ولادت امام حسین (ع)

مژده ای عاشقان شد بهاران
روشن از این خبر چشم یاران
آمده دومین پور حیدر
شهریار همه شهریان

بر لبِ٬ ملک نغمه ی اقدس کرمنا
مقدمِ٬ حسینت مبارک بود یازهرا
خانه ات٬ شده با قدوم حسین چون جنت
می شود ٬ رها قلب محزون تو از غمها

یاحسین مبارک بود مقدمت یا مولا(۲)

این جهان شده چون گلستان
در بهاران
از قدوم شه ملک ایمان

میبرد٬ دل حوروغلمان
روی جانان
می درخشد چونان ماه تابان

صورتش زند طعنه بر جلوه ی مهر وماه
ذکر ما بود روز وشب یا ابا عبدالله

یا حسین مبارک بود مقدمت یا مولا۲

بند مخالف :

بر مادرش نور عین است
نام ناز ونکویش حسین است
این گل پسر چون پیمبر
میر وفرماندۀ عالمین است

میدهد٬ همه جن وانس وملک را

• چهارشنبه
• 28
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 11:50
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مهی ز برج شرف گشت طالع و تابان
که مهر و ماه فلک را نموده او رخشان

یگانه در دو دریای رحمت داور
سوم امام مبین بانی چهار ارکان

اصول پنج حس و شش جهات و هفت اختر
ریاض هشت بهشت و نظام نه گردان

پی مدایح آنشاه عشری از اعشار
زبان عقل کجا میتوان کند عنوان

شهی که ذات خدا خونبهای او باشد
روا بود که کنم جان بمقدمش قربان

حسین فاطمه نور دو دیده حیدر
قدم نهاد در عالم بجلوه رحمان

شداست قابله لعیا چو بهر این مولود
بخلد فخر و مباهات کرده بر حوران

ز فرش جانب عرش برین مسمم شد
بدست یاری جبریل و گفته یزدان

شدند جمله ز دیدار حضرتش در عرش
ملائک از دل و جان پای کوب و دست افشان

بوجد و عیش و طرب سر بسر قرین گشتن

• چهارشنبه
• 28
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 13:33
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از لطف خدا امشب
دارم خبری بر لب
دلبند علی آمده دنیا

نور ازلی آمد
محبوب علی آمد
روشن شد از او خانۀ زهرا

( حُسن سخن آمد
شیرین دهن آمد ) ( 2 )

در گنبد مینایی
عطر گل شیدایی
پیچیده ز گلزار ولایت

این تاج شرافت را
دریای کرامت را
خلّاق جهان کرده عنایت

( حُسن سخن آمد
شیرین دهن آمد ) ( 2 )

زند بوسه طاها به رخسار ماهش به شادی
زند بانگ شادی به عشق ولایت منادی

چه درّی پدید آمد از بحر عشق الهی
دو عالم شد عاشق به رخسار او با نگاهی

( حُسن سخن آمد
شیرین دهن آمد ) ( 2 )

شد وقت ثنا خواهی
بر دلبر روحانی
میلاد گل فاطمه آمد

او قبله دلها شد
تاج سر گلها شد
مولا و حبیب همه آمد

( حُسن سخن آمد
شیرین دهن آمد )

• چهارشنبه
• 28
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 17:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

نگار ما آمد و شده دلها مصفّا
به یمن او گشته گلستان تمام دنیا

نگار ما در همه جهان همتا ندارد
بهشت زیبا بدون او معنا ندارد

( صبحدم بلبل
با درخت گل
به خنده می گفت )

یار جان پرور
اینچنین گوهر
دریا ندارد

حسین رسید و به چهره اش ایزد نما شد
دل اهل عشق او پُر از نور خدا شد

گل مرتضی در جهان آمد
هدیۀ سرمد
فروغ دل شد

از گُلِ جنت
گلشن عزت
پُر از صفا شد

• چهارشنبه
• 28
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 17:16
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای شه والامنصب یاابی عبدالله
برج شرف راکوکب یاابی عبدالله

یاابی عبدالله یاابی عبدالله

توارض وسماراشرف وعزت وجاهی
عالم همه سائل ولی توسروروشاهی

عزت وجاهی تو پشت وپناهی تو
برهمه عالم/ مشعل راهی تو

ای گل باغ زهرا/یاابی عبدالله
نوردوچشم طاها/یاابی عبدالله
یاابی عبدالله یاابی عبدالله

ازقدم تودنیا باغ جنان گشته
نام شریفت مارا وردزبان گشته

نقل دهان گشته مونس جان گشته

روشن دل ما گشته زانوارولایت
جان همۀ عالم وآدم بفدایت

نور خدایی تو/ شمس هدائی تو
قبله حاجات/ اهل ولائی تو

ای گل باغ زهرا یاابی عبدالله
نوردوچشم طاها/یاابی عبدالله
یاابی عبدالله یاابی عبدالله

مدیون توام دائم ای پسرزهرا
ازهمت توگش

• پنج شنبه
• 29
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 09:44
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دوشم اندر خانۀ دل، جلوۀ جانانه آمد
کز یکی جلوه، منوّر صحنۀ آن خانه آمد
پرتو افکن شد جمالش، روشنم کاشانه آمد
گرد شمع عارض او مرغ دل، پروانه آمد
در تجلّی شد فروغ چهر زیبای محمّد

گفتم: این نورُسته آیا از گلستان که باشد؟
گفتم: این شمع دل‏آرا از شبستان که باشد؟
گفتم: این بِه از مسیحا، راحت جان که باشد؟
گفتم: این با چهر زیبا، روح و ریحان که باشد؟
گفت: باشد جان زهرا، ماه سیمای محمّد

گفتم: آیا کیست این مه با چنین حُسن دل‏آرا؟
گفت: باشد این دل‏آرا، مظهر حق، نور یکتا
گفتم: آیا چیست نامش؟ گفت لکن با معمّا
گفتمش: واضح بفرما کیست این مولود زیبا؟
گفت: می‌‏باشد، عزیزم! یک ز گل‏های محمّد

گفتمش: این ماه چه؟

• پنج شنبه
• 29
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 09:46
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مژده ای دل که دگر سوم شعبان آمد
پیک شادی ز بر حضرت جانان آمد

مژده ای دل که برای دل غمدیدۀ ما
هدهد خوش خبر از نزد سلیمان آمد

خیز ای دل تو بیارای کنون بزم طرب
که دگر موسم اندوه به پایان آمد

مطربا نغمه نو ساز کن و پای بکوب
که به ما مژده وصل شه خوبان آمد

ساقیا باده بده خود بنما سرمستم
زان میی کو به تن خسته ما جان آمد

ظلمت و تیرگی شام الم رفت کنون
روز شادی شد و خورشید فروزان آمد

غنچۀ دهر در این روز بخندید دگر
که به بستان علی نوگل خندان آمد

عطر پاشید به بستان که همه عطرآگین
سمن و یاسمن و سنبل و ریحان آمد

بلبل از لب به ترنم بگشاید نه عجب
که به گلزار نبی بلبل خوش خوان آمد

گوهری از صدف بحر کرم

• پنج شنبه
• 29
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 09:49
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

غزل (استقبال)

(باز اين چه شورش است كه در خلق عالم است)
باز اين چه شادى و چه سرور و چه خوش دم است

باز اين ولادت چه كسى هست در زمين
قنداقه‏اش مزيِّن عرش معظّم است

ساقى به شيعه جام شراب طهور داد
روز ولادتست و همه شاد و خرّم است

اين دوّمين پياله ی سرشار كوثريست
بر چشمه ی مفرِّح او تشنه، زمزم است

در يثرب آمده به جهان سوّمين امام
امروز روز سوّم شعبان اعظم است

اين نورِ تازه باز دميد از كجا كزو
كار تمام شب پره‏ها جمله درهم است

گويا طلوع مى‏كند آن آفتاب عشق
كاين رقص در تمامى ذرّات عالم است

روز سرور احمد و زهرا و مرتضاست
سرهاى دشمنان همه در زانوى غم است

جنّ و ملك به آدميان مژده مى‏دهند
گويا كه

• پنج شنبه
• 29
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 09:59
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شادم که حسین‌بن‌علی آمده بهبه
سرچشمهٔ عشق ازلی آمده بهبه

زد بوسه علی تا به لب لعل حسینش
فرمود چه شیرین عسلی آمده بهبه

عالم شده چون باغ جنان از گل رویش
بهبه چه گُل بی‌بَدلی آمده بهبه

در عشق و فداکاری و ایثار و شهامت
الحق که چه ضرب‌المثلی آمده بهبه

از آذریان پرسی اگر مدحت او را
گویند: گوزللر گوزلی آمده بهبه

همراه حَسن تحت لوای پدر خویش
فرماندهٔ جنگ جَمَلی آمده بهبه

او میگذرد از سر و جان، در رَهِ جانان
زهرا و علی را چه یَلی آمده بهبه

عامل به فرامین خداوند جلیل است
بی‌واهمه مَردِ عَملی آمده بهبه

خورشید بُوَد محو تماشای جمالش
سرمنشأ انوار جَلی آمده بهبه

از کُلِّ جهان، پیر و جوان عاشق اویند

• پنج شنبه
• 29
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 15:05
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول

دیگه امشب،یه دونه فطرس آزادم
دلمو به این سه تا آقا زاده دادم
مست اربابم و عباسم و سجادم

از جام حسین/مست و مدهوشم
امشب زائر/صحن شیش گوشم
با نام حسین/پر زد این دلم
گرد گنبد/ابوفاضلم

یه دلم بقیعه و یه دل تو بین الحرمینه
از تو بین الحرمین جار میزنم،آقام علی بن الحسینه

ای جانم/ابی عبدالله جانانم/ابی عبدالله
دنیامی/یا ابوفاضل آقامی/یا ابوفاضل
سالارم/مددی سجاد دلدارم/مددی سجاد

(حجج الله مدد یا حجج الله)

بند دوم

سرفرازم،به شما همیشه مینازم
اسمتونه روی لب نغمه و آوازم
تا شما اربابمید نوکر ممتازم

با یاد شما/آرومه دلم
با دست شما/حله مشکلم
با نام شما/جون میگیرم و
من دور از شما/زود میمیرم و

• سه شنبه
• 17
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 13:21
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ماه عشق است ماه عشّاق است
ماه دل‌های مست و مشتاق است

در میخانهٔ کرم شد باز
الدخیل این حریمِ رزاق است

ریزه‌خوارش فقط نه اهل زمین
جرعه‌نوشش تمام آفاق است

بی‌حساب است فضل این ساقی
شب جود و سخا و انفاق است

بین دل‌های بیدلان امشب
با سر زلفِ یار میثاق است

«قبره فی قلوب من والاه»
حرمش قبله‌گاه عشّاق است

ماه شعبان رسید! ماه سه ماه
کربلا می‌رویم! بسم الله

السلام ای پناه مُلک و مکان
در یدِ قدرتت عنان جهان

رفته قنداقه‌ات به عرش خدا
تشنهٔ پای‌بوسی‌ات همگان

در طوافت قیامتی شده است
می‌رسد هر فرشته با هیجان

پَر قنداقهٔ تو می‌بخشد
پر و بالی به فطرس نگران

از سرانگشت پاک مصطفوی
جرعه جرعه بنوش شیرهٔ ج

• جمعه
• 3
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 16:47
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شعر کلیدی و کاربردی که برای اجرا در مراسم های ولادت همه ی چهارده معصوم و دیگر اولاد معصومین قابل استفاده می باشد

آمدی جان جهان فخر زمین فخر زمان
آبروی بشریّت شرفِ آدمیان
اشک شوق از قدمت گشته زِ هر دیده روان
ای بهار دو جهان آمدی و رفت خزان
آمدی و شده نازل به خلایق برکات
بر وجودِ تو و بر مَقدمِ پاکَت صلوات

در مسیرِ تو نگردد دل زارم گمراه
راهِ تو راه بُوَد،هر چه به غیر از آن چاه
گل فِشان گشته فلک ذکرِ لبِ کوکب و ماه
شده لا حَولَ وََ لا قوّةَ الّا بالله
آمدی ای به همه،وادیِ تو راه نجات
بر وجودِ تو و بر مَقدمِ پاکَت صلوات

چار قُل،کوثر و صافات به تو می نازد
ذکر و تسبیح و مناجات به تو می نازد
عزّت

• چهارشنبه
• 27
• آذر
• 1398
• ساعت
• 13:02
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

که ! دیده است حلول ستاره جان را
شکفتن گل زیبای باغ ایمان را
.
به افتخار که ! ایزد به مالک دوزخ (1)
سپرده تا بنشاند لهیب نیران را
.
و یا به خازن رضوان خویش فرموده است (2)
که از همیشه معطر کنند رضوان را
.
کدا م مرغ بهشتی بخاک آمده است
که بوی شهپر او مست کرده بستان را
.
مگر بهشت نهان آشکار می گردد
که شور و شوق گرفته است کون و امکان را
.
چه روی داده که انبوهی از ملائک عرش (3)
گرفته راه سرای رسول خوبان را
.
.
.
چه سرنوشت غریبی مگر رقم زده اند
معادلات بشر را چنین بهم زده اند
.
.
.
نظام هندسه از هم دوباره می پاشد
هزار قاعده با یک اشاره می پاشد
.
هزاره لب و فریاد می شود آغاز
سکوت گنگ زمین را هزاره می

• دوشنبه
• 4
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 14:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دل خراب عاشقا مست می ِه
سبوزدن ز باده ها پیاپیه
مست مستم ای ساقی
می بده زسبوی مشتاقی
دردی کشم از جام عشق
تشنه لبم بر می باقی
شبی ه که دلامون مجنونه
کربلا رفت نمون آسونه
با اینکه همگی شادن اما
( نمیدونم چرا دل۲ (گریونه)۳
عزیز فاطمه زهرا ۳یامولا یامولا
________________________
شب سرور و شادی اهل سماست
عیدی ما تو دستای خود خداست
امشب عالم مسروره
از صفای قدم ثارالله
دلهامون غرق نوره
ذکر همه یا اباعبدالله
هر کسیکه به شما دلبسته
اززمین و زمونه بگسسته
کبوتر دله بی سامانم
(رو گنبد طلاتون۲ (بنشسته)۳
عزیز فاطمه یابن الزهرا۳یامولا ۲
_________________________
فطروس به قنداقه مولا دخیله
گهواره جنبان حسین ج

• چهارشنبه
• 6
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 16:24
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

آسمان شد آفتابی! عید آورده خدا
انبیا غرق شعف! لرزید پشتِ اشقیا
آمد و شد پنجمین آیینۂ آلِ کسا
نام او را با طلا حک کرد موسی بر عصا

روز و شب خیل گدا محض ِ گدایی میرسید
بسکه فطرس بالِ خود را بر رخِ عالم کشید

دست حق یکباره او را از همه سر کرده است
رزق عالم را به زیبایی مقدّر کرده است
خاک را برداشته؛ با نام او زر کرده است
عرش در میلادِ مولایم چه محشر کرده است

میگذارد دست میکاییل پیش ِ مادرش
تاجی از فیروزه و الماس بر رویِ سرش

کلّ عالم شد برای او غلام ِ خانه زاد
ماه و خورشید و ستاره، کهکشان و ابر و باد
تا خدا حس کرد خاطرخواهِ عشقش شد زیاد
خواند بعد از هر اذان، در هر دو گوشش "اِن یکاد"

از کجا آورد

• پنج شنبه
• 7
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 17:19
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

پیک الهی از سماء آورده امشب این خبر
از لطف خاص کبریانخل ولا داده ثمر
ازبیت زهراوعلی خورشیددین شد جلوه‌گر
دخت پیمبر فاطمه در دامنش دارد قمر
جانان پیغمبر بود بر فاطمه نور دو عین
شمع وجودعالم و مولای مظلومان حسین

درشهریثرب شیعیان خورشید انور میرسد
از نسل آل مصطفی ماه منور می‌رسد
یاس معطر می رسد جود مصور می‌رسد
سوم امید عالم و بر شیعه سرور می‌رسد
روشن شده ارض وسماامشب ازاین نورجلی
زینت فضای این جهان گشته حسین بن علی

در آسمان دین حق ماهی دلارا آمده
سوم گل باغ ولا از نسل طاها آمده
نور دو چشم مرتضی عالی اعلا آمده
مولا حسین بن علی فرزند زهرا آمده
امشب زمین وآسمان ازمقدمش روشن شده
چون جنت ورضوان حق ب

• شنبه
• 9
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 01:18
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مدینه غرق در نور و سرور است
به هرجا بنگری شادی و شور است
مدینه گشته همچون وادی طور
شده بیت علی نور علی نور
در رحمت به روی خلق وا شد
همه عالم پر از شور و نواشد
مدینه غرق در نور است امشب
علی شادان و مسرور است امشب
لبالب نور حق بیت الشرف بین
کنار فاطمه شاه نجف بین
مدینه بار دیگر گشته گلشن
بگو یا مرتضی چشم تو روشن
همه حوران جنت جمله در صف
تمامی دسته گل بگرفته بر کف
که ناگه کل عالم منجلی شد
پر از نور خدا بیت علی شد
که سر زد در مدینه نور یزدان
به دنیا آمده خورشید تابان
گلی وا شدز گلزار ولایت
که دارد بر جهان لطف و عنایت
گلی که بر علی نور دو عین است
صفابخش همه عالم حسین است
شده محو نگاهش دخت طاها
بریز

• شنبه
• 9
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 01:18
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مه دمیده در سوم شعبان
آمده حسین جلوه ی جانان
نوری ز سوی خدا(رسیده)۲
ماهی چومه تمام (دمیده )۲
کس مهی چو روی او (ندیده)۲
امشب شده شاد (دل زهرا)۲
آمده دنیا (گل زهرا )۲
حسین حسین جان(حسین جانم)۲

آمد به جهان عزیز سرمد
سومین گل از آل محمد
کوثری بود ماه (جمالش )۲
حیدری بود خوی و(خصالش)۲
مصطفی بودمحو (کمالش)۲
با عطر و بوی (جنان آمد )۲
مشکل گشای (جهان آمد )۲
حسین حسین جان( حسین جانم )۲

آمده گل باغ پیمبر
پور فاطمه عزیز حیدر
هدیه آمده امشب (ز سرمد)۲
بر پا به جهان جشن (موید)۲
آمد نوه ی پاک( محمد )۲
گلبن عترت( رسید از راه)۲
شافع امت (رسید از راه )۲
حسین حسین جان( حسین جانم )۲

یا حسین شما رمز حیاتی
مولا

• شنبه
• 9
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 01:22
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تو آمدی که بفهمیم کارمان لنگ است
میان ما و حقیقت هزار فرسنگ است

به طرز پرچم بالای گنبدت گفتی
که رنگ خون خداوند سرخ پررنگ است

تو آمدی که ز صلح حسن دفاع کنی
حسین ذهن من اما همیشه در جنگ است

گلوی اصغر تو قطره قطره ثابت کرد
که باغ گل بشود غنچه‌ای که دل، تنگ است

غلط شنید تورا گوش های کر یک عمر
وگرنه ذکر تو موسیقی اش خوش آهنگ است

چگونه بگذرد از این مسیر ،آیینه
که دامن همه‌ی کودکان پُراز سنگ است

به مکتبی که شروعش هدایت حُر شد
کلاس غیرت عباس، آخرین زنگ است

به ضرس قاطع کرب و بلا جهان فهمید؛
برای شیعه حسین اسم نیست، فرهنگ است

• شنبه
• 9
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 14:57
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

صاحبِ عرش مُعلّی؛ یاحسینِ بن علی(ع)
ضامنِ اهل تولّی؛ یاحسینِ بن علی(ع)

آمدی در هاله ای از نور! فوقَ کلّ نور
ماهِ در آغوش ِ زهرا(س)؛ یاحسینِ بن علی(ع)

ذکر میگفت و تو را بوسید و شب تا صبح بود-
دستِ تو در دستِ بابا؛ یاحسینِ بن علی(ع)

عاشقت شد آسمان! از ماهِ خود دلسرد شد
گفت ای ماهِ دل آرا؛ یاحسینِ بن علی(ع)

فطرس از قنداقه ات یک جفت بال و پر گرفت
سجده کرد و گفت آقا؛ یاحسینِ بن علی(ع)

آمدی و باز شد قفلِ دخیل سائلان
باب شد «اُنظُر إلینا»؛ یاحسینِ بن علی(ع)

گوشۂ چشمی بفرما، از کرم لبریز کن-
کاسۂ خیلِ گدا را؛ یاحسینِ بن علی(ع)

تحتِ فرمان تو و جانش به جانت بند بود
عشقِ ساقیِ العطاشی؛ یاحسینِ بن

• یکشنبه
• 10
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 16:36
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

امشب حسنات می فرستد زهرا
برشیعه برات می فرستد زهرا

درهای بهشت وا شده پس حتماً
دارد صلوات می فرستد زهرا

• پنج شنبه
• 14
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 03:05
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

ای بر تو سلامِ اهل عالم
وی بر تو درود آل خاتم

ای روح نماز اهل بینش
مقصود خدا ز آفرینش

ای رحمت حق، حَفَتَهُ مِنک
احیای قلوب، تَحتَ ظِلِّك

ای شاخصه ی خدا پرستی
محیا و مماتِ کلِ هستی

ای کهف حَصین، غیاثِ مضطر
کشتیِ نجاتِ خلق، یکسر

منجیِ بشر ولادتِ توست
الگوی بشر شهادت توست

تو حجت روزگارهایی
امّید گناهکارهایی

ای در طلب هدایت حق
راضی شده بر رضایت حق

تو قله ی قاف هَل اَتایی
تو آینه دار اِنَّمایی

ای مظهر ذاتِ اسم اعظم
سر تا قدمت رسول اکرم

ای جلوه گهِ علیِ اعلا
وی هیبتِ تو شبیه مولا

ای خیر کثیرِ نورِ کوثر
مستوره ی سوره های مادر

تو جوششِ خونِ مجتبایی
تو خامسِ آل مصطفایی

بر تو حسن احترام کرد

• پنج شنبه
• 14
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 17:54
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

صدای پای خدا می‌رسد به گوش بیا
سبو به دست و غزلخوان و باده نوش بیا
بگیر بیرق میخانه را به دوش بیا
به بزم آمدن پیر می فروش بیا

دوباره صحبت هل من مزید آمده است
خدای عشق در انسان پدید آمده است

صدای پای بهار است، عید می‌آید
به قفل بستهٔ دلها کلید می‌آید
کسی که دل به هوایش تپید می‌آید
خبر دهید به فطرس امید می‌آید

بیا که یأس مرام خدا فروخته‌هاست
شب رسیدن آقای بال سوخته‌هاست

به تشنه‌ای که به دام سراب افتاده‌ست
بگو که کشتی رحمت به آب افتاده‌ست
فقط نه از سر فطرس عذاب افتاده‌ست
دهان هرچه گنهکار، آب افتاده‌ست

پیاله‌ها همه از این شراب پر شده است
به هر کسی که نظر کرده است حر شده است

حسین آمده تا خلق،

• پنج شنبه
• 14
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 18:00
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

خورشید در آسمان زهرا آمد
کشتی نجات سوی دریا آمد

هر کس پیِ دنیای خودش هست ولی
دنیای من امروز به دنیا آمد

• پنج شنبه
• 14
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 18:53
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

تا از رخ ماه ما نقاب افتاده است
از چشم ملايك آفتاب افتاده است

اي تمانده به گرداب گناهان برخيز
كشتي نجات ما به آب افتاده است

از سوره "والشمس"دلم شد آگاه
كه از پي خورشيد ز راه آيد ماه

يك روز پس از حسين عباس آمد
لا حول ولا قوه الا بالله

معبود علي بن حسين بن علي
مسجود علي بن حسين بن علي

گفتم به خدا زينت عُباد تو كيست
فرمود علي بن حسين بن علي

• پنج شنبه
• 14
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 19:09
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

آیات عاشقی است که تنزیل می شود
یس و مریم است که ترتیل می شود

کوثر و مُلک بوده و والفجر هم رسید
قرآن فاطمه است که تکمیل می شود

سبِّح بحمد ربِّک یا مرتضی علی...
با این پسر ز شأن تو تجلیل می شود

کشتی عشق او که دلش را به آب زد
دوزخ یقین نمود که تعطیل می شود

بسم خدای فجر و قسم بر لیال عشر
کانون عاشقی است که تشکیل می شود

إنی أنا الغریب زمان ولادتت...
با سرخی گلوی تو تاویل می شود

• پنج شنبه
• 14
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 19:48
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

تو را آفریده برای خودش
تو را برده تا ابتدای خودش

تو محو خدایی و او محو تو
شده غرق در جلوه های خودش

هر آن جا خدا بوده تو بوده ای
تو را برده او پا به پای خودش

تو را می پرستم اگر میل اوست
به تن کرده بر تو ردای خودش

تو رازق، تو غافر، تو نعم الامیر
نشانده تو را پس بجای خودش

نمازی بخوان تا خدا بشنود
ز لب های سرخت صدای خودش

نه اینکه خدا خون بهایت شده
شد اصلا خودش خون بهای خودش

نه تنها مسیحی که حتی مسیح
بگیرد ز دستت شفای خودش

نگاهت به هر کس که افتاده است
نوشته دلش را گدای خودش

• پنج شنبه
• 14
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 19:51
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

با هر قنوتِ نمازم؛ در دست، دفتر گرفتم
پای مناجاتِ شعرم؛ مضمونی از سر گرفتم
اینجا که من ایستادم؛ درگاهِ دارُالاجابه‌ست
صاحب‌حرم که بماند؛ من حاجت از در گرفتم
گفتم تهی‌دست هستم؛ دیدم قنوتم طلا شد
از خواهشِ کاه گفتم؛ یک کوه، از زر گرفتم
دستانِ سینه‌زنم را؛ از پینه‌ی دستِ بابا
سرچشمه‌ی اشکِ خود را؛ از شیرِ مادر گرفتم
من فطرسِ روضه‌گردم؛ با بال‌های شکسته
زیر عَلم گریه کردم؛ از تیغه‌اش پَر گرفتم

در اولین شوقِ پرواز؛ آنقدر بالا پریدم
از آسمان هم گذشتم؛ آخر به گنبد رسیدم

تا روی گنبد پریدم؛ دیدم حرم نوحه‌خوان است
گلدسته تکبیر بر لب؛ می‌گفت وقتِ اذان است
اشکم فراتِ وضو شد؛ رو به ضریح ایستادم
گفتم همین

• یکشنبه
• 24
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 01:35
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

ماه شعبان است و ماه رحمت است
رزق مشتاقان نگاه رحمت است

ماه شعبان است و جانان آمده
عید بخشش،عید غفران آمده

ماهِ دل دادن به اولاد علی
جان به قربان دلِ شادِ علی

ماه لبخند و سُرورِ عالمین
مولِد سجاد و عباس و حسین

دل زِ فیضِ این سه عبدِ حق نما
هم مدینه می رود هم کربلا

ما همیشه پیروِ این مکتبیم
ما فدایی های راه زینبیم

می خورم سوگند بر خون شهید
گردد آخر سرنگون کاخ سفید

لاله ی سرخ حسینی می شویم
رَهروِ راه خمینی می شویم

ملّت ما با دعای بوتراب
ایستاده پای حفظِ انقلاب

آی مسئولین ایران بشنوید
حرف رهبر با دل و جان بشنوید

حرف او سرلوحهٔ کار شماست
دل سپردن ها به آمریکا خطاست

جملگی باشید با صدق و ی

• دوشنبه
• 8
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 11:06
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ماه در سوم شعبان چو هلال آمده باز
عشق و احساس به سر حد کمال امده باز

چشمه ی فیضِ خداوند که سر منشأ آن
از قدمگاه حسین است زلال آمده باز

دِینِ اربابیِ او طاعت حق است که بر
گردن پیر غلامش چو مدال آمده باز

به ملائک خبر آمد که ز الطاف حسین
به تن خسته فطرس پر و بال آمده باز

با گل باغ ولا بلبل شوریده سری
از دیار ازلش بهر وصال آمده باز

تا شکوفا شجر پاک نبوت بشود
به گلستان علی تازه نهال آمده باز

طبع مسکین (حسن) بر سر ذوق آمده چون
بر در خازن وصفش به سؤال آمده باز

تا تغزل کند از مدح همان کس که شده
مادحش آیه تطهیر مجال آمده باز

• دوشنبه
• 15
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 11:24
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور