حضرت علی اکبر (ع)

آهسته برو جان من بابا
ای تازه جوانم گل لیلا
بودی دلبرم خوش قد و بالا
ای شبه پیمبر علی جان
امیدم ای رشیدم
صداتو ازدل صحرا شنیدم
لرزیدم وقتی رسیدم
به خاک و خون تپیده تو رو دیدم
واویلا علی اکبرم بابا
بی تو زندگی می شود زندان
یک حرفی بزن تا بگیرم جان
پاشو آمده عمه در میدان
دلخونم،پاشو جوونم
میخوام برم به خیمه نمیتونم
دلخونم رفته توونم
رسیده عمه تا زنده بمونم
واویلا علی اکبرم بابا
بیچاره شدم دلبرم حالا
بعد تو علی اف بر این دنیا
قلبم رو سزونده خنده اعدا
ای شبه پیمبر علی جان
واویلا عزیز لیلا
بمیرم آخر شدی اربا اربا
واویلا غم عظمی
شده پهلویت مثه پهلوی زهرا
واویلا علی اکبرم بابا

شاعر : حسین برزی

دانل

• پنج شنبه
• 18
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:21
• نوشته شده توسط
• جواد

خواهم که بوسه زنمت اما نمی‌شود
جایی برای بوسه که پیدا نمی‌شود
لب را به هم بزن، نفسی زن که هیچ چیز
شیرین‌تر از شنیدن بابا نمی‌شود
این پیرمرد بی‌تو زمین‌گیر می‌شود
بی‌شانه‌ی تو مانده اگر پا نمی‌شود
هر عضو را که دیده‌ام از هم گشوده است
جز چشم تو، که بر رخ من وا نمی‌شود
خشکم زده کنار تو از خنده‌هایشان
خواهم بلند گردم از اینجا نمی‌شود
ای پاره‌پاره‌تر ز دلِ پاره پاره‌ام
گفتم بغل کنم بدنت را... نمی‌شود
باید کفن به وسعت یک دشت آورم
در یک کفن که پیکر تو جا نمی‌شود
حجله گرفته پای تنت مادرم ببین
اشکم حریف گریه‌ی زهرا نمی‌شود

شاعر : حسن لطفی

• پنج شنبه
• 18
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:30
• نوشته شده توسط
• یحیی

شبه نبی نمود چو آهنگ رزم ساز
بهر مخالفان عراق آن مه حجاز
در گریه شد سکینه و در ناله شدر باب
کلئوم شد بناله و لیلی در اهتزاز
زآن انجمن رسید بانجم غباز غم
زآن دوده رفت بگردون دون نواز
شد از نیاز در بر شاه حجاز گفت
کایآسمان بدرگه قدرت برد نماز
پیوسته باد گلشن چهر تو دل فروز
همواره باد نخل مراد تو سرفراز
مستدعیم زحضرت فیضت که تا دهد
بهر جهاد بد منشانم خط جواز
رخصت گرفت و و کرد وداع از شه حرم
پشت عقاب گرم شد از فر شاهباز
با مادر شکستة خود در وداع گفت
در هجر من مسوز بسودای من بساز
شه از قفای اکبر شیرین مقال خویش
گریان شد و نمود سوی چرخ سرفراز
و آنگه بحالتی که نیارم بیان نمود
روی نیاز کرد بدرگاه بی ن

• پنج شنبه
• 18
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:33
• نوشته شده توسط
• یحیی

می ری به میدون،دلم شده خون
کمی قدم زن،برام علی جون
می خوام قد وبالا تو ببینم
اگه نباشی از پا می شینم
خدا نگهدارت نازنینم
علی علی اکبر علی اکبر
چه زخم و زاری،رمق نداری
تو مادرم رو،یادم میاری
زخمی شده پهلویت مثل مادر
شکافته فرق تو مثل حیدر
نفس بزن آروم علی اکبر
علی علی اکبر علی اکبر
افتادی بابا،روی خاک صحرا
شدی ز کینه،تو اربا اربا
چی اومده بابا به سر تو
برداشتنش سخته پیکر تو
بیچاره شد دیگه پدر تو
علی علی اکبر علی اکبر

