متن روضه های حضرت فاطمه زهرا (س)

متن :

وَ مِنْ كَلَامٍ لَهُ (علیه السلام) رُوِيَ عَنْهُ أَنَّهُ قَالَهُ عِنْدَ دَفْنِ سَيِّدَةِ النِّسَاءِ فَاطِمَةَ (علیها السلام) كَالْمُنَاجِي بِهِ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله) عِنْدَ قَبْرِهِ:

(1)السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ عَنِّي وَ عَنِ ابْنَتِكَ النَّازِلَةِ فِي جِوَارِكَ وَ السَّرِيعَةِ اللَّحَاقِ بِكَ.

(2)قَلَّ يَا رَسُولَ اللَّهِ عَنْ صَفِيَّتِكَ صَبْرِي وَ رَقَ عَنْهَا تَجَلُّدِي، إِلَّا أَنَّ فِي التَّأَسِّي لِي بِعَظِيمِ فُرْقَتِكَ وَ فَادِحِ مُصِيبَتِكَ مَوْضِعَ تَعَزٍّ، فَلَقَدْ وَسَّدْتُكَ فِي مَلْحُودَةِ قَبْرِكَ وَ فَاضَتْ بَيْنَ نَحْرِي وَ صَدْرِي نَفْس

• چهارشنبه
• 1
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:06
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

حرم حضرت معصومه (سلام الله عليها) تجليگاه مرقد حضرت زهرا(عليها السلام)

مرجع عظيم الشأن مرحوم آيت الله العظمي نجفي مرعشي(ره) فرمود: پدرم مرحوم آيت الله علامه سيد محمود مرعشي(ره) كه در نجف اشرف مي زيست، بسيار علاقمند بود كه به طريقي، محل قبر شريف جده اش حضرت زهرا(عليه السلام) را بيابد، براي اين مقصود، ختم مجربي(يعني يكي از دعاهايي كه استجابت آن به تجربه رسيده كه با تكرار آن با حضور قلب و خلوص و شرايط ديگر، موجب رسيدن به مقصود است) انتخاب نمود، چهل شب به آن مداومت كرد، تا شايد از طريقي به محل مرقد شريف حضرت زهرا(عليه السلام) آگاه گردد.
شب چهلم بعد از انجام ختم و توسل فراوان، به بستر خواب رفت، در

• پنج شنبه
• 28
• آذر
• 1398
• ساعت
• 13:44
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

طلب آمرزش حضرت فاطمه علیهاسلام برای زائران

عَنْ زُرَارَةَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَیه السَّلام‏ ...وَ مَا مِنْ عَيْنٍ أَحَبَّ إِلَى اللَّهِ وَ لَا عَبْرَةٍ مِنْ عَيْنٍ بَكَتْ وَ دَمَعَتْ عَلَيْهِ وَ مَا مِنْ بَاكٍ يَبْكِيهِ إِلَّا وَ قَدْ وَصَلَ فَاطِمَةَ سَلامُ الله علَیها وَ أَسْعَدَهَا عَلَيْهِ وَ وَصَلَ رَسُولَ اللَّهِ وَ أَدَّى حَقَّنَا

داود بن کثیر از امام صادق علیه‌السلام نقل کرده که آن حضرت فرمود:
حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها دخت حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله برای زوار قبر فرزندش حسین بن علی حاضر شده فَتَستَغفِرُ لَهُم ذُنُوبُهُم و برای گناهان ایشان طلب آمرزش می‌نماید.

مناب

• چهارشنبه
• 2
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 09:35
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

آتش شعله ور بود و حرارتش صورتم را می‌سوزاند

در کتاب ارشاد القلوب ابی محمّد حسن بن محمّد دیلمی (متوفّای ۷۷۱ هـ)، داستان به آتش کشیده شدن در خانه ی حضرت زهرا علیهاسلام و وقایع مربوطه را از زبان خود حضرت زهرا علیهاسلام نقل می‌کند:
فَجَمَعُوا الحَطَبَ الجَزلَ عَلی بابِنا وَ أتَوا بِالنارِ لِیُحرِقُوهُ وَ یُحرِقُونا، فَوَقَفتُ بِعِضادَةِ البابِ وَ ناشَدتُهُم بِاللهِ وَ بِأبِی أن یَکُفُّوا عَنّا وَ یَنصُرُونا.
فَأخَذَ عُمَرُ السَوطَ مِن یَدِ قُنفُذٍ ـ مَولی أبِیبَکرٍ ـ فَضَرَبَ بِهِ عَضُدِی، فَالتَوی السَوطُ عَلی عَضُدِی حَتّی صارَ کَالدُملُجِ وَ رَکَلَ البابَ بِرِجلِهِ فَرَدَّهُ عَلَیَّ ـ وَ أنا ح

• دوشنبه
• 14
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 11:41
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای مغیره! تو مادرم را مجروح کردی

امام مجتبی علیه‌السلام در مجلس معاویه، ضمن رسوا نمودن اصحاب معاویه و احتجاج با آن‌ها به مغیره رو نموده و فرمودند:

اَما اَنتَ یا مُغَیرَةُ بنُ شُعبَةِ فَاِنَّکَ لِلهِ عَدُوٌّ وَ لِکِتابِهِ نابِذٌ وَ لِنَبیِّهِ مُکذِبٌ وَ اَنتَ الزّانی وَ قَد وَجَبَ عَلیکَ اَلرّجمُ و شَهِدَ عَلَیکَ العُدُوُلُ البَرَرَةُ اَلاَتقیاءُ فَاَخّرَ رَجمَکَ وَ دَفَعَ الحَقَ بِالباطِلِ وَ الصِّدقَ بِالاَغالیطَ وَ ذلِکَ لِما اَعَدَ اللهُ لَکَ مِنَ العَذابِ الاَلیمِ وَ الخِزیِ فِی الحَیاةِ الدُنیا وَ الآخِرَةِ اَخزی.
وَ أنتَ ضَرَبتَ فاطِمَةَ بِنتَ رَسولِ اللهِ حَتّی أدمَیتَها وَ ألقَت ما ف

• دوشنبه
• 14
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 11:41
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

نبش قبر

فَغَسَلَهَا أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ وَ لَمْ يَحْضُرْهَا غَيْرُهُ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ وَ زَيْنَبُ وَ أُمُّ كُلْثُومٍ وَ فِضَّةُ جَارِيَتُهَا وَ أَسْمَاءُ بِنْتُ عُمَيْسٍ وَ أَخْرَجَهَا إِلَى الْبَقِيعِ فِي اللَّيْلِ وَ مَعَهُ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ وَ صَلَّى عَلَيْهَا وَ لَمْ يَعْلَمْ بِهَا وَ لَا حَضَرَ وَفَاتَهَا وَ لَا صَلَّى عَلَيْهَا أَحَدٌ مِنْ سَائِرِ النَّاسِ غَيْرُهُمْ وَ دَفَنَهَا بِالرَّوْضَةِ وَ عَمَّى مَوْضِعَ قَبْرِهَا وَ أَصْبَحَ الْبَقِيعُ لَيْلَةَ دُفِنَتْ وَ فِيهِ أَرْبَعُونَ قَبْراً جُدُداً وَ إِنَّ الْمُسْلِمِينَ لَمَّا عَلِمُوا وَفَاتَهَا جَاءُوا إِلَى الْ

• دوشنبه
• 14
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 11:42
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

فاطمه عليهاسلام اشک علی علیه‌السلام را بر صورت خویش می‌کشد

قالتِ الزهراءُ سلامُ اللهِ علیها: یا اباالحسنِ، انّی سَمِعتُ ابی یَقُولُ: الدَّمعةُ تُطفِئُ غَضَبَ الرَّبِ و إنَّ القَبَرَ لایکونُ روضةً مِن ریاضِ الجنّةِ إلّا أنَّ العبدَ بَکی مِن خیفَةِ الله وَ قَد عَلِمَ العزیزُ الجبّارُ أنیّ بَکیتُ خوفاً بِهذِه الّدُموعِ ...
فَبَکی علّیٌ علیه‌السلام فَجَعلت فاطمةُ تَأخُذُ مِن دُموعِه و تَمسَحُ بِه وَجهَهَا، ثُمّ قالت: یا اَبَاالحَسن، لَو بَکی مَحزُونٌ فی امّةٍ لَرَحِمَ اللهُ تِلکَ الاُمّةٍ و إنّک لَمَحزُونٌ یَا بن عَمّی ... و قَد مَسَحتُ بِها وَجهی طَمَعاً لِلرَّحمةِ ...

