ولادت امام رضا (ع)

باد فروردین شمیم جان فضا آورده است
این شمیم جان فضا را از کجا آورده است
زلف سنبل را معطر کرد او در بوستان
بهر نرگس نکهتی صبح و مساء آورده است
غنچه هر دم ، دم به دم با خنده های زیر لب
عندلیبان چمن را در نوا آورده است
نامه ی فتح و ظفر بهر سلیمان جهان
هدهد فرخ پی از شهر صبا آروده است
مطربا در پرده امشب لحن داودی بزن
ساقی از بزم صفا امشب صفا آورده است
موسی جعفر امام انس و جان سلطان دین
در جهان آینه ی ایزد نما آورده است
سرمه ای از بهر چشم عاشقان خاص حق
این صبا از تربت شاه رضا آورده است
بر سپهر آفرینش خالق لیل و النهار
امشبی بدرالدجی شمس الضحی آورده است
گوهر یکدانه ای در بحر خلقت از کرم
آشکارا در جه

• چهارشنبه
• 29
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 06:43
• نوشته شده توسط
• علی

نوردوچشم مرتضی آمده آمده آمده
مژده که حضرت رضاآمده آمده آمده
اهل ولاخسروطوس آمده
نورخداشمس شموس آمده
خوش آمدی یاعلی موسی الرضا2
زمزمه ی اهل ولایارضایارضایارضا
ذکرلب فرشته هایارضایارضایارضا
درحرمش گرم هیاهوشدم
محورخ ضامن آهوشدم
خوش آمدی یاعلی موسی الرضا2
من بولای توخدایی شدم یارضایارضا
درحرمت کرببلایی شدم یارضایارضا
ازکرم ولطف صفایم بده
تذکره ی کرببلایم بده
خوش آمدی یاعلی موسی الرضا2

شاعر : محمد خرم فر

دانلود سبک

• یکشنبه
• 16
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 04:37
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

امشب شب میلادرضاخسروطوسه
جبریل امین خاک قدمهاشومی بوسه
دامن نجمه شده غرق عطاوبرکات
به جمال وجلوه ی شاه خراسان صلوات
یامولا گل حیدر2
ازآسمونابجای گل می ریزه انجم
آمدبجهان کعبه ی دل امام هشتم
خوش بحال اونکه الان توی صحن وحرمه
هرکی زایرت بشه موردلطف وکرمه
یامولاگل حیدر2
ماجمله گدایان غریب الغرباییم
ماریزه خورخوان معین الضعفاییم
''قربون کبوترای حرمت امام رضا
قربون این همه لطف وکرمت امام رضا''
یامولاگل حیدر2

شاعر : محمد خرم فر

دانلود سبک

• سه شنبه
• 18
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 05:40
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

تورو خواب دیدم ,تورویادمه
همون شب که لالاییِ مادرم...
داره بوی عطرت بهم میرسه
توی خلوت کوپه ی آخرم
توروخواب دیدم , تورویادمه
دلم کفتراتو بغل کرده بود
یه گوشه توی دفتر حاجتش
یه شاعر نگاتو غزل کرده بود
دارم میرسم ,میرسه گنبدت
هوای چشام باز بارونیه
چرا حال اینجا یه جور دیگه ست؟
چرا عشق کم نیست ؟ارزونیه
*******
ضریح تو نزدیکه ,راهش کمه
غریبی که ازراه دور اومده
نوشتن:(به خورشید هشتم سلام)
به پابوسیِ ماه دور اومده
*******
مگه دست من میرسه دست تو؟
صف عاشقاتو ببین پرشده
خودآسمونم نشسته زمین
نگا کن نگا کن زمین پرشده

میشینم همینجا نگات میکنم
کنارزنی که شبیه منه
داره غرق تو میشه حس می کنم
تورو توی اشکاش

• چهارشنبه
• 12
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 13:04
• نوشته شده توسط
• علی

در حریم نور جای مشعل و فانوس نیست
هیچ کس از لطف تو در این حرم مأیوس نیست
شکر حق با شیر مادر مهرتان در دل نشست
واقعا بیچاره هرکس با شما مأنوس نیست
کربلا و کاظمین و سامرا، حتی نجف
هیچ جا بهرِ من درمانده همچون طوس نیست
دُرّ و مرجانی که از احسان به مردم میدهی
دَر صدف هایِ کفِ اعماق اقیانوس نیست
هرکس از، سوی تو آمد بویِ جنت می دهد
بوی جنت هیچ جا چون در حرم محسوس نیست
این کبوتر که به دور گنبدت در گردش است
هم طراز هر پرش صدها پرِ طاووس نیست
دانه دانه ذکرِ تسبیحم فقط شد "یا رضا"
شأن ذکرت کمتر از "یا نور و یا قدوس" نیست
زائرانت پشتِ هم مرکب به مرکب آمدند
اينهمه زائر ولی روزیِ من... افسوس!... نیست
نه عب

• دوشنبه
• 10
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 15:29
• نوشته شده توسط
• علی

هشتمین آفتابمان هستی
تو امان عذابمان هستی

از روایات اینچنین پیداست
لحظه های حسابمان، هستی

در سوالات آن شب اول
راحتی_ جوابمان هستی

ما به فکر گناه و شر هستیم
تو به فکر ثوابمان هستی

ما مسلمان شرط توحیدیم
آیه های کتابمان هستی

مستی ماست با شما آقا
لاجرم پس شرابمان هستی

ما نگفتیم و تو عطا کردی
خواهش مستجابمان هستی

هر چه باشد شبیه زهرایی
پسر بوترابمان هستی

جان زهرا بگیر دستم را
تا نبیند کسی شکستم را

عاشق و مبتلا شدن خوب است
خادم این سرا شدن خوب است

سر ما کج نمی شود هر جا
فقط اینجا گدا شدن خوب است

ما زمین خورده ایم و خوشحالیم
با نگاه تو پا شدن خوب است

چون که ما با تو عالمی داریم
از دو عالم

• شنبه
• 15
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 06:09
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

پر از تجلی نور است ، تمام عرش معلا
نموده جلوه به عالم ، امام هشتم دلها
پر ازشعف ، شده از یُمن قدم با صفایش کلّ دلها
فدای آن ، قدر و جاه و رُتبه و آن طلعت و حُسن دل آرا
گل پسرِ ، حضرت موسی بن جعفر دیده بگشوده به دنیا
آیه ی رأفت ، برای ما آمد
ضامن آهو ، امام رضا آمد
لطف بی پایان ، یا حضرت سلطان
******
برای اهل دو عالم ، نمای حُسن خدا شد
به اذن خالق یکتا ، ولیّ نعمتِ ما شد
مبارک است ، جشن میلاد امام عاشقان فرزند زهرا
حضرت عشق ، جان ختم الانبیا ، پور علی دلبند زهرا
کشیده پر ، از جنان سوی مدینه طائر لبخند زهرا
نو گلی خشبو ، رُکن الهدی آمد
ضامن ِآهو ، امام رضا آمد
لطف بی پایان ، یا حضرت سلطان
******

• شنبه
• 15
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 15:59
• نوشته شده توسط
• علی

آمدم گرد غم از سینه بگیرم آقا
هی بگویم که برای تو بمیرم آقا
گوشه صحن نشستم که پناهم بدهی
که حیات از نفسِ عشق بگیرم آقا
جای شلاق ببین، روحِ نحیفم زخمی ست
من به دستِ هوسِ خویش اسیرم آقا
آمدم خسته ز مرداب که جاری بشوم
دل به دریا زده ام گرچه کویرم آقا
آمدم باز که مهمان نگاهم بکنی
با تو در امنیتم، روحِ حریرم آقا
باز با لحنِ غزل خوانی حافظ با تو
درد دل می کنم آقا، بپذیرم آقا...
دفتر گمشدگانِ حرم آغوش تو است
من همان گمشده ام، طفلِ صغیرم آقا...
مادرم جانِ مرا نذرِ جوادِ تو نوشت
کاش از داغِ جوانِ تو بمیرم آقا

شاعر : کاظم رستمی

• سه شنبه
• 11
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 06:30
• نوشته شده توسط
• علی

میلرزه دوباره دلم انگاری برای حرم تو تنگه
میسوزه از گریه چشام اما واسه پرواز پای دلم لنگه
میشنوم که از حرمت صدایی میاد نیمه شب صدا زنگه
یارضا یارضا یارضا

اول صبح صدا نقارت عشقه
کفشداری و صف شمارت عشقه
میون زائرا اشارت عشقه
من با تو هیچ غم ندارم
من با تو زائر کربلا میشم
تو دل مادرت زهرا جا میشم
حج منی حاجی ولا میشم
دیگه هیچی کم ندارم
السلطان یا امام رضا(3) امام رضا
می بندم دخیل دلو به شبکه های پنجره فولادت
تو غربت تو بی کسی هام تو بارون اشکام من میکنم یادت
آقاجون ببرم حرم ببر پا ضریحت تورو به جوادت
یارضا یارضا یارضا
از کوچیکی خوردم آب و دونتو
گم میشدم می گفتم نشونتو
یادش بخیر آب سقاخونتو
تو صح

• پنج شنبه
• 13
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 05:12
• نوشته شده توسط
• علی

روی گلدسته چه خوب اســــت کبوتر بودن
بر بلندای زمان خوشـــــــــــــه ی باور بودن
ریسه در ریسه چراغی به تو چشـمک زدن و
در حرم بودن وپر نور ومــــــــــــــنور بودن
گنبدش دیدن و نقاره شنــــــیدن لب حوض
شب میلاد کــــــــــــــــــــنار غزل تر بودن
خطبه ی چلچله جــــاری شده در دفتر عشق
ماه با چادر گلـــــدار چه محــــــشر بـــودن
زدن بوسه لب پنجــــره خوشـــــــتر باشـــد
یا لب چلچله ها سوره ی کـــــــوثر بــــودن
ماه و خورشید تویی مانــــــــع تردید تویی
عطر پیــراهن یوســـــف گـــــل امید تویی
امشــــــب از ضـــامن آهـــو چه تمنا داری
بره آهو تو مگـــــر گوشـــه ی صحرا داری
ماه و خورشید قشنگ

• چهارشنبه
• 19
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 04:37
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

خواستم تا شبی قلم بزنم
خط سرخی بروی غم بزنم

خواستم تا به یاری خورشید
در سیاهی شب قدم بزنم

تا که مخلوط عشق و عقلم را
باز از نو دوباره هم بزنم

مثل هر بار عشق آمد و من
لاجرم حرف از دلم بزنم

حرف دل حرف عشق حرف رضاست
باید از شاه طوس دم بزنم

با دو بال کبوتری وارم
می پرم تا سری حرم بزنم

می پرم تا به ماورا برسم
به حریمی پر از خدا برسم

باز امشب حرم چراغان است
درودیوار ریسه بندان است

ابرها را ببین که آمده اند
باز وقت نزول باران است

ظاهرا باز کعبه می سازند
قبله گاهی که در خراسان است

آسمان با ستاره و ماهش
در زمین مدینه مهمان است

جبرئیل از بهشت آمده و
روی دستش گلاب وقرآن است

نجمه او را بغل گرفت

• یکشنبه
• 26
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 06:15
• نوشته شده توسط
• جواد

شب است و منادى ندا مى کند
مریدان حق را صدا مى کند
که امشب در رحمت خویش را
خدا بر رخ خلق وا مى کند

ز خمخانه شب شراباً طهورا
به پیمانه انّما مى کند
ز رحمت به موسى بن جعفر خدا
گران هدیه اى را عطا مى کند
به نجمه عطا کرده حق آیتى
که حق را ز باطل جدا مى کند
قدم زد على بن موسى به عالم
که عالم بر او اقتدا مى کند
به شمس الضحى داده شمس الشموسى
کز او شمس کسب ضیا مى کند
درخشید رخشنده مهرى که مهرش
مس قلب ما را طلا مى کند
چو جدّش ز رفعت برد گوى سبقت
که صبر بلا در قضا مى کند
ز نام على نام او گشته مشتق
که توصیف او هل اتى مى کند
بود عصمت فاطمى را دُر ناب
که شرم از رخ او حیا مى کند
بود او حَسَن را علمدار صلحى

• یکشنبه
• 26
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 06:59
• نوشته شده توسط
• جواد

طلوع شمس ندیدی ز نجم اگر محسوس‏

ببین ز نجمه به عالم طلوع شمس شموس‏

نموده انفس و آفاق را قرین سرور

شهی که نفس نفیسش بود انیس نفوس‏

تبارک الله از این روز اسعد میمون‏

که هست مولد شاه حجاز خسرو طوس‏

خدیو خطه‏ی طوس آن که عارفان ندهند

گدائی در او را به حشمت کاووس‏

امام جن و بشر کش بر آستانه‏ی قدس‏

ملایک‏اند دمادم به ذکر یا قدوس‏

مه سپهر ولایت شهی که در هر صبح‏

زند به خاک درش آفتاب گردون بوس‏

ز رشک خادم کویش رواست خازن خلد

همی گزد لب و بر هم زند کف افسوس‏

عجب نباشد اگر فایق آمد از هر باب‏

گه مباحثه با عالم یهود و مجوس

چه جلوه ذره کند در مقابل خورشید

چه صرفه قطره برد در کنار اقیانوس‏

• یکشنبه
• 26
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 07:11
• نوشته شده توسط
• جواد

حكيم صفاي اصفهاني
من دست زنم دراين فراپستي بردامن شاه عالم بالا
از بحرنخست گوهر هشتم دريدي چهار لؤلؤ لالا
گردون چهار اختر خاتم كاين چارچوگوهرندواودريا

داراي نُه آسمان تودرتو دارندة هفت ارض تابرتا

سلطان سماء روح و ارض تن قيوم چهار ام و هفت آبا
او جان و جميع ماسوي پيكر او كل و جميع كائنات اجزا
بگذشته ازآن كه علم الانسان مالايعلم ستايمش زان سا
سلطان كه ولايت مطلق كاوهست مدير كن فكان تنها
مير ملكوتيان روشن دل پير جبروتيان جان پروا
او شخص وجود و هيكل موجود عرش و فلك و ملك همة اعضا
از نقطة خاك مركز هستي پيدا شد و شد چو نقطة پابرجا
نّه دايرة سپهر از او دائم گردند به گرد مركز غبرا
آن نقطه رضاست كز س

• یکشنبه
• 26
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 07:12
• نوشته شده توسط
• جواد

روی این گنبد طلا و قشنگ
خانه ای دارم از شکوفه و نور
خانه پاک و روشنی دارم
زیر باران دانه های بلور

زیر این گنبد طلایی هست
صحن مردی که ضامن آهوست
آه، گوش تمام مردم شهر
پر موسیقی غریبی اوست

دوست من! بگو که تا حالا
چند دفعه به مشهد آمده ای؟
اشکی از چشم خسته ریخته ای؟
بوسه ای بر ضریح او زده ای؟

تا بیایی دوباره می شنوی
عطر پاک گلاب، از هر سو
می چکد قطره اشکی از چشمت
باز با یاد ضامن آهو

در هوا بوی بال پیچیده
در زمین، عطر غنچه های دعا
شهر مشهد همیشه لبریز است
از صمیمیت امام رضا

روز و شب، کار من فقط این است:
حرف او، با پرنده ها گفتن
پر زدن در نگاه گنبد نور
زیر لب یا رضا رضا گفتن

بالهایم پر از نوا

• یکشنبه
• 26
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 07:21
• نوشته شده توسط
• جواد

بادها، گرم و سوزان
ریگها، داغ و تبدار
کاروان داشت می رفت
در کویری پر از خار

ظهر، نزدیک می شد
باز، وقت اذان بود
روستای «ده سرخ»
منزل کاروان بود

خشکسالی در آن ده
داشت بیداد می کرد
تشنگی بود و آتش
خاک، فریاد می کرد

مثل بیمار می سوخت
روستا در تب خود
شد به نرمی پیاده
مردی از مرکب خود

قدری از خاک برداشت
برد نام خدا را
خاک با شوق نوشید
عطر آن دستها را

ناگهان چشمه ای سرد
از دل خاک جوشید
عطر دست رضا بود
آنچه را خاک نوشید

سید احمد میرزاده

• یکشنبه
• 26
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 07:26
• نوشته شده توسط
• جواد

می آمد و عطر سلامش
بوی گل گیلاس می داد
دستان او بوی شکوفه
بوی بهار و یاس می داد

مردم هجوم آورده بودند
تا دستهایش را ببوسند
یک لحظه رویش را ببینند
بال عبایش را ببوسند

در بین آن جمعیت اما
او آمد و مهمان من شد
او آمد و این خانه آن روز
لبریز عطر یاسمن شد

چشمان زیبای نجیبش
رنگ زلال دوستی داشت
او یک نهال سبز بادام
در گوشه ای از خانه ام کاشت

او رفته اما خانه من
از عطر و بویش گشته لبریز
این نونهال سبز شاداب
هرگز نگیرد بوی پاییز

سید احمد میرزاده

• یکشنبه
• 26
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 07:28
• نوشته شده توسط
• جواد

بازم صدای بارون 2
پیچید میون خیابون 2
امشب هوای لیلی 2
داره قلب مجنون

2
یکی زیر بارون یه گوشه نشسته 2
علی موسی الرضا مدد 2
ترامه می خونه با صدای خسته 2
علی موسی الرضا مدد 2
هوایی امشب عاشقی که مست 2
علی موسی الرضا مدد 2
پلک هاش تا می زاره روی هم 2
لحظه هاشوطی می کنه با غم 2
توی سرش آرزوی حرم 2
یا امام رضا،آقام آقام 8
از خود می شه شم
تنها مال تو باشم
آقا دونه برای کفترهات به پاشم 2
همیشه برای تو پرم از حیا هو 2
علی موسی الرضا مدد 2
تا نزنم آقا پیش کسی زانو
علی موسی الرضا مدد 2
ضامن منم شو یا ضامن آهو
علی موسی الرضا مدد 2
هر چی باشم ولی مال توام
فکر نکنی بی خیال توام
خوب می دونم که وبال توام
یا

• یکشنبه
• 26
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 08:18
• نوشته شده توسط
• جواد

بنویسید به روی قبر و به روی کفنم ۲

عاشق و دیوونه امام رضا منم منم ۲

دوست دارم صدات کنم توهم منو صدای منی

من تو رو نگاه کنم تو هم منو نگاه کنی

پر و بال کفترات سایه بون دل منه

از ازل مهر رضا در آب و در گل منه

قربون چشات برم از راه دوری اومدم ۲

جای دوری نمی ره اکه به من نگاه کنی ۲

قربون کبوترهای حرم امام رضا

قربون این همه لطف و کرمت امام رضا

امام رضا، امام رضا، امام رضا، امام رضا

دانلود سبک

• یکشنبه
• 26
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 09:01
• نوشته شده توسط
• جواد

به گوش دل ندا آمد، كه يار دلربا آمد
به درد ما دوا آمد، رضا آمد، رضا آمد
خدا داد آنچه را وعده،‌ بشد در ماه ذيقعده
كه آمد بهترين بنده، رضا آمد، رضا آمد

ببايد مفرشي از نور، ز تار گيسوان حور
كه آمد قبلة منظور، رضا آمد، رضا آمد
فروغ زهرة زهرا، ز «نجمه» تافت بر دنيا
كه خورشيد جهان آرا، رضا آمد، رضا آمد
زمين رفت و بهشت آمد، كه زيبا جاي زشت آمد
گل مينو سرشت آمد، رضا آمد، رضا آمد
چو عيسي مي‌كند احيا، چو موسي بايد بيضا
ز نسل حيدر و زهرا، رضا آمد، رضا آمد
به دانش، تالي حيدر، به عصمت، وارث مادر
ولايش عين پيغمبر، رضا آمد، رضا آمد
پناه انس و جان است اين، امام مهربان است اين
شفيع شيعيان است اين، رضا آمد، رض

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 13:49
• نوشته شده توسط
• علی

از عرش سلام سرمدی آوردند
آیینه ی حسن سرمدی آوردند
با آمدن رضا از باغ بهشت
یک دسته گل محمدی آوردند
شاعر:سراج

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 13:51
• نوشته شده توسط
• علی

همچون نسیم صبح و سحرگاه می‌رود
هر کس میان صحن حرم راه می‌رود

از هر چه غصه دارد و غم می‌شود ر‌ها
هر سائلی به خدمت این شاه می‌رود

وقتی فرشته‌های حرم بال می‌زنند
از سینه‌های شعله زده آه می‌رود

اینجا بهشت روی زمین فرشته هاست
از کوی تو فرشته به اکراه می‌رود

خورشید در طواف حرم، وه! چه دیدنیست
هر شب به پای بوسی آن ماه می‌رود

باب الجواد راه ورودی به قلب توست
حاجت رواست هرکه از این راه می‌رود

شاعر:فاطمه نالی زاده

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 13:58
• نوشته شده توسط
• علی

وقتی خدا ز روح خودش بر جهان دمید

از لا مکان به کون ومکان شش زمان دمید

خلق قدیم او که همان خلق نوری است

با اذن او به جمله ذرات جان دمید

بعد از هزارها سنه از خلق نوری اش

تازه مشیتش به زمین و زمان دمید

روحی برای زنده شدن در تن زمین

روحی میان کالبد آسمان دمید

وقتی که او قضا و قدر را شروع کرد

در ظرف هر که قدر رضایش توان دمید

با چهارده افاضه ی حبل المتینی اش

در هر چه خواست نغمه گرم و گران دمید

از نور مصطفی همه افلاک خلق شد

نور علی به نور نبی در نهان دمید

آن گه بنای خیر کثیرش خدا گذاشت

وز نور فاطمی به گل انس و جان دمید

از هر نگاه فاطمه یک خلق تازه شد

از مهر و ماه تا همه کهکشان دمید

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 14:02
• نوشته شده توسط
• علی

ای حرم، گوشه‌ای از ایوانت

ای بـهشت خـدا خراسـانت

ای تمام وجود، سفرۀ جـود

ملک و جن و انس، مهمانت

دین و ایمان ما ولایت توست

هرچـه داریم از عنایت توست

****

درد جان را طبیب کیست؟ تویی

فقــرا را حبیـب کـیست؟ تویی

پــدر و مــادرم بــه قربــانت

آشنـای غـریب کـیست؟ تویی

که به زوّار خود سلام کند؟

پیش پـای گـدا قیام کند؟

****

ای ولایت کمـال ایمانم!

کل توحید و کل و قرآنم!

«اکرمو الضیف» را شما گفتید

در بـه رویـم نبنـد، مهمانم

تـو رئـوف همـه رئوفـانی

هیچ‌کس را ز در نمی‌رانی

****

به حـریم مطهـرت سـوگنـد!

به قم و صحن خواهرت سوگند!

به حسین و به عمه‌ات سوگند!

به جـواد و بـه مادرت سوگند!

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 14:08
• نوشته شده توسط
• علی

ای تو را از قـادر منـان سـلام‌الله نجمـه!

از تمـام عـالم امـکان سـلام الله نجمـه!

از تمام آسمان‌هـا از مه و خورشید و انجم

از ملک از حـور، از انسان سلام‌الله نجمه!

از مسیح و مریم و انجیل و از تورات و موسی

از رسول‌الله و از قـرآن سـلام‌الله نجمـه!

آفتـاب کبریـا را بـر فراز دست داری

جان ختم‌الانبیا را بر فراز دست داری

****

ای عروس فاطمه مادر شدی عیدت مبارک!

بر فراز شانۀ جان، جان توحیدت مبارک!

ماه عصمت، ماهتاب محفل آل‌محمّد

آفتاب طور موسی، قرص خورشیدت مبارک!

گوهـر رخشنـدۀ دامـان دریـای ولایت!

مـادر بیت ولایت! نخل امیـدت مبارک!

نور حق در چشم طوسی مادر شمس‌الشموسی

حمـد‌خـوان، تکبیرگو

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 14:10
• نوشته شده توسط
• علی

ای عرشیان به شهر خراسان سفر کنید
شب را در این بهشت الهی سحر کنید
با زائرین این حرم الله سر کنید
مدح رضا چو آیة قرآن ز بر کنید

عید بزرگ شیعة آل پیمبر است
میلاد هشتمین حجج الله اکبر است
ای دل بگیر جان و به جانان نظاره کن
بر چهرة حقیقت ایمان نظاره کن
یک لحظه بر تمامی قرآن نظاره کن
در دست نجمه نجم فروزان نظاره کن
میلاد پارة تن زهرا و احمد است
شمس الشموس عالم آل محمد است

این مظهر جمال خداوند اکبر است
آیینة تمام نمای پیمبر است
خورشید نجمه یا مه افلاک پرور است
قرآن روی سینة موسی ابن جعفر است
بر خلق آسمان و زمین مقتداست این
جان رو نما دهید که روی خداست این

روشن هزار سینة سینا به نور او
چشم هزار موس

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 14:13
• نوشته شده توسط
• علی

در فضاى عالم امکان عجب غوغاستى
کز زمین تا آسمان بزم طرب برپاستى

هر کجا پا مى نهى ، باشد گلستان از سرور
نغمه هاى بلبلان تا گنبد خضراستى

نجمى از نجمه ، درخشان گشت کز نو رخش
مهر و ماه آسمان را روشنى افزاستى

از زمین تا آسمان بنگر صفوف قدسیان
تهنیت گو بر نبىّ سلطان اَو اَدنى ستى

حلم او چون مجتبى و در شجاعت چون حسین (ع )
وز عبادت حضرت سجّاد (ع ) را همتاستى

یادگار حضرت باقر (ع ) بود او از علوم
صادق آسا صادق الوعد ، آن شه والاستى

کاظم الغیط است مانند پدر موسى و نیز
در لب جان بخش آن شه ، معجز عیسى ستى

مأمن بیچارگان و یاور درماندگان
وز عنایت شیعیان را ناجى فرداستى

شاعر:سراج

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 14:18
• نوشته شده توسط
• علی

نگاه می کنم از آینه خیابان را
و ناگزیری باران و راهبندان را

"من از دیار حبیبم نه از بلاد غریب"
و بغض می کنم این شعر پشت نیسان را

چراغ قرمز و من محو گل فروشی که
حراج کرده غم و رنج های انسان را

کلافه هستم از آواز و ساز از چپ و راست
بلند کرده کسی لای لای شیطان را

چراغ سبز شد و اشک من به راه افتاد
چقدر آه کشیدم شهید چمران را

ولیعصر...ترافیک...دود...آزادی...
گرفته گرد و غبار اسم این دو میدان را

غروب می شود و بغض ها گلوگیرند
پیاده می روم این آخرین خیابان را...

عزیز مثل همیشه نشسته چشم به راه
نگاه می کند از پشت شیشه باران را

دو هفته ای ست که ظرف نباتمان خالی ست
و چای می خورم و حسرت خراسان را

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 14:21
• نوشته شده توسط
• علی

زگردون تیره ابری , تند گردی بر شد از دریا
جواهر خیز وگوهر بیز وگوهر ریز و گوهر زا

هـژبر بیشه امکان نهنگ لجّـه ایمـان
ولیّ ایـزد منّـا ن علی عـا لی اعـلا

امام ثامن ضامن حریمش چون حرم آمن
زمین از حزم او سا کن سپهر ازعزم او پویا

نهـا ل باغ علّیین ، بهـار مرغـزار د یـن
نسیم روضـه یا سین ، شمیـم دوحــه طـه

سحاب عد ل را ژاله ، ریاض شرع را لاله
خرد بر چهر او واله ، روان از مهر او شیدا

رخش مهری فروزنده ، لبش یاقوتی ارزنده
از ان جان خرد زنده و زین نطق سخن گویا

زجودش قطره ای قلزم ،زرویش پرتوی انجم
جنـا بش قبـله مردم ، رواقـش کعبـه دلهـا

بهشت ازخلق او بوئی ، محیط ازجود اوجوئی
به جَنب حشمتش گوئی ،

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 14:25
• نوشته شده توسط
• علی

رضا اگر چه به صورت، از آن حرم دورم
من از تو دور که باشم، ز خویش هم دورم

میان اینهمه دوری ترانه دل من
شده «تو با منی اما من از خودم دورم»

تو آفتابی و با من نفس نفس نزدیک
به رنگ سایه گر از تو قدم قدم دورم

جدا ز کوی تو آنقدر دورم از شادی
که از وجود به اندازه عدم دورم

اگر که یک قدم آیم سوی خراسانت
همان قدَر به خدا از غروب و غم دورم

شده‌ست فاصله در پیش رو گناهانم
به من مگو منِ بیچاره از تو کم دورم

مگر که اینهمه بیچارگی کم است که من
کبوتر توأم امّا از آن حرم دورم

غریبِ غُربتم از حضرت رضا مهجور
گدای مطلقم از مطلقِ کرم دورم

اگر چه منّت عینُ النعیمِ لطفت هست
ولی ز کوی تو یا «غایه النِعم» دورم

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 14:28
• نوشته شده توسط
• علی