امام رضا علیه السلام

ای جــــــــانشین مصطفی
نــــور دو چشم مرتضی
ای زادۀ خـــــــــــیرالنساء
جـــانم رضا، جانم رضا
من عـــــــاشق و تو دلربا
من بـینوا، تـــــــو پادشاه
شاها نـــــــظر کن بر گدا
جـانم رضــا، جانم رضا
جــــــــــانم فدای روی تو
دل شــــــد اسیر کوی تو
بــــــــــاشم گدای کوی تو
جانـم رضــا، جانم رضا
راز و نـــــــیاز من توئی
ســوز و گــداز من توئی
آگـــــــه به راز من توئی
جـانم رضا، جـــانم رضا
مـــــــا جمله مهمان توایم
ریزه خور خـــوان توایم
ای منبـــــــع جود و سخا
جانم رضا، جـــانم رضا
رفـــــــــتم گر از دار فنا
دارم تـــــــمنا ای شهــــا
آئــــــی به دیدارم سه جا
جانم رضا، جـــانم رضا
جــ

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 14:34
• نوشته شده توسط
• feiz

ای خدا تنهایم ، سلالۀ زهرایم (2)
فتاده بین حجره ، ز کینۀ اعدایم
می روم دل خسته ، دل زغم شکسته (2)
یا رضا مظلوم ، رضا رضا یا مظلوم
میان شهر غربت ، تا به خودم پیچیدم
مادرم زهرا را ، در کنارم دیدم
گر دلم بشکسته ، کتاب عمرم بسته
ولی شکسته پهلو کنار من بنشسته
گرچه گوش عالم ، پر شد از فریادم
نمی کند ای خدا، یک نفر امدادم
بیا بیا جوادم که از نفس افتادم
یا رضا مظلوم ، رضا رضا یا مظلوم

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 13:49
• نوشته شده توسط
• feiz

من مُحرم بیت الحرم کوی تو هستم
محتاج و اسیر خم کوی تو هستم
برده دل من را ایوان طلایت
ای کاش بمیرم در صحن و سرایت
یا ضامن آهو ، یا ضامن آهو(2)
مرغ دل من جز حرمت لانه ندارد
غیر از کف پای تو لبم خانه ندارد
آهوی دل من افتاده به دامت
مجنون تو هستم سوگند به نامت
یا ضامن آهو ، یا ضامن آهو(2)
با نام تو هر دم به لبم زمزمه دارم
در سینه خود مهر تو و فاطمه دارم
چشمان غمینت شد قبله رازم
خاک حرم تو شد مهر نمازم
یا ضامن آهو ، یا ضامن آهو(2)

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 13:57
• نوشته شده توسط
• feiz

دیده گریان، سینه سوزان، از غم شمس الشموس است
آنــــــــکه حجره قتلگاه و کربلایش ارض طوس است
وا غریبا، وا غریبا، وا غریبا
از مدینـــــه تا خراسان، رهسپر چونکه رضا شد (2)
در غـــــــــــــــــریبی با هزاران، درد و ماتم آشنا شد
وا غریبا، وا غریبا، وا غریبا
حجـــــــــــرۀ در بسته را، آتش ز سوز جگر زد (2)
از شرار زهــــــــــر دشمن، همچو بلبل بال و پر زد
وا غریبا، وا غریبا، وا غریبا

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 14:49
• نوشته شده توسط
• feiz

مولا یا امام رضا
مولا یا امام رضا
ای شافع روزجزا
مولا یا امام رضا
چشم و چراغ مرتضی
مولا یا امام رضا
ای کعبه دل حرمت
مولا یا امام رضا
ای در دل عالم غمت
مولا یا امام رضا
فدای لطف و کرمت
مولا یا امام رضا
حاجات ما را کن روا
مولا یا امام رضا
دردا چه آمد بر سرت
مولا یا امام رضا
پیوسته خون شد جگرت
مولا یا امام رضا
آمد کنار پسرت
مولا یا امام رضا
زدی به حجره دست و پا
مولا یا امام رضا
تو ثامن الائمه ای
مولا یا امام رضا
تو یوسف فاطمه ای
مولا یا امام رضا
کعبه قلب همه ای
مولا یا امام رضا
ای حرمت کرب و بلا
مولا یا امام رضا
یاری نما رهبر ما
مولا یا امام رضا
فدای قلب خسته ات
مولا یا امام رضا
زمزمۀ پیوسته ات
م

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 14:17
• نوشته شده توسط
• feiz

کجائی ای برادر بی قرارم
ز بعدت روز و شب در انتظارم
رضا جانم ، رضا جانم ، رضا جان (2)
ببین دیگر مدینه جای ما نیست
نصیب خواهرت بی خانمانیست
رضا جانم ، رضا جانم ، رضا جان (2)

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 13:58
• نوشته شده توسط
• feiz

ای در دو عـــــــــــــــالم مقتدا
ای رضا جانم ای رضا جانم
ایـــــــــــــــــران بیادت کربلا
ای رضا جان، ای رضا جانم
ای بـــــــــر فراز نام دلربایت
جانهای ما یــکسر شود فدایت
می ید از آن صحنِ با صفایت
بـــــــــــــــــوی بهشت کبریا
ای رضا جانم، ای رضا جانم
بی مهر تو ای با خبر ز رازم
قبول حق نمی شود نمازم
بـــــــا دشمنان دین حق نسازم
تــــــــا جان من گردد فدا
ای رضا جانم، ای رضا جانم
ای بــارگاهت قبلۀ مُرادم
سر در خط فرمان تو نهادم
افتاده ام از پا برس بدادم
تـــــــــــوئی معین الضعفا
ای رضا جانم، ای رضا جانم
سـرچشمۀ فیض خدا توئی تو
نور دو چشم مصطفی توئی تو
دریای احسان و سخا توئی تو
بـــــ

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 14:54
• نوشته شده توسط
• feiz

ای هشتمین نور خـــــــــدا، در عزای تو (2)
ســــــــــــــــــــــــوزد دلِ بیگانه و آشنای تو
ای پـــــــــــــــــــــــــــــــــــــارۀ قلب پیغمبر
ای زادۀ موسی بن جعفر (2)
ای گشته مسموم از جفا، در شهر غربت (2)
از اهـــــــــــــل بیت خود جدا، بعد از شهادت
ای پــــــــــــــــــــــــــــــــــارۀ قلب پیغمبر
ای زادۀ مــــوسی بــــن جــــــــعفر (2)
سـوزد دل از داغِ تو ای، رهبر معصوم (2)
مهمــــــــــان شدی بر مادر و اولین ومظلوم
ای پـــــــــــــــــــــــــــــارۀ قلب پیغمبر
ای زادۀ مـــــــوسی بـــن جعفر (2)
آمد بـــــه دیدارت جواد، وقت جان دادن (2)
تـــــــــــــــــا در دم آخر سَرت گیرد

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 14:58
• نوشته شده توسط
• feiz

من بارها فتاده، تو دستم گرفته اي
لطفت زياد ديدم و كم ميبرم ز ِ ياد
پايم اگر به كويي و دستم به سويِ كس
پايم بريده مانَد و دستم شكسته باد
گفتم به دل كه بَهر گدايي كجا روم؟
گفتا برو به طوس بگو يا ابالجواد
شاعر : حاج علي انساني

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 15:15
• نوشته شده توسط
• feiz

اي كه چون من هزارها داري
آسماني پُر از دعا داري
دستهايم دخيلتان هستند
بسكه دستِ گره گشا داري
از گدا هم كريم ميسازي
بسكه اعجاز كيميا داري
من هواي تورا به سر دارم
تو هواي دلِ مرا داري
هرچه بيمار هم بيايد باز
تو برايِ همه دوا داري
دلشكسته كسي به من ميگفت:
خوش به حالت امام رضا داري
در ِ اين خانه را زدم عشق است
كفتر جلدِ مشهدم عشق است
ما نديديم بام از اين بهتر
هيچ جا احترام از اين بهتر
آهوي دام ِ آهويت هستم
نيست صياد و دام از اين بهتر
از تهِ دل سلام همسايه
اي سلام اَلْسلام از اين بهتر
با جُزامي ، غلام ، همسفره
من نديدم مرام از اين بهتر
برتر از حاكمي ، سليمانيست
تو بگو كه كدام از اين بهتر
نوكر خانه

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 15:24
• نوشته شده توسط
• feiz

عشق رسوايي محض است كه حاشا نشود

عاشقي با اگر و شايد و اما نشود

شرط اول قدم آن است كه مجنون باشيم

هر كسي دربه در خانه ي ليلا نشود

دير اگر راه بيفتيم ، به يوسف نرسيم

سر ِ بازار كه او منتظر ما نشود

لذت عشق به اين حسِّ بلاتكليفي ست

لطف تو شاملم آيا بشود؟ يا نشود؟

من فقط روبه روي گنبد تو خم شده ام

كمرم غير در ِ خانه ي تو تا نشود

هرقدر باشد اگر دور ِ ضريح تو شلوغ

من نديدم كه بيايد كسي و جا نشود

بين زوّار كه باشم كرمت بيشتر است

قطره هيچ است اگر وصل به دريا نشود

مُرده را زنده كُنَد خوابِ نسيم حرمت

كار اجاز شما با دَم ِ عيسا نشود

امن تر از حرمت نيست ، همان بهتر كه

كودكِ گمشده در صحن تو

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 15:29
• نوشته شده توسط
• feiz

هست از شوق ِچشم دلبر ما
ميل پرواز اگر كه در سر ِما
نزد گنبد طلاي شمسُ شموس
پشت بام پُر از كبوتر ما
چار فصل خدا عنايت او
دائماً سيب سرخ نوبر ما
رشته هاي عباي سبز رضا
سايه ي آفتاب محشر ما
اين كه مثل ياس مي آيد
پاره اي از دلِ پيمبر ما
آمده سايه ي سرم باشد
هشتمين نور باورم باشد
به پرم رنگِ آسمان داده
ميل ِ پرواز بي كران داده
به دلِ كاسه هاي مستي من
طعم شيرين زعفران داده
در قنوت نماز بارانش
ابرها را تكان تكان داده
با بيان حديث سلسله اش
راهِ توحيد را نشان داده
از گُل ِ گندم بهشتِ حرم
نان به دستِ تنوريان داده
آب و ناني كه بين سفره ي ماست
همه از بركت نگاه رضاست
تا گشودي پَر ِ دعايت را
بال پرواز تا خدا

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 15:33
• نوشته شده توسط
• feiz

دعوت به امام مهربانت داري
يك عالمه دل در چمدانت داري
آلوده دلان ورودشان ممنوع است
من را بسپار به امانت داري
شاعر : ؟؟؟

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 15:37
• نوشته شده توسط
• feiz

یک خادم افتخاری اش باشم کاش
در شادی و سوگواری اش باشم کاش
یک عمر میان خاک پایِّ زوار
درگوشه ی کفشداری اش باشم کاش
شاعر: سید اکبر سلیمانی

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 15:40
• نوشته شده توسط
• feiz

دل را به تو داده آمده تا مشهد
یعنی که چه ساده آمده تا مشهد
آنکس که فلج بود و تو پایش دادی
با پای پیاده آمده تا مشهد
شاعر : سيد مجتبي شجاع

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 15:45
• نوشته شده توسط
• feiz

ساعات طوفان،وقت جزر و مد رسیده
نبضم چه محکم میزند تا صد رسیده
آیا قبولم میکند یا نه؟ولی نه
اصلا چرا این فکرهای بد رسیده
اینجا تمام مهربانی مال آقاست
اینجا مگر بر سینه دست رد رسیده ؟
سوت قطار آمد،کسی در پشت در گفت:
ای جانمی جان اول مشهد رسیده
از کوچه قلبم تا حرم یکباره پر زد
ردّ پرم تا پرچم گنبد رسیده
طوفان عشقت شست و شو داده دلم را
چشم رئوفت آبرو داده دلم را
دلشوره ای شیرین سر بال و پرم هست
هشت آسمان آیینه در دور و برم هست
باران غم هرگز نمیگیرد سراغم
تا مهربانی های تو روی سرم هست
وقف سر انگشت پر از مهر تو بوده
هرجا اگر نام و نشانی از کرم هست
خوبی تو تا ناکجا تا آن سوی عرش
هر قدر هم بالا و بالا

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 15:46
• نوشته شده توسط
• feiz

با خاکِ درت شفاعت آمیخته است
خورشید ز چلچراغت آویخته است
بیش از همه جا در حرمت مسکین است
زیرا که کرم روی کرم ریخته است
شاعر : سيد رضا مؤيد خراسانی

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 15:51
• نوشته شده توسط
• feiz

چشم تو نوازشگر و مِهر افروز است
در عمق نگاه تو غمي جانسوز است
يك روز به دستِ تو نگاهش را دوخت
زيبايي چشم آهو از آن روز است
شاعر : محمدجواد غفور زاده (شفق)

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 16:13
• نوشته شده توسط
• feiz

گفتم رضا و كاسه ي دستم فقير شد
مثل هميشه دست تو دستِ بگير شد
گفتم رضا و مثل كبوتر دلم پريد
با زائران خسته ي تو هم مسير شد
با اشتياق قصد زيارت نمودم و
هر وقت آمدم حرمت زود سير شد
چيزي نمانده بود كه پَر در بياورم
وقتي كه آب و دانه نصيب حقير شد
رازي ست بين بندگي ما و زلف تو
بنده كسي ست كه بر سر زلفت اسير شد
آهو پَرش كه بر پَر ِ عطر شما گرفت
از آن به بعد صاحبِ مُشك و عبير شد
آري تويي همان كه به يك گوشه چشم تو
شير ِ درون پرده مُبَدَل به شير شد
آري تويي همان كه به ابن شبيب گفت
آري تويي همان كه سر ِ روضه پير شد
ايرانيان طوس كجا؟ كربلا كجا؟
جسم شما كفن ، تن ِ جدت حصير شد
آقا ز شعر مدح نه هنگام روضه ات

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 16:17
• نوشته شده توسط
• feiz

آن حریمی که در آن دلها کبوتر می شود
پر زدن تا محضر زهرا میسر می شود
عشوه معشوق و ابراز نیاز عاشقان
به وصال عاشق و معشوق منجر می شود
این نسیم عفو از آب و هوای گنبد است
هر سحر کل حرم از آن معطر می شود
در کنار دست صاحبخانه منزل می کند
زائری که وارد صحن مطهر می شود
آب سقاخانه اینجا طعم کوثر می دهد
عطر و طعمش موجب ایمان کافر می شود
هر دلی اینجا توسل کرد عرشی می شود
هر سری اینجا به خاک افتد سرور می شود
با تمام غصه ها هر طور می شد آمدم
گفتم از مشهد به بعد اوضاع بهتر می شود
من هو یعطی الکثیر بالقلیل آقای ماست
پاسخ یک خواهش اینجا صد برابر می شود
خوش به حال زائری که بعد مشهد آمدن
دل پسند زاده موسی بن جع

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 16:55
• نوشته شده توسط
• feiz

در هوای شما رها هستم
از صـفای تو باصفا هستم
با توام از همه جدا هستم
بـنـده درگـه خــدا هستم
پادشاهم ولی گدا هستم
سـائــل درگه رضا هستم
روز میلاد توست شمس وشموس
الـسـلام ای امــام خـطـه طــوس
در حریـم تـو نـور بـاران است
آسمان وزمین چراغان است
جبرئیل امین غزل خوان است
در قدوم شما فدا جان است
مشهد تو بهشت جانان است
حـرمـت کـعـبـه فقیران است
تا ابد این بـود سـعـادت ما
نوکری شماست عادت ما
عاشق روی چون نگـار توایم
بی قـراریـم ... بی قرار توایم
با همه بی کسی دچار توایم
گـرچـه دوریـم در کـنـار توایم
مـا کـه از ایـل و از تـبـار توایم
تـا دم مـرگ جـان نـثـار توایم
یا رضـا بـی کـس و گرفتارم
چه کنم من فق

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 16:45
• نوشته شده توسط
• feiz

زلفِ دلدار الهی که پریشان نشود
هیچ غم باعث آزار عزیزان نشود
آن دو چشمی که بُوَد قبله ي زوار دلم
من دعایم همه این است که گریان نشود
گفته بودم که معشوق فراوان شده است
گفته بودی که مثل تو پریشان نشود
خاک بوسان درت جمله طلا خیزانند
نوکری نیست در این خانه که سلطان نشود
کیست تا درک کند شان و مقاماتت را
مور ِکوی تو خودش خواست سلیمان نشود
ردِ پاهایِ تو دریا شده چشمه چشمه
بی جهت هجر تو منجر به بیابان نشود
هر که افتاده به راه تو عزیزش کردی
هر که دل داد به تو بی سر و سامان نشود
لذتِ عمر فقط یاد شما زیستن است
آنکه با یاد شما بود پشیمان نشود
ضامن خوب گدایان به بر ِ یار امروز
جز جگر گوشه ي سلطان خراسان نشود

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 17:02
• نوشته شده توسط
• feiz

شب زنده دار ِحلقه ي گيسو نميشود
هركس كه خَم به آن خَم ابرو نميشود
تا از خودت سفر نكني كِي مسافري؟؟؟
هركس پريد و رفت پرستو نميشود
بر خاك آستانِ علي هركه سر نهاد
راضي به خواب روي پَر ِ قو نميشود
بيخود اسير ِ هر كس و ناكس نشو بدان
هر ضامني كه ضامن آهو نميشود
شاعر : محسن عرب خالقي

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 17:05
• نوشته شده توسط
• feiz

تا ملائک همه پر را حرکت میدادند
دور تو قرص قمر را حرکت میدادند
به طواف تو زمین بار دگر می چرخید
چون که خدام تو در را حرکت میدادند
پرچم و گنبد و گلدسته برای زوار
به خوش آمد همه سر را حرکت میدادند
صبح خدام تو بودند که با جاروشان
از کف صحن سحر را حرکت میدادند
مقصد اصلیشان پنجره فولاد تو بود
کودکانی که پدر را حرکت میدادند
نمره ي صندلی ام باز در آمد ، هشت است
ساعت رفتن من نیز به مشهد ، هشت است
همه جا مضربی از هشت و به تخت اعداد
آنکه امروز نشسته است به مسند هشت است
بین ما مردم ایران نود و نه درصد
عدد حاجتمان پنج نباشد ، هشت است
کربلایی ست دلم در وسط مشهد تو
کسر بر نُه شود هفتاد و دو درصد ، هشت است
ع

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 17:10
• نوشته شده توسط
• feiz

باز هم دربدر شب شدم ای نور سلام
باز هم زائرتان نیستم از دور سلام
با زبانی که به ذکرت شده مامور سلام
به سلیمان برسد از طرف مور سلام
کاش سمت حرمت باز شود پنجره ها
باز از دوریت افتاده به کارم گره ها
ننوشته ست گنهکار نیاید به حرم
پس بیایید اگر خوب و اگر بد به حرم
برسد خواهش این ناله ی ممتد به حرم
زود ما را برسانید به مشهد به حرم
مست از آنیم که از باده به خُم آمده ایم
ما سفارش شده ایم، از ره قم آمده ایم
یاد دادید به ما رنج کشیدن زیباست
پس از این فاصله تا طوس دویدن زیباست
پا برهنه شدن و جامه دریدن زیباست
بعد هم پای ضریح تو رسیدن زیباست
پیچش قافله ی ما که به سوی نور است
رگه ای در دل فیروزه ی نیشابور

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 17:16
• نوشته شده توسط
• feiz

شام تنهایی من نور خدا میخواهد
شب تاریک ، مهِ فاطمه را می خواهد
من غریب و تو غریبی به غریبيت قسم
خانه ی غربتم ای دوست رضا می خواهد
وقت مُردن ز عمل دست همه کوتاه است
مُحتَضر از کرم یار عطا می خواهد
سنگ سلمانی مارا مکن ای دوست طلا
که دلِ تنگ من ایوان طلا می خواهد
بَرْزَخَم بی گل ِ رویِ تو چو دوزخ گردد
با تو این خانه بهشت است که را می خواهد
تو که سلطانی و ازسلطنتت کم نشود
گوشه ی چشمی ازآن شاه گدا می خواهد
ای قدمگاه تو پلک نگه منتظران
این قدمگاه قدم های ترا می خواهد
مَحرمم کن به حرم ای حرمت کعبه ی دل
این دل خسته زتو کرب و بلا می خواهد
شاعر : محمود ژولیده

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 17:31
• نوشته شده توسط
• feiz

وقتی که قال در حرمت حال می شود
دست دعا به شانه ی من بال می شود
در این همه مریض یکی را شفا مده
تقصیر توست این همه جنجال می شود
بر راه زائران تو کردیم گریه ها
این آبروی ماست که پامال می شود
از توبه در حریم تو ما هم ملک شدیم
آدم در این محیط سبک بال می شود
این نامه نیست بر پر و بال کبوتران
خون دل است سوی تو ارسال می شود
آباد شد کسی که ز گریه خراب شد
خوشحال آنکه پیش تو بد حال می شود
هر کس نمی رسد به در آفتاب او
معنی اگر چه نیز بود کال می شود
شاعر :محمد سهرابي

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 18:40
• نوشته شده توسط
• feiz

رَبَنا آتِنا... محبت او
رَبَنا آتِنا... ولایت او
سائلم سائل امام رئوف
تشنه ام تشنه ی کرامت او
قصد کردم که این شب عیدی
بروم ساعتی زیارت او
اوهمان پادشاه قلب من است
و منم تا همیشه رعیت او
واژه واژه تمام دفتر خود
میکنم هدیه من به ساحت او
تا که شاید به لطف حضرت حق
شامل من شود عنایت او
شک ندارم به مادرش رفته
مهربانی و جود و رحمت او
همه دنبال او به راه افتند
بس که شیربن بود رفاقت او
سبب شعر گفتن ام او بود
شکرلله که با حمایت او
شاعرم شاعرانه میگویم
بهر او فاخرانه میگویم
پر پرواز را به ما دادند
دل گرفتند و کیمیا دادند
مادر او هوای مارا داشت
با دعایش به دل صفا دادند
با غبار رسیدنش امشب
به دل مرده مان ج

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 18:48
• نوشته شده توسط
• feiz

آهو آمد سوی تو آرام شد، پس می شود
در حریمت هر که بی کس می رود کس می شود
یک عبای آبی و عمامه ای از جنس نور
آسمان از دست این گنبد ملبّس می شود
خوب ها از چشمشان "می" می چکد اما چرا
قسمت چشمان من انگور نارس می شود؟
تو دلیل اعتبار گنبد و نقّاره ای
آهن و سنگ از وجود تو مقدّس می شود
دل اگر تاریک باشد در حریمت چون کلاغ
زود در بین کبوتر ها مشخّص می شود
پنجره فولاد، سقّاخانه و گنبد طلا
هر که در صحن است محو این مثلّث می شود
شاعر :مهدی رحیمی

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 18:53
• نوشته شده توسط
• feiz

میدرخشی از دیاری دور سوسو میزنی
می وزی و کوچه ها را عطر شب بو می زنی
تو خودت هستی به عشق زائرانت صبح ها
جای جای خانه ات را آب و جارو می زنی
با در و دیوارهای ساده اما با صفات
روی دست هرچه قصر وبرج وبارو می زنی
می کشاند عطر تو زنبور ها را تا حرم
در مشبک ها براشان شهر کندو میزنی
از تن گلدسته ات چون نور بالا می رود
رو به قلب آسمان فریاد «یا هو» می زنی
عرض حاجت هایمان را می رسانی تا خدا
بعد تا حاجت روایی مان به او رو می زنی
تو خودت هستی به عشق زائرانت صبح ها
جای جای خانه ات را اب و جارو می زنی
شاعر :علی اصغر ذاکری

• دوشنبه
• 11
• دی
• 1391
• ساعت
• 18:55
• نوشته شده توسط
• feiz