فـــاطمه امشب، از دیده گریان است 2
اشک او بــهر، خـتم رسولان است
آجَرَک الله، یا بقیة الله 2
مـــجتبای مــــن، و اللــــه مـــظلوم است
مــظلومی او از قبرش معلوم است
آجَرَک الله، یا بقیة الله 2
خواهرش زیــنب، مـی سوزد از داغـش
قـربان قـــبر بـی شمع و چــراغـش
غـبار غـــم بـــر چــــهره عــــــــالم نـشسته 2
پــیغمبر اکـــرم ز عـــــالم دیــده بـسته 2
عـــــــــــــــــلی خــــوردِ خــــون جـــــگر 2
زهـرا کـند پـدر پـدر، بـقیة الله بـقیة الله 2
روز عــــــــــــزای رحــــمة لـلعـــالمین است
آغــاز غُـــربت امــیر المـــومنین است 2
عـــــــلی خــــــورد خـــــونِ جــــــــگر 2
زهـرا کـند پـدر پـدر، بـقیة الله بـقیة الله 2
در مـــرگ پـــیغمبر بُــــود خون قـبل آلـش
بــــانگ اذان دیـــگر نـــیاید از بــــــــلالش
عـــــــلی خــــــورد خـــــونِ جــــــــگر 2
زهـرا کـند پـدر پـدر، بـقیة الله بـقیة الله 2
عــمری ز جـــور آشنــا خــــون در دلـت شد
تــــا
بنشین دمی کــنارم، ای دختر حَــزینم
تا خوب وقت رفتن، روی تو را بـبینم
یـــا فاطمه یا زهرا 2
من می روم از اینجا، با حـــال خسته بابا
اما در انــتظار، آنجـــا نــشسته بــــابا
یـــا فاطمه یا زهرا 2
تو دل شکسته هستی، من بغض در گلویم
من از رُخ کبودت، تـو از فراق رویم
یـــا فاطمه یا زهرا 2
با کی بگویم ای گُل، از ظلم این زمــــانه
گــل طاقتی ندارد، در پـیش تـــازیـانه
یـــا فاطمه یا زهرا 2
ناله مزن کزین غم، چو موج در خروشم
از پشت در صدایت، فردا رسد به گوشم
یـــا فاطمه یا زهرا 2
یك عده آمدند در خانه را زدند
یك عده آن طرف همه در عشق جا زدند
بردند حق شیر خدا را حرامیان
بر گفته ی رسول خدا پشت پا زدند
او گفته بودفاطمه جانانه ی من است
جان رسول را پس در از قضا زدند
وقتی طناب دور گلوی علی فتاد
خنده به حال بی كسی یه مرتضی زدند
بردند شیر بدر و احد را زبیشه اش
آتش به جان حضرت خیرالنساءزدند
چه الفتی به دل از حضرت رضا دارم
همیشه حسرت آن گتبد طلا دارم
صدای طبل ونقّاره چون به گوش آید
هزار نغمه ز شور و ابو عطا دارم
به کودکی ز رضا مهر در دلم افتاد
که فخر بر همه عالم وما سوا دارم
کنار مر قد پر نور حضرتم امشب
شب تولد آقا رضا رضا دارم
اگر زکنج قفس پا نهم گهی بیرون
رهی به غیر حرم در نظر کجا دارم
کبوتران حرم صف به صف به پروازند
دو صد هما به سرم جای یک هما دارم
تو حج ما فقرایی به سردوم سویت
بس افنخار ازین حج بی ریا دارم
غریو شادی و شور است در حرم امشب
"رها"دلی زشعف پر، زغم رها دارم
در سینه دلم هوای مولا کرده
عمریست هوای گل طاها کرده
باز آ زسفر ببین که این دل مولا
بد جور هوای قبر زهرا کرده
آ قا جان چقدر دوری شما رو تحمل کنم دیگه طاقت دوری شما رو ندارم آ قا اینقدر اومدن شما دیر شده که همه ی مردم حتی خود شیعه ها ی به ظاهر متمدن میگن اگه این امام زمان شما میخواست بیاد تا حالا باید می اومد آ قا جانم یا بن الحسن پسر فاطمه
آ قا آیینه دل من از بس گناه کردم خاک آلود و سیاه شده باید شما بیای و این آ لودگیها رو از دلم پاک کنی آقا جان بیا و به این جدایی پایان بده
بیا آیینه ی دل پاک گردان
زلال از خاک و خاشاک گردان
بیا و پیکر این نوکرت را
کنار قبر زهراخاک گردان
آقا بیا و قبر بدون شمع
مدینـه مـرده و اهـل مدینـه مرده‌تـرند
چگونه مرده که از مرگ خویش بی‌خبرند
ز جـاده مـدنیت بــرون شدنــد همـه
بر آن سرند که تا سر بـه کام فتنه برند
اسیر کفر و ضلالت شدند این امت
ز نـور وارد ظلـمت شدند این امت
****
مدینه متحدالرای و شیر حق، تنهاست
یگانه دوست عالم، اسیر دشمن‌هـاست
چـه روی داده مگــر امـت محمّـد را
که بودشان همه در وادی نبودن‌هاست
گمان نبود که خیل غدیریان کوشند
غدیـر را بـه بهـای سقیفـه بفروشند
****
هنوز خون مدینه به جوش می‌آید
هنوز غیرت حق در خروش می‌آید
هنـوز از در و دیـوار مسجـد نبوی
صدای خطبۀ زهرا به گوش می‌آید
درون سینه، نفس را شرارِ آه کنید
بـه شقشقیۀ مـولا علی، نگاه کنید
***
لحظه لحظه همهٔ امشب من وقف رسول‌الله است
دلم از عشق رخ بی‌مثلش آگاه است
آه بر کش ز دل و روی به سویش بنما
امشب از دل به حریمش به خدا فاصله تنها آه است
هر که دیوانه نگردید ز شوق نظرش گمراه است
او همان است که همواره به دنبال نجات بشریت ز درون چاه است
آنقدر درد کشیده، ز پی خلق دویده
که خدائی خداوند شود در دلشان اصل و عقیده
چقدر حرف بد و تهمت و دشنام شنیده
کمرش زیر غم شیعهٔ بیچاره خمیده
ولی صد حیف کسی نیست بگوید چه بلائی به سرش آمده
و در ره ارشاد خلائق، چه جفاها که ندیده
وسط حلقهٔ کفّار سنگ می‌خورد
غریبانه و بی‌یار ولی باز تحمل می‌کرد
زیر شلاق نگاهِ مشتی، عرب بی‌سر و پا
دشمنان توحید، کفر ورزان پلید
به سبک می بارد باران غربت)
من بعد از تو ای پدر لبریزِ آهم
رفتی از دستِ من ای پشت و پناهم
بی تو چشمم دریا شد ، تنهاییم معنی شد
دل خانة غمها شد
وای وای وای وای
بی تو هر دم غم دارم ، لحظه لحظه می‌بارم
از این دنیا بی زارم
وای وای وای وای
بر این دلْ ، هر لحظه ، غصه مهمان است
بعد از تو ، قلبِ من ، بیتُ الاحزان است
مولا (۳) یا رسول الله
*****
می‌بارد بعد از تو بر دلْ غصه هر دم
می‌آید بی تو بر دل هر لحظه یک غم
رفتی تو از دنیا وُ ، سقیفه شد بر پا وُ
حیدر شده تنها وُ
وای وای وای وای
چشمان من خسته وُ ، دستِ علی بسته وُ
پهلوی بشکسته وُ
وای وای وای وای
چشمانم ، از داغِ ، دوریت شد تَر
می‌سوزد ، قلبم از ، غر
دختر بَدر الدُجی امشب سه جا دارد عـزا آه و صد واویلتا
گاه میگوید پدر، گاهی حسن، گاهی رضا آه و صد واویلتا
******
رحلت جانسوز ختم الانبیا فاطمه صاحب عزا
کشته شد از زهر کینه مجتبی فاطمه صاحب عزا
******
می روم اما پریشان توام ای دخترم غصه دار حیدرم
می خوری سیلی ولی من نیستم ای کوثرم غصه دار حیدرم
******
می رود از دار دنیا رحمه للعالمین فاطمه شد دل غمین
اشک می ریزد از این ماتم امیرالمومنین فاطمه شد دل غمین
******
قاسم نعمتی
آسمان خون گریه کن امشب که زهرا مضطر است ماتم پیغمبر است
پیکر بی جان او بر شانه های حیدر است ماتم پیغمبر است
رو در جنان چو خاتم پیغمبران گذاشت
داغی گران به سینه ی اهل جهان گذاشت
او بُد همای قدسی و عالم بر او قفس
بگشود بال و روی برآن آشیان گذاشت
در راه سر بلندی دین و رضای حق
کوشید تا که بر سر این کار جان گذاشت
راحت بشد از شماتت و آزار دشمنان
رفت و غمش به سینه ی عالم نشان گذاشت
رفت از میان امت و در بین مسلمین
از خود به یادگار دو شیء گران گذاشت
هست آن دو شیء عترت و قرآن که امتش
نه حد این شناخت و نه حرمت بر آن گذاشت
او در گذشت و فاطمه ی دل شکسته را
تنها میان امت نا مهربان گذاشت
زهرا مگر نبود ز عترت که خصم دون
بس درد و داغ بر دل آن نوجوان گذاشت
شیر خدا امام زمان بود و فاطمه
جان را به راه حفظ امام زمان گذا
مجلس اول
رحلت رسول اکرم ( ص )
امروز که آیینه جوابش سنگ است
در ذهن زمانه عاشقی هم ننگ است
هر کس که نداند تو خودت می-دانی
آقا به خدا دلم برایت تنگ است
« میلاد عرفان پور»
یابن الحسن! در زیارت جامعه می خوانیم:
عادتکم الاحسان و سجیتکم الکرم
آقا جان شما عادتتون کرم و نیکی به بندگان است، شیوه و روش شما کرم و بزرگواری است.
بابی انتم و امی و نفسی بموالاتکم
پدر و مادرم فدای شما بواسطه ی دوستی و ولایت شما.
یابن الحسن:
اگر محبت و دوستی شما در دل ما نبود، من چطور و چگونه به محبت الهی می رسیدم!
امشب شب رحلت امام رحمت، حبیب خدا حضرت محمد مصطفی هست.
امشب پاره ی تن مصطفی نگران است! چرا که برای مثل فردایی که پد
مجلس سی و نهم:
دفن شهدای کربلا
الا ای مونس باغ و بهارم
تمام هستی ام دار و ندارم
بیا این جمعه قلبم را نسوزان
تمام جمعه ها چشم انتظارم
یا صاحب الزمان! شمائید که بر احوال ما آگاهید، از حوائج و خواسته های ما آگاهید. یابن زهرا! ان شاء الله خداوند به زودی فرجتان را برساند. ما از فراق و دوری شما اشک می ریزیم همان گونه که امام صادق(ع) فرمودند:
« باید آن قدر اشک بریزید و گریه کنید و ناله کنید تا خداوند مهدی را به فریادتان برساند.
یابن الحسن ؛ آقا جانم:
اشک ریختن ما در مصائب جد غریب شما سیدالشهداء ؛ اشک برای فراق و دوری شما نیز هست. آقا جان؛ تا کی درمصائب جد غریب شما سیدالشهداء تنها و بدون شما اشک بریزی
بعد از من ای زهرای من بیمار گردی
از دشمنان من دگر بیزار گردی
اینکه به فکر کوچه های تنگ هستم
در بین کوچه دخترم بی یار گردی
فکری به حال چهره ی نورانیت کن
از ضربه پی در پی اش غمبار گردی
آن که جهان دور سرت می گردد ای جان
بهر جهان چون نقطفه ی پر کار کردی
ای ساقه و ای ریشه ی اصل رسالت
از میوه های داغ و غم پر بار گردی
ای کاش می مردم نمی گفتی پس از من
در پیش چشم امتم هم خار گردی
روی در بیتت تو مسمار ندیدی؟
ای داد من زخمی زآن مسمار گردی
ای جان من بعد من مشغول دفع
ظلم و بلا از حیدر کرار گردی
گر که بخواهی پا شوی از جایت ای جان
با دست خود منت کش دیوار گردی
همچون تمام مردم مظلوم عالم
مظلوم ظلم درهم و دینار
از سوز تب توانی به پیکرنداشتی
فکری به غیر فاطمه در سر نداشتی
یاد خدیجه می کنی و آه می کشی
یعنی که تاب دوری همسر نداشتی
بعد از غدیر و توطئه های منافقین
دلشوره جز غریبی حیدر نداشتی
می خواستی سفارش حق علی کن
اما چه فایده که تو یاور نداشتی
عمری برای اینکه هدایت شوند خلق
در سینه یک دل مضطر نداشتی
وقتی صدای فاطمه آمد که سوختم
در عرش میشنیدی و باور نداشتی
رفتی از این دیار و الا به یک نفس
تاب صدای ناله دختر نداشتی
مسمار داغ بود و لب از سینه بر نداشت
آنجا مگر بهشت معطر نداشتی
پنجاه سال بعد مشخص شود چرا
از روی سینه جسم حسین بر نداشتی
وقتی عدو محاسن او را گرفته بود
از ره رسیدی عمامه بر سر نداشتی
زینب نیا
مجلس بیست و نهم
رحلت رسول اکرم ( ص )
امروز که آیینه جوابش سنگ است
در ذهن زمانه عاشقی هم ننگ است
هر کس که نداند تو خودت می-دانی
آقا به خدا دلم برایت تنگ است
« میلاد عرفان پور»
یابن الحسن! در زیارت جامعه می خوانیم:
عادتکم الاحسان و سجیتکم الکرم
آقا جان شما عادتتون کرم و نیکی به بندگان است، شیوه و روش شما کرم و بزرگواری است.
بابی انتم و امی و نفسی بموالاتکم
پدر و مادرم فدای شما بواسطه ی دوستی و ولایت شما.
یابن الحسن:
اگر محبت و دوستی شما در دل ما نبود، من چطور و چگونه به محبت الهی می رسیدم!
امشب شب رحلت امام رحمت، حبیب خدا حضرت محمد مصطفی هست.
امشب پاره ی تن مصطفی نگران است! چرا که برای مثل فردای
داغ نبی
از غم تو دیده دریا می شود
در میان سینه غوغا می شود
لحظه ای که خیمه گاه داغ تو ...
در دل عشاق برپا می شود
می روی اما مدینه بی گمان
بعد تو وادی غم ها می شود
بعد تو اشک یتیمی حاصل
سرخی چشمان زهرا(س) می شود
روز وشب ذکر لب ریحانه ات
غرق غصّه " وای بابا " می شود
بعد از این در شهر انوه و عزا
با عزیزان تو بدتا می شود
در میان خانه ی گل های تو
پای بغض دشمنان وا می شود
آتشی که شعله زد در پشت در
عصر روز سرخ پیدا می شود
عصر عاشورا برای خیمه ها
آتش کینه مهیّا می شود
آتشی که در مدینه پاگرفت
در میان کربلا معنا گرفت
شاعر : اسماعیل شبرنگ
رحمة ٌ للعالمین (ص)
تا آسمان هفتم دنیا رسیده ایم
وقتی که بی قرار به اینجا رسیده ایم
لب تشنه ایم و منتظر رحمت توایم
حالا اگر که بر لب دریا رسیده ایم
ذکر لبان ما شده یا ایّهاالرّسول (ص)
باکوله بار عرض تمنّا رسیده ایم
امشب دوباره سمت شما پرگرفته ایم
تا آسمان گنبد خضراء رسیده ایم
مانند زائران تو احساس می کنیم
از پیش تو به عالم بالا رسیده ایم
امشب کنار سفره ی پر برکت شما
با التفات حضرت زهرا (س) رسیده ایم
امروز ما به لطف تو در خیزشی بزرگ
تا قلب سرزمین اروپا رسیده ایم
بیداری جهان اثر جذبه های توست
ما اینچنین به حبّ تو مولا رسیده ایم
ماشیعیان مخلص ایرانی توایم
از نزد هشتمین گل طاها رسیده ایم
شاعر : ا
پیامبر اکرم (ص) :
دل در به در ـ آخر صفر
ابریه و میخواد بارون بباره
از غم ختم الانبیا دوباره
دل شکسته ی ما سوگواره
میون قلب بی قرار من
جاریه لحظه لحظه نبض تو
دلم کبوترانه پرزده
تا گنبد قشنگ سبز تو
مهربون من ـ باباجون من
قرارمون نبود یار صمیمی
بدون من بری عشق قدیمی
نشسته رو سرم گرد یتیمی
دیگه بدون تو دل منو
غصّه رها نمی کنه بابا
اگه بری هیچ کسی توی شهر
به ما وفا نمی کنه بابا
دلنواز من ـ سوز وساز من
به تو حق نمی دم ای عزیز دلها
دلت شور بزنه برای زهرا
به پا میشه توی مدینه بلوا
نصیب ریحانه ی تو بابا
یه صورت کبود و نیلیه
چند وقت دیگه بین کوچه ها
رو صورتم یه ردّ سیلیه
شاعر : اسماعیل شبرنگ
دانلود سب
پیامبراکرم (ص) :
بعد تو این مدینه
سر وفا نداره
به روی سینه ی ما
داغ عزا می ذاره
زبون می گیرم امشب
کنار پیکر تو
الهی که تو دنیا
نمونه دختر تو
بابای من
رسمش نبود که بری تنها
نذار منو
تنها توی این شهر غم ها
بذار بیاد
پشت پای تو امشب زهرا
( واغربتا – واغربتا)
پرستوی مدینه
شکسته پر می سوزه
ریحانه ی تو یک روز
به پشت در می سوزه
دست علی رو یک روز
جلو چشام می بندن
تو هر گذر به اشک
چشم ترش می خندن
یاس علی
می مونه بین دیوار و در
سیلی میشه
پاداش دختر پیغمبر
جامی مونه
به روی مسمار خون جگر
( واغربتا – واغربتا)
شاعر : اسماعیل شبرنگ
دانلود سبک
واحد سوم / ابالزّهرا (ص)
می بینی که چشام به خون نشسته
می بینی دل دخترت شکسته
باباجون می ری بی قرار و خسته
واویلا
کنار بسرتو زهرا
روضه می خونه
محاله بعد رفتن تو
زیاد بمونه
یه روز از این روزا می بینی
قامت کمونه
پهلومو می شکنن / وای وای وای وای
بچه مو می زنن / وای وای وای وای
حیدر و می برن/ وای وای وای وای
( یااباالزهرا یا رسول الله )
تموم بی قراری م از همینه
که روزی تو همین شهر مدینه
بچه مو می کشن با زهر کینه
واویلا
ذکر لبای غرق خونش
امّن یجیبه
به یاد روضه های کوچه
دل بی شکیبه
الهی که براش بمیرم
حسن غریبه
کبوده سرتا پاش / وای وای وای وای
نمی بینه چشاش/ وای وای وای وای
غرق خونه لباش/ وای وای وای
وفات پیغمبر(ص)
مدینه شد ماتم سرا از داغ خــتــم الانبیا
امشب کنار بستر او نشسته زهرا دختر او
واویلتا آه و واویلا (2)
/./././
کــنــار خــــتم المرسلین بـاشــد امـیرالمومنین
خون می چکد از چشم حیدر از داغ جـــانسوز پیمبر
واویلتا آه و واویلا (2)
/./././
یا رحـــمــه للعالمین مظلومه زهـــرا را ببین
با اشک خود ترا بشوید پــدر پــدر پدر بگوید
واویلتا آه و واویلا (2)
/./././
ای بود و هست فاطمه افــتـاده ای از زمزمه
دارد تـمـاشا کوثر تو ترسم بمیرد دختر تو
واویلتا آه و واویلا (2)
/./././
یک لحظه لعل لب گشا زهرای خود راکن دعا
که او چو پروانه بسوزد پشت در خانه بسوزد
شاعر : سید محسن حسینی
دانلود سبک
نوحۀ پیغمبر اکرم(ص)
چشم ملائک گریان شد درسماوات
رخت عزا پوشیده مادر سادات
یا حجت ا... - آجرک ا...
مدینه خون می گرید یا رسول ا...
/./././
ا... اکبر - بشکسته رکن حیدر
با اشک دیده شوید جسم پیمبر
مدینۀ ماتم - مدینه غوغا
هفت آسمان می گرید از آه زهرا
سالار زینب
/./././
علی نهاده سر را بر سر زانو
زهرای اطهر دارد دستی به پهلو
آغاز درد و - آغاز غربت
آتش و هیزم گویای این مصیبت
سالار زینب
شاعر : میثم مومنی نژاد
دانلود سبک
یَثرِب ز غَمِ مصطفی گرید یا زماتَمِ مجتبی گرید (2)
یا محمّدا یا رسول الله (2)
با دا غ پدر حضرت زهرا از سوز جگر فراق بی صدا گرید
یا محمّدا یا رسول الله (2)
بابا به خدا بی تو تنهایم هجر تو بوَد فصل غمهایم
داغ تو بوَد همه اعضایم زهرا ر غمت در کجا گ
یا محمّدا یا رسول الله (2)
تسلیت ترا حضرت زهرا کشته شد حسن آه وواویلا
از حال حسن کس نشد آگاه با تلخی صبر غربت جانکاه
یا محمّدا یا رسول الله (2)
شور محشر شده ، در مدینه بپا رفته از این جهان خاتم الانبیا(2)
آه و وااویلتا ، آه و وااویلتا (2)
تیره از دود آه، ملک داور شده شیر حق مرتضی ، بی برادر شده
آه و وااویلتا ، آه و وااویلتا (2)
شهر یثرب فتاد ، در بلایی عظیم مرتضی بی کسی و فاطمه شد یتیم
آه و وااویلتا ، آه و وااویلتا (2)
بسته شد دیده ی خاتم المرسلین دخترش فاطمه ، گشته نقش زمین
آه و وااویلتا ، آه و وااویلتا (2)
در مدینه بگوش ، آید این زمزمه کشته شد پشت در ، محسن فاطمه
آه و وااویلتا ، آه و وااویلتا (2)
مگه پیغمبر برا علی وصیت نکرده، می شه برا امام حسن (علیه السّلام) و امام حسین (علیه السّلام) که امامند، وصیت نکرده باشه؟ (زبانحال) پسرم یه روز با مادرت می ری مسجد، فدک را مادر می گیره، دست در دست مادرت داری ...
امام حسن (علیه السّلام) فرمود: حسین جان !
ما قصه ی یک روح و دو پیکر بودیم
از حق برادری فراتر بودیم
در نرگس تو طشت طلا را دیدم
آن شب که گل سینه ی مادر بودیم
امروز سر به سینه ی پیغمبرند، دو تا داداش به هم خیره شدند، چند جا اینطور، چشمشون به هم افتاده، یکی امروز رو سینه ی پیغمبر، یه دل شب هم علی گفت: بیایید وقت وداع با مادره، همین که سر به سینه ی مادر گذاشتند، چشمشون به هم افتاد ... .
دخترم گریه ی تو پشت مرا می شکند
بیش از این گریه مکن قلب خدا می شکند
چه کنی بر دل خود آب شدی از گریه
بغض سر بسته از این حال و هوا می شکند
تا که نشکسته ای از غصه کمي راه برو
که قد و قامت تو زیر بلا می شکند
باز بوسیدم از این دست که زد شانه مرا
حیف یک روز کسی دست تو را می شکند
تو سیه پوش من و شهر به همدردی تو
حرمت شیر خدا را همه جا می شکند
کودکانت همه در پشت سرت می لرزند
که در خانه به یک ضربه ی پا می شکند
می دوی پشت علی تا که رهایش نکنی
ضربه ای می رسد و آینه را می شکند
بس که دنبال علی روی زمین می افتی
دل جدا سینه جدا دست جدا می شکند
شاعر : حسن لطفی
اگر چه پیر اگرچه خمیده ام بابا
دوباره بر سر خاکت رسیده ام بابا
رسیده ام که بگویم چه آمده به سرم
رسیده ام که بگویم چه دیده ام بابا
ببین که پیرتر از روز قبل آمده ام
نفس نفس ز فراغت چکیده ام بابا
بخوان ز چشم کبودم که چند روزی هست
که روی دختر خود را ندیده ام بابا
از آن زمان که به دنبال مرتضی در خون
میان مردم شهرت دویده ام بابا
ببین که زخم جسارت نشسته بر رویم
ببین که طعم حرارت چشیده ام بابا
دلم هوای تو و یاد محسنم کرده
مرا ببر به کنارت بریده ام بابا
شاعر : حسن لطفی
حس میکنم رفتار تو تغییر کرده
این روزها کردار تو تغییر کرده
هم صبح و ظهر و هم سرشب دیدن من
می آیی و گفتار تو تغییر کرده
یک فاطمه میگویی و دلشوره دارم
چون نحوه ی دیدار تو تغییر کرده
چیزی شده ای سایه ی روی سر من؟
مهمانی این بار تو تغییر کرده
چیزی شده ؟ با مرتضای من چه گفتی؟
این روزها سردار تو تغییر کرده
حس میکنم مانند یک ابر بهاری
بابای از گل بهتر من گریه داری
بابامگرنه اینکه هستم محرم تو
هستم همیشه مونس تو همدم تو
حالابگو دیگر چرا حالت گرفته ست
هستم شریک درد و آه و ماتم تو
بابا به قربان تو وموی سپیدت
بابا به قربان تو و قد خم تو
ای کاش می مردم نمیدیدم پدرجان
چشمان خیس و گریه های نم نم تو
میگویی ا
روزی که قلبم داغ دار مادرم بود
بابادلم خوش بود دستت برسرم بود
بابادلم خوش بود هستی در بر من
هستی همیشه هم پدرهم مادر من
هجده بهار زندگانی ام تو بودی
آری رسول مهربانی ام تو بودی
از ماه و خورشید و ستاره رو گرفتم
من سال ها با بودن تو خو گرفتم
مهمان هر روز سرایم ، نازنینم
باور نمی کردم که داغت را ببینم
من ماندم و یک کوه غم با بی قراری
باور نمی کردم که تنهایم گذاری
سنگ صبور فاطمه ، ای چاره سازم
فکری نکردی باغم وغصه چه سازم
بی مادری کافی نبود ای جان هستی؟
بارفتنت یک باره قلبم را شکستی
رفتی یتیمی شد نصیب دختر تو
مشکی به تن کرد دختر غم پرور تو
ما مدتی بابا عزادار تو بودیم
در حسرت یک بار دیدار تو بودیم
