حضرت علی اکبر (ع)

سربند:
دلخوشی دنیا - رفته ز یاد ما - محرمت مانده
ز ماجرای تو - میگذرد آقا - ولی غمت مانده
تویی ای احسن حالم / که با تو خوبه احوالم
حسین باب النجات عالم
الهی در شب هجران / لثارات الحسین گویان
بیاید صاحب دلهامان
بیا یابن الحسن مولا ۲ بیا یابن الحسن آقا جان

ز خیمه میدیدم - به تیر صیادان - فتاده آهویم
رسیده ام بابا - کنار جسم تو - ولی به زانویم
عدو خندد به فریادم / تو جان دادی و جان دادم
عصای پیری ام! افتادم
بهارم شد خزان دیگر / به خون غلطان شدی اکبر
شکست آیینه ی پیغمبر
علی اکبر علی جانم۲ علی اکبر علی ای جانم

علی صدایم کن - چه شد اذان گویم - نوای شیرینت
گره ز خون افتاد - یوسف مصر من - به زلف مشکینت
حرم در شیون و افغان / که آمد خواهرم میدان
به خیمه عمه را برگردان
تنت پاشیده وای من / نشد جا در عبای من
علی! خوش قد و بالای من
علی اکبر علی جانم۲ علی اکبر علی ای جانم

• پنج شنبه
• 27
• مهر
• 1402
• ساعت
• 10:20
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

سربند:
عالم به داغت مبتلا
ای که مانده جسمت زیر دست و پا
السلام علی المَهتوکِ الخِبا* (حسین)
ما پناهنده ایم - در پناه حسین
تکیه های عزاست - خیمه گاه حسین
یا حسین یا حسین

می‌زنی علی دست و پا
پر شده از عطر تنت کربلا
شکستند عصای پیری مرا (علی)
ارباً اربا شدی - شبه پیغمبرم
در عبا پیکرت - را حرم می‌برم
ای علی اکبرم ۳

ای قبله‌گاه نیزه‌ها
می چینم جسمت را بر روی عبا
شرح جسم توست یا حدیث کسا؟ (علی)
خون به روی لبت - جان من بر لب است
زائر اوّلت - عمه جان زینب است
ای علی اکبرم ۳

• پنج شنبه
• 27
• مهر
• 1402
• ساعت
• 10:31
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

توو خیمه ها غوغاست / میره توو میدون ماه ۲
گل میریزن زن ها به پای / جوون ثارالله
وسط خیمه وایساده - میگردن خواهرا دورش
بغلش میکنه زینب - میگه عمه به قربونش
سه ساله میره آغوشش - میگه حرفاشو توو گوشش
حسین میبینه پیغمبره انگار به جای جوونش
داره میره به میدون // پسر ارشد شاه
میره تا که بخونه // اشهد ان علی ولی الله

اشهدمو خوندم / تا توو میدون رفتی ۲
پشت قدم هات میبارم / چه لحظه ی سختی
عصای پیری بابا - داری میری علی یارت
برو میدون جوون من - برو خدا نگهدارت
فقط یک کمی آروم تر - قدم بردار عزیز من
دیگه انگاری داره که خزونی میشه این بهارت
حال من و نگاه کن // ای شبیه پیمبر
خدا کنه که پهلوت // نشه شبیه پهلوی مادر
(خدا کنه که فرق سرت نشه شبیه سر حیدر)

می باره توو خیمه / چشا مثلِ بارون ۲
ماه شب تارِ حسینه / افتاده توو میدون
پیکرش روی خاک افتاد - ارباً اربا علی اکبر
دست و پا می زنه پیش - چش بابا علی اکبر
دوره شد وسط میدون - افتاد از پا علی اکبر
پخش شده مثل آینه توی این صحرا علی اکبر
یه کاری کردن آخه // دیگه نمیشه پا شه
بدن غرق خونش // چجوری توی عبا جاشه ؟

• پنج شنبه
• 27
• مهر
• 1402
• ساعت
• 10:47
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

یوسفم دیدی چطور کار تو هم کشید به صحرا ...
دستِ شمشیر با سخاوت جسمتو بخشید به صحرا!
مثل یه تسبیح پاره از زمین باید جَمِت کرد!
روز و شب گریه به وضعیت جسمِ مُبهمِت کرد!
تو رو کشتن
جلو چشام با اینهمه شمشیر
زدن دو تا هدف رو با یک تیر!
هم تو زمین خوردی و هم من
می‌دونستن
می‌سوزه از غم جگرش بابا
می‌میره بعد از پسرش بابا
که وحشیانه تو رو کُشتن
می‌میره مادرت لیلا / علیِ اکبر بابا
علی جانم علی جانم ۲

یوسفم گرگای صحرا کردن آخر ارباً اربات
میشه تعداد یه لشکر رو شمرد از روی زخمات!
دست خالی برنگشته یک نفر از پیش جسمت
از تو هیچ چیزی نَمونده دیگه بابا غیرِ اِسمت!
با اینکه تو
شبیه ترین بودی به پیغمبر
ریختن سرت تموم این لشکر
برای غارت و تَصَرُّف
مثِ خیرات
جلو چشای گریون بابا
تن تو رو میون این صحرا
به هم دیگه کردن تعارف
امان از این غم عظمی / علیِ اکبر بابا
علی جانم علی جانم ۲

• پنج شنبه
• 27
• مهر
• 1402
• ساعت
• 17:13
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

یهو بهار عمرت / بشه خزون چه سخته
خدا خودش می‌دونه / داغ جَوون چه سخته
حقّش نبود که - بشه عزادار
خیلی برات زحمت کشیده اُمِّ لیلا
چه آرزوها - داشتم برا تو
حالا باید جَمعت کنم از بین صحرا
علی علی جان ۴

خدا می‌دونه داغت / علی چه کرده با من
تحمل فراقت - سخته چقد برا من
تک تک موهام - شده سفید و
حس می کنم دردتو با همه وجودم
همه دیدن با - هزارتا زحمت
رو زانو اومدم پیشت بود و نبودم
علی علی جان ۴

ریختن روی تو آخر / زهرِ کُشندَه شونو
می‌شنَوَم اینجا حتی / صدای خنده شونو
به اشک چشمام - دارن می‌خندن
پاشو علی تا پیش تو جون نَسِپُردم
زدن با یک تیر - دو تا نشونه!
عمه نبود منم کنار تو می‌مُردم
علی علی جان ۴

• پنج شنبه
• 27
• مهر
• 1402
• ساعت
• 21:40
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

سربند:
ای منتقمِ خونِ ، ثارالله لَکَ لَبِّیک
آجَرَکَ الله مولا ، فِی مُصیبَتِ جَدِّک
گریه می کنی توو روضه ها از غمِ حسين
هر شبانه روز رو دوشِته پرچمِ حسین
هستی بانیِ عزای مُحَرَّمِ حسین
گریه از اشک زینب / واسه اون جسم عریان
گریه واسه خُشکیِ / لبهای شاهِ عطشان
یا حسین یا ثارالله ۴

تو دست و پا می زنی ، من دست و پام می لرزه
بی تو دیگه این دنیا ، به چیزی نمی ارزه
پا نکش رو خاک که قلبم از سینه در میاد
دست و پا نزن از من مگه کاری بر میاد
بعدِ رفتنِ تو عمر منم به سر میاد
ندارم بی تو دیگه / توو این دنیا دلخوشی
پا نکش روی خاکا / که باباتو می کُشی
بُنَیَّ علی جانم ۴

پاشو این بارِ غمو ، از روی شونم بردار
چیزی از تو نَمونده ، خیراتت کردن انگار!
دیدم از خیام چطور تو رو بی هوا زدن
نیزه هاشون و توی بدن تو تا زدن!
پیش چشم من با کینه ی مرتضی زدن
می گیرم بین صحرا / از نیزه ها سُراغت
تا ابد توی دلم / باقی می مونه داغت
بُنَیَّ علی جانم ۴

• پنج شنبه
• 27
• مهر
• 1402
• ساعت
• 22:02
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

سربند:
ای عشق جاودانه - ای شور بیکرانه
هر لحظه می رسد این - نجوای عاشقانه
هر که دارد / سر همراهی ما / فَلْیَرْحَلْ مَعَنَا / تا کربلا
هر که دارد / هوس کرببلا / شور سرمستی ما / بسم الله
حسین - باب النجات // جانم فدات ۲

خون در چشمت نشسته - اشک من حلقه بسته
از من و عمه ات دل - از تو پهلو شکسته
پیش چشمم / ای میوه ی دلم / خواهشی دارم ازت / پرپر مزن
لخته های / خون را از دهنت / بیرون کشیده ام / ای جان من
علی - حالم بیین // خوردم زمین ۲

قامت خم کرده ام تا - از خاک بردارمت من
کشته من را عزیزم - جشن شادی دشمن
قامتم را / خم کرده ام که بر / لبهای خسته ات / بوسه زنم
با دل خون / من از آینه ی / پیغمبر خدا / دل می کنم
علی - ای جان من // جانان من ۲

• پنج شنبه
• 27
• مهر
• 1402
• ساعت
• 22:26
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

كجا ميرى جوون بابا / كجا ميرى بدون بابا ۲
نگايى كن ، دعايى كن / كه بعد تو نَمونه بابا ۲
اى رسول كربلاى من
خوش صداى خيمه هاى من
رفتنت منو عذاب ميده
پشتْ سرت مى لرزه پاى من
(آى امان٣)

روى سرم غبار غم ريخت / گفتى مى خواى برى دلم ريخت ۲
چه رفتنى ، چه شيونى / تمام خيمه ها به هم ريخت ۲
اى شبيه مصطفى على
يادگار مرتضى على
رحم به غربت حرم كن اِى
غرق ذات كبريا على
(آى امان٣)

آهاى عصاى دست بابا / ببين دلش شكسته بابا ۲
برو بازم ، بيا حرم / كه چِش به رات نشسته بابا ۲
ديدنيه حال زار من
مى خوره گره به كار من
اين خجالتم ميده كه تو
تشنه رفتى از كنار من
(آى امان٣)

• پنج شنبه
• 27
• مهر
• 1402
• ساعت
• 23:18
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

افتاده به روی خاک / مؤذن از مأذنه
داره زیر دست و پا / پسرم جون میکَنه
ولدی ولدی ...
(صورت روی صورتت - میذارم علیِ من
جونم به لبم رسید - اینقدر دست و پا نزن) ۲
علی الدنیا، ولدی بعدک العفا ۴

میچکه خون ای علی / از تار گیسوی تو
شبیه مادر شده / این زخم پهلوی تو
ولدی ولدی
(با کینه ی مرتضی - با نیزه تو رو زدن
مونده جای نیزه ها - حتی رو لب و دهن) ۲
علی الدنیا، ولدی بعدک العفا ۴

چیزی نمونده ازت / علی چقدر کم شدی
به زیر سر نیزه ها / چقدر تو درهم شدی
ولدی ولدی
(تابوت تو اکبرم - آخر شد عبای من
میخنده سپاه کفر - به این گریه های من) ۲
علی الدنیا، ولدی بعدک العفا ۴

سید حمیدرضا حسینی

• پنج شنبه
• 18
• آبان
• 1402
• ساعت
• 15:10
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

سربند
حال دلم ببین که روبه راه نیست
هیشکی به غیر تو برام پناه نیست
تموم هستی منی میدونی
توی بساط من به غیر آه نیست
آه یا مظلوم
اسم تو بغضیه مونده توو گلوم
(آه یا عطشان
میخونه برا تو صاحب الزمان) ٢
لأَندُبَنَّكَ صَباحا / لأَندُبَنَّكَ مَساء
باید کشید آه اینجا / کشیده شد تنت رو خاکا
(آه مظلوم حسین - آه عطشان حسین) ٢

دم غروب بازم صدا اذونه
روضه ی اکبرو داره میخونه
اذون میگه داغ علی اکبر
همیشه رو دل حسین میمونه
آه از این داغ
افتاده بابا با قامت خمش
(آه از این داغ
رو عبایی داره می‌کنه جمش) ٢
شد بدنی که ارباً اربا / داره میگیره جون بابا
بعد تو دنیا نمی ارزه / خاک می‌ریزه بر سر دنیا
آه مظلوم حسین

چه زود رسیده موعد خزونت
جون داره میده پیش تو جوونت
معجر زینب اومده به امداد
آخه به لب رسیده اینجا جونت
آه یا مظلوم
تشییع میشه اکبرت روی عبا
(آه یا مظلوم
اما پیکر تو زیر مرکبا) ٢
غیرت خیمه ها شهید شد / امینت حرم به باد رفت
خدا کنه نشنوه؛ عمه / به مجلس ابن زیاد رفت
آه مظلوم حسین

• چهارشنبه
• 24
• آبان
• 1402
• ساعت
• 12:38
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

دلم شکسته حالم پریشون
صدات میاد از میون میدون
جون دادم تا از خیمه ها بیام پیش تو میون صحرا
وایِ من چرا پیکر تو پاشیده اینجوری ای بابا ۲
علی ، وای

الهی واست بمیره بابا
چیکار کنم تا بلند شی از جا
وای من چرا پیکرت توو این دشت پر بلا پاشیده
فکری کن به حال من و حرم فکرِ مادر غمدیده ۲
علی ، وای

• چهارشنبه
• 24
• آبان
• 1402
• ساعت
• 13:01
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

سربند
با عنایت امام رضا / سینه میزنم دو ماه برات
من مُحرِم این مُحَرَمم / جونم به فدات یا قتیل العبرات
ای به قربون ترک های لبات
زنده ام تا نوکری کنم برات
افتاده به دلم امسال اربعین
سینه میزنم آقا توو موکبا،ی کربلات
ای حسین جانم حسین جانم حسین ۴

قدری جلو من راه برو / قبل رفتنت ای پسرم
ای عصای دستام یه کمی / آروم برو میدون، من آخه پدرم
ای خدا داره میره پیمبرم
تا به خاطرت فدا شه پسرم
توی میدون همه میگن الفرار
وقتی که رجز میخونه با صدای پدرم
ای علی اکبرم ای پسرم ۴

پاشو ای مؤذن حرم / اشکام و نگاه کن اکبرم
پاهاتو نکش روی زمین / نامردا میخندن به چشمای ترم
یه نگاه بکن به حال و روز من
جان بابا آخه یه حرفی بزن
بین نامحرما پاشو و ببین
عمه اومده علی پیش تو چشمت روشن
ای علی اکبرم ای پسرم ۴

• چهارشنبه
• 24
• آبان
• 1402
• ساعت
• 18:04
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

سربند
يا حسين - با توام - يا قديم الاحسان از قديم
عشق تو شد بهانه ى زندگيم ٢
آب حيات / برس به داد من كشتى نجات
محتاجم من به هواى كربلات / عالم به فدات
من اسمه دواء - حسين
و ذكره شفاء - حسين
غريب كربلا - حسين
(غريب كربلا - حسين) ۳

ماه ليلا على - روضه ى مكشوفه ى كرببلاست
اسير پنجه هاى سر نيزه هاست
تنش غريبانه زير دست و پاست
حرمله ها / به دور ارباب كنند هلهله ها
به جز خدا به كى بگويد گله ها / از هلهله ها
اى گل پرپر - حسين
شبه پيمبر - حسين
على اكبر - حسين
(غريب كربلا - حسين) ۳

در دل - معركه - به زير نيزه ارباً اربا شده
گل زخم هاى بر تنش وا شده
تشخيص على معما شده
واویلتا / تنش نشسته بر روى يک عبا
واى ز ناله هاى خون خدا / بعدک العفا
عزت لشكر - حسين
ناصر و ياور - حسين
على اكبر - حسين
(غريب كربلا - حسين) ۳

• چهارشنبه
• 24
• آبان
• 1402
• ساعت
• 18:37
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

عقاب از تو پَرِ پرواز از تو؛ آسمان از من
قدم‌های به سمت کوچ تو برده‌ست جان از من

به آغوشم بریز از تشنگی از خستگی‌هایت
گرفته غصه‌ی ثِقل‌ُالحَدیدِ تو توان از من

عقیقم از عقیقِ کامِ خشکت بوسه می‌خواهد
ببوسش؛ تا ندزدیده‌ست آن‌ را ساربان از من

همینکه نامت آمد، ابن‌ملجم‌ها غضب کردند
طلب دارند حیدر را دوباره کوفیان از من

عصای پیری‌ام! قسمت شدی بین عصاداران
شکستن با تبرها از تو، درد استخوان از من

سجودت بانی الله‌اکبرهای کوفی شد
نمازت را نخوان وقتی که نشنیدی اذان از من

تمام کربلا از ارباً اربای تو سهمی برد
تمام کوفه ثروتمند شد با یک جوان از من

میان سفره‌ها جسمِ تو را خیرات می‌کردند
همانان که گرفتند از عمویت آب و نان از من

منای سرخِ ابراهیم را اینجا بنا کردند
خدا می‌خواست جای او بگیرد امتحان از من

• جمعه
• 26
• آبان
• 1402
• ساعت
• 14:51
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

خواست تا که بدنت را بکند داخل قبر

ناگهان دید که چشم و دهنت وا مانده

• یکشنبه
• 7
• مرداد
• 1403
• ساعت
• 14:56
• نوشته شده توسط
• عادل لاله چینی

می باره از، روی پر از خونت شفق
نداره زانوهام رمق
پاشو علی جون

حالا که تو، گرفتی با خونت وضو
پاشو برام اذون بگو
صداتو قربون

ازم گرفتن جوونمو
گرفتن ازم توونمو
بریده غمت امونمو

آه
خدا ببین جونمو‌
علیِ مهربونمو

ای وای من
شق القمر شده علی
چه مختصر شده علی
ای وای من

علی علی علی جان علی علی
___
نامردما، به زخم من آتیش زدن
به قلب عمه نیش زدن
دارن میخندن

رعنای من، پاشو نذار دست روی دست
بابات به خاک غم نشست
منو شکستن

گریه هام شده چه بی امون
چشام شده یه کاسه ی خون
سخته چقده داغ جوون

آه
برام نمونده بال و پر
عمه رو تا خیمه ببر

پاشو علی
با ناله ی یا ولدی
دل منو آتیش زدی
پاشو علی

علی علی جان علی علی
➖➖➖

انتشار با لینک کانال جواز نوکری و نام شاعر مجاز می باشد.

لینک کانال تلگرام
t.me/javazenokari

• چهارشنبه
• 21
• شهریور
• 1403
• ساعت
• 19:30
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

باشد نمان،باشد برو،باشد رهایم کن
یک بار دیگر جان من بابا صدایم کن

این آخرین عمری ببین بر زانو افتادم
پاشو عصای دست من کاری برایم کن

سرنیزه ها رفته به داخل درنمیاید
خورده گره در کار من بابا دعایم کن

این بددهن ها مسخره کردند اشکم را
پاشو مرا از شمر و از خولی جدایم کن

ناموس ما از خیمه زد بیرون علی.. بد شد
زنده بمان و چاره ای بر غصه هایم‌ کن

سید پوریا هاشمی

• دوشنبه
• 16
• مهر
• 1403
• ساعت
• 13:45
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

با دل و جانم اسیرش هستم و آزاده است
دوست دارم آنکه نامش حضرتِ شهزاده است

دوستش دارند و به نسوان حواسش هست خوب
حافظِ ناموسِ حیدر عشقِ خانواده است‌

با همان شوقی که دارد در اذان؛ خوانده رجز
ریگِ صحرا زیر پاهایش خودِ سجّاده است

کینهٔ صفین و خیبر زود شد پا به رکاب
خنجرِ دشمن برای کشتنش آماده است

می کِشد در شطّ خون با صد مشقّت یک نفس
ردّی از شمشیر رویِ حنجرش افتاده است

آمده با چشم گریان و چه می بیند حسین(ع)
ساغر افتاده به خاک و خاک؛ غرقِ باده است

تکّه تکّه از تنِ تازه-جوانش را گریست
در عبایش ریخت آن داغی که فوق العاده است

شد عبا سنگین و دستش هست اما ناتوان
فتنهٔ دنیا چه کاری سخت دستش داده است...

عمه زینب(س)آمده، شد جان به لب دیگر حسین(ع)
مات و مبهوتِ سراپایِ برادرزاده است

عضو عضوِ پیکرِ اکبر(ع) پراکنده شده
بُردنش تا خیمه اینگونه مگر که ساده است؟!...

• سه شنبه
• 8
• آبان
• 1403
• ساعت
• 18:07
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

-لطفا لطفا حق روضه ادا شود-

پیکرش درگیر شد با عقده هایِ آتشین
شد علي اکبر(ع) اسیرِ کینه هایِ غاصبین

بر تنش میخورْد هر سرنیزه با ذکرِ علی(ع)
بلکه با ذکرِ اذان، بی شک و شبهه، با یقین

بر زمین افتاد لب-تشنه! به قران هیچکس
غرقِ خون شهزاده ای هرگز ندیده اینچنین

بوسه میزد پشتِ هم بر صورتش گرد و غبار
رفت و آمد بود و شد با خاک، موهایش عجین

رو به شمرِ پست(لع)شاید گفته باشد حرمله(لع)
تا صدایش دَرنیاید تیرِ بهتر برگزین

شد گلویش تیرباران! سینه اش را خون گرفت
کار دستش داد آخر آن صدایِ خوش طنین

شد عمیق و باز شد در ازدحام دور و بر
زخم شمشیری که افتاده ست بر رویِ جبین

از گلویش لحظه لحظه آه می آمد به گوش
در نفس هایِ سراسر خون و سختِ آخرین

منتظر شد گرمی آغوش بابا را فقط
آمد اما قد خمیده حضرتِ حصنِ حصین

زار میزد در کنارِ پیکرش هر آن؛ حسين(ع)
بی رمق شد پایش و بد خورد با زانو زمین

وای از آن ساعت که با گریه عبا را پهن کرد
تکه تکه جمع کرد از خاک؛ جانش را حزین!

• شنبه
• 12
• آبان
• 1403
• ساعت
• 12:24
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور