امام حسین علیه السلام

ناخدای باخدا

ما همه خـادم او سید و مولاست حسین مـالک هستی ما صـاحب دلـهاست حسین

آسمانی ها چو فطرس فخـر بر او می کنند چون عزیز احمد و حیدر و زهراست حسین

محشـری مـیکنـد او در دل عشاق بپـا او خودش هست قیامت،چه غوغاست حسین

بَه چه خوش گفت که عالم همه دیوانه اوست عالمی گرد سرش چون شمع جانهاست حسین

گر به دریای بلا تو غرق گشتی این بدان ناخدای بـاخـدای بـین دریاست حسین

بر حسین بن علی صحن دو چشمم باران صاحب ماتم بسیـار ، غم عظماست حسین

بذر دیـن را کاشت با دستان خود در نینوا دین حق زنده ز خونش ، یدالله ست حسین

همره قافله عشـق رَویـم کـرب و بـلا که درآن وادی غم بیکس و تنهاست حسین

آرزو باشـد که تر

• دوشنبه
• 25
• اردیبهشت
• 1391
• ساعت
• 12:20
• نوشته شده توسط
• سید محسن

شش روز بعد، همهمه پایان گرفته بود
در خاک، حسّ شعله وری جان گرفته بود
باغ و بهار، آب روان، سایه ی بهشت...
اما هنوز هم دل انسان گرفته بود
آدم گناه داشت که بیرون شد از بهشت
عشق تو بود؛ حالت عصیان گرفته بود
پرسید نام کیست خدایا؟... که اینچنین.
این سرزمین کجاست؟... وَ باران گرفته بود
باران گرفته بود و سواری که غرق اشک
چیزی شبیه مشک به دندان گرفته بود
رعدی و بعد... وَ جُمِعَ الشّمسُ و القَمَر
کشتی شکسته بود... وَ توفان گرفته بود.
دارم به عهد روز ازل فکر می کنم
انسان چه این "بلَی" را آسان گرفته بود
حالا رسیده بود به گودال قتلگاه
خورشید، زیر پای سواران گرفته بود
بار جهان به روی زمین مانده بود و عشق
از

• دوشنبه
• 17
• تیر
• 1392
• ساعت
• 13:51
• نوشته شده توسط
• یحیی

خرم آنروز که بدیدار تودرخاک بلا خانه کنم

سر خودرا بدهم تاکه سرت تابه سحر شانه کنم

آنزمان بوسه زدش بر لب تو احمد شیرین دهنان

که به روز دگری نقطه آماج بشد در گذر بددهنان

خیزران کز لب لاله وشت زمزمه نور گرفت

بدسگالی زتمسخربشد وجان به لب گور گرفت

تواز آنروزکه چون لعل بدخشان نکو زاده شدی

با لب لعل فشانت توبه هررهگذری سوره سجاده شدی

درتمنای وصال , خسرو شیرین دهنان آب بجست

دست خود داد زکف تا زفرات ساقی نایاب بجست

در کف بادیه تا سوی دلت راه بلا پیمودم

به امید یک نگاهت به ره کرببلا پیمودم

من ازاین وحشت زندان سکندر به کجا راه برم

مگر امید تودارم که به سوی حرمت راه برم

زادروز دو پرچمدار کرب

• جمعه
• 2
• تیر
• 1391
• ساعت
• 12:59
• نوشته شده توسط
• نادر امینی

جام می ناب را خدا داد به تو
همسر چو رباب را خدا داد به تو
لب تشنه برای او سپردی سر را
تولیت آب را خدا داد به تو

شاعر : مجتبی فلاح نیا

• دوشنبه
• 6
• بهمن
• 1393
• ساعت
• 05:58
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

مولی الموالی جزتو من یاری ندارم
از بهر دل غیر از تو دلداری ندارم

رفتم ولی سویت دوباره بازگشتم
دیدم که جز تو من خریداری ندارم

یادت که هست آقا شما من را خریدی؟
اینقدر خوبی حس سرباری ندارم

باشد،برات کربلا از آن خوبان
من مثل آن خارم که گلزاری ندارم

من پیش از اینها پیش تو بودم مقرب
دورم کنون چون چشمه جاری ندارم

این کوله بارم پر شده از هیچ و خالی
در بین بازار عمل باری ندارم

حالم خراب است میکنم پیش تو اقرار
دلتنگ صحنم صبر بسیاری ندارم

چون طفل،زانو در بغل،گریان بنالم
من کربلا خواهم دگر کاری ندارم

ردم نکن، هستم غلام کوی زهرا
آخر بجز مادر هواداری ندارم

شاعر : علی اکبر نازک کار

• پنج شنبه
• 9
• بهمن
• 1393
• ساعت
• 06:45
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

همه عالم نفس از آل عبا میگیرد
هر نفس آل عبا هم ز خدا میگیرد
کربلا نقطه دلداگی ال الله است
از حسین است که عزت همه پا میگیرد

او حسین است که چون فاطمه ای مادر اوست
درس ازادگی از شیر خدا میگیرد
اب منظومه شمسی و تو خورشید عطش
شمس هم در ید بیضای تو جا میگیرد
مرده گر زنده شود با دم عیسایی او
دم عیسای مسیح از تو شفا میگیرد
تو چنان موج به دریای بلا افکندی
با تو موسی زده بر اب و عصا میگیرد
به خلیل از سر راسی که نبرید امامت دادند
از تو رب ، جسم سوا راس سوا میگیرد

• دوشنبه
• 6
• بهمن
• 1393
• ساعت
• 06:16
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

با سلامی می‌شوم هم‌کاروان زائران

در به رویم باز کن ای میزبان زائران

سفره‌ات را پهن کن ای سفره‌دار کربلا

خرج کن سهمیه‌ای از آب و نان زائران

از بلاها کربلا دور است ، زیر چتر تو

سرپناهم باش در دارالامان زائران

سر به زیرم ؛ گنبدت سر به هوایم کرده است

سربلندم کرده‌ای ای آسمان زائران

من کجا و زائر خاک بلند تو شدن ؟!

من که هستم ؟! زائری از زائرانِ زائران

هر «حسینی» که شنیدم ابر چشمم بغض کرد

رزق اشکم را گرفتم از زبان زائران

خرج شد اشکم میان روضه بازار حرم

حالِ خوبم را خریدم از دکان زائران

ای به قربان جوان و پیرمرد و کودکت

کودک و مرد و زن و پیر و جوان زائران

داغِ دل کندن از اینجا ثانیه

• چهارشنبه
• 12
• اردیبهشت
• 1397
• ساعت
• 21:50
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

بین اعداد ریاضی رقم ضرب دلم

عدد شش شده زیرا حرمت شش گوش است

شاعر : محسن اوجانی

شاعر : محسن اوجانی

• یکشنبه
• 12
• بهمن
• 1393
• ساعت
• 17:43
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

مرغ دل های ما هوایی شد
گوییا باز کربلایی شد
صحبت از کربلا میان آمد
بی جهت نیست اشکمان آمد
عدّه ای روی لب دعا دارند
عزم رفتن به کربلا دارند
چه زمانی!زمان اوج عزا
اربعینِ حسین،خون خدا
خوش به حال مقامت ای زائر
چه بگوید به وصفت این شاعر
تو مقامت فراتر از عرش است
ظاهراً پای تو بر این فرش است
تو همانی که برگزیده شدی
تو به دست حسین،خریده شدی
عاقبت کربلا نصیبت شد
روضةُ الانبیا نصیبت شد
گرچه توفیق یار ما نشده ...
گره از کار بسته وا نشده ...
بنما بی قرار شش گوشه
یادی از ما کنار شش گوشه
این که ذکر دمادمت بوده
مزد اشک محرّمت بوده
خوش به حالت حسین مزدت داد
می روی دست حق پناهت باد
علقمه،کاظمین و کرب و بلا
ی

• شنبه
• 12
• مهر
• 1393
• ساعت
• 03:08
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

قلبی که با حضور شما پا نمی شود
محبوب خانواده ی زهرا نمی شود
انسان بی حسین چو بیمار لاعلاج
دردش به هیچ وجه مداوا نمی شود
جانی که بی حسین شود، جانِ تفته است
بی آب خاک تفته که احیا نمی شود
هفتاد هزار سال رکوعش قبول نیست
قدی که سمت کرببلا تا نمی شود
از کعبه تا به کرببلا چیست فاصله
جز عشق و عشق فاصله پیدا نمی شود
عشق حسین زنده کند جان مرده را
بی عشق او مسیح مسیحا نمی شود
آری به روی شانه ی احمد مقام اوست
جز او کسی به دوش نبی جا نمی شود
با نیزه روی تشت طلا ثبت کرده اند
پیغمبری چو حضرت یحیا نمی شود
. . .
قرآن بخوان رسول نشسته به روی طشت
در مجلس یزید لبت وا نمی شود؟!
قرآن بخوان که چشم حرامی کفرکیش
انگا

• شنبه
• 22
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 12:47
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

‍ ‍
کربلا آینه ی تصویرِ ذاتِ کبریاست
روی عالم روشن از خونِ حسینِ سرجداست

کربلا تصویری از زیبایی و شیدایی است
آنچه بینی در نگاهش جلوه ی روی خداست

پس بیا از جان بخوانی دفترِ اسرارِ عشق
بهترین مصداقِ عرفان سرزمینِ کربلاست

ای که روی آشنایت قبله گاهِ عاشقان
گنبد و گلدسته ات آینه ی سرِِّ بقاست

کربلا ای مقتلِ پاکِ شهیدانِ خدا
خاکِ پاکت توتیای چشمهای اولیاست

غرقِ در عرفان شدیم از تابشِ انوارِ تو
چون که آن سرخیِ رویت روشنیِ دیده هاست

سجده گاهِ اولیا و انبیاءِ مرسل است
عطرِ پاکش بر دلِ غمدیده مانندِ شفاست

جامه ی احرام بر تن کن، طوافش کن به جان
این دیار از اولین دارالقرارِ انبیاست

تا ابد سوزد چرا

• چهارشنبه
• 29
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 22:00
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

پیمانه بی شراب غمش پُر نمی شود
بی اشک محنتش صدفی دُر نمی شود
تصویر مبهمی است حضور بدون او
دنیای بی حسین تصوّر نمی شود

شاعر : امیر عظیمی

• شنبه
• 22
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 16:44
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

چند شبه بیدارم گریه شده کارم
به یاد کرببلا آروم و قرار ندارم
کفن نداری ، برات بمیره مادرت
تو سر نداری ، برات بمیره نوکرت
مادر نداری ، فدات بشه سینه زنت
(حسین وای)3
شبای جمعه دلم بهونت و می گیره
دلم به شیش گوشه کرببلات اسیره
آروم ندارم ، چرا من و می سوزونی
جزء تو ندارم ، خودت این و خوب می دونی
تا آخر عمر ، تو سینه من می دونی
(حسین وای)3

شاعر : رضا باقریان

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 10
• مهر
• 1393
• ساعت
• 14:06
• نوشته شده توسط
• علی

ارباب ارباب، کربلات آرزومه

عکس حرم، روز و شب روبرومه

بی تو بیقرارم، با تو موندگارم

هر دم نفسم، ذکر تو شده

مملو سرم از فکر تو شده

مولا یا مولا اباعبدالله

ارباب ارباب نوکریت آبرومه

با کربلات، هر لحظه گفتگومه

مهرت به دل من، عشقت، حاصل من

ذکرم همیشه عباس و حسین

لب هام شده باز بین الحرمین

مولا یا مولا اباعبدالله

ارباب ارباب، اشک روضت وضومه

زیارتت، همش بغض گلومه

می خوام زائرت شم، بازم، طائرت شم

تو صحن و سرات من پر بزنم

حرفامو به تو، دلبر بزنم

مولا یا مولا اباعبدالله

شاعر : جابر عابدی

دانلود سبک

منبع: کتاب دیار محتشم 2

برای اطلاع از نحوه خرید این کتاب بر روی تصویر بالا کلیک کنید.

• یکشنبه
• 6
• مهر
• 1393
• ساعت
• 07:28
• نوشته شده توسط
• محمد

سوختیم و شعله ی بال و پر ما شد بلند
فطرسی از گوشه ی خاکستر ما شد بلند
در تنزل کردن معشوق سیر عاشق است
عشق کوتاه آمد و زیر سر ما شد بلند
انس از ذکر شب عشاق هم واجب تر است
نیست عاشق هر کسی که از بر ما شد بلند

اشک وقتی می چکد هنگام معراج دل است
بخت ما در سایه ی چشم تر ما شد بلند
بی حسین بن علی خلقت بلا تکلیف بود
در پی کار خدا هم دلبر ما شد بلند
سینه ی ما منبر است آتش نمی سوزاندش
هر شب جمعه حسین از منبر ما شد بلند
احترام نام تو بر انبیاء هم واجب است
هر کجا حرف تو شد پیغمبر ما شد بلند
سائلانت بیشتر بازار گرمی می کنند
دست ما پر بود و دست دیگر ما شد بلند
زحمت تو در حقیقت سربلندی همه ست
تو شدی نیزه ن

• سه شنبه
• 16
• آبان
• 1391
• ساعت
• 15:14
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان

وقتی برای گریه دلم تنگ می شود
لب با دم حسین هماهنگ می شود
تنها نه دل به یاد تو می سوزد ای حسین!
از روضه هایت آب دل سنگ می شود

ای بهترین بهانه برای گریستن
بی تو حنای گریه چه بیرنگ می شود
کافی ست لحظه ای دلم از تو جدا شود
دیگر کُمیت زندگی ام لنگ می شود
جز در مسیر هیئت تو پا نمی نهم
وقتی برای گریه دلم تنگ می شود

• چهارشنبه
• 17
• آبان
• 1391
• ساعت
• 08:35
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان

آماده می شوم که فراهم کنی مرا
خرج عزای ماه محرم کنی مرا
آشفته ام؛ به سینه زدن عادتم بده
تا بین این صفوف منظم کنی مرا
فرموده ای که: "اشک شما مرهم من است"
اشک مرا بریز که مرهم کنی مرا

آن قدر در طواف سرت گریه می کنم
تا پای نیزه چشمه زمزم کنی مرا
اصلاً بعید نیست که در روضه خودت
همسایه رسول مکرم کنی مرا
روزی که اشک و خون تو در قتلگاه ریخت
می خواستی شهید محرم کنی مرا

• چهارشنبه
• 17
• آبان
• 1391
• ساعت
• 13:03
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان

يا حسين با نــام تو قلـــبــم هـــوايي گــشــته است
تا که گـــفــتم ذکــــر تو دل کـــربــلايي گـــشته است

يا حسين يک گـــوشـه چشمي بر من مسکين نما
چـــونکه نــام تـــو به هـــر دردي، دوايـي گشته است

يا حسين قــــصد ســـفر داري به ســـــوي کــــــربــلا
چونکه قـــلبــــت شـــامل امــري خدايي گشته است

يا حسين انگار مــي داني چـــه ها در پيــش روست
زانـکه کـــوفي را حــمـــايت، بـي وفايي گشته است

يا حســـين جـــانم به قـــربانت که در ميــــدان جنگ
آخــــرين کــــارت، نــــماز با صـــفايي گشــــته است

يا حــســـين با دســت خـــــالي از شما دم مي زنم
بس که پيش شـــــاه، کار من گــــدايي گشته

• جمعه
• 3
• آذر
• 1391
• ساعت
• 15:30
• نوشته شده توسط
• علي احمدي

برده بهشت و زیردین شبای بین الحرمین
این ومی خونم تا ابد أنت فی قلبی یا حسین
دلم تنگه برا حرمت گریه کردم پای علمت
آرزومه توی جوونی جون بدم من زیر قدمت
حسین وای ۴

نگا کن حاصل منو حل کن این مشکل منو
امشب یه کربلا میخوام آقا نشکن دل منو
دلم بنده توی روضه هات خدا هم هست توسینه زنات
تا جون دارم همین و میگم پدر مادرم آقا به فدات
حسین وای ۴

دل بیقراری می کنم با رقص پرچمت آقا
خدا کنه که جون بدم تو بزم ماتمت آقا
زیارتت آقا ببرم عقده شده دیدن حرم
بسکه صدات زدم آقاجون خسته شدم بیا بخرم
حسین وای ۴
.....
شاعر : میثم میرزایی

دانلود سبک

• شنبه
• 4
• آذر
• 1391
• ساعت
• 09:06
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

حسین گفتم و لبهای من دُرافشان شد
دوباره کنج دلم روضه های رضوان شد
حسین گفتم و شهد‌ و عسل ز کامم ریخت
حسین گفتم اگر قندها فراوان شد
بخوان تو نام مسیحایی اش چو آب حیات
حسین گفتم و پاییزها بهاران شد
دلم هوای حرم‌ کرد و روضه اش رفتم
و فرش تکیه چنان قالی سلیمان شد
کبوتری شدم و در حرم گشودم بال
صفای باغ جنان ناگهان نمایان شد
میان صحن ، صدایِ پَرِ ملائک بود
حیاط خیس حریمش فرشته باران شد
شبیه تاک به دور ضریح پیچیدم
و چشمهام دو چشمه شراب جوشان شد
صفای ناب شراب طهور پیدا بود
به چای روضه ؛ که مستی ما دو چندان شد
حسین کشتی نوح است پس هراسی نیست
اگر که موج بلاها رسید و طوفان شد
حسین نام بلندش چراغ عرش خداس

• یکشنبه
• 1
• مهر
• 1397
• ساعت
• 09:35
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای تمام هستیم بادا فدایت یا حسین
شکر حق دارم به دل مهر و ولایت یا حسین

لطف و احسانت گدا را حاتم طایی کند
ای دو عالم بر سر خوان عطایت یا حسین

ای تمام هستیم بادا فدایت یا حسین
شکر حق دارم به دل مهر و ولایت یا حسین

لطف و احسانت گدا را حاتم طایی کند
ای دو عالم بر سر خوان عطایت یا حسین

ناز می باید کند بر پادشاهان سائلت
شاه شاهان شد هر آنکس شد گدایت یا حسین

در جوانی عاشق دلداده می گردند همه
من که از طفلی دلم شد مبتلایت یا حسین

گر که عمری نوکری کردم به زیر پرچمت
مادرم کرده مرا نذر عزایت یا حسین

در زمین تنها نه بزم ماتمت در عرش هم
بزم غم برپا نموده حق برایت یا حسین

روضه خوانت زینب وگریه کند جن

• دوشنبه
• 27
• آذر
• 1391
• ساعت
• 11:15
• نوشته شده توسط
• حیدریم

شب جمعه دل من در حرم ثارالله
بشود معتکف و غرق غم ثارالله
شب طولانی یلدا شده اشکم جاری
وَ شدم اهل بکا با کرم ثارالله
شاعر:محمدمهدی عبدالهی

• پنج شنبه
• 30
• آذر
• 1391
• ساعت
• 19:38
• نوشته شده توسط
• محمدمهدي عبدالهي

یا ابا عبدالله (ع)
حتی رسول ترک شما می دهد شفا
الحق سگان کوی شما خیر دیده اند

• یکشنبه
• 3
• دی
• 1391
• ساعت
• 07:44
• نوشته شده توسط
• یحیی

یا حسین(ع)
شب جمعه ست دلم در حرم خون خداست
نقش در دیده ی من منظره ی کرببلاست

دست برسینه سلامی بدهم بر آقا
چشم، گریان شده از بهر حسین زهراست

انیباءاند همه جمع در آن خاک بهشت
مجمع سوگ حسینست که آنجا برپاست

شب جمعه ست یقین فاطمه آنجا باشد
مادری یاد پسر کرده غمین غرق عزاست

شب جمعه شب خاص زیارت خوانیست
آن زیارت که شود خوانده در آن عاشوراست

شب جمعه ست بیا دل به حسین بسپاریم
دل که بی یاد حسینست مثال صحراست

شعر:اسماعیل تقوایی

• پنج شنبه
• 15
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 11:45
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

ای کاش برای تو اثر داشته باشم
باری ز سر دوش تو برداشته باشم
بی شک تو به دیدار دل خسته می آیی
از آمدنت کاش خبر داشته باشم
سر نذر قدومت نشود بار گران است
ای وای اگر پیش تو سر داشته باشم
بی دینم اگر پیش دو ابروی کمانت
من سجده به محراب دگر داشته باشم
ازشوق زیارت دل من بال درآورد
بگذار که در صحن تو پر داشته باشم
تا کرببلا قبله ی عشاق جهان است
حیف است که بر کعبه نظر داشته باشم
من خواسته ام تا که به چشمم رمقی هست
در روضه ی تو دیده ی تر داشته باشم
بگذار که من در عوض آن همه زخمت
یک داغ اقلاً به جگر داشته باشم

شاعر : امیر حسین حیدری

• چهارشنبه
• 6
• آذر
• 1392
• ساعت
• 04:25
• نوشته شده توسط
• یحیی

مرا اشک بر روضه های تو کافی است
پریدن به اوج هوای تو کافی است
برای سرافرازی من به عالم
همین بودنم زیر پای تو کافی است
شود تا شفیع خلائق به محشر
سیاهی ماتمسرای تو کافی است
برای رسیدن به پاکی و تقوا
نشستن به بزم عزای تو کافی است
اگر خیر عقبای خود هر که خواهد
به دنیا شود آشنای تو کافی است
همین نوکری از سرم هم زیاد است
مرا ، اینکه ماندم برای تو ، کافی است
عذاب من آقا که کاری ندارد
همین دوری از کربلای تو کافی است

شاعر : رضا رسول زاده

• چهارشنبه
• 6
• آذر
• 1392
• ساعت
• 04:26
• نوشته شده توسط
• یحیی

آن کس که با نگاه دل ما شکار کرد
تنها خدا گواست که با ما چه کار کرد
بر ما چشاند لذت سوز جنون عشق
ما را اسیر آتش این انتظار کرد
توفیق داد رخت غلامی به تن کنیم
ما را به نزد خلق چه با اعتبار کرد
مست شراب ناب سحر کرد جان ما
ما را به کوی میکده شب زنده دار کرد
عمری ز دست موج ضلالت نجات داد
بر کشتی هدایت و رحمت سوار کرد
ما را ز داغ کرب وبلا پیرمان نمود
با عشق شاه دشت بلا بیقرار کرد

شاعر : مجید خضرائی

• چهارشنبه
• 6
• آذر
• 1392
• ساعت
• 04:42
• نوشته شده توسط
• یحیی

من زینبی هستم
چون مادری هستم

گویند همه دیوانه ی دربه دری هستم

ممنونم ای اقا
کردی نظر برما

هرجا روم گویند غلام و نوکر اقا

تو صامع الاصواتمی
تو قاضی الحاجاتمی

تو کَشتی صیدی که من را مبتلا کردی

خاک تو اکسیر طلا
یا کل عرض کربلا

من راگدای هرشب کربو بلا کردی

ارباب حسین ارباب حسین این نوک رو دریاب

• سه شنبه
• 26
• دی
• 1391
• ساعت
• 06:51
• نوشته شده توسط
• یحیی

نور وجود از طلوع روی حسین است
ظلمت امکان، سواد موی حسین است
شاهد گیتی به خویش، جلوه ندارد
جلوه ی عالم فروغ روی حسین است
مشی قدم را وصولِ ذاتْ قدم نیست
جنبش سالک به جستجوی حسین است
ذات خدا، لا یری است روز قیامت
ذکر لقا بر رخ نکوی حسین است
جان ندهم جز به آرزوی جمالش
جان مرا دل به آرزوی حسین است
عاشق او را چه اعتناست به جنت
جنت عشاق، خاک کوی حسین است
عالم و آدم که مست جام وجودند
مستی این هر دو از سبوی حسین است
حضرت حق را به عشق خلق چه نسبت؟
مسأله ی عشق، گفتگوی حسین است
عاشق او را چه غم ز مرگ طبیعت؟
زندگی عارفان به بوی حسین است
شاعر:فواد کرمانی

• پنج شنبه
• 19
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 14:11
• نوشته شده توسط
• یحیی

تو صد چو مرا داری، من مثل تو را هرگز
دست از تو نشویم باز، هرگز، به خدا هرگز
از فرش گشایم پر؟ وز عرش برآرم سر؟
در خلد گذارم پا؟ بی مهر شما هرگز
من دل به شما بستم، تا بوده و تا هستم
از دامنتان دستم یک لحظه جدا، هرگز
جز وصف شما گویم؟ جز راه شما پویم؟
جز مهر شما جویم؟ اصلا، ابدا، هرگز

در حجر دعا کردن، در سعی صفا کردن
بر گِرد حرم گشتن، بی کرب و بلا، هرگز
صد بار اگر می رند، جان از تنشان گیرند
در مکتب ثار الله، مرگ شهدا، هرگز
دنیا همه جا طوفان تا هست جهان را جان
یک لحظه شود خاموش، مصباح هدی؟ هرگز
چه خاک نجف باشد، چه خاک حرم باشد
جز خاک سر کویت، خاکی ست شفا؟ هرگز
گر نیست شود هستم، ور قطع شود دستم
از

• پنج شنبه
• 19
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 14:16
• نوشته شده توسط
• یحیی