مدایح و مراثی امام حسین

شده ذکر یا حسین،به لب همه جوانان
به درون هیئت ما،کلنا فداک زینب

ما نوکر و تو آقایی،ماسینه زن غم هائیم،گریه کن روضه هاییم،یا حسین ،یا حسین

ای بی کفن حسین جان،حسین حسین حسین جان(2)

هیئت کف العباس،عاشقای گل یاس
فدائیان زینب،با شور و حال و احساس

زمزمه ی یا حسین،تو هیئت ما به راهست
تو هیئت هفتگی،روضه و گریه بر پاست

ای بی کفن حسین جان،حسین حسین حسین جان(2)

نوای رو لباشون،حسین غریب مادر
فدائیان حیدر،گوش به امر رهبر

هیئت کف العباس،دل رو دادن به عباس
همش دارن می خونن،کلنا فداک عباس

ای بی کفن حسین جان،حسین حسین حسین جان(2)

سینه زنان حسین،درون این هیئتیم
ما عاشقای حیدر،غیور و با غیرتیم

گریه کنان روضه،پا کار این هیئتیم
می طپه تو قلب ما،عشق علی و زهرا

ای بی کفن حسین جان،حسین حسین حسین جان(2)

• دوشنبه
• 26
• تیر
• 1402
• ساعت
• 22:10
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بارَد چه خُون که دیده چِسان روز و شَب چرا؟
از غَم کُدام غم؟ غمِ سُلطانِ اُولیا

نامَش که بُد، حسین زِ نژادِ که از علی
مامَش که بُود؟ فاطمه جَدّش که مُصطفی

چُون شد شَهید شد به کُجا؟ دَشتِ ماریه
کِی عاشِرِ مُحرَم، پِنهان نه بَر مَلا

شَب کُشته شد؟ نَه روز چه هِنگام وَقتِ ظُهر
شد از گَلو بُریده سَرش؟ نِی نِی از قَفا

سیراب کُشته شد؟ نَه کس آبَش نَداد داد
که شِمر از چه چِشمه زِ سَرچِشمهء فَنا

مَظلوم شد شَهید؟ بَلی جُرم داشت نَه
کارَش چه بُد، هِدایَت، یارَش که بُد، خدا

این ظُلم را که کرد، یَزید این یَزید کیست
زاُولادِ هِند، از چه کس از نُطفهء زِنا

خود کرد این عَمل نَه، فرستاد
نامه ای
نَزدِ که نَزدِ زادهء مَرجانهء دَغا

اِبنِ زیاد زادهء مَرجانه بُد نَعَم
از گُفتهء یَزید تَخلف نَکرد، لا

این نابِکار کُشت حسین را به دِستِ خویش
نَه او رَوانه کرد سِپه سُوی کَربلا

میرِ سِپه که بُد عُمرسَعد او بُرید
حَلقِ عَزیزِ فاطمه نَه شِمرِ بی حَیا

خَنجَر بُرید حَنجَرِ او را نَکرد شَرم
کرد از چه پَس بُرید، نَپذیرُفت از او قَضا

بَهرِ چه، بَهرِ آن که شَود خَلق را شَفیع
شَرطِ شَفاعَتش چه بُوَد نُوحه و بُکا

کس کُشته شد هم از پِسرانش بَلی دو تَن
دیگر که نُه برادرِ دیگر که اَقربا

دیگر پِسر نَداشت چرا داشت آن که بُود
سَجاد چون بُد او به غَم و رَنج مُبتلا

ماند او به کَربلای پِدر، نِی به شام رَفت
با عِز و اِحتِشام، نَه با ذلّت و عِنا

تَنها، نَه با زَنانِ حَرم نامِشان چه بُود
زِینب سَکینه فاطمه کُلثومِ بینَوا

بَر تَن لِباس داشت، بَلی گَردِ رَه گُذار
بر سَر عَمامه داشت، بَلی چُوبِ اَشقیا

بیمار بُد، بَلی چه دوا داشت اَشگِ چِشم
بعد از دوا غَذاش چه بُد، خونِ دِل غَذا

کس بُود هَمرهش، بَلی اَطفالِ بی پِدر
دیگر که بُود تَب که نمی گَشت ازو جُدا

از زِینب و زَنان چه به جا مانده بُد دو چیز
طُوقِ ستم به گَردَن و خَلخالِ غَم به پا

گَبر این سِتم کُند نه یَهود و مَجُوس نَه
هِندو، نه بُت پَرست، نَه فَریاد ازین جَفا

#قاآنی است قابِلِ این شِعرها بَلی
خواهد چه، رَحمت، از که، زِ حَق، کِی صَفِ جَزا

• شنبه
• 14
• مرداد
• 1402
• ساعت
• 21:55
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

هَر که آمَد بَهرِ سَر بُبریدَنَش
رَعشهِ بَر اَعضا فِکَند از دِیدَنَش

کَرد پورِ سَعد، تَرسائی جَوان
بَهرِ قَتلِ آن اَمیرِ دِین، رَوان

شد چُو نَزدیک آن جَوانبَختِ صَبیح
دِید کَاندَر مَهدِ خون، خُفتِه مَسیح

در شِگِفتی ماند از آن سِرَّ عِجاب
کاین به بیداریست یا رَب یا به خواب؟

رَستَخیز است این که از چَرخِ بَرین
آمَدِه رُوحُ القُدس، اِینَک بَر زَمین

یا که رُوحُ القُدسِ اَعظم جِلوه گَر
گشته بَر مَریَم به تِمثالِ بَشر

یا بُوَد این کُشته یَحیی، کُش زِ طَشت
خون رَوان گردیدِه بَر دامان و دَشت

یا دِرختِ مُوسی اَست این شُعله رُو
کَایَدش صُوتِ اَناالله از گُلو

او هَمِه بَر رُوی شَه، غَرقِ نِگاه
کِش نِدا آمد به گوشِ جان زِ شاه

کُاندرآ، خُوش به هَنجار آمَدی
گر چه با تِمثال و زُنّار آمَدی

بِشکَن اِین تِمثال و این زُنّار را
چَند در آئینه جُوئی، یار را؟

دارد اِینَک دَر حَریمِ کَعبه سِیر
آنچِه دَر آئینه مِی جُستی به دِیر

گَر فِشانُم دَستِ عیسی آفرین
صُد مَسیحا رِیزَدَم از آستین

تُو زِ سِرَّ وَحدَت اَندَر پَرده اِی
زِندهِ یک رُوح است و باقی، مُرده اِی

شد فَرامُوشَت مَگر آن خوابِ دُوش؟
که بِگُفت عِیسیِ مَریم بِه گُوش

چون شَوَد فَردا نَسازی زِینهار
هِین مَرا نَزدِ مُحَمّد شَرمسار

گُفت شاها کِیستی بَر گُو فاش
تا بِسُوزَم گِردِ شَمعت چون فَراش

نَک تُو عیسیِ، مَن حَوارِیّ تُواَم
جان به کَف از بَهرِ یاریّ تُواَم

تُو چِنین که پاک و رُوحانیستی
گَر مَسیحا نَیستی، پَس کِیستی؟

گُفت مَن مِصباحِ نورِ سَرمَدَم
زادهء حِیدَر، سَلیلِ اَحمَدَم

دَر نَوامِیسِ نَصارا و یَهُود
نامِ جَدّم فَرقَلیط و مُود میود

اِیلیا و شَنطیا، بابِ مَن اَست
نامِ مَن هُوشین، شَقَیقمِ هاشِن اَست

خُوردِه پیش از هَستی چار اَسطَقس
آبِ حِیوان، از لَبمِ رُوح اَلقُدُس

از دَمِ مُن گُفت عیسی دَر جَواب
اِنّی عَبدالله، آتانی اَلکِتاب

مَن بِه دِیهیمِ رُبوبَیّت شَهَم
عیسی عَبدِ و مَن اُبُو عَبدِاللّهَم

غُسلِ عیسی گَر زِ نَهرِ اُردُن اَست
غُسلِ تَعمیدِ مَن از خونِ مَن اَست

او زِ دار ار شد به چارُم آسمان
مَن به مِعراجِ سِنان دارَم مَکَان

من فُرستادَم بِدو اِنجیل را
تا شَوَد هادی بَنی اِسرائیل را

گَر نَبُودی عَهدِ سُلطانِ اَلست
بُد یکی باقی و هالَک، هَر چِه هَست

زین حَدیثِ طُرفِه آن فرّخ نَژاد
بی مَحابا سَر به پای شَه نَهاد

کَرد رُوح اَللهِ اَعظم دِیدِه وَر
مرغِ عیسی را به اِعجازِ نَظر

نَنگِ تَثلیث از رخِ نامُوسِ شَست
بَر یِکی پِیوَست و از باقی گُسَست

عِشق دَر بُتخانه طَرحِ کَعبِه رِیخت
دَستِ غِیرت، رِشتهء مَریَم گُسیخت

زَد بِه آبِ تُوبِه شِکلِ دار را
کُرد سُبحِه، رِشتهء زُنّار را

گُفت کَاِی شَاهنشَهِ اِقلیمِ عِشق
اِی سَزای اَفسَر و دِیهیمِ عِشق

از چِه باشد پِیکَرت دَر خون غَریق؟
گُفت مَعشوق اِین چِنین خواهَد عَشیق

گُفت جِسمت پُر زِ پِیکان از چِه رُوست
گُفت پَرهایِ پَریدُن سُوی اوُست

گُفت با اِین سَطوتِ شیرِ اوُژنت
در شِگفتَم زِین هَمه زَخمِ تَنَت

گُفت اِین زَخمانِ بیرون از شُمار
چِشمِ خُونبارِیست اَندَر هِجرِ یار

شد چو آن تَرسا جَوان، آگه زِ راز
لَب بِه تَهلیلِ و شَهادَت کَرد باز

کرد شاهَش از شَرابِ عِشق مَست
شد به سُوی حَربگه، خَنجَر بِه دَست

دادِ مَردی داد و جان بِدرُود کَرد
رُوحِ عیسی را زِ خود خُشنود کَرد

• شنبه
• 14
• مرداد
• 1402
• ساعت
• 22:06
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

خاکِ، خون آغِشتهء لَب تِشنگَانِ کَربَلاست
آخر اِی چِشمِ بَلابین جُوی خون بارَت کُجاست؟

جُز به چِشم و چِهره مَسپُر خاکِ این رَه، کَان همه
نَرگِسِ چِشم و گُلِ رُخسارِ آلِ مُصطَفاست

اِی دِلِ بی صَبرِ مَن آرام گَیر اِینجا دَمی
کَاندَر اِینجا مَنزلِ آرامِ جانِ مُرتَضاست

اِین سَوادِ خوابگاهِ قُرة العِین علی است
وِین حَریمِ بارگاهِ کَعبهء عِز و عَلاست

رُوضهء پاکِ حُسین است اِین که مُشکِ زُلفِ حُور
خویشتَن را بَستِه بَر جارُوب اِین جَنّت سَراست

شَمعِ عالَم تاب عِیسی را دَرین دِیرِ کُهَن
هر صَباح از پَرتُوِ قَندیل زَرینَش ضیاست

زاب چِشمِ زایرانِ رُوضه اَش طُوبی لَهُم
شاخِ طُوبی را به جَنت قّوَتِ نَشو و نَماست

مَهبَطِ اَنوارِ عِزّت، مَظهرِ اَسرارِ لُطف
مَنزلِ آیاتِ رَحمَت، مَشهَدِ آلِ عَباست

اِی که زَوّار مَلایِک را جِنابَت مَقصَد است
وِی که مَجمُوعِ خَلایِق را ضَمیرَت پیشواست

نَعلِ شَبرَنگ تُو گُوشِ عَرشیان را گُوشوار
گَردِ نَعلِینِ تُو چِشمِ رُوشنان را تُوتیاست

صَفحهء تیغِ زَبانَت عاری از عِیبِ خِلاف
روی مَرّات ضَمیرِ صافی از رَنگِ ریاست

ناری از نُورِ جَبینَت، شَمعِ تابانِ صَباح
تاری از لُطفِ سیاهَت، خَطِ مِشکینِ مَساست

نا سَزایی کآتَشِ قَهرِ تُو در وِی شُعلِه زَد
تا قیامَت هِیمِهء دُوزَخ شد و اِینَش سَزاست

بَهرِه جُز آتَش چِه دارد هر که سَر بُردِ به تیغ؟
خاصِه شَمعی را که او چِشم و چِراغِ اَنبیاست

هر سَگی کَز رُوبَهی با شیرِ یَزدان پِنجه زَد
گَر خودِ او آهُوی تاتارست، دَر اَصلَش خَطاست

تا نَهان شد آفتابِ طَلعَتَت دَر زیرِ خاک
هر سَحر پیراهنِ شَب دَر بَرِ گیتی قَباست

دَر حَقِ بابِ شُما آمَد «علیّ بابَها»
هر کُجا فَضلی دَرین باب است، دَر بابِ شُماست

تا صَبا از سَر خاکِ عَنبَرینَت بُرد بوی
عاشقِ او شد بِه صَد دِل زِین سَبَب نامَش صَباست

هر کس از باطِل به جایی اِلتجایی می کُند
زان میان ما را جَنابِ آلِ حِیدَر مُلتجاست

کُوری چِشمِ مُخالِف، مَن حُسینی مَذهَبم
راهِ حَق این اَست و نَتوانَم نَهُفتَن راهِ راست

اِی چو دَریا خُشک لَب، لَب تِشنگَانِ رَحمَتَیم
آب رُویی دِه بِه ما کابِ هَمِه عالَم تَر است

خواهِشَت آب اَست و ما می آوَریم اِینَک بِه چِشم
خاکسارِ آنکس که با دَریا به آبَش ماجَراست

بَر لَبِ رُودِ علی، تا آب دِلجُوی فَرات
بَستِه شد زان روز باز اُفتادُه آب از چِشمهاست

جُوهَرِ آبِ فَرات از خُونِ پاکَان گَشت لَعل
اِین زَمان آن آبِ خُونین هَمچِنان دَر چِشمِ ماست

سَنگَها بَر سینِه کُوبان، جامها دَر نیل عَرق
می رَود نالان فَرات، آری ازین غَم دَر عَزاست

آب کَف بَر روی ازین غَم می زَنَد، لِیکَن چِه سُود؟
کَف زَدَن بَر سَر کُنُون کانَدر کَفَش بادِ هَواست

یا اِمامِ المُتَقین ما مُفلِسانِ طاعَتیم
یک قَبُولَت صَد چُو ما را تا اَبَد بَرگَ و نَواست

یا شَفیعِ المُذنبَین دَر خُشکسال رَحمَتِیم
زابِرِ اِحسانِ تُو ما را چِشَم باران عَطاست

یا اَمیر المُومِنین عام اَست خوانِ رَحمَتَت
مُستَحَقِ بی نَوا را بَر دَرت گُوشِ صَلاست

یا اِمامِ المُسلِمین از ما عِنایَت وا مَگیر
خود تُو می دانی که #سلمان بَندهء آلِ عَباست

نِسبَتِ مَن با شُما اَکنُون دَرین اَبیات نیست
مُصطفی فَرمُود #سلمان هم زِ اَهلِ بِیتِ ماست

رُوضه اَت را من هَوادارم بِجان قَندِیل وار
آتَشین دِل دَر بَرَم دایِم مُعلَق زِین هَواست

خِدمَتی لایِق نَمی آیَد زِ مَن بَهرِ نِثار
خُردِه اِی آوَرده اَم وان دَر مَنظُوم ثِناست

هر کسی را دَست بَر چیزی، و ما را بَر دُعا
رَد مَکُن چون دَستِ این دَرویشِ مِسکین بَر دُعاست

یا اَبا عبدالله! از لطف تو حاجاتِ همه
چون رَوا شد حاجت ما گر بَر آیَد هم رَواست

#زنده_یاد_سلمان_ساوجی_رحمة_الله_علیه

• شنبه
• 14
• مرداد
• 1402
• ساعت
• 23:21
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

قَتلِ شَهیدِ عشق نه کارِ خَدنگ بود
دنیا برای شاهِ جَهاندار تَنگ بود

عصفور هر چه باد، هم آورد باز نیست
شَهباز را زِ پَنجهء عصفور نَنگ بود

آئینه خود زِ تابِ تَجلّی بِهم شِکست
گیرَم که خَصم را دلِ پُر کینه سَنگ بود

نیرو از او گرفت بر او آخت تیغِ کین
قُومی که با خدای مُهیّای جَنگ بود

عَهدِ اَلست اگر نَگرفتی عِنانِ او
شَهدِ بَقا به کامِ مُخالف شَرنگ بود

از عشق پُرس حالَتِ جانبازی حسین
پای بُراقِ عَقل در این عَرصه لَنگ بود

اَحمد اگر به ذروهء قُوسین عُروج کرد
مِعراجِ شاهِ دین، به سُوی خَدَنگ بود

• شنبه
• 14
• مرداد
• 1402
• ساعت
• 23:24
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

شیعیان دِیگر هَوای نِینَوا دارَد حسین
روی دِل با کارِوانِ کَربَلا دارَد حسین

از حَریمِ کَعبهء جَدّش به اَشگی شُست دَست
مَروِه پُشتِ سَر نَهاد اَمّا صَفا دارَد حسین

می بَرَد دَر کُربَلا هَفتاد و دُو ذِبحِ عَظیم
بیش از اینها حُرمَتِ کُوی مِنا دارَد حسین

پیشِ رُو راهِ دِیارِ نِیستی کَافیش نِیست
اَشگ و آهِ عالَمی هَم دَر قَفا دارَد حسین

بَس که مَحمَل ها رَوَد مَنزِل بِه مَنزِل با شِتاب
کَس نمی دانَد عَرُوسی یا عَزا دارَد حسین

رَختِ دِیباجِ حَرم چُون گُل بِتاراج اَش بَرَند
تا بِجائی که کَفَن از بُورِیا دارَد حسین

بُردَنِ اَهلِ حَرم دَستُور بُود و سِرَّ غِیب
وَرنَه این بی حُرمَتی ها کِی رَوا دارَد حسین

سَروَران پَروانگانِ شَمعِ رُخسارَش وَلی
چُون سَحر رُوشَن که سَر از تَن جُدا دارَد حسین

سَر بِقاچِ زین نَهاده راه پِیمای عَراق
می نَمایَد خُود که عَهدی با خدا دارَد حسین

او وَفای عَهد را با سَر کُند سُودا وَلی
خُون بِدِل از کُوفیانِ بی وَفا دارَد حسین

دُشمنانَش بی اَمان و دُوستانَش بیوَفا
با کُدامِین سَر کُند، مُشکِل دُو تا دارَد حسین

سیرَتِ آلِ علی با سَر نُوشتِ کَربَلاست
هَر زَمان از ما، یِکی صُورَت نَما دارَد حسین

آبِ خُود با دُشمنانِ تِشنَه قِسمَت میکُند
عِزّت و آزادِگی بین تا کُجا دارَد حسین

دُشمَنَش هم آب میبَندَد به روی اَهلِ بِیت
داوَری بین با چِه قُومی بی حَیا دارَد حسین

بَعد از اینَش صَحنِه ها و پَردِه ها اَشگ است و خُون
دِل تَماشا کُن چِه رَنگین پَردِه ها دارَد حسین

سازِ عِشق اَست و بِه دِل هَر زَخمِ پِیکان زَخمِه اِی
گُوش کُن عالَم پُر از شُور و نَوا دارَد حسین

دستِ آخر کَز هَمه بیگَانهِ شد دِیدَم هَنُوز
با دَمِ خَنجَر نِگَاهی آشنا دارَد حسین

شِمر گُویَد گُوش کَردَم تا چِه خواهَد از خدا
جای نِفرین زِیرِ لَب دِیدَم دُعا دارَد حسین

اَشگِ خُونین گُو بیا بِنشین بِچِشمِِ #شهریار
کَاندَرین گُوشهِ عزائی بی رِیا دارَد حسین

• شنبه
• 14
• مرداد
• 1402
• ساعت
• 23:41
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

خیمه زد تو دلم داغ کرببلا
می پیچه بوی غم باز توی روضه ها

دوباره باز دلم ٬ می خونه دم به دم
ز روضه های تو ارباب

داره نوای غم ٬ ز دوری حرم
بیا غلامتو دریاب

یاحسین غریب کربلا ارباب (۳)

پر زده قلب من تا به عرش خدا
عرش اعلای حق جنت الکربلا

شاه کرم تویی ٬ تاج سرم تویی
تویی همه کس و کارم

دار و ندار من ٬ باغ و بهار من
تو هستی یاور و یارم

یاحسین غریب کربلا ارباب

عشق تو یاحسین راه قرب خداست
آخرین منزل عشق ما کربلاست

ای تو صفای دل ٬ هستم ز تو خجل
دل منو خدایی کن

ای سرور و امیر ٬ تو دستمو بگیر
منو کرببلایی کن

یاحسین غریب کربلا ارباب

• سه شنبه
• 17
• مرداد
• 1402
• ساعت
• 22:58
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

کبوتر دل پر زده تا کرببلایت
شده دل ما مست هوای نینوایت

کرببلا آرزوی این دل بی تابه
عشق تو ٬ تو دلای ما یه لطف نایابه

شب جمعه شده آقا منو دریاب
دل هوایی کربلا شده ارباب

ای حسین جانم (۴)

دستی بکش تو از کرم بر این دل زارم
دوری بین الحرمین شده دل آزارم

سائل درگاه توام منو خدایی کن
دست نیازم تو بگیر کرببلایی کن

وقتی که دل میشه کرببلایی
دل ما می گیره نور خدایی

ای حسین جانم

خدا دل من تنگ حریم کربلا شد
دوباره دلم هوایی گنبد طلا شد

صاحب من تویی آقا همه کس وکارم
عمریه ارباب کرم به تو بدهکارم

میدونم با گنه دلتو شکستم
دست رد تونزن اگرچه پستم

ای حسین جانم

• سه شنبه
• 17
• مرداد
• 1402
• ساعت
• 22:59
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

سبک (یاحسین غریب مادر)

دل من تنگه برای حرم حسین و عباس
دوباره آقا مدد کن تا بیام به کف العباس

ضریح شیش گوشه ی تو دلمو هوایی کرده
حرم عرش تو مولا همه رو خدایی کرده

یاحسین عزیززهرا نگهی به این گدا کن
دوباره غلام سیاتو راهی کرببلا کن

چی میشه یه باردیگه نهرعلقمو ببینم
بیاد دستای عباس توی کربلا بمیرم

یاحسین غریب وتنها ای همه بود ونبودم
غیر تو یاری ندارم تویی مونس وجودم

توی میخونه ی عشاق ساقی میکده هستی
ای تموم عشق عالم توی قلب من نشستی

• سه شنبه
• 17
• مرداد
• 1402
• ساعت
• 23:01
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

دوباره این دلم خدا ٬ کرده هوای کربلا
تو نینوائیم کن
منوببر پیش حسین ٬ وادی بین الحرمین
تو کربلائیم کن

شوری بپا کن ای خدا در این دلم
راهی بکن این بنده را سوی حرم

دوباره مدد بکن شیش گوشه رو من ببینم
توی قتلگاه مولا بسوزم تا بمیرم

یاحسین یاحسین ما رو ببر کرببلا

ای آشنای دل حسین عشق تموم عالمین
من عاشقت هستم
گشته گناهانم زیاد ٬ دارم به غفلت اعتیاد
نالایقت هستم

دستی بکش بر این دل آلوده ام
وقتی عنایت می کنی آسوده ام

اگه تو رهام کنی کسی برام یار نمیشه
غیر تو کسی برام دلبر و دلدار نمیشه

یاحسین یاحسین ما رو ببر کربلا

جان رافدایت میکنم ٬ هردم صدایت میکنم
ای سبط پیغمبر
از داغ تو دارم فغان ٬ اشک دوچشمانم روان ای کشته ی بی سر

از ماتمت پیوسته دارم زمزمه
قربان نامت ای حسین فاطمه

توشدی شیب الخضیب خدالتریب حسین من
ذبیح العطشان تویی عزیز ونور عین من

یاحسین یاحسین ما رو ببرکرببلا

• سه شنبه
• 17
• مرداد
• 1402
• ساعت
• 23:02
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بند 1

عاشق شدنم کار دوچشماته
حتی خدا عاشق اون گنبد زیباته
دیوونگی برای تو زیباترین حسه
دلم فقط وصله به اون نگاه گیراته

دوستدارم، دوسمداری
عجب نگاه دلنشینی تو آقا داری
تو سر هرچی اسراری
به دادم میرسی وقت گرفتاری

دلم پر زد، برا گنبد
هرکی نشه نوکر تو باید بشه مرتد
تواین راهم تویی مقصد
ممنونم از اینکه نکردی منو آقا رد

دلم رفت براتو
باید دوباره ببینم کرببلاتو
همینجا که هستم
دارم حس میکنم آقا نگاتو

حسین جانم حسین جانم

بند 2

نزدیک تر از هر کسی به من هستی
نمیشه که بگذرم از حال خوش مستی
معلومه از کرامتت حضرت اربابم
با نیم نگاه خیر توپر شده هر دستی

تو لیلایی منم مجنون
چه حس فوق العاده ایه موقع بارون
بیام پیشت بشم مهمون
با تو شب اول قبر من میشه آسون

چه مولایی چه آقایی
ندیدم هیچ کجا این همه زیبایی
دلم میخواد به تنهایی
بیام جلوی اون ورودی تماشایی

دلم رفت براتو
دارم حس میکنم حال و هواتو
توی دنیای درهم
همش می‌شنوم آقاجون صداتو

حسین جانم حسین جانم

بند 3

دریای کرم هستی و سالاری
تمومه خوبیای دنیارو یه جا داری
من اول راه و تو سر منزل مقصودی
گم میشم اگه از سر من دستتو برداری

ازت دورم،تو نزدیکی
تویی چراغ راهم آقا توی تاریکی
به غیر تو،توو سختیها
دل نمیسوزنه آقا برای من هیچکی

تویی تنها،کس و کارم
زندگیمو به برکت روضه ی تو دارم
نباشی تو،گرفتارم
به کی بگم دردمو که تنها تورو دارم

جوونیم فداته
داروندارمم فدای بچه هاته
امیدم دعاته
بهشتمم ورودیه صحن و سراته

حسین جانم حسین جانم

• پنج شنبه
• 9
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 21:42
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

➖زمینه

بند 1

چقد تو دلربایی مهربونم
دلم خواسته برات روضه بخونم
ندارم حرفی جز اینکه بدونی
پیرم کرده غمت وقت جوونی

بهت محتاجم ای شاه و امیرم
چقد خوبه تو آغوشت بمیرم
بهم لحظه به لحظه خیرت آقا
رسیده یک سلام میدم از اینجا

چرا دعوت نمیشم من
بگو آقا اگه دوستم نداری
تویی تنها رفیق من
میخوام از تو فقط تنهام نزاری
تا وقتی اسمتو میگم
میبارم مثل ابرای بهاری

تو آقای کریمایی
آخه دلبند زهرایی
منم صحرای بی مرزو
تویی که مثل دریایی

حسین جانم ابا عبدالله

بند 2

فدای اون نگاه خیرت آقا
کسی رو من نمیخوام غیرت آقا
چقد با تو قشنگه خاطراتم
یه عمره خادم سینه زناتم

اگر مردم کمی تربت بریزید
رو لبهامو دیگه اشکی نریزید
برا اینکه میاد آقا کنارم
عجب مهمونی تو اون خونه دارم

بازم پرچم تو این دستم
میام تا کربلا پای پیاده
چقد زیباس غروبی که
همش یاد تورو داره تو جاده
همین یک قطره لطف تو
برای نوکرت خیلی زیاده

تو آقای کریمایی
آخه دلبند زهرایی
تو کشتی نجاتی و
تو سکان دار دلهایی

حسین جانم ابا عبدالله

بند 3

برام فرصت نمونده خیلی دیره
کی جز تو دست خالیمو میگیره
قسم خوردم که پای تو بمونم
خودم رو وقت روضه میرسونم

گدای ثابت خونت شدم من
حقیقت داره دیوونت شدم من
بهت رو میزنم هر روزو هر شب
میگیرم روزیمو از دست زینب (س)

یه وقتایی که بیتابم
میبینم عکس زیبای ضریحو
یه روزی میکشم ارباب
روی چشمام غبارای ضریحو
توی رویا میدیدم که
به روم واکردی درهای ضریحو

تو آقای کریمایی
آخه دلبند زهرایی
برای تو میمیرم من
تو ماه آسمونایی

حسین جانم ابا عبدالله

• پنج شنبه
• 9
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 21:44
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بند 1

پناه دلم همین روضه هاس
برا درد من تربت تو شفاس
من هر جا برم میدونی حسین
فقط مقصد این دلم کربلاس

بهت رو زدم آقای کریم
نفس میکشم تو هوات از قدیم
گرفتارمو بگیر دستمو
تو بگذر آقا از گناه و بدیم

رسیدم به اون لحظه ی خیری
که دارم به پای تو میسوزم
بهم مادرم گفت عزیز من
پیراهن سیاهت رو میدوزم

پریشونم و خیلی دلگیرم
حواست بهم هست آقای من؟
نگاهم به این عکس زیباته
تو کاری بکن باز برای من

حسین جان من بدهکارتم تا ابد
حسین جان من گرفتارتم تا ابد
حسین جان من سر دارتم تا ابد

روح قالو بلا شاه کرببلا

بند 2

رقیه منو نگا میکنه
منو توی روضه صدا میکنه
به عشق تو ای آقای کریم
منو راهیه کربلا میکنه

شده فکر من تموما حرم
بکش دست گرمتو روی سرم
بگو از الان که من اربیعن
بیام تا ضریح تو با مادرم

چرا فاصله بینمون افتاد؟
باتو خونه ی من شده آباد
شده خواهش من تو این لحظه
فقط نوکرت رو نبر از یاد

ببین چشم من خیس بارونه
دل من برای تو میخونه
جوونیم آقا رفته پای تو
مگه عاشقی کار آسونه؟

حسین جان من بدهکارتم تا ابد
حسین جان من گرفتارتم تا ابد
حسین جان من سردارتم تا ابد

روح قالو بلا شاه کرببلا

بند 3

باید از غمت بمیرم حسین
میخوام پرچمت رو بگیرم حسین
که از مشهد الرضا من بیام
همین فاصله کرده پیرم حسین

شاید دخترت پناهم بده
شاید گوش به این حرفو آهم بده
شاید این دفه ابلفضل تو
بیادش نجات از گناهم بده

شبایی که از غصه بیدارم
سرمو رو سجاده میزارم
به دادم برس خیلی بیتابم
تو گفتی که تنهات نمیزارم

چقد خوبه که نوکرت هستم
به این پرچمای تو دلبستم
دلم روشنه میرسه آقا
به شش گوشه تو همین دستم

حسین جان من بدهکارتم تا ابد
حسین جان من گرفتارم تا ابد
حسین جان من سردارتم تا ابد

روح قالو بلا شاه کرببلا

بند 4

بیا لحظه ای رو دستم بخواب
ابلفضل من رفته دنبال آب
تلظی نکن روی دست من
دیگه دستو پا پیش چشمم نزن

رقیه میگه کجا رفت عمو
زیاده کنار فرات از عدو
دلم روشنه که پیشم میاد
یه جورایی دلشوره دارم زیاد

شنیدم عمو جان شده درگیر
شنیدم زدن مشکشو با تیر
دیدم خیمشو پایین آوردن
از اون لحظه دیگه شدم دلگیر

زدن با عمو رو سرت ای وای
چقد زخمیه پیکرت ای وای
برات روضه میخونه آهسته
کنار تنت مادرت ای وای

عمو جون من پراز دردو آهه دلم
عموجون من دیگه بی پناهه دلم
عمو جون من تویی نور ماه دلم

ای علمدار من ای علمدار من

• پنج شنبه
• 9
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 21:48
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بند 1

میزنه نور تو به دل تاریک من
بیشتر از مادرم توشدی نزدیک من
از همین راه دور به تو اربابم سلام
من میخوام از نجف سوی تو آقا بیام

کربلا مرور خاطرات منه
کربلا برای تو قلبم میزنه
کربلا واسه ی من آقا وطنه کربلا

کربلا به تو دل من مبتلاَس
کربلا پناه همه عاشقاس
کربلا حسابت از عالم جداس

من نفس تو حرم تو میزنم
شاهی و تا همیشه نوکر منم
شیشه ی عمرمو برات میشکنم

یاحسین امیری و نعم الامیر

بند 2

با مرامت آقا دل من شد آشنا
آرزومه نفس کشیدن تو کربلا
خواهشم اینه که براتمو امضا کنی
با منه نوکرت مث خوبا طا کنی

یا حسین سگ در این خونه شدم
یا حسین میبینی که دیوونه شدم
یا حسین از غم تو ویرونه شدم یا حسین

یا حسین خوبه که تو آقای منی
یا حسین تو تموم دنیای منی
یا حسین تو امید فردای منی

کاش بشم مسافر کرببلا
روضتون یه جوری شده این شبا
انگاری که شده دلم مبتلا

یا حسین امیری و نعم الامیر

بند 3

السلام و علیک الدلیل الکبریا
انک معتصم ذبح انایا بکا
ولعظیمه والفما واقیمو انک
عفوک یا حسین قدمت اما ضما

یا حسین نمیرم واست ضرره
یا حسین آبروم باز در خطره
یا حسین گریه واست با اثره. یا حسین

یا حسین دل من گیره حرمه
یا حسین این دعای مادرمه
یا حسین عشق تو چشم ترمه

حالمو میدونه آقا مادرت
دستمو پر میکنه دخترت
حرف من شده بخدا باورت

یا حسین امیری و نعم الامیر

بند 4

زینب از روی تل دیده قتلگاهتو
میشنوه توی دشت اون صدای آهتو
دیده با ناله ها روی سینت پا گذاشت
از روی اون گلوت خنجرش رو بر نداشت

دیدمت تنتو رو خاک میکشید
دیدمت سرتو از قفا میبرید
دیدمت نالت از قتلگاه میرسید دیدمت

دیدمت که تنت زیر دست و پاس
دیدمت سر تو روی نیزه هاس
دیدمت رو تن تو جای عصاس

از بلا قد خمیدس دخترت
بین این بی حیاهاس خواهرت
روضه خوند توی صحرا مادرت

یا حسین امیری نعم الامیر

• پنج شنبه
• 9
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 21:50
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بند 1

عجب دلنشینه شبای حرم
دلم پر زده باز برای حرم
نگاه کن به حال بد نوکرت
نیازه برا من هوای حرم

الهی نیوفتم من از اون نگات
ببین عاشقم، عاشق کربلات
نزار غم بشه بغض توی گلوم
چقد خوبه حال همه زائرات

صدات میزنم با اشک چشام
میخوام باز بیوفته به گنبد نگام
‌پیچیده تو این دلم عطر سیب
فقط توی دنیا خودت رو میخوام

حسین جانم پر از دردی سنگینم
حسین جانم توی روضه میشینم
حسین جانم یه روزی ضریحت رو میبینم

السلام یا قتیل العبرات

بند 2

گناهامو بخشیدی ارباب من
همش کربلای توئه خواب من
بازم سجده کردم روخاک حرم
تویی قبله ی قلبو محراب من

نزار زندگیم بی حرم سر بشه
باید حال من با تو بهتر بشه
زمانی که مردم توی قبر من
تو اون بی کسی یارم حیدر بشه

به تو رو زده دوباره دلم
شده زندگی بی حرم مشکلم
به عشق رقیه لطفی بکن
بزار آقا باز کم بشه فاصلم

حسین جانم تورو همیشه دوستدارم
حسین جانم به تو خیلی بدهکارم
حسین جانم سرمو روی تربت تو میزارم

السلام یا قتیل العبرات

بند 3

تو نزدیک تر از مادر من شدی
آقا سایه ی رو سر من شدی
چقد خوبه که مثل حیدر بگی
دوستدارم و قنبر من شدی

قشنگه سحرگاه کرببلا
میان دسته دسته همه زائرا
زیارت کنن کل شش گوشرو
بخونن نمازی رو پایین پا

بازم تو صدام زدی یاحسین
تو صدتا قدم اومدی یا حسین
میخوام از خدا زیارت فقط
تو عشقو مرام بی حدی یا حسین

حسین جانم چقد ضریح تو زیباس
حسین جانم تموم عشق نوکر هاس
حسین جانم پناه ما همه مادر تو زهراس

السلام یا قتیل العبرات

• پنج شنبه
• 9
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 21:53
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بند 1

تو که دلواپسم شدی
زندگیمه سینه زنی
مینویسم روی دلم
عشق ایده آل منی

اومدم توی روضه ها
که بهم باز کنی نگا
چقدر دلتنگم حسین
آره دلتنگ کربلا

نفس تو حقه بیا
دعا کن آقا واسه من
جز تو میدونم کسی نیس
همیشه دلواپسه من

اگه دلم گیره توئه
از دعای مادرته
روزیه نوکریه من
تو دستای خواهرته

آقا من دوستدارم

بند2

رحمت واسعه تویی
تا ابد شاه عالمین
حک شده روی قلب من
اسم زیبای تو حسین

هرجایی که باشم آقا
حال من خوبه با حرم
وقتی که نوکرت شدم
تو به من گفتی پسرم

در خونت بازه به روم
همیشه آقا بخدا
دوستدارم از اینجا برم
زیارت کرببلا

قاطیه با عطر بهشت
نسیم بین الحرمین
حرم تو عرش خداس
عشق منی امام حسین

آقا من دوستدارم

• پنج شنبه
• 9
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 21:58
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بند 1

تو که دلواپسم شدی
زندگیمه سینه زنی
مینویسم روی دلم
عشق ایده آل منی

اومدم توی روضه ها
که بهم باز کنی نگا
چقدر دلتنگم حسین
آره دلتنگ کربلا

نفس تو حقه بیا
دعا کن آقا واسه من
جز تو میدونم کسی نیس
همیشه دلواپسه من

اگه دلم گیره توئه
از دعای مادرته
روزیه نوکریه من
تو دستای خواهرته

آقا من دوستدارم

بند2

رحمت واسعه تویی
تا ابد شاه عالمین
حک شده روی قلب من
اسم زیبای تو حسین

هرجایی که باشم آقا
حال من خوبه با حرم
وقتی که نوکرت شدم
تو به من گفتی پسرم

در خونت بازه به روم
همیشه آقا بخدا
دوستدارم از اینجا برم
زیارت کرببلا

قاطیه با عطر بهشت
نسیم بین الحرمین
حرم تو عرش خداس
عشق منی امام حسین

آقا من دوستدارم

• پنج شنبه
• 9
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 21:58
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بند 1

تو که دلواپسم شدی
زندگیمه سینه زنی
مینویسم روی دلم
عشق ایده آل منی

اومدم توی روضه ها
که بهم باز کنی نگا
چقدر دلتنگم حسین
آره دلتنگ کربلا

نفس تو حقه بیا
دعا کن آقا واسه من
جز تو میدونم کسی نیس
همیشه دلواپسه من

اگه دلم گیره توئه
از دعای مادرته
روزیه نوکریه من
تو دستای خواهرته

آقا من دوستدارم

بند2

رحمت واسعه تویی
تا ابد شاه عالمین
حک شده روی قلب من
اسم زیبای تو حسین

هرجایی که باشم آقا
حال من خوبه با حرم
وقتی که نوکرت شدم
تو به من گفتی پسرم

در خونت بازه به روم
همیشه آقا بخدا
دوستدارم از اینجا برم
زیارت کرببلا

قاطیه با عطر بهشت
نسیم بین الحرمین
حرم تو عرش خداس
عشق منی امام حسین

آقا من دوستدارم

• پنج شنبه
• 9
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 21:59
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بند 1

تو که دلواپسم شدی
زندگیمه سینه زنی
مینویسم روی دلم
عشق ایده آل منی

اومدم توی روضه ها
که بهم باز کنی نگا
چقدر دلتنگم حسین
آره دلتنگ کربلا

نفس تو حقه بیا
دعا کن آقا واسه من
جز تو میدونم کسی نیس
همیشه دلواپسه من

اگه دلم گیره توئه
از دعای مادرته
روزیه نوکریه من
تو دستای خواهرته

آقا من دوستدارم

بند2

رحمت واسعه تویی
تا ابد شاه عالمین
حک شده روی قلب من
اسم زیبای تو حسین

هرجایی که باشم آقا
حال من خوبه با حرم
وقتی که نوکرت شدم
تو به من گفتی پسرم

در خونت بازه به روم
همیشه آقا بخدا
دوستدارم از اینجا برم
زیارت کرببلا

قاطیه با عطر بهشت
نسیم بین الحرمین
حرم تو عرش خداس
عشق منی امام حسین

آقا من دوستدارم

• پنج شنبه
• 9
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 21:59
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بند 1

تو که دلواپسم شدی
زندگیمه سینه زنی
مینویسم روی دلم
عشق ایده آل منی

اومدم توی روضه ها
که بهم باز کنی نگا
چقدر دلتنگم حسین
آره دلتنگ کربلا

نفس تو حقه بیا
دعا کن آقا واسه من
جز تو میدونم کسی نیس
همیشه دلواپسه من

اگه دلم گیره توئه
از دعای مادرته
روزیه نوکریه من
تو دستای خواهرته

آقا من دوستدارم

بند2

رحمت واسعه تویی
تا ابد شاه عالمین
حک شده روی قلب من
اسم زیبای تو حسین

هرجایی که باشم آقا
حال من خوبه با حرم
وقتی که نوکرت شدم
تو به من گفتی پسرم

در خونت بازه به روم
همیشه آقا بخدا
دوستدارم از اینجا برم
زیارت کرببلا

قاطیه با عطر بهشت
نسیم بین الحرمین
حرم تو عرش خداس
عشق منی امام حسین

آقا من دوستدارم

• پنج شنبه
• 9
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 21:59
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بند 1

تو که دلواپسم شدی
زندگیمه سینه زنی
مینویسم روی دلم
عشق ایده آل منی

اومدم توی روضه ها
که بهم باز کنی نگا
چقدر دلتنگم حسین
آره دلتنگ کربلا

نفس تو حقه بیا
دعا کن آقا واسه من
جز تو میدونم کسی نیس
همیشه دلواپسه من

اگه دلم گیره توئه
از دعای مادرته
روزیه نوکریه من
تو دستای خواهرته

آقا من دوستدارم

بند2

رحمت واسعه تویی
تا ابد شاه عالمین
حک شده روی قلب من
اسم زیبای تو حسین

هرجایی که باشم آقا
حال من خوبه با حرم
وقتی که نوکرت شدم
تو به من گفتی پسرم

در خونت بازه به روم
همیشه آقا بخدا
دوستدارم از اینجا برم
زیارت کرببلا

قاطیه با عطر بهشت
نسیم بین الحرمین
حرم تو عرش خداس
عشق منی امام حسین

آقا من دوستدارم

• پنج شنبه
• 9
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 21:59
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بند 1

از حالم معلومه
که چقد خرابمو بی تابم
میخونم با اشکام
کربلا بهم بده اربابم

دلتنگم کاری کن
دیگه طاقتم سر اومد آقا
بی تاب و آشوبم
دوباره شبیه موج دریا

دنیای منی تو
دیوونم میکنه
شبهای حرم تو آقا بخدا

دستم خالی و
محتاج تو شدم
جز اینجا تو بگو که برم به کجا

دل من میخونه یا حسین
همیشه میمونه با حسین
شبای جمعه کبوتری
میشه میره تا حسین

یا حسین آقام حسین

بند 2

دنیامو ویرون کرد
دوری از کرببلا اربابم
من دوستدارم باشم
باز میون زائرا اربابم

میدونی این دوری
واسه خیلی عذاب و درده
این قلبم هر لحظه
دور شش گوشه ی تو میگرده

کاش سال دیگه من
باشم و ببینم
که زیر علم تو ام ای آقاجون

قربون کرمت
تو داری هوامو
بازم روزی برا زیارت برسون

آره من مست توام آقا
دلی که میره تا کربلا
آرزوم اینه که جون بدم
زیر گنبد طلا

یا حسین آقام حسین

بند 3

میگریم از دوری
آقاجون میترسم از آیندم
تو این دنیا تنها
دل به عشق تو فقط میبندم

میمیرم وقتی که
تو بگی منو نمیخوای آقا
بال و پر بستم تو
چرا پیش من نمیای آقا

تو این شهر بزرگ
دنبال توام و
میدونم که میشه نصیبم حرمت

از اون بچگیا
تا اینجا یادمه
روی این سرمه سایه ی کرمت

دل من می خونه ی غمه
همه روز واسم محرمه
میبینی این نوکرت آقا
که زیر پرچمه

یا حسین آقام حسین

• جمعه
• 10
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 16:10
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

?بند 1

توی بین الحرمین تو دعا کردم
که بمیرم آخرش پایین پای تو
هرکجا که زندگی کنم ولی آقا
وطنه منه فقط کرببلای تو

از همون روزی که اسمت روزبونم بود
زیر بال و پر تو اومدم اربابم
باهمین پیرن سیا که از حرم اومد
توی روضه ها به سینه زدم اربابم

آرزومه که ببینم کربلا به زیر بارونم
با همین چشمای خیسم برای تو روضه میخونم
من به دستای رقیت متوسل شدم ای آقا
تو خودت اینو میدونی بی حرم خرابو حیرونم

حسین آقا با وفا
حسین امیر کربلا
حسین تو رو دوستدارم

حسین فداتم ای کریم
حسین منی که از قدیم
حسین بهت بدهکارم

انت فی قلبی حسین جان

?بند 2

واسه پرواز دلم کاری بکن آقا
که بیاد و جلد گنبد طلا باشه
پر بگیره دور بین الحرمین تو
خونشم به زیر پرچم سیا باشه

من سرم پایینه از بسکه که گناه کردم
ولی تو منو آوردی توی این روضه
هرکسی که تربتو رو لبام ریخته
پدر و مادرشو خدا بیامرزه

به تو دل دادم آقاجون تا همیشه نوکرت باشم
حسه خوبیه که وقتی من گدای دخترت باشم
نمیتونم که یه لحظه از تو دور بمونم ای آقا
دعوتم کن که بیامو دوباره دور و برت باشم

حسین تورو صدا زدم
حسین دوباره اومدم
حسین تو روضه های تو

حسین بازم صدام بزن
حسین شده بهشت من
حسین پایین پای تو

انت فی قلبی حسین جان

?بند 3

من بدهکار توام از اول عمرم
وقتی مینویسم ازتو بهترین حسه
آرزومه نوکر تو مثل حر با‌شه
عاقبت بخیر بشه آخر این قصه

منو آشنا کن آقا به ضریحی که
هرکسی ببینه میشه عاشقو مجنون
بهترین خاطره هام وقتی رقم خورده
که بودم به یاد کربلا زیر بارون

حسه خوبیه که وقتی توی بین الحرمین باشی
زیر این پرچم خیر مشکی امام حسین باشی
میخوام از مادرت آقا یه حرم بهم بده امشب
وقتی نوکر شدی باید همیشه به زیر دین باشی

حسین تو عشقمی فقط
حسین میخوام حرم ازت
حسین بهم نگا کردی

حسین کشتی شکست خوردم
حسین آبرومو بردم
حسین منو دعا کردی

انتی فی قلبی حسین جان

• شنبه
• 11
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 15:09
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بند 1

کرمت مثل بارونه
دل من مستو حیرونه
مادرش خواسته این قلبم
که حسن داره میخونه

نداری تو حرم اما
توی قلبم حرم داری
میگیری دست نوکر رو
آقا وقت گرفتاری

میبینم توی رویاها
که بقیع تو آباده
زیارت واسه زائر ها
تا همیشه که آزاده

ای جانم به بقیع
ای جانم به حسن
امضای توئه آقا
روی دل من

یا حسن مولا

بند 2

حرمت میشه یک روزی
مث شاه نجف آقا
میزنیم پرچم سبزی
روی اون گنبد زیبا

سر این سفره ی سبز
تو من آقا شدم مهمون
روسرم داره میباره
کرم تو مث بارون

تو رو به چادر خاکی
بگیر این دست نوکر رو
میدونم که چقد سخته
ببینی اشک مادر رو

ای جانم به بقیع
ای جانم به حسن
امضای توئه آقا
روی دل من

یا حسن مولا

• شنبه
• 11
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 15:19
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بند?

فکر نمیکردم که دیگه آقا
این همه از تو دور بشم
سخته برا من که توی هیئت
بیام و سوت و کور بشم
بسه صبوری حرمو میخوام
خسته شدم آقا بسه
دستای من رو ول نکن اصلا
نزار بگن که بی کسه

نمیشه که بدون تو سر کرد
غم حرم چقد چش منو تر کرد
نگات دلم رو مثل گنبدت زر کرد
چجوری این غمه دوری رو باور کرد

ببین آقا پر از دردم
تو راه تو بودم ولی گناه کردم
منو ببخش و این دفه نکن تردم
با اینکه خوب میدونم آقا نامردم

مولانا حسین جانم جانم

بند??

دلمو برده حرم زیبات
بطلب آقا نوکرو
آرزوم اینه رو در شش گوش
بزارم بازم این سرو
ازکجا معلوم که این نباشه
نفس آخرم حسین
مطمئنم که میکشی بازم
دستتو رو سرم حسین

خودت هوای نوکرو داری
به دادم میرسی وقت گرفتاری
دوست دارم و میدونم دوسم داری
گناهامو به رو خودت نمیاری

نفس زدم توی روضت
آقا جوونیمون فدای رقیت
بازم بزار دوباره رو سرم منت
دلم میخواد که جون بدم تواین هیئت

مولانا حسین جانم جانم

بند???

شیرینه با تو آقا همیشه
تموم لحظه هام حسین
گرهِ کارم با تو وا میشه
یه کاری کن برام حسین
اسیره نفسم خودم میدونم
که تحبس الدعام حسین
ولی با اشکه روضه های تو
منم حاجت روام حسین

روضه هات آقا منو آدم کرد
خوده مادرت اینجا منو مَحرم کرد
خودش برام وسیلشو فراهم کرد
منو سینه زنه ماهه محرم کرد

منو به زیر دِین برد و
منو از کوچیکی تو هیئت آورد و
از این روضه به اون روضه می آورد و
با اسمت آقا اشکامو درآورد و

مولانا حسین جانم جانم

• شنبه
• 11
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 15:20
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

شرو شده با اسم تو
دنیای عاشقی آقا
بندم و تو شاه منی

بسکه کرم داری حسین
توی جهنم یا بهشت
مطمئنم اینو که همراه منی

آروم میگیره قلبم با نگات
قربون عطا و کرمت
دلخونم حسین حیرونم حسین
کاش بودم آقا تو حرمت

ارباب دلم حسین جانم

بند 2

اینو میدونم که حسین
روضه ی قتلگاه تو
دنیارو دلگیر میکنه
نشده سامون بگیرم بی حرم آقا میمیرم
غم آدمو پیر میکنه

آقا یادته میگفت مادرم
این بچه ی من نوکرته
از تو میخونه بی شک میدونه
بی تاب غم دخترته

ارباب دلم حسین جانم

بند 3

تن تو زیر دست و پا
لبای تو تشنه ی آب
خواهر تو چی میبینه

میبینه ازدحام شده
دورو بر تو یک نفر
اومده و رو سینه تو میشینه

دستو پا نزن زیر لگدش
داره سرتو میشه جدا
وای از دل تو این قاتل تو
میخنده دلم خونه خدا

ارباب دلم حسین جانم

• شنبه
• 11
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 15:21
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

?بند 1

می ناب من تویی اربابم
تب و تاب من تویی اربابم
بیشتر از جونم تورو دوستدارم
رگ خواب من تویی اربابم
مست و مدهوش تو شدم دیگه
پس شراب من تویی اربابم

حرم تو قبله ی دلها شد
روزیمون با حضرت زهرا شد
لیلی و مجنون که فقط قصس
عاشقی آقا با تو معنا شد

با یه سلام شبهای
جمعه حرم مهمونم
خودم رو وقفت کردم
از تو حسین ممنونم

یا حبیب من لا حبیب اله

?بند 2

مهرتو آقا به دلم افتاد
شده این قلبم بانگات آباد
روزو شب دارم ازتو میخونم
نمیره فکر حرمت ازیاد
دوسدارم اسم تورو اربابم
جلو شش گوشت بزنم فریاد

ساحل دریای توام ارباب
عاشق نجوای توام ارباب
اینو میدونی که فقط مست
گنبد زیبای توام ارباب

میدونم آخر آقا
پای علم میمیرم
به زودی از رقیت
براتمو میگیرم

یا حبیب من لا حبیب اله

?بند 3

تویی امید و عشق و آیندم
با نگات میشه تازه لبخندم
به قوانین نوکری آقا
اینو خوب میدونی که پابندم
حرمت واسم مرهمه اصلا
از همه دنیا جز تو دل کندم

یه سلام روبه ضریح تو
با همین اشکام چقدر زیباس
مهر سجادم عطرتو داره
تربتت خاک جنت اعلاس

بهشت من شش گوشس
کرببلاته دنیام
به قول لوتیا من
فقط خودت رو میخوام

یا حبیب من لا حبیب اله

• شنبه
• 11
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 15:22
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

?بند 1

دنیا ینی کرببلا
عشقم شده پایین پا
ذکر تموم نوکرا حسین

آقا تویی جونه دلم
پای تو میمونه دلم
همیشه میخونه دلم حسین

دوستدارم آقا دستم برسه
به ضریح با صفای تو
کاش پای پیاده راهی بشم
که بیام به کربلای تو

دلتنگی شده بغض تو گلو
دل من آروم نمیگیره
باور میکنی این نوکر تو
آقا از دوریه تو میمیره

مستم
دل به تو بستم
عاشقت هستم ابی عبدالله

آقاس
عشق نوکرهاس
پرچمش بالاس ابی عبدالله

مولا حسین جانم

?بند 2

مولایی و نوکرتم
دیونه و دمپرتم
خاک پای دخترتم حسین

من آشنای غم شدم
دلبسته ی حرم شدم
دیوونه ی علم شدم حسین

با اسم رقیه جون میگیرم
ینی من عاشق و دلدادم
حتی من اگه باشم یه کویر
با تو روبه راه و آبادم

دنیای من آقای منی
چی میخوام وقتی تورو دارم
وقتی که آقا دارم میمیرم
سرمو رو پای تو میزارم

خوبم
تویی محبوبم
بی تو آشوبم ابی عبدالله

شاهم
اینو آگاهم
رفیقیم باهم ابی عبدالله

مولا حسین جانم

?بند 3

لبخند تو عشق منه
قلبم براتو میزنه
واسم حرمت وطنه حسین

دست توئه روی سرم
میشم دیگه کلب حرم
تنها تویی شاه کرم حسین

آینده ی من با پرچم تو
مثل تارو پود گره خورده
هرکی رسیده پایین ضریح
گریه کرده حالشو برده

مردونه اگه اینجا اومدم
واسه اینه که دوستدارم
من حتی اگه جونم رو بدم
باز آقا بهت بدهکارم

شوری
تو خود نوری
میگم هرجوری ابی عبدالله

دریا
تویی_ بی پروا
میگه دل جانا ابی عبدالله

مولا حسین جانم

• شنبه
• 11
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 15:23
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بند 1

قسم به آیه های رو ضریح
که زندگی بدون تو غمه
تموم دلخوشیه من آقا
نوکری تو ماه محرمه

تا اسم کربلا میاد
نمیدونی با چه شوقی دلم میره
میخوام نزدیک تو باشم
همین فاصلمون سردو نفس‌گیره
تو دستای توئه قلبم
واسه اینه که خیلی تحت تأثیره

شاه تویی و منم گدا
دوباره تو این شبا
دل من پریده تا
برسه به کربلا

شاه کربلا حسین حسین

بند 2

تو روزگاری که همه رفتن
به سمت نا برابری آقا
خیال من جمه که در واقع
خود تو مارو میخری آقا

به عکست خیره میمونه
تموم روز و شب آقا دل زارم
طبیب من نگاهم کن
بهم دوا بده من آخه بیمارم
دعا کن واسه من وقتی
که بی طاقتم و خیلی گرفتارم

تو شاه عالمی حسین
منم آقا زیر دیین
دوستدارم که جون بدم
توی بین الحرمین

شاه کربلا حسین حسین

بند 3

تموم انگیزه ی این نوکر
اینه بمونه پای اربابش
ذکر ابلفضله روی لبهام
بشم فدای گنبد نابش

حریم امن دنیا شد
حریم باصفای تو آقای من
به کی تکیه کنم جز تو
تویی تنها رفیق خوب برای من
دلم میخواد که اربابم
بشه برام کفن پیرن سیای من

من باتو روبه راهمو
بخشیدی گناهمو
تا ابد کنار این
شال پادشاهمو

شاه کربلا حسین حسین

• شنبه
• 11
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 15:24
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

?بند 1

چه حریمی چه ضریحی
چقدر قشنگه بین الحرمین
چه هوایی چه صفایی
میمیرم فقط برا امام حسین

چه نفسهایی که آقا
توی روضه ها زدم برای تو
یه کبوتر شده قلبم
میپره به سوی کربلای تو

همین بوده حرف من زیارت بردن با تو
آقا جون دادن پای علم با من
دلم از دنیا خستس برا اینکه آروم شم
من هر کاری کردم آقا نشد اصلا

عجب حال غم انگیزی
دارم این روزا بهت نیاز دارم
شبیه ابر پاییزی
برا دوریه از کربلا میبارم
چقد نون و نمک خوردم
از این سفره ی تو بهت بدهکارم

حسین جانم حسین جانم

?بند 2

دل شیدا تو رو میخواد
برای اینکه همش میگه ازت
توی دنیا میخوام از تو
یه زیارت شب جمعه فقط

اگه دنیا رو بدن من
نمیتونم که ازت دل بکنم
به همه اینو میگم که
تا ابد نوکر رقیه منم

اگه خوشبختم آقا اگه آیندم خوبه
برا اینه که من نوکر تو هستم
یه روزی با اون شالی که از کربلا آوردم
میام و به ضریح نابت میرسه دستم

با اینکه من گناه کردم
ولی بازم آقاجون منو بخشیدی
به روی این سیاه من
تو خلوت خودم دوباره خندیدی
همیشه توی این روضه
آقا حال خراب دلمو دیدی

حسین جانم حسین جانم

?بند 3

آرزومه که دوباره
دل دیوونه ی من هوایی شه
خیلی زیباس که غلام
تو بیاد و آقا کربلایی شه

میگم اینو تا همیشه
انت فی قلبی حسین ابن علی
توی شبهای دل من
تو همون ستاره ی بی بدلی

چه شبهایی رو تا صبح
با گریه من سرکردم
فقط با گریه واست آروم میشم

دلم میخواد وقتی که
میمیرم توی قبرم
آقا با عباس ابن علی بیای پیشم

کنارم باش تا وقتی که
نفس میکشم آقا پای این پرچم
دل من رو دیوونه کرد
دوباره نسیم و هوای این پرچم
با اشک و آه دلتنگی
میگم که جون من فدای این پرچم

حسین جانم حسین جانم

• شنبه
• 11
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 15:26
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری