امام حسین علیه السلام

امواج دریا
ای ابتدای شعرهای عاشقانه
وی منتهای آرزوی عارفانه

ای خشک لب ! مستغنی از امواج دریا
وی در عطشناکی سروده صد ترانه
ای هفت دریا همچو قطره پیش قدرت
ای بحر نا پیدا ، کران بی کرانه
از بهر گلخند لبان غنچه لبخند
وی بهر آواز تر بلبل ، بهانه
ای سرالاسرار تمام آفرینش
در بهت سرگردانی عرفان نشانه
در خشکی سُکر لبانت راز مستی
کز هرم آن خیزد ز خُمّ می زبانه
ماییم و قلبی پر نیاز و سوز و سازی
در پیشگاه حس ناب شاعرانه
ما را نیاید وصف تو با شعر لالی
هیهات زین سودای خام کودکانه
در قاف قدر شامخت ما را گذر نیست
کانجا بجز عنقا ندارد آشیانه
صد کهکشان چون نقطه ای محو تو هستند
ای خارج از حد تصور در میانه
با تو

• دوشنبه
• 7
• آذر
• 1390
• ساعت
• 17:51
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

تاکه ماهمسفرعشق به افلاک شویم

بارالهامددی کن که همه پاک شویم

دست تقدیر چنان کن پس از دادن جان

درجوارحرم یار همه خاک شویم

• سه شنبه
• 8
• آذر
• 1390
• ساعت
• 13:09
• نوشته شده توسط
• نفس

شور همرا با سبک

اگه بگیری از من نگاتو، اگه بگیری از من هواتو

دیگه بیچاره میشم آقاجون ، فدایی کن سر این فداتو

اگه حرم نرم من می میرم، آخر براتمو من می گیرم

آخر یه روز من از راه نزدیک، ضریح پاکتو نو می بینم

***

می ترسم من – دم مردن – خال ابروتو نبینم

بزار آلآن – پای اون جفت – چشاتون بمیرم

باغ بهشت - خیلی زیباس – اینو هر کسی می دونه

ولی روی – مه عباس – به خدا زیباترینه

(انت فی قلبی یا حسین – انت فی قلبی آقا)

دلم همیشه عاشق می مونه، همیشه از حرمت می خونه

دوری ما و کرببلا تون ، دیگه شده رسم این زمونه

منم می خوام برا شما بمیرم، منم گدا تو هستی امیرم

آخر یه روز از دستاتون آقا، شهد شهادت

• سه شنبه
• 22
• آذر
• 1390
• ساعت
• 17:55
• نوشته شده توسط
• جعفر ابوالفتحی

شور همراه با سبک

دل عاشق کرببلا

نیست لایق کرببلا

من هم می خوام بیام آقا

سینه بزنم با شما

کربلا بهشته

همه سرنوشته

خدا با اشک تو

گلم رو سرشته

(کربلا – کربلا)

