شهادت امام حسین (ع)

روضه و گريز جهت
همه ى شبهاى محرم
خصائص الحسينيه
( اشك روان بر امير كاروان ص ٣٢٢ )
زيارت ناحيه مقدسه

زيارت هر يك از اعضاي آن حضرت
از خطابهائي كه مخصوص به حسين (عليه السلام) در وقت زيارت كردن: آن است كه سلام مي‌كنند بر هر يك از اعضاي آن جناب، جدا، جدا، گاهي بر سر مطهرش، و گاهي بر صورت منورش، و گاهي بر لبان اطهرش و گاهي بر دندان، و گاهي بر محاسن شريفش، و گاهي بر خون، و گاهي بر سينه، و گاهي بر پشت، و گاهي بر قلب، و گاهي بر جگرش، و از خصوصيات اين خصوصيت، آن است كه سلام بر هر جزئي به وجوه متعدده مي‌شود، مثلا در سلام بر سر منورش، گاهي مي‌گويند: سلام بر آن سري كه بر نيزه بلند كردند، و گاهي آن سري كه

• چهارشنبه
• 14
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 18:23
• نوشته شده توسط
• سجاد

روضه و گريز
زيارت حضرت سيدالشهداء
اشک روان بر امیر کاروان
(ترجمه الخصایص الحسینیه) ص٣٢٦-٣٢٧

در زواري كه بعد از دفن به زيارت آمدند، و آن چند نوع بودند : بعضي مستمرا تا روز قيامت هر شب و هر روز مشغول زيارت هستند، و آن ملائكه هستند و بعضي در وقت معين هميشه زيارت مي‌كنند، مانند انبياء و اوصياء كه در هر شب جمعه زيارتش مي‌نمايند، و همه ي انبياء در شب نيمه ي شعبان و در شب قدر به زيارت او مي‌آيند هر سال وجبرئيل و ميكائيل در اوقات مخصوصه زيارتش مي‌كنند. و اول كسي كه در اين نشأت به زيارتش آمد، سيدالساجدين (عليه السلام) بود كه بعد از سه روز به دفن او حاضر شد با جماعت بني اسد ، و زيارت كرد پدر بزرگوارش ر

• چهارشنبه
• 14
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 18:24
• نوشته شده توسط
• سجاد

#روايت_امام_باقر_ع_گريزبه_روضه_عطش_كربلا
?زهری می‌گوید: یک سال هشام بن عبدالملک به قصد حج عازم حجاز شد. بعد از مراسم حج، هشام وارد مسجد الحرام شد در در حالی که داخل مسجد بود سالم که دستیار هشام بود گفت: این محمد بن علی است.
هشام گفت: یعنی همان شخصی که اهل عراق فریفته و خواهان او هستند.
سالم گفت: به نزد وی برو و بگو هشام سؤال می‌کند که فردای قیامت تا وقتی که به حساب آنها رسیدگی شود مردمان چه خواهند خورد و چه خواهند آشامید؟
امام باقر علیه السلام فرمود: خداوند مردم را بر زمینی که تمیز و پاکیزه باشد و در او رودخانه‌های گوناگون باشد محشور می‌کند و مردم از آنها خواهند خورد و آشامید تا به حساب آنها ر

• چهارشنبه
• 14
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 19:02
• نوشته شده توسط
• سجاد

پژمردی ای لاله و پژمردم
از خیمه تا گودال زمین خوردم
افتادی از مرکب و من مُردم
غریب مادر
چقد شلوغه قتلگاه ای وای
زهرا کشید از سینه آه ای وای
پناه من شد بی پناه ای وای
غریب مادر
یکی به جسمت با عصا می زد
یکی به حلقت بی هوا می زد
*****
از سنگ کین شکسته ابرویت
سَنان سِنان میزد به بازویت
نیزه فرو رفته به پهلویت
برات بمیرم
عدو به غمهایم غمی افزود
دیدم که آسمان شده پرُ دود
محاسنت در چنگ قاتل بود
برات بمیرم
با پا تن تو جابجا گشته
رگهای گردنت جدا گشته
*****
شائق

