امام رضا علیه السلام

می‏ کشد , شوقم عنان , باد این کشش در ازدیاد
تا شود تنگ عزیمت تنگ بر خنگ مراد
گر چو من افتاده ای زان جذبه آگاهم که او
هودج خاک گران جنبش نهد بر دوش باد
ای عماری کش بزور میل او بازم گذار
کاین عماری ساربان بر ناقه نتواند نهاد
با توجه یار شو ای بخت و در راهم فکن‏
کاین گره از کار من یک دست نتواند گشاد
نی تحرک ممکن است و نی سکون از من که هست‏
ضعفم اندر ازدیاد و شوقم اندر اشتداد
چند چون بی تمشیت بی اعتماد است ای فلک‏
از تو امداد از من استمداد و از بخت اجتهاد
در چه وادی در سبیل رشحه بخش سلسبیل‏
دافع سوز جحیم و شافع روز معاد
شاه تخت ارتضا یعنی سمی مرتضی‏
سبط جعفر اشرف ذریه موسی ‏الرضا

• چهارشنبه
• 13
• دی
• 1391
• ساعت
• 09:04
• نوشته شده توسط
• عفاف

فتاب بی زوال آسمان داد و دین‏
نور بخش هفتمین اختر امام هشتمین
آنکه سایند از برای رخصت طوف درش‏
سروران بر خاک پای حاجیان او جبین‏
آنکه بوسند از شرف تا دامن آخر زمان‏
پادشاهان آستان روبان او را آستین‏
وقت تحریر گناه دوستان او عجب‏
گر بجنبد خامه در دست کرام الکاتبین‏
بهر دفع ساحران چون قم به اذن الله گفت‏
شیر نقش پرده از جاجست چون شیر عرین‏
تا به کار آید به کار زائران در راه او
هست دائم پشت خنک آسمان در زیرزین‏
رشک آن گنج دفین کش خاک مشهد مدفن است‏
از زمین تا آسمان است آسمان را بر زمین‏

• چهارشنبه
• 13
• دی
• 1391
• ساعت
• 09:08
• نوشته شده توسط
• عفاف

آن که کار عاصیان از سعی خدام تو ساخت‏
مغفرت را کامران از رحمت عام تو ساخت‏
طول ایام شفاعت کم نبود اما خدا
بیشتر کار گنه کاران درایام تو ساخت‏
چون برم در سلک مخلوقات نامت را که حق‏
برترین نام‏ های خویش را نام تو ساخت‏
کرد چون بخت بلند اقدام در تعظیم عرش‏
افسرش را حیله بند از خاک اقدام تو ساخت‏
آفتاب از غرفه ی خاور چو بیرون کرد سر
روی خود روشن ز نور شرفه ی بام تو ساخت‏
آنکه خوان عام روزی می‏ کشد از لطف خاص‏
انس و جان را ریزه خوار خوان انعام تو ساخت‏
مغفرت طرح بنای عفو افکند از ازل‏
لطف غفارش تمام اما به اتمام تو ساخت‏

• چهارشنبه
• 13
• دی
• 1391
• ساعت
• 09:11
• نوشته شده توسط
• عفاف

ای نسیم رحمتت برقع کش از روی بهشت‏
عاصیان از جذبه ی لطفت روان سوی بهشت‏
بوی مهرت هر که را ناید ز ذرات وجود
از نسیم مغفرت هم نشنود بوی بهشت‏
جای آن کافر که در میزان نهندش حب تو
دوزخی باشد که باشد هم ترازوی بهشت‏
گر نباشد در کفت جام سقیهم ربهم‏
هیچ کس لب تر نسازد بر لب جوی بهشت‏
رحمتت گر دل به جانب داری دوزخ نهد
در دل افروزی زند پهلو به پهلوی بهشت‏
پیش از این مدح‏ ای شه همت بلندان جهان‏
بود پایم کوته از طوف سر کوی بهشت‏
حالیم پیوسته سوی خود اشارت می‏ کنند
حوریان دلکش پیوسته ابروی بهشت‏

• چهارشنبه
• 13
• دی
• 1391
• ساعت
• 09:14
• نوشته شده توسط
• عفاف

ای گدایان تو شاهان سریر سروری‏
بی نیاز این بر درت ناز این به شغل چاکری‏
وی به جاروب زر افشان روضه‏ ات را خاکروب‏
خسرو زرین درفش نور بخش خاوری‏
سکه ‏ی حکمت نمایان ‏تر زدند از سکه‏ ها
داورت چون داد در ملک ولایت داوری‏
در ره دین نک علم منصور گشت آخر که یافت‏
منصب حکم نبوت بر امامت برتری‏
وین امامت ور نه زین بسته ست بر رخشی که عقل‏
همعنان می‏ بیندش با رتبه‏ ی پیغمبری‏
گر کمال احمدی لالم نکردی گفتمی‏
اکمل از پیغمبرانت در ره دین پروری‏
ای به بویت کرده در غربت طواف تربتت‏
جمله اصناف ملک با مردم حور و پری‏

• چهارشنبه
• 13
• دی
• 1391
• ساعت
• 09:17
• نوشته شده توسط
• عفاف

ای تفوق جسته بر هفت آسمان جای شما
عرش این نه زینه منظر فرش مأوای شما
چرخ اطلس نیز شد مانند کرسی پُر نجوم‏
از نشان نعل رخش عرش فرسای شما
چیست ماروبین خم گردون دوال کهکشان‏
گرنه دوران می ‏زند کوس تولای شما
نور گردون شد یکی صد بس که بر افلاک برد
پرده ی چشم فلک خاک کف پای شما
با وجود بی قصوری چون زر بی سکه است‏
خط فرمان قضا موقوف طغرای شما
می ‏تواند ساخت همسنگ ثواب خافقین‏
جرم امروز مرا در خواه فردای شما
صبح محشر هم نباشد در خمار آلوده‏ ای‏
گر بود شام اجل مست تمنای شما
هر که در خاک لحد خوابد ازین می‏ نشئه ناک‏
ایزدش مست می غفران بر انگیزد ز خاک‏

• چهارشنبه
• 13
• دی
• 1391
• ساعت
• 09:28
• نوشته شده توسط
• عفاف

بس که در مدحت بلندست اهل معنی را اساس‏
سوده بر جیب ثنایت دامن حمد و سپاس‏
جز ید قدرت ترازو دار نبود گر به فرض‏
بار عظمت سر فرود آرد به میزان قیاس‏
از صفات کبریایی آنچه دور از ذات توست‏
نیست جز معبودی اندر دیده ی دقت شناس‏
یا شفیع المذنبین تا بوده ‏ام کم بوده است‏
در من از شغل گنه بیکار یک حس از حواس‏
حالیا بر دوش دارم بار یک عالم گنه‏
در دو عالم بیش دارم از گناه خود هراس‏
محتشم را شرم می‏ آید که آرد بر زبان‏
آنچه من از لطف مخصوص تو دارم التماس‏
التماس اینست کز من عفو اگر دامن کشد
وز پلاس عبرتم در حشر پوشاند لباس‏

• چهارشنبه
• 13
• دی
• 1391
• ساعت
• 09:31
• نوشته شده توسط
• عفاف

صد دعا و صد درود خوش ورود خوش ادا
کآردش رحمت فرو از بارگاه کبریا
هر یکی از عرش آمین گو رئوس قدسیان‏
هر یکی در عرش تحسین خوان نفوس انبیا
خاصه سلطان الرسل با اولیای خاص خویش‏
سیما شاه اسد سیما علی ‏المرتضی‏
بعد از آن از اهل بیت آن شه ایوان دین‏
زهره زهرا لقب بنت ‏النبی خیر النسا
پس حسن پرورده کلفت قتیل زهر قهر
پس حسین آزرده کربت شهید کربلا
باز با سجاد و باقر صادق و کاظم که هست‏
مقتدایان را ز چار ارکان بر این چار اقتدا
پس نقی و عسکری بین آن مهی کز شش جهت‏
می‏کنند از نورشان خلق جان کسب ضیا
قصه کوته آن درود و آن دعا بادا تمام‏
بر تو با تسلیم مستثنای مهدی و السلام

• چهارشنبه
• 13
• دی
• 1391
• ساعت
• 09:34
• نوشته شده توسط
• عفاف

بود پیوسته نیت در ریاض روضه رضوان را
که بوسد آستان روضه‏ ی شاه خراسان را
مه ایوان یثرب آفتاب مشرق و مغرب‏
که سقف مشهدش همسایه آمد عرش رحمان را
سجود آستانش دولت دنیا و دین بخشد
همین دولت بسست از دین و دنیا اهل ایمان را
نظر در صورت قندیل محراب مزارش کن‏
غبار آستانش دیده‏ ها را می‏ کند روشن‏
صفای مرقدش بخشد صفا آیینه‏ ی جان را
ملایک رو نهند از حلقه‏ ی اهل صفا اینجا
که در این کعبه دریابند اجر عید قربان را
نموداری نمود از لاجوردی گنبد سلطان‏
قلم روزی که طرح انداخت این فیروزه ایوان را
سلاطین چشم آن دارند از بهر سرافرازی‏
که گاهی خاکروب این زمین. سازند مژگان را
وصال کعبه خواهی سوی ایوان رضا رونه‏
چه

• شنبه
• 16
• دی
• 1391
• ساعت
• 10:01
• نوشته شده توسط
• عفاف

من دست زنم دراین فراپستی بردامن شاه عالم بالا
از بحرنخست گوهر هشتم دریدی چهار لؤلؤ لالا
گردون چهار اختر خاتم كاین چارچوگوهرندواودریا
دارای نُه آسمان تودرتو دارندة هفت ارض تابرتا
سلطان سماء روح و ارض تن قیوم چهار ام و هفت آبا
او جان و جمیع ماسوی پیكر او كل و جمیع كائنات اجزا
بگذشته ازآن كه علم الانسان مالایعلم ستایمش زان سا
سلطان كه ولایت مطلق كاوهست مدیر كن فكان تنها
میر ملكوتیان روشن دل پیر جبروتیان جان پروا
او شخص وجود و هیكل موجود عرش و فلك و ملك همة اعضا
از نقطة خاك مركز هستی پیدا شد و شد چو نقطة پابرجا
نّه دایرة سپهر از او دائم گردند به گرد مركز غبرا
آن نقطه رضاست كز سركلكش بر لوح قضا قدر

• شنبه
• 16
• دی
• 1391
• ساعت
• 10:03
• نوشته شده توسط
• عفاف

از آسمان شبت یک ستاره می خواهم
برای درد دلم راه چاره می خواهم
میان خمره ی چشمت شراب نوشیدم
از آن شراب نداری؟...دوباره می خواهم
سر دو ابروی تو این دلم مردد شد
برای این دو دلی استخاره می خواهم
اگر که گوشه کنار دل شما جا هست
فقط کمی زدلت را اجاره می خواهم
ببین که بار گناهم خمیده ام کرده
برای آدمیت یک اشاره می خواهم
میان راه زیارت مرا بکش آقا
به خاطرت سفر نیمه کاره می خواهم
دوباره قصه ی این ماجرای تکراری
دوباره قصه ی شاه و گدای تکراری
به لطف مظهر غربت دلم کجا رفته؟
کنار پنجره فولاد٬خسته وا رفته
دلم به شوق زیارت هزار تکٌه شده
به صحن های حریمت جدا جدا رفته
کنار پنجره فولاد و موج بیماران
ویاد طفل مری

• شنبه
• 16
• دی
• 1391
• ساعت
• 10:16
• نوشته شده توسط
• عفاف

از عالمي بريدم و اينجا رسيده ام
يک عمر بال و پر زدم اما رسيده ام
اين قطعه با تمام زمين فرق مي کند
انگار من به عرش معلّي رسيده ام
با قلب من تمام حرم حرف مي زند
شايد دگر به عالم معنا رسيده ام
از اين به بعد صحبت لب تشنگي خطاست
وقتي به پاي‌بوسي دريا رسيده ام
کي بي شفاي اين دل درمانده مي روم
حالا که من به صحن مسيحا رسيده ام
من از خدا به غير تو چيزي نخواستم
با یک نگاه خود بگو آیا رسيده ام؟
توفيق خاکبوسي تو لطف خواهري ست
اینجا به فضل دختر موسي رسيده ام
قلبم کبوتر حرم زينب قم است
در هر سلام منتظر يک عليکُم است
مهر تو را زلالي باران نوشت و بعد
فردوس را ز خاک خراسان نوشت و بعد
با هر ترنمِ «وَ أنا مِن شُ

• شنبه
• 16
• دی
• 1391
• ساعت
• 10:43
• نوشته شده توسط
• عفاف

قلبی که شکست از التجا می گوید
از پنجره فولاد و رجا مي گويد
لبخند رضایت تو ما را کافی ست
عمریست دلم رضا رضا می گوید
***
در صحن تو حج فقرا را عشق است
پرواز به مشهد الرضا را عشق است
پایان دو ماه نوکری از دستت
یک تذکره‌ي کرب و بلا را عشق است
شاعر:یوسف رحیمی

• شنبه
• 16
• دی
• 1391
• ساعت
• 10:47
• نوشته شده توسط
• عفاف

يا رئوفِ آل الله
وقتي دلم روانه سوي طوس مي شود
با گنبد طلاي تو مأنوس مي شود
اي كهكشان مهر و محبت،سپهر حُسن
"رأفت در آستان تو محسوس مي شود"1
يك روزه مرغ خانگي پر شكسته اي
در آسمان لطف تو ققنوس مي شود
اينجا دلِ سياه شده از تب گناه
مشكات نور ححضرت قدوس مي شود
اينجا براي خسته دلي هاي زائرت
آغوش مهربان تو ملموس مي شود
اينجا كبوتر دل هر جايي ام رضا
در دام دانه هاي تو مأنوس مي شود
محسن فتاحيان"

• شنبه
• 16
• دی
• 1391
• ساعت
• 11:31
• نوشته شده توسط
• عفاف

يا امام الرئوف
در اول تمام گذرنامه هاي ما
نامرئي است گرچه نوشته است يا رضا
يك يا رضا بس است كه پر در بياوري
با يا حسين پر بزني سوي كربلا
ما مي رويم كرببلا از مسير طوس
از شرق مي رويم به غرب دل خدا
منبع:شه زادگان عالم هستی غلام تو

• شنبه
• 16
• دی
• 1391
• ساعت
• 11:36
• نوشته شده توسط
• عفاف

به عشق سلطان(امام رضا ع)
رفتم از شهر تو و پيش تو جا مانده دلم
پيش تو مانده و از سينه جدا مانده دلم
پر گرفتن به هواي تو چه حالي دارد
چون كبوتر به همان حال و هوا مانده دلم
پشت آن پنجره افتاده و بر گردن خود
رشته اي بسته به اميد شفا مانده دلم
گره كور مرا معجزه ات داد شفا
مات اعجاز تو اي عقده گشا مانده دلم
گر جدا از تو نگرديد دلم حق دارد
روزگاري ز تو دلدار جدا مانده دلم
گرچه با دست پر از پيش تو بر ميگردم
در كنار حرمت چون فقرا مانده دلم
گرچه دل بود همه دار و ندارم غم نيست
شكر و صد شكر كه در كوي رضا مانده دلم
گفتم اسباب سفر جمع كنم با دقت
راه افتادم و اي واي كه جا مانده دلم
"سيد فريد احمدي"

• شنبه
• 16
• دی
• 1391
• ساعت
• 11:43
• نوشته شده توسط
• عفاف

نظرت سمت من نامه سياه افتاده است
و دلم باز به پا بوس تو راه افتاده است
زده ام فالي و اين بار چه ديدن دارد
قصه ي فال گدايي به شاه افتاده است
ماه تا مشهد تو راه نشان خواهد داد
نوري از گنبد تو در دل ماه افتاده است
از خجالت همه ي دست دلم ميلرزد
بس كه دور از تو در آغوش گناه افتاده است
چه بگويم كه دل از بي سرو ساماني ها
بي تو عمريست كه از چاله به چاه افتاده است
گله كم نيست ولي لب به سخن نگشايم
سر و كار دل من بي تو به آه افتاده است
"دل خوشم كه به من اقبال كبوتر دادي"
تا نگويند كه بي پشت و پناه افتاده است
"بهبود صادقيان نژاد"
منبع:شه زادگان عالم هستی غلام تو

• شنبه
• 16
• دی
• 1391
• ساعت
• 11:50
• نوشته شده توسط
• عفاف

هوای وصل به سر دارم و رسیدن ها
هوای پلک به سنگ حرم کشیدن ها
هوای ماندن شب ها کنار شمس شموس
هوای تا به سحرها ستاره دیدن ها
نگاه کردن اوج کبوتران حرم
و دانه از دم باب الرضا خریدن ها
همیشه مایل پرواز می شوم من اگر
به آسمان خراسان بود پریدن ها
و با گرفتن اذن دخول و پیش ضریح
صدای نوح و مسیح و ... چنین شنیدن ها
دلم هوایی مشهد شد السلام علیک
دلم کبوتر گنبد شد السلام علیک
خوشا به حال تمام مجاوران حرم
خوشا به حال تمام مسافران حرم
غبار از قلم و کاغذم کنار زدم
که با نگاه تو گردم ز شاعران حرم
به کفشدار حریم تو می خورم سوگند
منم غبار قدم های زائران حرم
و این حکایت دیرین ما شده که فقط
خوریم غبطه به احوال حا

• شنبه
• 16
• دی
• 1391
• ساعت
• 11:59
• نوشته شده توسط
• عفاف

کاشکی می شد کبوتری رو گنبد طلا بشم
زائر اون صحن و سرای پاک و با صفا بشم
وقت نماز رو سجادم با گریه میگم ای خدا
یعنی میشه که خادم آقا امام رضا بشم
وقتی دلم پر می زنه میره تا گنبد طلا
حس می کنم آقا می خواد همیشه با خدا بشم
دنیای بی امام رضا برای من جهنمه
خدا نیاره روزی که من از آقام جدا بشم
می خوام کنار ضریحش مثل یه روستایی برم
میخوام که ساده دل باشم تا زود حاجت روا بشم
اگر که بی قیمتم و کسی من و نمی خره
باید توی حرم خاک قدوم زائرا بشم
زائر زیاد داره ولی میگن غریب الغرباست
چی می شه مونس دل غریب آشنا بشم
میگن که این صاحبخونه به سائلاش لطف می کنه
دلم می خواد تا عمر دارم تو حرمش گدا بشم
تنگه دلم برا

• شنبه
• 16
• دی
• 1391
• ساعت
• 12:02
• نوشته شده توسط
• عفاف

چون تو ای شاه کسی حشمت و دربار ندارد
جلوه و جاذبه ات ، ثابت و سیّار ، ندارد
خلقی از شوق چو پروانه روانند به سویت
هیچکس مثل تو این گرمی بازار ندارد
جمله مشتاق و نظرباز تو باشیم ، به هر جای
میل کوی تو فقط فرقه ی زوار ندارد!
هرکه آن بارقه و جلوه ی جانانه بدیده است
رفته هوشش ز سر و طاقت گفتار ندارد
ما و من نیست در این میکده و محفل عرفان
جوش عشقست، حساب کم و بسیار ندارد
آن غـزالی که پناهنده ی درگاه تو گـردد
تـرس صیاد و کمند و دد و آزار ندارد
آن کبوتر که به پرواز درآید امروز
بی حرم اوج و پر و بال سزاوار ندارد
شیئی ازدایر ی خط تو بیرون شدنی نیست
خط مهر تو به جز نقطه و پرگار ندارد
بارالها، می عشقش به

• شنبه
• 16
• دی
• 1391
• ساعت
• 12:05
• نوشته شده توسط
• عفاف

يا سلطان
از راه دور پر به سوی گنبدت زدم
آقا كلاغ رو سیه خسته میخری؟؟؟
درهم خریدن تو مرا مات كرده است
حتما قبول میكنی ام بهر نوكری!!!
حتی كبوتران حریم تو رنگی اند
حالا مرا به گنبد و گلدسته میبری؟؟
من آمدم كه مال تو باشم همین و بس
آقا مرا پرم ندهی بام دیگری!!!
"ايمان كريمي"
منبع:شه زادگان عالم هستی غلام تو

• شنبه
• 16
• دی
• 1391
• ساعت
• 12:08
• نوشته شده توسط
• عفاف

يا ثامن الحجج
نشئه از بوی می خوان وفا برخیزد
عاشقم بر می صافی که صفا برخیزد
ای صبا ساقی ما را برسان تهنیتی
و بگو از سر این جور و جفا برخیزد
جرعه ای می به خمار از سر رافت بدهد
تا که مست از نفس باد صبا برخیزد
در نباشد به سرای کرم سلطانی
که به تق تق ز در شاه صدا برخیزد
فرصت عجز و انابه نبود تا ز گدا
حرفی از جود و کرم یا که عطا بر خیزد
می دهد گفته و ناگفته به مسکین درش
پس بگو از در این خانه گدا برخیزد
هر که آمد به طلب آمده و در طلب است
بنشیند به رضا و به رضا برخیزد
بر سر بام تو هر مرغ فرود آمده را
دل آن نیست دوباره به هوا برخیزد
گر غبار حرمت بر سر ما بنشیند
هر نفس سینه زند بوی شفا برخیزد
مس تن را

• شنبه
• 16
• دی
• 1391
• ساعت
• 12:11
• نوشته شده توسط
• عفاف

دل دراین گلشن فردوس صفا می گیرد
گرچه بی ارزش وقدراست بها می گیرد
گرکه هرغنچه دلی باز شود، بالبخند
عطرگلزار تو ازدست صبا می گیرد
آن که درعشق توای دوست فنا شداینجا
زکف مرحمتت آب بفا می گیرد
کار ساز همگان است نگاه کرمت
حاجت خودزشما شاه وگدا می گیرد
آشنا با کرم توست گدای حرمت
رچه خواهد ز تو بی چون وچرا می گیرد
هرکه یکبار شود زائرعارف به شما
درسه جا هدیه زالطاف شما می گیرد
نکند باز ازاین پنجره قفل دل را
پشت این پنجره هرکس که شفا می گیرد
هر زمان یاد غریبی تو می افتد دل
می زند ناله زداغ تو، عزا می گیرد
گرکه پای فتاده است «وفائی» زگناه
دست او را همه جا لطف شما می گیرد

• شنبه
• 16
• دی
• 1391
• ساعت
• 12:56
• نوشته شده توسط
• عفاف

دادرس
ای برهمه دادرس،مرا هم دریاب
ای برهمه کس، توکس،مرا هم دریاب
امروز که بار عام دادی همه را
افتاده ام از نفس مرا هم دریاب
منبع':گلبن وفا

• شنبه
• 16
• دی
• 1391
• ساعت
• 12:59
• نوشته شده توسط
• عفاف

ازباده عشق تاسبويم دادي
چون باد صبا راه به كويم دادي
اي شمس شموس ازازل تا به ابد
ممنون توام كه آبرويم دادي

• شنبه
• 16
• دی
• 1391
• ساعت
• 13:22
• نوشته شده توسط
• عفاف

مادست به دامن تو انداخته ايم
درمهر و تولاي تو دل باخته ايم
با آنكه هميشه همجوارت بوديم
افسوس تو را هنوز نشناخته ايم

• شنبه
• 16
• دی
• 1391
• ساعت
• 13:29
• نوشته شده توسط
• عفاف

من گرفتار توام تا روز مرگم یا رضا
می زنم با هر نفس از عشق تو دم یا رضا
عمر بی تو ارزنی ارزش ندارد بی گمان
تو مدد کن تا بمانم پای عشقم یا رضا
از تو می خواهم تو را جز تو ندارم حاجتی
از سرم هرگز نگردد سایه ات کم یا رضا
حسرت شش گوشه دارم پنجره فولاد کو ؟!
از تو می گیرم برات کوی یارم یا رضا
کربلا و سامرا و کعبه ی من کوی توست
جیره خوار سفره ی احسان طوسم یا رضا
بوی ماه عشق می آید مدد کن نوکرت
نوکری شایسته باشد این محرّم یا رضا
العجلهای تو بوی وصل دلبر می دهد
تو بگو عجــِّـل ظهورک سر شود غم یا رضا
منبع:سحر اشک

• شنبه
• 16
• دی
• 1391
• ساعت
• 14:19
• نوشته شده توسط
• عفاف

ما جیره خوار سفره ی لطف رضائیم
دیوانه ی شش گوشه ی کرب و بلائیم
ما با ولایت تا شهادت عهد بستیم
ما اهل ایرانیم و از جنس ولائیم

• شنبه
• 16
• دی
• 1391
• ساعت
• 14:16
• نوشته شده توسط
• عفاف

بال گشودم که کبوتر شوم
معتکف سایه ی کوثر شوم
ضامن آهو چو قبولم کند
از همه افلاک دگر سر شوم
بال و پرم داده میان حرم
تا که سرا پا همگی پر شوم
بال و پری داده ز جنس بلور
گفته از این خاک جداتر شوم
" آینه در آینه تکثیر شد "
تا که در این عشق مکرّر شوم
از حرم خواهر نور آمدم
نائب دیدار برادر شوم
شاکر عشقم که پرم داد تا
وارد آبادی دلبر شوم
منبع:بیت های سوخته

• شنبه
• 16
• دی
• 1391
• ساعت
• 16:16
• نوشته شده توسط
• عفاف

دوباره کفتر دلها شده روانه ی طوس
کسی که آمده این جا نمی شود مأیوس
دوباره مثل همیشه خجالتم دادی
که آمدم به زیارت ، زیارت مخصوص
شاعر : اسماعیل شبرنک

• یکشنبه
• 17
• دی
• 1391
• ساعت
• 08:46
• نوشته شده توسط
• feiz