را تا زدم دیدم
مضمون به مضمون عشق را با خویش جاری کرد
ناگاه شوری در درون من به پا گشت و
در خاطرم یادآوریِ روزگاری کرد...
...که قلب کعبه شور ابراهیم را حس کرد
بیت خدا را دست حق از نار عاری کرد
جبریل که آن روز و آن جا گفت جاء الحق
روز ظهورت هم به دنیا گفت جاء الحق
امشب تماماً حس من پرواز می گردد
چنگ دلم با تار مویی ساز می گردد
داوود می خواند نوای نای من از عشق
صوت کَریهِ حنجرم آواز می گردد
امشب ز خود بیرونم و در خویش می رقصم
جان مست ناز دلبری طناز
باز در دستان من شور قلم اعجاز کرد
زخم هجران از زبان واژه ها سر باز کرد
داغ آن یار سفر کرده همان یوسف ترین
در ردیف غم نوای قلب ما را ساز کرد
هجر خورشید وجودش بر شب دل مشکل است
چشم بارانی من این نکته را ابراز کرد
بارالها او کجا هست و کجا دارد مکان؟
تا به کی باید که پنهان از همه این راز کرد
گر چه داغ غیبت خورشید داغی تازه نیست
باید امشب در شب میلاد او پرواز کرد
شام عید است و دلم مشمول لطف کبریا
می پرد مرغ دل من در هوای سامرا
دارد امشب سامرا حال و هوای دیگری
گوییا برپا شده ارض و سمای دیگری
پشت درب خانه ی شاه کریم ابن الکریم
می رسد از راه پشت هم گدای دیگری
گرد آن گهواره ی از جنس نورش می رسد ...
...
جمال غیب و شهود است این که می آید
تمـام رحمت و جود است این که می آید
شعیب و صالح و هود است این که می آید
عزیـز مصـر وجـود است ایـن که می آید
زهـی بـه مرتبـه و عـزت پیامبـرش
سپاه بدر و احد ایستاده پشت سرش
تمـام عالـم ایجـاد مـی شود حـرمش
حرم گذاشته از دور دیـده بـر قـدمش
مسیح زنده کند باز، جان ز فیض دمش
به روی دوش علمـدار کـربلا، علمش
خـروش لشکر او انتقام خون خداست
نـدای حنجر خـونین سیـدالشهداست
نقاب غیبت خود را ز چهره باز کند
رخ نیـاز بـه درگـاه بــی‌نیـاز کند
مسیح پشت سر حضرتش نماز کند
برای بیعت او دست خـود دراز کند
نگه کنید شهیدان چه گونه سرمستند
برای یاری او زنده گشته، صف بستند
بیا که حجر ز
دفترم واژه به واژه چشمه ای از نور شد
تا که نامت در میان قلب آن منظور شد
نامتان آمد دل غمدیده ام مسرور شد
بزم شادیمان به امید وصالت جور شد
مرتضی و مصطفی از روی پاکت منجلی
ذکر دل امشب به عشقت یا محمد یا علی
موج گیسوی تو دل از موج دریا برده است
نور رخسار تو دل از ماه شبها برده است
خال روی تو دل از نوح و مسیحا برده است
قد و بالایت دل از صد قد رعنا برده است
نور رویت جلوه گر در آسمان و نه فلک
می چکد از گوشه ی ابروی تو حور و ملک
با نگاه مهربانت قطره دریا می شود
واله و مجنون رویت قلب لیلا می شود
از شمیم روی تو گلزار، صحرا می شود
با ظهور تو هویدا قبر زهرا می شود
بر تمام انبیا و اولیا رهبر تویی
آینه بر
سینه ام آباد گل نرگس است
دل خوش امداد گل نرگس است
یاد خدا یاد گل نر گس است
شب شب میلاد گل نر گس است
دل به ولای گل نرگس ببند
بهر ظهورش صلواتی بلند
محو تماشای تو بودن خوش است
غرق تمنّای تو بودن خوش است
واله و شیدای تو بودن خوش است
خاک کف پای تو بودن خوش است
گر که لب یار دلم وا شود
صد گره از کار دلم وا شود
ای که ولای تو شده یاورم
خاک سر کوی تو تاج سرم
ناز تو را با دل و جان می خرم
ای به فدایت پدر و مادرم
کاش شوم مورد تایید تو
مست شوم از مِی توحید تو
غنچه به یاد تو شکوفاتر است
دل به امید تو شکیباتر است
گفته نبی عشق تو گیراتر است
مهدی من از همه زیباتر است
باعث آرامش دل ها تویی
عشق علی یوسف زهرا تویی
عیـد است ولـی عیـد قیـام بشریت
در پرتــو میــلاد امـــام بشــریت
بـا دست کــرم ذات خداونـد تعـالی
زد سکــۀ اقبــال بــه نـام بشریت
از خم طهورا که خدا ساقی آن است
بـا دست خـدا پـر شده جام بشریت
امشب ببر ای باد صبا پیشتر از صبح
بـر سامـره پیـوسته سـلام بشـریت
عالم همـه‌جـا وادی طــور است ببینید!
در دست حسن مصحف نور است ببینید
خیزیـد همـه سـورۀ والشمس بخـوانید
گل در قـدم مهــدی موعــود فشـانید
از جـام شرابـی که خـدا ساقی آن است
پیوستــه بنوشیـد و بـه یـاران بچشانید
تنها نه فقط شب، شبِ مهدی‌ست، بگویید
میــلاد ائمــه اسـت بدانیــد بدانیـــد
خیزیـد و ببندیــد همـه بار سفر را
محمل به سوی کعبۀ مقصود ب
یوسف ز تماشای تو دل باخته است
جبریل زحُسنت عَلَم افراخته است
نرگس چو نظر کرد به تو دید رخُت
از بوسۀ عسکری گُل انداخته است
امروز ملک ز آسمان گل ریزد
رضوان بهشت از جنان گل ریزد
جبریل به شادی دل آل علی
در مقدم صاحب الزمان گل ریزد
باز هم روح الامین دارد غزل می آورد
صنعت ایهام و تشبیه و بدل می آورد
تا شود ابیات شعر من کمی دلچسب تر
واژه واژه بر لبم جام عسل می آورد
شعر شیرین مرا شور عجیبی داده است
واژه ی نابی که در چندین محل می آورد
چیست آن واژه که همراه ادایش جبرییل
جمله ی «حیّ علی خیرالعمل» می آورد
در میان شعرهای شاعران اهل بیت
دائماً این بیت را ضرب المثل می آورد:
یوسف مصری کجا و یوسف زهرا کجا؟!
جلوه ی قطره کجا و جلوه ی دریا کجا؟!
کوچه های شهر را امشب چراغانی کنید
عرش را و فرش را آیینه بندانی کنید
آمده نور دل انگیزی به سمت سامرا
باید امشب کوچه ها را خوب نورانی کنید
طبق رسم فصل حج، مثل تمام حاجیان
جان ما را پیش پای یار، ق
سیــد وقـت ولادت بـه نیمـه شعبــان
یـگـانــه مـنـجـی دنـیـا بیـا امـام زمـان
ظهـور کـن ، رخ زیبـای خود نشـان بده
بگـو چگـونـه بگیـرم ز چهـره تو نشـان
هــنـــوز در پـی دیــدار تــو گـرفــتـــارم
نیـامـدی و دلـم را شکـسـتـی آقاجان
خدا کنـد که ظهـور تـو را نظـــاره کنـم
خدا کند که ببینم تورا به این چشمان
ببیـن که بر سر راهت نشستم ای آقا
منـم به عشق تو مجنونم و تویی لیلا
بـرای دلـبــری مـا تــو آفـریــده شـدی
بـرای رهـبــری خـلـق برگـزیـده شـدی
تو یوسف سربـازار هستـی و با اشک
برای اینکه عزیزم شوی خریـده شـدی
به غیر تو دل من بـود مثـل شب تاریک
که سر زدی و برای دلم سپیده شدی
تو در کنـار منی من تـو ر
چقدر پرچــم سـبز چقــدر زيبـايي
چه احتزاز قشنگ پر از شكوفايي
چه اسم هاي لطيفي به رقص آمده اند
چه دلنشـين و صميمي ؛ چقدر رويايــي
دوباره اسـم تو را طـرح نو زديم ايـنجا
نوشته ايم به خط دعــا كه مي آيي
چقدر چشـم و چــراغ اميد روشـن شد
چقدر شهر من امشب شده تماشايي
دوباره شهر به نامت وضو گرفته ؛ بيا
بيــا كه تا نشـده باز شهر ، دنيــايي
دوباره آمــــدي از پشت ابـــــر پيش ما
چه پشت ابر چه اينجا ، هميشه آقايي
نفس به باغ پريشاني ام بزن امشب
نفس بزن كه تـــو بالاتر از مسيحايي
شاعر:رحمان نوازنی
هنگامه عيد خواهد آمد
بر شيعه نويد خواهد آمد
كوتاهي پنجشنبه شب ها
فرداي رشيد خواهد آمد
از سمت حجاز پادشاهي
با اسب سفيد خواهد امد
در فصل ستيز ، دير يا زود
خونخواه شهيد خواهد آمد
در منظر چشم هاي پر يأس
يك روز اميد خواهد آمد
مي آيد و نيست مي شود هست
مي تازد و ذوالفقار در دست
او مهدي صاحب الزمان است
در ثانيه هاي بي نشان است
در ساحت قدسي خداوند
طاووس هميشه ي جنان است
سيلاب نخست نام زيباش
مهتاب زمين و آسمان است
سنش شده حول و هوش ده قرن
با اين همه چهره اش جوان است
دجال براي كشتن او
گر در صدد تير كمان است
آنجا كه عقاب پر بريزد
از پشه لاغري چه خيزد؟
او عشق مجسم است مردم
پس منجي عالم است مردم
او ديده هر
آمدی جان به فدایت مهدی
قلبها گشته سرایت مهدی
وقت میلاد تو جبرییل امین
می کتد مدح و ثنایت مهدی
هر وجب خاک زمین این شب نور
سرگذارد کف پایت مهدی
مادرت فاطمه بابت حیدر
جان به قربان نیایت مهدی
آمدی منتظران با دل تنگ
همه محتاج عطایت مهدی
بس که خو بی ، ز تو باریدن کرد
آسمان گشته گدایت مهدی
بِنِگر این شب نورانی و خیر
دل ما کرده هوایت مهدی
تو بگو منتظرا بار دگر
آمدی جان به فدایت مهدی
شاعر:وحید حجتی
