از روز ازل دل به ولایت بستیم
در وادی عشق عهد خود نَشکستیم
بینِ گِل و لای سیل فریاد زدیم
ما سینه زنان،خادم مردم هستیم
ذکرِ یا حسین،یارِ ما می باشد
دلگرمیِ کارزارِ ما می باشد
ما نوکرِ مردمیم و در راهِ خدا
این نوکری افتخار ما می باشد
در راه امام و شهداییم همه
دلدادهٔ عشق کربلاییم همه
در وادیِ خدمت به خلایق،قطعاً
محبوب دل آل عباییم همه
آن که نوشید می از جام بلا کیست؟ حسین
آن که کوشید به یاری خدا کیست؟ حسین
آن که از کعبۀ گل جانب معشوق شتافت
خیمه در کعبۀ دل کرد به پا کیست؟ حسین
آن که با سعی و صفا کرد وداع و چو خلیل
کرد آهنگ سفر سوی منا کیست؟ حسین
آن که در مدرسۀ عشق پی حفظ شرف
هله آموخت به ما درس وفا کیست؟ حسین...
آن که در سنگر آزادگی و آزادی
سر نَهَد در خطِ تسلیم و رضا کیست؟ حسین
آن که با دادن هفتاد و دو تن قربانی
درس آزادگی آموخت به ما کیست؟ حسین
آن که از خون علی‌اصغر شش‌ماهه گذشت
تا شود شافع ما روز جزا کیست؟ حسین
آن که لب‌تشنه لب آب روان گشت شهید
در عوض داد به ما آب بقا کیست؟ حسین...
با غلام رو سیاه، ای یار خوبی می کنی
با نمک نشناس ها هر بار خوبی می کنی
با بدی و بی وفایی ها تو می سازی فقط
این بدی را می کنی انکار، خوبی می کنی
من گرفتار دل بیمارم و حالم بد است
تو پرستاری و با بیمار خوبی می کنی
روز و شب با اینکه من، ای مهربانِ من، تو را
می دهم با هر گناه آزار، خوبی می کنی
بنده ات را آب کردی اینقَدَر خوبی نکن
می شوم گستاخ تر، هر بار خوبی می کنی
کوچه گردم، می کنم بازارتان را گرم تر
بین مردم می زنم هی جار ...، خوبی می کنی
آمدم امشب به من حال مناجاتی دهی
من شنیدم با دل بیدار خوبی می کنی
من شنیدم صبح محشر از میان خلق، با
گریه کن های در و دیوار، خوبی می کنی
صبح محشر با همه گریه کنا
بنداول
افتخارم اینه آقاجون عمریه گداتم
اعتبارم اینه آقاجون بین نوکراتم
تو امیری و من عبد روسیاهم
ای پناه عالم بی تو بی پناهم
عمریه ز داغت غرق سوز و آهم
بگیر از من جرات گناهو
نگیر از من اشک و سوز و آهو
حسین یا رحمت الله
بنددوم
غیر اشک حسرت ندارم توی کوله بارم
کاشکی سر روی دامن لطف تو بذارم
غیرتو به هیشکی
رو نمیزنم من
ازنگاهت آقا
دل نمیکنم من
کی نفس به عشقت
میزنه منم من
برای من خاطرت عزیزه
واسه شرمه اشکی که میریزه
بندسوم
توی بیکسی هام توشدی بهترین رفیقم
بیخیال حالم نشدی حتی یک دقیقه م
دستای کریمت
مأمن القلوبه
زیر سایه ی تو
عاشقی چه خوبه
قلبامون برای
کربلا میکوبه
بدون تو کارمن تمومه
ح
با چشای گریونم/در زدم درو وا کن
باز برات کرببلامو امضا کن
دستمو بگیر آقا/تو پناه من هستی
میمیرم ببینم درو بروم بستی
هرچی باشه/منم یه نوکرم
عبد زهرا/غلام حیدرم
آرزومه/فقط برم حرم
ارباب
سر میزارم/آقا به پای تو
هرچی دارم/میدم برای تو
جون بخواه که/سرم فدای تو
ارباب
ارباب ارباب ارباب ارباب
.....
میشینم تو روضه تا/فاصله م باتو کم شه
تو منو بخر تا که خاطرم جم شه
یک نگاه تو آقا/میبره منو بالا
این حسین حسینامو دوست داره زهرا
قد کشیدم/به زیر پرچمت
هستم آقا/اسیر پرچمت
نیست تو دنیا/نظیر پرچمت
ارباب
خوبیاتو/همیشه یادمه
هرچی از تو/بگم بازم کمه
غیر تو دل/بریدم از همه
ارباب
ارباب ارباب ارباب ارباب
..
اسیرت شدم آقا، اسیرت شدن زیباست
حسین عشقمی والله، چقد عشق من زیباست
از اینکه تو اربابی ، و من نوکرم زیباست
من ای کاش حرم بودم، محرم حرم زیباست
قرارم حسین، نگارم حسین، کس و کارم ، دار و ندارم حسین
تویی درمونم، سر و سامونم، تو راه چاره من بیچاره م حسین
(حسین جانم حسین جانم حسین جان جان جانم)
◼️◽️▪️◽️◼️
دعا کن برای من ، عزیز خدا ارباب
منم میکنم هر روز، به جونت دعا ارباب
بده کربلا ارباب، نگو باز عقب افتاد
بده شور عشقی که ، به جون وهب افتاد
دم سبوحم، جلای روحم، تسلای درد و رنج و اندوهم
نباشی پیشم، پر از غم میشم،میارم همش بدبیاری رو هم
(حسین جانم حسین جانم حسین جان جان جانم)
◼️◽️▪️◽️◼️
همیشه کنا
بارون كه ميباره
قلبم پريشونه
عاشق زير بارون
اسمت رو ميخونه
اشكام بي بهونه
از چشمام روونه
مادرت ميدونه
من واست ميميرم اين خط اين نشونه
محشره حسين
اميد نوكره حسين
مادرم ميگه غريب مادره حسين
زندگيم فدا رقيه دختره حسين
" جان آقام آقام اي جان آقام آقام "
—————————————-
گشتم توي دنيا
نيست از تو آقاتر
اصلا نداريم از
شيش گوشه زيباتر
كربلا تمومه
عشق و آرزومه
عكسش روبه رومه
اشكي كه واسش ميريزم آبرومه
دلبرم حسين
نفس آخرم حسين
خواهشا نگير سايتو از سرم حسين
قبل مردنم منو ببر حرم حسين
" جان آقام آقام..."
———————-
لبخندت آقا به
اين گريه مي ارزه
عشق و جنون تو
بي حد و بي مرزه
اي صوم و صلاتم
كشتي نجاتم
پ
بى‌سر و سامان توام يا حسين
دست به دامان توام یاحسین
زهرۀ منظومۀ زهرا حسین
کشتۀ افتاده به صحرا حسین
عاقبت اين عشق هلاكم كند
در گذر كوى تو، خاكم كند
تربت تو، بوى خدا مىدهد
بوى حضور شهدا مىدهد
مشعر حق! عزم منا كردهاى
كعبۀ شش‌گوشه بنا كردهاى
تير، تنت را به مصاف آمده‌ست
تيغ، سرت را به طواف آمده‌ست
بر سرِ نى، زلف رها كردهاى
با جگر شيعه چها كردهاى؟!
باز كه هنگامه برانگيختى
بر جگر شيعه نمك ريختى
حجّ تو هرچند كه تأخير داشت
لكن هفتاد و دو تكبير داشت
آرى هفتاد و دو لبّيك گو
عزم وضو كرده به خون گلو
اينان هفتاد و دو قربانىاند
كز اثر بادۀ تو، فانىاند
هم‌نفسان! حجّ حسينى كنيد
امام حسین(علیه‌السلام):
«مَنْ نَفَّسَ كُرْبَةَ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اللهُ عَنْهُ كُرَبَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ»
کسی که اندوه و گرفتاری مؤمنی را برطرف سازد، خدا غم‌های دنیا و آخرتش را می‌زداید.
? نزهة الناظر، ص۸۲؛ بحار الأنوار، ج۸۵، ص۱۲۱
ای موجِ صفا، روانۀ ساحل تو
ای مهر و وفا، سرشتِ آب و گل تو
رنج و غم اگر از دل مؤمن ببری
اندوه دو عالم، ببرند از دل تو
علی آقام ، بجان فاطمه نکن رهام 3
حسین حسین ، تمام آبروی عالمین 3
یا فاطمه ، ای لیلة القدر ما فاطمه 3
امام حسن ، طلوعی و حُسن ختام حسن 3
هر صبح و شب ، دارم به لب زینب زینب زینب 3
عباس آقام ، مکن ز روضه هات شبی جدام 3
رقیه جان ، رقیه جان امید عاشقان 3
امام رضا ، دوباره میزنی صدام رضا 3
یابن الحسن ، خزان شدم بیا بهار من 3
عالم همه قطره‌اند و دریاست حسین
مردم همه بنده‌اند و مولاست حسین
ترسم که شفاعت کند از قاتل خویش
از بس که کرم دارد و آقاست حسین
الهی بهر قربانی به درگاهت سر آوردم
نه تنها سر، برایت بلکه از سر بهتر آوردم
پی ابقایِ قَد قامَت، به ظهر روز عاشورا
برای گفتن اللّه‌اکبر، اکبر آوردم...
علی را در غدیر خم، نبی بگرفت روی دست
ولی من روی دست خود، علی اصغر آوردم
اگر با کشتن من دین تو جاوید می‌گردد
برای خنجر شمر ستمگر، حنجر آوردم
برای آن‌که قرآنت نگردد پایمال خصم
برای سُمّ مرکب‌ها، خدایا پیکر آوردم
علی، انگشتر خود را به سائل داد اما من
برای ساربان انگشت با انگشتر آوردم...
من «ژولیده» می‌گویم، حسین‌بن‌علی گفتا:
الهی بهر قربانی به درگاهت سر آوردم
یا ثارالله
ای عشقِ اهلِ دو عالَم
دریای مِحنت و ماتم
نامت بر روی لب هر دم
به اشک و غم
کشتهٔ راه خدا یا حسین
هستی مصباحُ الهدیٰ یا حسین
ای غریبِ کربلا یا حسین
ای غریبِ کربلا یا حسین...
یا ثارالله
ما را عبد خدایی کن
مؤمن و هَل اَتایی کن
لالهٔ کربلایی کن
فدایی کن
زینت عرش خدا یا حسین
عشق ختم الانبیا یا حسین
ای غریبِ کربلا یا حسین
ای غریبِ کربلا یا حسین...
یا ثارالله
در پیش دیدهٔ خواهر
با آه و نالهٔ مادر
در زیر نیزه و خنجر
شدی بی سر
تشنه لبِ سر جدا یا حسین
نوحهٔ خیرالنسا یا حسین
ای غریبِ کربلا یا حسین
ای غریبِ کربلا یا حسین...
حسین
ای عشق بی نظیر
انتَ نِعمَ الاَمیر
دست مارو بگیر
کِی میشه یا حسین،برات فدا بشم
خدا نیاره که،از تو جدا بشم
کِی میشه یا حسین،بِشَم اهل وِلا
پر بِکِشَم سوی،بهشتِ کربلا
حسین
ای عشق بی نظیر
انتَ نِعمَ الاَمیر
دست مارو بگیر
عطر گلزار عشق،از بوی کربلاس
قبلهٔ عاشقی،به سوی کربلاس
حَرَمِت یا حسین،دارالشّفای ماس
بوسهٔ بر ضریح،بر لب دعای ماس
حسین
ای عشق بی نظیر
انتَ نِعمَ الاَمیر
دست مارو بگیر
میسوزه هر دلی،از داغ روضه هات
از سوز نالهٔ،زهرا توو قتلگات
افتادی بی کفن،بودی دور از وطن
مادرت نوحه خون،خواهرِت سینه زن
حسین
ای عشق بی نظیر
انتَ نِعمَ الاَمیر
دست مارو بگیر
نوکریِ تو اعتبارم
ولای تو دار و ندارم
آرزویی در دل زارم
غیرِ وصال تو ندارم
آه پریشانم،با تو می مانم،ای حسین جانم
ای مظلومِ دشتِ غربت
ای ناجیِ کلّ دنیا
ای خورشید سرخِ گودال
ثارالله عزیز زهرا
ثارالله عزیز زهرا...
خوشا به حال هر کسی که
چو رود سوی تو روان شد
خوشا به حالِ هر کسی که
خاکِ حریم عشقتان شد
آه منم گمراه،با تو ام همراه،یا ذبیح الله
هر چه معصیت نمودم
دستم را رها نکردی
راهن را زِ راه عشقت
یک لحظه جدا نکردی
ثارالله عزیز زهرا...
سوز دل از مصائب تو
چه بی حد و چه بی کران است
که دور تو در دل گودال
دشنه و شمشیر و سِنان است
آه ازین ماتم،آه زِ درد و غم،آه زِ قدّ خم
جسمت بین خاک و خون و
خون جاری ش
گرفتار حسین(ع)
دیریست که شیدا و گرفتار حسینم
دلداده ی جانبازی و ایثار حسینم
بر نوکری هیئت او فخر نمایم
من نوکر بی چاره و مقدار حسینم
در زندگیم لطف حسینست فراوان
تا آخر عمرم بدهکار حسینم
هرماه محرم دل من مجمع سوگست
چل روز سیه پوش وعزادار حسینم
در میکده ی عشق شهیدان حسینی
من مست می عشق علمدار حسینم
محشر چو شود نوکرم و چشم براهم
من منتظر لحظه ی دیدار حسینم
شعر :اسماعیل تقوایی
*ابر چشمای هر عاشق/بارون ِ لاله می باره
دل بشکسته ام آقا/هوای کربلا داره
شرر ِ عشق ثارالله/ آتیش ِ این دل ِ زاره
دل بشکسته ام آقا/هوای کربلا داره
غریب ارباب غریب ارباب...
به سر من هوای تو/به نی ِ من نوای تو
شفای قلب بیمارم/تربت کربلای تو
به دل من ولای تو/به سر من هوای تو
شفای قلب بیمارم/تربت کربلای تو
غریب ارباب غریب ارباب...
آبروم اشک عزا برای تو
عشق من ناله تو روضه های تو
آرزوم اینه که با ناله باشم
یه شب جمعه تو کربلای تو
از سر ِ شب تا سحر ناله کنم
اشک من جاری بشه از هر دو عین
به یاد غربت و بی کسی ِ تو
هی بگم غریب حسین غریب حسین
قَسَمت میدم ای آقا/به لبایی که شد عطشان
ما ر
ای خسته از جماعتِ غرقِ ریا حسین ای دل بُریده از همه ی رنگ ها حسین
بر قتلِ تو فقیهِ دروغین بداد رأی ای کشته ی شیوخِ مقدس نما حسین
سَمتِ تو از تمامی مردم فراری ام ای با غریب های جهان آشنا حسین
ای بی کفن رها شده ی دشتِ کربلا ما را به حالِ خود تو نکردی رها حسین
مصراعِ (شهریار) چنین نیز خواندنیست: ای عهده دارِ مردم بی دست و پا حسین
در حقِ دشمنانِ خودَت هم تو سالها کردی به جای لعنت و نفرین دعا حسین
با یک نفس تمامِ جهنم شوَد بهشت گویند اگر جهنمیان یک صدا : حسین
امیدِ عابدان شده بعد از نماز حج امیدِ عاشقان شده بعد از خدا حسین
آری برای یاری او استخاره ها کردند مومنان و نماندند با حسین
معیار اگر که پینه ی پیشانی است و ریش تنها نبود این همه اربابِ ما حسین
ننگا به ما که بی ادبانه برایمان گشته خلاصه در عطش و کربلا حسین
من از حسینِ معرکه گیران گریختم از این حسین راهِ زیادیست تا حسین
او را اگر که زنده شود باز می کُشند یک عِدّه زاهدانه و با ذکرِ یاحسین!
ای کشته ی حسادت دنیا حسین جان ای تشنه ی مُقطَع الاعضا حسین جان…
محسن کاویانی
زینت دوش پیمبر ای گل لاله ی پرپر
ای عزیز دل زهرا یا حسین غریب مادر
مظلوم حسین ...
شده اي به کام عطشان از جفای قومِ کافر
کشته ی امر به معروف شهید نهیِ زِ منکَر
مظلوم حسین...
به صحیفه جمالت همه آیه های قرآن
تو حقیقت نمازی به خدای حیّ منّان
به حریم عشق و ایثار به تو از جفا چه ها شد
همه هستیِ تو آقا به مسیر حق فدا شد
زِ غم شهادتِ تو محشری به کربلا بود
به پیش دیده ی زینب سرِ تو به نیزه ها بود
به تمامِ عاشقانت بوده ای تو یار دیرین
به سرِ نیزه هم آقا تو شدی مبّلغ دین
ای شهید کربلایی خوانَمَت به اشک و ناله
ما را کن صحابه ی خود حقّ زهرای سه ساله
گر چه تا لحظه ی آخر سائل هدایت هستیم
ما به ذکر یا ا
ای عزیز خدا یا حسین یا حسین
نوای دل ما یا حسین یا حسین
ایشالا روزیمون بشه با نوکرا
اربعین کربلا یا حسین یا حسین
حاجت ما اینه فداییِ تو باشیم
سینه زنای کربلاییِ تو باشیم
مارو کن آقا جون فداییِ قدمت
مثل شهیدای مدافعِ حرمِت
حسین وای...
دل نوکرا محزون و پر شرره
چشم سینه زنا با غم تو تره
کربلا هنوزم شب جمعه پره
ناله و نوحه ی غریبِ مادره
تورو به ناله ی مادرِ قد خمیده
ای که داری آقا کرمِ بی نهایت
دعا کن شبیهِ مدافعانِ حرم
ما هم بشیم آقا فداییِ ولایت
حسین وای...
هم ایمان منی،هم جانان منی
جان من به فدات،که تو جان منی
حسین جانم جانم جانم...
دل در شور و نواست،مُحِبُّ الشّهداست
بهشتم حرم و،صَحن کرببلاست
حسین جانم جانم جانم...
بر دوشم عَلَمت،قربانِ کَرَمَت
کِی شود بِشَوَم،فداییِ غمت
حسین جانم جانم جانم...
محشر شده به پا،گشته سرت جدا
از ظلمِ دشمنان،رفته به نیزه ها
حسین جانم جانم جانم...
ای بی کفن حسین،دور از وطن حسین
در بین قتلگاه،بی پیرهن حسین
حسین جانم جانم جانم...
روزگاری پر از صفا بودیم
مرد میدان هر بلا بودیم
دورمان هرچه بود خوبی بود
از دروغ و ریا جدا بودیم
بال پروازمان که وا میشد
از کران تا کران رها بودیم
دلمان صاف بود و بی کینه
مؤمن و پاک و با خدا بودیم
دلمان دل نبود... دریا بود
آسمان نه ولی رها بودیم
بندگیمان به شرط مزد نبود
به قضا و قَدَر رضا بودیم
در پِی کبر نه! ریا هم - نه
ولی دنبال کبریا بودیم
نیمه شب جانمازمان پهن و…
همه مشغول ربنّا بودیم
اهل العفو گفتن و توبه
اهل دوری ِاز خطا بودیم
دستمان میل مهربانی داشت
بهر هر کارِ خیر پا بودیم
آن قَدَر بین مان محبّت بود
جای "من ها" همیشه "ما "بودیم
صبح هرجمعه ندبه میخواندیم
با مفاتیح آشنا بودیم
من دراین غربت سرا مانده ام تنها
بی کس وتنها شدم بین دشمنها
ای حبیبم یاحسین
من غریبم یاحسین
کوچه کوچه میروم، کس ندارم من
سربه دیوار غریبی گذارم من
ای حبیبم یاحسین
من غریبم یاحسین
اشک حسرت می چکد، گربروی من
عقده بسته ازغمت، درگلوی من
ای حبیبم یاحسین
من غریبم یاحسین
کوفیان بی حیا،جمله نامردند
دشمنانی درخفا،دعوتت کردند
ای حبیبم یاحسین
من غریبم یاحسین
دام بهرت چیده اند،مردم نامرد
خاک کوفه بوی خون، می دهد برگرد
ای حبیبم یاحسین
من غریبم یاحسین
دارعشق تو بود برروی دوشم
درمسیر عشق تو من کفن پوشم
ای حبیبم یاحسین
من غریبم یاحسین
تو قلب ما جا داری،سرور و سالاری ، نفس مسیحا داری داری یا حسین
تربت اعلی داری، اسم زیبا داری، ، نفس مسیحا داری داری یا حسین
دلم برات آشوبه، تویی تو تنها نور عین
هوای تو مجذوبه، حسین امیر عالمین
یه نوکر داری، دلتنگه واسه کربلا، بین الحرمین
(اباعبدالله)
◾️◽️◾️◽️◾️
شبهای جمعه با تو ، شور و حالی دارم ، منو کشته عشق یارم، یارم یا حسین
من از گل تو هستم، دست تو معمارم، منو کشته عشق یارم، یارم یا حسین
دوای قلب زارم ، حبیبنا مولی الکونین
یه دنیا دوست دارم، حسین امیر عالمین
یه نوکر داری، دلتنگه واسه کربلا، بین الحرمین
(اباعبدالله)
◾️◽️◾️◽️◾️
عمری شدم مانوست، خیلی دارم دوست، یه روزی میام پابوست، پابوست
تو که مُنتهای آرزومی
همهْ حیثیت و آبرومی
سُنّتِ گریه برا تو آقا...
ارجعه به هر رسم و رسومی
عشق تو جاریه توی رگ و توی خونم آقا
همیشه هوامو داشتی بخدا می دونم آقا
در ازای گریه واسهْ تو بهشت و که نمی خوام
کافیه برام همینکه نوکرت بمونم آقا
محبت تو شد آقا وسیلةُ السُّعدا
به زیر پای تو فرشه تمام عرش خدا
یه نیم نگاه تو بسّه برام تا روز ابد
غلام حلقه به گوشم یا سیدالشهدا
آقام آقام حسین آقام
اسم تو چقد اثر گذاره
نوکری برات یه افتخاره
از زمانی که غمت تو دِلَمه
دل من دیگه غمی نداره!
خدا منّت سرمون گذاشت به ماها این غم و داد
بهترین نعمت و برکتشْ تو هر دو عالم و داد
واسه اینکه معنی و مفهوم عشق و درک ب
علم و بیرق و سیاهیِّ عزات برا تو گریه میکنه
هزار ساله که دم به دم داره فرات برا تو گریه میکنه
ماهی دریا یاد خشکی لبات ، برا تو گریه میکنه
عرش خدا ، زمین و کل کائنات ، برا تو گریه میکنه
ولی تموم گریه ها ، دریای اشک نوکرا
فدای اشک مادرت ، که ناله زد بالا سرت
بنی قتلوک، بنی ذبحوک، من الما منعوک
حسین جان واااای
آقا خودم دیدم که شمر تعزیه ، برا تو گریه میکنه
هیزمی که به زیر دیگ نذریه ، برا تو گریه میکنه
زنجیر و طبل و سنج دسته ی عزا برا تو گریه میکنه
مسیحی و اومده تو خیمه ی شما براتو گریه میکنه
ولی تموم گریه ها ، دریای اشک نوکرا
فدای اشک خواهرت ، که ناله زد بالا سرت :
بِأَبِي الْمَهْمُومُ حَ
#امام_حسین_مناجات
شکر خدارا که مبتلای حسینم
از همه بیگانه آشنای حسینم
سنگ کسی را به سینه هیچ نکوبم
سینه زن بزم روضه های حسینم
چشم امیدم به دست هیچ کسی نیست
گرچه گدایم ولی گدای حسینم
همره اصحاب کهف بود سگی هم
من سگ اصحاب با وفای حسینم
فاطمه فرمود با من است حسابش
هر که کند گریه در عزای حسینم
آه که بین دو نهر آب، بریدند
بالب تشنه سر از قفای حسینم
آه که یک تن نبود لحظه آخر
تا بکشد سوی قبله پای حسینم
#عبدالحسین
.
سیّد و سالارِ بی همتا قبولم میکنی؟!
توبه کردم مثل حر آقا قبولم میکنی؟!
وای بر من! خوش بحال نورِ چشمی هایِ تو
فکر و ذکرم این شده آیا قبولم میکنی؟!
من که از دنیایِ بی تو پشت پا خوردم فقط
دوست دارم کنجِ هیئت را، قبولم میکنی؟!
بد زمین خوردم! زمینگیرم! نگاهی کن حسین(ع)
آمدم! افتاده ام از پا...قبولم میکنی؟!
چند روزی تا محرّم مانده و در خلوتم
اشک میریزم تک و تنها، قبولم میکنی؟!
دوستت دارم! بگو امسال هم در روضه و...
زیر پرچم ها و بیرق ها قبولم میکنی؟!
مثل آنهایی که بر زانوی تو جان داده اند
بسته ام سربندِ یازهرا(س)، قبولم میکنی؟!
حرفِ مادر شد! همین رمزِ عبور از قلب توست
شک ندارم باز هم درجا قبول
#امام_حسین_مناجات
بَه ،بِه این لطف خدا داد اباعبدالله
که به من عشق تورا داد اباعبدالله
شور شیرین تو بر زندگیم داد صفا
نمک سفره ایجاد اباعبدالله
هر که بر دام غم عشق کسی گشت اسیر
من شدم صید تو صیاد اباعبدالله
شه دور از وطنم این دل ما خانه توست
دل نشین خانه ات آباد اباعبدالله
یک شب جمعه من و گوشه بین الحرمین
جنت ارزانی زهاد اباعبدالله
شوق هر بنده در این است که آزاد شود
تو مکن بنده ات آزاد اباعبدالله
از چه پابوسی مادر نکنم در همه عمر
که به عشق تو مرا زاد اباعبدالله
پیش از آنیکه برم نام پدر را به زبان
داد نام تو مرا یاد اباعبدالله
اشک میریخت و می گفت که بیچاره رباب
هر زمان شیر به من داد اب
با ذکر یاحسین دمادم گریستم
یک سال در فراقِ محرّم گریستم
با گریه بر تو ، توبه آدم قبول شد
من هم شبیه حضرت آدم گریستم
بارِ گناه ، برکتِ چشم مرا گرفت
شرمنده در مصیبت تو کم گریستم
شکر خدا که چشم و سرم وقف روضه شد
هم بر سرم زدم ز غمت ، هم گریستم
مُردم به پای خط به خط مقتلت حسین
از بس که با "لُهوف" و "مُقَرّم" گریستم
