امام حسین علیه السلام

یادمه حسین،دادی عزتم
ممنونم ازاینکه باز محرم ،کردی دعوتم
اسم تو شده،ذکر اعظمم
عاقبت بخیر میشم تا وقتی،زیر پرچمم

زیر پرچمت،آبرو دارم
زیر پرچمت،عالمی داره
صاحب کرم،تا ابالفضله
اذن نوکری، با علمداره

شاه کربلا ایها الارباب
---
جمله نوکر ِ،سابق توییم
خونوادگی یه عمره آقا، عاشق توییم
با غمت گره،خورده زندگیم
پای روضه هات گذشته آقا،کل بچگیم

هرکسی به این_روضه خدمت کرد
خیرشو توی _زندگیش دیده
یک نفر منو _دعوتم کرده
دست مادرت_مُهر تاییده

شاه کربلا ایها الارباب
---
وقت نوحه و ، شور و زمزمه ست
اونکه میخره ماها رو آخر، بی بی فاطمه ست
فطرسم برات،سینه میزنه
خوشبحال اونکه اشکشو بِت ،هدیه میکنه

هرکی دستش از،روضه کوتاهه
بین روضه تو،گریه یادش کن
من برای تو،گریه کم کردم
جون مادرت،تو زیادش کن

شاه کربلا ایها الارباب
➖➖➖

منبع جواز نوکری

لینک کانال تلگرام
t.me/javazenokari

• شنبه
• 7
• مهر
• 1403
• ساعت
• 13:01
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

?#بند_اول
منه شکسته پرو/ ببر به آسمون پرنده کن
نوکر مرده دلو/ ببر به کربلا و زنده کن

تو فقط میتونی/ دردمو دوا کنی حسین
تو فقط میتونی/ منو سر به را کنی حسین

بخشنده و کریمی و دنیای عزتی
تو راه مستقیم ورود به جنتی
دریای رحمتی

آقای خوبم حسین حسین حسین حسین3
▪️
?#بند_دوم
امید من به توئه
خودت یه کاری کن بیام حرم
فقط بخاطر تو
میخوام یه آدم دیگه بشم

توفقط میتونی
به منم کرم کنی حسین
تو فقط میتونی
قسمتم حرم کنی حسین

دنیای ظلمتم من و نور منوری
بخشنده مثل فاطمه ای مثل حیدری
تو بنده پروری

آقای خوبم, حسین حسین حسین حسین3
▪️
?#بند_سوم
میخوام با اشک چشام/تو روضه چشمه ای به پا کنم
گذشته مو بخرم/ دل سیاهمو طلا کنم

برای غربتت/الهی که بمیره نوکرت
الهی جون بدم/پا روضه ی علی اصغرت

هفت آسمان به پا شده غم در عزای تو
حیران زمین شد از غم کرب و بلای تو
عالم فدای تو

آقای مظلوم ,حسین حسین حسین حسین3
➖➖➖
منبع جواز نوکری

لینک کانال تلگرام
t.me/javazenokari

• یکشنبه
• 8
• مهر
• 1403
• ساعت
• 20:36
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سید امیرحسین خوشرو و علی گلچین پور

➖➖➖
شب های دلتنگی حالم پریشونه
تو خونه ی چشمام بارون مهمونه۲

منو مهمون کن حرم
پر بگیرم از این روضه تا پایین پات
آسمونم باشه آغوش کرببلات
نمیره جای دوری آقا ...جونم فدات

جانا جانا جانا از عشقت آکَندَم
جاناجاناجانا تویی اشک و لبخندم
یااباعبدلله میدونم روز محشر
به تو میپیوندم

یا اباعبدلله ۴
--
تو بازی دنیا ، خیلی گرفتارم
اما تویِ روضه‌ ، دنیایی دارم ۲

آره روضه‌ت کربلاست
نا امید برنمیگرده از خونت فقیر
وسط روضه دستای خالیم و بگیر
کیو جز تو دارم آخه ای ، نعم الامیر

ارباب ارباب ارباب میزنه قلبم با تو
ارباب ارباب ارباب همه میرن الا تو
ایل و تبار من ، همه بودن مجنون و
تا ابد لیلا تو

یا اباعبدالله ۴
---
وقت اجل یعنی ، اون لحظه‌ی آخر
جز تو نمیمونه ، واسه این نوکر ۲

منو تنهایی حسین
بیا وقت جون دادن آقا بالا سرم
تو خودت گفتی که اشکاتونو میخرم
من حساب کردم روی تو ... تو محشرم

مولا مولا مولا من به تو مدیونم
مولا مولا مولا پای عشقت می‌مونم
آرزوم اینه که میونِ قبرم حتی
تو باشی مهمونم

یا اباعبدالله ۴
➖➖➖

منبع جواز نوکری

لینک کانال تلگرام
t.me/javazenokari

• سه شنبه
• 10
• مهر
• 1403
• ساعت
• 09:42
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از تو گفتن صفا داره
بی تو بودن بها داره
اسم تو کیمیا داره _یاحسین

تو رو دارم چه غم دارم
توی قلبم حرم دارم
دیگه اصلا چی کم دارم_یاحسین

حالا که نشد کرب و بلا پیش تو باشم
باید وسط روضه به پای تو فداشم

ارباب ارباب

آقام آقام آقام آقام ۴ یاحسین
---
نگم از تو پریشونم
به تو یک عمره مدیونم
غم تو قاطی با خونم_یاحسین

خاک پای تو اکسیره
بی حرم دنیا دلگیره
نوکر از دوری میمیره_یاحسین

منکه واسه‌ی روضه تو کاری نکردم
دور ِ همه ی سینه زنای تو میگردم

ارباب ارباب

آقام آقام آقام آقام ۴ یاحسین
---
اونیکه باب حاجاته
اونکه آقای ساداته
ذکر خیر مناجاته_حسنه

کسیکه با گدا جوره
اونکه نور علی نوره
کسیکه سر مستوره_حسنه

میشه با حسن راه هزارساله رو طی کرد
شیر جمله اون که خودش ناقه رو پی کرد

آقا آقا

آقام آقام آقام آقام ۴ یاحسن
➖➖➖

منبع جواز نوکری

لینک کانال تلگرام
t.me/javazenokari

• سه شنبه
• 10
• مهر
• 1403
• ساعت
• 09:52
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

کجا رو دارم بهتر از، ضریح تو تو عالمین
فرار کردم سمت تو، فقد هربتُ بالحسین

مفتاح هدایتی و نورت، این روزا چراغ راهمونه
شور عشقی و همیشه شورت، شیرینه طعمش رو زبونه
خوشبخت اونیه که، پای تو بمونه

نگاه تو لطف بی حسابه آقا
ضریح تو جامی از شرابه آقا
روز قیامت نوکرتو حسین جان
چه نیازی به حساب کتابه آقا

صل الله علیک یا اباعبدالله یا اباعبدالله یا اباعبدالله
--
پناهمه کی غیر تو، فقد هربتُ الیکَ
خراب کردم، اومدم، وقفتُ بین یدیکَ

بالی که زدم بیام زیارت، انگاری یه بال دیگه میشه
سالی که تو حرمت شروع شه، می‌دونم یه سال دیگه میشه
پیش تو نوروزم، حال دیگه میشه

همیشه برام فقط خودت امیری
چی میشه منو تو بغلت بگیری
تا که بخونم اسم تورو حسین جان
توبه ی منو، دوباره می پذیری

صل الله علیک یا اباعبدالله یا اباعبدالله یا اباعبدالله
➖➖➖

منبع جواز نوکری

لینک کانال تلگرام
t.me/javazenokari

• سه شنبه
• 10
• مهر
• 1403
• ساعت
• 11:27
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سجاد شرفخانی

➖➖➖
صبح علی‌الطلوع؛ سلام‌علی‌الحسین
روزم شده شروع؛ سلام‌علی‌الحسین

السلام علیک یا قتیل‌العبرات
السلام علیک یا اسیرالکربات
السلام علیک یا اباعبدالله

«جونم به‌فدات، جونم به‌فدات»۲

روزی‌که برات روضه نگیرم
شک نکن می‌میرم
ای‌جانم حسین۳
---
وقت اذان ظهر؛ سلام‌علی‌الحسین
سر می‌ذارم رو مُهر؛ سلام‌علی‌الحسین

السلام علیک یا غریب‌الغربا
السلام علیک یا شهیدالشهدا
السلام علیک یا اباعبدالله

«ارباب وفا، ارباب وفا»۲

دردت به‌سرم ای بال پرم
کربلا ببرم
ای جانم حسین ۳
---
میگم دم غروب؛ سلام‌علی‌الحسین
یاکاشف‌الکروب؛ سلام‌علی‌الحسین

السلام علیک یامن أسمه دوا
السلام علیک یامن عشقه رجا
السلام علیک یا اباعبدالله
«ای خون خدا، ای خون خدا»۲

از روضه‌ی تو، روزی می‌گیرم
بی‌غمت می‌میرم
ای‌جانم حسین ۳
➖➖➖

منبع جواز نوکری

لینک کانال تلگرام
t.me/javazenokari

• پنج شنبه
• 12
• مهر
• 1403
• ساعت
• 10:55
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

حاج ابوالفضل جدیان شربیانی و سید امیر حسین خوشرو

➖➖➖
تو هوای حرمت نفس‌کشیدن
می‌مونه همیشه یادم
چه‌سلامی به‌تو دادم
تا شدم محو تماشات۲

روبه‌روت وایسادم و ابریه چشمام
من به‌جز این‌که ببارم
برا تو کاری ندارم
تا شاید خوب بشه زخمات۲

خوش‌حالم ازاین، عمری‌که گذشت
با روضه‌ی تو
رحمت به‌کسی، که من رو آورد
تا روضه‌ی تو

«جان اباعبدالله، اباعبدالله، اباعبدالله»۳
---
به‌ضریحت که رسید دخیل چشمام
خودمو به‌تو سپردم
من بهت پناه آوردم
که نجاتم بدی آخر۲

نکنه که ازچشات یه‌روز بیفتم
نوکرت رو سربه‌راه کن
یه‌بارم منو نگاه کن
قسمت میدم به مادر۲

کی درد منو، جز تو میدونه؟
ای نعم الامیر
من خسته شدم، ازدست خودم
دستامو بگیر

«جان اباعبدالله، اباعبدالله، اباعبدالله»۳
➖➖➖

منبع جواز نوکری

لینک کانال تلگرام
t.me/javazenokari

• پنج شنبه
• 12
• مهر
• 1403
• ساعت
• 11:27
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

خمار اشکم و محتاج ناز بارانم
ببار اشک عزا بر جهان بی جانم

به لطف اشک عزایت_ رفیق زندگی ام_
به زندگانی ام امیدوار می مانم

جهان باور من روضه هست تا هستم
حسین جان من است و تمام ایمانم

خدا به خیر، جزایش دهد عزیزی که
گذاشت مهر غمت را به روی دامانم

تویی که کشته ی اشکی و من که کشته ی تو
به اشک چشم نوشتم که من مسلمانم

چه حاجت است به ناز طبیب تا بوده
غبار فرش عزایت مسیح چشمانم

چقدر توبه کنم از گذشته ی بی تو
ز عمر رفته ی بی ذکر تو پشیمانم

نفس نفس شب و روزم حسین می گویم
نفس نفس شب و روزم حسین می خوانم

• پنج شنبه
• 12
• مهر
• 1403
• ساعت
• 20:10
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

نوحه ی امام حسین علیه السلام و یادی از شهدای عزیزمان علی الخصوص سیدالشهدای جبهه ی مقاومت شهید سید حسن نصرالله

همیشه هر کجا که باشم
به یاد دلبرم می خونم
تا دم مرگ و قبر و محشر
سینه زنِ حسین می مونم
ای گل سرخ زهرا
برام دعا کن آقا
تا درِ این خونه رو سفید شم
به یاری حزبُ الله
مثل حسن نصرالله
آرزومه که منم شهید شم
سوزِ دلم روضه ی شیب الخضیب
نَصرُ مِنَ الله، وَ فَتحٌ قَریب...

به یاد اون لبای عطشان
به یاد اون لاله ی پرپر
به یاد مادری که میگه
حسینم اِی غریب مادر
تشنه لبِ عاشورا
زخمی سر نیزه ها
اسم من و هِی صدا زدی تو
دیدم که با اشک و آه
توی همین قتلگاه
روی خاکا دست و پا زدی تو
سرت به دستِ دشمنِ نانجیب
نَصرُ مِنَ الله، وَ فَتحٌ قَریب...

• دوشنبه
• 16
• مهر
• 1403
• ساعت
• 11:25
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

در روایات آمده که نبی..
به تو فرمود بارها "بِاَبی"

پدر بندگان رب کریم!
تو چرا اینهمه شبیه ربی؟!

اوجب واجبات عشاقی
چه کسی گفته است‌ مستحبی؟!

هم حسینی عزیز فاطمه ای..
و هم عیسی بن‌ مریم وهبی

گاه اشکی و بین چشم منی
گاه یک السلام‌ روی لبی

از خودت داده ای به جوْن نسب
بده از جوْن هم به ما نسبی

بچه بودیم و بین کوچه مان..
یک حسینیه ساختیم شبی

سقف آن‌ بود‌ چادر مادر
آجرش چند قوطی حلبی..

بهترین روزهایم آنجا بودی
نه دروغی،نه کبر ،نه غضبی

کام من شد به خاک تو شیرین
تربت کربلا! مگر رطبی؟!

بعد اسمم بگو غلامِ حسین
بهتر از این لقب کجا لقبی؟!

شاید این گریه های آخرم است
بسته است عمر آدمی به تبی

دل من لک‌ زده برای حرم
یک زیارت مرا نمی‌طلبی؟!

"تو"صدایت زدم حلالم کن
رسم عشاق نیست بی ادبی

بین گودال ماجرایی بود
تو‌ پر از زخم و قاتلت عصبی

رفت در شانه نیزه ی جلویی
رفت در قلب نیزه ی عقبی

شمر چون حرص بیشتر میخورد
ضربه ها هی به پشت سر میخورد

• دوشنبه
• 16
• مهر
• 1403
• ساعت
• 13:50
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

باز چشمم به بلایی روشن است
امتحان تازه صبر من است

بعد گودال تو با حالی جدید
میروم امروز گودالی جدید

گریه کن بر روضه مکشوفه ام
پابرهنه کوچه گردِ کوفه ام

غم زیاد است و پریشانی زیاد
دارم اینجا آشنایانی زیاد

وای بر این روزگارم وای وای
محملی بی پرده دارم وای وای

خنده ها بر اشک و آهم میکنند
می‌شناسند و نگاهم‌ میکنند

جای گل زخم زبانم میدهند
این و آن بر هم نشانم میدهند!

سعی و کوشش های من بی حاصل است
دست بسته رو گرفتن مشکل است

حرمله.. این حرمله.. این حرمله..
می‌زند ما را و می‌گیرد صله

ساقی بی دست!عباسم مدد
دست های من شکسته از لگد

ای هلالِ چشم بر من دوخته!
موی تو مانند مویم سوخته!

با لباس پاره روی پرغبار
بودم از ام حبیبه شرمسار

بچه ها از ضعف افتادند و بعد
نان به ما خیرات میداند و بعد

جمع کردم لقمه ها را از حرم
خطبه خواندم یک‌صدا چون مادرم..

سفره هاتان‌ نان‌ اگر دارد ز ماست!
نان به سفره دار دادن کی رواست؟!

ای که خوردی سالها نان علی!
حال میخندی به طفلان علی؟!

جان زینب را به لب آورده اید
بعد نذر ختم قرآن کرده اید؟!

آب میخوردید از دریای ما
بود دخل و خرجتان هم پای ما

مزد ما این است..این چشم تر است
یاعلی جان دخترت بی معجر است!

• دوشنبه
• 16
• مهر
• 1403
• ساعت
• 13:54
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

به لطف عشق ، غمِ آه پروری داری
به سمت سینه ی عُشاق معبری داری

همیشه نام تو اشک مرا درآورده
حسین! خاصیتِ گریه‌آوری داری

کتابِ داغِ تو را جبرئیل شرح دهد
میان عرش خداوند ، منبری داری

یکی ز اهلِ بُکاءِ قدیمی‌ات نوح است
تو نسل گریه‌کُن از هر پیمبری داری

قسم به قُبّه ی تو روضه‌خانه‌ات ، حرم است
تو در حسینیه رو به خودت ، دری داری

کلیددار حریمت ، رقیّه خاتون است
در آستان خودت شاه‌دختری داری

قیام سینه‌زنانت قیامتِ عُظمیٰ‌ست
چه های و هوی شریفی ، چه محشری داری!

تمام هَمّ و غمم کار و بار هیئت توست
خودت هوای مرا وقت نوکری..،داری

مس وجود مرا چای روضه ات زر کرد
عجب شرابِ خوشِ کیمیا‌گری داری

بهشتِ بین دو انگشتِ تو به عابس گفت:
جنون بخواه که فردای بهتری داری

فقط تویی که وهب را حبیبِ خود کردی
فقط تویی که چنین فنِّ دلبری داری

شبیه جُون مرا هم دعا کنی ای کاش
و حظ کنی که غُلامِ معطری داری

تو مانده ای تک و تنها میان یک لشکر...
نه همدمی نه پناهی نه یاوری داری

نفس‌نفس زدنت شمر را جَری‌تر کرد
بلند کرد صدا را : چه حنجری داری!

غروب بود..،سرت روی نیزه بالا رفت
غروب بود..،سنان در خیام زن ها رفت

بردیا محمدی

• پنج شنبه
• 19
• مهر
• 1403
• ساعت
• 20:26
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

هم قطره را به وسعت دریا حساب کن
هم کاسه های چشم مرا، پُر گلاب کن

هرکس خراب عشق تو باشد خراب نیست
من را بساز از نو و بعدش خراب کن

در وصل، هجر دیدم و در هجر، وصل یار
یک شب جواب من بده، یک شب جواب کن

فرقی نمی کند بزنی یا بغل کنی
تو صاحب اختیار منی ... انتخاب کن!

شال سیاه روضه مرا روسفید کرد
من را غبار سایه ی این آفتاب کن

با آبروتر از تو ندارم، مرا بخر
اینبار هم ترا به رقیه ثواب کن

جان سری که بر در دروازه معطل است
من را اسیر محمل زینب خطاب کن

گفت ای حسین گرچه سرت را شکسته اند
در کوفه یاد فرق سر بوتراب کن

فکر مرا نکن که سرم سنگ میخورد
ای سایه ی سرم، برو فکر حجاب کن

ای نیزه دار! نیزه نچرخان مقابلم
شرم از نگاه صاحب آن مشک آب کن

گرچه بناست اشک مرا در بیاوری
رحمی به حال زار و نزار رباب کن

رضا دین پرور

• پنج شنبه
• 19
• مهر
• 1403
• ساعت
• 20:27
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بوی جنان که هست نسیم عدن که هست
از پیش تو کجا بروم من وطن که هست؟!

گرچه فرات قسمت لبهای تو نشد
غصه نخور عزیز دلم چشم من که هست!

آن روز اگر نبود کسی یاری ات کند
حالا ببین تو لشکری از مرد و زن که هست

ما در عزای خویش به فکر غم توایم
دنیا اگر نساخت به ما سوختن که هست

این سینه ها که محرم اسرار تو نشد
شکرخدا فضیلت سینه زدن که هست

در کربلا به یاد بقیع است این دلم
زائر اگرچه یار ندارد قَرَن که هست

جلب توجهات تورا خواستم رسید
در محضر حسین دم یا حسن که هست!

گیرم هزار تیر به جسم حسن زدند
خون ریخته ز پیکرش اما کفن که هست

حسین قربانچه
پوریا هاشمی

• پنج شنبه
• 19
• مهر
• 1403
• ساعت
• 20:37
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

هرکجا نام تو آمد کار ما فریاد شد
غصه‌آبادِ دل نوکر حسین آباد شد

یا حسین مادرم اول به من تاثیر کرد
طفل او در گاهواره عبد مادر زاد شد

پیش معصومین عزیزم چون عزیز من تویی
آنقدر گفتم حسین تا مادرت دل‌شاد شد

از تو آقایی میاید از منِ بد نوکری
هر کسی پیگیر کار روضه شد امداد شد

آن‌کسی که دید این دیوانه هایت را حسین
گریه کرد و بیخیال قصه ی فرهاد شد!

یک نفر از برکت نامت شفایش را گرفت
یک نفر از برکت تو صاحب اولاد شد

هم پدر بودی برایم هم رفیق من شدی
پشت من بودی در آن وقتی که وضعم حاد شد

حُر بدون تو به زندان هوای نفس بود
تو در آغوشش گرفتی بعد از آن آزاد شد

کربلای ما به امضای بزرگ مشهد است
جلوه ی شش گوشه ی تو پنجره فولاد شد

آن سه روزی‌ که تنت افتاد عریان روی خاک..
روضه خوان پیکر تو ناله های باد شد

• پنج شنبه
• 19
• مهر
• 1403
• ساعت
• 20:39
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بگو حسین که این زنگ خانه ی زهراست
بگو حسین که این اسم اسمِ خاص خداست

بگو حسین که اسمش عجیب شیرین است
بگو حسین که قند مکرّر لب‌هاست

فقط به یک نفر آن‌هم حسین گفتم چشم
من اختیار دلم دست سیدالشهداست

به شکر اینکه به ما اذن نوکری داده
تمام عمر اگر سجده اش کنیم سزاست

من از حسین به غیر خودش نمیخواهم
ز یار غیر خودش خواستن خطاست خطاست

به چای روضه ارباب گفته ایم شراب
و استکان حسینیه نیز ساغر ماست

آهای نوکر آقا مراقب خود باش!
که در مسیر تو صدجور بازی دنیاست

اگر حسین تو را رد کند زبانم لال
پناهگاه تو از این به بعد کیست؟! کجاست؟!

هزارسال به عرش است پرچم این شاه
هزار قرن دگر نیز پرچمش بالاست

به روز حشر که مردم فراری اند از هم
همه به دور حسینیم صحنه اش زیباست

برای کرببلا ثبت نام در روضه ست
بگو حسین قلم دست حضرت آقاست

میان آن‌همه زخم و میان آن‌همه خون
هنوز بر نی زیباییِ رخت پیداست..

• پنج شنبه
• 19
• مهر
• 1403
• ساعت
• 20:45
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

در عالم ذر خدای باری..
با شیعه گذاشته قراری

گفتیم به غربت تو لبیک
گفتیم به ماتم تو آری

چون روی تورا به عرش دیدیم..
رفتیم به سجده اختیاری!

مادر که حسین گفت..گفتم..
چه اسمِ عجیبِ گریه داری!

منت سر تو گذاشتیم و..
منت سر ما نمی‌گذاری!

خیر از دوجهان نبینی ای چشم..
از داغ حسین اگر نباری

بر گریه کنان تو حسین جان
جز گریه مباد کار و باری!

نذر موی اکبر تو قومی
نذر موی دخترت تباری

مرداب شدیم و گریه کردیم
با گریه شدیم رود جاری

از برکت پرچم عزایت
روی سر ماست سایه ساری

دکّان نزدم کنار نامت
دور است ز عشق،هر قماری

مشکیِ تو کرده ایم بر تن
به به! جانم! چه افتخاری!

گریه کن تو پیمبرانند
ما نیز دراین وسط غباری

ما لایق دوزخیم اما..
داریم به تو امیدواری

ما چشم امید بر تو داریم
از این و از آن چه انتظاری؟!

افسوس نمی‌شود بفهمیم..
مارا چقدَر تو دوست داری!

بگذار که کربلا بمیرم
چون با تو خوش است همجواری

هرسال به شوق اربعینت..
کارم شده ثانیه شماری

بعد از تو اسیر گشت زینب
بعد از تو چه روز و روزگاری؟!

سخت است برای دختر تو
بی سایه ی تو شتر سواری

• پنج شنبه
• 19
• مهر
• 1403
• ساعت
• 20:45
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

خانه ها را روضه کردی خانه ها جنت شدند
کل زحمت های ما در روضه ات رحمت شدند

بیشتر از آهوان سگ میرود با صاحبش..
بیشتر از پاک ها آلوده ها دعوت شدند

مور را اینجا سلیمان می‌برد بالای قصر..
شاه با سائل سر یک سفره هم صحبت شدند

این جوانها که پی کار شما افتاده اند..
از همه دل کنده اند آماده خدمت شدند

خستگی نوکری از نوکری کمتر نبود
خواب های ما به زیر پرچمت طاعت شدند

فرش های خانه را فرش حرم کردی حسین
خاک های ساده زیر پای تو تربت شدند

آبرودار محلم کرده ای با معرفت!
جمع ذلت های من با نام تو عزت شدند

کودکان ما دویدند آنقدر در روضه ها..
تا جوانانی رشید و خوش قد و قامت شدند

این زمین روضه یک قطعه ز خاک کربلاست
روضه‌رفته های ما به کربلا دعوت شدند

حرصشان در آمد از یارب و یارب گفتنت
نیزه بین حنجرت کردند تا راحت شدند

• پنج شنبه
• 19
• مهر
• 1403
• ساعت
• 20:46
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

پیش به‌ سوی حسین پیش به سوی حسین
راه نجات است این راه نجات است این

پیش به سوی حرم پیش به سوی حرم
راز حیات است این راز حیات است این

دست به پرچم بگیر چشم به پرچم بدوز
پادوی این خانه باش از قُربات است این

گریه اگر میکنی کم نشمارش رفیق
بر سرو صورت بکش آب فرات است این

هرکه به هیات رسید از پل آتش گذشت
فرش حسینیه نیست‌ عین صراط است این

گریه برای حسین اصل عبادات ماست
واجب قلبی ماست صوم و صلات است این

روی نیازم کجاست روی حسین است و بس
رو به خدا کرده ام جلوه ی ذات است این

پای عزای حسین سنگ بخور از همه
غم به دل خود نده قندو نبات است این

خرج من و تو شده خون گلوی شریف
خرج عزایش کنید فوق زکات است این

پیرهن پاره اش آمده بر طاق عرش
فاطمه از حال رفت نَقل روات است این

شان بزرگی او سدره ی عرش خداست
نه روی کهنه حصیر مال دهات است این!

• پنج شنبه
• 19
• مهر
• 1403
• ساعت
• 20:47
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

السلام ای ضریح شش گوشه
تشنه هستم برای دیدارت
اشک چشمم ببین شده جاری
دل من تا ابد گرفتارت

بنده چون نوح اگر که عمر کند
گر نبیند تو را شود ناکام
کربلا دیده می کند تایید
هر که بیند تو را شود آرام

ومن الماء کل شی ء حی
گریه ها کرده ام ز دوریتان
ای بهشت خدا به روی زمین
از فراقت رسیده بر لب جان

پرچمت در میان هر دو جهان
هست بالاترین بیرق ها
موج پرچم به روی گنبد تو
زیر و رو کرد حال و روزم را

چشم من مثل ابر پاییزی
در فراق تو گشته بارانی
جعل الله فیکمُ الرحمه
بی سبب نیست برتر از جانی

سهم من از تو شد فراق، فراق
سهم برخی ز تو وصال، وصال
من بیچاره زائرت هستم
هر شب جمعه در خیال ، خیال

آرزویم شده است سجده ی شکر
روی خاک زمین کربُ وبلا
عمر من قد دهد خدا، آیا؟
که ببینم زمین آن جا را

طی شده چند سالی از عمرم
دور از صحن کربلای حسین
کاش گویم که اول این قرن
رفته ام بارها سرای حسین

تشنه بودی و گشته ام تشنه
از برای زیارت حرمت
بطلب این گدای بی کس را
تا که افتد به ساحت کرمت

ناله ی مادرت شب جمعه
زیر و رو می کند دل همه را
با قدی خم صدا زند پسرم
پیر کرده غم تو فاطمه را

در کنار فرات مهریه ام
تشنه... سر از تنت جدا کردند
دست و پا می زدی و من دیدم
با تن زخمی ات چِها کردند

• سه شنبه
• 1
• آبان
• 1403
• ساعت
• 10:56
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

توبه کردیم که دیگر غم دنیا نخوریم

تا حسین هست غم روزی فردا نخوریم

توبه کردیم که تا سایه هیأت باقی ست

لحظه ای حسرت فردوس خدا را نخوریم

ما حیات دلمان بسته به اشک است و حسین

نان هر سفره به جز سفره زهرا نخوریم

گرچه فردا همه از حشمت تو حیرانند

ما قیامت ز مقامات شما جا نخوریم

• سه شنبه
• 1
• آبان
• 1403
• ساعت
• 10:58
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

در زیان عُمر ، سودِ ماتمش را دیده ام
پس خدا را شُکر می گویم غمش را دیده ام

از نخستین نسلِ خِلقَت ، گریه بر او باب شد
داستان جبرئیل و آدمش را دیده ام

اشک ، دردِ لاعلاجم را به سرعت خوب کرد
بین هر ذکر مصیبت مرهمش را دیده ام

بی نیازان مِنَّتِ حملِ کُتَل را می کِشند
زیر بار این علم ها حاتمش را دیده ام

بیرقِ ارباب من بالاتر از این حرف هاست
سر در هفت‌آسمان‌ هم پرچمش را دیده ام

فیضِ حج را بُرده هرکس لب به چای روضه زد
در دل هر استکانی ، زمزمش را دیده ام

یا حسینِ من جواب یا حسینِ مجتبی‌ست
وقتِ اوج هروله ،صاحبدمش را دیده ام

طبخِ نذر روضه را زهرا نظارت می کند
در کنار دیگ‌ها ، قدِّ خمش را دیده ام

شالِ مشکیِ عزایش دستگیری می کند
معجزات تار و پود محکمش را دیده ام

بین آن گودال ، عالم را بهم می زد حسین
دردِدل‌ها با خدای عالمش را دیده ام

عصر شد..، هنگام تاریکی رسیده ساربان
با چه حرصی داد می زد: خاتمش را دیده ام!

بوریا جا خورد وقتی پیکرش را جمع کرد
گفت: حیفِ این بدن که درهمش را دیده ام

• سه شنبه
• 1
• آبان
• 1403
• ساعت
• 10:58
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بهمن_ترکمانی

زهرا مرا دعوت نموده تا بیایم
پایین نشستم گفت که بالا بیایم

در عالم ذر گریه می کردم دلش سوخت
من را دعایم کرد تا دنیا بیایم

او انتخابم کرده که گریه کن هستم
بی دعوتش کی میشود اینجا بیایم

من را خرید و دوستانم را هم آورد
راضی نشد به روضه ها تنها بیایم

اشک مرا امروز دید و نامه ام را
امضا زد و فرمود که فردا بیایم

من را که غرق معصیت بودم کمک کرد
تا زودتر بر ساحل دریا بیایم

فردا که هر کس دست بر دامان چیزی است
باید به پای ناقه ی زهرا بیایم

• سه شنبه
• 1
• آبان
• 1403
• ساعت
• 10:59
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

گروه_شعر_یامظلوم

سر پیش جز تو خم نکنم، بنده زاده‌ام
تا پای جان به پای غمت ایستاده‌ام

کتمان نمیکنم همه جا جار میزنم
با افتخار نوکر این خانواده ام

نان حلال او اثرش گریه بر تو شد
من اشک دارم از پدر فوق العاده ام

جدم غلام کوی تو بود و به من رسید
این ارث میرسد پس از این به نواده ام

ما خانوادگی سگ دربار زینبیم
این را به خانواده‌ی خود یاد داده ام

من را رسانده‌ای تو به رویای کودکیم
حالا که رو به روی حرم ایستاده ام

من در قبال این همه خوبی چه کرده ام
من در ازای این همه لطفت چه داده ام

اول قرار بود که خرج شما شوم
حالا چه شد که در طلب استفاده ام

با هر که اهل دوز و کلک بوده ام اگر
باتو‌ ولی به جان خودم صاف و ساده ام

دست خودم که نیست اگر گریه میکنم
نام تورا که می‌شنوم بی اراده ام

فرمود خواهرت پی تو: ای حسین من
مهلا که تو سواره ای و من پیاده ام

• سه شنبه
• 1
• آبان
• 1403
• ساعت
• 11:01
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

چشمی که گریان باشد اینجا درنماز است
اینجا فقط راه تَقَرُّب در نیاز است

بیچاره آمد عاشق و بیچاره تر رفت
بیچاره تر ، محبوب شخص چاره ساز است

رد میشدم از کوچه دستم را گرفتند
اهل کرم باشد کسی ، مهمان نواز است

عمری سر این سفره روزی خوردم امّا
آنچه نمک گیرم نموده ، رویِ باز است

دختر همیشه از پدر دل می رباید
دختر که مویش هم بسوزد باز ناز است

هم دخترانش را زدند هم خواهرش را
زن را زدن رسم قدیمی حجاز است

• سه شنبه
• 1
• آبان
• 1403
• ساعت
• 11:01
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

من نوشتم دوستت دارم کران تا بیکران
پس سراغم را بگیر از نامه ی نامه بران

هر کسی در دار دنیا دل به یاری بسته است
من دلم با تو خوش است و دیگران با دیگران

من اگر فردا نباشم ، امشبم خرج تو شد
این همه من آمدم یک شب تو هم بد بگذران

قصه ی بی کربلایی ، غصه ی شیرین ماست
ما اگر که زهر هم خوردیم بوده شوکران

شیعتی مَهْما شَرِبْتُم ماءِ عَذْبٍ فاذکرونی
ای فدای آن لب خشکت تمام نوکران

اَوْ سَمِعْتُم بِغَـــــریبٍ اَوْ شَهیدٍ فَانْدُبُونی
بعد قتلت رفته بالا ناله های چاکران

فـَاَنا السِّبْطُ الَّذی مِنْ غَیْرِ جُــرْمٍ قَتِلُونی
کاش تو تنها نبودی در میان کافران

وَ بِجَرد الخَیْـلِ بَعْد القَتْلِ عَمْداً سَحِقُونی
رد شدند از روی تو با اسب ها ، غوغاگران

لَیْتَکُم فی یَوْمِ عاشــورا جمیـعاَ تَنْظُرونی
میشنید این خطبه را در خیمه گوش خواهران

کَیْفَ اِسْتَسْقی لِطِفْـلی فَاَبوا اَن یّرْحَمُونی
می‌رود حالا رباب از حال بین مادران

تا پدر از پا بیفتد طفل شیری را زدند
داغ روی داغ میدیدند آن غم پروران

اصغر و زهرا کتک خوردند چون جای امام
این اصول عشق باشد بین این همسنگران

«میخ» کار نیزه کرد و«در»بجای خیمه سوخت
فاطمه هم داشت گودالی که افتاده در آن

خونی و خاکی شده در کوچه قرآنِ علی
کوثر افتاده ست زیر دست و پای ابتران

آه یا فضه خذینی ! بند بندم خرد شد
اینقدر که رد شدند از روی در خیره سران

ثلث سادات جهان را پشت در انداختند
گوهر من را به خون کشتند این بی گوهران

هر چه هم ماتم ببینم گریه مال کربلاست
مضطری بودم چنین شد ، وای بر آن مضطران

این علی را سالم از مسجد به خانه میبرم
شیرخواره اش آنچنان شد ، شد علیِ اکبر آن

من به ضربی گوشوارم در میان کوچه ریخت
وای از دستان خولی ها و وای از زیوران

• سه شنبه
• 1
• آبان
• 1403
• ساعت
• 11:03
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دلا چه در پی لذّاتِ پنج روزه حیاتی
دَع الدعابةُ و ابکِ الحُسین بِالعبراتِ
بلا ندیده‌ای و نپندارمَت ز اهل نجاتی
سَلِ المَصانعَ رَکباً تَهیمُ فی الفَلَواتِ
تو قدرِ آب چه دانی که در کنارِ فراتی

شهید دشت بلا، دل کشد به سویِ تو ما را
دریغ و درد که بُگداخت آرزویِ تو ما را
به از بهشتِ برین است خاکِ کوی تو ما را
نه پنج روزه حیات است عشقِ روی تو ما را
وَجَدتَ رائِحَةَ الوُدِّ اِن شَمَمتَ رُفاتی

کسی نبُرده ملالَت ندیدم و نشنیدم
دل تُهی ز خیالت ندیدم و نشنیدم
ز انبیا به خصالَت ندیدم و نشنیدم
من ادمی به کمالت ندیدم و نشنیدم
اگر گِلی به حقیقت عجین آب حیاتی

چو شه نهاد به عزم جهاد روی به دشمن
گرفت زینب زارَش به عجز گوشهٔ دامن
که ای تو جانِ گرامی، جدا مشو ز برِ من
شبم به روی تو روز است و دیده‌ام به تو روشن
و اِن هَجَرتَ سَواءٌ عَشیَّتی و غَداتی

دل از وفای تو ای یارِ همسفر نگرفتم
به شام رفتم و از کربلا نظر نگرفتم
به هیچ کس نرسیدم کز او خبر نگرفتم
اگر چه دور بماندم امید برنگرفتم
مضی الزَمانُ و قلبی یقولُ اَنَّکَ آتی

به هر طریق بُوَد، جان به جستجوی تو باشد
به هر حدیث بُود، لب به گفتگوی تو باشد
به شام می‌روم و دل در آرزوی تو باشد
شبان تیره امیدم به صبح روی تو باشد
و قَد تُفَتَّشُ عَینُ الحیوةِ فی الظُّلُماتِ

ز بزم یار فکندم فلک به منزل دشمن
کشید دهرِ دغا اخرم به محفل دشمن
سر برهنه به پا داشت در مقابل دشمن
ز چشم دوست فتادم به کامهٔ دل دشمن
اَحبَّتی هَجَرونی کَما تَشاءُ عُداتی

شها وصال کمین بنده است و ثناگو
گرفته مدح تو بر کف، بر آستان تواش رو
نعوذ بالله اگر روی درکشی از او
اخافُ مِنکَ و اَرجوا و اَستَغیثُ و اَدنو
که هم کمند بلایی و هم کلید نجاتی

عجب ز سوز وصال و شَغَب که در تو نگیرد
عحب ز آه وی ای تشنه لب که در تو نگیرد
ز سوز روز وی و آه شب که در تو نگیرد
فراق‌نامهٔ سعدی عحب که در تو نگیرد
و اِن شَکَوتُ اِلی الطَّیرِ نُحنَ فی الوُکَناتِ

• پنج شنبه
• 3
• آبان
• 1403
• ساعت
• 19:36
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

خوش آن دلی که گذر سوی کربلا بکند
مس وجود از آن خاک، کیمیا بکند

خوش آن نسیم که از خاک نینوا آید
خوش آن غریب که منزل به کربلا بکند

هوای باغ بهشت است، خاک کوی حسین
وطن، خوش آن که در آن خاک جان‌فزا بکند

اگر مَلَک به کف آرد، غبار روضۀ او
به چشم خویشتن، آن خاک، توتیا بکند

غلام همّت آنم که در محبّت دوست
تن و سر و زن و فرزند و جان، فدا بکند

چو بهر ما، سر و فرزند و جانِ شیرین داد
ز آب شور، دریغ از چه چشم ما بکند؟

چه کم شود ز جلال حسین؟ اگر روزی
ز لطف، گوشۀ چشمی، سوی «هما» بکند

همای_شیرازی

• پنج شنبه
• 3
• آبان
• 1403
• ساعت
• 19:38
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

امیدِ آخرِ دل‌های بی‌قرار حسین!
«مرا هزار امید است و هر هزار» حسین!

به کوهِ امنیت و بندگی رسید سریع
به کِشتی تو هرآن‌کس که شد سوار، حسین!

تویی که شأن نزولِ «تبارک‌اللّه»ی
به خِلقتِ تو خدا کرده افتخار، حسین!

گناه‌کارم و در بین خلق، محترمم
غلامی تو به‌من داده اعتبار حسین!

از این‌ محبّت و این‌ عشق و این‌ حسینیه‌ها
هزار شُکر که «لایُمکِن‌الفرار» حسین!

اگر حبیب به عشقت دوبار جان داده است
هزار جان بِده تا من هزار بار، حسین...

• شنبه
• 5
• آبان
• 1403
• ساعت
• 13:30
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

در پیشِ تو بهشتِ برین بی نظیر نیست
زمزم به پیش تربت تو دل پذیر نیست

ای از قدیم رسمِ تو احسانِ بی شمار
خیل ستاره در بر جودت کثیر نیست

از چهره عاشقان تو را می شود شناخت
دیوانه نیست هر که به مویت اسیر نیست

ثروت که می دهی همه خرج تو می کنیم
ما عاشقیم عاشق رویت ، فقیر نیست

هر کس که سرشکسته به درگاهتان رسید
در روز حشر از اَدبش سر به زیر نیست

ما را ببر حرم که ز دوری کربلا
زخمیست در جگر که کمِ از زخم تیر نیست

• شنبه
• 5
• آبان
• 1403
• ساعت
• 13:34
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور