شهادت امام حسین (ع)

ﮔﺮﭼﻪ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﮔﻮﺷۀ ﻋﺎﻟﻢ ﻫﯿﺞ ﺟﺎ ﮐﺮﺑﻼ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ

ﻭ ﺷﻬﯿﺪﯼ ﺑﻪ ﻏﯿﺮﺕ ﻭ ﻏﺮﺑﺖ ﻣﺜﻞ ﺧﻮﻥ ﺧﺪﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ

ﺩﺭ ﻣﺴﯿﺮﯾﻢ ﺗﺎ ﻟﻘﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﺧﻂ ﻣﺎ ﺧﻂ ﺳﺮﺥ ﺛﺎﺭﺍﻟﻠﻪ

ﻣﻘﺼﺪ ﻣﺎ ﻓﻨﺎﺀ ﻓﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﺳﻔﺮ ﺑﯽ ﺑﻼ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ بود

ﺳﺮ ﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺜﺎﺭ ﺩﻭﺳﺖ ﮐﻨﯿﻢ ، ﻫﻤﻪ ﺩﺍﺭ ﻭ ﻧﺪﺍﺭ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺍﻭﺳﺖ

ﺳﺮﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺟﺪﺍ ﮐﻨﯿﺪ ﺍﻣﺎ ﺩﻝ ﺯ ﻣﻮﻻ ﺟﺪﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ بود

ﺫﮐﺮ ﻣﺎ ﺯﯾﺮ ﺗﯿﻎ ﯾﺎ ﻣﻮﻻﺳﺖ اجر ﻣﺎ ﺑﯽ ﺩﺭﯾﻎ ﺑﺎ ﻣﻮﻻﺳﺖ

ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎ ﺛﻤﻦ ﺧﻮﻧﺒﻬﺎ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ بود

ﺷﯿﻌﻪ ﯾﻌﻨﯽ ﺷﺮﻑ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺷﻮﻕ ﺷﯿﻌﻪ ﯾﻌﻨﯽ ﺑﻪ ﻭﺻﻞ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﺫﻭﻕ

ﺟﺎﯼ ﺧﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﻥ ﻣﺎ ﻃﻮﻕ ، ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻃﻼ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ

ﺭﺑﻨﺎ ﺁﺗﻨﺎ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺍ ﺭﺑﻨﺎ ﺁﺗﻨﺎ ﮐﺮﺍﻣﺖ ﺭﺍ

ﺭﺑﻨﺎ ﺁﺗﻨﺎ ﺍﺭﺍﺩﺕ ﺭﺍ ، ﺧﻮﺵ تر ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﻋﺎ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ بود

شاعر : کمیل کاشان

• پنج شنبه
• 28
• آبان
• 1394
• ساعت
• 07:28
• نوشته شده توسط
• حمید

بیا ببین دلِ غمگینِ بی شکیبا را

بیا و گرم کن از چهره ات شبِ ما را

"من و جُدا شدن از کویِ تو خدا نکند"

که بی حرم چِه کُنَم غصه های فردا را

خیالِ کربُبلایت مرا هوایی کرد

بگیر بالِ مرا تا ببینیم آنجا را

به موجِ سینه زنانت قسم به نامِ توام

که بُرده گریه یِ ما آبرویِ دریا را

گدایِ هر شبم و کاسه گردم و ندهم

به یک نگاهِ کریمانه ات دو دنیا را

مرا ببر بِه چِشَم زیرِ پا مغیلان را

مرا ببر که ببینم به نیزه سرها را

خدا کند که بیایی شبی به روضه یِ ما

شنیده ام که به سر سر زدی کلیسا را

خوشا به پنجه ی راهب که شانه ات می زد

به آنکه بُرد دلِ راهبان ترسا را

به پیر مرد غریبی که شُست گیسویت

گرفت از

• پنج شنبه
• 28
• آبان
• 1394
• ساعت
• 08:52
• نوشته شده توسط
• حمید

دید از دور مسیحا نفسی می‌آید

دید با قافله فریادرسی می‌آید

صحنه‌ای دید در آن قافله اما جانکاه

بر سر نیزه سری دید، سری همچون ماه

این سر کیست که اینقدر تماشا دارد؟

صوت داوودی و انفاس مسیحا دارد؟

از سر هر مژه‌اش معجزه بر می‌خیزد

با طنینش همه آفاق به هم می‌ریزد

با نسیم از غم دل گفت به صد شیون و آه

به ادب نافه‌گشایی کن از آن زلف سیاه

گرچه این شیوه‌ی رندان بلاکش باشد

حیف از این زلف که بر نیزه مشوش باشد

با دلی سوخته آمد به طواف سر ماه

پاره پاره دلش از داغ لب پرپر ماه

گفت ای جان جهان نذر غمت! جانم باش

امشبی را ز سر لطف تو مهمانم باش

ماه را همره خود با دلِ بی‌تاب آورد

نذر لب‌های ترک خور

• یکشنبه
• 1
• آذر
• 1394
• ساعت
• 06:48
• نوشته شده توسط
• حمید

دور و بر قتلگاه... یادت کردیم

در توبه و در گناه... یادت کردیم

خورشید گرفت... یاد کردیم ز تو

شبهای بدون ماه... یادت کردیم

با دیدن هر بلندبالای نجیب،

افتاد ز سر، کلاه... یادت کردیم

یعقوب شدیم، ماه کنعان گم شد!

یوسف شده، بین چاه یادت کردیم

یک عمر، به سمت کعبه خواندیم نماز

با این همه اشتباه... یادت کردیم!

در خشکی هر لبی به یادت بودیم

در شرجی هر نگاه... یادت کردیم

در «گریه» ، همه به یاد تو می افتند...

در «خنده ی قاه قاه» یادت کردیم

بی علت روشنی...! به هرجا دیدیم،

یک پارچه ی سیاه... یادت کردیم

شاعر : احمد بابایی

• یکشنبه
• 1
• آذر
• 1394
• ساعت
• 06:55
• نوشته شده توسط
• حمید

فقیرم نوشتید، من راضیم

به این شب به شب در زدن راضیم

دل من شکسته ست چیزى بگو

بوالله حتى به " لن" راضیم

مرا هم معطل کنى، اولا :

تو رب منى ، ثانیا: راضیم

به این پنج نوبت نمازم قسم

خدایا ازین پنج تن راضیم

کلاف مرا برنگردان، ولو

ببافى از آن پیرهن راضیم

فقیر حرم را سلیمان نکن

ازین منصب خویشتن راضیم

به پروانه هاى سحر گفته ام

که منهم به این سوختن راضیم

مرا آخر عمرى آواره کن

به شبهاى دور از وطن راضیم

اگر تن نباشد، به سر راضیم

اگر سر نباشد، به تن راضیم

فداى حسینم ، ولیکن مرا

بخوانى شهید " حسن" راضیم

حرم میروم باز در میزنم

اگر هم ندادند، من راضیم

**

مرا آخرش هم کفن میکنند

ولیکن بد

• یکشنبه
• 1
• آذر
• 1394
• ساعت
• 06:58
• نوشته شده توسط
• حمید

ما از دعای خیر به هیئت رسیده ایم

از دولتِ حسین به عزت رسیده ایم

هیئت تمام زندگی ما غریبهاست

با پرچم حسین به قدرت رسیده ایم

این پای منبر است همان قبه الحسین

اینجا هزار بار به حاجت رسیده ایم

زهرای مرضیه است دعاگوی مستمع

وقتی که ما به اوج مصیبت رسیده ایم

در حسرتِ تباکیِ با ما ، ملائکند

پیداست ما به بام سعادت رسیده ایم

چون عمرمان گذشت بمانیم گریه کن

مثل حبیب اگر به شهادت رسیده ایم

تا روز حشر دیده اگر با حسین ماند

پس بی حساب تا به قیامت رسیده ایم

هر روز با حسین دوباره تولّدیست

بارید اشک و ما به طهارت رسیده ایم

با یک سلام پاک شود هر گناهکار

ما خود به این مقام و فضیلت رسیده ایم

با ا

• یکشنبه
• 1
• آذر
• 1394
• ساعت
• 08:38
• نوشته شده توسط
• حمید

قسم به قافله سالار ظهر عاشورا

قسم به چادر خاکی حضرت زهرا

قسم به نخل رشید حرم ابو فاضل

قسم به پیکر درهم شکسته ی سقا

قسم به حال رباب و دل پر از خونش

قسم به زینب کبری و ذکر واویلا

قسم به حضرت شش ماهه و به گهواره

قسم به نام رقیه سه ساله ی مولا

قسم به اکبر شبه نبیِ بی همتا

قسم به عابس و شوذب به سینه ی شیدا

قسم به ام بنین و چهار فرزندش

قسم به لحظه ی تکبیر اکبر لیلا

قسم به لحظه ی اهلی من العسل گفتن

قسم به قاسم گلگون بدن شه والا

قسم به عشق حبیب و به حر آزاده

قسم به خیمه و آتش به موج و هم دریا

قسم به فاتح خیبر علی ولی الله

قسم به لحظه ی محشر به وادی عقبی

قسم به حضرت لطف و کرامت و ایثا

• یکشنبه
• 1
• آذر
• 1394
• ساعت
• 08:43
• نوشته شده توسط
• حمید

شادی جهان هیچ است عشق است همین غم را

هرثانیه میخواهیم این عالم ماتم را

همدست ملائک شد شد آبرویش تضمین

دستی که در این شب ها برداشته پرچم را

کشتی حسین افتاد یکبار دگر برآب

از دست نباید داد هرفیض فراهم را

هرجا که حسین آمد احسان خدا آمد

از برکت آقا بود بخشید اگر آدم را

در ماه خدا حتی ما با دهن روزه

هرروز طلب کردیم شبهای محرم را

هر وقت دو دم دادیم هر مرده ای احیا شد

آقا تو نگیر از ما دم های دمادم را

نذری حسینیه از بس به همه چسبید

انداخته از رونق آوازه ی حاتم را

یا مثل رسول ترک یا اینکه چنان طیب

از لطف زیادش کن این معرفت کم را

اسلام حسینی شد اسلام حسینی ماند

مدیون خودت کردی پیغمبر ا

• یکشنبه
• 1
• آذر
• 1394
• ساعت
• 08:44
• نوشته شده توسط
• حمید

کاسه ی صبر من از گریه گهی پُر می شود

اشک روی قاب عکس کربلا دُر می شود

گریه ی پاک عزای تو مرا هم پاک کرد

آب آلوده به دریا می رسد کُر می شود

من ادب آموختم اما نه از یک بی ادب

هرکه آمد روضه ی تو خود به خود حُر می شود

سوختم با گریه تا این سینه شد ثابت قدم

خاک از گرمی آب و آتش آجُر می شود

رسم عالم را به هم زد عاقبت این عاشقی

بین ما دیوانه ها عاقل تمسخُر می شود

با نگاه مادرت در اربعین کرب و بلا

از عزاداران عاشورا تشکُر می شود

شاعر : مجتبی نجیمی

• یکشنبه
• 1
• آذر
• 1394
• ساعت
• 08:45
• نوشته شده توسط
• حمید

عشق است مرا که در عزایت رنگ بدنم سیاه باشد

از لطمه ی روضه ی غم تو عشق است تنم سیاه باشد

از بس که مرا همیشه مادر از کودکیم سیاه پوشاند

پایان وصیتم نوشتم حتی کفنم سیاه باشد

من کیسه ای از گناه دارم در سینه دلی سیاه دارم

گفتی که بیا چه عیب دارد گر سینه زنم سیاه باشد

انگشتر تو بلای جان شد انگشت تو سهم ساربان شد

پس حق بده روی دست از این پس سنگ یمنم سیاه باشد

در روضه ی چوب خیزرانت از بسکه گزیده ام لب از غم

دیگر چه تعجب است اگر من دور دهنم سیاه باشد

شاعر : محسن ناصحی

• یکشنبه
• 1
• آذر
• 1394
• ساعت
• 09:09
• نوشته شده توسط
• حمید

هر کس شهید تو نشد، اهل قبور شد

هر کس نمرد بهر تو، زنده به گور شد

خون تو خاک را به دو پیمانه مست کرد

بر خاک تا که ریخت، شراب طهور شد

باید که با "حسین" مزین شود فقط

اولاد شیعه تو اگر از ذکور شد!

ای چشم! اشک های تو وقف حسین باد

هر آدمی که اهل بکا شد، غیور شد

از دوستان من هرکس رفت کربلا

در ذهن من چه خاطره هایی مرور شد

گفتم به پیر اهل دلی: روضه ای بخوان

با اشک گفت "زینب" و آرام دور شد

زینب قرار بود که سر را بغل کند

آه از سعادتی که نصیب تنور شد

شاعر : پیمان طالبی

• یکشنبه
• 1
• آذر
• 1394
• ساعت
• 14:09
• نوشته شده توسط
• حمید

وقتی که هست تا به ابد محو ذات، سر
هرگز مباد بر بدن نوکرات، سر
ای آنکه که هست اول هر ربنات، دل
ای سر که هست حاجت هر آتنات، سر

تو مرکزیتی و به هنگام حشر و نشر
می آورند از بدن ما برات، سر
تا سر سرای رگ زن حبل الورید رفت
هر کس گذاشت بی من خود زیر پات، سر
شش دوره را تو دور زدی در مدار عقل
قبل از ازل زدی به دل کائنات ، سر
گفتی انالعبید و خدا هم تو را نوشت
آندم قلم گذاشت به روی دوات ، سر
زیباترین جمیل جمال مصوری
هی می زنند بهر سرت سابحات ، سر
کشتی اسرعی و چراغ هدایتی
از تن بریده ای تو برای نجات ، سر
حق الیقین و روح امین را تو نافخی
حبل المتین و واصل روحی بذات ، سر
مردم بدون حب تو دوزخ نشین شوند
حتی

• جمعه
• 14
• خرداد
• 1395
• ساعت
• 14:36
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ما به پژمردن هر یاس ، بسی حساسیم

به خراشیدن احساس ، بسی حساسیم

به غریوانه ی نای و نفسِ نی انبان

ما به یک خاطره خاص ، بسی حساسیم

به دِلیری، به وفا ،عشق ،امید ، آزادی

قبله های دل حساس ، بسی حساسیم

وقتی از کتف یقین تا به سرانگشت عمل

فوران می زند اخلاص ، بسی حساسیم

ما به یک کاسگی زور و زر و عقل و ریا

شّرِ خَنّاسیِ وسواس ، بسی حساسیم

به عنکبوتی که دمادم بزند ازکاخش

گوشه و طعنه به الماس ، بسی حساسیم

یوسُف و فوج برادر وَ حسین ، یک عباس

به همین شاخصِ اشخاص ، بسی حساسیم

به قمر راوی خورشید و به اخترهایش

ما به این وارث و میراث ، بسی حساسیم

فرق یأس و دل تاول زده را می فهمیم

به چروک دل عبا

• یکشنبه
• 28
• شهریور
• 1395
• ساعت
• 14:49
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

واللهه قسم آرزومه حرمت 2 هرجا که میرم رو به رومه حرمت 2
دریای غمه، این دلم، ای حسین
آروم نمیشم، تا نیام، بین الحرمین
کرب و بلا نقطه رویاییه عالمه 2
حرفه دله، سالی اگه صدبار بری باز کمه 2
یا حسین حسین حسین 4

تا آخر عمرم حسین نوکرتم 2 تو شاهی و من رعیت خواهرتم
بنت الجلال، اخت الوقار، بر لبم
من نوکر، عمه جان، زینبم
دل دارم و سر، که دل در مرقد زینبه 2
سر عمریه نذر حرم سیده زینبه 2
یا حسین حسین حسین 4

شاعر : محسن حسن آبادی

دانلود سبک

• یکشنبه
• 4
• مهر
• 1395
• ساعت
• 14:53
• نوشته شده توسط
• feiz

ز بالای زین شاهی افتاد
و از آسمان ماهی افتاد
زمین خورد و از روی تل خواهر او
کشید از دلش آهی، افتاد
گرفته عالم، از آه زینب، کشد خنجر بر، پناه زینب
اباعبدالله ۴

حسین شاه شَیبُ الخَضیبی
حسین ماه خدُ التَّریبی
گمانم رسیده کنار تو مادر
شنیدم صدای غریبی
من و محزونی، من و تنهایی، چه میبینم من، تو بر نی هایی
اباعبدالله ۴

شاعر : مهران امیری

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 22
• مهر
• 1395
• ساعت
• 15:06
• نوشته شده توسط
• feiz

با یال پر ز خون، رو جانب حرم
شد اسب تو دوان، ای جد محترم 2
شد ولوله به پا زنها، پی اش دوان
دامن کشان همه زینب به سر زنان 2
حسین/ شد تیره آسمانها
حسین/ آید نوای زهرا 2

زینب به سر زنان، قاتل دوان دوان
رو کرده جانب، گودال خون فشان 2
بر سینه ات نشست خنجر به کف گرفت
حلقوم خسته را قاتل هدف گرفت 2
حسین/ ای مهربان برادر
حسین/ ای پاره پاره پیکر 2

هم می رسد به گوش، آوای مادرت
تازه شده شروع، غمهای خواهرت 2
تو دست و پا زدی گم کرده دست و پا
خواهر میان این اشرار نینوا 2
حسین/ بر سر نهم دو دستم
حسین/ بر خاک غم نشستم 2

شاعر : احسان پیریابی

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 22
• مهر
• 1395
• ساعت
• 15:11
• نوشته شده توسط
• feiz

به قتلگاه شه بی سر ازدحام شده
زتير، نيزه، عصا، خنجر ازدحام شده

برای غارت پيراهن عزيز دلش
به پيش چشم خود مادر ازدحام شده

خدا به خير کند، چون فقط نه در گودال
که دور خيمه ی بی ياور ازدحام شده

ميان معرکه هرکس به فکر سوغات است
برای غارت هر زيور ازدحام شده

کنار علقمه هستند چارهزار نفر
برای کشتن آب آور ازدحام شده

چقدر صحنه ی تلخی، غروب روز دهم
به روی نيزه ببين از سر ازدحام شده

خدا کند که ز بازار شام رد نشوند
که در خريدن يک معجر ازدحام شده1

مجتبی خورسندی

• پنج شنبه
• 22
• مهر
• 1395
• ساعت
• 15:26
• نوشته شده توسط
• feiz

جاری ست همیشه رونق عاشورا
الطاف امام ِ بر حق عاشورا

سر دادن و سر به راه ذلت نشدن
این است پیام مطلق عاشورا

شاعر : اسماعیل شبرنگ

• سه شنبه
• 4
• آبان
• 1395
• ساعت
• 04:04
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

بهار ِ تب‌زده قربانی ِ خزان شده است
زمین بهانه‌ی نفرین آسمان شده است

سر مفسر قرآن به رحل نیزه نشست
چه خاک‌ها به سر ِ خیل ِ قاریان شده است

شاعر : میلاد حسنی

• سه شنبه
• 4
• آبان
• 1395
• ساعت
• 04:32
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

روضه‌خوان‌ها غالبا وقتی به منبر می‌رسند
با همان یک یاحسین از سر به آخر می‌رسند

روضه‌ها را از پسر تحویل بابا داده و
از سر بر نیزه‌ی بابا به دختر می‌رسند

گاه مابین مقاتل پا به پای بیت‌ها
سمت سقا می‌روند اما به اکبر می‌رسند

اربن اربا روضه‌ی سختی است اما غالبا
روضه سنگین می‌شود وقتی به اصغر می‌رسند

گوش تا گوش علی را تیر از هرسو برید
روضه‌خوان‌ها در همین مقتل به حنجر می‌رسند

شمر می‌آید به گودال و به دستش خنجر است
روضه‌ها از روی تل اینجا به خواهر می‌رسند

من گلی گم کرده‌ام می‌جویم او را، روضه‌ها
از میان نیزه و خنجر به پیکر می‌رسند

روضه‌ای سرتاسر گودال را پر کرده است
یا بنی... ناله‌ها از سمت ما

• سه شنبه
• 4
• آبان
• 1395
• ساعت
• 04:36
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

از شوق مرگ پیش تو، گلگون گریستم
از رودها بپرس که من چون گریستم

اول شدم شکفته ز ارسال نامه ات
آخر ز شرمساری مضمون گریستم *

گفتی: "الی الحبیب" گلی از گلم شکفت
گفتی: "من الغریب" که محزون گریستم

دیدم عطش کشیده به آتش خیام را
اندازه ی فرات، نه ! افزون گریستم

شش ماهه ی تو خشک لب و چشم من پر آب
باران شدم به پهنه ی هامون گریستم

چون زخم های بوسه ی شمشیر، بر غمت
با هر هزار دیده ی پرخون گریستم

گفتم: خیال! اشک من املا نمی شود
از طاقت خیال تو بیرون گریستم

شاعر : محمد بختیاری

• چهارشنبه
• 5
• آبان
• 1395
• ساعت
• 10:08
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

به این دلیل که می زد پیامبر بوسه
گرفت تیغ از این جا شدیدتر بوسه

برای اینکه نبرّند ظهر روز دهم
گرفته است از این حنجر این قدر بوسه

همیشه بوسه نشان خوشی ست ایندفعه
از اتفاق بدی می دهد خبر بوسه

از اتفاق بدی مثل ظهر در گودال
از اتفاق بدی مثل تیغ،سر،بوسه

از اتفاق بد خیزران ،لب و دندان
که داده اند به هم بین تشت زر بوسه

به کربلاست که رویانده از لب شمشیر
به شانه های ابالفضل بال و پر بوسه

به کربلاست که حتی در اوج جنگ و گریز
گرفته است پدر از لب پسر بوسه

به کربلاست که تیر سه شعبه ثابت کرد
همیشه فاجعه ای هست پشت هر بوسه

به کربلاست که تیغ وضوگرفته به خون
تمام جسم تو را غرق کرد در بوسه

وَهر کسی که ب

• چهارشنبه
• 11
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 04:32
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

دلم از غم تو بی قراره

به هوات دیگه آروم نداره

پی تو همیشه بوده آواره

زندگی بی تو برام حرومه

نفسام بدون تو تمومه

حرمت نور چشای کم سومه

دوباره به یاد کربلات اشک چشم من در اومد

منو کربلا ببر آقا جون که طاقتم سر اومد

می دونی اگه نیام زیارت دلم به غم می شینه

الهی بیاد شبی که چشمام ضریح تو ببینه

می دونی خسته شدم ، هر شبانه روز غرق آهم

این در اون در می زنم ، تا که بکنی یک نگاهم

آقام آقام آقام 2

واسه تو می تپه قلب زارم

غیر تو کسی و دوس ندارم

آقا جون خیلی بهت بدهکارم

از ازل عشق تو کرده جلبم

عمریه در خونت یه کلبم

ضربان میده اسمت به این قلبم

لحظه هام پُره از شور و حاله تا وقتی نوکرتم

• شنبه
• 25
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 03:38
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

گل نی نشینم
ای گل نی نشینم کشتة بی معینم داغ توآتشم زد
پادشه زمینم یاور بی قرینم داغ تو آتشم زد
******
ای گل سرخ بی سر یار به خون شناور نور دل پیمبر عشق منی حسینم
پیش دو چشم خواهر بی کس و یار و یاور از دم تیر و خنجر پاره تنی حسینم
گشته چو لاله پرپر خشک لبان و حنجر بر سر خاک بستر بی کفنی حسینم
در غم تو غمینم به غصه ها عجینم داغ تو آتشم زد
ای گل نی نشینم کشتة بی معینم داغ توآتشم زد
******
ای یل کار و زارم تاب و توان ندارم دل به غمت سپارم بی تو شکسته ام من
نور دو چشم تارم رفته ز تن قرارم خون ز دو دیده بارم دل به تو بسته ام من
می کُشد انتظارم این غم بی شمارم اگر فگار و زارم به غم نشسته ام من
داغ ت

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 06:21
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

زلف رها می کنی
(بر سر نی زلف رها می کنی با دل زینب چه ها می کنی؟)
شرح غم کرب و بلا می کنی با دل زینب چه ها می کنی؟
غصّه دگرباره به پا می کنی با دل زینب چه ها می کنی؟
پیش رُخ کاروان بر سر نی می روی ای گُل با اعتبار
زلف تو در دست باد می رود و می برد از دل خواهر قرار
دور و برت بر سَما بال ملائک شده بر سر تو سایه سار
(بر سر نی زلف رها می کنی با دل زینب چه ها می کنی؟)
بی تو نمانده توان در تن تبـدار من کاش بمیرم أخا
دیده وَر است سوی تو چشم ترِ دخترت وای پناه بر خدا
من چه بگویم به او گَر طلبد بوسه ای از لبِ خشک تو را
(بر سر نی زلف رها می کنی با دل زینب چه ها می کنی؟)
زلف پریشان تو کرده به پا در درون

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 07:33
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

ای برادر می روی تو سوی ميدان
پشت تو آيم برادر مو پريشان
ای حسين جان 6

بوسه ها از حنجر پاكت بگيرم
الوداع گفتی و جا دارد بميرم
ای حسين جان 6

می روی و من سراپا اشک و آهم
ديده گريان خيره سوی قتلگاهم
ای حسين جان 6

شاعر : رضا تاجیک

• پنج شنبه
• 30
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 10:54
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

وای بر آن کس که در این چند روز
بی خبر از قدرت چشم تر است
چشم تر گریه کنان حسین
دادرس ما همه در محشر است

اشک مرا شور و نشاط آورد
گریه مرا رو به حیات آورد
ماتم تو طعنه به شادی زند
قبض من از بسط جهان بهتر است

کاش مرا بی سر و سامان کنی
درد دهی زار و پریشان کنی
" جام بلا بیشترش می دهند
هر که در این بزم مقرب تر است "

عقل فدای دل دریایی ات
عشق نکرده ست شناسایی ات
تا که بدانیم مقام تو را
افضل از روضه و دم ، منبر است

"قال رسول الله ، جد الحسین :
حسین منی و انا من حسین "
رسول در آینه یعنی حسین
حسین در آینه پیغمبر است

اشک اگر نیست به چشم شما
یک شب جمعه همگی کربلا
وعده ی ما روضه ی پایین پا
روضه ی جان

• شنبه
• 8
• مهر
• 1396
• ساعت
• 16:01
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

از ازل تا روز محشر دوستت دارم حسین
در همه عمرم سراسر دوستت دارم حسین

گفته پیغمبر تو را باید همیشه دوست داشت
طبق دستور پیمبر دوستت دارم حسین

گرچه خیلی دوست دارم چهارده معصوم را
بین آنها جور دیگر دوستت دارم حسین

ساده می گویم شبیه کودکان بی سواد
از خودم هم بیشترتر دوستت دارم حسین

مادرم می گفت پای روضه شیرم داده است
پس من از آغوش مادر دوستت دارم حسین

" همنشینی با تو " را در آخرت از من نگیر
هرچه هم که باشم آخر دوستت دارم حسین

دوستت دارم تو آیا دوستم داری حسین؟
جان زهرا! جان زهرا دوستم داری حسین؟

آرش براری

• شنبه
• 8
• مهر
• 1396
• ساعت
• 16:23
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

این قدر بر دلم شرر نزنید

داغ جانسوز بر جگر نزنید

سر بریدید از تن سروم

باز بر ساقه اش تبر نزنید

عمه ام آمده، عقب بروید

به سر و صورتش سپر نزنید

پدرم گیر کرده در گودال

به تنش تیر این قدر نزنید

نیزه در پیکرش فرو نکنید

به تنش زخمِ بیشتر نزنید

مادرش هم به قتلگاه آمد

آه... ای قوم خیره سر ... نزنید

شاعر : امیر عظیمی

• دوشنبه
• 10
• مهر
• 1396
• ساعت
• 15:05
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

ملُك وجود گم شده در جستجوي تو
خالي مباد محفلي از گفتگوي تو
گر رو نما دهند هر دو جهان را چه قابل است
در پيش يك نگاه خيالي به روي تو
آقا شب يازدهم شد،هر شب اومدم صدات زدم اينجا،آقاجان،امشبم توقعي ندارم كه جوابم رو بدي،چر اين حرف رو ميزنيم؟كسي كه اهل باشه،رفيق باشه،با يه صاحب عزايي،وارد مجلس ميشه،نگاه ميكنه،سرگرم عزاست،از يه راه ديگه اي ميره،ميگه اذيتش نكنم،گرفتاره،آقاجان كجايي الان ؟كنار گودالي؟ كنار خيمه هاي سوخته اي آقا؟
بي تو نظام عالم هستي خورد به هم
كل وجود بسته به يك تار موي تو
تو با هزار جلوه نمودي جمال خويش
من با كدام ديده كنم جستجوي تو
گودال قتلگاه زچشمت فُرات اشك
صحراي كربلاست پُر از ع

• پنج شنبه
• 13
• مهر
• 1396
• ساعت
• 06:51
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی