ولادت حضرت امیرالمومنین علی (ع)

شور عشقت به دل،زوال نداشت
آینه غیر تو خیال نداشت
بهتر و برتر از وجود خودت
مظهری ذات ذوالجلال نداشت
زادگاهت نبود اگر کعبه
کعبه بر سینه اش مدال نداشت
گر که حبل المتینی تو نبود
هیچ کس تا خدا وصال نداشت
ای تمامیّت نِعَم با تو
بی تو دین خدا کمال نداشت
تا به عشق تو مبتلا گشتم
با غدیر خُم آشنا گشتم
برکه ای بود و مثل دریا شد
با تو این بادیه مُصفّا شد
از جهاز شتر برای رسول
منبری مثل نور برپا شد
گفت:ای حاجیان بیت الله
از خدا وحیِ تازه انشا شد
بر هر آنکس که نَفس من أولی است
این علی سرپرست و مولا شد
پس دعا کرد والِ مَن والاه
با علی هرکه هست آقا شد
باز فرمود:عادِ مَن عاداه
بی علی هرکه هست رسوا شد
با علی با

• سه شنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 16:08
• نوشته شده توسط
• یحیی

چشم وا کن احد آیینه ی عبرت شد و رفت
دشمن باخته بر جنگ مسلّط شد و رفت
آن که انگیزه اش از جنگ غنیمت باشد
با خبر نیست که طاعت به اطاعت باشد
داد و بیداد که در بطن طلا آهن بود
چه بگویم که غنیمت رکب دشمن بود
داد و بیداد برادر که برادر تنهاست
جنگ را وا مگذارید پیمبر تنهاست
یک به یک در ملأ عام و نهانی رفتند
همه دنبال فلانی و فلانی رفتند
همه رفتند غمی نیست علی می ماند
جای سالم به تنش نیست ولی می ماند
مرد، مولاست که تا لحظه ی آخر مانده
دشمن از کشتن او خسته شده، در مانده
در دل جنگ نه هر خار و خسی می ماند
جگر حمزه اگر داشت کسی می ماند
مرد آن ست که سر تا قدمش غرق به خون
آن چنانی که علی از احد آمد بیرون
می

• سه شنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 16:16
• نوشته شده توسط
• یحیی

جان را به یک اشاره مسخّر کند علی
دل را به یک نظاره منوّر کند علی
ایجاد گل ز شعله ی آذر کند علی
یک لحظه سیر عالم اکبر کند علی
بر کائنات جود مکرّر کند علی
او را سزد به خلق امیری و رهبری
او آورد عدالت و قسط و برابری
تیغش رسد به چرخ گه رزم‌آوری
با ذوالفقار حیدری و دست داوری
یک لحظه فتح قلعه ی خیبر کند علی
افلاک را مهار کند با نظاره ای
بی‌مهر او به چرخ نتابد ستاره ای
نبود به دهر منقبتش را شماره ای
ابلیس را به بند کشد با اشاره ای
یک لحظه گر اشاره به قنبر کند علی
پیغمبری نبوده بدون ارادتش
کعبه هنوز فخر کند بر ولادتش
مسجد هنوز شاهد شوق شهادتش
پروردگار فخر کند بر عبادتش
چون بندگی به خالق داور کند علی
ا

• سه شنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 16:28
• نوشته شده توسط
• یحیی

تویی ولی خداوندگار یا حیدر
که هم ولی و هم آئینه دار یا حیدر
به نامه عمل جمله بندگان خدا
ولایت تو بود اعتبار یا حیدر
نه این جهان که به عقبا و روز رستاخیز
خدا به دست تو داد اختیار یا حیدر
بهشت جای تو و دوستان تو باشد
و جای دشمن تو قعر نار یا حیدر
به جمله پادشهان فخر می فروشم من
کنم به نوکری ات افتخار یا حیدر
خدای تو چو دید لا فتی بغیر از تو
عطا نمود به تو ذوالفقار یا حیدر
چو قصد جنگ کنی از یلان به پا خیزد
ندای الحذر و الفرار یا حیدر
به جنگ اگر عدویت قصد زنده ماندن داشت
نداشت چاره به غیر از فرار یا حیدر
علی علی اسد الله یا علی حیدر
علی علی ید الله یا علی حیدر
تویی به خلق دو عالم امیر یا حیدر
منم

• سه شنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 16:32
• نوشته شده توسط
• یحیی

من ار به قبله رو کنم ، به عشق روی او کنم
اقامه صلوة را به گفتگوی او کنم
گر از وطن سفر کنم سفر به سوی او کنم
ز حج و بیت بگذرم طواف کوی او کنم
کز احترام مولدش حرم شده است محترم
الا که رحمت آیتی ز رحمت علی بود
همه کتاب انبیا حکایت علی بود
بهشت و هرچه اندر او عنایت علی بود
اجلّ نعمت خدا ولایت علی بود
در این ولا بگو نعم ، که هست اعظم نعم
شهی که از لسان او خدا کند خطاب را
به حکم او به پا کند قیامت و حساب را
به حبّ و بغض او دهد ، ثواب را عقاب را
منزّه است از آن که من بخوانم آن جناب را
خدیو دولت عرب امیر کشور عجم
ببخشد از تبسّمی ، وجود ممکنات را
ستاند از تکلّمی قرار کائنات را
ز لطف و قهر می دهد حیات ر

• سه شنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 16:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

ولایت را وضـو دادند امشب
زبان را ذکر هو دادند امشب
به یمـن مقـدم مولـود کعبه
حـرم را آبـرو دادنـد امشب
شب عیـد امیـرالمـؤمنین است
علی با رب کعبه هم‌نشین است
*********
به دور کعبـه گـردد ماه، امشب
حرم را بخت شد همراه، امشب
همین کـه زادگـاه مرتضی شد
ولادت یـافت بیـت‌الله، امشب
خدا بر خلقت خود آفرین گفت
حرم هم یـاامیرالمؤمنین گفت
********
ملایک! کعبه را در بر بگیرید
همه عیـدی ز پیغمبر بگیرید
هجـوم آریـد بـر رکـن یمـانی
مـراد خـویش از حیـدر بگیرید
تمـاشـای رخ حیـدر مبارک
طـواف جـان پیغمبر مبارک
********
جهـان غـرق فـروغ ابتـدا بود
زمین دریـای انـوار هُـدی بود
حرم تا صبح، ذکر یاعلی داشت
علی بـود و

• سه شنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 16:35
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

دارد شروع می شود این شعر با علی
صل علی محمد و صل علی علی
هرکس دلش به زلف کسی بند خورده است
ما بند خورده است به زلف شما علی
خیبر گشا ،یتیم نواز و غریب...،آه
من مانده ام خدا به تو گویم و یا علی
بر روی سردر حرم کبریا ،خدا
با خط خود نوشته تو را با طلا علی
شیر خدا و حیدر کرار و مرد رزم
تفسیر محکمی است تو را انما علی
ما را ببخش، شیعه ی خوبی نبوده ایم
تو را به جان فاطمه، یا مرتضی علی
این شعر پیشکش به علی شد به این امید
شاید کند گوشه ی چشمی به ما علی
نادر حسيني

• سه شنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 16:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

بیا دوباره برای ما بخوان تو خطبه‌ی خلقت را
که پرده پرده فرو ریزی از این زمانه جهالت را
نه خالِ «نقطه» تو می‌خواهی، نه گیرِ خطّ «الف» هستی
بدون خال و خط آوردی چه خوش عروس بلاغت را
چه اتفاق پر از نوری در ارتفاع دلت رخ داد؟
که از زبان تو جاری کرد هزار چشمه‌ی حکمت را
بگو برای زمینی‌ها از آسمان و از اسرارش
تویی که چشم خدا هستی که دیده غیب و شهادت را
آهای صاحب انگشتر! دلم چه خوش شده حالا که
به دست‌های تو بخشیدند کلید آتش و جنت را
حدود مُلک تو دل‌هایی است که گِرد روح تو می‌چرخند
چه باک اگر که بیندازی شبی مهار خلافت را
برای اینکه بفهمد عقل، گره گشای جهان عشق است
پر از شکوه «دیانت» کرد دلت قطار «سیاست»

• سه شنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 16:46
• نوشته شده توسط
• یحیی

امشب ای کعبه زیارت کن زیارت کن خدا را
همچو جـان برگیر در بر جان ختم‌الانبیا را
چشم شـو سـر تا قدم، بنگر جمال کبریا را
بوسه زن خاک قـدم‌های علـی مرتضی را
رکـن ارکـان الهـی نــور حسـن ابتـدا را
پر کن از نور ولایت وسعت ارض و سما را
****
کعبـه! امشب آبـرو از مقـدم حیـدر گرفتی
خانۀ حقـی و صاحـب‌خانه را در بـرگرفتی
دل به حیدر دادی امـا دل ز پیغمبر گرفتی
جاودان مانی که امشب زندگی از سر گرفتی
بلکـه آب زندگـی از ساقـی کوثـر گرفتی
ناز کن؛ از خضر هم دیگر مگیر آب بقا را
********
ایـن محمّـد را روان و روح قرآن است کعبه!
این امیرالمؤمنین ایـن کل ایمان است کعبه
این همان حبل‌المتین این رکن ارکان است کعبه
این

• سه شنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 16:50
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

من همان زائري که مي داني
بيقرار از تب پريشاني
عابر کوچه هاي دلتنگي
خسته از روزهاي حيراني
مردي از خانواده سلمان
عاشقي از تبار ايراني
تشنة يک نگاه دلجويت
تشنة آن شراب روحاني
در نگاهم عريضه اي دارم
که تو آن را نگفته مي خواني
ذره اي هستم آفتابم کن
خاک راه ابوترابم کن
از نگاهت حيات مي ريزد
سرّ صبر و صلات مي ريزد
از تجلي روشن ذاتت
جلوه جلوه صفات مي ريزد
دستگير هميشة عالم
از رکوعت زکات مي ريزد
از کراماتِ دست تو رزقِ
همة کائنات مي ريزد
لب اگر واکني زمين و زمان
هستي اش را به پات مي ريزد
تشنة خاک بوسي نجفم
خاک راهت برات مي ريزد
روز محشر ز تار و پود عبات
بادبان نجات مي ريزد
همة عمر در پناه توام
شيعة مذهب

• سه شنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 16:51
• نوشته شده توسط
• یحیی

چشم وا کن احد آیینهء عبرت شد و رفت
دشمن باخته بر جنگ مسلط شد و رفت
آنکه انگیزه اش از جنگ غنیمت باشد
با خبر نیست که طاعت به اطاعت باشد
داد و بیداد که در بطن طلا آهن بود
چه بگویم که غنیمت رکب دشمن بود
داد و بیداد برادر که برادر تنهاست
جنگ را وا مگذارید پیمبر تنهاست
یک به یک در ملاء عام و نهانی رفتند
همه دنبال فلانی و فلانی رفتند
همه رفتند غمی نیست علی می ماند
جای سالم به تنش نیست ولی می ماند
مرد مولاست که تا لحظهء آخر مانده
دشمن از کشتن او خسته شده ٬در مانده
در دل جنگ نه هر خار و خسی می ماند
جگر حمزه اگر داشت کسی می ماند
مرد آن است که سر تا قدمش غرق به خون
آنچنانی که علی از احد آمد بیرون
می رود

• چهارشنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 11:43
• نوشته شده توسط
• یحیی

چو شهر علم نبی گشت در علی بشود
بدا به حال هرآن کس که بر علی بشود
غدیر صحنه ی اوج ولایت است ببین
پیمبر آمده از هر نظر علی بشود
خدا شود به خداونداگر که یک پله
از این که هست علی بیشتر علی بشود
چه محشری شده برپا به روی بار شتر
حساب کن که نبی ضرب در علی بشود
در این معادله اصلا درست هم این است
خبر رسان که نبی شد خبر علی بشود
نه اینکه نام علی حافظ ابوالبشر است
قرار بود دعای سفر علی بشود
تبر به دست اگر بت شکن شد ابراهیم
نبی ست بت شکن اما تبر علی بشود
چه در غدیر چه در خیبر و چه در محشر
فرار هست فقط یک نفر علی بشود
به غیر فاطمه آن هم نه درتمام جهات
نمی شود که کسی این قدر علی بشود
فقط برای حسین است این ف

• چهارشنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:02
• نوشته شده توسط
• یحیی

من كه دائم پاي خود دل را به دريا مي زنم
پيش تو پايش بيفتد قيد خود را مي زنم
كعبه اي در سينه ام دارم كه زايشگاه توست
از شكاف كعبه گاهي پرده بالا مي زنم
اين غبار روي لبهام از فراق بوسه نيست
در خيالم بوسه بر پاي تو مولا مي زنم
از در مسجد به جرم كفر هم بيرون شوم
در ركوعت مي رسم خود را گدا جا مي زنم
اينكه روزي با تو مي سنجند اعمال مرا
سخت مي ترساندم لبخند اما مي‌زنم
من زني را مي شناسم در قيامت… بگذريم
حرف‌هايي هست كه روز مبادا مي زنم
کاظم بهمنی

• چهارشنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:03
• نوشته شده توسط
• یحیی

بود نام ایزد تعالی علی
تقدس علی و تعالی علی
بخط خدا صدر لوح قضا
بود طوق زرین طغری علی
در آن حد که ممکن بواجب رسد
کسیرا ندیدند الا علی
بهنگام اعجاز موسی بمصر
درخشید از دست موسی علی
چه نام علی زیور نامهاست
بود سر تعلیم اسما علی
توان دید روی خدا را بخواب
شبی گردرآید برؤیا علی
اگر سجده بردند جمعی غلات
بآن مظهر ذات یکتا علی
خدا را بخوانید روز شمار
باسمی زا اسماء حسنی علی
خطائی اگر رفت معذور دار
بآن وجه عالی و اعلی عل ی
همه بندگانیم خسروپرست
بود شاه ما در دو دنیا علی
نه امروز میزان اعمال اوست
که میزان عدلست فردا علی
ز اوج فصاحت چو وحی خدا
نه همدوش دارد نه همتا علی
ز رحمت فشاند بپای یتیم
سرشگی چو عقد

• چهارشنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:05
• نوشته شده توسط
• یحیی

تو را در سوره توحید دیدم
فراز قله تجرید دیدم
عرق بر چهره غلطان بیل در دست
میان تابش خورشید دیدم
تو سجده کردی و صدها ملک را
به حال سجده در تقلید دیدم
پس از تو سر نهادم در دل چاه
صدایت را که می نالید دیدم
تو را در خانه خاکسترینت
به شهر خویش در تبعید دیدم
فقط هنگام دفن جسم نیلی
تو را در بوته تردید دیدم

• چهارشنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:07
• نوشته شده توسط
• یحیی

ويران شدم كه تو برسي بانيَم شوي
احوال پُرس هر شبِ بارانيَم شوي
نزديكِ زخم ِ اين دلِ زندانيَم شوي
تا راهِ حل ِ دردِ پريشانيَم شوي
ديدم چه زود آمدي و غُصه ميبري
ديدم كه از پدر بخدا مهربان تري
چشم خدا تا كه تماشات ميكند
در رحمت و مجاهده پيدات ميكند
در دهر و در حديد معمات ميكند
پيش فرشته با تو مباهات ميكند
دريا اگر مُرَكب و جنگل اگر قلم
تا آخر كتابِ تو هرگز نميرسم
اصلاً مگر كه هست مسيحاتر از خودت؟
بابايِ خاك باشد و درياتر از خودت؟
با راه هاي آن طرف آشناتر از خودت؟
در لا اله آيه اي پيداتر از خودت؟
دنيا همه برابر تو مات ميشود
حتي خدا به تو اثبات ميشود
تو در گذشته بوده اي و بعد و حال هم
شيري و صاحبِ

• چهارشنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:09
• نوشته شده توسط
• یحیی

آنان كه بحر را به نظر در سبو كنند
آيا شود سبويِ مرا زير و رو كنند؟
دل را حرارتِ غم ِ تو كم نميشود
مارا اگر به چشمه ي زمزم فرو كنند
فريادِ أنت ربيَّ الاعلي كنم بلند
در حشر اگر مرا به علي روبه رو كنند
فردا كه هر كسي به كَفَش هست نامه اي
مارا به گريه يِ غم تو شستشو كنند
ما طفل ِ خاك باز ِ تو هستيم يا علي
مارا بگو ز خاك نجف جستجو كنند
دامانِ كهنه ي من ِ ژوليده را بگو
با دستهاي خسته ي زهرا رفو كنند
عمر ِ گدايي من و سلطاني ات يكيست
آنگونه كه خدا و مسلماني ات يكيست
اي شاهِ تاج دار ِ قريشي حرم تويي
نوروزْ نام توست كه عيدِ عجم تويي
سِنِّ تو با خدايِ تو تطبيق داده ايم
آنكس كه نيست سابقه اش با عدم تويي
گ

• چهارشنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:11
• نوشته شده توسط
• یحیی

ز لیلایی شنیدم یا علی گفت - به مجنونی رسیدم یا علی گفت
مگر این وادی دارالجنون است - که هر دیوانه دیدم یا علی گفت
نسیمی غنچه ای را باز میکرد - به گوش غنچه آندم یا علی گفت
خمیر خاک آدم چون سرشته - چو بر میخاست آدم یا علی گفت
مسیحا هم دم از اعجاز میزد - زبس حضرت مریم یا علی گفت
مگر خیبر زجایش کنده میشد - یقین آنجا علی هم یا علی گفت
علی را ضربتی کاری نمیشد - گمانم ابن ملجم یا علی گفت
دلا باید که هردم یا علی گفت - نه هر دم بل دمادم یا علی گفت
که در روز ازل قالوبلا را - هر آنچه بود عالم یا علی گفت
محمد در شب معراج بشنید - ندایی آمد آنهم یا علی گفت
پیمبر در عروج از آسمانها - بقصد قرب اعظم یا علی گفت

• چهارشنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:15
• نوشته شده توسط
• یحیی

تويى كه ذكر جميلت به هر زبان جارى است
زلال ياد تو در جويبار جان جارى است
مدام زمزم وصف تو اى سلاله نور
به باغ خاطر هر طبع نكته دان جارى است
صداى عدل تو اى خصم اهل جور، هنوز
بسان صاعقه در گوش آسمان جارى است
به كام دهر چشاندى ميى ز خم غدير
كه شور و جوشش آن در رگ زمان جارى است
ز چشمه سار ولاى تو اى خلاصه لطف
به جويبار زمان فيض جاودان جارى است
بود ولاى تو و آل تو چو كشتى نوح
كه بى مخاطره در بحر بيكران جارى است

• چهارشنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:16
• نوشته شده توسط
• یحیی

هر شیعه ایی ز نور رخ حیدر است و بس
این دل همیشه بر در او نوکر است و بس
در درس عشق ، روز نخست و شروع درس
گفتم به این دلم که علی دلبر است و بس
حیدر امیر قلب و دل یاس مصطفی
زهرا برای شاه جهان همسر است و بس
هر شیعه زیر سایه ی لطف ابوتراب
این سایه زیر چادر این مادر است و بس
حب المتین که راه نجات دو عالم است
از تار و پود گوشه ی این معجر است و بس
بر سر دریه باب حسینش نوشته اند
حب علی فقط کلید این در است و بس
گر چه حسن ، حسین و ابالفضل بوده اند
اما انیس قلب پدر دختر است و بس
هر کس رسد به منزلت یوسف نبی
تازه غباری از قدم قنبر است و بس
فرمانده ی تمام قوای دو عالم است
سرلشگر سپاه خدا صفدر است و بس
هر کس

• چهارشنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:17
• نوشته شده توسط
• یحیی

بايد اينكه همه سرمستِ سبويت باشند
عالمي كشته يِ يك جلوه يِ رويت باشند
اينهمه شَهد و نمك را تو كه با هم داري
هيچ عجب نيست كه صد كشته به جا بگذاري
وقتي از مأذنه ها بانگ اذان مي آيد
دلم از نام شما در هيجان مي آيد
دلِ ما معتكفِ سادگي ِ عين شماست
ساده بودن شرفِ وصله ي نعلين ِ شماست
قطره بوديم شديم از نفست درياتر
پَر گرفتيم رسيديدم كمي بالاتر
هرچه رفتيم نديديم ز تو زيباتر
هركه ديديم نديديم ز تو آقاتر
اي به انگشتِ شما گردش محشر آقا
پَر ِ كاهي به سر ِ دستِ تو خيبر آقا
ديد مرحب به دو چشم تو كه از شهر ِ خداست
نَفْس را كشته اي و قهر ِ تو چون قهر ِ خداست
سر ِ دوش نبي الله ست اگر پاي شما
و كليد در ِ جنت شد

• چهارشنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:19
• نوشته شده توسط
• یحیی

آرزوی بهشتیان اینجاست
زائر صحن مرتضی زهراست
معنی ِّ کامل کلام الله
شک نکن بی گمان خود مولاست
هر چه باشد علی یدالله است
اسدالله ِ عشق و ُ شیر خداست
صحن و ایوان و گنبد و حرمش
حسرت اهل جنــّـة ُ الاعلاست
بندگی با علی خدایی تر.
زندگی با دم علی زیباست
هدیه ی زائران صحن علی
شب جمعه سفر به کرب و بلاست
عشق را در علی تماشا کن
یا علی ذکر عصر عاشوراست
ذکر مهدی علی علی مدد است
چشم بر راه دیدن آقاست

• چهارشنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:31
• نوشته شده توسط
• یحیی

غــزل پــيــالــه ويـادت بـراي مـن چـو سـبو
رمــيــده وَهـم وخــيـالـم شـبـيـه يــك آهــو
بــه اشــك ديــده بــراي تــو آب مــي ريــزم
مــســيــر آمـــدنــت بــا مــژه كــنــم جــارو
يـكـي دو شـب خـبـري از شـمـا نمي باشد
كـجـاي شـهـر نشستي ، انيس من ، برگو
يـكـي دوشـب به كـنـارم چـرا نـمـي آيي ؟
مـن و فـراق تــو و گــريـه هـاي تـو در تــو
يكي دوشب سپري شدكه چشم در راهم
چو شمع نيمه تمامم كه مي زنم سو سو
كسي كه نـيـسـت جـواب سوال من گويد ؟
كـسـي سـراغ نــدارد امــام گــلــهــا كـو ؟
هـمـان كه بر لب او حمد و ذكر سبحان بود
و عـطـر هر نفسش چون اقاقي و شب بو
شنيدم از زن كوفي به شوهرش مي گفت
كه تـيـغ

• چهارشنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:32
• نوشته شده توسط
• یحیی

الا ، شاهی که سرها خاک پایت
دل مستان خمار یک نگاهت
شهنشاهی و نامت بهترین است
و عشقت بر دلم همچون نگین است
امیری و غلامان تو آقا
و حاتم از گدایان تو آقا
خدا را شکر مولایم علی شد
چراکه راه او راه نبی شد
الهی کن نظر تا عشق گویم
نفس ده عشق را با عشق گویم
دوباره از می نامش شدم مست
چه خوش گفت سید ذاکر ، که تا هست
(( همین است و همین است و جز این نیست
کسی جز او امیرالمومنین نیست
**************
بگویم این سخن بر اهل بدعت
بر اهل کینه و هتاک حرمت
امیرالمومنین ، تنها علی است
به فرمان خداوند او ولی است
غدیر خم شما را یاد رفته ؟
سخن های نبی بر باد رفته ؟
شما گویید مقصود پیمبر
در آن جمع کثیر روی منبر
فقط این

• چهارشنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:34
• نوشته شده توسط
• یحیی

ماه بر چهره ی تابان علی می نازد
صبح بر روی درخشان علی می نازد
حاتم طائی ضرب المثل لطف و کرم
سر این سفره به احسان علی می نازد
یک دل خسته به مانند یتیمان دارم
که به شب های یتیمان علی می نازد
صفحه در صفحه ی تاریخ دلیریها بر
رقص شمشیر نمایان علی می نازد
احد آمد که علی ماند که جبریل نوشت
یا ر بر زخم فراوان علی می نازد
خندقی بود پر از ترس ُ از آن روز هنوز
دشت بر صحنه ی طوفان علی می نازد
کوری اهل سقیفه است که چشم مهدی
خط به خط بر خط قرآن علی می نازد
چو دهان باز کند عرش خدا می گوید
که خدا نیز به ایمان علی می نازد

• چهارشنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

باز مرا سوی لبِ خُم کشید
قصه‌ی دریا به تلاطم کشید
آمد و توفان من آغاز شد
باز دری رو به دلم باز شد
ساقی افلاک! سلامٌ علیک!
ای پدر خاک! سلامٌ علیک
وای! اگر باز جوابم دهی
شعر بخوانم، تو شرابم دهی
دست تو را عشق که بالا گرفت
دست تو نه دست خدا را گرفت
بر نکش از چهره تو کامل نقاب
تا نپرستند تو را بوتراب
روح امین پیش تو پر باز کرد
با تو محمد سخن آغاز کرد
نوح شده غرق تو ای ناخدا
کشتی او را برسان تا خدا
قطره تو را دیده و دریا شده
«خاک ضعیف از تو توانا شده»
بَه! بِه تو و تیغ بلا جوی تو
شیری و شیران همه آهوی تو
بر سر ذوق آمده پروردگار
بس که می‌آید به تو این ذوالفقار
کار هزار آیت اعظم کنی
گوشه‌ی ابرو تو اگ

• چهارشنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:45
• نوشته شده توسط
• یحیی

معادلات جهان را علي‌(ع) ! به هم زده‌اي تو
بگو چگونه کنار خدا قدم زده‌اي تو؟
به گوشه گوشه‌ي عالم اگر قلندر مستي است،
لبي به گوشه‌ي جامش - به مِي قسم! - زده‌اي تو
شب سياهِ عرب هم، مقدّر است بسوزد،
به پاي آتشِ عشقي که در عجم زده‌اي تو
دل مزارع گندم پيِ نسيم خوشي رفت
مگر که نان جُوي را دوباره نم زده‌اي تو
شبي کنار يتيمان به صورت نگرانم
نگاه کردي و گفتي: چقدر غم زده‌اي تو!
و من چه شاعر و شادم از آن شب غزل انگيز
که با لطافت دستت به شانه‌ام زده‌اي تو
جهان سخن شد و از «لا»ي ذوالفقار تو ديدم
که با لبان دو دم از يگانه دم زده‌اي تو
خيال خيبرت آمد، تمام شعر فرو ريخت
رديف و قافيه‌ام را ببين به هم زده‌اي تو

• چهارشنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:47
• نوشته شده توسط
• یحیی

ربنا آتنا» نگاهش را، که هوايم دوباره باراني است
السلام عليکْ يا دريا که دلم بي قرار و توفاني است
«اِنّ في خلق» تو خدا هم مست، روحْ حيران، فرشته‌ها هم مست
«اِنّ في خلق» تو زمين مبهوت، زير يک آسمان پريشاني است
«لا اله»َم ! کجاي «الا» يي؟ روح دريا ! کجاي دريايي؟
مثل آبي به چشم ماهي‌ها، اي «هوالظاهر»ي که پيدا نيست!
«يا سريع الرضا»ي لبخندت، عاشقان را کشيده در بندت
«يا وليَّ الذينَ» يک دنيا که در اسم تو غرق حيراني است
«و اذا الشّمسْ» پيش تو تاريک، «واذا البحرْ» از تو در جوشش
واذا القلبِ من که مي‌پرسند: به کدامين گناه قرباني است؟
من که از «اِنّما ولي» مستم، در هواي «هوالعلي...» مستم
از «شراباً طَهورِ

• چهارشنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:48
• نوشته شده توسط
• یحیی

سپاه قافیه حالش پر از تحیر بود
که از صفات کمالی مدارتان پر بود
خدا نبودی و از بس شبیه او بودی
خدا برای من اینگونه در تصور بود
ببخش گر همه جا من تو را خدا خواندم
صفات لم یزلت در حد تواتر بود
شما بهانه ی کعبه شدی برای مطاف
وگرنه نان مکعب همیشه آجر بود
قبیله ای که به همچون تویی نمی نازید
خطاب آیه ی الهکم التکاثر بود
و آنکه شیعه ی عشق شما نشد یک عمر
بساط زندگیش مملو از تهجر بود
زلال ایه ی تطهیر حضرت چشمت
قلیل قیمت اگر یافت وصل بر کر بود
نجف مدار تمامی کهکشان ها شد
محاسبات نجومی همه تظاهر بود
نگین شاه اگر از عقیق و فیروزست
نگین عاشق حیدر نگینی از در بود
بیا زمدح کمالات خود معافم کن
نظر به جلوه ی مس

• چهارشنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:50
• نوشته شده توسط
• یحیی

لم داده ام به تكيه گه لن تراني ات
من سخت راحتم كه ندارم نشاني ات
اول تو از پياله ي هستي چشيده اي
ما نيز ميخوريم زجام دهاني ات
عكس مرا بگير و ببر تا درخت سيب
اي روح آب ، من به فداي رواني ات
در ليلة المبيتِ دلم ، زخم كم بزن
شانه مزن به گيسوي عنبر فشاني ات
وقتي به فتح مكه رسيدي مرا بكُش
با ذوالفقار نه ، به لبِ ذوالمعاني ات
احمد به آفتابِ غديرت رسيده است
اي باغ من ، فداي پيمبر رساني ات
لفظي بريز و آينه ها را تكان بده
محشر كن اي كلام تو عالم تكاني ات
در پيري ات به جاي خدا تكيه ميكني
وقتي رَوي به دوش نبي در جواني ات
ما سُرمه ميخوريم ، اگر منبري تويي
ما ترمه ميشويم و عباي يماني ات
قدِّ تو گر چه چون پ

• چهارشنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 12:51
• نوشته شده توسط
• یحیی