• چهارشنبه
• 14
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 22:23
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

ذكرياحسين

وقتی كه هستی ازغم اودم گرفته است
وقتی كه آسمان و زمين غم گرفته است
وقتی كه دل هوای محرّم گرفته است
باذكرياحسين نفس تازه می كنيم

وقتی كتاب عاطفه تفسير مي شود
وقتی كه اشك ديده سرازير مي شود
«وقتی هوای روضه نفس گيرمي شود
باذكرياحسين نفس تازه مي كنيم»1

وقتي كه دل چوغنچه ی پژمرده می شود
وقتي شميم درد دل آزرده می شود
وقتی كه نام كرب وبلا بُرده می شود
باذكرياحسين نفس تازه می كنيم

ای آن كه عشق خيمه زده درسرای تو
دين سربلند گشته به زير لوای تو
ما در كنار ساحل امن ولای تو
باذكرياحسين نفس تازه می كنيم

اي گوهرولايت تو آبروی ما
نام هميشه سبز تو شدگفتگوی ما
هرگه نسيم ياد توآيد به سوی ما
باذكر

• شنبه
• 17
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 11:27
• نوشته شده توسط
• سجاد

زمزمه واحد شب دوم

خیمه ها رو آماده کن
بچه ها رو پیاده کن

مراقب ریحانه ها باش
نیوفتن از بلندی داداش
زانو بگیر برای زینب
شلوغ نشه دور و برش کاش

خواب علی اصغرم اهل حرم یواش تر
از خیمه دور نشو علی قراره قلب مادر

شیرخواره بی آب نمونه
به زیر آفتاب نمونه
آه و واویلا

جا نماز منو بیار
پات نره دخترم رو خار
آه و واویلا

واویلتا واویلتا۲
اه و واویلا

عباس بیا کنار من
عمود خیمه رو بزن

خیمه زینبم میون - شصت و دو تا خیمه به پاشه
خیمه خواهر و برادر باید کنار هم بناشه

خیمه آب با خیمه رباب یه جا علم شه
خیمه تو روبروی خیمه ما علم شه

یه وقت نباشه خیمه ها
جلو چشِ نامحرما
آه و واویلا

این خیمه ها بی نظیره
ح

• سه شنبه
• 20
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 13:32
• نوشته شده توسط
• سجاد

با شهیدانت جان ما هم به قربانت
تو دلیل دم زدن و نفسم

که دمی به تو برسم
به نام عشق قسم تویی همه کسم

منم آنکه ذرۀ ذره ام
شده ام به عشق مقیم تو

تو پناه کل وجودی و
منم اهل کهف و رقیم تو

ز خرابه های دلم زنم
در آستان عظیم تو

به جهان نیامده سائلم
به عطای دست کریم تو

شب و روز من شده آرزو
به خیال تحفه حریم تو

شده است روضۀ جنتم
شرر شنیدن روضه ها

رسد از فرا سوی آسمان
قتل الحسین بکربلا

به خدای عز و جل قسم
نشوم جدا دمی از درت

ز مدیح اصغرت عاجزم
چه رسد به رتبۀ اکبرت

به تمام عمر گرفته ام
همه حاجتم ز برادرت

سر من فدای سری که شد
روی نیزه در بر خواهرت

رسدم هنوز ز کربلا
شب جمعه نوحۀ مادرت

که بمیرم

• چهارشنبه
• 21
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 09:31
• نوشته شده توسط
• سجاد

السّلامُ علیکَ یا اَباعَبدِاللّه -( چهل روز ز قلب آسمان خون چکید )

چهل روز ز قلب آسمان خون چکید
در نوحه و غم برای عطشان شهید
از فرط محن همی چو جاری یَمِ اشک
هر کس که ز کربلا دمی گفت و شنید

پ.ن:
وزن: مستفعل فاعلات مستفعل فع

• چهارشنبه
• 21
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 08:38
• نوشته شده توسط
• مریم موسوی

پیغام کربلا به نجف برد جبرئیل
یا مرتضی علی پسری داشتی چه شد

پیغام علقمه به نجف برد جبرئیل
یا مرتضی علی قمری داشتی چه شد

ام الائمه گفت جد الائمه گفت
نوحو علی الحسین

نور ازل حسین و سلام علی الحسین

عمه به من گفتی که بابام پیش خداست
اما ببین سرش همینجا پیش روی نیزه هاست
منم مث مادر بزرگم بابایی‌ام
نمیدونم بابام کجاست

منم شبیه فاطمه بعد بابا عمرم کمه
چشام مث زهرا کبوده
قدم مث مادر خمه

من و عمه ها فتح کردیم شامو
خریدیم آبروی بابامو
ببین زخم دست هامو
پاهامو چشمامو

بیت الاحزانم شده این ویرونه
درد منو فقط مادر میدونه

بابام ببین چقدر شدم عین مادرت
از بس نفس نفس زدم دنبال سرت
دیگه نداره طاقت سیلی

• چهارشنبه
• 21
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 09:14
• نوشته شده توسط
• سجاد

شور امام حسین ع

بنداول؛
سینه زدم توروضه ها خداگناهموریخت
شرم توی چشای این روی سیاهموریخت

دلتنگم من برای تو
توی سرمه هوای تو
یه روزی میشم فدای تو،حسین
مجنونم مبتلای تو
نیازمه روضه های تو
رولبمه نوحه های تو،یاحسین

خوبم یا بدم
بازم اومدم
من تنها همین
ذکرو بلدم
اربابم حسین

بنددوم؛
فرالی الحسین اگر که خسته ی گناهی
فر الی الحسین اگر برات نمونده راهی

تنها راهم،حرم،حسین
منو بخراز کرم،حسین
ای سایه ی روسرم حسین،حسین
سالارو سرورم حسین
نفسای آخرم حسین
آبروی محشرم حسین،یاحسین

دستامو بگیر
یانعم الامیر
من غرق گناه
توخیر کثیر

بندسوم؛
عبد فراری توام منو ببند به زنجیر
حبس الی الحرم کنم بدون مکث و تاخیر

• سه شنبه
• 20
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 12:39
• نوشته شده توسط
• سجاد

ابن سعد لشکری را مأمور کرد تا فرات را به محاصره ی خویش درآوردند و مانع رسیدن امام حسین(ع) به فرات شدند.با این وضع دیگر اصحاب امام نتوانستند به آب دسترسی پیدا کنند،تا آن جا که تشنگی به آنها فشار آورد و آنها را در مضیقه گذاشت.امام که دید این گونه است وسیله ای همچون تیشه به دست گرفت و پشت خیمه ی زن ها رفت.در آن جا ۹ قدم به سمت قبله جلو رفت و زمین را حفر کرد.چشمه ی آب کوچکی ظاهر شد که آب خنکی داشت.همه از آن آب نوشیدند و سپس چشمه ناپدید شد و دیگر هیچ اثری از آن دیده نشد.
مقتل مقرم،ص۲۴۴ و ۲۴۵

• پنج شنبه
• 5
• مهر
• 1397
• ساعت
• 19:24
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

كاروان به محلی رسيد،ديدم اسب نجيب امام حسین(ع) به يكباره ايستاد.
هرچه می خواست كه اسب حركت كند، نكرد.
حضرت شش اسب از اسبهای خود را عوض كردند؛ ولی اسبها هيچ يك قدم از قدم برنداشتند، همين كه حضرت اين حالات را ديد پرسيد:
اين زمين چه نام دارد؟ عرض كردند:غاضريه.
فرمود:
اسم ديگر هم دارد؟ عرض كردند: نينوا.
فرمود: غير از اين دو اسم، اسمی ديگر نيست؟ عرض كردند: شاطِي الفرات.
فرمود: اسم ديگر هم دارد؟ عرض كردند: بلی «كربلا» هم مي‌نامند.
همين كه امام نام كربلا را شنيد، صدا را به آه بلند كرد و گريه بسيار كرد.
آنگاه خطاب به اصحابش فرمود:در همين مكان خيمه‌ها را برپا كنيد؛ چون خيمه‌ها بر پا شد، زينب هراسان به

• پنج شنبه
• 5
• مهر
• 1397
• ساعت
• 21:07
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

حسین بن علی(ع) در روز دوم محرم،سال ۶۱ هجری با فرزندان،برادران و خانواده اش به کربلا رسید.
امام(ع) منطقه ای را که اکنون قبر او در آن جا قرار دارد،از اهالی نینوا و غاضریه به ۶۰ "هزار" درهم خریداری کرد.
مقداری نیز اضافه به آنها داد و شرط کرد که از زائران قبرش سه روز پذیرایی کنند و راهنمای آنها برای زیارت قبر ایشان باشند.
حرم امام حسین(ع) که حضرت آن را خریداری کرد به ابعاد چهار میل(دو هزار متر) در چهار میل(دو هزار متر) است.
یعنی این مساحت از زمین کربلا برای فرزندان و شیعیان امام حسین(ع) حلال و دارای برکت،ولی برای مخالفان حرام است.
امام صادق(ع)فرمود:"آنها به شرطی که امام حسین(ع) با آنها داشت وفا نک

• پنج شنبه
• 5
• مهر
• 1397
• ساعت
• 21:11
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

کاروان اُسرا در روز اول ماه صفر از دروازه ساعات وارد دمشق شدند.اسرا را در دروازه شام نگه داشتند.مردم با نواختن دَف و ساز،از خانه ها بیرون آمدند و به جشن و شادی پرداختند.یک نفر نزد بانو سکینه آمد و پرسید:شما اُسرا از کدام ایل و طایفه هستید؟
حضرت فرمود:"ما خاندان محمد(ص) هستیم".
سهیل بن سعد ساعدی نیز از جناب سکینه _دختر امام حسین_پرسید:آیا چیزی لازم دارید؟
ایشان فرمود پولی به حامل رأس مطهر امام بدهد تا از زن ها فاصله بگیرد و باعث شود مردم کمتر به خانواده و ناموس سیدالشهدا نگاه کنند.
سعید نیز پذیرفت و همان کار را کرد.
مقتل مقرم،ص۴۱۰
تاریخ طبری،ج۶،ص۲۶۶
مقتل خوارزمی،ج۲،ص۶۱_۶۰
مقتل عوالم،ص۱۴۵

• پنج شنبه
• 12
• مهر
• 1397
• ساعت
• 19:09
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

در منزلگاه عذیب چهار اسب سوار به کاروان حسینی رسیدند،آن چهار نفر عمربن خالد صیداوی و غلامش سعد،مجمع بن عبداللّه مذحجی،و نافع بن هلال بودند.یک راهنما نیز به نام طرماح بن عدی طائی،آنها را همراهی می کرد.
راهنما این شعر را با خود زمزمه می نمود:
[یا ناقتی لا تذعري من زجري_و شمّري قبل طلوع فجر_بخیر رکبان و خیر سفر_حتی تحلي بکریم النجر_الماجد الحر رحیب الصدر_أتی به لله لخیر امر_ثمت أبقاه بقاء الدهر]
وقتی به امام حسین(ع)رسیدند این ابیات را خواندند.
حضرت فرمود:
"آری به خدا سوگند!امیدوارم آن چه خدا برای ما اراده کرده است خیر باشد".امام اوضاع مردم کوفه را از آنها پرسید.آنها گفتند:به اشراف کوفه رشوه زیادی

• پنج شنبه
• 12
• مهر
• 1397
• ساعت
• 19:18
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

در منزلگاه رهیمه،مردی به نام،أبوهرم،از اهالی کوفه به کاروان امام برخورد.به حضرت عرض کرد:ای فرزند رسول خدا!چه چیزی باعث شد تا از حرم جدّت خارج شوی و به این جا بیایی؟
حضرت فرمود:
"ای ابوهرم!بنی امیه به من دشنام دادند،اما من صبر کردم و عکس العملی نشان ندادم، اموال و دارایی ام را گرفتند،باز صبر کردم، اما اینک قصد جان مرا دارند و من ناچار شدم از آن جا بگریزم.
به خدا سوگند!آنها مرا خواهند کشت و در نتیجه این کارشان خدا برای همیشه خوارشان خواهد کرد و همواره در میانشان جنگ و خون ریزی خواهد بود و خدا کسی را که موجب ذلّت شان خواهد شد بر آنان حاکم خواهد نمود.حتی از قوم سبا هم که یک زن اختیار اموال و جانشا

• پنج شنبه
• 12
• مهر
• 1397
• ساعت
• 19:32
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

در منزلگاه بیضه بار دیگر حضرت با لشکر حرّ سخن گفت و پس از حمد و ثنای خدا فرمود:
"ای مردم!رسول خدا می فرماید:اگر کسی ببیند یک حاکمی به مردم ستم می کند، حرام خدا را حلال می کند،عهد خدا را می شکند،با سنّت رسول خدا مخالفت می ورزد و در حق مردم گناه می کند و ستم روا می دارد،در صورتی که با زبان یا عمل به او اعتراض نکند،شایسته است خدا او را به آتش جهنم بیندازد.
بدانید که بنی امیه با شیطان همراه شده اند و خدا را اطاعت نمی کنند،آشکارا فساد می کنند و حدود الهی را تعطیل کرده اند، اموال عمومی مسلمانان را به خود اختصاص داده اند،حرام خدا را حلال و حلال خدا را حرام کرده اند در حالی که من برای حکومت کردن از هر

• پنج شنبه
• 12
• مهر
• 1397
• ساعت
• 19:51
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

به منزلگاه شراف رسیدند.هنگام سحر، حضرت به یارانش فرمود تا می توانند آب ذخیره کنند.
نزدیک ظهر یکی از اصحاب شروع کرد به تکبیر گفتن،امام فرمود:
"برای چه تکبیر می گویی؟"
عرض کرد:چشمم به نخل هایی افتاد.
اصحاب گفتند:اشتباه می کنی،آن چه دیدی ما هم می بینیم،آنها نیزه و گوش های اسب هاست.
امام حسین(ع)فرمود:
"من نیز می بینم".آن گاه پرسید:
"آیا پناهگاهی در این اطراف وجود دارد تا در آن پناه بگیرید؟"
عرض کردند:محلی به نام،ذوحسم،وجود دارد.
امام به آن جا رفت و خیمه و چادرش را برافراشت.
مقتل مقرم،ص۲۲۰
تاریخ طبری،ج۴،ص۸۷

• پنج شنبه
• 12
• مهر
• 1397
• ساعت
• 19:54
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

حرّ ریاحی با هزار سرباز نزد امام حسین (ع) آمدند.ابن زیاد آنها را فرستاده بود تا حضرت را یا به کوفه بیاورند و یا اگر قصد بازگشت دارد مانع رفتنش به طرف مدینه شوند.
حرّ و اصحابش در آن گرمای نیم روز در مقابل امام حسین(ع) ایستادند.حضرت احساس کرد آنها تشنه اند،به یارانش فرمود به لشکر حرّ و اسب هایشان آب بدهند!.
لشکر سیراب شد و بعد کاسه ها و تشت ها را پر از آب کردند و جلوی اسب ها گذاشتند.
هر اسبی چند جرعه می نوشید و سقّا ظرف را از مقابل او بر می داشت و جلوی اسب دیگری می گذاشت،به این ترتیب همه اسب ها سیراب شدند.
مقتل مقرم،ص۲۲۰_۲۲۱
جمهرة انساب العرب،ص۲۱۵
مقتل خوارزمی،ج۱،ص۲۳۰
تاریخ طبری،ج۶،ص۲۲۶

• پنج شنبه
• 12
• مهر
• 1397
• ساعت
• 20:03
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یک ماه گریه کردید در پای ماتم من
پس نوش جانتان باد! شیرینی غم من
روضه به روضه رفتید سینه زدید هرشب
زخم است سینه هاتان این است مرهم من!
جای دگر سراب است در روضه ها بمانید!
چون عاقبت بخیرید در زیر پرچم من
حیف است بین گریه توبه نکرده باشید
ماه بکا و توبه ست ماه محرم من
من با شما رفیقم از من چرا جدایید؟!
من محرم شمایم باشید محرم من
تا چای روضه دم شد هیئت خود حرم شد
سهم تمامتان شد فیض دمادم من
هرکس ز دل بخواهد در اربعین میاید
این همت شما و این قول محکم من!
مرده ز داغ گودال حکم شهید دارد
ای نوکران بمیرید در داغ اعظم من

• سه شنبه
• 17
• مهر
• 1397
• ساعت
• 18:51
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

حالم خوبه تا وقتی با تو باشم ثارالله
میخوام که تا ابد گدا تو باشم ثارالله
فقط هوایی هوا تو باشم ثارالله ثارالله
سوز صدامی رو ح دعامی
تو این جهان بی کسی تو تکیه گامی
تو روشنی دل سیامی
تموم دلخوشیم اینه که تو اقامی
شیرینی دنیای منی یا حسین
شور قلب شیدای منی یا حسین
تا قیامت اقای منی یا حسین
اقام اقام اقام یا حسین
۲
هر نفس از عشق تو من بی تابم اربابم
بی تو چنان قطره ای در گردابم اربابم
خسته ام از دست خودم دریابم اربابم اربابم
تو اعتباری هوامو داری
کار منو به هیچ کی وا نمی گذاری
تنها امیدم توو روزگاری
ممنونتم هیچ وقت برام کم نمی زاری
عشق تو ابروی منه یا حسین
با تو فردای من روشنه یا حسین
قلبم با عش

• چهارشنبه
• 25
• مهر
• 1397
• ساعت
• 10:45
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ارباب غریب من
جانم به فدای تو۳
ای کاش بمیرم من
در کرب و بلای تو۳
ای شاه تشنه لب عزیز زهرا
ای سالار زینب عزیز زهرا
یا حسین ۲ سالار زینب

• شنبه
• 2
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 10:53
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دلم تنگه دلم تنگه هوای کرببلا دارد،
نوای نای غمگینش نوای نینوا دارد،
حسین ارباب منو دریاب بیا بر من عطایی کن،
زلطف خود امیر من منو کرببلایی کن،
خاک پاتم ای دل آرا، من فداتم یابن الزهرا،
همیشه دم میخونم،برا تو مهربونم (تویی آروم جونم)
عشق منی ای بی سر،من الازل تا آخر (حسین غریب مادر)

شده ذکرم دمادم این خدا کرببلا میخوام،
حزین از دوری حرمم ببر من رو حرم آقام،
یه عمریه نشستم من براتم رو امضا بنما،
تو رو جون رقیه و به حق زینب کبری،
بنما رحمی تو به حالم، آقا شکسته گشته بالم،
ربوده عقل از دستم،حرم نموده مستم(نظر به لطفت بستم)
گرچه خرابم آقا، در تب و تابم آقا( نکن جوابم آقا)

منم مجنون تویی لیلا به

• شنبه
• 2
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 11:52
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ما در رَهِ عقیده و بصیرت و تقویٰ
طبقِ اصول درس دانشگاهِ عاشورا
کرببلایی میشویم با ذکرِ یا زهرا
ای رُکنِ ایمانم،مظلوم حسین جانم...

جان بر کفیم در جبههٔ آلُ الَّه و قرآن
مثل شهیدان در رَهِ دین بُگذریم از جان
به عشق آن شهیدِ در خون خفتهٔ عطشان
مولای عطشانم،مظلوم حسین جانم...

تو صاحب فَضائل و حُسنِ خدادادی
دار و ندارِ خویش در راهِ خدا،دادی
از تیغ و نیزه تَن جدا،سر را جدا دادی
زین غم پریشانم،مظلوم حسین جانم...

• پنج شنبه
• 7
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 09:48
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

الوداع ای سر بریده

می روم از کربلا قامت خمیده ، الوداع ای سر بریده
می روم ای یارِ در خون آرمیـده ، الوداع ای سر بریده
می روم اما دلم اینجا تپیده ، الوداع ای سر بریده
می روم با این دلِ آتش کشیده ، الوداع ای سر بریده
******
الوداع ای بر زمیـن افتاده بی سر ای برادر
پیکـر صد پارة عریان شده در خون شناور
کنج محمل دیده تر از کربلایت می روم من
بر سـرِ نیـزه سـرت بینـم بـرادر در برابر

نِی به تن پیراهنی داری نه انگشتر به انگشت
از جفـای ساربانان دیده ای خنجر به انگشت
از سرِ نِی دیده بگشا کن نگاهی حال و روزم
سر شکستم تا گرفتم گوشة معجر به انگشت

می روم از کربلا قامت خمیده ، الوداع ای سر بریده
******
در کنارت نعش صد چاک علی اکبر فتـاده
زیر پایت طفلکِ قنداقه پوش اصغر فتـاده
دور تا دورت اگر دیدم فراوان نِی شکستـه
پیکـر هفتـاد و دو پـروانـة پـرپـر فتـاده

دختـرانـت در کنـارم مثـل بـاران بهـاری
خون ز مژگان می کنند از دوری روی تو جاری
من که خود بی طاقت و بی صبر و تاب و بیقرارم
کو توان و طاقتـی تا سر کنـم با بی قراری

می روم از کربلا قامت خمیده ، الوداع ای سر بریده
******
نعش زیر سمّ مَرکب لِه شده داری کنارت
قاسـم نو رسته بی سر آرمیـده در جوارت
عـون و عبـداله و جعفـر نوگلان باغ حیدر
بر زمیـن افتـاده اند آلاله هـای لاله زارت

دسـت عبدالله کنارت مانده بر خاک بیابان
می درخشد چون شهابی زیر این خورشید تابان
ساربان آهسته تر این ناقه را فرمان بده تا
اندکـی دیگر ببینـم قامـت عـالی جنـابان

می روم از کربلا قامت خمیده ، الوداع ای سر بریده
******
در کنـار علقمـه افتـاده سقـای حرمـگـاه
بین عباس و حسین گردیده پهنای حرمگاه
قدّ و بالای یلِ ام البنیـن کوتاه شد این جا
دیدن بی دستی او گشته غوغـای حرمگـاه

تا نگـاه آخر زینـب به نعـش بی سر افتاد
قطـره های اشـک او آبی به باغ پرپر افتاد
گفتن یاران خداحافظ دلش دریای خون کرد
باز شعـر سـروری بر آهِ سوزِ خـواهر افتاد

می روم از کربلا قامت خمیده ، الوداع ای سر بریده
******

• سه شنبه
• 4
• شهریور
• 1399
• ساعت
• 22:06
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

ظاهرا گر اسیر عشق توایم
باطنا این اسیری آقاییست

تو دلم را به روضه پر دادی
این دلی که یه عمر هرجاییست

نوکری میکنم به دربارت
درگهی که مراد شیداییست

تو اگر دست ما را بکنی
کارمان غصه است و رسواییست

برکت داد عمر ما را عشق
عشق تو واقعا تماشاییست

نه فقط واقعا تماشایی
بلکه در انتهای زیباییست

معجزاتت اگرچه حیدری اند
دم گرمت همیشه زهراییست

ما به شش گوشه تو دل بستیم
پای تو تا نثار جان هستیم...

• جمعه
• 25
• مهر
• 1399
• ساعت
• 19:45
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

قلب من شد مبتــلایت یا حسین
عاشق صحن و سرایت یا حسین

از خدا خواهم که روزی من شوم
زائـــر کــرب و بــلایـــت یا حسین

کعبه هم گشته سیـه‌پوش شما
بر تـنـش رخـت عــزایت یا حسین

آرزو دارم نـمــیــرم تـــا شــود
جان مــن آخـر فـدایــت یا حسین

سـرمـه‌ چـشــمـان بـیمارم شود
ذرّه‌ای از خــاک پـایــت یا حسین

کـاش چــون حـرّ ریاحی عاقبت
قـسمـتم گــردد عنایت یا حسین

تا ابــد مِـهـر تـو حـک شـد در دلم
تا دلـم شــد آشـنـایــت یا حسین

دوسـت دارم شـامـل حـالـم شود
در قـیـامت هـم دعـایت یا حسین

• سه شنبه
• 4
• آذر
• 1399
• ساعت
• 12:33
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

قسم به یک یک رگ‌های سرخ غیرت ما
قسم به مشت گره کرده‌ی جماعت ما

قسم به کینه‌ی این بغض در گلو مانده
قسم به چشم پر از خون و اوج نفرت ما

قسم به اشک یتیمان و مادران وطن
قسم به آتش این داغ بی نهایت ما

قسم به دشمنی بین آدم و ابلیس
قسم به سجده ی ناکرده و عداوت ما

قسم به خون شهیدان که خط قرمز ماست
قسم به قاسم و سردار استقامت ما

قسم به لحظه‌ی شیرین انتقام و قصاص
قسم به تک تک تیک تاک های ساعت ما

قسم به آن که صدا می زند «انا المهدی»
قسم به کاسه لبریز صبر و طاقت ما

به تیغ تیز درون غلاف آماده
به لحظه ای که به پا می شود قیامت ما

به شیرهای رها گشته از غل و زنجیر
به لحظه ای که فرا می رسد شهادت ما

ز تیغ ما به سلامت به در نخواهد رفت
گلوی دشمن ترسو و بی شرافت ما

• شنبه
• 15
• آذر
• 1399
• ساعت
• 23:15
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بيا خواهر در اين ساعا ت آخر
تـرا بينـم دمي جـان بـرادر
خداحافظ خداحافظ كه رفتم
مـرا خواهر نبيني بـار ديگر
روم خواهرکنون با روي خونين
به پيش مـادرم زهراي اطهـر
از اين دنياي فاني دل بريـدم
به عشق ديـدن زهـرا و حيدر
به روي پيكـرم از كين اعـدا
نشانها دارم ازشمشير و خنجر
براي يـاري اسـلام و قـرآن
خوشم گرجان دهم صد باردیگر
كمر بسته به قتلم قاتلي پست
ببـاليـنم نشسته شمـر كـافـر
آخوندي شاعرم را روز محشر
شفا عت مي نمـايم پيش داور

• پنج شنبه
• 20
• آذر
• 1399
• ساعت
• 00:27
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

باور نمیکردم تو را بی سر ببینم
بی سر میان نیزه و خنجر ببینم

باور نمیکردم تن صد پاره ات را
پرپر به زیر چکمه ی لشگر ببینم

باور نمیکردم تنت را سم بکوبد
از خون پاکت خنجری را تر ببینم

باور نمیکردم که با این چشم گریان
در قتلگاهت غارت پیکر ببینم

باور نمیکردم که بالای تن تو
با ساربان انگشت و انگشتر ببینم

باور نمیکردم که در کاخ حرامی
رأس تو را مابین طشت زر ببینم

باور نمیکردم پس از پرواز روحت
دورو برم نامحرم و کافر ببینم...

• پنج شنبه
• 20
• آذر
• 1399
• ساعت
• 19:41
• نوشته شده توسط
• taherehsadat