شور
بابی انت امی و نفسی
و اهلی و مالی یا اباعبدالله
تو جان جهانی جانها بفدایت
عقبای منی تو دنیا به فدایت
بابی انت.....
ای آب حیاتم محیا و مماتم
با ایل و تبارم مولا بفداتم
بابی انت.....
ای آبرویم از خاک سر کویت
دنیا نمی ارزد به یک سر مویت
بابی انت
الهی رضا" برضائک
صبرا" علی بلائک
لا معبود سواک ۲
یا غیاث المستغیثین ۳
فدای ره تو سر من
پدر مادر و پسر من
علی اکبر من
علی اصغر من
کشته ات شد آل یاسین
که بماند دین و آئین ۲
یا غیاث المستغیثین ۳
دلا حق پرسته حسین است
شهادت به دست حسین است
منما ما رو جدا
یک دم از شهدا
قصه ی فرهاد و شیرین
کجا و این عشق دیرین ۲
یا غیاث المستغیثین ۳
مانده ام تنها تر از تنها، نگاهم کن حسین(ع)
خسته ام! خسته از این دنیا، نگاهم کن حسین(ع)
دستهایم نذر چشمانت سخاوتمند بود
کو؟ کجا رفت آن دل دریا؟! نگاهم کن حسین(ع)
با خجالت گوشۂ هیئت نشستم غرق اشک
روسیاهم! آمدم آقا، نگاهم کن حسین(ع)
نفْس طغیان کرد و از من حالِ خوبم را گرفت
با خود آوردم گناهم را، نگاهم کن حسین(ع)
خوب میدانم بدم امّا بزرگی کن بیا...
در میام روضه این شب ها، نگاهم کن حسین(ع)
با دل و جان مادرت را دوست دارم مثل حُر
پس به جان مادرت زهرا(س)نگاهم کن حسین(ع)
کنج کشتیِ نجاتت کاش جایی داشتم
کاش جایی داشتم آنجا، نگاهم کن حسین(ع)
در دو دنیا مطمئنّم که به دردم میخوری
من به دردت میخورم آی
شفیع المذنبین حسین
خورشید پنجمین حسین
ای عزت آفرین حسین
تو عشق منی
ای خون خدا مصباح هدی ای آب حیات شه کرببلا
ای درد و دوا ای نور دعا از تو برکات شه کرببلا
قبله ی دلها یا حسین
یوسف زهرا یا حسین
ساقی سقا یا حسین
سیدالعطشان یا حسین
ای زاد العارفین حسین
ای عشق آتشین حسین
ای شاه اربعین حسین
توعشق منی
ای جان جهان ای خط امان فرمانده من شه کرببلا
ای روح و روان ای عشق گران فرمانده من شه کرببلا
ای سرو سامان یا حسین
معنی قرآن یا حسین
بر لب باران یا حسین
سیدالعطشان یا حسین
هركي برات سينه زده سنگتو به سينه زده
واسش دعا كردي كه تا هيئتت آقا اومده
هركي كه مست روضه شد گفته اينو تو ميكده
حالم بده...
تو دلم غمه حسينه
رو لبم دمه حسينه
علمه آقام اباالفضل
زير پرچمه حسينه
خوشبحاله هركسي كه
توي عالمه حسينه
دلم رو برده اوني كه دلش اندازه ي يه درياس
ته مرامه به دلم شده ثابت كه خيلي آقاس
گل بهاره ، فلك سواره
ميگم دوباره علمش تا هميشه بالاس
" يا حسين غريب مادر... "
——————————
دنيا چقدر كوچيكه و خيلي بزرگه كربلات
چي غير از اين سينه زني نوكرتو ميده نجات
اون لحظه كه اشكم مياد ميگم آقا تو روضه هات
جونم فدات...
تو در اختيار من باش
همه جا كنار من باش
به دلم مياد غم تو
غمه روزگار
زینب که سینه او خود مدفن حسین است
روحش چنان لطیف است گویا تن حسین است
یارب چه نشئه گل کرد؟ ظلم است و استغاثه!!!
دست سنان و اخنس بر دامن حسین است
مقتول عشق جز خود قاتل نمی شناسد
خون حسین اینجا در گردن حسین است
بر ناکسان حرام است تشریف پادشاهی
ای شمر این که بردی پیراهن حسین است
دل کندن از دو عالم سهل است پیش زینب
آن جلوه ای که سخت ست جان کندن حسین است
قاسم وداع دارد تا حشر یا که اکبر؟
این موج گیسوی کیست بر گردن حسین است؟
زد بخیه زلف قاسم زخم گناه ما را
مژگان اصغر اینجا خود سوزن حسین است
فرقی ندید "معنی" بین رقیه و شاه
رأس حسین اینجا بر دامن حسین است
پرچمت را هر کجا دیدم دویدم یا حسین
زیر این پرچم همیشه خیر دیدم یا حسین
من زمین گیرم ولی تو دستگیرم بوده ای
غیر خوبی از شما چیزی ندیدم یا حسین
هر کسی که ذکرتان را گفت ، آقای من است
از کسی که دور بود از تو بُریدم یا حسین
کودکی ام خوب یادم هست که بارِ نخست
از لب بابای خود نامت شنیدم یا حسین
خاطرات کربلا هر لحظه همراه من است
یاد لحظه لحظه اش آهی کشیدم یا حسین
یاد باد آن روزگاری که میان صحنتان
چون کبوتر دور گنبد می پریدم یا حسین
بهترین ایام عمرم در حرم بود و گذشت
حال ، اما از فراقش من خمیدم یا حسین
تو با نیزه ها هم قدم میشی
منم با سرت همسفر میشم
چی بدتر از این که چهل روزه
که با قاتلت همسفر میشم
تو رو نی زینب بی کس و تنها
تو رونی زینب بین بازارا
تو رو نی زینب بزم می ای وای
تو رو نی زینب رو خار صحرا
نه سقایی
برام مونده نه سالار
هنوز زینب
چش انتظاره برگرده علمدار
ولی ای کاش
نبینه زینبو میون بازار
میمیره علمدار
بند دوم
روی لبهات آیه های قرآنه
میگرده دورت سنگ جای پروانه
داره خون تازه میریزه لبهات
زبون تو پر از ذکر علی جانه
میترسم نقش زمین بشه ماهم
چی شد که به کربلا رسید راهم
ندارم عادت به کوچه و بازار
همیشه عباسم بوده همراهم
نه سر داری
که روسرم بزاری
نه میتونم
سرو روپات بزارم
بلند میگم
تو تمومِ عالم جز تو ندارم
روی نیازم رو درِ خونت میارم
کربلا تاب و تبمه اسم تو روی لبمه
من اگه بدم اما میدونم
میده اسمت صفا به جونم
اباعبدالله
امان امان ای دل امان امان ای دل
حرمِ شریفت کربو معلا
به خلقتِ تو مینازه خالقِ دنیا
از تو همش دم میزنم
فخرم اینه سینه زنم
من غلامِ توام تو امیرم
بی توسل به تو میمیرم
اباعبدالله
امان امان ای دل امان امان ای دل
دلِ منو دریاب مهربون ارباب
یادِت می افتم همیشه تا میخورم آب
یادِ لب عطشانیه تو یادِ پریشانیه تو
دل بسوزه برای تو آقا
شدی مذبوحِ دشتِ بلا
اباعبدالله
امان امان ای دل امان امان ای دل
میونِ خلایق از همه پستن
اونا که راهِ آبو بر روی تو بستن
ب
یا ابا عبدا...الحسین(ع)
مستم از میکده ی کویت ابا عبدا...
دائما میل دلم سویت ابا عبدا...
مرغ دل دیرزمانیست پناه آورده
زیر آن طاق دو ابرویت ابا عبدا...
گر دهندم همه عالم، ندهم در عوضش
تاری از سلسله ی مویت ابا عبدا...
چار گوش دل من تا به ابد می باشد
وقف شش گوشه ی دلجویت ابا عبدا..
شده مسعای همه، فاصله ی این دو حرم
تو و عباس خدا جویت ابا عبدا...
برتر از خاک بهشت است برای شیعه
خاک آن مرقد مینویت ابا عبدا...
قرنهاییست که هر مرد وزن آزاده
عاشقت گشته و رهپویت ابا عبدا..
سرور کل شهیدانی وحیّ وجاوید
هر شهیدی شده همسویت ابا عبدا...
کربلا کعبه آمال همه اهل دلست
اهل دل جمله ثنا گویت ابا عبدا...
در
بهشتم، زمینه کربلا
چقد دل نشینه کربلا
از الان، چه تب و تابی دارم
برا اربعین کربلا
..........
راه عشق تو بی پایان
بزم عشق تو طوفانی
کاش منم بخری اقا
مثل راهب نصرانی
..........
اسم تورو اگه نبرم مى ميرم
ايشالا اربعين توو حرم مى ميرم
حسين ثارالله
__________________________________
هلاکم،هلاک ِکربلا
پلاکم،پلاکِ کربلا
الهی، كه با لباى تشنه
بمیرم،رو خاکِ کربلا
..........
درد عشق تو بی درمون
زخم عشق تو بی مرهم
خوب و بد اومدیم امشب
تا که تو بخری درهم
...........
پای علم تو نشینم میمیرم
خواب حرم تو نبینم میمیرم
حسين ثارالله
__________________________________
توو صبحِ، سپیده کربلا
دل من، رسیده کربلا
دلم از روز ازل خورده به نامت ارباب
کن دعا تا که شوم عبد مدامت ارباب
گر دهی یا ندهی حاجت من میدانی
تا قیامت شده ام عاشق نامت ارباب
به همان ذکر حسین جان که نوای زهراست
نام تو در دو جهان کرده قیامت ارباب
لحظۀ روضه چه باکم ز گنه معتقدم
نفس وحشی بشود وحشی و رامت ارباب
بِشِکن بال و پرم را که کنون آمده ام
نتوانم که پرم از سر بامت ارباب
دیدن کرب و بلای تو نصیبم چو نشد
کنم از دور ز دل عرض سلامت ارباب
تو بیا جان یتیم حسنت کن نظری
تا شوم نوکر دربست و غلامت ارباب
جان قاسم تو بیا و بخرم، تا بشوم
سینه بشکسته فدایی قیامت ارباب
مستم از باده ی لعلی ز عسل شیرین تر
قاسمی مسلکم و تشنه ی جامت ارباب
تیغ بر
یا حسین(ع)
بر حسین بن علی عاشق مادرزادم
پای در جاده ی عشقی ازلی بنهادم
مادر از کودکیم هیئتی ام کرده ومن
شکر گویم که در این راه ومسیر افتادم
مجلس روضه ی او معرفتم افزاید
با غمش من زغم هر دو جهان آزادم
تار و پود دل من بافته با مهر حسین
لطف حق بوده که اینگونه به او دل دادم
هست شش گوشه او کعبه آمال همه
گر شود دیدن آن قسمت من دلشادم
از زمانی که شد ارباب دلم مولایم
روز نوکر شدنم گشته مرا میلادم
هر محرم که شود رخت عزا می پوشم
غیر او هر چه که باشد برود از یادم
نوحه خوانم ز غمش بر سر وبر سینه زنم
یاحسین است به روز وبه شبم فریادم
دارم امید که ارباب شب اول قبر
دست بگرفته زمن زود رسد بر دادم
شعر:
اربابم ، میبیني باز بي تابم
بیا منو دریابم ۲
اربابم ، اي سکوي پَر تابم
بیا منو دریابم ۲
حالِ منو ، میبینیو ، از من خبر که داري
کي میشه که ، بازم آقا ، منّت سَرم بزاري
آقا دوباره اربعین ، بازم حرم بیاري ۲
ذکرِ تلاطمه دلم حسین
تو رو خُدا نکُن ولم حسین
با تو سرشته شُد گِلم حسین ۲
امیري نعم امیري یا حسین
اربابم ، شیوه ي توآدابم
بیا منو دریابم ۲
اربابم ، اي ذکر بعدِ آبم
بیا منو دریابم ۲
اي بهترین ، آقا ترین ، سُلطانِ رو زمیني
تو بهترین ، آرامشه ، اون روزِ ، واپَسیني
طوفانِ ، شعرِ ، شاعران ، در روز اربعینی ۲
زمزمه ي لبه حسن حسین
تویي بهشته سینه زن حسین
اي کُشته ي دور از وطن حسین ۲
امیري نعم
خدا رو شكر از تو دم زدم
خوشيمو با تو رقم زدم
تو اشك چشم منو ببين
مگه يادم ميره اربعين
توي صحن تو قدم زدم
ابي عبدالله دل من بي تو آشوبه
ابي عبدالله تو كه باشي حالم خوبه
ابي عبدالله واس تو قلبم ميكوبه
همه دنيامو پاي تو دادم
بخدا كه نميره از يادم
رسيدم بين الحرمين آقا
دم صحنت با گريه افتادم
" اللهم الرزقنا كربلا... "
——————————
حسين مني گفته رسول
شد حرز گردنبند بتول
دوباره ميگم عشق مني
با اين اشكو اين سينه زني
همه اعمالم ميشه قبول
ابي عبدالله همه عالم مجنون تو
ابي عبدالله دل زارم قربون تو
ابي عبدالله شدم امشب مهمون تو
قسمت ميدم به غمت آقا
بگو بازم ميخرمت آقا
داره اربعين ميرسه از راه
منو
خاطـره هـای دلمو زنده کرد
روضـه کـربلای تو یا حسین
بـا یـه عـلاقـه ی بـی نهـایت
سینه زدم برای تو یا حسین
دلــم شـــده مـسـت گـنـبـد زیـبـای تو
گذاشـته زهرا دسـتامو تو دستای تو
نشستم آقا عمری به تماشای تو
نـور نـگــاهـت آقـا بـه دلـم تـابـیـده
لطف تو ای اربابم رو سرم باریده
کرببلا همیشه خونه ی امیده
یا ثارالله اربابم
⬇️ بند ۲
دست توئه دوای قلب خسته
این روزا آقا خیلی بی قـرارم
درد دلامـو حـرفمـو هـمیـشـه
مـن با رقـیه درمـیون میزارم
تـا اسـم کـربـلا میـاد نفـسـم میـگـیـره
دلـم بدون شـش گـوشه تـو میمیره
به عشق تو ثارالله دل من اسیره
فــــدای تـــو اربـــابـــم دل دریـــا داری
حریـم نــاب و
شده کارِ چشماتون آقا ذره پروري
مادرت انتخابم کرده واسه نوکري
تويِ رویا دیدم کربلا منو میبري
رویايِ هر روزُ شبم شده حرم حرم
تنها فکرِ تويِ سرم شده حرم حرم
حسرت پدر مادرم شده حرم حرم
لطفی کن / جون مادرت بیا حرم ببر
لطفی کن / بیاُ یه بارم آبرو بخر
سالاري اباعبدالله
از قدیم ندیما اسم من شده سینه زن
زخمیِ سینم اما آقام پاره پاره تن
من فدايِ غربت شما شه بی کفن
با صورت خوردي رو خاك گرم کربلا
چه گردُ خاکی شده اي واي تو قتله گاه
هر طرف کشیدن بدنت غریب آقا
نیزه ها / هرکجاي پیکرت نشسته بود
همه ي / استخوناي تنت شکسته بود
واویلا حسین واویلا
پاشو غیرت الله خوابیدي در برابرم
پاشو تا ببینی خاکیِ سر و معجرم
آهنگ شبهاي دلم اللهم الرزقنا حرم
ذکر لب من دم به دم اللهم الرزقنا حرم
کربلا عشق لم یزله / طعم اون احلی من عسله
با شنیدن اسم تو آقا / میپرم صحنت با عجله
تا که پرچم تو رو سرمه / هیئتت واسه من حرمه
با تموم وجود حس میکنم / مادرت زهرا مادرمه
اي دینم / تا عمر دارم به پاي تو میشینم
میگیره قلب من آقا تو سینم
رقیه مذهبُ حسین آئینم
اربابم (آقام آقام آقام آقام ثارالله)
عطر چائیه روضه هات میبره دلو کربلات
هروله ي سینه زنات دلو میبره کربلات
پا بذار امشب رو سرمون / عبایی از رحمت بتکون
چشم بپوش از اعمال بدم / برپاکن مجلس آشتی کنون
باب میل تو آقا نشدم / قطره موندمو دریا نشدم
دوري از حزمت حقه منه / لایق کربلا
ذکر تو جنون انگیزه / کاسه دلم لبریزه
هرچند به پیش مقدمت / سرمو بدم ناچیزه
لب ترکنی خونم آقا / به پاي شما میریزه
نبضم با اسم زیبات میزنه/ دلم یه عمره بیت و حزنه
نوکریمو به دنیا نمیدم/ ارباب من شه بی کفنه
ز خوبیِ تو شرمنده شدم / با بدیام یه بازنده شدم
تو هجوم هوس ها و گناه/ به روضه هات پناهنده شدم
مهر تو باز تابید / عشقو به من بخشید
حکم گدائیم شد تمدید
(یا اباعبدالله) مولا
با یه کرم ثارالله / زیر علم ثارالله
با اذن زهرا مادرش / بریم حرم ثارالله
از درب هیئت تا حرم / میگیریم دم ثارالله
سلام ما به تو شاه کریم / یه عمریه برات سینه زنیم
دعوتمون بکن دستِ جَمی/تو حرمت به پابوس برسیم
آقا به جون این سین
اومدم روبه راه بشم / آقا دور از گناه بشم
واسه تو نذر مادرم / خادم روضه ها بشم
قباله ي دلمو خود خدا زده نامت
من همونم اون آقا کبوتر روي بامت
نکنه بگی برو دیگه نیا نمیخوامت / آقا
نشونه ي سازشمه / اشک چشام خواهشمه
خواهشمه خواهشمه
آقا دارم دق میکنم / اسم تو آرامشمه
خواهشمه خواهشمه
حسین واي
دل من داره میپوسه / دوري تو یه کابوسه
آقا برات کربلام / دست خودت رو میبوسه
از صدقه سرته که منو با تو میشناسن
همه ي نوکراتم مثه خودت آقا خاصن
سینه زنه هیئتن تا بیمه ي عباسن / آقا
عشقت همه حاصلمه / دوري ازت قاتلمه
قاتلمه قاتلمه
آقا دارم دق میکنم / مشکل من فاصلمه
قاتلمه قاتلمه
حسین واي
شور زیبا از شاعران گرانقدر ا
زير دينتم تا ابد
جا ميدي تو به خوب و بد
عاقبت به خير اونه كه
جز تو از كسي دم نزد
از دست دلم آقا ديگه پريشونم بي تو نميتونم
اين شبهاي رؤيايي راهم دادي حالا با تو غزل خونم
ميده ما رو شفا خاك اعلاي تو
در پناه خدان گريه كن هاي تو
يا حسين يا حسين
وقتي اسمتو ميبرم
ميشه حاجت آخرم
وعده ي همه نوكرا
اربعين پياده حرم
ميسوزه دلم وقتي پيشت مياد مادر با حالت مضطر
ميخونه برات نوحه رو خاك گرم اين صحرا شدي بي سر
فاطمه س عاشق عطر و بوي حسين
العطش ميرسد از گلوي حسين
ياحسين يا حسين
----------------
شعر و سبك: حمید جوادزاده
بند ۱
اومــدم بـه زیـر بـارونه حرم
برا من هـمیشه درمونه حـرم
آرزومـه شـب جمـعه ای بیام
تا بـشم دوبـاره مهمونه حرم
پره عطر روضه هاته نفسام
دلم آروم میگیره بایه سـلام
من نیومدم ولی مـهمون من
بشو آقا قدمـت روی چـشام
افـتاده آقـا
این نوکر تو عمری به پات
خستم بخدا
محـتاجـم بــازم بـه دعـات
میدونی خودت
مـیـمـیــرم بـی کـربـبـلــات
حسین دنیای منی
حسین مولای منی
حسین مجنون توام
حسین لـیلای منی
یا ثارالله وابن ثاره
بند ۲
شده عشـقت همـه حـاصل من
بودی و هستی تو شاه دل من
هـمـه دردم ایــنـکـه دورم ازت
چرا حل نمیشه این مشکل من
گـدای تـو هـمـیشـه مـحـترمـه
هــمــه روزه دعــای مــادرمــه
کـه بـیـام ز
ای قبله ی عالم که قتیل العبراتی
تو خون خداوند رها در فلواتی
اقرار قشنگیست که در دایره ی عشق
دلچسب ترین واژه ی فرهنگ لغاتی
در رگ رگش نشانۀ خوی کریم بود
او وارث کمال پدر از قدیم بود
دست عمو به گیسوی او چون نسیم بود
این کودک شهید که گفته یتیم بود؟
وقتی حسین سایۀ بالای سر شود
کو آن دل یتیم که تنگ پدر شود؟
در لحظه‌های پر طپش نوجوانی‌اش
با آن دل کبوتری و آسمانی‌اش
با حکم عمّه، عمّۀ قامت کمانی‌اش
بر تل زینبیه بود دیده بانی‌اش
اخبار را به محضر عمّه رسانده است
دور عمو به غیر غریبی نمانده است
خورشید را به دیده شفق گونه دید و رفت
از دست ماه دست خودش را کشید و رفت
از خیمه‌ها کبوتر عاشق پرید و رفت
تا قتلگاه مثل غزالی دوید و رفت
می‌رفت پا برهنه در آن صحنۀ جدال
میگفت عمّه، جانِ عمو کن مرا حلال
دارد به قتلگاه
شور تقدیم به امام حسین (ع)
منکه لیاقت نداشتم تو منو لایقم کردی
منکه سعادت نداشتم تو منو عاشقم کردی
منو که تا اینجا آوردی
تو نیگا نکردی چیکارم
من که واسه تو غیر زحمت
چیزی توی کاسم ندارم
ممنونم گذاشتی که باز به روضت برسم
نوکر خوبی میشم به امام رضا قسم
اقام اقام اقام یا حسین 4
با اینکه روسیاهم فراموشم نکردی اقا
توو وانفسای دنیا تو بادلم چکردی اقا
نگامو می بندم رو دنیا
که نگیری از من نگاتو
خدا کنه بازم ببینم
یه بار دیگه کربلاتو
یه نگا کن به دلم
من فقط تو رو دارم
تو مسیرت اومدم
که پامو کج نذارم
آقام آقام یا حسین4
عطر خوش نامت ارباب داره دل میبره بازم
دستای ما رو میگیری می کشونی زیر پرچم
خد
بند اول
چشم من شبیه بارون خیسه و غمبار داره میباره
برای بوسه گرفتن از اون ضریحت دل بیقراره
پر از حسرته دله من که بیاد دوباره پابوس
اخه یه عمریه اقا شدم با عشق تو مانوس
تویی نور راهم امیری وشاهم
تویی نور چشمای تارم
تویی ذکر لبهام تویی ماه شبهام
برا دیدنت بی قرارم
تو که از دردم آگاهی،بزار جلوم راهی
امدادم کن آقا جون
اسیرم بین این قفس به فریادم برس
آزادم کن آقاجون
مدد کربلا کربلا...
_________
بند دوم
میخونم با اشک و ناله دوباره امشب ببین خرابم
یه عمره میگم حسین جان چرا نمیدی آقا جوابم
دل زار من گرفته آقا دردمو دواکن
یه بارم جون رقیت،نگاهی به این گدا کن
بین مبتلاتم،اسیر نگاتم
بیا حاجتم رو
اونی که تو رو دوس نداره چی داره
کوره چشی که توی روضه ات نباره
خوش به حال اونکه برات کم نذاره
با تو معنا می گیره
بندگیمون حسین جان
نذر این روضه هاته
زندگیمون حسین جان
جوونیم فدای جوونت
من هستم گدای جوونت
یه روزی می دم توی این راه
سرم رو برای جوونت
حسین جان
......
اونی که مسیر بهشته حسینه
اسمی که رو قلبم نوشته حسینه
عشقی که با روحم سرشته حسینه
حسین جان
اشکای روضه ی تو
آبرومو خریده
آرزومه تو روضه ات
بشه قدم خمیده
جوونیم فدای تو ارباب
من هستم گدای تو ارباب
یه روزی می دم توی این راه
سرم رو برای تو ارباب
حسین جان
.....
کسی که گدای حسینه گدا نیس
غم تو برا ما بهشته عزا نیس
تو زندگیِ بی ابالفضل ص
عزیزم حسین
چقد خوبه که برای تو اشک میریزم حسین
پناهم حسین
نجاتم بده میدونی که رو سیاهم حسین
بهشتم حسین
میخواستم که مشق لیلی کنم نوشتم حسین
رفیقم حسین
نوشتم به روی انگشتر عقیقم حسین
بهارم حسین
به اندازهء تو هیشکی و دوست ندارم حسین
امیرم حسین
تویی اونیکه تو دنیا براش میمیرم حسین
صدام کن صدام
خودت میدونی چقد خاطرت عزیزه برام
چقد محشری
من روسیاه درمونده رم حرم میبری
توی بی کسی
تویی اونی که تو دنیا به داد من میرسی
ازم دلخوری
تویی اونی که قیامت بدرد من میخوری
میخوامت تو رو
بدردت نخوردم اما بهم نگفتی برو
غلامت شدم
یه عمره که من اسیر همین مرامت شدم
__________________________________
@amirho
شب های جمعه بیقرارم! روضه میخوانم
با چشم های اشکبارم روضه میخوانم
گاهی برای این دلِ عاصیِ هرجایی
گاهی برای روزگارم روضه میخوانم
طعنه زدند و بغض کردم! آمدم هیئت...
با هیچکس کاری ندارم! روضه میخوانم
من جز درِ این خانه جایی رو نخواهم زد
وقتی گره خورده ست کارم روضه میخوانم
از داغ های کربلا آشوبم و بیتاب
دل را به پرچم می سپارم، روضه میخوانم
یکروز می میرم از این بغض ِ بلاتکلیف
بالا سرِ سنگِ مزارم روضه میخوانم
حتی در آن بهبوهۂ تاریکیِ قبرم
آنجا که خیلی در فشارم روضه میخوانم
¤
جانم فدای آن امامی که نگاهش گفت:
جان داده بین شعله یارم! روضه میخوانم...
میگفت زهرا(س)جان! پس از تو گوشۂ خانه
زل میزنم
تو چشام اشکه وحسرت
اگه آقا مارو کنی دعوت
راهی کربلا می شیم
همه بچه ها از دم هییت
می بینی حالمو پریشونم
منو نگا بکن پشیمونم
بگو چیکار کنم که دلخونم
منو ولم نکن تویی عزیزتر از همه جونم
ای سروسامونم ای دوادرمونم
تا نفس تو سینه اس من برات می خونم
یااباعبدالله
به ضریح تو دل بستم چی میشه بگیری آقا دستم
چند شبه خواب می بینم که
زیر قبه ی کربلا هستم
اگه نباشی تو کارم لنگه
به دادمن برس دلم تنگه
بدون تو دلم مثه سنگه
نکنه که آقا حنای ما پیشه تو بی رنگه
من به پات افتادم تو نبر ازیادم
پای تو آقاجون من جوونی دادم
یااباعبدالله
تو هوای منو داری تو از حال وروزم خبر داری
دارم از دست می رم آقا
واسه نوکرت کم نمی ز