ابر چشمام می باره

سر رو خاکت می زاره

کاش به من هم بگن

این عاشق سر نداره

دلدارم بیمارم

از دنیا بی زارم

این عاشق غمگینه

کربلا نبینه

کربلا کربلا

سروده جعفر ابوالفتحی

• سه شنبه
• 22
• آذر
• 1390
• ساعت
• 18:07
• نوشته شده توسط
• جعفر ابوالفتحی

ای درگه تو کعبه اهل ولا حسین

وی قبه تو قبلگه انبیا حسین

فرمود مصطفی که تو از آن و او ز توست

ثاراللهی وجان رسول خدا حسین

بر تشنگان عشق تویی خضر رهنما

داری به کف هماره تو آب بقا حسین

ان لحظه ای که چشم به دنیا گشوده ام

خوانده به گوش من پدرم بارها حسین

پر می کشد دلم به هوای حریم تو

دارم امید دیدن کرببلا حسین

با دیدن حریم تو دردم رود زیاد

دارالشفای ما حرم توست یا حسین

جنت کجا به بزم عزایت برابر است

جایی که مادرت شده صاحب عزا حسین

دلها بسوزد از غم تو بعد سال ها

عالم شده ز ماتم تو غم فزا حسین

در راه دوست تا که دهی هستیت تمام

آن شیرخواره را تو نمودی فدا حسین

کردی زکعبه رو به سوی کربل

• جمعه
• 2
• دی
• 1390
• ساعت
• 20:21
• نوشته شده توسط
• حیدریم

یا حضرت ثارالله شور بهمراه سبک

بایاد کربلا قلبم پر از غمه من کشته توام ای ابن فاطمه ع

شعله ور از داغ غمت میخونیم زیر پرچمت

یک صفر مهمون کن مرا ..در کربلا

از سوز عشق کربلا از دوری ایوون طلا

آخر میمیرم آقاجون...تو روضه ها

حرم فقط حرم حسین ع عشق فقط عشق حسین ع ثار الله

...................................

میسوزم از غمت سقای علقمه سردار قلب من عباس ع فاطمه س

ای ماه قلب آسمون ای عموی صاحب زمون عج

تشنه لبهای توشد.... آب فرات

ای شاه دشت علقمه ای عطر یاس فاطمه س

خشم حیدر شعله وره....توی نگات

حرم فقط حرم حسین ع عشق فقط عشق حسین ع ثارالله

...................................

مرغ دلم حسین ع

• چهارشنبه
• 14
• دی
• 1390
• ساعت
• 13:40
• نوشته شده توسط
• ایمان

واحد

حسین مرا دیوانه کردی

راهی این میخانه کردی

منم غلام درگه تو

خدا وکیلی خیلی مردی

منم گدا و تو امیری

این عشق و از دلم نگیری

عشقم شده شبای هیئت

به این شبا مه منیری

(حسین سالار قلب زینب)

سرت به نیزه ای برادر

تنت فتاده اما بی سر

ز درد و داغ این جدایی

رقیه گشته زار و مضطر

ز روی نی ببین که سیلی

زدن به روی زرد و نیلی

با این همه غمت برادر

تو ما رایت، الا جمیلی

سروده: جعفر ابوالفتحی

• جمعه
• 16
• دی
• 1390
• ساعت
• 07:17
• نوشته شده توسط
• جعفر ابوالفتحی

غزل اربعین یارب این خـاتون محزون ،دخت زهـرا (س)، زینب(س)است؟! دیـــده را بـنموده در ماتـم، چـو دریـــا ، زیـنب است ؟! یـارب این صـاحب عَلـم ، بـا قـدّ ِ خـم ، در نـیـنــوا اوفتــــــــــــاده بـر کنـار قبــر مـولا ، زیـنب است ؟!

گشتـه ســـر تـا پا سیـه پــوش و ملـول و اَلامان جـانـش انـدر قـعر غم بنشستـه آیــا زینب است ؟! آنکه می گـوید « فـداکَ یـا اَخی مولا حـسین(ع) » دل غمین بـر مادر مظلومه همتا، زینب است ؟! بنـگر انـدر کـربـلای عـشق، شــــــــــور شیــــر زن وای الــــــهی! صاحب این شور و غوغا زینب است؟! مرحبـا بــر آبـــرو و عصمت دُخت عـلـــــــــی (ع) عـارف معجر بـه سر ، حتماً خدایا! زین

• یکشنبه
• 18
• دی
• 1390
• ساعت
• 12:48
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل دادا

مدح امام حسین بن علی (ع)

دلم محو کرامات حسین است

گدایی در خرابات حسین است

هنوزم مست ذکر یا حسینم

هنوزم این دلم مات حسین است

خدا در خلقتش تبریک گفته

خدا هم محو در ذات حسین است

خدایی در زمین از سوی الله

فرازی از مقامات حسین است

همین کرب و بلای پر بلا هم

مصاف عشق و میقات حسین است

مسیحا گشتن و تا اوج رفتن

پشیزی از عنایات حسین است

همین روضه همین گریه برایم

گلستان، باغ و جنات حسین است

به ذلت تن نداد عاشق چرا که

به گوشش بانگ هیهات حسین است

و این اشعار پر از سوز جعفر

ز او نبود ز خیرات حسین است

جعفر ابوالفتحی

• چهارشنبه
• 10
• اسفند
• 1390
• ساعت
• 14:42
• نوشته شده توسط
• جعفر ابوالفتحی

دل ما زیر سایبان حسیــــــن
و کجا بهتر از امان حسیــــن
شرح حبل المتین همین باشد
وصل باشی به ریسمان حسین
جز اجابت خدا چکار کند
تا قسم می دهی به جان حسین
لایق عشق او اگر نشدم
مهر دارم به عاشقان حسین
بر سر ما همیشه می بارد
بارش لطف بی کران حسین
ذره ای هم که آبرو داریم
همه از نوکری او داریم

شاعر : مجید گل دار

• دوشنبه
• 6
• بهمن
• 1393
• ساعت
• 10:37
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

و جای جای حرم عطر سیب پیچیده ست
و در گلویم بغضی عجیب پیچیده ست
و دم گرفته میاندار و در صدای بمش
ارادتش به امام غریب پیچیده ست
و روضه خوان پریشان و پیر می گوید
که عشق بین امام و حبیب پیچیده ست
و اشک نا حیه ی گونه ی مرا تر کرد
چقدر جمله ی شیب الخضیب پیچیده ست
و در صدای پر از درد هر گرفتاری
سکوت آیه ی امن یجیب پیچیده ست
و کنج صحن ، مریضی جواب کرده گرفت
شفا و گفت که کار طبیب پیچیده ست
***
و من هنوز پس از سالها نفهیدم
که ماجرای محرم عجیب پیچیده ست

شاعر : سید جواد میرصفی

• دوشنبه
• 6
• بهمن
• 1393
• ساعت
• 10:40
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

پیراهنی که سخت سیاه است و گریه دار
روزِ مرا کشانده به شب های آزگار
پیراهنی که داغ تو را ارث برده است
از صفحه های تیره و تاریک روزگار
حالا چه مانده بر تن عریانی زمین؟
جز جامه ی عزای تو بر شانه های زار
حالا چقدر بعد تو پیکار کرده ایم
مانند انتقام ، طلبکار و بیقرار؟
تو رفته ای و هیچ صدایی ز عشق نیست
از خویش رفته اند نفس های در غبار
تو رفته ای و پشت درختان ترسناک
پنهان شده ند مردمِ شمشیر و انتحار
تاریخ بازگشته به آغاز روز جهل
انسان پناه برده به دیواره های غار
تنها صدای گریه می آید به گوش عشق
از چشم های خم شده بر روی هر مزار
تنها لباس سرد و سیاهی به یاد توست
با آستینِ پر شده از دست شرمسار
از آن غرو

• دوشنبه
• 6
• بهمن
• 1393
• ساعت
• 10:47
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

خوشا آنانكه در كوي حسيني

ضريح يار بوسيدند و رفتند

خوشا انانكه خاك كربلا را

چه مظلومانه بوييدند و رفتند

خوشا انانكه عمري بهر مولا

چه اشعاري سراييدند و رفتند

خوشا انانكه صورت را گه مرگ

به پاي يار سائيدند و رفتند

خوشا آنانكه زير خيمه بر دل

طعام روضه پاشيدند و رفتند

خوشا آنانكه از غيرش بريدند

دو دل بر يار خود بستند و رفتند

خوشا آنانكه از دست حسين جان

شراب ناب نوشيدند و رفتند

خوشا آنانكه بودند مست ارباب

به كار خويش باليدند و رفتند

خوشا انانكه بهر حضرت عشق

ز ديده اشك باريدند و رفتند

خوشا انانكه وقت جان سپردن

به روي يار خنديدند و رفتند

خوشا انانكه راه كربلا را

چه مشتاقانه پيمودند

• دوشنبه
• 7
• فروردین
• 1391
• ساعت
• 12:47
• نوشته شده توسط
• جوادفاتح

خون خدا

گفتم که بُود هستیِ ما گفت حسین است گفتم کـه بُود خون خدا گفت حسین است

گفتم که بود میـوه بـاغ دلِ زهـرا پـور علی و مـرد سخا گفت حسین است

گفتم که بود راه نجـات همه خـلـق تا آنـکه کند دفع بـلا گفت حسین است

گفتم که بود از سر لطف و کرم خویش هر دم به گدا کرد عطا گفت حسین است

گفتم که بود آن که غم از دل بزُداید آنکس که بِدَرد است شِفا گفت حسین است

گفتم که بود هر که غلامش شده باشد همچون که خورَد آبِ بقا گفت حسین است

گفتم که بود آنکه خدا را عهد نشکست همواره به عهد کرد وفا گفت حیسن است

گفتم که بود تا که کند در رهِ یزدان شش ماهه گل خویش،فدا گفت حسین است

گفتم که بود سیـد و سـالار شهـدان آن

• دوشنبه
• 25
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 12:18
• نوشته شده توسط
• سید محسن

ناخدای باخدا

ما همه خـادم او سید و مولاست حسین مـالک هستی ما صـاحب دلـهاست حسین

آسمانی ها چو فطرس فخـر بر او می کنند چون عزیز احمد و حیدر و زهراست حسین

محشـری مـیکنـد او در دل عشاق بپـا او خودش هست قیامت،چه غوغاست حسین

بَه چه خوش گفت که عالم همه دیوانه اوست عالمی گرد سرش چون شمع جانهاست حسین

گر به دریای بلا تو غرق گشتی این بدان ناخدای بـاخـدای بـین دریاست حسین

بر حسین بن علی صحن دو چشمم باران صاحب ماتم بسیـار ، غم عظماست حسین

بذر دیـن را کاشت با دستان خود در نینوا دین حق زنده ز خونش ، یدالله ست حسین

همره قافله عشـق رَویـم کـرب و بـلا که درآن وادی غم بیکس و تنهاست حسین

آرزو باشـد که تر

• دوشنبه
• 25
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 12:20
• نوشته شده توسط
• سید محسن

شش روز بعد، همهمه پایان گرفته بود
در خاک، حسّ شعله وری جان گرفته بود
باغ و بهار، آب روان، سایه ی بهشت...
اما هنوز هم دل انسان گرفته بود
آدم گناه داشت که بیرون شد از بهشت
عشق تو بود؛ حالت عصیان گرفته بود
پرسید نام کیست خدایا؟... که اینچنین.
این سرزمین کجاست؟... وَ باران گرفته بود
باران گرفته بود و سواری که غرق اشک
چیزی شبیه مشک به دندان گرفته بود
رعدی و بعد... وَ جُمِعَ الشّمسُ و القَمَر
کشتی شکسته بود... وَ توفان گرفته بود.
دارم به عهد روز ازل فکر می کنم
انسان چه این "بلَی" را آسان گرفته بود
حالا رسیده بود به گودال قتلگاه
خورشید، زیر پای سواران گرفته بود
بار جهان به روی زمین مانده بود و عشق
از

• دوشنبه
• 17
• تیر
• 1392
• ساعت
• 13:51
• نوشته شده توسط
• یحیی

خرم آنروز که بدیدار تودرخاک بلا خانه کنم

سر خودرا بدهم تاکه سرت تابه سحر شانه کنم

آنزمان بوسه زدش بر لب تو احمد شیرین دهنان

که به روز دگری نقطه آماج بشد در گذر بددهنان

خیزران کز لب لاله وشت زمزمه نور گرفت

بدسگالی زتمسخربشد وجان به لب گور گرفت

تواز آنروزکه چون لعل بدخشان نکو زاده شدی

با لب لعل فشانت توبه هررهگذری سوره سجاده شدی

درتمنای وصال , خسرو شیرین دهنان آب بجست

دست خود داد زکف تا زفرات ساقی نایاب بجست

در کف بادیه تا سوی دلت راه بلا پیمودم

به امید یک نگاهت به ره کرببلا پیمودم

من ازاین وحشت زندان سکندر به کجا راه برم

مگر امید تودارم که به سوی حرمت راه برم

زادروز دو پرچمدار کرب

• جمعه
• 2
• تیر
• 1391
• ساعت
• 12:59
• نوشته شده توسط
• نادر امینی

جام می ناب را خدا داد به تو
همسر چو رباب را خدا داد به تو
لب تشنه برای او سپردی سر را
تولیت آب را خدا داد به تو

شاعر : مجتبی فلاح نیا

• دوشنبه
• 6
• بهمن
• 1393
• ساعت
• 05:58
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

مولی الموالی جزتو من یاری ندارم
از بهر دل غیر از تو دلداری ندارم

رفتم ولی سویت دوباره بازگشتم
دیدم که جز تو من خریداری ندارم

یادت که هست آقا شما من را خریدی؟
اینقدر خوبی حس سرباری ندارم

باشد،برات کربلا از آن خوبان
من مثل آن خارم که گلزاری ندارم

من پیش از اینها پیش تو بودم مقرب
دورم کنون چون چشمه جاری ندارم

این کوله بارم پر شده از هیچ و خالی
در بین بازار عمل باری ندارم

حالم خراب است میکنم پیش تو اقرار
دلتنگ صحنم صبر بسیاری ندارم

چون طفل،زانو در بغل،گریان بنالم
من کربلا خواهم دگر کاری ندارم

ردم نکن، هستم غلام کوی زهرا
آخر بجز مادر هواداری ندارم

شاعر : علی اکبر نازک کار

• پنج شنبه
• 9
• بهمن
• 1393
• ساعت
• 06:45
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

همه عالم نفس از آل عبا میگیرد
هر نفس آل عبا هم ز خدا میگیرد
کربلا نقطه دلداگی ال الله است
از حسین است که عزت همه پا میگیرد

او حسین است که چون فاطمه ای مادر اوست
درس ازادگی از شیر خدا میگیرد
اب منظومه شمسی و تو خورشید عطش
شمس هم در ید بیضای تو جا میگیرد
مرده گر زنده شود با دم عیسایی او
دم عیسای مسیح از تو شفا میگیرد
تو چنان موج به دریای بلا افکندی
با تو موسی زده بر اب و عصا میگیرد
به خلیل از سر راسی که نبرید امامت دادند
از تو رب ، جسم سوا راس سوا میگیرد

• دوشنبه
• 6
• بهمن
• 1393
• ساعت
• 06:16
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

با سلامی می‌شوم هم‌کاروان زائران

در به رویم باز کن ای میزبان زائران

سفره‌ات را پهن کن ای سفره‌دار کربلا

خرج کن سهمیه‌ای از آب و نان زائران

از بلاها کربلا دور است ، زیر چتر تو

سرپناهم باش در دارالامان زائران

سر به زیرم ؛ گنبدت سر به هوایم کرده است

سربلندم کرده‌ای ای آسمان زائران

من کجا و زائر خاک بلند تو شدن ؟!

من که هستم ؟! زائری از زائرانِ زائران

هر «حسینی» که شنیدم ابر چشمم بغض کرد

رزق اشکم را گرفتم از زبان زائران

خرج شد اشکم میان روضه بازار حرم

حالِ خوبم را خریدم از دکان زائران

ای به قربان جوان و پیرمرد و کودکت

کودک و مرد و زن و پیر و جوان زائران

داغِ دل کندن از اینجا ثانیه

• چهارشنبه
• 12
• اردیبهشت
• 1397
• ساعت
• 21:50
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

بین اعداد ریاضی رقم ضرب دلم

عدد شش شده زیرا حرمت شش گوش است

شاعر : محسن اوجانی

شاعر : محسن اوجانی

• یکشنبه
• 12
• بهمن
• 1393
• ساعت
• 17:43
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

مرغ دل های ما هوایی شد
گوییا باز کربلایی شد
صحبت از کربلا میان آمد
بی جهت نیست اشکمان آمد
عدّه ای روی لب دعا دارند
عزم رفتن به کربلا دارند
چه زمانی!زمان اوج عزا
اربعینِ حسین،خون خدا
خوش به حال مقامت ای زائر
چه بگوید به وصفت این شاعر
تو مقامت فراتر از عرش است
ظاهراً پای تو بر این فرش است
تو همانی که برگزیده شدی
تو به دست حسین،خریده شدی
عاقبت کربلا نصیبت شد
روضةُ الانبیا نصیبت شد
گرچه توفیق یار ما نشده ...
گره از کار بسته وا نشده ...
بنما بی قرار شش گوشه
یادی از ما کنار شش گوشه
این که ذکر دمادمت بوده
مزد اشک محرّمت بوده
خوش به حالت حسین مزدت داد
می روی دست حق پناهت باد
علقمه،کاظمین و کرب و بلا
ی

• شنبه
• 12
• مهر
• 1393
• ساعت
• 03:08
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

قلبی که با حضور شما پا نمی شود
محبوب خانواده ی زهرا نمی شود
انسان بی حسین چو بیمار لاعلاج
دردش به هیچ وجه مداوا نمی شود
جانی که بی حسین شود، جانِ تفته است
بی آب خاک تفته که احیا نمی شود
هفتاد هزار سال رکوعش قبول نیست
قدی که سمت کرببلا تا نمی شود
از کعبه تا به کرببلا چیست فاصله
جز عشق و عشق فاصله پیدا نمی شود
عشق حسین زنده کند جان مرده را
بی عشق او مسیح مسیحا نمی شود
آری به روی شانه ی احمد مقام اوست
جز او کسی به دوش نبی جا نمی شود
با نیزه روی تشت طلا ثبت کرده اند
پیغمبری چو حضرت یحیا نمی شود
. . .
قرآن بخوان رسول نشسته به روی طشت
در مجلس یزید لبت وا نمی شود؟!
قرآن بخوان که چشم حرامی کفرکیش
انگا

• شنبه
• 22
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 12:47
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

‍ ‍
کربلا آینه ی تصویرِ ذاتِ کبریاست
روی عالم روشن از خونِ حسینِ سرجداست

کربلا تصویری از زیبایی و شیدایی است
آنچه بینی در نگاهش جلوه ی روی خداست

پس بیا از جان بخوانی دفترِ اسرارِ عشق
بهترین مصداقِ عرفان سرزمینِ کربلاست

ای که روی آشنایت قبله گاهِ عاشقان
گنبد و گلدسته ات آینه ی سرِِّ بقاست

کربلا ای مقتلِ پاکِ شهیدانِ خدا
خاکِ پاکت توتیای چشمهای اولیاست

غرقِ در عرفان شدیم از تابشِ انوارِ تو
چون که آن سرخیِ رویت روشنیِ دیده هاست

سجده گاهِ اولیا و انبیاءِ مرسل است
عطرِ پاکش بر دلِ غمدیده مانندِ شفاست

جامه ی احرام بر تن کن، طوافش کن به جان
این دیار از اولین دارالقرارِ انبیاست

تا ابد سوزد چرا

• چهارشنبه
• 29
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 22:00
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

پیمانه بی شراب غمش پُر نمی شود
بی اشک محنتش صدفی دُر نمی شود
تصویر مبهمی است حضور بدون او
دنیای بی حسین تصوّر نمی شود

شاعر : امیر عظیمی

• شنبه
• 22
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 16:44
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

چند شبه بیدارم گریه شده کارم
به یاد کرببلا آروم و قرار ندارم
کفن نداری ، برات بمیره مادرت
تو سر نداری ، برات بمیره نوکرت
مادر نداری ، فدات بشه سینه زنت
(حسین وای)3
شبای جمعه دلم بهونت و می گیره
دلم به شیش گوشه کرببلات اسیره
آروم ندارم ، چرا من و می سوزونی
جزء تو ندارم ، خودت این و خوب می دونی
تا آخر عمر ، تو سینه من می دونی
(حسین وای)3

شاعر : رضا باقریان

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 10
• مهر
• 1393
• ساعت
• 14:06
• نوشته شده توسط
• علی

ارباب ارباب، کربلات آرزومه

عکس حرم، روز و شب روبرومه

بی تو بیقرارم، با تو موندگارم

هر دم نفسم، ذکر تو شده

مملو سرم از فکر تو شده

مولا یا مولا اباعبدالله

ارباب ارباب نوکریت آبرومه

با کربلات، هر لحظه گفتگومه

مهرت به دل من، عشقت، حاصل من

ذکرم همیشه عباس و حسین

لب هام شده باز بین الحرمین

مولا یا مولا اباعبدالله

ارباب ارباب، اشک روضت وضومه

زیارتت، همش بغض گلومه

می خوام زائرت شم، بازم، طائرت شم

تو صحن و سرات من پر بزنم

حرفامو به تو، دلبر بزنم

مولا یا مولا اباعبدالله

شاعر : جابر عابدی

دانلود سبک

منبع: کتاب دیار محتشم 2

برای اطلاع از نحوه خرید این کتاب بر روی تصویر بالا کلیک کنید.

• یکشنبه
• 6
• مهر
• 1393
• ساعت
• 07:28
• نوشته شده توسط
• محمد

سوختیم و شعله ی بال و پر ما شد بلند
فطرسی از گوشه ی خاکستر ما شد بلند
در تنزل کردن معشوق سیر عاشق است
عشق کوتاه آمد و زیر سر ما شد بلند
انس از ذکر شب عشاق هم واجب تر است
نیست عاشق هر کسی که از بر ما شد بلند

اشک وقتی می چکد هنگام معراج دل است
بخت ما در سایه ی چشم تر ما شد بلند
بی حسین بن علی خلقت بلا تکلیف بود
در پی کار خدا هم دلبر ما شد بلند
سینه ی ما منبر است آتش نمی سوزاندش
هر شب جمعه حسین از منبر ما شد بلند
احترام نام تو بر انبیاء هم واجب است
هر کجا حرف تو شد پیغمبر ما شد بلند
سائلانت بیشتر بازار گرمی می کنند
دست ما پر بود و دست دیگر ما شد بلند
زحمت تو در حقیقت سربلندی همه ست
تو شدی نیزه ن

• سه شنبه
• 16
• آبان
• 1391
• ساعت
• 15:14
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان

وقتی برای گریه دلم تنگ می شود
لب با دم حسین هماهنگ می شود
تنها نه دل به یاد تو می سوزد ای حسین!
از روضه هایت آب دل سنگ می شود

ای بهترین بهانه برای گریستن
بی تو حنای گریه چه بیرنگ می شود
کافی ست لحظه ای دلم از تو جدا شود
دیگر کُمیت زندگی ام لنگ می شود
جز در مسیر هیئت تو پا نمی نهم
وقتی برای گریه دلم تنگ می شود

• چهارشنبه
• 17
• آبان
• 1391
• ساعت
• 08:35
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان