متن روضه های حضرت فاطمه زهرا (س)

در كتاب«ارشاد القلوب»نقل شده كه فاطمه(س)فرمود:
هيزم بسيار به در خانه ی ما آوردند،تا خانه و اهلش را بسوزانند،من در پشت «در» ايستاده بودم،و آن قوم مهاجم را به خدا و رسولش،سوگند می‌دادم كه دست از ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ما بردارند و ما را ياری نمايند.
عمر،تازيانه را از دست قنفذ غلام آزاد شده ی ابوبكر گرفت،و با آن بر بازويم زد و اثر آن همچون رگه‌های بازوبند در بازويم باقی ماند،آنگاه لگد به در زد و در را به طرف من فشار داد،در اين هنگام به صورت بر زمين افتادم در حالی كه فرزند در رحم داشتم، آتش زبانه می‌كشيد و صورتم را می‌سوزانيد،او با دستش مرا می زد، گوشواره‌ام قطع و پراكنده شد،درد مخاض مرا فراگرفت،

• جمعه
• 20
• مهر
• 1397
• ساعت
• 14:54
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

نمی دانم فاطمه در این شب ها چه حالتی داشت، اما نوشته اند:«کَالشَّبَهِ»به قدری لاغر شده بود مثل شبهی می ماند در رختخواب. دیگر فاطمه بعد از پدر «نَاحِلَةَ الْجِسْمِ، مُنْهَدَّةَ الرُّکْنِ، بَاکِیَةَ الْعَیْنِ مُحْتَرِقَةَ الْقَلْب[۱]» اشک چشمش خشک نشد، سوز قلبش آرام نگرفت و روز به روز لاغرتر می شد. اگر کسی پیش او می رفت می دید که امروزش با دیروزش به کلی فرق کرده است. بعضی از زن ها می آمدند سؤال می کردند: خانم! بیماری شما چیست؟ که این قدر بدنتان نحیف شده و شما را از پا درآورده است؟ می فرمود: بیماری من تنها بیماری جسمی نیست، من از ظلمی که به حق علی علیه السلام روا داشته شده است می سوزم. فقدان پدر

• جمعه
• 14
• دی
• 1397
• ساعت
• 20:59
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ابن عبّاس مى‏ گويد: حضرت فاطمه زهرا(س) فرمودند: پدر خود را در خواب ديدم و راجع به آن ظلم و ستم هايى كه به ما شد به آن حضرت شكايت كردم. رسول خدا در جوابم فرمود:
آن آخرتى كه براى پرهيزكاران آماده شده براى شماست و تو به زودى نزد من خواهى آمد.
حضرت امام جعفر صادق(ع) از پدران بزرگوارش عليهم السّلام روايت مى ‏كند كه فرمودند: هنگامى كه فوت حضرت زهرا نزديك شد گريه كرد، حضرت على عليه السّلام از وى سؤال كرد: اى بانوى من! چرا گريه میكنى؟ فرمود: براى آن مصيبت هايى كه تو بعد از من خواهى ديد. اميرالمؤمنين فرمود: گريان مباش، به خداوند سوگند آن مصائب نزد من براى رضاى خداوند كوچك و ناچيزند. آنگاه فاطمه به على

• چهارشنبه
• 19
• دی
• 1397
• ساعت
• 19:32
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

يک روز على بن ابى طالب عليه السّلام در مسجد نمازهاى پنج‏گانه را به جاى مى‏ آورد كه ابوبكر و عمر به آن حضرت گفتند:
دختر رسول خدا در چه حال است؟
چون از آن جريانى كه بين ما و او گذشت آگاهى، چنانچه صلاح بدانى از آن بانو كسب اجازه كن تا ما نزد او بياييم و از گناه خود عذرخواهى نماييم؟ حضرت امير فرمود: اختيار با شما.
آنان برخاستند و بر در خانه حضرت زهرا(س) آمدند. حضرت على(ع) نزد فاطمه(س) آمد و گفت:
اى بانوى آزاده! فلانى و فلانى آمده ‏اند و تصميم دارند سلامى به تو بگويند. نظرت چيست؟
فاطمه زهرا(س) فرمودند: خانه خانه تو مى ‏باشد و من همسر تو. هر عملى كه مى‏ خواهى انجام بده.
حضرت على(ع) به فاطمه زهرا(س)

• چهارشنبه
• 19
• دی
• 1397
• ساعت
• 19:33
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

جریان تازیانه زدن خلیفه دوم به صدیقه اطهر (سلام الله علیها) از زبان خودش
منبع: (بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج‏30، ص 293)
....فَقُلْتُ: إِنْ لَمْ يَخْرُجْ جِئْتُ بِالْحَطَبِ الْجَزْلِ وَ أَضْرَمْتُهَا نَاراً عَلَى أَهْلِ هَذَا الْبَيْتِ وَ أُحْرِقُ مَنْ فِيهِ، أَوْ يُقَادَ عَلِيٌّ إِلَى الْبَيْعَةِ، وَ أَخَذْتُ سَوْطَ قُنْفُذٍ فَضَرَبْتُ ‏وَ قُلْتُ لِخَالِدِ بْنِ الْوَلِيدِ: أَنْتَ وَ رِجَالُنَا هَلُمُّوا فِي جَمْعِ الْحَطَبِ، فَقُلْتُ: إِنِّي مُضْرِمُهَا. فَقَالَتْ: يَا عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّ رَسُولِهِ وَ عَدُوَّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ، فَضَرَبَتْ فَاطِمَةُ يَدَيْهَا مِنَ الْبَابِ‏ تَمْنَعُ

• سه شنبه
• 25
• دی
• 1397
• ساعت
• 21:37
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شیخ عباس قمی در بیت الاحزان به نقل از ارشادالقوب از زبان بی بی دو عالم حضرت زهرا سلام الله علیها نقل میکند.
زهراعلیهاالسّلام،: فَجَمَعُوا الْحَطَبَ الْجَزْلَ عَلی بابِنا وَ أتَوْا بِالنارِ لِیحْرِقُوهُ وَ یحْرِقُونا، فَوَ قَفْتُ بِعِضادَةِ الْبابِ وَ ناشَدْتُهُمْ بِاللهِ وَ بِأبِی أنْ ‌یکُفُّوا عَنّا وَ ینْصُرُونا.فَأخَذَ عُمَرُ السَوْطَ مِنْ یدِ قُنْفُذٍ ـ مَوْلی أبِی‌بَکْرٍ ـ فَضَرَبَ بِهِ عَضُدِی، فَالْتَوی السَوْطُ عَلی عَضُدِی حَتّی صارَ کَالدُمْلُجِ وَ رَکَلَ الْبابَ بِرِجْلِهِ فَرَدَّهُ عَلَی ـ وَ أنا حامِلٌ ـ فَسَـقَطْتُ لِوَجْهِی وَ النارُ تَسْعَرُ وَ تَسْـفَعُ وَجْهِی، فَضَرَبَنِی بِ

• سه شنبه
• 25
• دی
• 1397
• ساعت
• 21:38
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

وقتی درب خانه نیم سوخته شد، هنوز فاطمه زهرا سلام الله علیها پشت در مقاومت می کرد. کاری کردند که صدای فاطمه زهرا بین در و دیوار بلند شد:«یا فِضَّةُ إِلَیكِ فَخُذِینِی فَقَدْ وَ اللَّهِ قُتِلَ مَا فِی أَحْشَائِی مِنْ حَمْلٍ»

به خانه امیرالمؤمنین هجوم آ وردند، ریسمان به گردن امیرالمؤمنین انداختند، دست های حضرت را بستند و به طرف مسجد بردند. حضرت به خود آمد، دید خانه از جمعیت خالی شده. دست به دیوار شد،کمربند امیرالمؤمنین راگرفت و فرمود: اجازه نمیدهم علی راببرید. دومی دید تا فاطمه زنده است، نمی تواند به مقصد خودش برسد؛ به قنفذ و مغیره اشاره کرد: چرا ایستادید؟ دست فاطمه را کوتاه کنید!

گردیده بود قن

• چهارشنبه
• 26
• دی
• 1397
• ساعت
• 21:07
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

فدک روستایی بود که تا شهر مدینه دو یا سه روز فاصله داشت و دارای چشمه های جوشان و نخلستانهای فراوان بود. (یاقوت حموی، معجم البلدان، واژه فدک) در آمد فدک را سالی 70 هزار سکه طلا بیان کرده اند. (مرحوم مجلسی، بحارالانوار، ج9، ص 123) پس از فتح خیبر، اهالی فدک از ترس خود نزد پیامبر صلی الله علیه و آله رسیده و فدک را به پیامبر ص بخشیدند. (ابن هشام، السیرة النبویة، ج 3، ص 408) به دلیل اینکه مسلمانان در به دست آوردن فدک نجنگیده بودند لذا طبق حکم الهی فدک ملک شخصی پیامبر صلی الله علیه و آله بود، بعد از نزول آیه «و آت ذالقربی حقّه» (اسراء/ 26) جبرئیل به رسول خدا صلی الله علیه و آله گفتند که فدک را به فاط

• پنج شنبه
• 27
• دی
• 1397
• ساعت
• 12:01
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

♦️فرازهایی از خطبهء فدکیه

بعد از اینکه خبر غصب فدک به حضرت فاطمه سلام الله علیها رسید، چادر خویش را که تمام قامت ایشان را پوشانده بود و قدمهای ایشان نیز معلوم نبود را بر سر کرده و به مسجد النبی وارد شدند و میان ایشان و مردان پرده ای آویخته شد و خطبه ای غرّاء که مشهور به خطبه فدکیه است را ایراد نمودند.
راوی می گوید: راه رفتن و سخن گفتن ایشان مانند پیامبر صلی الله علیه و آله بود، قبل از ایراد خطبه چنان گریه ای کردند که از گریه ایشان، تمام حاضران مسجد به گریه افتادند و بعد از ساکت شدن حاضران، سخنان خویش را آغاز کردند.
خطبه فدکیه در حقیقت هم سند مظلومیت خاندان رسالت است و هم دفاعی همه جانبه از حر

• پنج شنبه
• 27
• دی
• 1397
• ساعت
• 12:02
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

[عَنْ اَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قُبِضَتْ فَاطِمَهُ ع فِی جُمَادَی الْآخِرَهِ یَوْمَ الثَّلَاثَاءِ لِثَلَاثٍ خَلَوْنَ مِنْهُ سَنَهَ إِحْدَی عَشْرَهَ مِنَ الْهِجْرَهِ وَ کَانَ سَبَبُ وَفَاتِهَا اَنَّ قُنْفُذاً مَوْلَی عُمَرَ لَکَزَهَا بِنَعْلِ السَّیْفِ بِاَمْرِهِ فَاَسْقَطَتْ مُحَسِّناً وَ مَرِضَتْ مِنْ ذَلِکَ مَرَضاً شَدِیداً وَ لَمْ تَدَعْ اَحَداً مِمَّنْ آذَاهَا یَدْخُلُ عَلَیْهَا وَ کَانَ الرَّجُلَانِ مِنْ اَصْحَابِ النَّبِیِّ ص سَاَلَا اَمِیرَ الْمُوْمِنِینَ ص اَنْ یَشْفَعَ لَهُمَا إِلَیْهَا فَسَاَلَهَا اَمِیرُ الْمُوْمِنِینَ ع فَلَمَّا دَخَلَا عَلَیْهَا قَالَا لَهَا کَیْفَ اَنْتِ یَا ب

• یکشنبه
• 30
• دی
• 1397
• ساعت
• 11:24
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

[هذا ما اوصت به فاطمه بنت رسول الله اوصت و هی تشهد ان لا اله الا الله و ان محمدا عبده و رسوله و ان الجنه حق والنار حق و ان الساعه آتیه لاریب فیها و ان الله یبعث من فی القبور. یا علی انا فاطمه بنت محمد (ص) زوجنی الله منک لاکون لک فی الدنیا والاخره انت اولی بی من غیری حنوطی و غسلنی و کفنی باللیل و صل ولدی السلام الی یوم القیامه].

ترجمه:

"بنام خداوند بخشنده مهربان
این وصیت نامه دختر رسول خداست در حالی وصیت می کند که شهادت می دهد خدایی جز خدای یگانه نیست و محمد(ص) بنده و رسول اوست و بهشت حق است و آتش جهنم حق است و روز قیامت که هیچ شکی در آن نیست فرا خواهد رسید و ذات الهی جمیع مردگان را از قبور ب

• یکشنبه
• 30
• دی
• 1397
• ساعت
• 11:26
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

قال الصادق(ع):

[فَرَفَسَها بِرِجلِهِ وَ کانَت حامِلَةَ بابن اسمُهُ المُحَسِّنَ، فَاَسقَطَتِ المُحسِنُ مِن بَطنِها،ثُمَّ لَطَمَها فَکَاَنّی اَنظُرُ اِلی قُرط فی اُذُنِها حین نَقَفَت].

امام صادق(ع)می فرماید:

"عمر با پا به فاطمه(س)زد،در حالی که پسری به نام محسن را باردار بود و در اثر این ضربه،آن پسر سقط شد.

سپس سیلی به روی مبارک آن حضرت زد،به طوری که گویا می بینم گوشواره حضرت در گوشش شکست...به همین جهت هفتاد و پنج روز بیمار گردید و سپس به شهادت رسید".

اختصاص،ص۱۸۵
بحارالانوار،ج۲۹،ص۱۹۲

• یکشنبه
• 30
• دی
• 1397
• ساعت
• 11:28
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

امام صادق(ع)هنگام ذکر واقعه کوچه و هجوم به خانه حضرت زهرا(س) چندان می گریستندکه محاسن مبارکشان از اشک دیدگانشان تر می گشت وسپس می فرمودند:

روشن مباد آن چشم که هنگام ذکر این واقعه نگرید

بحار الأنوار،ج۵۳،ص۲۳

• یکشنبه
• 30
• دی
• 1397
• ساعت
• 11:29
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

حضرت رسول الله(ص)فرمود:

"وقتی قیامت شد برای فاطمه(س)گنبدی از نور برپا می شود و حسین(ع)می آید در حالی که سر مقدس خود را در دست دارد.

تا نگاه آن حضرت به فرزند می افتد ناله ای از دل سر می دهد که بین جمعیت قیامت فرشته مقربی و پیامبر مرسلی و بنده مؤمنی نمی ماند مگر اینکه برای آن حضرت به گریه در می آید.

خداوند عزوجل شخصی را برای او با بهترین چهره به جلوه می آورد و او با سر بریده با قاتلین مخاصمه می کند.

سپس خداوند قاتلین آن حضرت و کسانی که کار او را تمام کردند و کسانی که در قتل آن حضرت شریک بودند جمع می کند.

سپس آنها را تا آخرین نفرشان می کشد. آنگاه زنده می شوند و امیرالمؤمنین(ع) آنها را می کشد

• یکشنبه
• 30
• دی
• 1397
• ساعت
• 11:32
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

قال رسول اللّه(ص):

[إنّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ فَطـــَمَ ابْنَتِی فاطِمَـــة وَ وُلدَهـــا وَ مَنْ أَحَبًّهُمْ مِنَ النّارِ فَلِذلِکَ سُمّیَتْ فاطِمَة]

"خدای تبارک و تعالى آتش را بر دخترم فاطمه و پسرانش و کسی که آنان را دوست بدارد دور و منع کرده است و به همین دلیل است که اسمش فاطمه است".

کنز العمال،ج۶،ص۲۱۹

• یکشنبه
• 30
• دی
• 1397
• ساعت
• 11:33
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

امام صادق(ع) به شخصی که نام دخترش را فاطمه نهاده بود فرمودند:
"اکنون که نام او را فاطمه نهاده ای دشنامش نده،نفرینش نکن و کتکش نزن".
کافی،ج۶،ص۴۸

• یکشنبه
• 30
• دی
• 1397
• ساعت
• 11:34
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

حضرت فاطمه سلام الله علیها فرمودند:

[إذا حُشِرتُ يَومَ القِيامَةِ أشفَعُ عُصاةَ اُمَّةِ النَّبِيِّ صلي الله عليه و آله]

"آن گاه كه در روز قيامت برانگيخته شوم، گناهكاران امّت پيامبر اسلام را شفاعت خواهم كرد".

احقاق الحق،ج۱۹،ص۱۲۹

• یکشنبه
• 30
• دی
• 1397
• ساعت
• 11:36
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

[قالَت فاطِمَةُ عليهاالسلام:... وَمَا الَّذى نَقَمُوا مِنْ اَبِى الْحَسَنِ عليه السلام؟ نَقَمُوا وَاللّه ِ مِنْهُ نَكيرَ سَيْفِهِ وَقِلَّةَ مُبالاتِهِ لِحَتْفِهِ وَشِدَّةَ وَطْأَتِهِ وَنَكالَ وَقْعَتِهِ وَتَنَمُّرُهُ فى ذاتِ اللّهِ...]

"حضرت زهرا عليهاالسلام در بخشى از سخنانش با زنان مدينه فرمود:
(به راستى آنان كه ديگران را ترجيح دادند)چه عيبى از ابوالحسن اميرالمؤمنين عليه السلام گرفتند؟
به خدا قسم تنها عيب على شمشير بران او و بى اعتنايى به مرگ و برخورد سخت و ضربه هاى مرگبار و خشم سركش او در رابطه با ـ دفاع از دين ـ خداست".

بلاغات النساء،ص۳۲

• یکشنبه
• 30
• دی
• 1397
• ساعت
• 11:49
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

[دخَلَتْ اُمُّ سَلَمَة عَلى فاطِمَةَ عليهاالسلام فَقالَت لَها:كَيفَ أَصبَحتِ عَن لَيلَتَكِ يا بِنتَ رَسُولِ اللّه ِ صلي الله عليه و آله؟قالَتْ:اَصْبَحْتُ بَيْنَ كَمَدٍ وَكَرْبٍ، فُقِدَ النَّبِىُّ وَظُلِمَ الْوَصِىُّ،هُتِكَ وَاللّه ِ حِجابُهُ]

"روزى ام سلمه براى عيادت حضرت فاطمه سلام الله علیها آمد وپرسيد:
اى دختر پيامبر شب را چگونه به صبح آوردى؟
حضرت فرمود:
به صبح آوردم در حالى كه تاريكى غم و اندوه مرا فراگرفته است،پيامبر از دست رفت و وصى او مظلوم واقع شد،حَريم و حرمت پيامبر شكسته شد".

مناقب آل ابى طالب،ج۲،ص۲۰۵

• یکشنبه
• 30
• دی
• 1397
• ساعت
• 11:54
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور