ولادت امام رضا (ع)

قلبی شکست و دور و برش را خدا گرفت
نقاره می زنند ... مریضی شفا گرفت
دیدی که سنگ در دل آیینه آب شد
دیدی که آب حاجت آیینه را گرفت

خورشید و آمد و به ضریح تو سجده کرد
اینجا برای صبح خودش روشنا گرفت
پیغمبری رسید و در این صحن پر ز نور
در هر رواق خلوت غار حرا گرفت
از آن طرف فرشته ای از آسمان رسید
پروانه وار گشت و سلام مرا گرفت
زیر پرش نهاد و به سمت خدا پرید
تقدیم حق نمود و سپس ارتقا گرفت
چشمی کنار این همه باور نشست و بعد
عکسی به یادگار از این صحنه ها گرفت
دارم قدم قدم به تو نزدیک می شوم
شعرم تمام فاصله ها را فرا گرفت
دارم به سمت پنجره فولاد می روم
جایی که دل شکست و مریضی شفا گرفت
شاعر:رحمان نوازنی

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 15:02
• نوشته شده توسط
• علی

چشم در تاثیر زیبایی از ابرو كمتر است

مستی ابروی یار از گیسوی او كمتر است

اصل زیبایی ست این كه پلك در بالای چشم

شك كند در صحن از امثال جارو كمتر است

یا به وقت بی خودی زائر به دور مرقدت

حس كند كه از خودش هشتاد كیلو كمتر است

بارها در تنگ آغوش ضریحت دیده ام

فاصله بین من و روح من از مو كمتر است

با حساب دنیوی در این حرم سر خم نكن

چون بهای چار زانو از دو زانو كمتر است

بس كه با نیت نخوردی زود باور می كنی

آب سقاخانه از یك مشت دارو كمتر است

از خودت بگذر به ترفندی كه در این بارگاه

عارف بالله هم گاهی از آهو كمتر است

شاعر:مهدی رحیمی

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 15:05
• نوشته شده توسط
• علی

مرید و زائرت از هر نژاد است

خودش روز است و با شب در تضاد است

مگر شمس جمال تو که این دل

به این خورشیدها بی اعتماد است

برای دیدنت خورشید را صبح

به دست آسمان آئینه داده است

به هر صورت که آیی می پذیرم

دل از آئینه های بی سواد است

و هر بیتم بنامت هست مفهوم

غزلهایم تمامی مستزاد است

بدون ضرب میرقصم به چرخش

خرابی مشرب هر گردباد است

طلب ناکرده چشمم اشک می ریخت

همه گفتند این آب مراد است

شدم پیغمبر تصویر و دیدم

برایم صحن آئینه معاد است

کسی فکر مسیح و نوح هم نیست

از این آئینه ها اینجا زیاد است

به ظاهر فرق دارد تاک و انگور

رضا در باطن عالم جوا د است

به هویی خلق شد دنیا و عقبی

بنای عالم

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 15:06
• نوشته شده توسط
• علی

یکروز ، صبح زود ، ازل بود یا ابد

فرقی نمی کند ، سر این راه نا بلد

پا کردم عقل را و بسی راه ، دور شد

نزدیک بود گم کندم کفش بی خرد

یکروز ، صبح زود رسیدم که : اَالسلام

یکروز ، صبح ، جای صنم گفتم : الصمد

عیسی که نیستی پدر تو امام بود

این بار چندم است که گهواره حرف زد؟

ای آب نونهال که یک قطره ی شما

کافیست در شکستن اندام پیر سد

تو آن ستاره ای که تمام منجمان

حتی نکرده اند شبی هم تو را رصد

نام تو چیست؟ کودک موسی؟ نه؟ گــُل ؟ نه ؟ سیب؟

جایت کجاست؟ باغچه ؟ گهواره ؟ یا سبد؟

دریا کنار مرقد تو موج میزند

ماهی و پادشاهی تو حکم جزر و مـَدّ

از یک شروع می شوی و هفت مرتبه

در جلوه می روی بشوی هشت

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 15:11
• نوشته شده توسط
• علی

خوش آمدی رضا جان جانم فدا نمایم

تبریک من پذیــری باشد همین دوایم

از جان تو را بخوانم خوشبو شود دهانم

لطفی نما رضا جان تا من به کعبه آیم

شاعر:حسین ایمان

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 15:33
• نوشته شده توسط
• علی

مثل کبوتران شما گرچه می پرم

آنها کبوترند و من از جنس دیگرم

دیوارها فضای دلم را گرفته اند

دیگر هوای پرزدن افتاده از سرم

این شهر بسته بال مرا؛ این حصارها

تا آسمان کشیده شده در برابرم

گاهی برای بال زدن، آسمان کم است

یا صحن قدس باید و یا گنبد حرم

آقای من! ببخش اگر بال من شکست

بر من مگیر خرده اگر کم میاورم

این روزها ببخش اگر دیر میرسم

گاهی اسیر خانه و فرزند و همسرم

مثل کبوتران شما نه ! هنوز نه

مانده است تا قبول کنی یک کبوترم

شاعر:محسن ناصحی

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 16:09
• نوشته شده توسط
• علی

مریض آمده اما شفا نمی‌خواهد
قسم به جان شما جز شما نمی‌خواهد

برای پیش تو بودن بهانه‌ای کافی‌ست
بهشت لطف کریمان بها نمی‌خواهد

دلیل ناله‌ی من یک نگاه محبوب است
وگرنه درد غلامان دوا نمی‌خواهد

فقیر آمدم و دلشکسته پرسیدم:
مگر که شاه خراسان گدا نمی‌خواهد؟

دلم به عشق تو تا آسمان هشتم رفت
نماز در حَرَمت «اهدنا» نمی‌خواهد

همین قدر که غباری بر آستان باشد
رواست حاجت عاشق، دعا نمی‌خواهد

تو آشنای خدایی، کدام رهگذری
در این جهان غریب آشنا نمی‌خواهد؟

ببین به گوشه‌ی صحنت پناه آوردم
مگر کبوتر آواره جا نمی‌خواهد؟

به حکم آنکه «علیک الرفیق ثم طریق»
دلم بدون رضا (ع) کربلا نمی‌خواهد

خدا مرا به طواف تو مبتلا

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 16:11
• نوشته شده توسط
• علی

کاش من یک بچه آهو می شدم
می دویدم روز و شب در دشتها
توی کوه و دشت و صحرا روز و شب
می دویدم تا که می دیدم تو را

کاش روزی می نشستی پیش من
می کشیدی دست خود را بر سرم
شاد می کردی مرا با خنده ات
دوست بودی با من و با خواهرم

چونکه روزی مادر م می گفت تو
دوست با یک بچه آهو بوده ای
خوش به حال بچه آهویی که تو
توی صحرا ضامن او بوده ای

پس بیا من بچه آهو می شوم
بچه آهویی که تنها مانده است
بچه آهویی که تنها و غریب
در میان دشت و صحرا مانده است

روز و شب در انتظارم پس بیا
دوست شو با من مرا هم ناز کن
بند غم را از دو پای کوچکم
با دو دست مهربانت باز کن

شاعر:سید سعید هاشمی

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 16:22
• نوشته شده توسط
• علی

امشب گردد مرغ دلم دور رخسار رضا
چشم موسی ابن جعفر است محو دیدار رضا
مرآت حسن احمدی مولا مولا خوش آمدی
یابن الزهرا خوش آمدی یابن الزهرا خوش آمدی

شمس هدایت رضا جانم نور ولایت رضا جانم
بحر عنایت رضا جانم جان به فدایت رضا جانم
مولا مولا رضا جانم مولا مولا رضا جانم
امشب عروس فاطمه آورده قرص قمر
خورشید از طور موسوی تابیده وقت سحر
ای نور حی ذوالمنن مولانا یا اباالحسن
مرآت حسن احمدی مولا مولا خوش آمدی
یابن الزهرا خوش آمدی یابن الزهرا خوش آمدی
روح نمازم رضا جانم راز و نیازم
فخر حجازم من به تو نازم
مولا مولا رضا جانم مولا مولا رضا جانم
ای کامل از ولادتت ایمان اهل ولا
ایران از فیض مقدمت ایمن گشته زبلا
چ

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 15:41
• نوشته شده توسط
• علی

ای آستان قدس تو تنها پناه من

بر خاک باد پیش تو روی سیاه من

می آید از درون ضریحت شمیم عشق

پیچیده در فضای حرم سوز و آه من

چشمم به چلچراغ حریم تو روشن است

ای چلچراغ چشم تو، خورشید راه من

گلدسته ات منادی صورت اذان عشق

مأنوس با غروب و زوال و پگاه من

مهر از فروغ گنبد پاکت گرفته وام

شمس الشموس هستی و نامت گواه من

... ای غربت مجسم تاریخ، ای امام

ای خاک پای مرقد تو بوسه گاه من

شاعر:عبداللّه حسینی

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 15:47
• نوشته شده توسط
• علی

گلدسته‌ها و صحن و سرا جار می‌زنند

شب تا سحر برای خدا زار می‌زنند

دیوانه‌ها جنون‌زده با یك زبان خاص

از جام ثامن الحججی جاز می‌زنند

پروانه‌های شهر خدا گرد شمع او

چنگی به چین پرده پندار می‌زنند

هر شب كبوتران به تمنای یك طواف

چرخی به دور حلقه سرا می‌زنند

با لحن خود ابالحسنی حرف می‌زنند

این پرده‌ها كه بر دور دیوار می‌زنند

نقاره‌های گنبد مولا رضا غروب

آهنگ حج واجبه انگار می‌زنند

هزار حنجره فریاد؛ یا رضا مددی

پرم ز ظلمت و بیداد؛ یا رضا مددی

خراب لحظه پرواز گِرد گنبد زرد

دخیل پنجره فولاد؛ یا رضا مددی

شاعر:هاشم رضازاده‌ ورقچی

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 15:49
• نوشته شده توسط
• علی

صبحدم چون ز افق مهر فروزان خیزد
وزپی ظلمت شب چشمه‏ی حیوان خیزد

ز کمانخانه‏ی خورشید پی راندن شب‏
هر زمان تیر ز مژگان زرافشان خیزد

خسرو روز پی روشنی عالم و خاک
ز سرا پرده‏ی افلاک شتابان خیزد

مهر تابنده چو لبخند زند بر رخ باغ‏
گل ز آغوش چمن بارخ خندان خیزد

لاله با چهره‏ی افروخته از دامن دشت‏
سبزه با قامت نورسته ز بستان خیزد

آید آهنگ طرب خیز و دل‏انگیز ز باغ‏
در چمن نغمه‏ی مرغان خوش الحان خیزد

آمد آن ماه که از بهر تماشای رخش
قرص خورشید سراسیمه ز کیوان خیزد

آمد آن نوگل خندان که ز انفاس خوشش‏
ز فضا بوی گل و سنبل و ریحان خیزد

آمد آن چشمه‏ی فیاض که از فیض دمش
ابر رحمت ز پی ریزش باران خیزد

سرو

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 15:57
• نوشته شده توسط
• علی

آمده پر زخجالت به شما رو می زد

باز هم رو به شما ضامن آهو می زد

آمد و دید به بیراهه زده ، کج رفته

وچراغ دل او داشت که سوسو می زد

دید جایی نتوان بهتر از این جا رفتن

او پشیمان شده از سر که به هر سو می زد

ابتدای حرمت خاک شد و بوسه گرفت

پیش آقای خودش داشت که زانو می زد

آرزو داشت که هر صبح شبیه خدام

صحن زیبای تو را با م‍ژه جارو می زد

آمد از محضرتان نور گرفت و می رفت

مست و دیوانه شد و نغمه ی هوهو می زد...

شاعر:یاسر مسافر

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 16:03
• نوشته شده توسط
• علی

از آسمان شبت یک ستاره می خواهم

برای درد دلم راه چاره می خواهم

میان خمره ی چشمت شراب نوشیدم

از آن شراب نداری؟...دوباره می خواهم

سر دو ابروی تو این دلم مردد شد

برای این دو دلی استخاره می خواهم

اگر که گوشه کنار دل شما جا هست

فقط کمی زدلت را اجاره می خواهم

ببین که بار گناهم خمیده ام کرده

برای آدمیت یک اشاره می خواهم

میان راه زیارت مرا بکش آقا

به خاطرت سفر نیمه کاره می خواهم

دوباره قصه ی این ماجرای تکراری

دوباره قصه ی شاه و گدای تکراری

به لطف مظهر غربت دلم کجا رفته؟

کنار پنجره فولاد٬خسته وا رفته

دلم به شوق زیارت هزار تکٌه شده

به صحن های حریمت جدا جدا رفته

کنار پنجره فولاد و موج بی

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 16:06
• نوشته شده توسط
• علی

پای خود را می گذارم در حرم
از دلم پر می کشد اندوه و غم
با کبوترهای گنبد می روم
توی خال آسمان گم می شوم
شاپرکها، تشنه دیدار نور
شادمان سر می رسند از راه دور
چشم خود را در حرم وا می کنند
شمع را یکباره پیدا می کنند
شمع جمع شاپرکهایی رضا
ای کلید ساده مشکل گشا
آن گل زیبا گل خوشبو تویی
ای رضا جان ضامن آهو تویی
با نگاهت چون کبوتر کن، مرا
تا بگیرم اوج، خوشحال و رها
می شوم من روز و شب همسایه ات
می شود چتر دو بالم سایه
شاعر:محمد عزیزی

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 16:24
• نوشته شده توسط
• علی

زیر چتر آفتاب
در حرم نشسته ام
دل به روی غصه ها
شادمانه بسته ام
ابر تیره دلم
پاره پاره می شود
آسمان قلب من
پر ستاره می شود
یک صدای آشنا
از فضای رو به رو
می رسد به گوش من
بق بقو بقو بقو
بق بقو بقو کنان
دسته کبوتران
آب و دانه می خورند
می پرند در آسمان
می شوم کبوتری
چون کبوتر حرم
دور گنبد طلا
شادمانه می پرم
شاعر:محمد علی مردانی

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 16:26
• نوشته شده توسط
• علی

خسته از راه، کنار مادر
توی ماشین پدر خوابیدم
پلکهایم که به هم افتادند
خواب یک صحن کبوتر دیدم
صبح وقتی که دو چشمم وا شد
شادمان مثل گلی خندیدم
آخر از پنجره پشت اتاق
گنبد زرد رضا را دیدم
دل من مثل کبوتر پر زرد
رفت و بر شانه گلدسته نشست
اشک در چشمه چشمم جوشید
بغضم آیینه شد اما نشکست
پدر آماده شد از من پرسید:
دوست داری که تو را هم ببرم؟
گفتم:آری! ولی آنجا چه کنم؟
مادرم گفت: زیارت پسرم!
گر چه زود آمده بودیم ولی
در حرم جای دل من کم بود
هر کسی با او؛ چیزی می گفت
گوییا با همه کس محرم بود
هر کجا رفتیم آنجا پر بود
پر ز نجوای دل و دست دعا
یک طرف قصه پر غصه در
یک طرف ذکر غریب الغربا
در رواق حرم پر نورش
کاش

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 16:28
• نوشته شده توسط
• علی

من سرم را نذر شاهنشاه ایران میکنم
با چنین کاری خودم را اهل ایمان میکنم
چونکه قرآن خدا در تو تجلی می شود
پس میان صحن تو صد ختم قرآن می کنم
بعد از آنی که شنیدم ضامن آهو شدی
چه حسودی ها به آن آهوی حیران میکنم
میزبانی مثل تو وقتی که پیدا می شود
من سراسیمه خودم را باز مهمان می کنم
من برای مهر و امضای برات کربلا
پنجره فولادتان را بوسه باران می کنم!!!
شاعر:سراج

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 16:34
• نوشته شده توسط
• علی

مسافرم كه به دل شوق یك حرم دارم
هواییم كه هوای تو در سرم دارم
همیشه عكس تو را از زمان كودكیم
ضریح دیده و در قاب باورم دارم
عنایتی است كه در عشق هشت می گیرم
قبول فاطمه ام گرچه نمره كم دارم
میان صحن و سرایت بهشت می بینم
میان صحن و سرایت قدم قدم دارم ...
كنار حضرت جبرئیل راه می روم و
نگاه خیس به آن سفره ی كرم دارم
به جرعه ای ز شراب حرم خرابم كن
كه من همیشه غلام تو و علدارم
دلم گره به ضریح تو خورده محكم كن
بساط كرب و بلای مرا فراهم كن
دلیل معجزه ی كار صد مسیحا تو
تمامی بركت های كشور ما تو
كویر هستم و در آرزوی بارانم
ببار ابر كرم ای همیشه دریا تو
همیشه خاك قدم های تو شدن با من
همیشه با نظری زر نمود

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 16:37
• نوشته شده توسط
• علی

ای نسیم پر از عطر هندوها، هیچ از روح معبد خبر داری؟
هیچ از آغاز و مبدأ نمی‌پرسی، هیچ از انجام و مقصد خبر داری؟
هیچ می‌پرسی آن سوی دریاها، مردمانی غریب‌اند، تنهایند
از غم بی‌شماران نمی‌پرسی؟ هیچ از درد بی‌حد خبر داری؟
ای نسیمی که در کوچه‌های هند، شاهد رام رامی و آرامی
از مدینه که می‌آمدی این سو از مقام محمّد خبر داری؟
بوی ذی‌القعده پیچیده بود آنجا اول ماه ذی قعده قم بودی
زائران حرم از چه می‌گفتند؟ لابد از دور مرقد خبر داری!
لابد از آسمان دیده‌ای آنجا نورباران فوج کبوترهاست
هیچ پرسیدی آنجا چه جایی بود؟ هیچ از آن رفت‌و‌آمد خبر داری؟
ای نسیمی که در کوچه دهلی بوی عود و حنا می‌دهد جانت
از نشابور آیا

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 16:44
• نوشته شده توسط
• علی

روز ولادت تو غزل آفریده شد
مفعول و فاعلات و فعل آفریده شد
پلکی زدی و معجزه ای را رقم زدی
از برق چشمهات زحل آفریده شد
ازشهد غنچه ی لب پر خنده ی شما
در چشمه ی بهشت عسل آفریده شد
عالم به رقص آمد و،از پایکوبی اش
ازطوس تا حجاز گسل آفریده شد
سینه به سینه؛ شکرخدا عاشق توایم
این عشق پاک روز ازل آفریده شد
ما از پدر ولای شما ارث می بریم
ایرانیان کشور موسی بن جعفریم
در جشن پایکوبی تنبورهای مست
در بزم میگساری انگورهای مست
نور خدایی تو چه اعجاز کرده است!
هو می کشند دوروبرت کورهای مست
شیرینی ولای شما چیز دیگری است!
این را شنیدم از لب ِ زنبورهای مست
دارد تمام شهر به دیوار می خورد!
درپیش ِ چشم قاصر مأمورهای م

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 17:25
• نوشته شده توسط
• علی

قربان دل خسته ات ای ضامن عشق
دنیا شده دلبسته ات ای ضامن عشق
دیریست نمادی شده از غربت تو
تنهایی گلدسته ات ای ضامن عشق
شاعر:سراج

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 17:27
• نوشته شده توسط
• علی

ای کاش غزل قصیده می شد
سـیب غـزلم رسـیده می شد
بـا نام رضـا سـیاهـه ی دل
با معجزه ای سپیده می شد
بـا اذن دخـول مهبط عشق
هر چیز ندیده دیده می شد
آهـوی اسـیر اشـک هایم
از کنج نظر رهیده می شد
بـر حبل مـتین دسـتهایت
معماری دل تنیده می شد
یا اینکه کشان کشان به سویت
پـیشـانی مـا کشـیده می شـد
***
یا حضرت ثامن الأئمّه
بر تکمله ی عمل تتمّه
***
هر کس که به دام تو گرفتار
بـر مهـر و مـرام تـو گـرفتار
از روز ازل گـدای کویت
تا حُسن ختام تو گرفتار
صد بار زیارت تو بس نیست
بـادا بـه مُـدام تـو گـرفـتـار
ما جلد ضـریح آفتابیم
بر گنبد و بام تو گرفتار
با واژه ی «حصنی» تو سرمست
بـا طـرز کـلام تـو گـرفـتـار
عمری به

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 17:29
• نوشته شده توسط
• علی

باران بلا ز هر طرف می بارد
در سینه ی من نهال غم می کارد
در هجمه ی شبهای سیاه غربت
این دل به سرش هوای مشهد دارد
شاعر:سراج

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 17:34
• نوشته شده توسط
• علی

سلطانی و ما رعیت ملک تو رضاییم
همواره در این سلطنتت جمله گداییم
کی تحفه ی شاهانه به پابوس تو گیریم
ما منتظر تذکره ی کرب و بلاییم
شاعر:کمال مومنی

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 17:41
• نوشته شده توسط
• علی

دلم می خواد آقا جون، مشهدتُ ببینم
کنار سقاخونت، با زائرات بشینم
سقاخونت آقاجون، به یاد مشک سقاست
اونجا فقط برای شادی قلب زهراست
یه کفتر غریبم، تو صحن سقاخونه
بیا بده با دستت، لقمه و آب و دونه
قبله قلب عاشق، جز تو آقا نمیشه
می خوام آقا بدونی ، دوسِت دارم همیشه
شبای بارگاهت ، صفای عالمینه
صحن و سرات برا من، کربلای حسینه
دلم می خواد آقا جون، ضریحتُ ببوسم
لباس نوکریتُ، تو حرمت بپوشم
از کوچیکی تا حالا، عاشق و مبتلاتم
بذار همه بدونن، تا جون دارم گداتم
دلم می خواد آقا جون، مشهدتُ ببینم
کنار سقاخونت، با زائرات بشینم
گدای بی پناهم، جز تو کسی ندارم
رونده عالمینم، تویی همه قرارم
دل تو حرم همیشه، مست یه ا

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 17:43
• نوشته شده توسط
• علی

اون کسی که منو اینجا کشیده، امام رضاست
منو با عشق حسینش خریده، امام رضاست
اون کسی که زائرا، تا که می رن به پابوسش
می خره تمومشون رو ندیده، امام رضاست
شاعر:کمال مومنی

• سه شنبه
• 28
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 17:45
• نوشته شده توسط
• علی

اونی که از همه دلبرا سره آقامه2
اونی که از همه مهربونتره آقامه2
بمیرم بمیرم بمیرم از در خـونـش نمیرم
نمیرم نمیرم نمیرم چون توی دامش اسیرم
دلـمه گـدای رضا.جـونمه فـدای رضا.سـر مـنـو خـاک پـای یارم
دلمه می خونه رضا.پای تو می مونه رضا.تو که باشی خـوبه روزگارم
حـرم قـشـنگـتو دیدم و صد دل دادم2
مثه آهو- تـوی دام عـشـق تو افتادم2
کوچیک بودم آقا شبی که اومـده بـودم زیـارت
خریدی دلم رو با عشقو کردی تو قلبم قیامت
شدم عاشق سرات- فدایی نوکرات- شـدم آقـاجـون منم خاطر خوات
آقا می میرم برات-شبیه جارو کشات-بزا بمونـم منـم تـو صـحـنـات
آرزوی یـک کبـوتـر هـمـیـشه پروازه2
آسمون تو که باشه به خودش می نازه2
عجب ح

• چهارشنبه
• 29
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 04:18
• نوشته شده توسط
• علی

قشنگترین وقت طلوع خورشیده
که تو شـب دنیـا به دلها تابیده
بازم دلم توی حرمه
کنار سفره کرمه
دست خدا روی سرمه
اومد کسی که سلطان طوسه
همه میگن که شمش الشموسه
یه عمـره آرزو داره آسـمـون
میخواد که خاک پاهاشو ببوسه
یا رضا یارضا یارضا
کبوتر قلبم پرش رو وا کرده
بازم هوای مشهد الرضا کرده
حرم فقط حرم رضا
کرم فقط کرم رضا
تاج روی سرم رضا
چشامـو می بندم تا ببینم
توی بهـشت ایران زمینم
کنـار پنـجره فولاد رضا
منم میون جمع زائـرینم
یارضا یارضا یارضا
صدای دستامه که کریلا میخواد
نشسته امشب پشت پنجره فولاد
میخوام بشم کبوتر تو
آقا بیـام دور و بر تو
پر بزنـم دور سر تو
میخوام که روی گنبد بشینم
ستاره ای از چشمام بچـین

• چهارشنبه
• 29
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 04:20
• نوشته شده توسط
• علی

ای رأفت تو رأفت ذات خدا رضا
از پای تا به سر علی مرتضی رضا
نامت از آن رضاست که در عرصه حساب
حق نیست بی‌رضای تو از کس رضا، رضا
هر کس که بیشتر کرمش می‌رسد به خلق
او بیشتر برد به درت التجا رضا
عیسی صفای روح گرفته در این حرم
موسی ستاده بر در تو با عصا رضا
از روضه مقدس تو می‌وزد نسیم
تا باغ خلد، با نفس انبیا رضا
جوشد زبس اجابت از این آستان قدس
گم می‌شود کنار ضریحت دعا، رضا
آغوش خود گشوده برای خوش‌آمدش
از هر دری که سوی تو آید گدا، رضا
خود پیشتر ز خواندن اذن دخول من
بر من نگاه کردی و گفتی بیا رضا
در کوی تو ز بس که رؤفی تو، زائرت
داند ثواب، اگر چه بیارد خطا، رضا
من شرم می‌کنم که بیایم در این حرم
تو می‌

• چهارشنبه
• 29
• شهریور
• 1391
• ساعت
• 03:41
• نوشته شده توسط
• جواد