ولادت امام مهدی (عج)

در پای سرو قدت‌ سر می نهم‌ به‌ زاری
باشد که‌ يک‌ قدم‌ هم‌ بر چشم‌ من‌ گذاری
تو آسمانی و من‌، افتاده‌ چون‌ زمينم‌
ره‌ می برم‌ به‌ سويت‌ دستی اگر برآری
جان‌ شکسته‌ام‌ را اميد عافيت‌ نيست‌
جز آنکه‌ با نگاهی وی را علاج‌ داری
در سايۀ بلندت‌ اقبال‌ کوته‌ من‌
آن‌ بخت‌ جاودان‌ را دارد اميدواری
ای تکيه‌ گاه‌ هستی از غربتم‌ برون ‌آر
از تنگنای ظلمت‌ تا اوج‌ رستگاری
ای آرزوی دلها در صبح‌ دولت‌ تو
خوش‌ می رسد به‌ پايان‌، يک‌ عمر انتظاری
چشمان‌ بی فروغم‌ در انتظار رويت‌
هر جمعه‌ می شمارد يک‌ هفته‌ بی قراری
ابراهيم‌ سيفی نژاد

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:12
• نوشته شده توسط
• یحیی

عشق تو گرم می کند کالبد زمانه را
شوق تو سوق ميدهد جنبش آب و دانه را
حس لطيف زيستن مثل نسيم می رسد
از ره و باز می کند پلک تر جوانه را
نام تو در سرای دل تا به سر زبان رود
بوی پر فرشتگان پر کند آستانه را
شب که ستاره بر دمد جلوه ديگری دهد
پولک نقره فام او آبی بيکرانه را
صاعقۀ خيال او پا نگرفته سر دهد
ابر گرفته دلم گريه بی بهانه را
شوق تنور طور او نعل در آتش افکند
اسب چموش شعله و تندر تازيانه را
لانه به لانه مي روم تاکه به باغ او رسم
شاخه به شاخه سردهم نغمه عاشقانه را
تا به ديار روشنی يک دو قدم نمانده است
ای دل من زکف نده دامن پنجگانه را
خانه به خانه کوبه کوشهربه شهرمی رود
تا که بيابد اين دلم منزل

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:13
• نوشته شده توسط
• یحیی

رسيدن از آن سو چراغی به دست
غرور غزل را نگاهت شکست
به يمن قدمهاي پر نور تو
هزاران ستاره به چشمم نشست
من از شب چکيدم، تو از روشنی
اميدی به پيوند من با تو هست
اگر در حريم تو پر می زنم
گرفتم دلی را به روی دو دوست
قسم بر طريق پر آشوب عشق
تمام وجودم به نامت شده‌ست
امير رزق آبادی

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:14
• نوشته شده توسط
• یحیی

پلک اين پنجره ی خسته اگر باز شود
آسمان با دل بی ‏حوصله دمساز شود
کيست در کوچه دلواپسی ‏ام جز غم تو
تا دمى با من غربت زده همراز شود
بى تو اى همدم آبی ‏تر از آهنگ طلوع
بشکند بالم اگر تشنه پرواز شود
داغ تلخی ‏ست ‏به پيشانى خورشيد اگر
آسمان با شب دلمرده هم آواز شود
اى تو خورشيد بپا خيز که با چشمانت
قفل صد صبح دل ‏انگيز خدا باز شود.
جليل آهنگر نژاد

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:15
• نوشته شده توسط
• یحیی

حالا سه شب گذشته که من توی اين اتاق
شب‌های من ولی همه بی ماه، بی چراغ
فنجان چای سرد شده... رخت‌های چرک
ظرف غذا که پخته و سر رفته از اجاق
خودکار بيک و کاغذ بی کار روی ميز
حتی برای شعر ندارم دل و دماغ
پر کرده است خلوت پاييزی مرا
يک گربه پشت پنجره، يک صبح پر کلاغ
دورم من از تو، ماهی دور از زلال آب
دور از توام، پرنده ی دور از هوای باغ
سرد است خانه، منتظرم تا بياورد
از تو کلاغ قصّه، خبرهای داغ داغ
من در کدام لحظه به چشم تو می رسم؟
تو در کدام ثانيه می اُفتی اتفاق...؟
انسيه موسويان

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:16
• نوشته شده توسط
• یحیی

مثل باران بی ريا و ساده‌ای
چون دعا، مهمان هر سجاده‌ای
باز هم می آيی از يک راه دور
شهر را پر می کنی از عطر و نور
سبز می رويی ميان قلب‌ها
عطر گل‌ها را تو می بخشی به ما
چشم خواب آلوده را تر می کنی
غصه‌ها را زود پرپر می کنی
می شوی هم‌ صحبت پروانه‌ها
می نشانی عشق را در خانه‌ها
با تهی دستان محبت می کنی
شادمانی را تو قسمت می کنی
پيشوازت ماه می آيد ز اوج
نور می ريزد به پايت موج موج
انتظارت همدم ديرين ماست
حرف‌هايت صحبت شيرين ماست
زودتر ای کاش بازآيی ز راه
گل ‌کنی چون ماه در باغ نگاه
رابعه راد

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:18
• نوشته شده توسط
• یحیی

با ياد تو تا اوج مناجات پريدم
بر درگه ربّانی حق، دست کشيدم
با ياد تو از هرچه تزلزل شدم عاری
با گوشِ وجود آيه ی اخلاص شنيدم
دل رَست ز خاک و ز هر آن چيز که خاکی ‌ست
تا معبد تکبيرة الإحرام رسيدم
آن عرش که آرامگه روشن جان‌هاست
با ياد اهورايی و پر نور تو ديدم
ای منجی جان‌های پر از درد، کجايی؟
بازآ که ز عشق تو ز هر عشق بريدم
از غيبت تو شمع شدم در دل دوران
تا سوختم و ساختم؛ آرام چکيدم
ای مهدی موعود! بيا فاصله بردار
از دوری تو مُردم و بی آه، تکيدم
معصومه رضايی زاده (خاکستر)

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:19
• نوشته شده توسط
• یحیی

دنیای با حضور تو دنیای دیگری است
روز طلوع سبز تو فردای دیگری است
بوی بهشت می وزد از کوچه باغ ها
خاک زمین بهاری گل های دیگری است
گل های مریم از گل نرگس معطرند
عیسی اسیر نام مسیحای دیگری است
دیگر زمان از این همه تکرار خسته است
تاریخ بیقرار قضایای دیگری است
فردای بی تو باز شبی از سیاهی است
فردای با تو روز به معنای دیگری است
با هر غروب جمعه دلم زار می زند
چشم انتظار جمعه ی زیبای دیگری است

شاعر : سید محمد جواد شرافت

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:22
• نوشته شده توسط
• یحیی

دوباره سایه ی ماه کریمی از سرم کم شد
به تعقیب رجب بودم که شعبان المعظم شد
سلام ای ماه شعبان، ماه منجی، ماه پشت ابر
که از مهرت ظهور حضرت قائم مسلّم شد
رجب ماه علی(ع)، ماه محمّد(ص)، ماه زهرا(س) بود
که با هجران هادی(ع)، ماه شادی محو در غم شد
خوشا عطر امام باقر(ع) و جود "اباجعفر"(ع)
که در ماه رجب، شیرازه ی اسلام محکم شد
رجب یعنی وفا، یعنی وفات زینب کبری(س)
که هر جا نام زینب بر زبان آمد محرّم شد
جهان بی ماه شعبان رنگ آسایش نخواهد دید
ببین بر درد دنیا، خنده ی آن ماه، مرهم شد
دوباره خنده کردم، گریه کردم، تشنه جان دادم
دوباره کربلا در پیش چشمانم مجسّم شد
حسین(ع) و اکبر و سجاد(ع)، دلتنگ ابالفضل اند
شگف

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:24
• نوشته شده توسط
• یحیی

دل دل نکن که می رسد از دلبرم خبر
شام فراق می رود و می شود سحر
چیزی نمانده تا برسد منجیِّ بشر
چیزی نمانده گلشن زهرا دهد ثمر
عید وصال آمده و لحظه ی ظفر
مژده بده که شد حسن عسگری پدر
کعبه به گوش باش که منجی رسیده است
قلب تمام عالم امکان تپیده است
در سامرا امید خدا آفریده است
خورشید روی دامن نرگس دمیده است
عالم دم ِ محمّدیّش را شنیده است
قرآن نشسته بر لب قرآن دادگر
قرآن بخوان که حسرت کعبه صدای توست
رویای عرش زمزمه ی ربّنای توست
تیغ امیر خیبرو خندق برای توست
امِّید فاطمه به دم رونمای توست
شش گوشه در تب سفر کربلای توست
همراه خود مرا به سوی نینوا ببر
دین با حضور ناب تو تکمیل می شود
با تو بساط توطئه تع

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:26
• نوشته شده توسط
• یحیی

نشسته ام به گذرگاه ناگهانی سرخ
در انتظار خطر ، زیر آسمانی سرخ
نشسته ام كه بچینم عبور توفان را
ز جاده های اساطیری زمانی سرخ
بر آن سرم كه بخوانم نمازی از آتش
اگر كه شعله بگوید ، شبی اذانی سرخ
تمام هستی من ، دفتری غزل – آتش
و سهم من ز تمام جهان ، زبانی سرخ
خدا كند دل من در صف خطر باشی
شبی كه واقعه می گیرد ، امتحانی سرخ
در انتهای حماسی ترین شب تاریخ
ظهور می كند آن مرد آسمانی ، سرخ
به قاف خوف و خطر ، تا ظهور آن موعود
خدا كند دل من، منتظر بمانی سرخ

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

امشب زخواب های پریشان که بگذریم
این نیمه را به نیمه شعبان که بگذریم
طرحی که حرف می7 بپریم و سپس کمی
این کوچه را به سمت خیابان که بگذریم
از کثرتی که هست فراری شویم و بعد
از جاده های خلوت ایمان که بگذریم
مجنون برای دیدن لیلا گذشت و ما
این شهر را به سمت بیابان که بگذریم
مانند ابرهای ترک خورده ی فراق
از گریه ها به مقصد باران که بگذریم
بر جانماز خشک و کویری دهیم آب
آنگاه مثل رود خروشان که بگذریم
دریا همیشه مقصد هر رودخانه نیست
پس ما شبیه موج سواران که بگذریم
با همرهی سیصد و سیزده سوار عشق
از مکه و مدینه ایمان که بگذریم
زیباترین یقین بخدا پیش روی ماست
با یوسفی که یکسره در آرزوی ماست
طرحی دوباره می ک

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:39
• نوشته شده توسط
• یحیی

تا که گردیدم آشنای سحر
شددلم وادی صفای سحر
بین سجاده تربتم گل شد
بانم اشک وگریه های سحر
دست خالی نمی رود هرگز
آن کسیکه شده گدای سحر
تو امام شکسته دلهایی
صاحب سفره عطای سحر
بوی وصل تو میکنم احساس
از نفسهای جان فزای سحر
چشم امید ما گنه کاران
بوده بر سوز یک دعای سحر
ریشه مشکلات ما این است
دلمان نیست مبتلای سحر
گره از کار واکند بی شک
ناله های گره گشای سحر
شب شب همزبانی یار است
درد ما غفلت از تو دلدار است
بی جهت نیست درنوایی تو
ماچه کردیم ؟ تا بیایی تو
این نشد رسم انتظار فقط
نعره ها میزنم کجایی تو
تو زاجداد خود غریب تری
بیکس و یار و آشنایی تو
بارها سرزدی به غفلت ما
شاهد کوه ادعایی تو
دست مارا گرفتی

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:44
• نوشته شده توسط
• یحیی

زلفت اگر نبود نسيم سحر نبود
گمراه مي شديم نگاهت اگر نبود
مهر شما به داد تمناي ما رسيد
ورنه پل صراط چنين بي خطر نبود
تعداد بي نظيري تان روي اين زمين
از چهارده نفر به خدا بيشتر نبود
پيراهن،اشتياق نسيمانه اي نداشت
تا چشم هاي حضرت يعقوب ، تر نبود
بي تو چه گويمت؟ كه در اين خاك ،سرزمين
صدها درخت بود وليكن ثمر نبود
اي آخرين بهار چرا دير كرده اي ؟
اي مرد با وقار چرا دير كرده اي ؟
اين جشن ها براي تو تشكيل مي شود
اين اشك ها براي تو تنزيل مي شود
وقتي براي آمدنت گريه مي كنيم
چشمان ما به آينه تبديل مي شود
بوي خزان گرفته ي پاييز مي دهد
سالي كه بي نگاه تو تحويل مي شود
ايمان ما كه اكثرا از ريشه ناقص است
با مق

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:47
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای یارجمکرانی من، یابن فاطمه
ای عشق جاودانی من، یابن فاطمه
خون مرا به پای فراقت نوشته اند
ای قاتل جوانی من! یابن فاطمه
ما مردمان خاک کجا و؛ شما کجا!؟
آقای آسمانی من، یابن فاطمه
ازلطف غربت تو، سرمن شلوغ شد
ای رونق دکانی من، یابن فاطمه
ازابتدا بهارتو را مژده داده اند
نوروز باستانی من، یابن فاطمه
فقروفساد کشته ی شمشیرعدل توست
موعود آرمانی من، یابن فاطمه
کرببلا؟ مدینه؟ کجا امرمی کنید؟
بانی روضه خوانی من، یابن فاطمه

شاعر : وحید قاسمی

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:51
• نوشته شده توسط
• یحیی

آن کس که بر غلامیتان مفتخر شده
اهل بکا و شامل فیض سحر شده
دل از جهان بریده و در راه وصل تو
کوچه به کوچه در پی تو در به در شده
هر کس چشیده طعم شراب نگاه تو
او عاشق بلا و اسیر شرر شده
از غیر بی نیاز شود نوکر شما
یارا تو خواستی که گدا معتبر شده
از لطف و مهربانی خود بر دلم نکاه
آقا چرا دعای دلم بی اثر شده؟
دستم رها مکن دل ما را نگاهدار
دنیا پر از عدو و جهان در خطر شده

شاعر : علیرضا خاکساری

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:54
• نوشته شده توسط
• یحیی

مزرعه ی عاشقان به بار می آید
گریه ی ما یک زمان به کار می آید
این دل پاییزیم علامت خوبی است
بعد خزان نوبت بهار می آید
پای برهنه کنار جاده نشسته ام
منتظرم یعنی آن سوار می آید؟
اهل کرم بر فقیر سخت نگیرند
مطمئنم با دلم کنار می آید
حرف بزرگان ما دوتا شدنی نیست
او که بگوید سر قرار می آید
بافتن شعر ما به خاطر یار است
خب چه بگوییم به جای (یار می آید)؟
شاعر:علی اکبر لطیفیان

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:55
• نوشته شده توسط
• یحیی

براي او كه برايم نماد خورشيد است
نديدمش ولي او سال ها مرا ديده ست
نديدمش ولي از پشت پرده ها حتي
دلم براي نگاهش هميشه لرزيده ست
سلام مهدي من! روز و ماه و سال بخير
نگو كه لحن سلامت! چه قدر شوريده ست
نگو كه لحن سلامت چه قدر غمگين است
كه در حوالي من غم هميشه خنديده ست
در اين طرف كه منم فصل ها همه سردند
در آن طرف كه شمايي ... بهار روييده ست؟
در آن طرف كه شمايي در اين زمستان ها
بگو كه عطر بنفشه دوباره پيچيده ست؟
هواي سمت شما ابري است يا آرام؟
در اين طرف كه هوا سال هاست خشكيده ست
چه ساعتي ست در آنجا؟ شب است يا روز است؟
در اين طرف كه "زمان" سمت كعبه چرخيده ست
براي اين كه هواي تو در تنش جاري ست
كه سال

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:01
• نوشته شده توسط
• یحیی

تو واقعيت محرابي و مصلايي
دليل داشته كه بين ناكجا هايي
مسير قبله به ابروت مي خورد پيوند
همينكه بين نمازت به سجده مي آيي
قسم به عصمت ناقوس هاي بالادست
تويي كه حضرت عيساي هر كليسايي
تو كعبه اي حجرالاسودت همين خال است
كه هاشمي شده است و گواه زيبايي
بشر خدات بنامد اگر بيايي ، پس
دليل داشته اين سمت ها نمي آيي
فراز مأذنه ها نام توست اي تهليل
نماز اگر تو نباشي نمي شود تكميل

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:06
• نوشته شده توسط
• یحیی

آه آقا !ببین ستاره شدم
از غم و زخم،استعاره شدم
بس که تیر از مژه زدی بر من
همچو شعرم چهارپاره شدم
روز و شب ،اشک های من جاریست
عشق، در روح و جان وتن جاریست
دل به دل راه دارد آقا! عشق،
در شما هم مُسَلمّاً جاریست
مثل یک بابادکِ بی نخ
کاش راحت شوم از این برزخ
بی حضور شما در این گرما
توشه ها جمع میکنم از یخ
با همین چشمهای بی رنگم
با خودم قطره قطره میجنگم
مثل فوّاره در مسیرِ کمال،
از سقوطم عجیب دلتنگم!
بی تو از چشمِ ماه می اُفتم
در هزار اشتباه می افتم
دست قلبِ مرا نگیری اگر،
از لب پرتگاه ،می افتم
آسمان گفت"جمعه بارانیست
در همه کائنات، مهمانیست"
شاید این جمعه...شاید این جمعه،
تو بیایی ! دلم چراغانیست

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:17
• نوشته شده توسط
• یحیی

تا کِی اینگونه بماند دل ما آقاجان؟
-عاشق و فارق و درگیر و جدا-آقا جان

بی سبب نیست اگر فاصله ها کم نشدند
صاف و صادق نشده سینه ی ما آقاجان

جای جارو زدن حال و هوای دل هم؛
گوشه ای رفته و گفتیم :"بیا آقا جان"

"ما که رندیم و گدا دیر شما ما را بس"
گرچه این بیشتر است از سَرِ ما...آقاجان

تو که دارای جهانی دل ما را بردار
چه کسی میخرَد این سوخته را ؟آقاجان

سیصد و چند شود سال؟که تکمیل شوند
سیصد و چند نفر از همه جا...آقاجان

ما که هستیم؟که لاف از غم عشقت بزنیم
ما کجا؟...عشق کجا؟...درد کجا آقاجان؟

یک شب ای کاش" بیاید به سراپرده ی چشم
در نمازی خم ابروی شما آقاجان"*
________________________
*اشاره به بی

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:21
• نوشته شده توسط
• یحیی

نکته : با درج این مطلب شمار اشعار سایت امام هشت از مرز 15000 شعر گذشت.

گویید بر خلق جهان عالم سرا پا ناز شد
در رتبه و قدر و شرف از هر جهت ممتاز شد
شد ماه شعبان جلوه گر درهای ر حمت باز شد
وز رحمت حق بهر ما افشا هزاران راز شد
اهنگ مرگ ظلمت و دیو سیاهی ساز شد
مرغ دل دلدادگان اماده پرواز شد

بین زمین و اسمان گوید منادی دم به دم
در ملک هستی مهدی ال محمد زد قدم
امشب گلی از دامن نرجس شکو فا میشود
کز نگهت دلجوی او عالم مصفا میشود
شادان نبی از دیدگان لبخند زهرا میشود
لبخند زهرا باعث شادی دل ها میشود
از خنده اش صدها گره از کار ما وا میشود
پرونده ی پیروزی اسلام امظا میشود
بین زمین و اسمان گوید منادی دم

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:23
• نوشته شده توسط
• یحیی

مهدى اى آبى‏ترین احساس‌ها!
اى معطر از شمیم یاس‌ها
اى تو خورشید شبِ یلداى من
اى همه انگیزة فرداى من!
اى نشانى از خدا، خال لبت
عاشقم، عاشق بسوزد در تَبَت‏
اى که دستت روى دوشِ آفتاب
چشم من با یاد تو رفته به خواب‏
اى که جارى از کلام تو غزل
صاحب دنیا تو بودى از اَزَل‏
ترجمان لحن خیس اشکها
رازدار گفتگوهاى خدا
اى که با دریا تکلّم مى‏کنى
برکه‌ها را پرتلاطم می‌کنی‏
اى قرار ما همه آدینه‏ها
درمیان سبزى سبزینه‏ها
مهدى! اى از نسل گلهاى سپید
اى شِفابخش دل مجروح بید
غیبت تو فصل زرد بى‏کسى است‏
انتظارم، رویش دلواپسى است
یاد تو تا در دلم آمد فرود
شعر من بى‏اختیار از تو سرود
بعد از این من باغبانى مى‏شوم‏
باغبان

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:26
• نوشته شده توسط
• یحیی

رو به گندم‌زارها مي‌آيي اي مولاي گندمگون
آيه‌ي صلحند چشمان شما ـ «والتين والزيتون»
ابروانت خط نستعليق خطاطي زبردستند
آخرين بيت از غزل‌هايي خيال انگيز و يکدستند
بيتِ آخر حالتش اين است، غافلگير خواهد کرد
ـ ناز دارد ـ مي‌رسد هرچند گاهي دير خواهد کرد
نرگس اينجا غرق در ترکيب خالت با لب است امشب
«آن شب قدري که گويند اهل خلوت امشب است »، امشب
دارد از بالا محمد (ص) هم خودش را در تو مي‌جويد
مي‌زند بر شانه‌هاي حيدر و با شوق مي‌گويد:
ـ مثل زهرا(س) مي‌شود از دور چشمش را که مي‌بندد
خوب با دقت نگاهش کن علي(ع) ! مثل تو مي‌خندد
بي محمد(ص) مانده يثرب تا تو شب با ماه تنهايي
بي علي(ع) مانديم تا تو بازهم با چاه ت

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:29
• نوشته شده توسط
• یحیی

برای آمدنت دير می شود، برگرد
زمان ز پرسه زدن سير می شود، برگرد
در انتظار تو با کوله باری از وحشت
زمين دوباره زمين گير می شود، برگرد
برای روشنی چشم آسمان، خورشيد
ميان چشم تو تکثير می شود، برگرد
هميشه جای تو در لحظه هايمان خاليست
غروب جمعه که دلگير می شود، برگرد
و جمعه ای که بيايی، تمام عرش خدا
به سمت خاک سرازير می شود، برگرد
نگار جمشيد نژاد

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:30
• نوشته شده توسط
• یحیی

در غروب روشن آدینه‌ام
گرم نجوای نسیم سینه‌ام
بغضِ شوقی مانده در راه گلو
دورِ چشمم حلقه‌های آبرو
نور رویم شد به رنگِ آفتاب
بر مشامم می‌رسد بوی گلاب
این چه مجنونی‌ست بر من می‌رسد
گوئیا میلاد جانان می‌رسد
دل پریشان بودم و خندان شدم
چونکه در کوی صنم مهمان شدم
چشم خیره، دامنِ ابرو گرفت
لب شکفت و ذکر و الا هو گرفت
ای خدا بر سینه‌ام نور آمده
عشق با دنیایی از شور آمده
این که باشد این چنین قامت بلند
روی او خورشید، گیسویش کمند
ذکر نامش شوق بی حد می‌دهد
عطرِ او بوی محمّد می‌دهد
زلف او با باد غوغا می‌کند
خنده‌هایش صد گره وا می‌کند
برق دندان‌های او درّ ِ صدف
بهرِ دیدارش خلایق صف به صف
دامنش زینت به مهر و م

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:33
• نوشته شده توسط
• یحیی

مهدی یعنی زاده‌ی شهر ولا
مهدی یعنی گلرخی از سامرا
مهدی یعنی دلبری از جنسِ نور
یکّه تازِ عرصه‌ی وقتِ ظهور
مهدی یعنی دلستانِ عاشقان
دلبر شیرین بیانِ عاشقان
مهدی یعنی سینه‌ای پر ماجرا
گشته بر عشقش دلِ دل مبتلا
مهدی یعنی هست و بود خستگان
مرز ایمان، حضرت صاحب زمان
مهدی یعنی چشم ما و انتظار
عقده‌های دیدن و صبر و قرار
مهدی یعنی مردی از رنگِ خدا
آن که عالم را دهد روزی ندا
مهدی یعنی دشمنان را التهاب
عشق زهرا و عزیز بوتراب
مهدی یعنی پاره‌ی قلبِ بتول
نامِ او همنام با نامِ رسول
مهدی یعنی هم محمّد هم علی
حجت الله است بعدِ عسگری
مهدی یعنی لاله‌ی نرگس نشان
می‌رود دل سوی او دامن کشان
مهدی یعنی دلربای ما همه
آ

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:34
• نوشته شده توسط
• یحیی

آسمان امشب به دل از اختران گل می‌زند
هر شهاب از آسمان تا سامرا پل می‌زند
می‌رسد از عرض حق صد لشگر از افلاکیان
می‌خَرَد اهلِ سما ناز از دو چشمِ خاکیان
می‌کشد سرمه خدا بر چشم شمس و ماه خود
چرخش هر نه فلک گم کرده امشب راه خود
کهکشان آذین کند طاق جنان را با سرور
حق کند امشب دوباره خلقت گل را مرور
گوییا در عالم والا چراغان کرده‌اند
یاس و سوسن با شقایق جمله مهمان کرده‌اند
جشن زیبایی برای غنچه بر پا کرده است
صوت داوود است این در سینه غوغا کرده است
صاحب این محفل شادی خدای عالم است
بین خوش آمد گوی آن محفل رسول خاتم است
نوح کشتی دلش را می‌کند گهواره گون
می‌دمد عیسی به آه خود به صهبای جنون
حضرت موسی دل د

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:35
• نوشته شده توسط
• یحیی

ماه شعبان تا که خود را در بر نیمه کشاند
وقت افطارش نگاه عسگری من را بخواند
خواست تا آن شب بمانم در کنارِ نرگسش
تا شوم هنگامه‌ی مولود یار نرگسش
حضرتش فرمود ای عمه بهارم می‌رسد
امشب از ره آن سیه گیسو نگارم می‌رسد
ماندم آن شب در کنارِ مادر شمسِ جهان
تا ببینم خَلْقْ زیبای رخ صاحب زمان
تا طلوع فجر چشمم را به نرگس دوختم
همچو شمعی در بر بانوی تنها سوختم
ناگهان چشم مرا خواب و خیالی خانه کرد
ذکر یا الله نرگس در وجودم لانه کرد
دیده را وا کردم و دیدم که نرگس غرقِ نور
در بغل بگرفتم او را دیدمش گرمِ سرور
شد امام عسگری دلواپس آن ماهِ بدر
ناگهان فرمود بر نرگس بخوان یک سوره قدر
خواندم آن سوره بدیدم نرگسش آرام

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

هر شب برای دیدن تو پشت پنجره
با شبنم سرشک غمم روی برگِ چشم
با نغمه‌های مرغ وجودم میانِ دل
با شالِ سبزِ عاشقیت روی دوش عمر
بهرِ قدومت ای گلِ زهرا راه می‌کشم
* * *
در هر شب غریبی و غربت به یاد تو
با آرزوی دیدن هنگامه‌ی ظهور
با شوق فصل نوکریت شاه آخرین
با حسرتی که لحظه‌ای آیی به خواب من
در آسمان تار دلم ماه می‌کشم
* * *
ترسم ز وقتِ تلخِ نبودن کنارِ تو
وقتی که جان دهم ولی جانا نبینمت
وقتی که آیی از سفر و من به زیر خاک
در گوشه‌ای نشسته‌ام و در خیال تو
من از فراق روی شما آه می‌کشم

• دوشنبه
• 27
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:37
• نوشته شده توسط
• یحیی