شاعر : عباس شاکری

• شنبه
• 20
• مهر
• 1392
• ساعت
• 05:50
• نوشته شده توسط
• جواد

تشنه ای از تشنه ای می خواست آب
عاشورا ز شور التهاب
زاده لیلا علی ابن الحسین
اشبه الناس رسول رسول عالمین
با ادب در نزد پیر می فروش
از حرم آمد به صد جوش و خروش
تیغ بر کف پا مهیای رکاب
لعل لب خشکیده دل در پیچ و تاب
تشنه ی آب حیاتم جرعه ای آبم بده
گفت بابا اذن میدانم بده
تشنه ای از تشنه ای می خواست آب
روز عاشورا ز شور التهاب
یک دل و مهر و دو دلبر مشکل است
مهر من بین تو و حق حائل است
تا حضور حضرت باری نشست
رشته ی مهر مرا باید گسست
با عدو جنگ تماشای کنم
اذن جنگم ده که شیدایی کنم
روز روشن را چو شام تار کرد
چون علی با خصم دون پیکار کرد
تشنه ای از تشنه ای می خواست آب
روز عاشورا ز شور التهاب
کز پدر گیرد

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 08:25
• نوشته شده توسط
• یحیی

تازه جوان اکبر ، روح و روان اکبر
ای نو خط لیلای زار نوجوان اکبر
تازه جوان اکبر ، روح و روان اکبر
رفتی و بردی از دلم تاب و توانم اکبر
نوباوه زهرا ، نور دل لیلا
ای شبه روی مصطفی سبط شه بطهاء
تازه جوان اکبر ، روح و روان اکبر
بعد حسین شاهنشه لب تشنگان اکبر
با پیکر صد چاک ، با دیده غمناک
مادر چرا افتاده ای این سان به روی خاک
بر جانب میدان ، بر رزم این عدوان
مادر نشد چندی که رفتی از برم چون جان
تازه جوان اکبر ، روح و روان اکبر
پس از چه داری بر تن این زخم گران اکبر
افکنده چون اعدا ، از کین در این صحرا
ای وای کز تیغ جفا سرو قدت از پا
تازه جوان اکبر ، روح و روان اکبر
هستم اسیر دست ظلم دشمنان اکبر
هستم

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 08:26
• نوشته شده توسط
• یحیی

نبی را اشبه الناس و یگانه روح و ریحانم
الهی می روی میدان عزیز بهتر از جانم
علی جانم ، علی جانم 2
نبی صورت علی فطرت جوانی را فرستادم
به مسلخ بهر جانبازی پی تشریع ارشادم
علی جانم ، علی جانم 2
که میدان رفتنش باشد در این صحرا تماشایی
چنانه از شوق دیدارت بود سر مست شیدایی
علی جانم ، علی جانم 2
جوانیش باید آرد مرا پهلوی بشکسته
به میدان می روی اکبر لبش تشنه تنش خسته
علی جانم ، علی جانم

شاعر : محمد حسن فرحبخشیان - ژولیده نیشابوری

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 08:37
• نوشته شده توسط
• یحیی

رفت علی اکبرم آن گل جان پرورم
پیش دو چشم ترم رفت دل از پیکرم
رفتن جان است این ، یا رود او از برم
وای علی اکبرم ، وای علی اکبرم
یوسف آل عبا ، زاده طاهاست این
شبه رسول خدا ، نوگل زهراست این
نور دو چشم من و، غمزده لیلاست این
وای علی اکبرم ، وای علی اکبرم
منزل لیلا کجا ، خیمه گاه ما کجا
مکه و بطحا کجا ، وین دل صحرا کجا
تشنه لبان می رود ، این گل زهرا کجا
وای علی اکبرم ، وای علی اکبرم
آب خروشان نگر ، وین دل ویران نگر
همهمه کوفیّا ، غربت مهمان نگر
رفتن این نوجوان ، وین دل ویران نگر
وای علی اکبرم ، وای علی اکبرم
باد صبا می وزد ، شانه به مویش زند
نگهت مویش مگر جانب زهرا بود
جان من است ای خدا ، یا که عل

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 08:38
• نوشته شده توسط
• یحیی

شاه دین را بود شور محشر
بر سر نعش شهزاده اکبر
ای شکیب دل آرام جانم
ای روان تن ناتوانم
ای جگر گوشه ی مهربانم
ای علی اکبر نوجوانم 2
ای به غرقه روح و روانم
تو همان حقیقت نشانی
شاهباز بلند آشیانی
از چه در خاک و در خون طپانی
ای علی اکبر نو جوانم 2
ای به خون غرقه روح و روانم
چهره ات یک فلک آفتاب است
طرّه ات یک جهان مشک نابست
ای دریغا که در خون خضابست
ای علی اکبر نوجوانم 2
ای به غرقه روح و روانم
ای پر از زخم کین این چه حال است
این حقیقت بود یا خیال است
یک تن و ای جراحت محالست
ای علی اکبر نوجوانم 2
ای به غرقه روح و روانم
حیف از طلعت ماه رخسار
حیف از آن قامت سرو رفتار
حیف از آن منطق شهد گفتار
ای علی اک

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 08:41
• نوشته شده توسط
• یحیی

تا که پامال خزان شد لاله لیلای من
دشت غم آمد بهار ، از اشک خون پالای من
در منای کربلا خون ذبیحم تا که ریخت
عید قربان شد یکی با روز عاشورای من
از هجوم خارها مانند گل شد برگ برگ
لاله من یاس من تنها ، گل رعنای من
کاش فرق من به جای فرق اکبر می شکافت
کاش می پاشید پیش از او ز هم اعضای من
من تماشا کردم او در خون خود زد دست و پا
زین تماشا پای تا سر سوخت سر تا پای من
بی تو دیگر شد بهشت آرزوهایم خراب
از چه افتادی به خاک ای شاخه طوبای من
احتیاجی نیست تا رخ شویم از آب فرات
شسته شد با خون سیمای علی سیمای من
دوستانم یک به یک رفتند و در این سرزمین
گوش دشمن پر شده از بانگ واویلای من
گرگ ها کردند جسم یوسفم را

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 08:42
• نوشته شده توسط
• یحیی

قطعه های بدنت پاشیده
خون فرقت به تنت پاشیده
یوسف کرببلا از چه خون
به روی پیرهنت پاشیده
خون فرقت که شده وا از هم
روی زلف شکنت پاشیده
بسکه آن ضربه بدو کاری بود
خون تو از دهنت پاشیده
هر کجا مینگرم ای بابا
ذره ذره چشمت پاشیده
استخوان بدن و پهلویت
بسکه نیزه زدند پاشیده
این عبا شد کفنت بابا جان
جسم تو بر کفنت پاشیده
لحظه سوزش پهلو نام
مادرم از سخنت پاشیده

شاعر : عباس شاکری

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 09:03
• نوشته شده توسط
• علی

ای یوسف پاره پاره پیکر
اولین ذبیح آل حیدر
گردیده به موج خون شناور (2)
ای شبه پیمبر ، بابا علی اکبر (2)
ای سرو به خون نشسته من
ای مرهم قلب خسته من
امید دل شکسته من (2)
ای شبه پیمبر ، بابا علی اکبر (2)
پیوند وفا ز ما بریدند
هستی مرا به خون کشیدند
اعضای تو را ز هم دریدند (2)
ای شبه پیمبر ، بابا علی اکبر (2)
لب تشنه فدا شدی علی جان
تقدیم خدا شدی علی جان
شمع شهدا شدی علی جان (2)
ای شبه پیمبر ، بابا علی اکبر (2)
رنگ از رخ خواهرت پریده
زینب ز حرم برون دویده
فریاد علی علی کشیده (2)
ای شبه پیمبر ، بابا علی اکبر (2)
تو خفته به خون برابر من
من گریه کنم میان دشمن
شد خون به دلم نصیب دامن ( 2)
ای شبه پیمبر

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:06
• نوشته شده توسط
• یحیی

مُردی آخر به فصل جوانی
بعد مرگت در این دار فانی
من نخواهم دگر زندگانی
نوجوان اکبر من ای اکبر من
نوجوان اکبر من ای اکبر من
اکبر ای شبه پیغمبر من
اکبر ای نور چشم تر من
اکبر ای نو گل احمر من
نوجوان اکبر من ای اکبر من
نوجوان اکبر من ای اکبر من
ای علی ای جوان رشیدم
ای علی ای نهال رشیدم
ای علی ای چراغ امیدم
نوجوان اکبر من ای اکبر من
نوجوان اکبر من ای اکبر من
بی تو ای یوسف گلعذارم
روی رفتن به خیمه ندارم
داغ تو برده از دل قرارم
نوجوان اکبر من ای اکبر من
نوجوان اکبر من ای اکبر من
ذاکر امشب ز غم بی قرار است
خواب راحت به او ناگوار است
از غمت ای جوان اشکبار است
نوجوان اکبر من ای اکبر من
نوجوان اکبر من ای

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:08
• نوشته شده توسط
• یحیی

اهلِ حَـــــرَم از دیده خون ببارید (2) از پارۀ دل دسته گُـــــــل بیارید
بـــــــــــروی جسم اکبرم گذارید (2) شد کُشته اکبر، شبــه پیمبر (2)
حق من و جـــــــــــــــــدم نبی ادا شد در پیش چشـــــمم اکبرم فدا شد
اعضـــــــای او چو گل ز هم جدا شد شد کُشته اکــبر، شبه پیمبر (2)
یا رب در این صحرا ز پا فتادم (2) صورت به صورت علی نهادم
فرزند خـــــــــــود را در ره تو دادم شد کُشتــه اکبر، شبه پیمبر (2)
من نالۀ فرزند خــــــــــــــــود شنیدم وقتــــی به بالای سرش رسیدم
خجلت ز کــــــــــام تشنه اش کشیدم شــد کُشته اکبر، شبه پیمبر (2)
بیرون بیا از خیمــــــــــه ات سکینه در ماتم اکبر، بزن به سینه (2

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:11
• نوشته شده توسط
• یحیی

علی ای نور دو چشم ترم پارۀ جگرم چشم خود واکن
برای یک لحظه هم که شده غربت پدرت را تماشا کن
علــــــــــــــــی بـــــــــــعد از تـــــــــــــو شـــــدم تنها
عَلَــــــــــــــی الـــــــــــدنیا بَعدکَ الاَفا، ای علی جانم (2)
ز لبهای خشکت ای پسرم بسکه من خجلم بوسه می گیرم
اگــــــــر دشمن واگذاردم از داغ کاری تو تشنه می میرم
علـــــــــــــی بعـــــــــــد از تـــــــــــــــــو شـــــــــدم تنها
عَلَــــــــــــــــی الـــــــــــدنیا بَعدکَ الاَفا، ای علی جانم (2)
تو آرام قلب و جان منــــی پس چرا شکنی قلب مجروحم
تکلم کن تا نرفته برون از هجــــــوم غمت از بدن روحم
علـــــــــــــــــی بعــــ

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:12
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای نو ثمرم اکبـــر (2) رعنا پسرم اکبر (2)
از داغ فراق تـو (2) خونین جگرم اکبر (2)
ای گـــــــــــوهر عمر من، بُردند تو را یغما
کی زنده توانم ماند، من بعد تــو در دنیا (2)
ای آینـــــــــــــــۀ رویِ جـــــــــــدّ متعال من
بـــــــــــــرخیز و نظر بنما، بابا تو بحال من
ای آئینـــــــــــــــــــــــــه روی جد متعال من
بــــــــرخیز و نظـــــر بنما، بابا تو بحال من
از پـــــــــــــا که بیافتادی، ای تازه نهال من
تـــــاریک شـــده عالم، پیش نظرم اکبر (2)
داغ تــــــو علی اکبر(2) بنموده به دل تائثیر
انـــــدر سر نعش تو، گردیده ام از جان سیر
چون قامت رعنایت، صد پاره شد از شمشیر
نعشت بسوی خیمــــــ

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:15
• نوشته شده توسط
• یحیی

شد به میدان شبه پیغمبر روانه (2) جمله زنها از پی اکبر روانه
اکبر من، اکبر من، اکبر من (2)
ای علی بر حالِ باب خود نظر کن ماه من آهسته تر حالم نظر کن
اکبر من، اکبر من، اکبر من (2)
کرده ای محشر بپا زین قد و قامت قامت تو می دهد عطر قیامت
اکبر من، اکبر من، اکبر من (2)
من که دانم روی تو دگر نبینم(2) با نگاهم از رخ تو گُل بچینم
اکبر من، اکبر من، اکبر من (2)

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:16
• نوشته شده توسط
• یحیی

داغ هجران علی یا رب چه پر تأثیر بود
پیش از آن لیلا جوان بود و پس از آن پیر بود
قرص عالم گیر شد از آه جانسوز حسین
وقت هجران پسر بود و پدر دلگیر بود
بانوان گیسو پریشان حلقه بر پایش زدند
طایر اوج شهادت را به پا زنجیر بود
خیمه پر غوغا شد از طوفان هجران علی
سیل اشک از هر طرف جوشان و دامن گیر بود
دیده ها هرگز نمی شد سیر از دیدار او
کز جمال احمدی خود بهترین تصویر بود
اشکها بی حد که شد سدّ صبوری را شکست
سنگ خارا را به دل زان ناله ها تأثیر بود
این زمان آمد حسین و دست اکبر را گرفت
سوی میدان برد چون وقت شهادت دیر بود
چون به میدان شد روان یکتا شبیه مصطفی
از تعجب دشمنانش را به لب تکبیر بود
از پی اکبر نگه م

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:22
• نوشته شده توسط
• یحیی

چو نوبت کارزار به نوجوانان رسید
نخست این کارزار به جان جانان رسید
قرعه جان باختن به نوجوانی فتاد
که ناله عقل پیر با وج کیوان رسید
آینه عقل کل مثال ختم رسل
جلوه حسن ازل در او به پایان رسید
به جان نثاری شاه به عزم رزم سپاه
از افق خیمه گاه چه ماه تابان رسید
ذبیح کوی وفا ، خلیل صدق و صفا
بریز تیغ جفا ، دست و سر افشان رسید
تیغ شرر بار او صاعقه عمر خصم
ولی ز سوز عطش بر لب او جان رسید
به حلقه اهرمن شد اسم اعظم نگین
خدا گواه است ، پسر چه بر سلیمان رسید
یوسف حسن ازل شد طعمه گرگ اجل
ناله جانسوز او به پیر کنعان رسید
رسید پیر خرد بر سر آن نوجوان
بناله چون بلبل و گل ارغوان رسید

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:23
• نوشته شده توسط
• یحیی

پس بیامد شاه معشوق الست
بر سر نعش علی اکبر نشست
چهرعالمتاب بنهادش به جهر
شد جهان تار از فراق ماه و مهر
سر نهادش بر سر زانوی ناز
گفت کی بالید سرو سرفراز
ای درخشان اختر برج شرف
چون شدی سهم حوادث را هدف
ای بطرف دیده خالی جای تو
خیز تا ببینم قد و بالای تو
ای نگارین آهوی مشگین من
با تو روشن چشم عالم بین من
این بیابان جای خواب ناز نیست
کایمن از صیّاد تیر انداز نیست
خیز و تا بیرون از این صحرا رویم
تک بسوی خیمه لیلا رویم
رفتی و بردی ز چشم باب خواب
اکبرا بی تو جهان بادا خراب

شاعر : حجة الاسلام نیر تبریزی

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 14:41
• نوشته شده توسط
• یحیی

در دیاری که عطش غارت دلها می کرد
عزم میدان ز حرم زاده لیلا می کرد
همت پیر مغان بدرقه ی راهش بود
دست غیبی گره از مشکل او وا می کرد
شد خرامان ز پس خیمه به میدان پدر
دیده بر قامت او محو تماشا می کرد
پسر از بهر پدر شعر شهادت می خواند
پدر از بهر پسر دیده چو دریا می کرد
کشته ها ساخت پسر بسکه از آن قوم بکشت
کار موسی به خدا با ید بیضا می کرد
آه از آن دم که در آن دشت لب آب فرات
تشنه از تشنه تری آب تمنا می کرد
تشنه لب رفت و شد از ساغر جدش سیراب
لیک یاد از لب خشکیده بابا می کرد
گفت ژولیده در این شعر پی یاری دین
عرم رفتن ز حرم زاده لیلا می کرد

شاعر : محمد حسن فرحبخشیان - ژولیده نیشابوری

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 14:43
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای تجلی صفا ت همه بر تر ها چقدر سخت بود رفتن پیغمبر ها
قد من خم شده تا خوش قد و بالا شده ای پدری دردسرش نیست کم از مادر ها
پسرم می روی اما پدری هم داری نظری گاه بینداز به پشت سر ها
سر راهت پسرم یک تک پا خیمه برو شاید آرام بگیرند کمی خوا هر ها
ماد رت نیست اگر مادر سقا هم نیست عمه ات هست به جای ما در ها
حال که آب ندارم برای لب تو بهتر این است که غارت شود انگشتر ها
آن چنان کهنه نگشته است سم مر کبها آنچنان کند نگشته لب خنجر ها
چه کنم با تو با و این ریخت و پا شی که شده چه کنم با توو با بردن این پیکر ها
آیت پخش شده آیینه پخش شده علی اکبر من شد علی اکبر ها
گیرم از یک طرفی نیز بلند ت کردم بر زمین باز

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 15:11
• نوشته شده توسط
• یحیی

به خیمه بوی مشک و عنبر آمد
حسین با نعش پاک اکبر آمد
بی تو شد نور جدا از بصرم ای پسرم
کس نداند که چه آمد به سرم ای پسرم
از حرم آمده زینب کند امداد مرا
تن پاکت سوی خیمه آخر برم ای پسرم
تا کفن بر قد و با لای رسایت کردم
سوختم و زدل پر درد دعایت کردم
آخرین تو شه ام از زلف تواین بود علی
که غم انگیز نگا هی به قفا یت کردم
تو زمن آب طلب کردی و من می سو زم
که چرا تشنه لب از خویش جدایت کردم
کی می رود ز یادم آن آخرین نگاهت
از پنجه ای اثر بود بر روی قرص ما هت
روی ناز برگ گل را طا قت سیلی نبود
ای خدا رخسار زهرا بی علی نیلی نبود
فاطمه فاطمه هستی حیدر تویی
فاطمه فاطمه روح پیمبر تویی
علی جونم قدمات کربلا رو می

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 15:14
• نوشته شده توسط
• یحیی

بسوخت آخر جگــــــــرم، بگو تو با من سخنی
دریـــــــــــــــغ منما پسرم، چرا دلم می شکنی
چو اکبرم رفته ز هوش، منم سرا پا همه گوش
مگر از آن لعل خموش، رســـــد بگوشم سخنی
تو صید خونین دهنی، طپـــــیده در خون بدنی
تــــــــــــــــو میوۀ قلب منی، عقیق سرخ یمنی
مخور غــم ای لال عُذار، خزان ندارد بتو کار
همیشه حُسن تـــــــــــو بهار، گل بهشت عَدَنی
بباغ خلقت گل من، بـــــــــــزندگی حاصل من
ز داغ همچون دل من، چـــــــراغ بیت الحَزنی
بریز اشک از بصرم، که رفت عطشان پسرم
همه توئی در نظرم، همیشه در قـــــــلب منی
کند فغان طبع حسان، که بر لـــــــب آب روان
ترا بلب آمده جان، تو تشنه دور از وطـــــــنی
(

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 15:15
• نوشته شده توسط
• یحیی

واسه
یه بار دیگه صدابزن باباتو
علی یه بار دیگه واکن چشاتو
انقدر نکش روی زمین پاهاتو
بابا
پاشو ببین که بی تو سیرسیرم
شکستم از غم تو پیرپیرم
خداکنه کنار تو بمیرم
سلام آخرت تو میدون
دل منو به غم نشونده
پیکر تو تازه جوونم
جون منو به لب رسونده
( علی علی علی علی جان )
از بس
رفته تنت به زیر سمّ اسبا
شده علی اکبر همه صحرا
شکسته پشتم از غم تو بابا
ای وای
همونایی که اهل کوفه هستن
به روی من درِ خوشی رو بستن
عصای پیری منو شکستن
به زیر نعل مرکباشون
تنت رو ارباً ارباکردن
میون سینه ی من انگار
هزار دفعه نیزه جاکردن
( علی علی علی علی جان )
اکبر
پاشو تا ببینی سلسله هارو
بشنوی صدای هلهله هارو
دستای خونی حرمله ها

• پنج شنبه
• 25
• مهر
• 1392
• ساعت
• 17:26
• نوشته شده توسط
• علی

مهلاً مهلا موذّن حرم
رحمی به حال من کن اکبرم
بند دل حرم رو پاره کردی
هستی تاج سر کرببلا
اکبر پیمبر کرببلا
دیدم اسیر و بی قرار دردی
علی علی
یه بار دیگه جلوچشام برو راه
رحمی بکن به اشک و آهم ای ماه
برای من مصیبت تو جانکاه
علی علی
آهسته برو پیمبر من
داری تو عطر و بوی مادر من
رسیده لحظه های آخر من
( علی علی موذن کرببلا علی جان )
صحرا پُر از علی ّ اکبره
غرق شمیم یاس پرپره
دست و پا می زدی ای گل لیلا
روی سرت میون این قفس
ریخته یه لشکر تازه نفس
ای وای پیکر تو شد ارباً اربا
پاشو علی
بی غیرتا جلوی ما نشستن
خیره به روی عمه زینب هستن
عصای پیری منو شکستن
پاشوبریم
نذار به گریه های من بخندن
در خوشی رو روی ما

• جمعه
• 26
• مهر
• 1392
• ساعت
• 05:26
• نوشته شده توسط
• علی

نکش رو خاکا دست و پاتو
دلخون نکن علی باباتو
به پای قتل تو نشستن
تشنه ی خون پاکت هستن
عصای پیری مو شکستن
تو افتادی میون میدون
به زیر دست و پا علی جون
می برمت بادست لرزون
( آه و واویلا)
عزیز من جوون لیلا
پیکر تو شد اربااربا
تموم امید بابایی
امون از این غم جدایی
موذن کرببلایی
از دور دیدم پاشیدنت رو
ازباغ گل ها چیدنت رو
چه جوری بردارم تنت رو
( آه و واویلا)

شاعر : اسماعیل شبرنگ

• جمعه
• 26
• مهر
• 1392
• ساعت
• 06:03
• نوشته شده توسط
• علی

یا علی جان ای جوانم
بعد تو قامت کمانم
خَلقاً و خُلقاً تویی شبه پیمبر
پیش چشمانم شدی چون یاس پرپر
یا علی اکبر بگو الله اکبر
( یا حبیبی یا حسین )
رفته غارت پیرهن تو
ارباً اربا شد تن تو
مثل جدّ خود غریبی و رئوفی
ماه کنعانم تو درگیر خسوفی
می کند خنده به حالم مرد کوفی
( یا حبیبی یا حسین )

شاعر : اسماعیل شبرنگ

• جمعه
• 26
• مهر
• 1392
• ساعت
• 06:54
• نوشته شده توسط
• علی

از همان اول شدم دلداده ات
دل سپردم به نگاه ساده ات
دل زِ قید غیر تو آزاد شد
تا زدم من جرعه ای از باده ات
عاقبت کار مسیحا می کند
هر که باشد در مسیر جاده ات
کِی به دیدار تو نائل می شود
این غلام از نفس افتاده ات
آسمان رو به تو می خواند نماز
رو به مهر تربت سجاده ات
همه ی داراییّ لیلا ، علی
ای عصای پیریّ بابا ، علی
با تو معنا می شود احساس ها
زیر پایت فرشی از الماس ها
تا زبان خویش را وا می کنی
می رسد از تو شمیم یاس ها
زیر رقص تیغ تو جان می دهند
بین میدان لشکر خنّاس ها
پیش پایت لحظه ای زانو نزد
هر که شد از فاطمه نشناس ها
هر شبی می خواند در گوشت پدر
جای لالا قصه ی دستاس ها
در دل عاشق تحکّم می کنی
مثل

• جمعه
• 26
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:20
• نوشته شده توسط
• علی

از روی تن تو سر تو می ریزد
خون است که از حنجر تو می ریزد
وقتی که رسیدم به سر بالینت
دیدم که تن پرپر تو می ریزد
اشک غم و غربت خودم را دیدم ...
از بین دو چشم تر تو می ریزد
وقتی که تو در محضر من جان دادی
باباست که در محضر تو می ریزد
هر قدر گره زدم ولی دیدم باز
از بین عبا پیکر تو می ریزد
باطعنه به من گفت : یکی در میدان
دارد علیّ اکبر تو می ریزد
بی تو کمرم شکست ، برخیز و ببین
دارد بدنم در بر تو می ریزد
از داغ تو آخر نفسم می گیرد
وقتی نفس آخر تو می ریزد
در مقتل تو شمیم زهرا جاری ست
از چشم ترت کوثر تو می ریزد
زهرا شدی و تا به مدینه رفتی...
وقتی که دل مادر تو می ریزد
از ماتم تو شکسته شد بال و پرم
ای ت

• جمعه
• 26
• مهر
• 1392
• ساعت
• 12:21
• نوشته شده توسط
• علی