ولادت امام حسن مجتبی (ع)

همه به تماشا بشینید خنده ی مولا رو
رو دست زهرا ببینید نور دل طاها رو
به نیمه ی ماه خدا مسته دل من
چه با صفاست ، خنده ی گلستان به چمن
بوسه زده نبی به روی زیبای حسن ، یا مولا
رویای همه حسن جان مولای همه حسن جان
آقای همه حسن جان پسر فاطمه حسن جان
جون ِ ما فدای عشقت
******
عشق امام ِ حسنه آبروی قلب ما
تا حرمش پر کشیدن آرزوی قلب ما
حسن حسن نوای دلای عاشقمون
حسن حسن ذکر لب هر پیر و جوون
حسن حسن ترانه ی اهل آسمون ، یا مولا
خیلی خوبه که گدات شم دلداده ی یک نگات شم
من نوکر نوکرات شم پسر فاطمه فدات شم
جون ِ ما فدای عشقت
******
ای قمر ماه خدا بیا خداییمون کن
به فدای لطف و کرمت کربلاییمون کن
این دعا بر رو

• دوشنبه
• 31
• تیر
• 1392
• ساعت
• 14:41
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

امشب ای ماه الهی آفتاب آورده ای
اختری تابان زِ برجِ بوتراب آورده ای
گلبن سبز ولایت را گلاب آورده ای
یا که از بحرِ نبوت دُرِ ناب آورده ای
طوبی ثمر آورده، سینا شجر آورده
چَشم همگان روشن، زهرا پسر آورده 2
از نسلِ علی آمد، خیر البشری دیگر
یا فاطمه آورده پیمبری دیگر
طوبی ثمر آورده، سینا شجر آورده
چَشمِ همگان روشن، زهرا پسر آورده 2
دامنِ ماهِ صیام امشب دهد بوی حسن
آسمان ها سجده آورده اند در کوی حسن
نور هدایت آمد، موج عنایت آمد
طوبی ثمر آورده، سینا شجر آورده
چَشمِ همگان روشن، زهرا پسر آورده 2
چشم و چراغ حیدر، حجت حق داور
طوبی ثمر آورده، سینا شجر آورده
چَشمِ همگان روشن، زهرا پسر آورده 2

• دوشنبه
• 23
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 15:50
• نوشته شده توسط
• یحیی

کریم آل فاطمه امام مجتبی حسن 2
ای به سرشکِ فاطمه شسته شده مزار تو 2
مهدی صاحب الزمان زائرِ بی قرار تو 2
کریم آل فاطمه امام مجتبی حسن 2

• دوشنبه
• 23
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 15:54
• نوشته شده توسط
• یحیی

سر زدِ باغ شکوفه بر درِ سرایِ فاطمه
هدیه فرستاده نوگلی، خدا برای فاطمه
ای بهاری ترین جوانه، حسن ای خوش ترین نشانه
ای گل زهرا، ای گل زهرا، (2) ای گل زهرا، یا مولا
محو تماشای چهره ات تمامی ِ فرشتگان
بوسه به قنداقه ات زنند هماره اهل آسمان
ای شِکر خنده آشنایی، (2) سرو دردانه مجتبایی
ای گل زهرا، ای گل زهرا،(2) ای گل زهرا، یا مولا
غربتِ تو در شکوهِ اشک، نشانده دیده ی مرا
رنگ شفق می زند بقیعِ تو سپیده ی مرا
سر خوانت نشسته دریاب، بگشا سفره ی کرم را
ای گل زهرا، ای گل زهرا، ای گل زهرا، یا مولا

• دوشنبه
• 23
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 17:07
• نوشته شده توسط
• یحیی

مردی عبور می کند آرام
مردی که تا همیشه "کریم" است
مردی که شهره است به این نام
این مرد آسمان و زمین را
پیوند می دهد به نگاهش
صد کهکشان ...ستاره ستاره
جاری میان زلف سیاهش
خورشید هم نشسته همان جا
در گوشه ای ز چشم صبورش
انگار گر گرفته جهانی
از گرمی و تلالو نورش
پیشانی اش حقیقت ماه است
ماهی که تا همیشه منیر است
در روشنای محض جبین اش
شب های تار و تیره اسیر است
حالا اگر که مردم این شهر
او را سلام تلخ دهندش
حتی اگر ز روی جهالت
با هر سلام طعنه زنندش
فرقی به حال سبط پیمبر
فرقی به حال "ماه" ندارد
این لوح، چون سپیده ی صبح است
یک لکه ی سیاه ندارد
او حضرت کریم ترین است
چشمان او دریچه ی احسان
دستان او صراط ب

• شنبه
• 8
• تیر
• 1392
• ساعت
• 14:32
• نوشته شده توسط
• یحیی

شهرالصیام برهمه دلها مبارک است
ماه نماز و روزه و تقوا مبارک است
بر طایی طریق الی الله ، هرنفس
یا جنبشی که میکند اینجا مبارک است
شهرشلوغ رحمت پروردگاری است
هر اشتیاق دل به مصلی مبارک است
یا کریم ایام اعتکاف مه نور شد ولی
این فیض پشت خانه زهرا مبارک است
کوی امید کوی بنی هاشم است و بس
عرض ادب به ساحت مولا مبارک است
یا مرتضی علی پسرآورده همسرت
امشب تصدقی بده ،آقا مبارک است
نطق مرا عنایت تو باز میکند
تا سرسرای عشق تو پرواز میکند
در کوچه های شهر نبی می وزد نسیم
در یک سحر ز یاس جنان میرسد شمیم
در شهر سوت و کور مدینه به لطف حق
دارد تمام حسن خدا میشود مقیم
طوبی به فصل میوه رسید و ثمر نشاند
میسوزد از حس

• شنبه
• 8
• تیر
• 1392
• ساعت
• 14:34
• نوشته شده توسط
• یحیی

امشب دوباره دست حق اعجاز می کند
قفل زبــان و طبع مرا بـاز می کـنـد
امـشب امین وحی خدا عـاشقانه تا
بــیــت گــلـیـن فــاطـمـه پـرواز می کند
بعد از سلام و عرض ارادت به مصطفی
تـبریک حـق به محضرش ابراز می کند
زهرا چه مادرانه در آغوش می کشد
طفلـی کـه پلک مـی زند و نــاز می کند
مولا چــه عـارفـانـه و بـی تاب روزه را
با بوسه بـر لبان حسن باز می کنـد
ماه تمام نیمه ی ماه خدا دمید
دلبند فاطمه حسن مجتبی رسید
گفتند بی بدیلی و دیدیم برتری
از هرچه گفته اند و شنیدیم بهتری
خلق و جمال و خوی و خصالت محمّدیست
آیینه ی تمام نمای پیمبری
استاد رزم توست علی شاه لافتی
آموزگار قاسم و عباس و اکبری
چه در زمان صلح چه هنگا

• شنبه
• 8
• تیر
• 1392
• ساعت
• 14:38
• نوشته شده توسط
• یحیی

جامه اي سبز به تن پوشيده
كــوچه را يك تنــه مي آرايــد
مردم شهر به هم مي گويند:
«شاد بودن به علي مي آيد»
هر كه را خواست خدامي بخشد
كــودكي مثل « حسن » رؤيايي
كودكي پاك به رخساره چو ماه
آخـــــر روشــنــي و زيــبـــايـي
وحي آمد كه بناميد «حسن»
پـــســـر فاطـمه ي زهــرا را
ســيــد خــيــل جوانان بهشت
جــانــشـيــن خـلــف مــولا را
بـايـد از شـوق كُــنَــد قرباني
تــا نخستين نوه اش مي آيد
وقــت ديــدار چنين فــرزندي
بر زمين روي و جبينش سايد
بهترين هـا همه يك جـا جمعند
عــلــي و فــاطمه و كودكشـان
مطصفي تنگ بغل كرد و سپس
خوانــد در گوش پسر ذكـر اذان

شاعر : یاسر قربانی

• شنبه
• 8
• تیر
• 1392
• ساعت
• 14:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

او را خدا ز خاک پیمبر درست کرد
بار دگر علی مکرر درست کرد
عطر تنش زیاس معطر درست کرد
شمس الشموس و نور منور درست کرد
هم وزن مرتضای خودش مجتبی شود
*************************
وقتی برای پیکر او روح آفرید
تصویر استواری یک کوه آفرید
دریایی از صبوری نستوه آفرید
یک باب تا همیشه ی مفتوح آفرید
میخواست چارمین در روبه خدا شود
*************************
کشتی نوح آمده دریا بیاورید
یوسف خبر کنید و زلیخا بیاورید
جمع ملک برای تماشا بیاورید
ای ابتران اگر پسری را بیاورید
عمرا گرفته ناخن شمس الضحی شود
*************************
سر سبزی بهاری فصل علیست او
چون سیم ارتباطی و و صل علیست او
خورشید پرفروغ زنسل علیست او
فتو

• شنبه
• 8
• تیر
• 1392
• ساعت
• 14:45
• نوشته شده توسط
• یحیی

از حُسنِ نبی،در دو جهان،محشری آمد
آغاز گرِ فوت و فنِ دلبری آمد
ماهِ رمضان،عطر امامِ حسن آورد
با آمدنش،رایحه ی قمصری آمد
همچون پدر و مادرِ خود،یکسره نور است
قرصِ قمرِ "فاطمی" و "حیدری" آمد
عالم،همه "ماتِ" "رخِ" زیبای حسن شد
در "عرصه" ی "آن"،یوسف زیباتری آمد
بخشید همه ملکِ سلیمانیِ خود را
در دستِ کریمش اگر انگشتری آمد
یک مست میان فقرا آمده امشب
در را بگشا! ساقیِ بی ساغری آمد!

شاعر : عارفه دهقانی

• شنبه
• 8
• تیر
• 1392
• ساعت
• 15:16
• نوشته شده توسط
• یحیی

هر صبح سلامم به تمنای وجودت
با ذکر حسن بر در خالق اثری هست
امروز گدایان همگی محو لقایت
آیا به من بی سر و پاهم نظری هست
آواره تر از من در این خانه که باشد؟
جمعند گدایانِ کرم پس خبری هست
آنقدر در خانه ي ارباب شلوغ است
گویم که سر کوی تو حتما گذری هست
در دل عطش کرب و بلا جان به سرم کرد
آقا تو عنایت کن اگر هم سفری هست

• شنبه
• 8
• تیر
• 1392
• ساعت
• 15:38
• نوشته شده توسط
• یحیی

وقتی که خدا هم گرفتار حسن شد
خلقت همه یکباره خریدار حسن شد
جایی که شود خالق ما عاشق مخلوق
اینجاست که دل عاشق و بیمار حسن شد
دانی که مجنونی مجنون ز کجا بود
آن روز که او لایق دیدار حسن شد
پرسند کجا یوسف کنعان شده عاشق
آن روز که خود راهی بازار حسن شد
موسای نبی هر چه به کف داشت به اعجاز
خود زنده ز یک غمزه ی دلبار حسن شد
آتش به خلیل است اگر بَرد و سلامت
یک دم متوسل سوی انوار حسن شد
از بس که هلال رمضان زلف شکن بود
کامل شد و آئینه ی رخسار حسن شد
عباس اگر هست علمدار برادر
دیده ست که ارباب علمدار حسن شد

• شنبه
• 8
• تیر
• 1392
• ساعت
• 15:39
• نوشته شده توسط
• یحیی

به نبی ثمری به علی پسری
تو به پیکر فاطمه بال و پری
تو به شام سیاه دلم سحری
تو فقط به اشاره دلم ببری
که تو آخر جود و کرم حسنی
به قشنگیِ تو احدی نبوَد
به شجاعتِ تو اسدی نبوَد
و به جز نفست مددی نبوَد
تو بتاب، قمر، عددی نبوَد
که تو آخر جود و کرم حسنی
نرسد احدی به نجابتِ تو
به فصاحت لهجه و صولت تو
به متانت و هیبت و شوکت تو
به قداست و عزت و غیرت تو
که تو آخر جود و کرم حسنی
تو خدای کرم شهِ محترمی
تو غریب مدینه و بی حرمی
تو امام منی و تو سرورمی
تو حساب و کتاب و تو محشرمی
و تو آخر جود و کرم حسنی
تویی شاهِ من و منم آدمِ تو
و پناه من آن دژ محکم تو
و خجالتِ من نده اینهمه تو
که فزون بوَد از سر من کم تو
که

• شنبه
• 8
• تیر
• 1392
• ساعت
• 15:54
• نوشته شده توسط
• یحیی

از ستاره می گیرم اذن احترامم را
می برم زیارت گاه شعر نا تمامم را
عرش تا که می بیند مستیِ سلامم را
یک فرشته می پرسد اسم و رسم و نامم را
من به خاک می افتم لحظهٔ قیامم را
می دهم نشان آن گاه خانه امامم را
من که دست بر سینه هی سلام می خوانم
سائل نمک گیر خانهٔ کریمانم
علم و حلم را در عرش بیم کاسه ای هم زد
هی کرم اضافه کرد از کرامتش دم زد
نور روی او پاشید برق بین عالم زد
صنع بی نظیرش را در تنی مجسم زد
روی صورتش نقشی از نبی اکرم زد
هیبتش که بر او رفت نبض او منظم زد
باطنش که زهرا بود ظاهرش علی گردید
خلقت حسن مثل خلقت نبی گردید
دست سبز احسانش که بهار می بخشد
آیه های انفاقش بی شمار می بخشد
کل زندگیش را د

• شنبه
• 8
• تیر
• 1392
• ساعت
• 16:03
• نوشته شده توسط
• یحیی

لبم امشب دوباره شیرین شد
آسمان مدینه رنگین شد
به در خانۀ علی نور است
در خانۀ ستاره آذین شد
ای که بر چشم شور و بد لعنت
کور باشد هر آن که بد بین شد
کسی آمد ورای هر دو جهان
شانه های زمین چه سنگین شد
کوری چشم هر معاویه ای
ذکر مستان می کده این شد
شاه عالم پدر شده تبریک
گل زهرا پسر شده تبریک
دل غم ها شکست، نیمۀ ماه
دلمان گشته مست، نیمۀ ماه
او دلم را گرفته از غم ها
دلم از غم گسست، نیمۀ ماه
نیمه دومش حسین علی ست
حسنش آمده ست، نیمۀ ماه
شد دخیل کرامتش خورشید
پای لطفش نشست نیمۀ ماه
چشم عالم به سفرۀ کرمش
تا دهد از دو دست نیمۀ ماه
جای آن است من سخن گویم
پیش زهرا حسن حسن گویم
کیست او؟ پاسخش به پیش خداست
حاک

• شنبه
• 8
• تیر
• 1392
• ساعت
• 16:07
• نوشته شده توسط
• یحیی

ما را کشانده ای به کجا ای عشق! جایی که دورتر ز فراسوهاست
تنها ولی همیشه پر از غربت، این جا سکوت، غرق هیاهوهاست
وقتی که از سفر خبرت دادند، حالا که خوب بال و پرت دادند،
دیگر همیشه با همه سختی، عشق، تنها دلیل کوچ پرستوهاست
وقتی که شهر از غم تو دورند، جایی که در عزای تو مسرورند،
هفتاد جرعه زهر جفا خوردن، شیرین تر از حلاوت کندوهاست
دل ها اگر چه با تو نجوشیدند، از گوش ها صدای تو را چیدند،
بی تو ولی معاویه ها دیدند، نامت همیشه زینت بازوهاست،
تو بی گمان امیر عرب هستی، در غیرت سپاه تو شکّی نیست
با زخم های تازه مدارا کن، حالا که زهر، مرهم داروهاست
اینجا همیشه دل، گذری دارد، شاید بهار تازه تری دارد،
از ه

• شنبه
• 8
• تیر
• 1392
• ساعت
• 16:10
• نوشته شده توسط
• یحیی

آماده شد سفره، كرم، خِیل گداها
می آید امشب واژه واژه رمز دریا
مهمان ویژه آمده بر سفره ی ما
مهمان نباشد میزبان عرش اعلا
امشب صفا می بارد از دست كریمی
باید بخوانم یا علیُّ یا عظیمی
می بارد از دست خدا باران رحمت
آرام می آید صدای پای حیرت
دنیا ندیده جلوه ای با این ابهّت
خورشید آورده ست دامان رسالت
امشب خدا آقای دیگر آفریده ست
یعنی كه حیدر بهر حیدر آفریده ست
امشب می و میخانه و پیمانه جور است
امشب شراب عاشقان یك كاسه نور است
امشب زمین و آسمان غرق سرور است
چون كاروان یار در حال عبور است
امشب دوباره حضرت موسی به نیل است
سردسته ی مستان امشب جبرئیل است
پر شورتر از موج دریاهاست این عشق
آرام تر از صحنه ی

• شنبه
• 8
• تیر
• 1392
• ساعت
• 16:13
• نوشته شده توسط
• یحیی

این کیست که آقای جوانان بهشت است؟
نامی ست که بر کنگرۀ عرش نوشته است
از نور محمّد تن این پاک سرشته است
عطر نفسش رایحۀ بال فرشته است
امشب شب رویش، شب میلاد بهار است
از جذبۀ این جلوه فلک آینه‌زار است
امشب نظر ساقی این میکده عام است
آیینه بیارید که این جلوه مدام است
نور است و نوید است و درود است و سلام است
ماه است و تمام است و امیر است و امام است
ای گمشدگان! جلوۀ خورشید هدایت!
ای سوختگان! چشمۀ جوشان ولایت!
بهر تن این طفل، ملک پیرهن آورد
چون فاطمه را خندۀ او در سخن آورد
پرسید چه نام از تو خدا نزد من آورد؟
جبریل ز عرش آمد و نام حسن آورد
تو حُسن خداوندی و نام تو حَسن شد
پس گفت پیمبر، حَسن آیینۀ من شد

• شنبه
• 8
• تیر
• 1392
• ساعت
• 16:15
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای زنده به عشق و رهرو صبر و ثبات
در ماه پُر از فضیلت صوم و صلات
تقدیم به مقدم حسن جا دارد
برخیزد اگر ز دل نسیم صلوات
×××
این ماه عزیز ماه جود و کرم است
هر لحظۀ ماه رمضان مغتنم است
امشب که کریم اهل بیت آمده است
از درگه او هر چه بخواهید کم است
×××
آن روز که از حُسن حسن زمزمه بود
آوازۀ حُسنش به لبانِ همه بود
از عرش ملائکِ مقرّب دیدند
لبخند مسّرت به لب فاطمه بود

شاعر : استاد سید هاشم وفایی

• شنبه
• 8
• تیر
• 1392
• ساعت
• 16:16
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای مقتدای دستِ تمام كریم ها
مولای سبز پوش، امام كریم ها
ای چشمه سار فیض خدا كوثر لبت
ای جای چشم فاطمه دور و بر لبت
عالم گدای ریزه خور خوان دست توست
روزی میان سفره ی احسان دست توست
اول امام زاده ی دنیا خوش آمدی
ابن الكریمِ اُمّ ابیها خوش آمدی
اول پدر به حضرت حیدر تو گفته ای
پیش از همه به فاطمه مادر تو گفته ای
×××
آغوش گرم فاطمه بوی بهار داشت
صبحی كه مادرانه تو را در كنار داشت
آن روز با لبان تو افطار خود گشود
بابا علی كه كام تو را انتظار داشت
قنداقه ات شمیم دل انگیز خویش را
از عطر سیبِ سرخ خدا یادگار داشت
خورشید با نگاه تو از خواب می پرید
پیش از طلوع با تو و چشمت قرار داشت
پای بساط سفره ی افطاری

• یکشنبه
• 9
• تیر
• 1392
• ساعت
• 04:37
• نوشته شده توسط
• یحیی

عاشقان شقُّ القمر شد ماه رحمت شد دونیم
آسمان شد در حریم آسمانیها مـُقیم
شد مشام جان عشّاق علی پر از شمیم
می تپد با این دعای ناب قلب هر ندیم
یاعلیُّ یا عظیمُ یاغفور ُ یا رحیم
می رسد روزیِّ ما همواره از دست کریم
سفره دار سفره ی درگاه غفران آمده
روزه دار روزهای ماه قرآن آمده
سرور اهل زمین و اهل رضوان آمده
جلوه ی روی محمّد جان و جانان آمده
وارث جاه و جلال شیر یزدان آمده
هستیِّ هستی گرفته هستی از هست ِ کریم
می چکد ابر کرم همواره بر کاشانه اش
او شده شمع و علیُّ و فاطمه پروانه اش
عشق عالم عاشق و شیداییُّ و مستانه اش
اوست جان عالمین و زینبش جانانه اش
حضرت عبّاس شاگرد شجاعتخانه اش
زینب و عبّاس و اربابن

• یکشنبه
• 9
• تیر
• 1392
• ساعت
• 05:01
• نوشته شده توسط
• یحیی

بر جانب تمامي دنيا خبر رسيد
بر شانه های اهل زمین بال و پر رسید
زنجیر کرده اند شیاطین نفس را
آزاد شد که مهلت شیطان به سر رسید
شب زنده دار گیسوی آن ماه را بگو
بعد از چارده شب یلدا سحر رسید
او دومین تجسم سیب بهشتی است
از شاخه سار نور نبوت ثمر رسید
اذن خداست زائر کعبه پدر شود
بر دست های مادر هستی پسر رسید
من آمدم کبوتر بامت شوم حسن
امروز تا همیشه غلامت شوم حسن
از روح تو به کالبد من دمیده است
آن که مرا ز خاک شما آفریده است
بنگر که دست حق چه قدر خوب دلبرا
عکس تو را به قاب نگاهم کشیده است
از لحظه ی ولادت تو شیر مادرت
با طعم یا علی به دهانت چکیده است
با گریه تا محله ی سادات هاشمی
با کاسه ای به دست، گد

• یکشنبه
• 9
• تیر
• 1392
• ساعت
• 05:08
• نوشته شده توسط
• یحیی

آفتاب از روزن چشم تو پیدا می شود
چشم هایت یک دریچه رو به فردا می شود
واژه واژه، آبیِ احساس تو، سرمشق من
بیت بیتِ شعرهایم رنگ دریا می شود
نیمه ی ماه خدا، افطار مهمان شمام
روزه ام با نان و خرمای شما وا می شود
پس یقین برگِ قبولیِ نماز و روزه ام
آخر این ماه، با دست تو امضا می شود
از گداهای مدینه پر شده بیت الحسن
هر چه قدر آید گدا، جا بیشتر وا می شود
پس مرا هم می شود بین گداها جا کنی
میهمان سفره های نذریِ زهرا کنی
تو امید مردم دنیایی، ای مردِ کریم
جانشینِ حضرت مولایی، ای مردِ کریم
الغرض هر وقت که داری کرامت می کنی
گاه پیدا، گاه نا پیدایی، ای مردِ کریم
شد گدا هم سفره ات وقت غذا محو تو بود
هر چه باشد

• یکشنبه
• 9
• تیر
• 1392
• ساعت
• 05:16
• نوشته شده توسط
• یحیی

آفتاب از روزن چشم تو پیدا می شود
چشم هایت یک دریچه رو به فردا می شود
واژه واژه، آبیِ احساس تو، سرمشق من
بیت بیتِ شعرهایم رنگ دریا می شود
نیمه ی ماه خدا، افطار مهمان شمام
روزه ام با نان و خرمای شما وا می شود
پس یقین برگِ قبولیِ نماز و روزه ام
آخر این ماه، با دست تو امضا می شود
از گداهای مدینه پر شده بیت الحسن
هر چه قدر آید گدا، جا بیشتر وا می شود
پس مرا هم می شود بین گداها جا کنی
میهمان سفره های نذریِ زهرا کنی
تو امید مردم دنیایی، ای مردِ کریم
جانشینِ حضرت مولایی، ای مردِ کریم
الغرض هر وقت که داری کرامت می کنی
گاه پیدا، گاه نا پیدایی، ای مردِ کریم
شد گدا هم سفره ات وقت غذا محو تو بود
هر چه باشد

• یکشنبه
• 9
• تیر
• 1392
• ساعت
• 05:20
• نوشته شده توسط
• یحیی

اي دل از اين نداري خود دست بر ندار
از چشم ِ نو بهاريِ خود دست بر ندار
يعني ز وضع جاري خود دست بر ندار
از حُسن ِ همجواريِ خود دست بر ندار
هر لحظه فرصت نفحاتي دوباره هست
وقتي كريم هست يقين كن كه چاره هست
گفتم بيايم از نفست زير و رو شوم
دنبال نانِ سفره ي تو كو به كو شوم
مثل ِ نسيم با كرمت رو به رو شوم
من هم به لطفِ عام تو با آبرو شوم
دستِ مرا بگير مرا يك ستاره نيست
در كار خير حاجت هيچ استخاره نيست
يك خواستم عطاي تو چندين برابر است
لطف كم تو از سر دنيا فراتر است
اصلا كليد باغ بهشتي بر اين در است
از هر زبان كه ميشنوم نا مكرر است
يك قصه بيش نيست كه ما سر سپرده ايم
هر نانِ تازه را سر اين سفره خورده ا

• یکشنبه
• 9
• تیر
• 1392
• ساعت
• 05:22
• نوشته شده توسط
• یحیی

نیمه ی ماه عشق، عشق آمد
آمد و پا به چشم دنیا زد
رحمت از آسمان سرازیر است
بارش لطف حق شده بی حد
این چه شوری است كه زمین و زمان
همه گویند یا حسن مُمتد
او كریم است و با حضور او
از مُد افتاده است دست رد
مهر او هست مقصد و مقصود
و بهانه است كعبه و معبد
آمده تا امام ما باشد
واجب الاحترام ما باشد
چون قمر در فلك هویدا شد
و نگاهش قرار زهرا شد
شده نقل تمام ارض و سما
كه علی شاه عشق، بابا شد
بر لبش نقش زد تبسمی و
محشری بین خانه بر پا شد
تا كه یك لحظه روی او بینند
بین صدها فرشته دعوا شد
نبی از شوق صورت ماهش
هر دو چشمش مثال دریا شد
شك ندارم كه او شفیع ماست
مجلس او همان بقیع ماست
هر كجا نام توست آن جایم
كه تو

• یکشنبه
• 9
• تیر
• 1392
• ساعت
• 06:37
• نوشته شده توسط
• یحیی

در شب پانزدهم چون که صدایم کرده
هرچه را هست و یا بود عطایم کرده
خودش انداخت از اول به دلم مهر شما
حضرت عشق به عشق تو بنایم کرده
من نی خالی ام و باز کرامات شما
پر از زمزمه و شور و نوایم کرده
من لیاقت که ندارم چو گدایان باشم
لطف بی حد تو ارباب گدایم کرده
پنجه در پنجه من معصیت انداخته بود
تا شدم عبد تو ابلیس رهایم کرده
سال ها بود خزان بر در باغم زده بود
سبزی روی تو از غصه جدایم کرده
شک ندارم که شود عاقبتم ختم به خیر
مادرت حضرت صدیقه دعایم کرده

شاعر : میلاد یعقوبی

• یکشنبه
• 9
• تیر
• 1392
• ساعت
• 06:38
• نوشته شده توسط
• یحیی

حجت رسید حجت حق را تمام كرد
آمد و واژه، حرف، هجا را كلام كرد
آمد بهانه های نماز خدا رسید
باید وضو گرفت و به‌ آقا سلام كرد
ما را گدای حلقه به گوش حریم خواند
او لطف خویش بر سر ما مستدام كرد
روی تو مستی رمضان را حلال تر
زلف تو هر نگاه به شب را حرام كرد
این سیزده حسن كه چنین قد كشیده است...
خندید و باز ولوله ها در خیام كرد
شیرین تر از عسل بنویسد به عشق او
آری حسن برای حسینش قیام كرد
ما چون کبوتران حریم تو یا حسن
محتاج دست های کریم تو یا حسن

شاعر : سید حمید داودی نسب

• یکشنبه
• 9
• تیر
• 1392
• ساعت
• 06:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

یگانه ای و نداری شبیه و مانندی
که بی بدیل ترین جلوه خداوندی
معطل اند هزاران فرشته کاسه به دست
عسل بیاوری از آن لبی که می خندی
به قصد کشتن شاعر شدند هم پیمان
دو چشم مست تو با ابروان پیوندی!
تمام عرش خدا در طواف گهواره
نگاه خیره ی زهرا به طفل دل بندی
به نیمه رمضان و میان صوت اذان...
رطب رسیده به دستان آرزومندی
نمی شناخت رسول خدا سر از پایش
نمی رسید به آن لحظه ی خوش آیندی
نوشته اند تو را از بهشت آوردند
نوشته اند ز عطری که می پراکندی
لبان فاطمه خندان و چشم مولا اشک
نوشته اند تو مولود اشک و لبخندی
برای خیل غلامان چه خوب مولایی!
برای حیدر و زهرا چه ناز فرزندی!
گدا که فرق ندارد تو سفره ات پهن است
درِ

• یکشنبه
• 9
• تیر
• 1392
• ساعت
• 07:34
• نوشته شده توسط
• یحیی

آن را که ولایت(1)حسن نیست
طاعات قبول ذوالمنن(2) نیست
از بعد علی قبای لولاک (3)
جز در خور قامت حسن نیست
آن را که محبت تو ای شاه
چون پاک روان به ملک تن نیست
در حیرتم آنکه این چنین کس
چون مرغ چرا به بابزن(4) نیست
خاک ره هندوی (5) تو باشد
مشکی که به خطه ختن نیست
چون بازوی تو به کسر اصنام(6)
نیروی خلیل بت‌شکن نیست
چون است که دشمن تو ای شاه
برگردنش از قضا رسن نیست
بی نور تو عرش مستقر نه
بی رای تو عقل موتمن(6) نیست
ای شاه قرین یک غلامت
صد همچو اویس در قرن نیست
جز مهر تو مایه جنان نه
جز مدح تو زینت سخن نیست
بی‌ خاتم مهر تو فرشته
جز جان بلیس(8) اهرمن نیست
من بنده دودمان اویم
حقا که درین سخن، سخن نیست
ب

• یکشنبه
• 9
• تیر
• 1392
• ساعت
• 12:44
• نوشته شده توسط
• یحیی