حضرت زهرا علیهاسلام فرمود

• دوشنبه
• 14
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 11:43
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَ أَهْلِک أَعْدَاءَهُمْ». [1]

«یا فَاطِمَةُ الزَّهْرَاءُ یا بِنْتَ مُحَمَّدٍ یا قُرَّةَ عَینِ الرَّسُولِ یا سَیدَتَنَا وَ مَوْلاتَنَا إِنَّا تَوَجَّهْنَا وَ اسْتَشْفَعْنَا وَ تَوَسَّلْنَا بِک إِلَى اللَّهِ وَ قَدَّمْنَاک بَینَ یدَی حَاجَاتِنَا یا وَجِیهَةً عِنْدَ اللَّهِ اشْفَعِی لَنَا عِنْدَ اللَّهِ». [2]حضرت دست امام مجتبی (ع) را گرفته بود. دومی تو کوچه های باریک بنی هاشم راه را بر ایشان بست و گفت: کجا بودی؟ پیش ابوبکر چه می کردی؟ حضرت گفت: قباله فدک را گرفتم. گفت: قباله رو بده. دست نامحرم با صورت ناموس خدا آشنا شد. م

• چهارشنبه
• 3
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 12:40
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

منبع: أمالي، شیخ طوسي، صفحه: 110-109 / امالی شیخ مفید، صفحه: 281-283

فَلَمَّا نَفَضَ يَدَهُ مِنْ تُرَابِ الْقَبْرِ هَاجَ بِهِ الْحُزْنُ، وَ أَرْسَلَ دُمُوعَهُ عَلَى خَدَّيْهِ، وَ حَوَّلَ وَجْهَهُ إِلَى قَبْرِ رَسُولِ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) فَقَالَ: السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ، عَنِّي وَ عَنِ ابْنَتِكَ وَ حَبِيبَتِكَ، وَ قُرَّةِ عَيْنِكَ وَ زَائِرَتِكَ، وَ الثَّابِتَةِ فِي الثَّرَى بِبُقْعَتِكَ، الْمُخْتَارِ اللَّهُ لَهَا سُرْعَةَ اللِّحَاقِ بِكَ، قَلَّ يَا رَسُولَ اللَّهِ عَنْ صَفِيَّتِكَ صَبْرِي، وَ ضَعُفَ عَنْ سَيِّدَةِ النِّسَاءِ تَجَلُّدِي.
قَدِ اسْتُرْجِعَ

• چهارشنبه
• 3
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 13:45
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

الهی برات بمیرم مادر...روایت داریم اهل بیت تاکید کردن...اگه کسی مریض شد زود بروید عیادتش...روحیه بهش بدید...خبر دادن گفتن زنای مدینه میخوان بیان ملاقات فاطمه...زنهای مدینه اومدن دور بستر بی‌بی رو گرفتن خانوم جان حالت چطوره...؟فرمود: بعد در و دیوار هر نفسی که میکشم خون تازه میاد...همیچی که زن های مدینه داشتن میرفتن...زینب اومد بدرقه کرد...همچین که بدرقه کرد در و بست دیدن زار زار گریه میکنه...حسن اومد جلو خواهرم چی شده گریه میکنی...
گریه امونش نداد حرف بزنه...اما تا چشمش به حسین افتاد صدا زد داداش به تو میگم...زنای مدینه اومدن مادرو ملاقات کردن...خواهرجان باید خوشحال باشی اومدن عیادت کنن...یه نگ

• یکشنبه
• 7
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 18:38
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

السلامُ علَی الجوهرةِ القُدسیَّة فی تعیُّنِ الإنسیّة ، صورةِ النَّفسِ الکُلیّةِ ، جوادِ العالمِ العَقلیّةِ ، بِضعَةِ الحَقیقةِ النَّبویّةِ ، مطلع الأنوارِ العلویّةِ ، عینِ عیونِ الأسرارِ الفاطمیّة ، النّاجیةِ المُنجیّةِ لِمُحبّیها عن النّار ، ثمرة شَجَرة الیقین ، سیدة نساء العالمین ، المعروفة بالقَدْر ، المجهولةِ بِالْقَبرِ ، قُرّةِ عین الرَّسولِ ، الزَّهراءِ البتول ، علیها الصّلوة و السّلام.

بهترین مدح رو امام صادق برای مادرشون خوندن...سئوال کردند آقا جان یا امام صادق "اِنسیة الحَوراء" یعنی چی...؟حضرت گریه کرد...گفت حور العین تو این موجودات، تو فرشته ها، انقدر لطیفه اگه یه برگ گل رو صورتش بش

• یکشنبه
• 7
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 18:46
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

پژوهشگر حوزه دین و فرهنگ در یادداشتی تاکید کردند: هجوم به بیت الوحی و شهید نمودن حضرت محسن علیه السلام قطعی و یقینی است ؛ اما تاریخ دقیق آن مشخص نیست ولی قطعا در دهه اول ربیع الاول نمی باشد اگر کسی یک بار حداقل اصول کافی و منابع اصیل را خوانده باشد هرگز نمی گوید دهه اول ربیع ؛ ایام محسنیه است .این نشان می دهد مدعیان این ایام ؛ با منابع اولیه و اصیل شیعه بیگانه هستند .

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی هدایت‌پرس، متن پیشرو ناگفته‌هایی از حجت‌الاسلام والمسلمین سید حسین خادمیان نوش‌آبادی، از ایام محسنیه است که در قالب یادداشتی به رشته تحریر در آورده است که متن کامل این یادداشت در ادامه در مقابل دیدگان

• پنج شنبه
• 14
• آذر
• 1398
• ساعت
• 09:59
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

برای علی روزی بزرگتر از دو روز نیامد. روز اول روزی بود که پیغمبر (ص) از دنیا رحلت کرد و روز دوم روزی بود که برخی در سقیفه بنی ساعده نشسته بودند. در طرف راست ابی بکر و مردمان با او بیعت می کردند. ناگاه عمر به او گفت: که ای مرد، اگر علی با تو بیعت نکند چیزی در دست تو نخواهد بود از خلافت. بفرست به طلب او که بیاید و با تو بیعت کند. اینها که با تو بیعت می کنند مردمان پست نادانی هستند.
پس قنفذ را بطلب آن حضرت فرستاد و به او گفت: برو به علی بگو اجابت کن خلیفه رسول خدا را.
قنفذ رفت و پیغام ابوبکر را به آن حضرت رساند و فورا برگشت و به ابی بکر گفت که علی گفت برای تو که رسول خدا(ص) غیر از من احدی را خلیف

• چهارشنبه
• 4
• دی
• 1398
• ساعت
• 10:58
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سیلی زدن خلیفه دوم به مقداد

فلَمّا طَلَعَ الصُّبحُ، أقْبَلَ الناسُ إلی بَیتِ فاطمةَ علیها سلام لِیُصَلُّوا علیها ، وَ رأی المقدادُ أبابَکر فقال له : نَحْنُ دَفَّنَّاها البارحه . فقال عمرُ لأبی بکرٍ : ألَمْ أقُلْ لَکَ أَنَّهُمْ یَفْعَلون کذلک ؟ قالَ مقدادُ : إنَّ فاطمةَ علیها سلام أوْصَتْ بِذلک ؛ أنکم لا تصلُّن عَلیها.
فَرَفع عُمرُ یَدَه و ضَرَبَ علی رأسِ مِقْدادِ و وَجْهَه ضَرْباً عَنیفاً حَتَّی أعیَی مِنْ کِثرةِ الضَّربْ ، و خَلَّصَ الحاضِرُون المِقدادَ مِنْ یَدهِ . وقال المقدادُ :ماتَتْ إبنهُ رسولِ اللهِ علیها السلام وَالدَّمُ یَنزِفُ مِنْ جَنْبِها بِسبَبِ ضربةِ سَیفٍ وسَوْطٍ ضَرَبْتَها أنت

• پنج شنبه
• 3
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 12:59
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای دوستان فاطمه! علیهاسلام به رشته‌های چادر او بیاویزید

عَن النبی صلی الله علیه و اله: إنَّ اللهَ تَعالى إذا بَعَثَ الخَلائِقَ مِنَ الاَوَّلينَ وَ الآخَرينَ نادى مُنادي رَبَّنا مِن تَحتِ عَرشِه:يا مَعشَرَ الخَلائِقَ غُضُّوا أبصارَكُم لِتَجوزَ فاطِمَةُ بِنتُ مُحَمَدٍ سَيِدَةُ نِساءِ العالَمينَ عَلَى الصِراطِ .
(فَيَغِضُ الخَلائِقُ كُلُهُم أبصارَهُم ، فَتَّجُوزُ فاطِمَةُ عَلى الصِراطِ) لا يَبقى أحَدٌ فِي القيامَةِ إلّا غَضَّ بَصَرَهُ عَنها إلا مُحَمَّدٍ وَ عَلياً وَ الحَسَنَ وَ الحُسَينَ وَ الطاهِرُونَ مِن أولادِهِم فَإنَّهُم مَحارِمُها، فَإذا دَخَلَت اَلجَّنَةَ بَقي مِرطُها مَمدُوداً عَلَى الص

• یکشنبه
• 6
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 09:28
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مصائب بعد از شهادت

قالَ عمّارُ: مَضَیْتُ إلی دارِ سَیّدی وَ مولای أمیرِ المُؤمنین عَلیهِ السلامُ فاسْتَأْذَنْتُ الدُّخُولَ علیه ؟ فَأَذَّنَ لی...
فَدَخَلْتُ عَلیهِ، فَوَجَدْتُه جالساً جلسةَ الحَزینِ الکَئیبِ و الحَسَنُ علیه‌السلام عَنْ یمینه و الحُسَیْنُ عَلیه السلام عَنْ شِمالِه وَ هُوَ تارةً یَلْتَفِتُ إلیَ الحُسَینِ علیه‌السلام و یَبْکی ... فلَمّا نَظَرتُ إلی حالِه وَ حالِ وُلدِه ، لَمْ أَمْلِکْ نَفْسی دُونَ أَنْ أَخَذَتنی العبرةُ وَ بَکیْتُ بُکاءً شدیداً ، فَلَمّا سَکَنَ نَشیجی قلتُ : سَیّدی! أَتأْذَنُ لی بِالکَلامِ ؟ قال: « تَکَلَّمْ یا أَبَا الیَقْظان» قُلتُ : سَیّدی! إِنَّکُم تَأمُرونَ

• دوشنبه
• 14
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 11:40
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

روز شهادت

قال حسین بن محمد الدرازی فی ذکر مرض وفاة فاطمة علیها سلام:
فَلمّا کانَ فی بعضِ الایامِ. دَخَلَ امیرُ المؤمنین علیه‌السلام علی فاطمةَ سلامُ الله عَلَیها وَ هِی فِی الحُجرَةِ الطاهِرَةِ فَرَآها عَجِنَتْ عجیناً للخُبزِ و وَضعتْ طیفاًفی الماءِ لِتَغسِلَ به رَأسَ وَلَدَیْها الحسنِ و الحسینِ عَلَیهِما السَّلام مُتَعَجِّبٌ اَمیرُ المُومِنین مِن ذلک وَقالَ یا بِنتَ رَسُولِ اللهِ ما عَهِدتُک تَشتَغِلینَ بِعمَلیْنِ مِن اعمالِ الدُنیا فی یَومٍ واحِدٍ وَ ما أظُنُّهُ إلّامِن سَبَبٍ.
فَبَکَتْ فاطمةُ عَلَیهَا السَّلام وَ تَحَّدَرتْ عَبَراتُها وَجَناتَها و قالتْ : یا أمیرَ المؤمنین علیه السلام ، هذ

• دوشنبه
• 14
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 11:41
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

علی(ع) زهرا را در هفت پارچه کفن کرد، اینک می خواهد کفن را ببندد، ولی معمول است قبل از این که بندهای کفن را ببندد، فرزندان وکسان و نزدیکان شخص درگذشته را می خوانند و اجازه می دهند که باز دیداری از او کنند.
امام (ع) هم صدا زد: «ای حسن، ای حسین، ای زینب، ای ام کلثوم! بیایید و بشتابید و توشه از دیدار مادرتان برگیرید که دیگر او را نخواهید دید.»
یتیمان زهرا(ع) بعد از آن که پدر اذن دیدار دارد، شتابان آمدند و با ناله جانسوز و شیون صدا می زدند: وا حسرتا.... .
این صدای شیون، قلب مادر مهربان را تکان داد، اما نه مختصر، بلکه به اندازه ای که دست هایش از کفن به سوی فرزندان بیرون امد.
امیرالمومنین(ع) می فرمای

• چهارشنبه
• 21
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 10:11
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

بیا بیا گل زهرا عزای مادر توست
آخ قربون گریه هاتون امشب چه شبیه مگه ایجوری بی قراری
بیا بیا گل زهرا عزای مادر توست
صفای فاطمیه از صفای مادرتوست
اگر كه سائلم و نوكر همیشه گی ام
فقط به خاطر لطف و عطای مادر توست
می خوای با امام زمان بگی بگو:مادر مادر...داری می ری مادر،كجا می خوای بری مادر
تمام عزت شیعه رحین منت اوست
تمام زندگی ما فدای مادر توست
زندگی چه قابل داره ،دارو ندارم فدات مادر
زنور چادر او ما همه مسلمانیم
نه فقط اون هفتاد تایهودی،هشتاد تا یهودی مسلمان شدند،ما هم تا ابد،اسلام مون مدیون چادر زهرا ست،این چادر نبود فقط،ما نگامون فقط یه چادره،اون خیلی حرف داشت،این چادر سیاه پرچمه تا آخر عمرت،ت

• شنبه
• 24
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 07:49
• نوشته شده توسط
• یحیی

مجلس هفدهم:
حسنین در کنار جنازه مادر
آنان که گل وصال تو میپویند
در سهله و جمکران تو را میجویند
با ذکر قنوت در مصلای نماز
« عجّل لولیک الفرج » میگویند
آقا جان امشب ذکر لب همهی شیعهها فقط همین یه جملهست:
اللهم عجل لولیک الفرج
خدایا ظهور منتقم زهرا رو برسون.
یا صاحب الزمان: این همهی آرزومه که:
روبم به مژه غبار درگاهت را
جویم به دو چشم روی چون ماهت را
ای کاش که از خانهی کعبه شنوم
آوای « اَنا بقیه اللهت » را
ایشالله همین صبح جمعه از کنار خانهی کعبه صدای حیدری شما بلند میشه: یا اهل العالم اَنا بقیه الله...
ایشاالله با آقامون بریم مدینه قبر گمشدهی مادرش رو برای همه ما هویدا کنه ،اون جا ب‌شینیم و برای

• سه شنبه
• 7
• آبان
• 1392
• ساعت
• 20:40
• نوشته شده توسط
• feiz

نقل است که علی(ع) از شخصی یهودی قدری جو به عنوان قرض خواست و او از آن حضرت به عنوان گرو چیزی خواست. آن جناب چادر فاطمه(س) را که از پشم بود به او رهن داد و یهودی آن را در خانه خود برد و در اطاقی گذارد، چون شب شد، زن او داخل آن اطاقی که چادر فاطمه(س) در آن بود شد و نور مشتعل بر افروخته ای را دید که همه اطاق را روشن کرده، پس به نزد شوهر خود رفت و به او خبر داد که چنین نور بزرگی را در آنجا دیده. شوهر یهودی او تعجب کرد. فراموش کرده بود که چادر فاطمه(س) را در آنجا گذارده. شتابان از جا برخاست و در آن اطاق داخل شد. دید روشنی و شعاع چادر را که از نزدیک مانند ماه شب چهارده می درخشد و خانه را پر کرده. خو

• دوشنبه
• 1
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 10:36
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

«يَا فَاطِمَةُ الزَّهْرَاءُ يَا بِنْتَ مُحَمَّدٍ يَا قُرَّةَ عَيْنِ الرَّسُولِ يَا سَيِّدَتَنَا وَ مَوْلَاتَنَا إِنَّا تَوَجَّهْنَا وَ اسْتَشْفَعْنَا وَ تَوَسَّلْنَا بِكَ إِلَى اللَّهِ وَ قَدَّمْنَاكَ بَيْنَ يَدَيْ حَاجَاتِنَا يَا وَجِيهَةً عِنْدَ اللَّهِ اشْفَعِي لَنَا عِنْدَ اللَّهِ». [1]

به خانه امیرالمؤمنین آمدند؛ ناموس حضرت زیر دست و پای دشمن بود، حضرت ردایش را روی فاطمه انداخت ...

دست امیرالمؤمنین بسته بود، ولی حضرت می دید که ناموس خدا بین در و دیوار است ...

صدای فاطمه بلند شد:«يَا أَبَتَاهْ يَا رَسُولَ اللَّهِ هَكَذَا كَانَ يُفْعَلُ بِحَبِيبَتِكَ وَ ابْنَتِكَ، آهِ يَا فِضَّةُ إِلَيْك

• پنج شنبه
• 4
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 12:55
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سه ماه آب شدی ، آبرویِ این خانه
سه ماه سوختی از درد ، مثلِ پروانه

سه ماه با غم خون های تازه درگیری
سه ماه دست به دیوار خانه می گیری

سه ماه پا شدی از بستر و زمین خوردی
سه ماه خیره شدی بر در و زمین خوردی

سه ماه لاله دمیده به رویِ پهلویت
سه ماه می شود اصلاً ندیده ام رویت

سه ماه نیمه شب و اشک های پنهانی
سه ماه نافله ات را نشسته می خوانی

سه ماه آرزویِ مرگ می کنی هر شب
سه ماه شانه نخورده به گیسوی زینب

سه ماه هق هق روز و شب حسن بودی
سه ماه بغض گلوی حسین من بودی

سه ماه در قفسِ گریه هام محبوسم
سه ماه رفتنت از خانه گشته کابوسم

سه ماه گرد و غبارِ دلم نخوابیده
سه ماه نورِ طلوعت به من نتابیده

سه م

• یکشنبه
• 7
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 19:30
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

امشب شهادت بانویی است که فرزندانش هر وقت به یادش می افتادند اشک می ریختند. امام جواد (ع) در سن چهار سالگی به یاد مصائب مادر اشک ریخت؛ امام صادق (ع) همین که نام مادر را می شنید اشکش جاری می گشت؛[1] امام باقر (ع) تب نموده بود وقتی آب به سر و رو می ریخت به یاد مادر می افتاد؛ امام سجاد (ع) بر فراز منبر شام به وجود زهرا افتخار می کند، و امیرالمؤمنین (ع) در نامه ای به معاویه می نویسد:«لِیَ الفَخر بِفاطمه»

مصیبت فاطمه مثل قبرش مخفی است. مصیبت ها زیاد است، شاید مثل همین روزهایی امیرالمؤمنین کنار بستر فاطمه نشسته است و زهرا در حال وصیت به اوست. تعبیر تاریخ این است:«أَخْرَجَ مَنْ کَانَ فِی الْبَیْت»[2]

• دوشنبه
• 8
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 11:50
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

حالات ایام بستری حضرت زهرا سلام الله علیها

روایت شده آن حضرت بعد از پدرش دستمال مصیبت بر سر بسته در حالتی که جسم او کاهیده شده و رکن او منهدم شده و چشمش گریان بود و سوزش دل او زیاد بود. ساعتی بعد از ساعتی غش می کرد(۱) و می گفت به دو فرزند خود که کجا رفت پدر شما که شما را گرامی می داشت و هر مرتبه ای شما را بلند می کرد؟ کجا رفت پدر شما که از همه مردمان بیشتر به شما مهربان بود و نمی گذاشت روی زمین راه روید؟ و دیگر نمی بینیم او را که این در را بر روی شما باز کند هرگز شما را بر گردن خود سوار کند، چنانچه همیشه این کار را با شما می کرد.
پس بیمار شد و چهل روز بیماری او طولانی شد. پس ام ایمن و اسما بن

• پنج شنبه
• 28
• آذر
• 1398
• ساعت
• 13:45
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

فاطمه عليهاسلام ریشه شرافت، کرامت و نیکویی

قال رسول اللّه صلی‌الله‌عليه‌وآله: وَ لَو كانَ الحُسنُ شَخصاً لكانَ‏ فاطِمَةَ عَلیهاسلام، بَل هِي أعظَمُ، إنَّ‏ فاطِمَة اِبنتَي‏ خَيرُ أهلِ الأرض عُنصراً، وَ شَرفاً، وَ كرَماً.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: اگر حُسن و نیکویی شخصیت می‌یافت به شکل فاطمه علیهاسلام می‌بود، بلکه فاطمه علیهاسلام از آن اعظم و بزرگ‌تر است. همانا دخترم فاطمه علیهاسلام بهترین اهل زمین از لحاظ ریشه و شرافت و کرامت است.

منابع:
فاطمه الزهرا آیت عظمه الله، صفحه ۱۲۴
برگرفته از کتاب فاطمیه ماثور، حجه الاسلام شیخ محسن حنیفی، صفحه ۲۹

• چهارشنبه
• 2
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 09:34
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دشمن من و رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله را آگاه مکن!

آن حضرت خطاب به امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود:
اُوصِیکَ اَنْ لایَشْهَدَ اَحَدٌ جِِنازَتِی مِنْ هؤلاءِ الَّذینَ ظَلَمونِی وَ اَخَذوا حَقِّی فَاِنَّهُمْ عَدُوِّی وَ عَدُوُّ رَسولِ اللهِ وَ لا تَتْرُکْ اَنْ یُصَلِّیَ عَلَیَّ اَحَدٌ مِنْهُمْ وَ لا مِنْ اَتْباعِهِمْ وَ ادْفِنِّی فِی الَّیْلِ اِذا هَدَأت الْعُیُونُ وَ نَامَتِ الاَبْصارُ.

ای علی علیه‌السلام تو را وصیت می‌کنم هیچ یک از آنان که به من ظلم روا داشتند و حق مرا غصب کردند، نباید در تشییع جنازه من شرکت کنند؛ زیرا آن‌ها دشمنان من و دشمنان رسول خدا هستند و اجازه نده که فردی از آن‌ها و پ

• یکشنبه
• 6
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 09:29
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یا علی علیه السلام! مرا یاد کن

او در لحظه‌های واپسین زندگی به امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود:
قالت: یا اَبَاالْحَسَنِ لَمْ یَبْقَ لِی اِلاّ رَمَقٌ مِنَ اَلْحَیاةِ وَ حَانَ زَمانُ الرَّحِیلِ وَالْوِداعِ فَاسْتَمِعْ کَلامِی فَاِنَّکَ لا تَسْمَعُ بَْعدَ ذلِکَ صَوْتَ فاطِمَةَ أبَداً اوُصیکَ یَا اَبَاالْحَسَنِ اَنْ لا تَنْسَانِی وَ تَزُورَنی بَعدَ مَمَاتِی؛

ای اباالحسن! برای من لحظه‌ای بیش از زندگانی نمانده است و زمان کوچ و خداحافظی فرارسیده است. سخنان مرا بشنو؛ زیرا پس از این صدای فاطمه علیها سلام را هرگز نخواهی شنید. ای اباالحسن! تو را وصیّت می‌کنم که مرا فراموش نکنی و پس از وفات من همواره مر

• دوشنبه
• 14
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 11:39
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

پاسی از شب گذشته و سر و صداها خوابیده بود و دیدگان به خواب رفته بودند که علی(ع) از جا برداشت تا وصیت های فاطمه زهرا(ع) را عملی سازد.

آری؛ آن بدن نحیف را که مصائب فراوان، چونان هلال ماه ذوبش ساخته بود؛ آری آن بدن پاک را روی دست خویش حمل کرد تا مراسم اسلامی را در موردش جاری فرماید. آن بدن پاک را روی محل غسل قرار داد. و همان گونه که حضرت صدیقه خواسته بود لباس فاطمه از تن بیرون نیاورد، زیرا که نیازی نبود جامه را از آن بدنی که خدای متعال پاکش قرار داده بیرون کند (و شاید فاطمه(ع) از فرط حیا و شرم نمی خواست شوهر بزرگوارش اثر صدمه در و تازیانه و غلاف شمشیر را به پشت و پهلو و بازوی همسرش ببیند، چنان ک

• چهارشنبه
• 21
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 10:19
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

شبی که جنازه فاطمه(ع) را دفن کردند، در قبرستان بقیع صورت چهل قبر تازه احداق کردند. وقتی که مسلمانان از شهادت فاطمه(ع) آگاه شدند به قبرستان بقیع رفتند؛ در آن جا چهل قبر تازه یافتند، قبر فاطمه(ع) را پیدا نکردند، صدای گریه و و ناله از آنها برخاست، همدیگر را سرزنش می کردند و می گفتند: پیامبر شما جز یک دختر در میان شما نگذاشت، ولی از دنیا رفت و به خاک سپرده شد و در مراسم نماز و دفن او حاضر نشدید و قبر او را نمی شناسید.
سران قوم گفتند: بروید عده ای از زنان با ایمان را بیاورید تا این قبرها را نبش کنند، تا جنازه فاطمه(ع) را پیدا کنیم و بر او نماز بخوانیم، و قبرش را زیارت نماییم!
علی(ع) از این تصمیم با

• چهارشنبه
• 21
• فروردین
• 1392
• ساعت
• 13:47
• نوشته شده توسط
• یحیی