جام مرا لبریز کن از باده ی عشق
از باده های مستیِ نایاب اکبر
ای نازنین روی محمد... عشق لیلا
بر من بتاب ای حضرت مهتاب اکبر
بگذار از پایت ببوسم بد خمارم
یک مرتبه اصلا بگو در خواب اکبر
دست مرا بگذار در دست ضریحت
گیسو کمند حضرت ارباب اکبر
آرام قلبی نور عینی خوش به حالت
زیر قدمهای حسینی خوش به حالت...
۹۹/۱/۱۷
میلاد باسعادت
حضرت علی اکبر(ع)
خلقا و خلقا شبیه ماه بطحایی علی
کوثری و اِنَّما یاسین و طاهایی علی
در مدارت آسمانهاو زمین هرروز وشب
بسکه‌‌توزیبایی‌وخوش‌قدوبالایی‌علی
نگاهش کرد و حیدر گفت الله
محمد را مکرر گفت الله
نمی‌شد واژه‌ای دیگر بگوید
هزار الله‌اکبر گفت الله
(حسن لطفی ۹۹/۰۱/۱۷)
علی را ذاتِ ایزد می‌شناسد
اَحد را درکِ احمد می‌شناسد
چه گوییم از علی‌اکبر که تنها
محمد را محمد می‌شناسد
(حسن لطفی ۹۹/۰۱/۱۷)
ای جوون ارباب علی علی 2
پهلوون ارباب علی علی 2
هستی آرامش دل حسین 2
مهربون ارباب علی علی 2
توو جوونا تو ضرب المثلی / مثه حیدر شجاعی؛ تو یلی
کور بشه چشم هر چی حسوده / بابات اسمت رو میذاره علی
اسمتو نبضه؛ قلبم میزنه / آره استاد رزمت حسنه
بنویسید رو قبرم عاشقم / علی اکبر فقط عشق منه
دل دل دل دلبر من - علی اکبر من
سر سر سر سرور من - علی اکبر من
دیدنش واسم آرزو شده 2
عمری نوکریش آبرو شده 2
عیدی امشبم با حسنه 2
آخه امام حسن عمو شده 2
آره والا عزیز همه ای / نوه ارشد فاطمه ای
عمه زینب میمیره برا تو / عشق شاهنشه علقمه ای
برا ارباب شب خوشحالیه / خوشگله؛ مثل ماهه؛ عالیه
نوه دار شد علی اما میگه / خداییش
پا هیات تو می مونیم ... / بدون تو نمی تونیم ...
تا کربلا می رسونیم ... / پایین پا می کشونیم ...
ذکر لبم تا ابد - یا علی اکبر مدد
با عشق تو می گذرونیم ..
آرزوی آخرم - اینکه بشه دلبرم
نذر جوونیت جوونیم ...
ای اذان گوی حرم * الآی قربونت برم
مدیونت اهل کرم * فدات پدر مادرم
عشق بابا هستی - چه دلربا هستی 2
توی پهلوونی - مثل سقا هستی 2
آره تو شبه پیمبر هستی // مثل عباس دلاور هستی 2
رجزت لشکرو میریزه به هم
تو جوونیای حیدر هستی 2
" علی اکبر مدد " 4
سرورمه علی اکبر ... / دلبرمه علی اکبر ...
یاورمه علی اکبر ... / محشرمه علی اکبر ...
جون میذارم پا غمش - همیشه دوس دارمش
گوهرمه علی اکبر ...
مستی میخونمه -
شوری امشب بر دلم افتاده است
آتشی بر حاصلم افتاده است
این شراره کرده قلبم منجلی
آتش عشق حسین بن علی
با دلم سوی مدینه پر زدم
با ولا بیت الشرف را در زدم
دیدم آنجا شور و غوغایی بپاست
غرق در شور و شعف مولای ماست
خانه ی مولا شده گلریز حور
خانه نه،دارالولا وادی طور
باز نخل دین حق داده ثمر
ام‌لیلا کودکی دارد به بر
در فضا پیچیده عطروبوی او
بوسه بردارد حسین از روی او
ام لیلارا بود نور دو عین
مست رخسارچوماهش شدحسین
عاشقان هنگام شیدایی شده
گلبن عصمت تماشایی شده
امشب از هر سو عنایت آمده
گوهر بحر ولایت آمده
این پسر از جمله ی خوبان سر است
نوگل لیلا علی اکبر است
این پسر از نسل حیدر آمده
اشبه الناس پیمبر آمده
یازده از ماه شعبان آمده
هدیه ای از سوی یزدان آمده
نور عترت روح قرآن آمده
برحسین بن علی جان آمده
دیدگان از شوق میلادش تراست
مولد امشب علی اکبر است
امشب از شبهای دیگر برتر است
موسم شادی و شور دیگر است
در جنان شادان دل پیغمبر است
جشن میلاد علی اکبر است
آمده بر ام لیلا نورعین
آمده دردانه ی مولا حسین
هر کجا را بنگری زیبا شده
باز حسین بن علی بابا شده
غنچه ای در گلشن دین وا شده
جلوه ی رویش جهان آرا شده
آمده شمع وجود عالمین
آمده مولا علی بن الحسین
غنچه ای از باغ طاها آمده
در زمین ماهی دلارا آمده
اکبر لیلا به دنیا آمده
زینت آغوش بابا آمده
حضرت لیلاست خاطر خواه او
بوسه بردارد ز روی ماه او
دل زند سوی
امشب جهان گلشن شد
چشم حسین روشن شد
عروس فاطمه قمر آورده
از برای حسین پسر آورده
ثانی حیدر یا علی اکبر(۲)
در سپهر دین امشب
دوباره سر زد کوکب
درهای رحمت حق واشد امشب
حسین ابن علی بابا شد امشب
ثانی حیدر یا علی اکبر
ام لیلا مادر شد
ماهش علی اکبر شد
زینت دامانش علی اکبر است
خلقا و خلقا شبه پیغمبر است
ثانی حیدر یا علی اکبر
اکبر آمده از راه
شادان دل ثار الله
مدینه از مقدمش گشته گلشن
یا حسین ابن علی چشمت روشن
ثانی حیدر یا علی اکبر
لیلا را نور عین است
دردانه ی حسین است
در جهان شبه پیغمبر آمده
نوه ی حضرت حیدر آمده
ثانی حیدر یا علی اکبر
امشب گل فاطمه
عیدی دهد بر همه
قلب حسین گشته امشب منجلی
ان یکاد م
یازدهم از مه شعبان آمد
هدیه ای از سوی یزدان آمد
چشم لیلا و حسین روشن شد
پسری چون مه تابان آمد
دوباره گشته مدینه محشر
زیمن مقدم گل لیلا اکبر
به دنیا آمد نوه ی حیدر
خدا داده بر حسین زهرا گوهر
مدد یا مولا علی اکبر(۲)
مدد یا مولا مدد علی اکبر(۲)
ام لیلا شده مادر امشب
آمده شبه پیمبر امشب
از قدومش شده عالم گلشن
آمده علی اکبر امشب
دوباره امشب حسین شد خرسند
زند بوسه بر روی چوماه فرزند
بریزد مادر به مجمر اسفند
زندبر رخسار چون مه او لبخند
مدد یا مولا علی اکبر
مدد یا مولا مدد علی اکبر
بر همه عالم نویده امشب
عاشقان دوباره عیده امشب
به دل و جان تمام عالم
بوی عطر او وزیده امشب
مدینه امشب صفایی دارد
همه جا
شیعیان بادا بشارت موسم هجران سرآمد
صبح میلاد علیِ اکبر لیلا بر آمد
شد مزیَن خانه ی مولا حسین از حْسن رویش
خلقا و خلقا شبیه حضرت پیغمبر آمد
انقدر رفته رخ زیبای او بر ختم مرسل
گوئیا بر امت احمد رسولی دیگر آمد
بضعه ی پیغمبر آمد نور چشم حیدر آمد
اکبر آمد اکبر آمد اکبر آمد اکبر آمد
بار دیگر در مدینه آیت حق جلوه گر شد
مڑده ای اهل تولا مقتدا و سرور امد
نور ایمان از جبینش بر دل هر شیعه تابید
جان به قربان قدومش مؤمنان را مفخر امد
روز میلادش ز ایام دگر بهتر رقم خورد
جز امامان از تمام خلق عالم برتر آمد
مفتخر از مقدم او اهل ایمان در زمین است
آسمان مکتب خیرالوری را اختر آمد
قیمت لعل لبش را لولو و م
بنداول
اومده شبهِ پيغمبر،اومده ثانيِ حيدر
اُمِّ ليلاچه مسروره،ازنگاه علي اكبر
هستي به ماسَروَر2
"تورسيدي تا باباشود ارباب
شام تاريكِ عالم شودمهتاب"2
فرشته هاصف به صف شدند
ازعرش حق تا گهواره ات
نام پيغمبرپيچيده با
ديدن رويِ مَهپاره ات
سيدي مولاعلي اكبر4...
بنددوم
بَهرِ دَردا دَوا اومد،يارمشكل گشااومد
ازسوي حق مُؤَذّن بر،واديِ كربلا اومد
سَرتابه پااحمد2
"جشن ميلادِ دلبرشده برپا
سائلان راعيدي ميدهدمولا"2
يك نظركن مولاياحسين ع
جان حيدرع جان فاطمه س
بده ميلادعلي اكبر
بَرات كربلاي همه
يااباعبدالله الحسين ع4...
بندسوم"زبان حال همه ارادتمندان"
من به دل مِهر اودارم،باخداگفتگودارم
گرچه عاصيَم امااز
شیعیان بادا بشارت موسم هجران سرآمد
صبح میلاد علیِ اکبر لیلا بر آمد
شد مزیَن این جهان از حْسن رویِ شاهزاده
خلقا و خلقا شبیه حضرت پیغمبر آمد
انقدر رفته رخش بر حضرتِ ختمِ نبوت
گوئیا از سوی الله یک رسولی دیگر آمد
بار دیگر در مدینه آیت حق جلوه گر شد
مڑده ای اهل تولا مقتدا و سرور امد
نور ایمان از جبینش بر دل هر شیعه تابید
جان به قربان قدومش مؤمنان را مفخر امد
روز میلادش زِ دیگر روزها بهتر رقم خورد
جز امامان از تمام خلقِ عالم برتر آمد
شادمان از مقدم او اهل ایمان در زمین است
بر فرازِ آسمانِ مکتبِ حق اختر آمد
قیمت لعل لبش را لولو و مرجان ندارد
بحر عصمت را زِ لطفِ زاتِ باری گوهر آمد
از نگاهش در
ستون خشک،تاکستان شود باز
به عشق ماه رویی که شمایید
شما که خُلقا و خَلقا نبی و
جوانیِ علیِ مرتضایید
علی،زهرا،نبی در یک تنید و
کمال خلقت دست خدایید
موذن زاده ها قربانتان که
اذان گوی نماز کربلایید
فدای لحظه ای که گفت بابات:
"جوانان بنی هاشم بیایید..."
آسمان امشب چراغانی ز ماه و اختر است
چون که میــلادِ گلِ لیــلا (علیِ اکبر) است
چون مقارن گشت این میلاد، با روزِ جوان
تاجِ عزّت بر جوانان تا قیامت بر سر است
خوش آمدی آرام جان حسین
خوش آمدی روح و روان حسین
دل و دلبرِ حسین
علی اکبرِ حسین
خوش آمدی پیغمبر حسین
خوش آمدی علی اکبر حسین...
آسمان عطر آشنا دارد
شوق امشب نظر به ما دارد
چشم چشم من ببار ببار
اشك شادى و شور جا دارد
دور كاشانه حسين امشب
خلوت قدسيان صفا دارد
چشم وا كرده كودكى به جهان
كه جمالى خدا نما دارد
امشب امشب خدا به خاطر او
حاجت اهل دل روا دارد
كيست اين كودك مسيحا دم
از فرشته است يا بنى آدم
بيت خون خداست يا طور است
هر كجا را نظر كنى نور است
هستى از پرتو على اكبر
غرق در موج شادى و شور است
چشم ليلا به روى او روشن
قلب مولاى عشق مسرور است
اين علىاكبراست يا ماه است؟
اينكه در حسن چهره مشهوراست
جبرئيل « ان يكاد » مى خواند
چشم بد از جمال او دور است
علی اكبر بهار زيبايى است
روی ماهش عجب تماشايى است
اى بلند آفتاب شيدايى
وى صفاى رخت تماشايى
لاله دشت آل ياسينى
غنچه سبز باغ طاهايى
قامت دلربا و موزونت
مى نمايد قيامت آرايى
آفرينش ز حسن تو مجنون
اى كه دلبند و جان ليلايى
پاى تا سر پیمبر و زهرا
صولت حيدرى سرآپايى
جلوه ای ناب و سرمدی داری
رنگ و بوی محمدی داری
اى تجلى گه خدا رويت
شام يلدا غلام گيسويت
اى تو زيباترين بنى آدم
آينه محو حسن دلجويت
حسن بر تو تمام شد ، آری
شاهد من كمان ابرويت
برد دل از حسين و از ليلا
چشم جادو و خال هندويت
دل صدها هزار عشق آئين
بسته بر تار تار گيسويت
با دل عاشقان مدارا كن
جان ليلا نظر سوى ما كن
دل ز بندت رها نمى خواهم
غير تو آشنا نمى خواهم
عاشقم عاشق چه بايد كرد
از خدا جز تو را نمى خواهم
درد عشق تو داروى هر درد
« درد خواهم دوا نمى خواهم »
همه ى عشق من ! قسم به خدا
عشق را بى شما نمى خواهم
شعر من را اگر پذيرفتى
صله جز كربلا نمى خواهم
من « كميل » توأم كمالم بخش
شعر پر سوز و شور و حالم بخش
تو علی اکبری و تاجِ سرِ سرورها
واله و محو نگاهت همه پیغمبرها
انبیاء معجره دارند،تو خود معجزه ای
معجزت بردن دل از همه ی دلبرها
قد و بالای تو خود محشرِ کبریِ دگر
که به پا کرده ز نو محشر در محشرها
خُلق و خویت نبوی،سیرت تو فاطمه ای
تو شُبیری،شُبری آینه ی حیدرها
چه کسی جز تو بُوَد شبه رسول مدنی
" روی تو وجهِ مسلمان شدن کافرها "
چه نمازی بشود وقت اذان گفتن تو
بشکفد غنچه به محراب و گُل از منبرها
وقت هنگامه به پا کردن در کرب و بلا
شک نباشد که علی آمده در خیبرها
زکف پاک پیمبر چو بنوشی میِ عشق
ساقی ات احمد و ساغر زنی از کوثرها
سرِ پاکت سرِ نی، اینکه سزاوار نبود
بفدای سرِ تو،جمله ی تن ها، سرها
نوکرانت همه جا تشنه و محتاج کرم
نظری کن ز کرامت، به همه نوکرها
کی ادا گشته ثنای تو به اشعار جواد
آسمان بر تو غزل ساخته با اخترها
شاعر:جواد کریم زاده
از ذکرِ شهید، سینه بی تاب شده
عکسِ شهدا در دلمان قاب شده
ای نسل جوانان جهادی تبریک
میلادِ علیْ اکبرِ ارباب شده
ما سینه چاک حضرت شبه پیمبریم
ما شاکران نعمت شبه پیمبریم
از منطقش مپرس که چون مصطفی بوَد
در حیرت صلابت شبه پیمبریم
اقرار می کنیم که او جان مرتضی است
لبریز از ارادت شبه پیمبریم
پایین پای حضرت شاه است جای او
ما زیر سقف رایت شبه پیمبریم
تفریح می کند به همین تار و مار ها
محو جلال و قدرت شبه پیمبریم
صوت پیمبر است که می آید از لبش
دلدادگان صورت شبه پیمبریم
عمریست عشق اکبر لیلا مدال ماست
ما محو فخر و عزت شبه پیمبریم
اکبر همان کسی است که شاگرد حیدر است
مبهوت و مات هیبت شبه پیمبریم
باشد دعای خیر پدر هم مسیر او
ما تشنه ی عنایت شبه پیمبریم
در انتظار منتقم خون پیکرش
در انتظار رحمت شبه پیمبریم
شاعر:علی ساعتچی خورشید
اکبرِ شایسته خو و اکبرِ زیبا خصال
اکبرِ زهرا پسند و دلبرِ طاها جمال
اکبرِ دریای عشق و اکبرِ کوه وقار
میوه قلب نگار و قلب عالم را نگار
اکبرِ صاحب جلال و گوهر بحر ولا
شهریار بی مثال و حاکم شهر وفا
بر دل عالم قدم زد ماه زیبای حسین
آسمان نور محبت ریخت در پای حسین
پایگاه حفظ و نشر آثار عباسی معروفان اهری
دریا،به زیر پاشه
دنیا،توی دستاشه
اومد،دلبر لیلا
خورشید،محوچشماشه
لیلای دلِ مجنون
با تو، میگیرم سامون
ازعشق علی اکبر
بدجور،شده ام حیرون
اومد نوه ی حیدر
به همه سرور
علی اکبر
انگار اومده دنیا/
بازم خود پیغمبر
عیدی میگیرم امشب/
من از حضرت حیدر
یا علی بن حسین بن علی
...........
مهتاب،علی اکبر
ارباب،علی اکبر
این عاشق و مجنون و
دریاب ،علی اکبر
سرور،علی اکبر
دلبر،علی اکبر
سرتا به قدم مثل
حیدر،علی اکبر
دلبر حضرت مادر
شافع محشر
علی اکبر
خنده روی لبهای/
عمه زینب کبراس
قنداقه رو دستای/
پاک حضرت سقاس
یا علی بن حسین بن علی
..........
هستم،خاک پای تو
مستم،به هوای تو
رعنا،جوون ارباب
جونم،بفدای تو
بی تو،از همه سیرم
باتو،کربلا میرم
پایینْ،پای تو آقا
میدونم که می میرم
خاک پات تاج روی سر
از همه برتر
علی اکبر
عشقِ حضرت لیلا/
تا ابد،پرچمت بالا
به این همه زیبایی
جبرئیل میگه ماشاالله
یا علی بن حسین بن علی
ای شبه ِ پیغمبر
ای از همه بهتر
چیه بهتر از این شدم دیوونه ی علی اکبر
به به چه آقائی
رزمت تماشایی
حسادت میکنه ماه به تو از بس آقا زیبایی
قد وبالای تو_خدایی محشر۳
هی رجز میخونی_انا ابن الحیدر۳
اسمت_رو لبامه یه سره
مجنون _به هوات دربدره
یارم_مثه قرص قمره
مولا یا علی بن حسین
................
برگ گل یاسی
مافوق احساسی
گداییه تو افتخارمه حضرت ِ عباسی
آرامش ارباب
باتو خوشه ارباب
تو اومدی دوباره صاحب علی میشه ارباب
خلق و خویت مثله_خود ِ پیغمبر ۳
بچه شیر ارباب _علی ِ اکبر ۳
آقا_تویی حیدری نصب
داری_بخدا خیلی ادب
ذکر ِ_تو رو دارم روی لب
مولا یا علی بن حسین
..........
ای زاده ی لیلا
زیباتر از زیبا
میگیره قنداقه ت رو روی دست حضرت سقا
ماه دل آرایی
عشق جوونایی
آقا دل میبری از همه نوکرا به تنهایی
حال و روزم باتو_چقد بهتر شد ۳
برکت سالم از _علی اکبر شد ۳
باتو_خوبه احوال دلم
جانا_تویی خیرالعملم
عشقت_قاطی با آب و گلم
مولا یا علی بن حسین
بده مژده رسیده گل کوثر
اومده نوه ی حضرت حیدر
همه اهل زمین وآسمونا
فدای تارموی علی اکبر
گل بریزید که فصل غصه سراومد
سروره عالم شبه پیمبر اومد
ازدل دریا دریا یه گوهر اومد
جلوه ی ذات خدا
یوسف اهل ولا
ازآسمون رسیده کوکب
اسوه ی عشق و وفا
حیدر کرب وبلا
تمومه عشق عمه زینب
ای گل زهرا علی (3) یاعلی اکبر
شه کرب وبلا برای این ماه
میخونه وان یکاد و قل هو الله
میخوابه توی آغوش ابالفضل
میگه به زیر لب هزار ماشالله
مدینه امشب امشب غرقه سروره
رولبه لیلا لیلا آیه ی نوره
زقدمهایش چشم حسودا کوره
ماه فلک اومده
حور و ملک اومده
زمقدمش دل منجلیه
کعبه ی دلها اومد
یوسف لیلا اومد
نام مبارکش علیه
ای گل زهرا علی (3) یا علی اکبر
(( دوچشمش چشم حق بین پیمبر
دو ابروش ذوالفقارشیره داور
دوبازوش بازوی عباس وحیدر
دولعل لب نه دو یاقوت احمر))*
توی هفت آسمونا خبر پیچیده
زگل باغ طاها ثمر رسیده
روی دستای خورشید قمر خوابیده
میوه ی قلب حسین
به عالمی نورعین
حاجت مارا توروا کن
به عشق تو اسیریم
جوون میدیم و می میریم
قسمتمون کرب وبلا کن
ای گل زهرا علی (3) یا علی اکبر
یا علی اکبر
تا آمدی گردید مجنون تو لیلا
زیبا گل بستان سبز آل طاها
بر زاده ی زهرا تو نور دیدگانی
نامت علی واکبر اولاد مولا
تا آمدی دنیا، همه تکبیر گغنتد
انگشت حیرت بر دهان بگرفت دنیا
رو برگرفته از زمین ماه سماوی
تا که هویدا گشته ای ای ماه لیلا
بوسد لبانت جد نیکوی تو حیدر
در گوش تو گفتا اذان آن ماه والا
رویت رسول اللهی وخوی تو چون او
تو اشبه الناسی به آن خورشید بطحا
بعد عمویت خوش قد وبالا ترینی
شاگرد عباسی، رشادت را تو معنا
تحسین گر تو جمله افراد مدینه
هر جا روی استاده مردم بر تماشا
آرامش قلبی برای عمه زینب
غرق تمنا بهر تو اولاد زهرا(س)
تو اولین رزم آور آل خدایی
که اذن میدان از پدر کردی تقاضا
روز جوان نامیده گشته زادروزت
هرجا که بینی جشن میلاد تو بر پا
دفنی تو پیش پای سالار شهیدان
با پیکرت شش گوشه هم بگرفته معنا
قسمت نما در روز ميلاد تو جانا
دیدار شش گوشه شود بر ما مهیا
شعر:اسماعیل تقوایی
شادی همه جا در عالمین است
شادان دل لیلا و حسین است
حق نموده بر شیعه (عنایت )۲
آمد نوه ی شاه (ولایت)۲
همچنان حسین نور (هدایت)۲
امشب شده شاد( دل یاران)۲
نزول رحمت (چنان باران)۲
علی اکبر ( مددمولا)۲
در جهان گل معطر آمد
شهزاده علی اکبر آمد
آمدز خدا لطف مکرر
از نور رخش جهان منور
از عطر وبویش جهان معطر
عزیز زهرا گل حیدر
خلقا و خلقا چو پیغمبر
علی اکبر مدد مولا
همچو جد خود مظهر دادار
در شجاعتش حیدر کرار
همچو مصطفی ماه جمالش
حیدری بود خوی و خصالش
عالم‌همه شد محو کمالش
پرز نشاط است همه دنیا
بهر قدوم گل لیلا
علی اکبر مدد مولا
بر هاشمیان نور دو عینی
فرزند برومند حسینی
بر عالمیان فلک نجاتی
بر سوختگان آب حیاتی
دستگیر همه وقت مماتی
با نگهت اهل ولایم من
به درگه تو گدایم من
علی اکبر مدد مولا
با دست تهی دل به تو بستم
از جام ولایت تو مستم
امشب گدای رو سیاهت
بنشسته علی در پناهت
شد منتظر نیم نگاهت
مست سبویت منم مولا
گدای کویت منم مولا
علی اکبر مدد مولا
ای نور ولایت علی اکبر
محور هدایت علی اکبر
ای نور که منشأ عطایی
با نگاه توشدم ولایی
می‌شود به من نظر نمایی
فقط در عالم تو را دارم
ذکر تو مولا شده کارم
علی اکبر مدد مولا
در محفل ما چه شور و حالی است
یابن فاطمه جای تو خالی است
جان مادرت امشب کجایی
می‌شود که بین ما بیایی
درد شیعه را دوا نمایی
دوای دردم بیا مولا
دورت بگردم ربیا مولا
یابن الزهرا بیامهدی
جان حسن و حسین و زینب
بهر فرجت دعا کن امشب
بر عشق و ولایتت اسیرم
دامان تو رو امشب میگیرم
می‌کنم صدات تا که بمیرم
همه کس من بیا مهدی
همنفس من بیا مهدی
یابن الزهرا بیا مهدی
می‌کنم بویت را همه جا حس
امشب به کجایی گل نرگس
هستی به خدا روح و روانم
امشب تو ز درگهت مرانم
یک بار به درگهت بخوانم
ای همه هستم بیامهدی
دل به تو بستم بیا مهدی
یابن الزهرا بیا مهدی
مهر تو عجین به تار و پودم
حب تو نشسته بر وجودم
هستی به خدا روح نمازم
آقا به ولایتت مینازم
سوی تو بود دست نیازم
سائل کویت منم مولا
عاشق رویت منم مولا
یابن الزهرا بیا مهدی
قالَ الحِیدر اَبوترابٌ
اَصحابُ المَهدِيِّ شَبابٌ
ای جَوُونِ حسین، منم جَوُونم
ای جَوُونِ حسین غمت به جونم
ای جَوُونِ حسین، دعا کن امشب
من خودم رو به آقام برسونم
دعا کن که تو بی نشونیم بیادُ
دعا کن که تویِ جَوُونیم بیادُ
دعا کن که بی پرده نور و ببینم
دعا کن که صبح ظهور و ببینم
قالَ الحِیدر اَبوترابٌ
اَصحابُ المَهدِيِّ شَبابٌ
ای جَوُونِ حسین، من و صدا کن
ای جَوُونِ حسین، من و نگاه کن
ای جَوُونِ حسین، برای این که
یار مهدی بشم من و دعا کن
دعا کن که این انتظار سر بیادُ
دعا کن که این جمعه از در بیادُ
دعا کن برای جِنابِش بمیرم
دعا کن که پای رِکابِش بمیرم
قالَ الحِیدر اَبوترابٌ
اَصحابُ المَهدِيِّ شَبابٌ
رُخش چه صبحِ مَلیحی،لَبش چه آبِ حیاتی
علیِّ اکبرِلیلاست، چه شاخه نباتی
بدونِ چشمه ی لَعلَش، نبود در همه هستی
نه چشمه ای نه قناتی، نه دِجله ای نه فراتی
دمیده برسردنیا چه آفتابِ بلندی
رسیده در شبِ لیلا چه ماهِ بابرکاتی
قدش چه سَروِبلندی، چه گیسویی چه کَمندی
چه مرتضی سَکِناتی، چه مصطفی وَجَناتی
چه دِلبَری چه دَلیری، چه بی مثال و نظیری
چه یوسفی چه عزیزی، چه ماوَرایِ صفاتی
حواسِ قافله رفته است در صدایِ اَذانش
هَلا چه حَیِّ عَلایی، چه عَجِّلوا بِصَلاتی
حسین با پسرش رَد شدند از غزلِ من
پسر چه ماهِ جَمیلی، پدر چه بابِ نجاتی
آورده کسی روزیِ سالانه‌ی ما را
کرده متبرک لبِ پیمانه‌ی ما را
تا اینکه نگیریم، شراب از کس و ناکس
برده‌ست به میخانه‌ی خود خانه‌ی ما را
دستی پَرِ پرواز، عطا کرده؛ که آن دست
هر روز، رسانده‌ست به ما دانه‌ی ما را
از گرد و غبارِ حرم آورده؛ که با آن ...
آباد کند خانه‌ی ویرانه‌ی ما را
ما موی پریشان شده از بادِ بلاییم
دادند، به سرپنجه‌ی او شانه‌ی ما را
او کیست، به جز رونقِ کاشانه‌ی ارباب
پیغمبرِ حیدر شده‌ی خانه‌ی ارباب
یلدا شده تکثیر، در آیینه‌ی مویش
ماه آمده تعظیم کند محضر رویش
هوهوی بهشت است، نسیمی که وزیده
از های نفس‌های علی آمده بویش
قدقامت سرو آمده از شاخه‌ی طوبی
ارثیّه رسیده‌ست به او قدّ عمویش
گفتند، به ما موسم حج است بیایید
رفتیم به قربانش؛ با هروله سویش
رودی شده و ریخته در آیه‌ی دریا
هر قطره که نازل شده از آب وضویش
خورده گره اوقات عبادت به اذانش
خورشید، کند عرض ارادت به اذانش
از مأذنه‌ی میکده‌ها نور بریزید
در شعرِ اذان؛ اشهدی از شور بریزید
ما را سرِ راهِ قدمش کاش، نبینید
از خاکِ سلیمان به سر مور بریزید
اصلا نگذارید، که لب تر کند اکبر
در مسجدِشان باغی از انگور بریزید
ما ماهی اشکیم، به دریای غم او
ای کاش، که روی سرمان تور بریزید
عید آمده؛ پس خانه‌ی دل را بتکانید
غیر از علی‌اکبر همه را دور بریزید
مجنون شدنِ ما؛ همه زیر سر لیلاست
«دل» خانه‌ی موقوفه‌ی پیغمبر لیلاست
جبریل بیا ! آمده پیغمبرِ دیگر
نازل شده از سوی خدا کوثر دیگر
تصویر خودش قاب شده بین نگاهش
حیدر شده آیینه‌ی یک حیدر دیگر
سرچشمه‌ی چشمان نجیبش شده کوثر
زهرا متولد شده از منظر دیگر
گفتند، در اوصاف جمالش صد و ده جلد
در مدح کمالش صد و ده دفتر دیگر
تا صاحب یک گوشه‌ی شش‌گوشه عیان شد
وا شد به گدایانِ حرم یک در دیگر
خاکیم، در افلاکِ حریمِ سرِ ارباب
پایینِ قدمهای علی‌اکبرِ ارباب
