امام حسین علیه السلام

دوست دارم با سوز دل همش صدات کنم حسین
این جون ناقابلو می خوام فدات کنم حسین
از برای کربلات مرغ دلم پر می زنه
کی می شه منم سفر به کربلات کنم حسین
دوست دارم جاروکش صحن و سرای تو باشم
تا که جارو خاک پای زوارات کنم حسین
دوست دارم با مادرت فاطمه هم نوا بشم
شب و روز تو حرمت گریه برات کنم حسین
بر لب تو فاطمه بوسه زده منم می خوام
وقت جون دادن نگاه به اون لبات کنم حسین

شاعر : احمد آرونی

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 06:25
• نوشته شده توسط
• یحیی

وقتی همه جا شُهره به عنوان تو باشیم
باید که فقط ریزه خور خوان تو باشیم
دامن نکش از دست گداهای گرفتار
بگذار کمی دست به دامان تو باشیم
خیرالعمل این است که ارباب تو باشی
ما هم یکی از مُزد بگیران تو باشیم
فردای قیامت خبر از دربدری نیست
امروز اگر بی سر و سامان تو باشیم
در سیر مقامات پی گوهر اشکیم
ما چله نشستیم که گریان تو باشیم
اسلام بنا بر «لک لبیک حسین» است
ما نیز بنا شد که مسلمان تو باشیم
گویی که ابالفضل دعاگوی لب ماست
هر جا که به یاد لب عطشان تو باشیم
ما یاد گرفتیم که در روضۀ گودال
آشفته تر از زلف پریشان تو باشیم

شاعر : مصطفی متولی

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 06:26
• نوشته شده توسط
• یحیی

یک شعلۀ داغت از پر جبریل پا گرفت
آدم به ناله آمد و عالم عزا گرفت
الله روضه خواند وَ فَدَیناه جلوه کرد
این لقمه را خلیل ز دست شما گرفت
موسی هم از دیار تو یک روز می گذشت
دستی به سر نهاد و به دستی عصا گرفت
عیسی شبی به مجلس تو رفت و دم گرفت
می گفت روح تازه ای از این عزا گرفت
جسم تو بی کفن چو سلیمان به دشت دید
قالیچه وا نَهاد و سر بوریا گرفت
حتی پیامبر به پیامت امید داشت
آن روز که تو را به سرِ شانه ها گرفت

شاعر : حجه الاسلام والمسلمین جواد محمد زمانی

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 06:28
• نوشته شده توسط
• یحیی

هر که مرا به روضۀ تو راه داده است
تاج محبت تو به فرقم نهاده است
از ابتدای خلقت حق در دو چشم ما
تصویری از عزای محرم فتاده است
دست کم از شهید ندارد به محضرت
هر کس که پای پرچم تو ایستاده است
همچون رعیت تو کسی سر بلند نیست
ذاتاً غلام عشق تو ارباب زاده است
بی گریه بر تو هر که نفس می کشد دمی
انگار زندگیِّ خود از دست داده است

شاعر : احسان محسنی فر

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 06:30
• نوشته شده توسط
• یحیی

دوست دارم تا تو در خود محو و حیرانم کنی
قطره ام، واصل به دریای خروشانم کنی
دوست دارم ذرّه باشم تا که در امواج نور
در بغل گیری و خورشید فروزانم کنی
دوست دارم پای تا سر قطعۀ ابری شوم
تا به خاک لاله های خویش، بارانم کنی
دوست دارم تا دم رفتن بگریم در غمت
کز کرامت، خنده ای بر چشم گریانم کنی
دوست دارم دور عبّاست بگردانی مرا
یا که همچون طرۀ اکبر پریشانم کنی
دوست دارم تا شود قلبم، چو جسمت چاک چاک
در کنار قتلگاه خویش، مهمانم کنی
دوست دارم تا که با یاد لب عطشان خود
سوزی و آبم کنی، یکباره طوفانم کنی
دوست دارم خار صحرا و بیابانت شوم
تا به رویم پاگذاری، سرو بستانم کنی
دوست دارم در منای عشق همچون گوسفند
پیش

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 06:34
• نوشته شده توسط
• یحیی

پر از شراب شهودم قصیده می خواهم
غزل غزل دلِ در خون تپیده می خواهم
من از قبیله ی کوران زده سوا شده ام
برای دیدن خورشید، دیده می خواهم
به نهصد و نود و نه جهاد محتاجم
هزار سر به ره یار چیده می خواهم
هزار و یک شب اگر عمر باشدم تا وصل
هزار پیرهن از غم دریده می خواهم
به حرف ماست اگر، عکس هر چه عاشق را
کنار عکس شهیدان کشیده می خواهم
چو سر ز پیکر ارباب آسمان بردند
سر تمام خلائق بریده می خواهم
چو گشت طعمه ی گرگان بی حیا بدنش
مدار نُه فلک از هم دریده می خواهم
بخوان به رسم وفا اسم نوکرانت را
دلی به اوج نگاهت پریده می خواهم

شاعر : حامد اهور

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 06:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

پسر فاطمه دل را طلب آموخته ای
معرفت بر عجم و هم عرب آموخته ای
در کلاسی که گشودی به شب عاشورا
عارفان را تو مناجات شب آموخته ای
داده ای دل به خدا تا همه دل بر تو دهند
بر مریدان محبت ادب آموخته ای
کربلا مدرسه عشق و تو استاد بزرگ
درس غیرت به زهیر و وهب آموخته ای
تو چگونه بشری ای پسر ختم رسل
بر ملک گفتن "سبحان رب" آموخته ای
شامیان تیغ کشیدند و نمی دانستند
نطق بر زینب والا نسب آموخته ای
سایۀ خون تو بالای سر زینب بود
شیوۀ معرفت او را عجب آموخته ای
مرگ بر غصه، به خواهر تو چه گفتی که بگفت
"ما رایت الا جمیلا"، طرب آموخته ای
سنگ می زد به سرت خصم و لبت می خندید
صبر بر شیعه به حال غضب آموخته ای
ذلت از منزل

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 06:38
• نوشته شده توسط
• یحیی

ماه اندوه و ماتمی دیگر
می شود باز سفره ی روضه
باز، رزق فراهمی دیگر
باز دارد هوای چشمانم
حال باران نم نمی دیگر
شور عشق تو بسکه شیرین است
نیست با آن مرا غمی دیگر
غم تو جنس دیگری دارد
عالمت هست عالمی دیگر
داروی درد بی دوا، نامت
گریه ی بر تو مرهمی دیگر
بوده دستم به بیرقت عمری
نروم پای پرچمی دیگر
هر که تر دامن است و آلوده
می شود با تو آدمی دیگر
تا بمیرم ز داغ عاشورا
فرصتم ده، فقط کمی دیگر
***

شاعر : رضا فراهانی

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 06:42
• نوشته شده توسط
• یحیی

روضه شروع شد دل ما را بیاورید
سرمایه ام سلاح بکا را بیاورید
یک سال می شود که پرم وا نمی شود
دستم به آسمان تو بالا نمی شود
یک سال می شود که دلم خاک خورده است
این چشم خشک راه به جایی نبرده است
حالا شروع تازه برایم فراهم است
(تحویل سال سوخته گان از محرم است)
پرواز عشق با پر گریه میسر است
توبه به پای روضه اگر شد چه بهتر است
تعلیم درس عشق که در روضه می شود
بالاتر از مکاتب صد حوزه می شود
این عشق پر بهاست به عالم نمی دهم
من طعم چای روضه به زمزم نمی دهم
اینجا فرشته های خدا صف کشیده اند
هر قطره قطره اشک شما را خریده اند
این لحظه ها چقدر پر از نور می شویم
چه ساده از عذاب خدا دور می شویم
دلتنگ روضه هستم

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 06:43
• نوشته شده توسط
• یحیی

دل مردان خدا راست ز نور تو حیات
یا قتیل العبرات
شده محکم ز مناجات تو ارکان صلات
یا قتیل العبرات
بابی انت و امی گل گلزار رسول
راحت جان بتول
مرتضی سیرت و صورت حسن و حمزه صفات
یا قتیل العبرات
ما ز نور تو رسیدیم به سر منزل عشق
ای قرار دل عشق
چون تو مصباح هدی هستی و کشتی نجات
یا قتیل العبرات
گوش دل قصه ی جانسوز تو روزی که شنید
خونم از دیده چکید
که لب تشنه شدی کشته لبِ آب فرات
یا قتیل العبرات
نوه ی احمد مختار یل بدر و حنین
سیدالعشق حسین
یافت از خون تو و اهل تو اسلام ثبات
یا قتیل العبرات

شاعر : عباس خوش عمل کاشانی

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 06:46
• نوشته شده توسط
• یحیی

سلام بر بدن تو سلام بر سر تو
سلام بر لب خشکیده و مطهر تو
به بوسه گاه گلویت و بوسه ی جدت
سپس سلام به رگ های پاک حنجر تو
به تار و پود سیاه لباس گریه کنان
تمام این دهه ی جانگداز آخر تو
فقط سلام که عرض ارادتی باشد
خدا کند برسد از دلم به محضر تو
سلام های مکرر نثار جسمت، بر
هزار و نهصد و پنجاه جای پیکر تو
سلام من به تو و اضطراب چشمانت
به خیمه های فروزان در برابر تو
سلام من به تو و " مادر " و به اجدادت
سپس سلام به " پیراهن " معطر تو
سلام من به تو و نیزه ای که خم گردید
ادب نمود به بانوی ما، به دختر تو
سلام من به علی اکبر و حبیب و زهیر
و صد سلام به سقای ماه منظر تو
اگر به محضر خواهر سلام من برسد
بگو: "

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 06:50
• نوشته شده توسط
• یحیی

ما را نوشته اند گدا دور خیمه ات
ما را رسانده است خدا دور خیمه ات
یکسال منتظر نشستم و اشکم روانه بود
در آرزوی ماه عزا دور خیمه ات
هر سال اجر حج تمتع به من رسید
گشتم هزار مرتبه تا دور خیمه ات
امسال هم بیا و دلم را مقیم کن
ارباب، سیدالشهدا دور خیمه ات
ای کعبۀ امید، ندارد خدا وکیل
حتی بهشت قدر و بها دور خیمه ات
بازار مصر هم چو تو یوسف ندیده است
عیسی نشسته بهر شفا دور خیمه ات
ای کاش جان من ز تنم پَر کشیده بود
در بین روضه های شما دور خیمه ات
ماه محرم است دلم سال ها نشست
در آروزی کرببلا دور خیمه ات

شاعر : مهدی صفی یاری

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 07:01
• نوشته شده توسط
• یحیی

من همنشین دردم و مهمان هیئتم
من هم یکی ز خیل محبان عترتم
تو رحمت وسیع خدایی امام عشق
من ریزه خوار دائمی خوان رحمتم
یک آرزو میان دلم بی نتیجه ماند
آن هم زیارت است که گردیده حسرتم
روزی شبیه روز تو در روضه ها نبود
من داغدار این همه ذکر مصیبتم
خاک تمام عالم امکان برای غیر
مشتاق مشت کوچکی از خاک تربتم
بر روی قبر من بنگارید این سخن
من کشتۀ غریبی ارباب محنتم
شاعر:ناهید قبادی

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 07:06
• نوشته شده توسط
• یحیی

آن خدایی که شما را به دو عالم بخشید
از زیادی گلت نیز به مریم بخشید
طلب آب هر آن کس که از این درگه کرد
صاحب خانه به او چشمۀ زمزم بخشید
ای گران قدر! ندانست کسی قدر تو را
بس که دست تو به ما رزق فراهم بخشید
شب میلاد تو مادر به همه عیدی داد
و به ما سینه زنان خیمه و پرچم بخشید
کرمی را که به آن حاتم طایی شهره ست
شیرخوار تو کرم کرد و به حاتم بخشید
کربلایی نشده! راه گدایی این نیست
عیب از توست اگر دوست به تو کم بخشید
بالحسین رمضان کار خودش را کرد و
آخرش شاه مرا ماه محرم بخشید
پیرمردی وسط روضه مان گفت حسین-
-من نگفتم، ولی ارباب مرا هم بخشید!
شاعر:پیمان طالبی

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 07:11
• نوشته شده توسط
• یحیی

چون تیر عشق جا به کمان بلا کند
اول نشست، بر دلِ اهل ولا کند
در حیرتند خیره سران از چه عشق دوست
احباب را به بند بلا مبتلا کند
بیگانه را تحمل بار نیاز نیست
معشوق، ناز خود همه بر آشنا کند
تن پرور از کجا و تمنّای وصل دوست
دردی ندارد او که طبیبش دوا کند
آن را که نیست شور حسینی به سر ز عشق
با دوست کی معامله‌ی کربلا کند
یک باره پشت پا به سرِ ماسوا زند
تا زان میان از این همه خود را سوا کند
آری کسی که کشته‌ی او این بُوَد سزاست
خود را اگر به کشته‌ی خود خون بها کند
باللّه اگر نبود خدا خون بهای او
عالم نبود در خورِ نعلین پای او
شاعر:حجت الاسلام نیر تبریزی

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 07:17
• نوشته شده توسط
• یحیی

وقتی که روی نیزه کمی سر گذاشتی
در چشم ما دو بغض شناور گذاشتی
آن قدر روی نیزه به معراج رفته ای
پا از حریم عرش فراتر گذاشتی
وقتی که خم شدی به روی نیزه، باد گفت:
بر روی شانه های خدا سر گذاشتی
در آسمان نیزه حرم ساختی و بعد
دورش هزار دسته کبوتر گذاشتی
یعنی که ما کبوتر اشک شما شدیم
در چشم ما دو بال مطهر گذاشتی
هر چه لبان تشنه ی تو تشنه تر شدند
در چشم ما دو چشمۀ کوثر گذاشتی
وقتی رسول گریه شدی روی نیزه ها
این کار را به عهدۀ خواهر گذاشتی
از هجمه های سنگ، سرت باز هم شکست
اما تو سر به دامن مادر گذاشتی
شاعر:رحمان نوازنی

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 07:19
• نوشته شده توسط
• یحیی

این روزها كه بوی محرم گرفته است
عالم برای داغ تو ماتم گرفته است
در روضه ی بهشت خدا روضه خوان توست
جبریل هم برای تو پرچم گرفته است
قرآن هم از مقاتل مشهور كربلاست
با روضه ای كه سوره ی مریم گرفته است
كعبه سیاه پوش غم توست یا حسین
از خشكی لبت دل زمزم گرفته است
گفتند مرده زنده شده با دم مسیح
بی شك مسیح ذكر تو را دم گرفته است

شاعر : مجید تال

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 07:21
• نوشته شده توسط
• یحیی

باشم ای كاش كه در حال و هوایت امشب
بشوم ذره ی خاك كف پایت امشب
كاسه در دست گرفتم كه گدایت باشم
نظری كن به گدایت به گدایت امشب
بی پناهم و به امید پناه آمده ام
كه پناهم بدهی زیر عبایت امشب
روزها می گذرد،حسرت من پا بر جاست
كاش می شد بروم كرب و بلایت امشب
همگی اشك به چشمیم و همگی مشكی پوش
چون كه آغاز شده ماه عزایت امشب
توی میدان كه نشد جان به شما بسپارم
كاش در روضه بگردیم فدایت امشب
روضه خوان نیست نیازی... تو بیا تا این كه
خودمان روضه بخوانیم برایت امشب
قاریِ تشنه لب سوره كهفی... ای وای!
می رسد از افق نیزه صدایت امشب
شاعر:مجتبی حاذق

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 07:32
• نوشته شده توسط
• یحیی

برایتان چه قدر روضه ها به پا شده است
غمت چگونه درین ظرف سینه جا شده است
به خاطر نظر لطف توست آقا جان!
که جمع هفتگی ما پر از صفا شده است
رسول ترک یکی از هزار مجنونی ست
که از مرام تو پایش به روضه وا شده است
صدای اکبر ناظم صدای نوکرها
که ماندگارترین صوت این عزا شده است
و بعد رفتن یک عمر تازه فهمیدم
که سرو قامت زینب چگونه تا شده است
به پای دل چه غریبانه زائرت گشتم
دلم شکسته و این سینه کربلا شده است
غریب مادری و بهر گریه کن هایت
به عرش مادر پهلو شکسته پا شده است
شاعر:ناهید قبادی

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 07:41
• نوشته شده توسط
• یحیی

من با نسیم بیرقتان خوب می شوم
از جذبه ی نگاه تو مجذوب می شوم
مانند یک کویر که مهمان ابرهاست
من در بهار اشک تو مرطوب می شوم
من بی خیال داغ شما نیستم ببین
در بین روضه های تو آشوب می شوم
یک روز اگر که جان بسپارم برای تو
در لوح کربلای تو مکتوب می شوم
این لطف مردم از سر خوبی من نبود
با رمز نام توست که محبوب می شوم
گرچه بدم به لطف شما ای همیشه خوب
از نوکران فاطمه محسوب می شوم
شاعر:ناهید قبادی
:

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 08:17
• نوشته شده توسط
• یحیی

شاه راه عشق باشد پیچ و تابش بیشتر
هر که عاشق پیشه تر حال خرابش بیشتر
هرکه را اندازۀ ظرفیتش مِی می دهند
هر که شد پیر خراباتی شرابش بیشتر
محفل اشک و دعا ما را خدایی می کند
هر که اشکش بیشتر قطعاً ثوابش بیشتر
بهر رفتن سوی میخانه میان عاشقان
خوش به حال آن که می باشد شتابش بیشتر
حسرتی بر دل ندارد آن غلام پیر که
بین روضه طی شد ایام شبابش بیشتر
چشم اگر آلوده گردد اشک آن کم می شود
میوه هر چه دور از آفت باشد آبش بیشتر
پیش اربابش سرش بالاست آن که قبل مرگ
دائماً باشد حواسش به حسابش بیشتر
نهضتی که پرچمش در دست اولاد علی ست
شک ندارم طول عمر انقلابش بیشتر
شاعر:علی ذوالقدر

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 08:21
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای شجر طیبۀ کردگار
وی ثمر نور خداوندگار
سورۀ مستورۀ اردوی وحی
آیت مخزونۀ دارالقرار
خیر کثیر همۀ اولیاء
رحمت موصولۀ لیل و نهار
کون و مکان، مُلک و مَلک را امیر
آب حیات است تو را وامدار
هستی و مستی همه در دست تست
داده خدا در کف تو اختیار
زمرۀ مخلوق گرفتار تو
فطرت هر فرد تو را بی قرار
سَرو بلند علوی قامتت
شاخۀ طوبای جنان را وقار
چهرۀ زیبای تو مصباح نور
بندۀ گیسوی تو شب زنده دار
عطر خداوندی تو بوی سیب
میوۀ لبخند تو فصل بهار
معدن علم ازلی محضرت
برج عمل از تو شده استوار
بی تو شود غرق، بشر در تباه
با تو به ساحل برسد روزگار
مهد تو کشتی نجات بشر
مرکبِ قنداقۀ تو گاهوار
فطرس پر سوخته هر روز و شب
پیک سلام

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 12:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

چگونه گریه نریزم به پای عاشورا ؟
من و دو چشم غریبم فدای عاشورا
در آن زمان که دلم را بدست آوردم
هزار مرتبه مَردم برای عاشورا
اگر زمین و زمان تر شده است باران نیست
گرفته دیده ی خیسم عزای عاشورا
هزار مرتبه شکرت که اشکمان جاری است
خدای ماه محرم، خدای عاشورا
به زیر محمل تابوت ما چنین گویید
به عزت و شرف کربلای عاشورا

شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 12:59
• نوشته شده توسط
• یحیی

دست از دلم بکش که پُر از روضه های توست
داغی که آتشم زده از نینوای توست
داغی که کرده خم کمر آفتاب را
داغی که ظهر حادثه تنها برای توست
دیگر نمانده رشته ی امید در کفم
جز این دو قطره اشک، که وقف عزای توست
شکر خدا که پای من از روضه قطع نیست
می دانم این که از سر لطف و عطای توست
می دانم این که پیش تو از ذره کمترم
تازه، همین که این شده ام از دعای توست

شاعر : حسین آذری

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 13:08
• نوشته شده توسط
• یحیی

كم كم میان روضه تان پیر می شوم
از زندگی بدون شما سیر می شوم
وقتی دلم برای شما تنگ می شود
هر جا كه روضه هست سرازیر می شوم
من یا حسین زنده به اشكم خدا گواست
با گریه بر شماست كه تكثیر می شوم
وقتی كه اشك دادی و این جا نشسته ام
یعنی كه با نگاه تو تقدیر می شوم
یك روز پای عكس ضریح تو دق كنم
یك روز زیر پای تو تصویر می شوم

شاعر : حسن کردی

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 13:11
• نوشته شده توسط
• یحیی

آن کس که با نگاه دل ما شکار کرد
تنها خدا گواست که با ما چه کار کرد
بر ما چشاند لذت سوز جنون عشق
ما را اسیر آتش این انتظار کرد
توفیق داد رخت غلامی به تن کنیم
ما را به نزد خلق چه با اعتبار کرد
مست شراب ناب سحر کرد جان ما
ما را به کوی میکده شب زنده دار کرد
عمری ز دست موج ضلالت نجات داد
بر کشتی هدایت و رحمت سوار کرد
ما را ز داغ کرب وبلا پیرمان نمود
با عشق شاه دشت بلا بیقرار کرد

شاعر : مجید خضرائی

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 13:22
• نوشته شده توسط
• یحیی

بی‌ تو یك‌ لحظه‌ نخواهم‌ همۀ‌ دنیا را
با تو آسوده‌ كنم‌ طی‌، سفر عقبی‌ را
لحظاتی‌ كه‌ به‌ زیر علمت‌ سینه‌ زدم‌
حس‌ نمودم‌ به‌ خدا مرحمت‌ زهرا را
كاش‌ امروز بیاید گل‌ نرگس‌ ز سفر
تا كه‌ زیبا بكند با فرج‌ عاشورا را
همه‌ امید من‌ این‌ است‌ به نام‌ زینب‌
راضی‌ از خویش‌ كنم‌ قلب‌ تو ای‌ مولا را
شادی‌ هر دو جهانم‌ به‌ خدا از غم‌ توست‌
غم‌ تو می‌بَرد از دل‌ همۀ‌ غم ها را

شاعر : جواد حیدری

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 13:24
• نوشته شده توسط
• یحیی

لباسی باید از جنس تجلی بر تنت باشد
که عریانی گواه اشتیاق رفتنت باشد
نجیبی مثل اسرار خدا جای شگفتی نیست
اگر جسمت فدای حرمت پیراهنت باشد
اگر کوهی به این سرهای بی تن هم نظر داری
تو زانو می زنی تا کل صحرا دامنت باشد
ازین آتش که در سر داری ای وارسته از هستی
سری باقی نمی ماند که محتاج تنت باشد
تو حق بر گردن توحید داری باز سر دادی
مبادا حقی از حتی سرت بر گردنت باشد
اگر چه وسعت داغ تو در عالم نمی گنجد
خدا می خواست قلب شیعیانت مدفنت باشد

شاعر : هادی جانفدا

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:01
• نوشته شده توسط
• یحیی

جام عشقت همیشه جام جم است
از شراب تو سینه پر ز غم است
باید اول ز خود عبور کنم
اختلاف من و تو یک قدم است
در عزای تو حضرت ارباب
هر چه ما گریه می کنیم کم است
گر چه در کار خویش حیرانیم
نقطه ی اتحادمان حرم است
ما مریدان غم کجا برویم؟!
تا که کار مراد ما کرم است

شاعر : مجتبی حاذق

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:05
• نوشته شده توسط
• یحیی

تنها دلیل خلقت ما گریه كردن است
راه رسیدنِ به خدا گریه كردن است
آدمْ نبیِّ اشك و كتابش تباكی است
آیین و دین اهل بكاء «گریه كردن» است
باید نشست و منت این پلك را كشید
شرط قبول توبه ی ما گریه كردن است
از اشك چشم ریشه ی جان سبز می شود
سرچشمه ی حیات و بقا گریه كردن است
تا عرش كبریای خداوند می رسد
بال و پر عروج دعا، گریه كردن است
تیر گناه چشمت اگر كور كرده است؟
داروی زخم چشم شما گریه كردن است
اكسیر معجزه گرِ مس های قلب ما
آن كه بدل كند به طلا، گریه كردن است
می سوزم از شرار غم زینب و حسین
كارم شبیه آل عبا گریه كردن است
بار سفر ببند كه ما رفتنی شدیم
خرج سفر به كرببلا گریه كردن است
مرهم به زخم های دل ص

• یکشنبه
• 19
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 14:07
• نوشته شده توسط
• یحیی