امام جواد علیه السلام

آرزوی وصل دلبر داشتم
بند هوش از پای دل بر داشتم
تا مهیا بهر پروازی شوم
همسفر با یار همرازی شوم
ناگهان یارم دل و جانم ربود
دلبری کز روز اول رخ نمود
آمد از لطفش قفس را در شکست
در خیالم صحنه هایی نقش بست
با ملائک در ترنم شد دلم
از صفا پر شد تمام محفلم
با نسیم آرزوها در فلک
گوئیا بر هم خورد بال ملک
قدسیان جام طهورایی به دست
جرعه ریز عاشقان می پرست
حوریان در رقص و آواز و سرور
غوطه ها بنموده در دریای نور
آسمان مشتاق روی ماه بود
ماه عالم دیده اش بر راه بود
عرش خود را فرش ره کرده خدا
تا رسد دردانه جان رضا
با حضورش مصطفی آید به یاد
نام زیبایش محمد یا جواد
یا جواد ای ساقی جود و کرم
ای نگاهت چشمه نور حرم

• دوشنبه
• 17
• مهر
• 1391
• ساعت
• 06:21
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان

کوبم در سرای جواد الائمه را
تا بشنوم صدای جواد الائمه را
سر بر نگیرم از در دولتسرای او
بس دیده ام سخای جواد الائمه را
دلداده ام به زاده آزاده رضا
دارم به سر هوای جواد الائمه را
تا زنده ام به دولت حب علی و آل
دارم به لب ثنای جواد الائمه را
بی اعتنا به سلطنت هر دو عالمم
هستم گدا گدای جواد الائمه را
بر تاج و تخت جمله شاهان نمی دهم
خاک در سرای جواد الائمه را
نشناسمی بجود و سخا این چنین بنام
از ما سوا سوای جواد الائمه را
حاشا اگر به قیمت هستی دهم ز کف
سرمایه ولای جواد الائمه را
نشناخت آن کسی که مقام ولایتش
نشناخته خدای جواد الائمه را
ماه رجب که کرده مصفا جهان حسن
دارد بخود صفای جواد الائمه را
گاه ط

• دوشنبه
• 17
• مهر
• 1391
• ساعت
• 07:06
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان

شمــــــس افلاك

خالق كون و مكان ان ذات رب العالميـــــن
كشتي بحر گرانش ، سبط خير المرسليــن
پيك ذات كبريائي منزل وحي از سمــــــــاء
ان كتاب الله ناطق ، مظهر حـــي مبيـــــــن

در عبوديت ، رسيده رتبه عز و جــــــــلال
ان عزيز حق تعالي ، رهبر روح الاميـــــن
شد از اين مولود ، روشن ديده خلق جهان
هم ثنا خوانش ملائك ، از يسار و از يمـين
از دروديوارعالم، مي رسدهردم به گـوش
گشته ميلاد امام انس و جان ، حبل المتيـن
زهره زهراي اطهر ،‌شمــــــس افلاك ولا
واين در كان صدف زاي امير المؤمنيـــــن
مخزن علم لدني ، كاشف اســــرار ديـــــن
جاري از لعل لبـــــان او بود عيــن اليقــين
واقف از سر سويداي رمــــــو

• جمعه
• 24
• آذر
• 1391
• ساعت
• 15:30
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

دسته گل ثامن الائمه

چشم و دل تو روشن فاطمه يا فاطمه
داده خدا دسته گل به ثامن الائمه
بر لب قدوسيان اين سخن جانفز است
بيت ولايت پر از جلوه ابن الرضاست

خنده وجد و شعف بر دو لب مرتضاست
امين وحى خدا سر دهد اين زمزمه
چشم و دل تو روشن فاطمه يا فاطمه
داده خدا دسته گل به ثامن الائمه
آينه و دل شده از نور خدا منجلى
دامن ريحانه شد مهبط نور ولى
بود تقى الجواد، محمد ابن على
روح روان رسول چشم و چراغ همه
چشم و دل تو روشن فاطمه يا فاطمه
داده خدا دسته گل به ثامن الائمه
گل وجود جواد، شكفته شد در زمين
به رنگ و بوى خدا چو خاتم المرسلين
آينه طلعتش طاهاست و يا و سين
ابرو و خال و خطش آيات محكمه
چشم و دل تو روشن فاط

• جمعه
• 24
• آذر
• 1391
• ساعت
• 15:35
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

جواد

تا مرا از تو ياد مى‏آيد
به لبم يا جواد مى‏آيد
پى وصلى شكسته‏بال‏توام
منتسب بر توام كه مال توام
تا مگر لب نهم به‏لعل لبت

گوئيا كوزه سفال توام
جز تو را گر حرام مى‏دانم
پى يك بوسه حلال توام
صبغة اللَّه، روى ديدنى‏ات
سائل رنگى از جمال توام
نقص را مى‏كشم به پرده اوج
ناقصم گرچه، با كمال توام
گر جنون رابه غير، ميلى نيست
جز دل ما مزار ليلى نيست
تا روم از دلم تو باز بيا
مى‏كشم ناز با نياز بيا
خانمان سوزتر ز عشق تونيست
گل يثرب، مه حجاز بيا
خانه‏ام را خراب ساز خراب
با من خسته دل بساز بيا
تنگ شد خانه معاش دلم
دست كن زير جانماز بيا
دست بگشاى بر شفاى دلم
تا هدايت شوم به راز بيا
تا گريبان درم به حيرت

• جمعه
• 24
• آذر
• 1391
• ساعت
• 15:39
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

پاى عشق

پاى عشقى فتاده از نفسم
كاروانى نهفته در جرسم
مفلسى از تبار شوق توام
دامن آلوده تو در هوسم

موج آهم، شكسته‏تر ز دلت
غير يار كريم نيست كسم
نَفَسِ من مقيم سينه توست
من صدايى شكسته در قفسم
سايه مرحمت شدن چه‏خوش‏است
نور تو مى‏رسد ز پيش و پسم

• جمعه
• 24
• آذر
• 1391
• ساعت
• 15:44
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

ماهی ولی به چشم همه رو نمی شوی
عطری ولی روانه به هر سو نمی شوی
آهوی روسیاه و هوس ران رسیده است
یابن الرضا! تو ضامن آهو نمی شوی؟
جایی نه گفته اند نه اینکه نوشته اند
آقای بندگان سیه رو نمی شوی
از کودکی به فکر تقاس مدینه ای
تو بی خیال قصۀ پهلو نمی شوی
باشد میان خون و رگت شور انتقام
راضی به گریه در غم بانو نمی شوی
سلطان سپرده دل به غضب های حیدری ات
ارثیۀ رضاست به تو قلب مادری ات
شاعر:محمد حسین رحیمیان

• شنبه
• 9
• دی
• 1391
• ساعت
• 17:07
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای ز روی تو روی حق پیدا

آفتاب قدیمی دنیا

ای که دریاست پیش تو قطره

ای نمی از کرامتت دریا

ای مسلمان چشم تو آدم

شده روی تو قبلۀ حوا

ای به طفلی فقیه هر مرجع

ای امام تمام عالم ها

به گمانم که حضرت موسی

نامتان را نوشته روی عصا

یا که اصلا مسیح وقت شفا

می برد یا جواد نام تو را

این همه جود و فضل و احسان را

ارث بردی ز مادرت زهرا

با گداییِ تو بزرگ شدیم

یا علی اکبر امام رضا

روز اول که یادمان کردند

ریزه خوار جوادمان کردند

شاعر:مهدی نظری

• شنبه
• 9
• دی
• 1391
• ساعت
• 20:52
• نوشته شده توسط
• یحیی

چشمم به چشم یار فتاد و جـــوان شدم
ققنوس عشق قـلـه هفت آسمان شدم
هر کس در این دیار به جائی رسیده است
از نعمـت شـــریف گــدائی رسیده است
از بس که جــود می کنی و ذره پـروری
اثبات شد، ز مـادرمــان مهـــربان تـری
از هر دری ز خانه ات از جـــود پر شدم
پس، می روم دوباره زنم باب دیگری
هستی گرفته رنگ و لعابی ز لعــل تو
تصـویـــر اشک توســت زلالـی رودها
با نبض پلک هات، هم آهنگ می شود
آواز بلبــــــــلان به فـــــراز و فــــرودها
وقتی نسیـــم می وزد از زلف دلبریت
سرمست می شوند ز عطر تو عودها
حرفی بزن کلام تو از شهد خوش تر است
ما تشنه ایم، تشنــۀ گفـت و شنــودهـا
×××
چشـمی مسیر راه تماشــا گرفته است
قنداق

• شنبه
• 9
• دی
• 1391
• ساعت
• 14:02
• نوشته شده توسط
• یحیی

قسم به آن که به گنجشک بال و پر داده
همان که بال قنوت دم سحر داده
قسم به سوره ی خورشید و آیه آیه ی آن
که نور را به دل روشن بشر داده
قسم به آه درختی بدون بَر، که جبر
شکوه ساقه ی خود را به یک تبر داده
دمیده بر دم صور مدینه اسرافیل
ترانه خوانده و آواز عشق سر داده
که هان تمامی هفت آسمان نظاره کنید
فلک به دامن خورشیدتان قمر داده
کسی که وارث پیغمبر است ابتر نیست
خدا دوباره به این خاندان پسر داده
پسر نه کوثر قرآن ضامن آهو
جواد آل علی جان ضامن آهو
همان که سجده گهش آسمان عیسی شد
همان که خاک درش کوه طور موسی شد
همان که ذره شد از لطف چشم او خورشید
همان که قطره ز شوق نگاش دریا شد
همان که روشنی چشم آسمانی ه

• شنبه
• 9
• دی
• 1391
• ساعت
• 17:37
• نوشته شده توسط
• یحیی

حس باران در نگاه ساده ات
شوق رفتن در مسیر جاده ات
مبدا مشهد، مقصد من كاظمین
نقشۀ راهم گل سجاده ات
می روم از سنگلاخ عاشقی
تا نهایت های دور افتاده ات
رفتن و رفتن بدون وقفه ای
شیوۀ شب گردی دلداده ات
می رسم یك روز بر دروازه ی
چشم های مهربان و ساده ات
جا گرفته كهكشانی از غزل
در مدار زلف پیچ افتاده ات
در تفرج گاه صبح شعر من
دب اكبر می شود كباده ات
حضرت والا، امام عالمین
یوسف زهرای شهر كاظمین
شاعر:وحید قاسمی

• شنبه
• 9
• دی
• 1391
• ساعت
• 14:09
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای نهم اختر سپهر ولا، یا جواد اادرکنی
ای که باب الحوائجی همه را، یا جواد الائمه ادرکنی
همه جود و سخاوتی مولا، یا جواد الائمه ادرکنی
رحمت بی نهایتی ما را، یا جواد الائمه ادرکنی
دست ما و عنایت و کرمت، یا جواد الائمه ادرکنی
دل پرستوی گنبد و حرمت، یا جواد الائمه ادرکنی
بفدای حریم محترمت، یا جواد الائمه ادرکنی
شد دیده روانه اشک غمت، یا جواد الائمه ادرکنی
مظهر عدل و دادی ای مولا، یا جواد الائمه ادرکنی
عشق باب المردی ای مولا، یا جواد الائمه ادرکنی
تو شفیع معادی ای مولا، یا جواد الائمه ادرکنی
به حقیقت جوادی ای مولا، یا جواد الائمه ادرکنی
از عم و غصه ها رهایم کن، یا جواد الائمه ادرکنی
به غم خویش مبتلای

• پنج شنبه
• 19
• بهمن
• 1391
• ساعت
• 15:53
• نوشته شده توسط
• یحیی

خسته و دل شـــکسته و زارم
گِـــــــــره افتاده است در کارم
جز بکــــــــویت کجا پناه آرم
یـــــــا جواد الائمه ادرکنی2
ای کــــــه روح عبادتی ما را
عـــــــــــذر خواه قیامتی ما را
جــــــــان زهرا عنایتی ما را
یـــــا جواد الائمه ادرکنی 2
یاد کوی تو مــــی کنم امشب
گفتگوی تو می کنم امشب 2
رو بسوی تــــو میکنم امشب
یـــــــا جواد الائمه ادرکنی2
عزت عالمین مــــــی خواهم
طوف قبر حـسین می خواهم
یـــــــا جواد الائمه ادرکنی2
ای مسیحـــا نفس حیاتم بخش
خــــــــــائفم از گنه براتم بخش
زین پریشان دلی نجاتم بخش
یــــــــا جواد الائمه ادرکنی2

• دوشنبه
• 21
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 07:25
• نوشته شده توسط
• یحیی

من مریدم مراد می‌خواهم
وصل خیرالعباد می‌خواهم
کمم اما زیاد می‌خواهم
از امام جواد می‌خواهم
یا جوادالائمه ادرکنی
خاک ابن‌الرضاست در گِل من
مهر او روز حشر، حاصل من
همه جا اوست شمع محفل من
نقش بسته به مصحف دل من
یا جوادالائمه ادرکنی
رو سیاهم سفید شد مویم
گرد عصیان نشسته بر رویم
هر چه هستم گدای این کویم
با تمام وجود می‌گویم
یا جوادالائمه ادرکنی
گر چه یا سیدی گنهکارم
تو مرا یار و من تو را عارم
تو سراپا گلی و من خارم
به همه گفته‌ام تو را دارم
یا جوادالائمه ادرکنی
ای ولایت تمام ایمانم
کاظمین تو قبلۀ جانم
من همه دردم و تو درمانم
کی گذاری ز درد درمانم
یا جوادالائمه ادرکنی
تو جوادی و من گدای توام
مور افت

• یکشنبه
• 22
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 14:10
• نوشته شده توسط
• یحیی

تا از مژه ات تیر در ابرو بگذاری
صد داغ نهان بر دل آهو بگذاری
نه یوسف بی ظرفیتی تا که به بازار
زیبایی خود را به هیاهو بگذاری
این گونه که موزونی و خوش، بین دو ابرو
هر شب به گمانم که ترازو بگذاری !
ای ماه جوان! بگذر از این سو که جهان را
انگشت عجب بر لب چاقو بگذاری
ای ماه جوان! آه ولی زود نباشد :
کامل نشده دست به زانو بگذاری؟!
وقت است که بنشینی و شب های جهان را
توصیف کنی، شانه به گیسو بگذاری
********
شاعر : مهدی رحیمی

• شنبه
• 28
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 16:01
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

هر لحظه اگر که رو به دنیا می کرد ...
صد ها گره بسته اگر وا می کرد ...
در جود و کرم اگر که شد شهره شهر ...
چون رو به سوی حضرت زهرا می کرد

شاعر : اصغر چرمی

• پنج شنبه
• 3
• مهر
• 1393
• ساعت
• 10:33
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

زدم به آب در این سیل بی گداری که ...
شکسته است مرا خنده های یاری که ...
نشسته است ببیند چگونه خواهد خورد
ترک به تارک لبهای پر غباری که ...
به خاک حجره فتاده ز شدت عطش و
عذاب او شده این چشم آبداری که ...
گرفته اند به سخره به هلهله با رقص
کنیزها همه در گوشه و کناری که ...
مرا به یاد کسی بین قتلگاه انداخت
به یاد خستگی جسم آن سواری که ...
سرش به نیزه و انگشترش به یغما رفت
و می شنید به گوشش یکی دو باری که ...
حرم شلوغ شد و آن وسط زنی می گفت :
غریب تشنه تو حال مرا نداری که.
چه خوب شد که مرا خواهری نبوده و نیست
که خون شود به دلش در همین دیاری که ...
تنم سه روز و سه شب روی خاک می افتد
کبوتران حرم می ک

• شنبه
• 2
• آذر
• 1392
• ساعت
• 14:34
• نوشته شده توسط
• یحیی

باز هم زهر شده مرهم بی یاور ها
باز هم زخم زدند بر جگر مادرها
این چه رسمی ست که یک عدّه پرستوی غریب -
بنشینند درون قفس همسرها؟!
جای شکرست ندیده جگرش را در طشت
بازهم شکر نبوده خبر از خواهرها
این همه تشنگی و هلهله ها ارثش بود
صحنه ی کرب و بلایی ست به پشت درها
گفت:" لا یومکَ..." و از نفس افتاد به خاک
باز هم شکر نبوده خبر از خنجرها
عدّه ای جشن گرفتند به دور گودال
با همین هلهله ها بود که آن معجرها...
جسم بی جان تو را بر سر بام آوردند
تا بدانیم چه آمد به سر پیکر ها!

شاعر : یحیی نژاد سلامتی

• پنج شنبه
• 15
• اسفند
• 1392
• ساعت
• 05:31
• نوشته شده توسط
• یحیی

از جود تو درعالم؛قحطي گدا آمد
از بس كه كرم داري؛ اي ماه خراساني...

• جمعه
• 26
• اردیبهشت
• 1393
• ساعت
• 14:54
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

هرکس که تاج مهر تو بر سر ندارد
از سجده ی گمراهیش سر بر ندارد

سرمایه ی عشق شما راه نجات است
بیچاره هر کس عشق تو در سر ندارد

لازم نکرده که مرا فردا بخوانند
جنت اگر از نامتان سردر ندارد

باب الجوادی مطمئنا هست آن جا
محشر از این در هیچ بالاتر ندارد

گشتم ولی دنیای شیعه از تو آقا
مولود پر خیر و مبارک تر ندارد

کوری چشم دشمنان إبنُ الرضایی
کی گفته سلطانم علی اکبر ندارد؟

دردانه ی سلطان طوسی یا محمد
والیِ ما غیر از شما دلبر ندارد

عطری که از ذکر لبت در شهر پیچید
عود و گلاب و نافه و عنبر ندارد

در کودکی در قله های علم بودی
علم تو را عیسای پیغمبر ندارد

گشتم ولی هم ارزش خاک عبایت
در ارض و در افلاک سر

• سه شنبه
• 8
• اردیبهشت
• 1394
• ساعت
• 11:17
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

افتاده بود تشنه لب و آه می کشید
فریاد بی کسیش به جائی نمی رسید

او رحمت رحیم جواد الائمه بود...
می داد از کرامت خود بر همه امید

هرکس که رفت محضر او دیده می شود
در سایه ی عنایت او درد ناپدید

من درک کرده ام خودم این نکته را که هست
نام جواد بر همه ی قفلها کلید

دریای جود و عاطفه و ناجی غریب
قبله... مراد... شهره به مِهر است و من مرید

وقتی جواد قافیه شد با مراد ما
ما را برای خویش مریدانه آفرید

برشانه داشت بارغم غربتی قدیم
روی لبش ترانه ی یاحی و یاشهید

مجموعه ای ز مقتل اولاد فاطمه است
پس روضه هاش می طلبد گریه ی شدید

باید به پای روضه ی این سرور صبور
سر را شکست ... گریبان ز غم درید

کف می زدند ب

• سه شنبه
• 31
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 04:25
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

لطف تو بی ‌واسطه دریای جودت بی‌کران
عالمی از فهم ابعاد وجودت ناتوان

صورت و سیرت... نه اصلاً عمرت از مضمون پر است
ماه گندمگون! غریب خانه! مولای جوان!

چاه‌های خشک با دست تو جوشان می‌شدند
ای نگاهت مثل چشمه! ای دلت آتشفشان!

روز حسرت هیچ‌کس حسرت نخواهد خورد تا
بخشش ابن الرضایی تو باشد در میان

داستان عمر تو کوتاه بود اما نبود
لحظه‌ای تاریخِ نور از ردپایت بی‌نشان

یوسفی اما عزیز خانه‌ات هم نیستی
یا سلیمانی که شأنش را نمی‌فهمد زمان

دوستانت بی‌وفایی... دشمنانت خون دل...
آشنای طعنه‌ای از کودکی... از این و آن

نامتان را شیعیان گاهی به قصد... بگذریم
ما چنین گفتیم تا وا شد دهان دیگران

از قضا من هم جو

• سه شنبه
• 31
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 04:26
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

ماه باشی، روز و شب در آسمان باشی اگر
لحظه لحظه، روشنی بخش جهان باشی اگر

روضه ات یکجور دیگر می شود، در حجره ات
خود ولیِ عهد سلطان زمان باشی اگر

روضه ات حتما علیِ اکبری هم می شود
موقع رفتن از این دنیا جوان باشی اگر

بر مشامت می رسد از کوچه بوی دود و یاس
درجوانی ات خصوصا قد کمان باشی اگر

زهر ده تا اسب خواهد گشت و خواهی شد حسین
شمر وقتی رفت و در دست سنان باشی اگر

تازه بعدش روضه در ناحیه ی انگشتر است
درمسیر چشم های ساربان باشی اگر

روضه دارد می رود از کربلا سمت دمشق
با سر ماهت دلیل کاروان باشی اگر

مادرت شد «خیزران» و بیشتر حق با شماست
اشک ریز روضه های خیزران باشی اگر

شاعر : مهدی رحیمی

• سه شنبه
• 31
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 04:27
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

شور میان مثنوی و مستزاد ها
مضمون ناب دفتر شعر "فؤاد" ها
نزد تو نذر شاعر أُمّی قبول نیست ؟؟
دل بسته اند بر کرمت بی سواد ها
من سالها خراب توام باده ی طهور!
اورده اند عطر تورا ابر و بادها
"با صد امید بر در این خانه امدم "
باب الجوادتان شده باب المراد ها
محو تو و اسیر سه إبن الرضا شدم
دل داده ام به دست رضایی نژاد ها
هر روز بر گدای تو افزوده میشود
به به به سفره ی تو و این ازدیاد ها
بیش از نیاز میدهی و ذوق میکنم
خیلی کم است پیش تو "خیلی زیاد"ها
***
از برکت تو نام مرکب گرفته ایم
قربان مقدم تو محمد جواد ها

شاعر : علیرضا خاکساری

• شنبه
• 29
• مهر
• 1396
• ساعت
• 13:57
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

در مدح جوان آل الله ...

زیر قدمت بند دل ماست که گیر است
بهتر بنویسم دل ما عبد و اسیر است
هر کس به تو دل داد محال است نگوید
از هرچه دلش غیر تماشای تو سیر است
«ای تیر غمت را دل عشاق نشانه»
دام است نگاه تو و ابروی تو تیر است
از نام و نشان و نسب ما چو بخواهید
مائیم گدا و پسر شاه امیر است
شهزاده جودی تو که در وصف تو گفتند:
هر لحظه و هر ثانیه در فکر فقیر است
عالم همه دور سر تو گرم طوافند
افلاک کنار وجنات تو حقیر است

جانم به فدای تو و دستان کریمت
شاهیم سر سفره احسان قدیمت

بند دلم از گیسوی تو واشدنی نیست
دوری ز تو هیهات، به مولا شدنی نیست
آن دل که نشد بسته به خال لبت ای دوست
دل نیست، خرابه است، وَ

• دوشنبه
• 6
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 15:17
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

یا جواد الأئمه میگویم
میشود کفتر دلم آزاد
دم باب الجواد با نامت
پدرت هرچه خواستم را داد

پسر بهترین پدر , بَه بَه
پدر بهترین پسر , بَه بَه
خلقتت اوج آفرینش بود
به ظرافاتِ این هنر , بَه بَه

مدح جود تو را خدا گفته
از تو گفتن نه کار شاعر هاست
از تو کم گفته ایم , تقصیرِ
بی هنر بودن معاصر هاست

نسخه ی دیگر امام رضا
صاحب منبر امام رضا
لقبت میبرد دل ما را
ای علی اکبر امام رضا

حکمتی داشته , امام رضا
به خراسان اگر که راهی شد
پدرت ساکن است اینجا , پس
اهل ایران حساب خواهی شد

نام زیبای تو مِی ناب است
رونق کسب و کار ساقی هاست
یا جواد الأئمه , انصافا
مرقدت مشهد عراقی هاست

• دوشنبه
• 6
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 11:18
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

شد عطش غالب و از تو جگری باقی نیست
بدنت آب شد از تو اثری باقی نیست
هی نفس می زدی و تشنه زمین می خوردی
از تو ای جانِ رضا، بال و پری باقی نیست
این همه هلهله را آهِ تو پاسخگو نیست
بس کنیز آمده جای گذری باقی نیست
همسرت هم به تو و اَلعَطَشت می خندد
هیچکس نیست کنارت، نفری باقی نیست
تا لبِ بام کشیدند تو را با صورت
با چنین حال، برای تو سری باقی نیست

• پنج شنبه
• 15
• آذر
• 1397
• ساعت
• 13:12
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

آیینۀ وحی و آیت بیداری‌ست
کارش همه دلنوازی و دلداری‌ست
گر دل بدهی به گردش چشم جواد
سرچشمۀ جود از نگاهش جاری‌ست

• چهارشنبه
• 28
• آذر
• 1397
• ساعت
• 11:02
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

با آن سِخاوت و کَرَم و مِهربانی ات
حَقَّت نبود این همه دردِ نهانی ات
تاثیر کرده زَهر به هَر عضوِ پیکرت
طعنه زَنَد به لاله، رُخِ ارغوانی ات
در هلهله صدای ضعیفِ تو گُم شده
می رَقصد این شریکِ بَدِ زندگانی ات
آبَت نمی دهد به خُدا، دست و پا مزن
رَحمی نمی کند به تو این یارِ جانی ات
هرچه کبود می شَوی و گریه می کُنی
لبخند می زنند به اَخترفِشانی ات
در آه آهِ آخَرَت اِی ماهِ فاطمه
بوی مدینه می رِسَد از روضه خوانی ات
از بس به داغِ پهلوی صِدّیقه سوختی
پیریِ تو رسید در اوجِ جوانی ات
افتاده ای به یادِ حَسَن که به کوچه گفت؛
"مادر... فدای صورتِ رنگین کمانی ات"

• چهارشنبه
• 5
• دی
• 1397
• ساعت
• 19:14
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بابا رضا بیا نَفَسِ آخرِ من است
سوزان میانِ تَب همه ی پیکرِ من است

تا آه می کِشم زِ لَبَم لاله می چِکد
یک باغِ سُرخ رنگ به دور و بَرِ من است

آیینه ی جَوانِ کَبودِ عَلی شُدم
چَشم اِنتظار دیدنِ مَن مادرِ من است

خواهر نداشتم که کُند گریه دَر غَمَم
قَلبِ کنیزهای حَرَم مُضطرِ من است

هَر مَرد دردِ خویش بِگوید به هَمسرش
غُربت بِبین که قاتلِ مَن همسرِ من است

با هِلهِله عزای مَرا گَرم می کُند
حالا که روی خاک فِتاده سَرِ من است

بَر آب آب گُفتَنِ مَن خَنده می زَنَد
خوشحال دَر بَرابرِ چَشمِ تَرِ من است

با یادِ کامِ تِشنه ی آقای بی کَفَن
خُشکیده و تَرَک تَرَک این حَنجَرِ من است

• چهارشنبه
• 3
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 19:29
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور