امام حسین علیه السلام

یا حسین مدد

از ابتدای خلقت تا انتها حسین است
روح خدا پرستی در انبیا حسین است

هرچه بلاست آقا یکجا بجان خریده
در امتحان ایمان قالو بلی حسین است

اوج کمال احمد بوسیدن حسین است
معراج رفته داند معراج تا حسین است

هنگام مرگ باید بالا سرم بیاید
رویش حساب کردم چون باوفا حسین است

تربت به هر مریضی دادم شفا گرفته
لعنت به منکرش باد سر شفا حسین است

این ارج و قرب کعبه مدیون خون آقاست
حاجی نباش غافل سنگ بنا حسین است

هریک قدم پیاده صد حج ثواب دارد
هرجوره سود کردیم تا کار با حسین است

دراین حرم عبادت یعنی که ذکر ارباب
صوت همه ملائک صلو علی حسین است

لبیک داعی الله من آمدم زیارت
حالا تمام شورم لبیک یا حسین

• یکشنبه
• 22
• مهر
• 1397
• ساعت
• 20:42
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

«بسم الله الرحمن الرحیم»
نگاه کن تو به چشمان غرق بارانم
شبیه نوح نبی درمیان طوفانم
به من برات زیارت نمیدهی ارباب؟
در آرزوی وصالت به لب رسد جانم
گره زدم به ضریحت دوباره قلبم را
ببین نشسته ام اذن دخول می خوانم
منم همان که از این انتظار خواهد مرد...
فقط وصال تو باشد دوا و درمانم
دوباره سمت ضریحت نشست و گفت امیر
همیشه از غم هجران تو پریشانم

• جمعه
• 2
• آذر
• 1397
• ساعت
• 00:18
• نوشته شده توسط
• امیر روشن ضمیر

شش گوشه ای که جلوه ی انوار کبریاست
شش گوشه ای كه قبلـه ی دل های انبياست
شش گوشه ای كه جذبه ی هـرگوشــه ای ازاو
درامتداد جــاذبه ی عــرش كبـرياست
شش گوشه ای كه جلــوه ی گلــزارجنت است
شش گوشه ای كه گلشن سرسبز اوليـاست
شش گوشه ای كه آينــه ای از بصيرت است
درانعكــاس آينـه اش پرتو هُـداست
شش گوشه ای كه پنجره ی اوست روبه عرش
عطردعــا وبوی اجـابت در او رهاست
شش گوشه ای كه غـرق درانوار رحمت است
درگـوشه گـوشه گـوشه ی اوتـُربت شفاست
شش گوشه ای كه گلشن سبـزشهادت است
تصويری ازشهـادت يك نخـل سرجداست
ای آفتــاب عزّت واي مهـرمشـرقيـن
مارا بخـوان حسين شبی قُبه الحسين
جمعه كه می رسدحـرمت باصفاتراست
چون ميزبا

• پنج شنبه
• 15
• آذر
• 1397
• ساعت
• 18:21
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

جز در غم عشق سینه را چاک مکن
دل خوش به کسی در سفر خاک مکن
ای شوق سفر به کربلا در جانت
اشک عطش حسین را پاک مکن
غوغای غم حسین در دل باشد
دل بی‌تبِ عشق، مُشتی از گل باشد
ای در حرمش قیام کرده به نماز
اینجاست که هر شکسته کامل باشد
از خاکِ حسین، عشق مالامال است
تُربت، حجرالاسودِ اهل حال است
عیسی که مسیح‌دم شد از تربت اوست
این خاک عجب «مُحَوِّلُ الاَحوال» است
هر جا تب عشق خیمه زد، تاب آنجاست
هر جا که عطش شعله کشید آب آنجاست
قربان لبی که ظهر عاشورا گفت:
هر جا که حسین هست محراب آنجاست
دل، تنگِ غروب شعله‌ور می‌گردد
یک فوج ستاره دربدر می‌گردد
این شیهۀ سرخ از دل کیست، مگر
از معرکه ذوالجناح برمی‌گردد؟
در د

• پنج شنبه
• 22
• آذر
• 1397
• ساعت
• 19:07
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

روزی که حسین عشق را معنا کرد
صد پنجره رو به آسمان‌ها وا کرد
تا زمزمهٔ عشق به محشر برسد
از خون گلو قیامتی برپا کرد

• چهارشنبه
• 5
• دی
• 1397
• ساعت
• 17:17
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

این اشک رهایت از دل خاک کند
بالت بدهد راهی افلاک کند
تو اشک غم حسین را پاک نکن
بگذار که این اشک تو را پاک کند

• چهارشنبه
• 5
• دی
• 1397
• ساعت
• 17:20
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول

به قلب عاشق من تو پادشاهی
بحق مادرت کن به من نگاهی
الهی که فدات شم آقا الهی۲
تا نفس آخرم میگم حسین
اگه بره این سرم میگم حسین
توی روز محشرم میگم حسین
حسین
کبوترم تو دامت ارباب
زندگیمه به نامت ارباب
مستم و مسته جامت ارباب
رعیتم ارباب حسینه
تاریکم و مهتاب حسینه
مسبب الاسباب حسینه
(حسین آقام،سالار زینب)
بند دوم
تربت کربلاته مهر نمازم
به نوکری مادرت داده جوازم
دارو ندارم تویی به تو مینازم۲
منو مادرم به تو سپرد حسین
منو توی مجلست آورد حسین
روی پیشونیم مُهر تو خورد حسین
حسین
از کوچیکی پاگیرتم من
پاگیر این اکسیرتم من
یه جورایی درگیرتم من
رفاقتم دیرینه با تو
خاطره هام شیرینه با تو
قیامتم تضمین

• جمعه
• 7
• دی
• 1397
• ساعت
• 13:54
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دنيا بدونه دين و دنيامي
تو هم آغاز و هم سرانجامي
حس ميكنم هر دم حضورتو
هر جا ميرم همرامي

خوشبختي يعني اينكه سينه زن باشم
مشغول گفتن ذكر حسن باشم
دوس دارم قبرم توي كربلا باشه
منم مثل اربابم بي كفن باشم

من نوكر هستم
آره از عشق تو مستم
رو سينمه جاي دستم
خوشحالم از اينكه برا تو سرشكستم

" حسين آقام آقام آقام "
—————————-
كاسمو پر كن از مي نابت
تو وجودمه عشق نايابت
مادرم گفت كه خيالت راحت
تا حسينه اربابت

اربابم باشي ديگه من چي كم دارم
واسه خاطر كربلاته غم دارم
من هرجا باشم از ته دلم ميگم
علاقه ي خاصي به اين علم دارم

قربون نامت
خوبه كه هستم غلامت
ميدوني خيلي ميخوامت
قبل از نماز واجبم ميدم سلامت

• چهارشنبه
• 26
• دی
• 1397
• ساعت
• 21:42
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول

فاطمه میزبانه و
مهموناتم نوکراتن
بال و پر فرشته ها
زیر پا سینه زناتن

جنت الاعلا که میگن
مجلس روضه هاتونه
اونکه منو دیوونه کرد
هوای کربلاتونه

دلم خوشه به کرمت
قبله ی قلبم حرمت
یه کاری کن فدا بشم
آخر به زیر علمت

فدای تو عاقبتش(بخیره)۲
با نیم نگاهه تو جدا(زغیره)۲
مقام و مرتبش مثه(زهیره)۲

(دین و ایمانم حسین
روح و ریحانم حسین
جانِ جانانم حسین)

بند دوم

توو مهربونی بخدا
رو دست تو نیومده
این هفته هم ببین گدا
به درگه تو رو زده

نرفته جای دیگه ای
اومده هیئت شما
واسطه کرده باز تو رو
بین خودش و اون خدا

تموم دلخوشیش اینه
مادرت اونو میبینه
دعای خیر مادرت
پشت سرش یه تضمینه

نوکر تو پیش همه(عز

• پنج شنبه
• 18
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 10:43
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول:
کجا میتونه جز حرم مناسبم باشه؟
کی میتونه به غیر تو مراقبم باشه؟

تویی علت جنونم آقا، من به تو محبتم زیاده
کل سالو میگذرونم آقا، اربعین بیام حرم پیاده

تو تموم برکت سال منی
کوه مشکلم، حلال منی
منتهای هر ، آمال منی
من مال توام، تو مال منی
(آقام آقام اباعبدالله)

بند دوم:
کجا میتونه بهتر از کرببلا باشه؟
کی میتونه به جز تو مصباح الهدی باشه؟

راضیم از اینکه پات گذاشتم، زندگیمو اول جوونی
منو مثل بچه هات می بینی ، خیلی با نوکرا مهربونی

شرح حال دل مجنون منی

من خرابتم، سامون منی
از گل توام، هم خون منی
من کویرم و، بارون منی
(آقام آقام اباعبدالله)

بند سوم:
کجا میتونه مثل بین الحرمین باشه؟
کی

• پنج شنبه
• 25
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 10:30
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شبهایِ جمعه ، نیمه شبها تا سپیده
بر رویِ اسرارش خدا پرده کشیده
از راه می آید زنی قامت خمیده
لب میگذارد رویِ حلقوم بریده

فریادهای یا بنی پا بگیرد
حیدر بیاید بازوی زهرا بگیرد

روضه نمیخواهد تنی که سر ندارد
قربان آن آقا که انگشتر ندارد
یک تکه ای سالم همه پیکر ندارد
جایی برای بوسۀ مادر ندارد

گیسوی خود را ریخته روی گلویش
مادر بود اینگونه شکل گفتگویش

گوید بنیّ یا بنیّ یا بنیّ
برخیز آمد مادرت زهرا بنیّ
دیدم خودم در عصر عاشورا بنیّ
افتاده بودی زیر دست و پا بنیّ

من بی وضو موی تو را شانه نکردم
حالا به دنبال سرت باید بگردم

از تشنگی لبهای عطشانت به هم خورد
ترکیب اَبروها و چشمانت به هم خورد
از شدت ضرب

• سه شنبه
• 14
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 13:42
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

هرکسی دنبال دنیا رفت عزت را ندید
هرکسی با عشق بد تا کرد جنت را ندید

ساقه های عرش شاهدهای این حرف من اند
چشم هرکس خورد بر نور تو ظلمت را ندید

در زدیم و دستی آمد روزی ما را رساند
سائل اینجا لحظه ای رنگ خجالت را ندید

لطفشان حتی به یک تبعید رفته میرسد
مثل فطرس هیچ کس اینقدر رحمت را ندید

هر نفس پشت نفس مقروض اربابم ولی..
این بدهکار از طلبکارش شکایت را ندید!

هر سری بر دامنت آمد سعادت مند شد
هر سری محروم فیض ات شد سعادت را ندید

ما به پابوس شبیر از پیش شبّر آمدیم
با چه شوقی از برادر به برادر آمدیم!

تو می آیی و به محض آمدن گل میکنی
کربلا را تا ابد میخانه ی کل میکنی

از همین گهواره چشمانت به زهرا

• چهارشنبه
• 21
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 14:15
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول:
عشقه، آبروی نوکرهاست
پرواز، حسرت کبوترهاست
اینکه، همه نوکرت هستیم
کار شیر پاک مادرهاست
از بدو تولد هم، مجنون حسین بودم
دیشب توی خواب دیدم، بین الحرمین بودم
هر شب توی تنهایی، دنبال یه آغوشم
عمری توی رویاهام، دور و بر شیش گوشه م
(کرم کن، منو راهی حرم کن، نوکرم کن منو راهی حرم کن)

بند دوم:
اسمت، دل عالمو برده
برکت، پای سفره م آورده
پای ، روضه ی تو میمیرم
مثه مادر جوون مرده
توی رگ من خونِ، اربابه که میجوشه
عمریه دخیل کردم، دستامو به شیش گوشه
چشمامو خدا واست، شعله مثه شمع کرده
هر خیری تو دنیا هست، در عشق تو جمع کرده
(کرم کن، منو راهی حرم کن، نوکرم کن منو راهی حرم کن)
بند سوم:
عشقی، خودم ا

• چهارشنبه
• 21
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 14:30
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

آغاز روضه بود که شاعر وضو گرفت
بعد از وضوبرای نوشتن اجازه خواست
با اشک وآه رو به ضریحت نشست وبعد
در باب شعر از تو مضامین تازه خواست

شعرش،هوای پرزدنش،گریه کردنش
حال وهوای سوم شعبان گرفته بود
با دست روبه سوی مدینه اشاره کرد
شهری که بعد از آمدنت جان گرفته بود

کوتاه بود دستش از آن سرو سربلند
در خطی از مدینه که تا کربلا کشید
شاید هزار بار فقط مرد وزنده شد
در ذهن نیمه جان خودش تا تو را کشید

آن گاه دل شکسته وآرام وسر به زیر
آمد کنار خانه تان،خانه ی علی
با احترام روی دوزانو نشست ودید
طفلی که سر گذاشته بر شانه ی علی

دارد به روی فاطمه لبخند میزند
دارد تمام هستی این خانه میشود
با او فضای خانه پر از ع

• جمعه
• 23
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 14:12
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شکر خدا زره زتنت در نیامده
با چنگ گرگ پیرهنت درنیامده
میخواستم باز ببوسم لبت ولی
دیدم که تیراز دهنت در نیامده
یک دشت اکبروپدری پیرویک عبا
حتی زعهده کفنت در نیامده
دارم زروی خاک جگرم را جمع میکنم
این چند نیزه از بدنت در نیامده
با یک فضع محاسن بابا خضاب شد
حرفی زدست و پا زدنت در نیامده
برخیز جانم امده از گریه برلبم
مدیون گیسوی پریشان زینبم
پیش دشمن مپسند این همه من گریه کنم

• سه شنبه
• 27
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 15:54
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تا آخرش باهاتم
اسير اشك و دم روضه هاتم
شبايي كه هيئتم انگار آقا
تو كربلاتم

تا آخرش باهامي
قشنگترين ذكر روي لبامي
بذار بگم تا كه دنيا بدونه
ته مرامي

فداي نامت
خودت ميدوني كه آقا چقدر ميخوامت
خدارو شكر از اينكه من شدم غلامت
سلام ميدم تا بشنوم جواب سلامت

" سلام الله يا اباعبدالله "
—————————-
هميشه دوست دارم
نگاه لطف تو دار و ندارم
كمك كن آقا منم مادرم رو
حرم بيارم

هميشه دوسم داري
تو زندگيم تا ابد موندگاري
بهم شده ثابت آقا يه عمره
هوامو داري

چقدر كريمي
رفاقتم با تو داره ميشه قديمي
اجازه دادي كه باهات بشم صميمي
قشنگ ترين اتفاقه تو زندگيمي

" سلام الله يا اباعبدالله "
—————————-
هميشه با تو هس

• پنج شنبه
• 12
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 16:08
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

این حسین کیست که رجحان به سلیمان دارد
نه سلیمان ، به رسولان همه رجحان دارد

هر کس عنوان و مقامی به خودش قائل شد
لیک حسین عارف و ثارالله اش عنوان دارد

درد او بر همه عالم غم و درد افزاید
بر همه درد جهان نسخه و درمان دارد

سروری جامهٔ عشق است فلک دوخت بر او
رتبهٔ سیّد و سالار شهیدان دارد

عهدِ پیمان شکنان را همگی کرده وفا
کوفیان را اگرش ناقض پیمان دارد

از منا دل ببرید و به عراقش رو کرد
کربلائی شده هفتاد و دو قربان دارد

شیعیانش به خطا پشت نمودست بر او
سر و سامان به فنا رفته و حرمان دارد

آبرو حفظ نمودست و نداند آبش
وای از این خیره سری ها که مسلمان دارد

بی سلاح و زر و زور و دغل و حیله و مکر
بر

• چهارشنبه
• 18
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 15:33
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شب جمعه
شب جمعه ست دلم بیتاب است
مرغ دل در حرم ارباب است

قاب چشمان من اشک آلودست
عکس شش گوشه او در قاب است

دست برسینه سلامی بدهم
شاهد شور دلم مهتاب است

دل من بین حرم میخواهد
دیده ام تا به سحر بیخواب است

خون دل را ز دوچشمم ریزم
غرق در خون دلم محراب است

سجده در خون کنم ودر یادم
سجده در قتلگه ارباب است

یاحسین بن علی(ع) خواهش من
دیدن قبر تو و اصحاب است

شعر:اسماعیل تقوایی

• جمعه
• 20
• اردیبهشت
• 1398
• ساعت
• 03:56
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

یا خبیرا بفقری وفاقتی، هوامونو داری رفاقتی
منو دوری از کربلا بسه، ندارم خدا دیگه طاقتی

طاقتم طاق شده دلتنگ حرم هستم
به خودت قسم که دوری میکنه خستم
بگو پس کی به ضریحش میرسه دستم

آرزوم حرم حرم حرم حرم
آبروم حرم حرم حرم حرم

◼️◽️▪️◽️◼️

یا رب ارحم ضعف بدنی، بدنم فدای سینه زنی
شب و روز براش گریه میکنم، میگم ای حسین تو عشق منی

عشق تو نداره توی دلم اندازه
شبایی که حس کنم موقع پروازه
یعنی درهای حرم رو به دلم بازه

وطنم حرم حرم حرم حرم
سخنم حرم حرم حرم حرم

◼️◽️▪️◽️◼️

یا علیما بضری و مسکنتی، من گدا، تو صاحب سلطنتی
با حسین رفیق بودم از ازل ،چه رفاقت خوش میمنی

آرزومه توی دریای حسین حل شم
تو مقام نو

• سه شنبه
• 7
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 17:00
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

حرم نگو دلم می سوزه
حرم نگو دلم می گیره
ردم نکنی آقا جانم
بی عشق تو دلم می میره

حرمت قشنگ ترین، جای عالمه حسین
سربلند عالمم، زیر پرچم حسین

اه ای رفیق بی کلک
از دست تو خوردم نمک
یا لیتنا کنا معک

یا لیتنا کنا معک

ایشالا یه روز آقا من هم
تو قلب مادر تو جاشم
ایشالا عرفه آقاجون
کنار ضریح تو باشم

نوکری تو روضه هات ، واسه ما سعادته
عاقبت به خیریه ، نوکرات شهادته

ای زخمی داغ فدک
از توو فقط می خوام کمک
یا لیتنا کنا معک

یا لیتنا کنا معک

حسین میگی دلم می لرزه
حسین میگی دلم مجنونه
حسین میگی چشام میباره
حسین میگی لبام می خونه

صدای غربت تو ، میاد از توو قتلگاه
مادرت سینه زنه ، خواهرت میکشه آه

ای د

• پنج شنبه
• 9
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 15:00
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دوباره یک شب جمعه! دوباره آه حسین!
رسیده تا همه جا بوی قتلگاه! حسین!

دوباره فاطمه دارد بُنَیّ میخواند
گرفته زمزمه دارد بُنَیّ میخواند

لباس دوخته بودم کجاست پیرهنت؟!
گرفت‌ پهلوی من وقت دست و پا زدنت!

هرآنچه نیزه که آمد دراآمد از پشتت!
عقیق رفته که رفته!کجاست‌ انگشتت؟؟

• جمعه
• 10
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 22:56
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تا ابد ميگم امير مني
عشقمه فقط اين سينه زني
يادتم واسم آرامشه حسين

هركي اينجا هست ميدونه اينو
اومدم بگم به تو همينو
تو دلم فقط يه خواهشه حسين

دل منو دريا كن
ديوونه ي مولا كن
يه كاري كن آقا تو خونت خادم باشم

شبايي كه ميبارم
خيلي آقا دوس دارم
تو حرم قمر بني هاشم باشم

ياد تو ميفتمو
حال دلم عاليه
اين شبا جاي منم
تو حرمت خاليه

" كرب و بلا يا حسين "
—————————
در زدم درو وا ميكني
كربلامو امضا ميكني
دل هواييه حرم تو شده

لفظ نوكرو بگو به من
از دعاي حضرت حسن
تكيه گاهه من علم تو شده

كي ميگه ازت دورم
آره با تو محشورم
بخدا اگه از تو دور باشم ميميرم

با دلي كه شد مجنون
بالاخره آقا جون
ميبيني كه تو مح

• پنج شنبه
• 30
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 18:02
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تا می نشینم زیر پرچم کنجِ هیئت
در سینه ام داغ تو میگیرد حرارت

شکر خدا هستم غلام خانه زادت
از کودکی در روضه ها دارم اقامت

از تو، به من خیرِ فراوانی رسیده
از من به تو تنها فقط عرض ِ ارادت

در حیرتم از لطف و از آقاییِ تو
از بخشش دستان ِ تو وقت شهادت

پیراهن و انگشترت را دادی آقا
حاجاتِ قلب دشمنت هم شد اجابت

بر پیکرت یک جای بوسیدن نمیدید
سرنیزه ها انداخت زینب(س) را به زحمت

دیدم برای کشتنت ای عشقِ مظلوم
شمشیرها کردند با نیزه رقابت

در قتلگاهِ تو «بُنیّ» گفت مادر
من را به هم میریزد عمری این عبارت!

• پنج شنبه
• 30
• خرداد
• 1398
• ساعت
• 18:39
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سلام ای نگارم حسین
تویی راه چاره م حسین
شب اول قبر میشه
بمونی کنارم حسین

دوست دارم امام حسینی بمیرم
که امام حسین به دادم برسه
محاله تو راه نوکریِ تو
کسی به گرد اراده م برسه

جونمو بگیر ولی غمت رو نه
روضه خونی محرمت رو نه
دم زدن به زیر پرچمت رو نه

⚫️⚪️⚫️⚪️⚫️

رکوع و سجودم حسین
قیام و قعودم حسین
من از وقتی که یادمه
غلام تو بودم حسین

شبای جمعه دم غروب همه ش
عطرتو حس میکنه شامه ی من
دل من حرم میخواد ولی آقا
گیر امضاته گذر نامه ی من

جونم بگیر ولی نگات رو نه
دیدن ضریح کربلات رو نه
ضجه های کنج قتلگات رو نه

⚫️⚪️⚫️⚪️⚫️

از عشقت خرابم حسین
ای عالیجنابم حسین
توی هر دو دنیا تویی
حساب و کتابم حسین

تو

• شنبه
• 1
• تیر
• 1398
• ساعت
• 11:19
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول:

کرب و بلا کرده این دلم هوای تو رو
آرزومه ببینم صحن و سرای تو رو
نفس نفس تو روضه ها اینو از تو میخوام
بذار یه بار ببینم گنبد طلای تو رو

کربلا
ای حرمِ ثارالله
خواهشِ چشمایِ تَره من

کربلا
سرزمینِ مُعَلّا
مامِ وطن ، ای کشوره من

کربلا
ای شیرین ترین رؤیا
ای آرزوی مادره من

کربلا چه قَده واسه ی دیدنِ تو گریه کردم
کربلا از فراغِ تو مثه پائیزِ خشک و زردم
کربلا دیدنِ شیش گوشَته تمومه عشق و رؤیام
کربلا بذا بیام

کربلا کرب و بلا کربلا

بند دوم:

کرببلا ببین که با قلبی مَمْلُوِ غم
میسوزم و میسازم به پای عکسِ حرم
خوب میدونم که غرق معصیتم ولی تو
بخر منو به حقِّ اشکِ دو چشمِ ترم

کربلا
یه نگاهی ک

• یکشنبه
• 2
• تیر
• 1398
• ساعت
• 10:04
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

در میان آید به هر جا گفت‌وگوی کربلا
می‌زند پر، طایر روحم به سوی کربلا

نیستم در هیچ جا با کس، سرِ گفت و شنید
جز در آن محفل که باشد، گفت‌وگوی کربلا

ای اجل! با من مدارا کن که تا آن ‌جا رسم
بر دلم مگذار مانَد آرزوی کربلا

در بهشت است آن‌ که در کرببلا گیرد مقام
کز جنان باز است، درهایی به سوی کربلا

آسمان بر گردِش دوری، از آن رو سرخوش است
تا که روز و شب نماید، طوف کوی کربلا

گر به چشم دل ببینی ز اشک مردم، در غمش
شطّ دیگر جاری است از خون به جوی کربلا

چون‌ که با خون حسین آغشته شد نبْوَد غریب
کعبه گر حسرت خورَد بر آبروی کربلا

از خدا خواهم همی «فایض»! شود در وقت مرگ
خواب‌گاه من به خاک مُشک‌بوی کربلا

• یکشنبه
• 2
• تیر
• 1398
• ساعت
• 10:56
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای که از سوز تو پیداست تمنای حسین
«روزه یعنی عطش و روضۀ لب‌های حسین»

روزه یعنی که به تکبیرة الاحرام سحر
قصد قربت کنی از مسجد الاقصای حسین...

روزه چون «حر» به کنار آمدن از راه خطاست
چشم پوشیدنِ از غیر و تماشای حسین...

این «حبیب» است که یک روزه به دست آورده‌ست
سندِ دیدن محبوب به امضای حسین

روزه یعنی که بخواهی به دعای شب قدر
شوق پیوستنِ یک قطره به دریای حسین

روزه یعنی که به صحرای بلا، جام به دست
آب بردن به سوی خیمۀ گل‌های حسین

روزه یعنی که توقف به لب شط فرات
اقتدا کردنِ سی روز به سقای حسین

وقت افطار شد ای سوخته در آتش دل
«روزه یعنی عطش و روضۀ لب‌های حسین»

• چهارشنبه
• 5
• تیر
• 1398
• ساعت
• 14:15
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

نسیمی آشنا از سوی گیسوی تو می‌آید
نفس‌هایم گواهی می‌دهد بوی تو می‌آید

شکوه تو زمین را با قیامت آشنا کرده
و رقص باد با گیسوی تو محشر به پا کرده

زمین را غرق در خون خدا کردی خبر داری؟
تو اسرار خدا را برملا کردی خبر داری؟

جهان را زیر و رو کرده‌ست گیسوی پریشانت
از این عالم چه می‌خواهی همه عالم به قربانت

مرا از فیض رستاخیز چشمانت مکن محروم
جهان را جان بده، پلکی بزن، یا حیّ و یا قیّوم

خبر دارم که سر از دِیْر نصرانی درآوردی
و عیسی را به آیینِ مسلمانی درآوردی

خبر دارم چه راهی را بر اوج نیزه طی کردی
از آن وقتی که اسب شوق را مردانه هِی کردی

تو می‌رفتی و می‌دیدم که چشمم تیره شد کم‌کم
به صحرایی سراس

• پنج شنبه
• 6
• تیر
• 1398
• ساعت
• 11:24
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

برپا شده‌ست در دل من خیمهٔ غمی
جانم! چه نوحه و چه عزا و چه ماتمی!

عمری‌ست دلخوشم به همین غم که در جهان
غیر از غمت نداشته‌ام یار و همدمی

بر سیل اشک، خانه بنا کرده‌ام ولی
این بیتِ سُست را نفروشم به عالمی!

گفتی شکار آتش دوزخ نمی‌شود
چشمی که در عزای تو لب تر کند نمی

دستی به زلف دستهٔ زنجیرزن بکش
آشفته‌ام میان صفوف منظّمی

می‌خوانی‌ام به حکم روایات روشنی
می‌خواهمت مطابق آیات محکمی

ذی‌الحجّه‌اش درست به پایان نمی‌رسد
تقویم اگر نداشته باشد مُحرّمی

• دوشنبه
• 10
• تیر
• 1398
• ساعت
• 12:15
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مرا به ابر، به باران، به آفتاب ببخش
مرا به ماهی لرزان کنار آب ببخش

دلم زبانهٔ آتش، دلم خرابهٔ شام
مرا به خاطر این خانهٔ خراب ببخش

ببین! خرابی من از حساب بیرون است
مرا بگیر در آغوش و بی‌حساب ببخش

تمام عمر حواست به حال و روزم بود
تمام عمر خودم را زدم به خواب، ببخش

اگر شکسته پر و روسیاه آمده‌ام
مرا به نور حسین بن آفتاب ببخش

حسین گفتم و گفتی حسین عشق من است
مرا به عشق عزیز ابوتراب ببخش

همیشه جانب او گفتم «السلام علیک...»
مرا به لطف فراوان آن جناب ببخش

شنیده‌ام که تو با کودکان رفیق‌تری
مرا به گریهٔ شش‌ماههٔ رباب ببخش

• چهارشنبه
• 12
• تیر
• 1398
• ساعت
• 13:12
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی