شهادت امام حسن مجتبی(ع)

شعر و سبک: حسین بیدگلی

زینب بمیره واسه حال زارت
گُر می‌گیرم با این تن تبدارت
آتیش زهره که میده آزارت
آزارت...

کُنج لبات خونیه دستات سرده
رنگ رخت داداش چه تغییر کرده
هی میگی کاشکی مادرم برگرده
برگرده...

باز خاطرات
میشه مرور
از روی در
کردن عبور
ای وای شکست
جام بلور ۲

مظلوم حسن

=====

بستر برای تو شده سجاده
با گریه چشم تو به من افتاده
انگار برا رفتن شدی آماده
آماده...

حرفاتو میگی با چش گریونت
درد تو پیداس از دل پرخونت
انگاری زهراس که شده مهمونت
مهمونت...

هی زیر لب
میگی به من
مادر رو با
سیلی زدن
گفتم نرو
جون حسن ۲

مظلوم حسن

منبع جواز نوکری

لینک کانال تلگرام
t.me/javazenokari

• پنج شنبه
• 12
• مهر
• 1403
• ساعت
• 08:22
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

علی گلچین پور

➖➖➖
هیچکسی مثلِ تو واقعا رفیقم نیست
وقتی دورامو زدم من اینو فهمیدم
آخه جز تو کی هوایِ نوکر و داره؟
تویِ عمرم مگه کم ازت کرم دیدم؟

همه رفتن و برام، خودت موندی
آخر معرفت و ، مرامی تو
ضربانِ قلب من ، حسن جانم
دقیقا همونی که ، میخوامی تو

برای تو باید عمری روضه خوند آقا
برای اون قبر خاکی و پر از دردت
دلم میگیره چون زائری نداری تو
بمیرم ای کاش من واسه تربت سردت

کریم آل الله، ای غریب مدینه
----
هیچکسی مثل تو صاحبِ کرامت نیست
اعتقاد قلبیم از همون قدیم اینه
هرچقدر که دنیا تلخی داره خوب اما
زندگی با نوکریت خدایی شیرینه

رزق و روزی جای خود ، تمومِ این...
زندگیم و من بهت ، بدهکارم
روسیاهم اینو خوب ، میدونم آره
از تهِ دلم ولی ، من دوسِت دارم

شکرِ خدا از وقتی که یادمه دارم
میون روضه‌هات به سینه میزنم آقا
اگه قبول کنی تموم آبروم اینه
که من غلام قاسم بن الحسنم آقا

کریم آل الله ، ای غریب مدینه
➖➖➖

منبع جواز نوکری

لینک کانال تلگرام
t.me/javazenokari

• پنج شنبه
• 12
• مهر
• 1403
• ساعت
• 08:31
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

زهرکینه شد حاصل من
یارم آخر شد قاتل من
ای حسین و ای خواهرم زینب ببینید
نیمه جانم وای از دل من

اهل عالم من کشته ی زخم زبانم
درغریبی زد همسرم آتش به جانم

ای وای.بادلی پر شرر
گشتم.پاره پاره جگر
ای وای.ازغریبی

جانم.آمده بر لبم
ناله.می زند زینبم
ای وای.ازغریبی

جانم.ای حسن جانم2 ای حسن جان
-----
هم غریب و هم بی پناهم
هم پریشان هم غرق آهم
در کنارم نه یاوری نه مونسی بود
بین شهر غم بی سپاهم

وای ازاین غم نزدیک قبرم پیش یاران
وای ازاین غم تابوت من شد تیرباران

ای وای.بادلی مبتلا
ای وای.می کنم ناله ها
ای وای.ازغریبی

هستم.غرق شور و نوا
هستم.حسن مجتبی
ای وای.ازغریبی

جانم.ای حسن جانم2 ای حسن جان
-----
ای امان از ظلم زمانه
من غریبم در آشیانه
طشت پرخون دارد خبر ازاین دل من
یاد مادر شد بی بهانه

در مدینه پیش دوچشمان ترمن
بین کوچه نقش زمین شد مادر من

ای وای.مثل گل پرپرم
ای وای.محرم مادرم
ای وای.از غریبی

ای وای.بین دیوار و در
ای وای.مادرم شد سپر
ای وای.ازغریبی

جانم.ای حسن جانم2 ای حسن جان
➖➖➖

منبع جواز نوکری

لینک کانال تلگرام
t.me/javazenokari

• پنج شنبه
• 12
• مهر
• 1403
• ساعت
• 08:35
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

هر چند در مقتل نوشته "سَم" شهیدش کرد
من باورم این است که ماتم شهیدش کرد

من معتقد هستم که زهرِ جعده(لع) یکباره...
اما غم بی مادری کم کم شهیدش کرد

پُر بود گوشَش از صدایِ ضربهٔ سیلی
آن ضربتی که روز و شب؛ هر دم شهیدش کرد

رازی که از مادر میانِ سینه پنهان داشت
هم سخت پیرش کرد و آخر هم شهیدش کرد

از غربت بابا، سکوتِ مبهم مادر...
آن چهرهٔ غمدیدهٔ دَرهم شهیدش کرد

آنها که عمری شاهدِ تنهایی اش بودند
گفتند قبل از سَم، به قران غم شهیدش کرد

نامش حسن(ع) بود و به سائل بسکه رغبت داشت
بغض و حسادت!...کینهٔ عالَم شهیدش کرد

کوچه، مغیره(لع)، نیشخندِ ممتدِ قنفذ(لع)
عمری جراحت هایِ بی مرهم شهیدش کرد

بر زخم های کهنه اش دائم نمک میریخت
در خانه-همسر؛ بهترین مَحرم شهیدش کرد

مِهرش چنان افتاد در ذرّاتِ زهری که
ناچار، با شرمندگی، نم نم شهیدش کرد

حرف نگفته، قاتلِ جانش شد و یک عمر
خون جگر خورد و به ظاهر "سَم" شهیدش کرد!

• شنبه
• 21
• مهر
• 1403
• ساعت
• 13:18
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

غیرِ تنهایی و غم در عیدِ هر سالش نبود
جز سکوت و صبر، جز غربت در اقبالش نبود

هم میانِ شهر، هم در خانه یک همدم نداشت
در مدینه هیچکس جویایِ احوالش نبود

پیر شد از فتنه و زخم زبانِ همسرش
بغضِ دائم داشت و جز زخم بر بالَش نبود

تا دم آخر دلش در حسرتِ یک یار ماند
هیچکس جز کینه ای دیرینه دنبالش نبود

کرد انفاق و گذشت از کلّ اموالش سه بار
پیش سائل؛ ذره ای دربندِ اموالش نبود

آنچنان در کودکی آمد بلایی بر سرش
تا شهادت غصه خورد و شوقِ آمالش نبود

مادرش را بعدِ یک جریانِ سخت از دست داد
بد شکست و مرهمی بر حالِ جنجالش نبود

در تپش افتاد قلبش هر چه از کوچه گذشت
غیرِ ردّ قطره هایِ اشک بر شالَش نبود
*
با جگر، آورد بالا شیرِ زهرآلوده را
غیرِ زینب(س) هیچکس دلواپس حالش نبود

گفت: "لا یَومَ کیَومِکْ" یاحسین(ع) و هیچکس-
جز حسن(ع) در آن دقیقه فکرِ گودالش نبود!

• شنبه
• 12
• آبان
• 1403
• ساعت
• 11:06
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور