اشعار مرتبط با نجف اشرف

اين مسجد در بين راه نجف و كوفه، سمت شمال آن، واقع است.
مسجد حَنّانه، در بین راه نجف و كوفه سمت شمال نجف، واقع است. بر طبق نقل‌های تاریخی و به اعتقاد شيعيان زمین این مسجد دو بار در عزای امامان شیعه ناله کرده است: یک بار در زمان تشییع اميرالمؤمنين و یک بار نیز بعد از واقعه عاشورا
به هنگام حمل سرهاى مبارك شهيدان كربلا به كوفه، سر مقدس ابا عبداللَّه را بر زمين اين مسجد گذاشتند. گفته اند در اين هنگام صدايى شبيه به ناله بچه شترى (حنانه) كه مادرش را گم كرده باشد بلند شد. برخى نيز گويند قبل از آن كه امام على عليه السلام را دفن كنند چند لحظه جنازه شريف را دراين محل برزمين گذاشتند و از زمين ناله و شيونى

• جمعه
• 4
• آبان
• 1397
• ساعت
• 13:18
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

نخستين كس از طايفه عبدالقيس كه اسلام آورد، شخصى به نام عمرو بود. او كه به دستور رييس قبيله «منذربن عائذ» خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله رسيد، تا از ميزان علم آن حضرت آگاهى يابد، پس از شرفيابى به خدمت رسول خدا صلى الله عليه و آله، مسلمان شد و در برگشت، ماجرا را براى «منذر» بيان كرد. او نيز مسلمان شد و پس از چندى منذر خود به محضر پيامبر صلى الله عليه و آله آمد. آن حضرت به او فرمود:
«اى اشجّ! (نام ديگر منذر) دو صفت در تو هست كه خداوند آن دو را دوست دارد: حيا و حلم. » اين طايفه عموماً در كوفه زندگى مى كردند. صعصعه نيز اهل كوفه بود و در يكى از محله هاى اطراف آن، روزگار مى گذراند.
خاندان صعصعة
مطال

• جمعه
• 4
• آبان
• 1397
• ساعت
• 13:22
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

اين آرامگاه در راه کربلا ، بغداد، در حومه شهر مسيّب قرار دارد.
اين دو کودک به نامهاي محمّد و ابراهيم، فرزندان حضرت مسلم ابن عقيل هستند که پس از شهادت پدرشان به شهادت رسيدند، آرامگاه اين دو کودک صحن و سراي باشکوهي دارد و بر قبر هر يک گنبد و ضريحي زيبا قرار دارد.
به گفته بعضى از علما، مرقد فعلى طفلان مسلم، محلّ شهادت آنها است؛ زيرا حارث اجسادشان را در نهر فرات انداخت و امّا بعضى عقيده دارند پس از قتل حارث، شيعيان، اجساد مطهّر آن دو را از آب گرفتند و آنها را در همان محل دفن كردند. نكته اى تاريخى اين قول را تأكيد مى كند: هنگامى كه حاج على بن حسين هلال (متوفاى 1352 ه. ق. ) قبر طفلان مسلم را بازسازى

• جمعه
• 4
• آبان
• 1397
• ساعت
• 13:25
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از آثار به ياد ماندنى و ارزشمند زيد، محراب و مسجدى كهن است كه در جنوب غربى مسجد سهله (مسجدبنى ظفر) در كوفه قرار دارد و از آن كوچك تر است. اين مسجد، در گذر زمان، گواه حوادث مختلف بوده و بارها مرمّت و بازسازى شده است.
علامه مجلسى مى فرمايد: از آداب مسجد زيدبن صوحان آن است كه ابتدا دو ركعت نماز مى خوانى، دستان خود را به آسمان بلند مى كنى و مى گويى: «إِلَهِي قَدْ مَدَّ إِلَيْكَ الْخَاطِيُ الْمُذْنِبُ يَدَيْهِ... » و... سپس پيشانى را بر خاك بگذار و بگو: «ارْحَمْ مَنْ أَسَاءَ وَ اقْتَرَفَ وَ اسْتَكَانَ وَ اعْتَرَفَ... ».
آنگاه گونه راست را بر زمين بگذار و بگو: «إِنْ كُنْتُ بِئْسَ الْعَبْدُ، فَأَنْتَ

• جمعه
• 4
• آبان
• 1397
• ساعت
• 13:31
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

علامه حلّى در شب ۲۹/ رمضان/ ۶۴۸ ه. ق. در شهر عالم پرور حلّه ديده به جهان گشود. در سنين كودكى به دانش اندوزى مشغول شد و به قدرى پيش رفت كه ملقّب به
«جمال الدين» گرديد. وى در زادگاهش كه در آن روزگار از مراكز علمى- فرهنگى شيعى به شمار مى رفت، از محضر بزرگانى چون: پدرش شيخ يوسف سديدالدين، محقق حلّى، خواجه نصيرالدين طوسى و ابن ميثم بحرانى استفاده كرد. علامه حلى پس از فوت محقق حلى در حالى كه هنوز ۲۸ سال از زندگيش گذشته بود، مرجعيت تقليد مردم را به عهده گرفت.
همزمان با اين اوضاع، در ايران سلطان محمد اولجايتو در نزديكى شهر ابهر، شهرى به نام «سلطانيه» بنا كرد و در آنجا به سراسر كشور پهناور ايران حكمران

• جمعه
• 4
• آبان
• 1397
• ساعت
• 14:42
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سيد مصطفى، در سال ۱۳۰۹ ه. ش. در شهر مقدس قم ديده به جهان گشود. پس از گذراندن دوران ابتدايى، در مدارس دولتى، در سال ۳۲۴ وارد حوزه علميه شد و پس از شش سال با موفقيت دروس سطح حوزه را سپرى كرد. وى در اين سال‌ها از محضر استادان: شيخ مرتضى حائرى، شهيد محمّد صدوقى، شيخ عبدالجواد اصفهانى
جبل عاملى و... بهره برد. سيد مصطفى پس از اتمام سطح، در درس خارج حضرات آيات: پدر بزرگوارش، آيت اللَّه سيد محمد حجت و... شركت نمود. هنگامى كه امام به تركيه و عراق تبعيد شد، وى هم ملازم و همراه امام بود.
سيد مصطفى از نظر علمى در سطح بالايى قرار داشت و در مدت عمر كوتاهش توانست هفده جلد كتاب تأليف كند كه يكى از آنها «تفسير

• جمعه
• 4
• آبان
• 1397
• ساعت
• 15:09
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سيد ابوالحسن در ۱۲۸۴ ه. ق. در روستاى كوچك «مديسه» از توابع «لنجان» استان اصفهان ديده به جهان گشود. پس از اتمام دوره ابتدايى، وارد حوزه علميه اصفهان گرديد و از محضر بزرگانى چون: آيةاللَّه محمد ابراهيم كلباسى، حكيم قشقايى، سيد محمد باقر درچه اى، و چهارسوقى بهره مند گرديد. در ۲۴ سالگى براى كسب سطوح عالى حوزه به نجف اشرف هجرت كرد و در درس حضرات آيات: آخوند خراسانى، سيد محمدكاظم يزدى و ميرزا حسن شيرازى شركت جست. سه سال هم در كربلا و سامرا به سر برد.
در ۱۳۵۵ ه. ق. پس از فوت آيت اللَّه نائينى مرجعيت دينى و زعامت حوزه را برعهده گرفت. سيد ابوالحسن اصفهانى تنها يك فقيه نبود، بلكه خصوصيات اخلاقى از او مر

• جمعه
• 4
• آبان
• 1397
• ساعت
• 15:15
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مرحوم آیة اللّه حاج شیخ عبدالنّبی عراقی می‌گوید: در روزگاری که در نجف اشرف بودم،
چهارده مسئله مهّم و غامض مرا مشغول داشته و در پی آن بودم که آنها را از امام عصر سؤال کنم.
در همان شرایط شنیدم که عارفي با ریاضت شرعی به مقاماتی رسیده است به نجف آمده و کارهای شگفت انگیزی از او نقل می‌کردند.
به دیدار
‌‌‌‌‌‌‌‌‌او رفتم و او را آزمودم، دیدم مرد آگاهی است. از او پرسیدم که: آیا با اطلاّعات و تخصّص و دریافتهای تو، راهی به کوی امام عصر (ع) است؟
پاسخ داد: آری.
پرسیدم: چگونه؟
گفت: «شما با نیّت خالص و با وضو یا غسل به صحرا برو و در نقطه ای دور دست و خلوت رو به قبله بنشین و هفتاد بار... را با همه وجود قرائت ک

• جمعه
• 4
• آبان
• 1397
• ساعت
• 15:19
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دعا بفرمائيد
مرحوم آقاى شيخ عباس قمى براى فرزندش نقل كرده است:
وقتى كتاب منازل الآخره را تاءليف و چاپ كردم يك نسخه از آن به دست شيخ عبدالرّزّاق مسئله گو كه هميشه قبل از ظهر در صحن مطهّر حضرت معصومه عليها السلام مسئله مى گفت رسيد.
مرحوم پدرم كربلايى محمّدرضا از علاقمندان شيخ عبدالرّزّاق بود و هر روز در مجلس او حاضر مى شد.
شيخ عبدالرّزّاق روزها كتاب منازل الآخره را براى مستمعين مى خواند.
يك روز پدرم به خانه آمد و گفت:
شيخ عبّاس! كاش مثل اين شيخ عبدالرّزّاق مسئله گو مى شدى و مى توانستى اين كتاب را كه امروز براى ما خواند بخوانى! چند بار خواستم بگويم: آن كتاب از آثار و تاءليفات من است. امّا خوددارى

• جمعه
• 4
• آبان
• 1397
• ساعت
• 15:27
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ملّا احمد مقدّس اردبيلى در قرن دهم هجرى در اردبيل ديده به جهان گشود. پس از گذراندن دوران كودكى، براى كسب علوم و معارف اسلامى به نجف اشرف هجرت كرد. وى در آنجا فقه و علوم نقلى را از محضر سيدعلى صائغ و فلسفه را از جمال الدين محمود فراگرفت.
مقدس اردبيلى به قدرى متقى و پرهيزكار بود كه به «مقدس» ملقب گشت. علامه مجلسى درباره او مى گويد: «محقق اردبيلى در قداست نفس و تقوا و زهد و فضل، به مقام نهايى رسيد و در ميان عالمان متقدم و متأخر شخصيت بزرگى چون او را سراغ ندارم...
كتب او داراى بالاترين مراتب دقت نظر و تحقيق است. »
شاه عباس صفوى بسيار به او علاقمند بود و از او دعوت كرد به اصفهان برود، ولى او نپذيرف

• جمعه
• 4
• آبان
• 1397
• ساعت
• 15:29
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بهره از ولايت على عليه السلام
مرحوم آقاى حاج شيخ عبّاس قمى در كتاب تحفة الرضويّه آورده است:
وقتى كه ملاّ احمد مقدس اردبيلى (رض) از دنيا رفت، يكى از مجتهدين او را در خواب ديد كه با وضع خوبى از روضه حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام بيرون آمده، از آن مرحوم پرسيد: شما از كجا به اين مقام و مرتبه رسيديد؟
مقدّس اردبيلى (ره) پاسخ داد:
بازار عمل را كساد ديدم.
يعنى عملى كه به درجه قبول برسد خيلى كم است ولى ولايت صاحب اين قبر (آقا على عليه السلام) به ما بهره وافرى داد.
منبع
داستانهايي از علماء صفحه ٨

• جمعه
• 4
• آبان
• 1397
• ساعت
• 15:31
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شيخ مرتضى انصارى در عيد غدير ۱۲۱۴ در شهر دزفول ديده به جهان گشود.
مادرش كه زنى مؤمنه بود، قبل از تولد فرزندش در خواب ديد كه امام صادق عليه السلام قرآنى با جلد طلاكارى شده به او دادند. معبرين خواب، خوابش را به فرزندى عالم و پارسا تعبير كردند. مرتضى پس از گذراندن تحصيلات مقدماتى در زادگاهش در ۱۲۳۲ ه. ق. همراه پدرش محمدامين- كه از علماى دزفول به شمار مى رفت- به كربلا هجرت كرد. مرتضى در كربلا ماند و پدر به دزفول بازگشت. وى در كربلا از محضر شيخ حسين انصارى، شريف العلما، سيد محمد مجاهد و... استفاده كرد. در ۱۲۶۶ ه. ق. شيخ محمدحسن صاحب جواهر در لحظات آخر عمر شيخ مرتضى انصارى را به عنوان مرجع بعد از خو

• جمعه
• 4
• آبان
• 1397
• ساعت
• 15:33
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شيخ مرتضى انصارى (عليه الرحمه) صاحب كتاب مكاسب در نجف و كربلا در خدمت شريف العالماء مازندارنى درس مى خواند.
پس از مدّتى بعنوان ديدار از اقوام به خصوص مادر به شهرستان شوشتر برگشت. بعد از مدّت كوتاهى كه مى خواست مجدّداً به نجف بازگرددمادرش اجازه نمى داد و راضى نمى شد.
وقتى كه شيخ زياد اصرار كرد براى رفتن، مادر به او گفت:
پس خوب است استخاره كنى!
وقتى كه از طرف مادر خود استخاره كرد اين آيه شريفه آمد:
(لا تَخافى وَ لا تَحزَنى اِنّا زادُّوهُ اِلَيكِ وَ جاعِلُوُه مِنَ المُرسَلين)
شيخ وقتى اين آيه را براى مادرش ترجمه كرد خيلى خوشحال شد و به شيخ مرتضى اجازه مسافرت داد.
آيه فوق درباره حضرت موسى عليه الس

• جمعه
• 4
• آبان
• 1397
• ساعت
• 15:34
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

يكى از شاگردان مرحوم شيخ انصارى چنين مى گويد: در زمانى كه در نجف در محضر شيخ به تحصيل علوم اسلامى اشتغال داشتم يك شب شيطان را در خواب ديدم كه بندها و طنابهاى متعدّدى در دست داشت. از شيطان پرسيدم: اين بندها براى چيست؟ پاسخ داد: اينها را به گردن مردم مى افكنم و آنها را به سوى خويش مى كشانم و به دام مى اندازم. روز گذشته يكى از اين طنابهاى محكم را به گردن شيخ مرتضى انصارى انداختم و او را از اتاقش تا اواسط كوچه اى كه منزل شيخ در آنجا قرار دارد كشيدم ولى افسوس كه عليرغم تلاشهاى زيادم شيخ از قيد رها شد و رفت.
وقتى از خواب بيدار شدم در تعبير آن به فكر فرو رفتم. پيش خود گفتم: خوب است تعبير اين رؤ يا را

• جمعه
• 4
• آبان
• 1397
• ساعت
• 15:35
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

محمدمهدى فرزند سيد مرتضى طباطبايى، در شوال ۱۱۵۵ در شهر مقدس كربلا متولد شد. شبى كه سيد ديده به جهان گشود، پدرش در خواب ديد كه امام رضا عليه السلام به محمدبن اسماعيل بن ربيع از اصحاب امام كاظم و امام رضا و امام جواد عليهم السلام دستور داد شمعى بر فراز بام خانه سيد مرتضى برافروزد. وقتى آن را روشن ساخت نورى از آن شمع به آسمان بالا رفت كه نهايت نداشت.
محمدمهدى، علوم مقدماتى حوزه را نزد پدرش فراگرفت و پس از تكميل دروس مقدماتى وسطح، از محضربزرگانى چون: وحيدبهبهانى، شيخ يوسف بحرانى و... استفاده كرد و موفق به كسب اجتهاد در سنين جوانى گرديد. وى در سال ۱۱۸۶ به مشهد مقدس هجرت و هفت سال از عمرش را در كنار

• سه شنبه
• 8
• آبان
• 1397
• ساعت
• 20:02
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

او محمد مهدى فرزند سيد مرتضى، طباطبائى بروجردى از نوادگان امام حسن مجتبى عليه السلام است كه در يك خانواده ى متقى و پرهيزگار و نيكوكار، و در فضايى آكنده از مهر و صفا و صميميت، در شبى جمعه از ماه شوال هزار و صد و پنجاه و پنج
(1155ه ق. ) مصادف با (1113) شمسى پا به عرصه جهان نهاد.
از آغاز ولادت، پدر به او با ديد احترام نگاه مى كرد و بزرگش مى شمرد و از دوران كودكى در دامن پر محبت پدر بزرگوارش به آداب و اخلاق اسلامى پرورش يافت. وى هميشه همراه پدر بزرگوار بود و پدر را در زيارت حرم مطهر امام حسين (عليه السلام) و در ساعات بحث و تدريس همراهى مى كرد، و از مذاكرات و گفتگوهاى آن جلسات بهره‌ها مى برد و روح

• سه شنبه
• 8
• آبان
• 1397
• ساعت
• 20:06
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

هنوز هفت بهار را پشت سر نگذاشته بود كه خواندن و نوشتن را بخوبى فرا گرفت و در درس عالمان و دانشمندان حضور پيدا كرد و شاگردان ديگر از ديدن اين محصل كم سن و سال حيرت زده مى شدند، و با تامل و دقت به آن شمع فروزان مى نگريستند كه چگونه با وجود كمى سن در بحث هاى علمى شكرت مى جويد. سيد بزرگوار علوم مقدماتى حوزه را كه شامل صرف، نحو، معانى، بيان و منطق است و معمولا فراگيرى آن چهار سال طور مى كشد و نيز درسهاى سطح متوسط (فقه و اصول) را وقتى به پايان رساند كه هنوز سن او از دوازده سال تجاوز نمى كرد و در اوائل سن تكليف به درس خارج پدر خويش راه يافت و از
محضر استادان بزرگ و نامى زمان خود بهره مند شد و پس از ط

• سه شنبه
• 8
• آبان
• 1397
• ساعت
• 20:08
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سيد در بروجرد
در منتخب التواريخ از مرحوم حاج شيخ جعفر شوشترى نقل شده است كه:
حاكم بروجرد، روزى عالم جليل سيد مرتضى طباطبائى پدر بحرالعلوم را ملاقات كرد ، عده اى ايشان را به حاكم معرفى كردند حاكم ايستاد و اظهار مهربانى كرد و رفت پسر سيد (علامه بحرالعلوم ) به پدر عرض كرد بايد مرا از اين شهر بيرون بفرستى، كه مى ترسم هلاك شوم، فرمود چرا؟ گفت: به جهت آنكه قلبم را از آن ساعت كه حاكم اظهار مهربانى كرد مايل به او مى بينم و آن بغضى كه بايد به حاكم ظالم داشته باشم ندارم، ديگر در اين جا نبايد ماند، همين جريان سبب هجرت بحرالعلوم از بروجرد شد.
سيد تا سن پانزده سالگى در كربلا بود و در آنجا از محضر استادان گ

• سه شنبه
• 8
• آبان
• 1397
• ساعت
• 20:10
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بريدن از دنيا براى دوستداران آن، بس سخت و تلخ است و دل كندن از آن براى عاشقانش مشكل مى باشد، ولى آنان كه دنيا را، گذرگاه و موقت مى دانند با آغوش باز و با چهره خندان و شاداب به استقبال مرگ مى روند و خواهان رسيدن به مقام بالاى ملاقات با خداوند منان هستند زيرا براى ديدار خدا راهى جز مرگ نيست پدر بحرالعلوم با لب هاى ذكرگوى در سال 1204 هجرى قمرى جان به جان آفرين تسليم كرد.
و از عالم فانى به عالم آخرت سفر كرد و دوستداران خود را اندوهگين ساخت، سيد مهدى با جنازه پدر خداحافظى كرد و براى آخرين بار او را در آغوش كشيد، و بعد از مراسم غسل، او را كفن كرد و خود بر بدن پاك پدر نمازگزارد، و او را در جوار حرم م

• سه شنبه
• 8
• آبان
• 1397
• ساعت
• 20:14
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

در محضر #محمدباقربهبهانى (وحيد بهبهانى)
دومين استاد برجسته وى، #محمدباقربهبهانى
معروف به استاد كل مى باشد كه مقام وى از نظر علم و فضيلت و تقوا بر كسى پوشيده نيست، سيد مهدى درس اصول فقه را نزد وى فرا گرفت زندگينامه نگاران از اين مرد بزرگ به نام وحيد عصر و موسس اصول و فروع و علم رجال ياد كرده اند.
وى در شهر عالم پرور اصفهان در سال 1118 هجرى قمرى، پا به عرصه وجود نهاد. مدتى را در بهبهان ساكن بود پس از آن به كربلا رفته و در كنار مزار منادى عشق و ايثار و پيشواى سوم شيعيان جهان به تحصيل مشغول شد، اين مرد پارسا در كربلا از نظر مادى چنان در تنگناى زندگى قرار گرفته بود كه تصميم بازگشت به وطن گرفت، شبى

• سه شنبه
• 8
• آبان
• 1397
• ساعت
• 20:31
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

برگشت يار به ديار
پس از زيارت و ديدار با مردم مشهد مقدس و بردن بهره هاى معنوى از جوار بارگاه ملكوتى و عرفانى امام رضا (عليه السلام)، در سال 1193ه ق. تصميم گرفت به نجف اشرف برگردد، خبر بازگشت سيد بحرالعلوم در نجف پيچيد، مردم با تشكيل دسته هاى استقبال شادى كنان به دروازه شهر ريختند و به عشق وصال يار بعد از هجرت طولانى، اشك شوق از ديده‌ها جارى كردند. تجمع با شكوه مراسم استقبال از بحرالعلوم مانند لحظه وداع وى جلال و عظمت خاصى داشت، بطورى كه ورود او را به شهر، به سرور و شادى مردم در روزهاى اعياد بزرگ اسلامى تشبيه مى كنند، بالاخره انتظار به سر رسيد، و رخسار يار ديرينه پديدار گشت
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گردنها ب

• سه شنبه
• 8
• آبان
• 1397
• ساعت
• 20:32
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

به قصد زيارت خانه خدا، در اواخر سال 1193ه ق. راهى حجاز و مكه مكرمه شد، استقبال شايان دانش پژوهان و علماى مكه و ساير طبقات مردم و احساس
مسئووليتهاى الهى موجب شد كه به مدت دو سال در آن جا در كنار خانه خدا توقف كند و در اين دو سال مجلس درس و بحث وى در علم كلام طبق مذاهب چهارگانه دائر بود. و جالب اينكه پيروان هر كدام از مذاهب خيال مى كردند بحرالعلوم پاى بند به مذهب ايشان است و هر بحثى را كه مى گفت چنان مسلط بود كه هر كدام از آنها تصور مى كردند كه به يارى دليل هاى آن مكتب حرفى مى زند.
او دو سال را با تقيه گذرانيد تا در طول اقامت خود تمام وظائف خود را به انجام رساند و بعد از انجام وظائف، مذهب خود -

• سه شنبه
• 8
• آبان
• 1397
• ساعت
• 20:36
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

آخوند ملا زين العابدين سلماسى، كسى كه در اكثر
اوقات با بحرالعلوم همراه بود چنين نقل كرده است: وقتى كه در كنار خانه خدا بوديم، بحرالعلوم با
اينكه در شهر غربت بود، ولى دور از وطن و در ولايت غربت نيز مردى قوى القلب بود و لحظه اى در هيچ جا از بذل و بخشش كوتاهى نمى كرد. روزى اتفاق افتاد كه چيزى نداشتيم مطلب را به سيد عرض كردم، چيزى نفرمود، و از عادات سيد بحر العلوم در كنار خانه خدا اين بود كه صبح اول وقت، طوافى دور كعبه مى كرد و به خانه مى آمد، و به اتاقى كه مخصوص خودش بود، مى رفت. براى هر صنفى بر طريق مذهبش درس مى گفت. در آن روزى كه از تنگدستى شكايت كردم، چون از طواف برگشت به حسب عادت به اطاقش رفت

• سه شنبه
• 8
• آبان
• 1397
• ساعت
• 20:59
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بعضى در مورد جايگاه علمى او گفته اند: كه اگر بحرالعلوم در مكه ادعاى مذهب ديگرى مى كرد كسى را ياراى ايستادن در مقابل او نبود و آن دانشمند جرات مناقشه به كسى نمى داد، واز نظر علم و عمل به جايى رسيد كه عالمان شهر در صحن مسجد الحرام اجتماع
كردند و او در زيور چراغ تا پاسى از شب به تدريس مشغول مى شد.
منبع
ديدار با ابرار صفحه٢٣

• سه شنبه
• 8
• آبان
• 1397
• ساعت
• 21:02
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تعيين و تثبيت جايگاه انجام اعمال حج - مشاعر و مواقف - در موقع اقامت خود در كنار خانه خدا و مركزيت دادن به مواقيت احرام بطورى كه از نظر شرعى صحيح واقع شود، و اصلاح كردن موافقت حج، يكى از گامهاى ارزشمند او بود. اين مكانهاى مقدس قبل از بحرالعلوم نامشخص بود، او براى صحيح واقع شدن شعائر اسلامى بيش از دو سال در آنجا اقامت گزيد، تا بتواند وظيفه خود را به بهترين صورت به انجام رساند، و در اين راه زحمات زيادى را متحمل شد تا وقتى مسلمين به حج مشرف مى شوند، با خيالى راحت و خاطرى آسوده اعمال خود را به انجام برسانند علاوه بر اينها در آن مكان مقدس سنگهاى فرش سنگهاى فرش شده در حرم را كه حجاج بر آن اقامه نماز

• سه شنبه
• 8
• آبان
• 1397
• ساعت
• 21:05
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تعيين و تثبيت جايگاه انجام اعمال حج - مشاعر و مواقف - در موقع اقامت خود در كنار خانه خدا و مركزيت دادن به مواقيت احرام بطورى كه از نظر شرعى صحيح واقع شود، و اصلاح كردن موافقت حج، يكى از گامهاى ارزشمند او بود. اين مكانهاى مقدس قبل از بحرالعلوم نامشخص بود، او براى صحيح واقع شدن شعائر اسلامى بيش از دو سال در آنجا اقامت گزيد، تا بتواند وظيفه خود را به بهترين صورت به انجام رساند، و در اين راه زحمات زيادى را متحمل شد تا وقتى مسلمين به حج مشرف مى شوند، با خيالى راحت و خاطرى آسوده اعمال خود را به انجام برسانند علاوه بر اينها در آن مكان مقدس سنگهاى فرش سنگهاى فرش شده در حرم را كه حجاج بر آن اقامه نماز

• سه شنبه
• 8
• آبان
• 1397
• ساعت
• 21:05
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

امام جمعه مكه عالمى بزرگ بود كه از نظر زهد و تقوا به درجه و مقام عالى رسيده بود، وقتى براى اقامه جمعه رفت و آمد مى كرد با هيچكس سخن نمى گفت و جاى ديگر هم نمى رفت، او از علماى بنام حجاز بود، روزى بحر العلوم به مسجد رفته به آن عالم بزرگ اقتدا كرد و با او نماز گزارد بعد از نماز همراه آن عالم به منزل وى رفت، وقتى وارد منزل او شد كتابخانه اى ديد كه از كتابهاى ارزشمند پر بود، بحرالعلوم از امام جمعه پرسيد: در كتابخانه شما چه كتابهايى وجود دارد؟ او در جواب گفت: هرچه انسان ميل كند و چشم، شوق ديدار آن را داشته باشد و لذت ببرد، اينجا موجود است و مقصود او اين بود كه همه نوع كتاب موجود است. بحر
العلوم در م

• سه شنبه
• 8
• آبان
• 1397
• ساعت
• 21:10
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از خصوصيات بارز علامه اين بود كه مانند مقتدايش اميرالمؤمنين هر شب با كوله اى غذا به سراغ فقرا و محرومان نجف مى رفت ، مى گويند:
شبى غذا را آماده كردند. آن بزرگوار فرمود: ميل به غذا ندارم، بعد فرمود ظرفى غذا پر كنيد، ظرف غذا را برداشت و در كوچه هاى نجف به راه افتاد. درب منزلى را كوبيد كه تازه عروس و دامادى گرسنه بودند و شامى نداشتند تا با آن آتش گرسنگى را فرو نشانند، شام را به آنها رسانيد، و خود نيز در كنار آنها شام ميل فرمود.
منبع
ديدار با ابرار صفحه ٢٩

• سه شنبه
• 8
• آبان
• 1397
• ساعت
• 21:14
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

يك بار براى چند روز تدريس را ترك فرمود و طلبه‌ها شيخ سلماسى را واسطه قرار دادند كه به خدمت بحرالعلوم برسد و بپرسد چرا درس نمى دهد؟ شيخ گفت: به خدمت آقا عرضه داشتم، آن جناب گفت: درس نمى گويم. پس از چند روز باز مرا واسطه قرار دادند، تا عرض كنم. باز فرمود: نمى گويم.
پرس و جو كردم و علت تعطيلى درس را جويا شدم. فرمود: اين جمعيت طلبه ما هرگز نشنيدم كه در نصف شب‌ها تضرع و زارى و مناجات كنند و صداى آنها بلند شود، با اينكه من غالب شبها در كوچه هاى نجف راه مى روم چنين طلاب و دانش پژوهانى شايسته نيستند براى ايشان درس بگويم.
چون طلاب اين سخن را شنيدند متحول شدند و شبها ناله و گريه در محضر الهى پرداختند، و

• سه شنبه
• 8
• آبان
• 1397
• ساعت
• 21:24
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

يك بار براى چند روز تدريس را ترك فرمود و طلبه‌ها شيخ سلماسى را واسطه قرار دادند كه به خدمت بحرالعلوم برسد و بپرسد چرا درس نمى دهد؟ شيخ گفت: به خدمت آقا عرضه داشتم، آن جناب گفت: درس نمى گويم. پس از چند روز باز مرا واسطه قرار دادند، تا عرض كنم. باز فرمود: نمى گويم.
پرس و جو كردم و علت تعطيلى درس را جويا شدم. فرمود: اين جمعيت طلبه ما هرگز نشنيدم كه در نصف شب‌ها تضرع و زارى و مناجات كنند و صداى آنها بلند شود، با اينكه من غالب شبها در كوچه هاى نجف راه مى روم چنين طلاب و دانش پژوهانى شايسته نيستند براى ايشان درس بگويم.
چون طلاب اين سخن را شنيدند متحول شدند و شبها ناله و گريه در محضر الهى پرداختند، و

• سه شنبه
• 8
• آبان
• 1397
• ساعت
• 21:25
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور