حضرت علی اکبر(ع)
زینب تماشاکن ببین این قدوبالا
برقـــامت اکبر بخوان انا فتحنا
شبه پیغمبرم میرود از حرم
علی اکبر
/./././
کردی تماشایی مرا ای پسر من
آتش زدی برجگرم ای جگرمن
ای مه دلربا یوسف کربلا
/./././
ای شام قدرم گیسوی خم درخم تو
ای من به قربان تو و عمر کم تو
شاعر : سید محسن حسینی
دانلود سبک
زبانحال حضرت علي اكبر (ع)
اي شبه پيغمبر – علي اكبر – تويي ماه دل آراي بابا
محو تماشاي – توأم اما – همه محو تماشاي بابا
ديده واكن كم كم – بگشا دو پلكت از هم
كه ببينمت زنده هستي
اي كمان ابرويم – تو اي شمع در سوسويم
ببين راهم از هر سو بستي
برده اي اي قرص ماهم – همه نور نگاهم
اي آرزوي خيمه – اي عطر و بوي خيمه
خيزو ببر بابا را – با خود بسوي خيمه
اي لاله پرپر – بابا علي اكبر
/./././
اي ماه كنعانم – علي جانم – زده آه تو آتش بر جانم
با كام خشكيده – گل چيده – ببين اشك به مثل بارانم
پيش چشم دشمن – ببين با سر زانو من
سوي پيكر تو مي آيم
اي عصاي دستم – به خدا زپا بنشستم
شده دست عمه عصايم
ياس من افتاده صد ج
زبانحال حضرت علي اكبر (ع)
اي ماه كنعانم علي – اي بهتر از جانم علي
تو مي روي به سوي ميدان – زنها به سر گرفته قرآن
علي علي علي اكبر (2)
/./././
اي شبه ختم الانبيا – مؤذن كرببلا
اذان بگو يك بار ديگر – اكبر بگو الله اكبر
علي علي علي اكبر (2)
/./././
ماه دل آرايي علي – هستي تماشايي علي
تو يوسف كرببلايي – يا آن كه ختم الانبيايي
علي علي علي اكبر (2)
/./././
خيز و ببين اي پسرم – آتش زدي بر جگرم
به سوي تو اي گل خوشبو – من آمدم بر سر زانو
علي علي علي اكبر (2)
/./././
از داغت اي ماه حرم – گم كرده ام راه حرم
اي لاله خوشبوي خيمه – مرا ببر بسوي خيمه
علي علي علي اكبر (2)
/./././
اي دلربا اي نازنين – كمتر بكش
نوحه حضرت علی اکبر(ع)
شبه پیمبرم - یوسف حرم
ای جگر گوشه ببین خونین جگرم
بابا علی جان
/./././
دیگر نمانده - نفس به سینه
اذان بگو ای - ماه مدینه
شد قتلگاهت - دالزیاره
پاره پاره شد دلم ای پاره پاره
/./././
شد باغ لاله - این دشت و صحرا
پاشیدی از هم - ای ارباً اربا
لاله ام رادر - عبا بگذارید
از حرم آئینه و قرآن بیارید
بابا علی جان
/./././
آینه ام را - شکسته دشمن
چگونه گیرم - سرش به دامن
فرقش شکسته - روی پر از خون
لیلای غم شد از داغ مجنون
شاعر : میثم مومنی نژاد
دانلود سبک
نوحه حضرت علي اكبر (ع)
زير ابر خون در خسوفي اي ماه ليلا
ديده بگشا و حال بابا را كن تماشا
من باباي پيرم– از تو بوسه گيرم
از داغت مي ميرم – واويلا
علي علي اكبر – علي علي اكبر – علي جان
/./././
تا كه آواي دلربايت را من شنيدم
از سوي خيمه تا سوي مقتل مي دويدم
اي گل خزانم – ببين اي جوانم
كردي قد كمانم – واويلا
علي علي اكبر – علي علي اكبر – علي جان
/./././
در برم هستي اي گل ياس چيده من
بر لب خشكت مي چكد اشك ديده من
اي شبه پيغمبر – اي علي اكبر
مي گويم مكرر – واويلا
علي علي اكبر – علي علي اكبر – علي جان
اي شده پيش چشم پر خونم ارباً اربا
ديده بگشا و کن تسلايم جان بابا
پسرم پسرم – جگرم جگرم
اكبرم اكبرم –
زبانحال حضرت علي اكبر (ع)
يوسف كربلا مي رود از حرم
باشد بر اكبرم نگاه آخرم
پسرم پسرم – جگرم جگرم
/./././
كنار خيمه ها همه با چشم تر
يكي آينه و يكي قرآن به سر
پسرم پسرم – جگرم جگرم
/./././
لب خود بسته اي اي اذان گوي من
كمانم كرده اي كمان ابروي من
پسرم پسرم – جگرم جگرم
/./././
ارباً اربا شدي سرو بستان من
در خسوفي چرا ماه كنعان من
پسرم پسرم – جگرم جگرم
/./././
خيز و بار دگر كن قيامت بپا
خيز و با خود ببر مرا در خيمه ها
پسرم پسرم – جگرم جگرم
/./././
چشم خود واكن و حال بابا ببين
مي لرزد پاي من پا مكش بر زمين
پسرم پسرم – جگرم جگرم
شاعر : سید محسن حسینی
دانلود سبک
واحد – زمزمه (ده شب)
(کوفه میا حسین جان)
ای یاس پرپر من علی اکبر من
شِبه پیمبر من علی اکبر من
از داغت ای علی جان گریان دو چشمِ لیلا
از لطفِ تیغ و نیزه گشتی تو اربا اربا
تیر غمت علی جان بر قلب من نشسته
آیینه ی دلم را سنگ بلا شکسته
کوفی به حال و روز یک پاره تن بخندد
من غرق اشک و آهم لشگر به من بخندد
قبل از بهشتِ گودال از من بَقا گرفتند
با کُشتَنَت علی جان ، جانِ مرا گرفتند
شاعر : حاج امیر عباسی
دانلود سبک
همان اول به سمت خیمه ها برگشت
نمی دانست آبی نیست در مشکی
چرا برگشت؟
چرا برگشت وقتی دیده در هر گوشه ای
یک مشک خالی را
چه تو جیبی است
این برگشتن این سان را سوالی را؟
مگر اکبر نمی دانست آبی نیست در خیمه؟
سوال کودکان تشنه را
دیگر جوابی نیست در خیمه؟
به غیر از تشنه بودن انتخابی نیست در خیمه
علی اصغری خندان
در آغوش ربابی نیست در خیمه
تو می گویی دلش تنگ پدر بوده
که برگشته
ولی مطمئن هستم
دلبل اکبرم سر دگر بوده که برگشته
همه دیدند وقتی فهمید درد اربا اربا را
به این خاطر اجازه خواست از مرگ و
به آغوش پدر برگشت
که می دانست بابایش ندارد طاقت هجران
به این خاطر به اسبش هی زد و
برگشت از میدان
علی اکبر تا که ب
آفتاب غرور ایلت را
با نگاهت به جنگ شب بردی
زخم های جمل دهان وا کرد
تا که نام «علی» به لب بردی
تا که حرف ِعلی وسط آمد
تازه شد داغ نهروانی ها
دشنه دردست، درکمین بودند
فتنه ها،کینه ها،تبانی ها
مکرصفین نقشه ای رو کرد
تا دوباره سقیفه بُرد کند
لشگرکوفه کوچه ای وا کرد
تا علی را دوباره خُرد کند
کوفه ازخشکی لبت دانست
مست صهبای کوثری هستی
!نیزه ازعمد زد به پهلویت
چون که فهمید مادری هستی
پیش چشمان باغبان؛ پاییز
تبرش را به جان تاکِ انداخت
قدوبالای ِ دیدنی ات را
چشم شورعرب به خاک انداخت
شاعر : وحید قاسمی
واي واي غرق به خون تازه جوانم واي واي رفته ز کف تاب و توانم
ببين قد خميده ام را رنگ زرخ پريده ام را
آه ز دل کشيده ام را
يا علي اکبر من(3)
......................................
واي واي که ميان خون نشستي واي واي راه مرا به خيمه بستي
ديده بگشا به روي بابا خفته به خون لاله ليلا
حال مرا نما تماشا
يا علي اکبر من(3)
...............................................
واي واي ببين که بر حال تو و من واي واي خنده کند لشگر دشمن
موذن حرم علي جان شبه پيمبرم علي جان
شبيه مادرم علي جان
يا علي اکبر من(3)
شاعر : عابدین کاظمی
دانلود سبک
می رود میدان آرام جان من هستیم باشد این جوان من
می رود از برم به میدان پسرم
وای علی اکبرم(2)
................................................
...............................................
شد تماشایی ای نور چشم من گریه بابا خنده دشمن
بگشا دیده را دیدنی شد بابا
وای علی اکبرم(2)
............................................
............................................
رفتی و از پا من آخر افتادم دیدمت یاد مادر افتادم
شده ای اکبرم شبیه مادرم
شاعر : عابدین کاظمی
دانلود سبک
اکبر روانه شد سوی میدان
من در پی او با چشم گریان
میرود میدان یوسف لیلا از حرم آید بانگ واویلا
وای علی اکبر(4)
................................................
خیز ای علی جان در پیش لشگر
بگو دوباره الله و اکبر
گفتگویی کن لحظه ای با من می کشد من را خنده دشمن
وای علی اکبر(4)
..........................................
بگشا دو دیده ای اربا اربا
که حال بابا دارد تماشا
قامت من از داغ تو خم شد رفتی و نور دیده ام کم شد
وای علی اکبر(4)
شاعر : عابدین کاظمی
دانلود سبک
موذن خیمه های من به وقت پیری عصای من
شدی اربا اربا مقابل بابا کنار تن تو افتاده ام از پا
علی اکبرم(2)
.............................................
جوان در خون طپیده ام ببین که قامت خمیده ام
علی جان(2)
غمت راه من را به خیمه می بندد ببین خیل لشگر چگونه می خندد
علی اکبرم(2)
............................................
مقابلم دست و پا نزن دو باره من را صدا بزن
علی جان(2)
نمانده توانی دگر به زانویم جواب حرم را چگونه من بگویم
علی اکبرم(2)
شاعر : عابدین کاظمی
دانلود سبک
يوسف ليلا مي رود ميدان مي رود ميدان
عمه بگرفته بر سرش قرآن بر سرش قرآن
همه حرم کشده صف بر تماشايش
پدر نظاره مي کند قد و بالايش
کربلا پر شده از زمزمه لشگر
اين پسر اکبراست يا اينکه پيغمبر
يا علي يا علي علي علي اکبر(2)
..................................................
ديدني باشد اي عصاي من اي عصاي من
خنده دشمن گريه هاي من گريه هاي من
ببين سپاه کوفه را صف به صف باشند
زحال و روز من همه در شعف باشند
پسرم اکبرم اي لاله ليلا
بگشا ديده را به من بگو بابا
پسرم پسرم بابا علي اکبر(2)
شاعر : عابدین کاظمی
دانلود سبک
همین که در وسط معرکه پسر افتاد
هزار مرتبه تا پیش او پدر افتاد
بلند می شد و باز هم زمین می خورد
همین که دید علی را چو محتضر، افتاد
قد رشید، جمال رسول، خُلق حسن
نتیجه اش فقط این است: با نظر افتاد
سرش اگر متلاشی شده چون از سر اسب
به روی صورت خود نه، به پشت سر افتاد
چقدر زخم عمیق است، اکبرم، پسرم
به جای نیزه مگر بر سرت تبر افتاد؟
قد رشید علی ساده نیست تجزیه اش
گمان کنم که ز دستان او سپر افتاد
کنار خیمه عقیله به زیر لب می گفت:
مدینه مادر ما هم به پشت در افتاد
شاعر : حسین ایزدی
بگو هنوز برایت کمی توان مانده
بگو هنوز برای حسین جان مانده ؟
فقط برای نمازی کنار بابا باش
هنوز نیمه ای از روز تا اذان مانده
چه میشود کمی این پلک را تکان بدهی
چرا که چشم تو خیره به آسمان مانده
کمر شکسته ام از حال و روز من پیداست
عجیب بر جگرم داغ این جوان مانده
بیا به گریه ی این پیرمرد رحمی کن
عصای من نشکن ،قامتی کمان مانده
نسیم هم بدنت را به دست می گیرد
شبیه مشت پری که در آشیان مانده
شدی شبیه اناری که دانه دانه شده
کمی به خاک و کمی دست باغبان مانده
شبیه مادر من جمع میکنی خود را
که بین پهلوی تو درد بی امان مانده
چنان به روی سرت ریختند،ترسیدم
هزار شکر که از تو کمی نشان مانده
حساب آنچه که مانده اس
برسان زود جوانان حرم را عباس
كه بیارند به خیمه پسرم را عباس
دسترنجِ همه ی عمر مرا باد تكاند
جمع كن روی عبایم ثمرم را عباس
به زمین میزندم...،داغ جوان سنگین است
پس بگیر از دو طرف زیر پرم را عباس
زخم تیری كه قرار است نصیب تو شود
كاش میدوخت به هم چشم ترم را عباس....
....تا نمیدیدم از این سوی به آن سوی زمین
پخش كردند تمام جگرم را عباس
زانویم تا شده اما به تو پشتم گرم است
نشكند كاش بلایی كمرم را عباس
اكبرم رفت تو هم گر بروی از دستم
پس به كی بسپرم این اهل حرم را عباس
بعد آن دیر نباشد كه ببیند زینب
پنجه ای چنگ زده موی سرم را عباس
شاعر : علی صالحی
تو را به دست گرفته به آسمان بدهد
گل محمدی اش را به باغبان بدهد
كه برگ های تو را یك به یك جدا كردند
بغل گرفته به زهرا تو را نشان بدهد
برید صوت تو را نیزه ی حسود كسی
به روی حنجره ات آمده اذان بدهد
تو را بریده بریده صداكند ... ولدَی
اگر كه هلهله ها یك كمی امان بدهد
بغل گرفته تو را و تن تو می ریزد
خودت بگو كه چگونه تو را تكان بدهد
بلندشو پدرت را به خیمه برگردان
وگرنه پیش تن زخمی تو جان بدهد
بلند شو به لبش بوسۀ دوباره بده
وگرنه بعد تو بوسه به خیزران بدهد
***
شاعر : محسن حنیفی
حتماً ز سینه قلب پدر کنده می شود
وقتی که بر زمین پسر افکنده می شود
افتد اگر خراش به یک ناخن پسر
پا تا سر پدر ز غم آکنده می شود
ای وای از دل پدری که مقابلش
گلبرگهای دسته گلش کنده می شود
بابا اگر که داغ جوان دید، ای خدا
تسلیتش کجای جهان خنده می شود؟
این یوسفِ که بود که اینبار واقعاً
دارد شکار گله ی درنده می شود
ارباب! این مگر که علی اکبر تو نیست
دارد شبیه بسمل پرکنده می شود
دیده ببند تا که نبینی تنش چه طور
پامال تیغ و نیزه ی برنده می شود
خون را گرفتی از گلویش تا نفس کشد
اما مگر عزیز دلت زنده می شود
گریه نکن اگر نشد آبش دهی حسین
ورنه امیر علقمه شرمنده می شود
زینب ز خیمه آمده تا یاری ات کند
دستش ن
ای خفته در مقابل بابا مؤذنم
واکن نگاه بسته ز خونت ببین منم
در پیش دشمنان که من خنده می‌کنند
بالای نعش تو بنگر سینه می‌زنم
شرم از رخ محمدی تو عدو نکرد
ای در نگاه فاطمه رنگ تو مسکنم
با پیکرت چه کرده لب تیغ و نیزه‌ها
پاره زره ز پهلوی پاک تو میکنم
در خیمه‌ها سکینه هراسان ز مرگ تو
اینجا کُشد مرا دف و آواز دشمنم
هر شاخه‌ات کناری و صد قطعه شد تنت
ای سرو قد کشیدة زیبای گلشنم
برداشتم چو صورت خود را ز صورتت
خون می‌چکید از رخ و از سینه و تنم
برخیز و باز بهر دل من اذان بگو
وقت نماز می‌گذرد ای مؤذنم
شاعر : مجتبی روشن روان
ای روزگار سفله! علی‌اکبر است، این
آیینه ملاحت پیغمبر است، این
بابش امام مطلق و جدش رسول حق
از تیره شریف‌‌ترین مادر است، این
دردانه عزیز حسین است، این جوان
ماه علی نشان و علی گوهر است، این
تیغش چه می‌زنید؟ به خونش چه می‌کشید؟
آخر ز احمد آینه‌ای دیگر است، این
ای سفلگان! هر آینه باور که می‌کند؟
لب‌تشنه است و آینه کوثر است، این
ای کوفیان! که در ظلمات است، جانتان
ماه تمام، آیت روشن‌گر است، این
این هدیه حسین به دامان فاطمه است
شاخ شکسته است، گل پرپر است، این
گر چشم آهوانه او، خون گرفته است
صبح بهشت در نظرش مضمر است، این
راوی نوشت: یاد حرم کرد و باز گشت
نزد حسین آمد و گرم نیاز گشت
شاعر : محمد س
هی تو را گم میکنم
در شلوغی ها تو را من بارها گم میکنم
بر زمین می افتی و...
آسمانم را به زیر دست و پا گم میکنم
بزم برپا کرده اند
پیکرت را بین تیر و نیزه ها گم میکنم
با دهانِ غرق خون
تو تبسم میکنی من دست و پا گم میکنم
برگ های لاله را
در میان خارهای کربلا گم میکنم
چیدمت روی عبا
باز اعضای تو را بین عبا گم میکنم
ای عصای پیری ام
بین چوب و کعب نی آخر تو را گم میکنم
شاعر : داود رحیمی
به رویت ای گل پرپر چه پرپر افتادم
میـان بحر پُر از خــون شنـاور افتادم
همیشه با نظـری بر جمـال اطهــر تو
به یـاد چهــرۀ پــاك پیمبـر افتادم
دمی كه لب بنهـادم به روی لبهایت
شــرر گرفتم و در پـای كـوثـر افتادم
پس از وداع تو نفرین به دشمنان كردم
چو شعله بر دل خصـم ستمگـر افتادم
تو را كبـوتر بسمل میـان خون دیدم
ز تیر داغ تو همچــون كبـوتـر افتادم
لبان غرق به خـون تـو را نظـر كردم
به یـاد لعــل لبــان بــرادر افتادم
قیامتی است كنــار تنت ز نـالـۀ من
شكستـه قلبم اگر از شكستن فـرقت
ببین چگونه به صحرای محشر افتادم
به یاد فرق پُر از خـون حیــدر افتادم
همینكه دیده به پهلوی زخمی ات افتاد
به یـاد پهلـوی م
گلی که در چمن حُسن امتحان می داد
خبر ز رویش گل های ارغوان می داد
تجلیات نبی را به چهره اش دیدند
فروغ و جلوه ز نورش به کهکشان می داد
کلام وحی به روی لبش چو گل می کرد
ملاحت سخنش جلوه بر بیان می داد
در آبشار صدایش نسیم زمزمه بود
صدای او به دل ناتوان، توان می داد
جوانیش به جوانان حدیث عشق آموخت
مرام او ره توحید را نشان می داد
به نغمۀ "او لسنا علی الحق" از لب خود
به باغ صدق و صفا رنگ جاودان می داد
به دشت کرب وبلا تا گذاشت پا این گل
تمام دشت بلا نکهت جنان می داد
دوباره روح دگر بر نماز و دین بخشید
به صبحگاه شهادت چو او اذان می داد
میان عرصۀ عشق و شرف چنان کوشید
که درس غیرت و مردی به عاشقان می داد
صدا
نمي گويم بيا تا زير تيغ و خنجرم بيني
بيا تا مادرت را در كنار پيكرم بيني
نيم لب تشنه اما تشنه ي روي تو مي باشم
بيا اي تشنه تر از من كه جام كوثرم بيني
منم پروانه ي روي تو اي شمع جهان آراء
بيا تا غوطه ور در خاك و خون خاكسترم بيني
صداي عمه مي آيد كه مي آيد به سوي من
بيا تا شيون يار ز مادر بهترم بيني
ز زهرا عمر كم از مرتضي فرق دو تا گشته
نصيبم شد بيا تا روي چون پيغمبرم بيني
منم مجنون تو ليلا به جان مادرم ليلا
بيا تا عشق را مواج در چشم ترم بيني
پدر بیا و ز مقتل تن پسر بردار
پسر نه، از دل دریای خون جگر بردار
قسم به جان رقیه حسین می میری
از این شکسته ی پهلو کمی نظر بردار
نشانه رفت دلت را هزار خنده ی تیر
ز اشک ای پدر خم شده سپر بردار
برای آنکه نیفتد به زیر پای کسی
بیا و جان خودت را ز رهگذر بردار
کسی ز خیمه رسیده که سخت بی تاب است
برای خاطر خواهر ز خاک سر بردار
شاعر : سید محمد جوادی
ای قامتت هبوط بهشت پدر، علی
وی روح و جان من، قدمی پیش تر، علی
ای روی و خوی و صوت تو آئینه ی رسول
با خنده می روی به کدامین سفر، علی
نازل کدام آیه شد ای مصطفای من
آهنگ جبرئیل لبت خوش خبر، علی
عطر تبسّم تو کند زنده، وحی را
قالو بلی شنیده پدر از پسر، علی
رِندانه می روی به تمنّای فتلگاه
هل من مبارزت ز عطش بیشتر، علی
آه ای جوان خوش بر و رویم سخن بگو
دیگر مکن ز غصّه مرا خون جگر، علی
محراب کوفه آمده تا کربلا مگر
که فرق گیسویت شده تا عمق سر، علی
در اشهدت ضمیر«محمد» حضوری است
خود را مگر در آینه کردی نظر، علی
منعم مکن که «یا ولدی» مرهم من است
من داغدیده ام که شدم نوحه گر، علی
از من نیایش پدرانه ولی ز تو
بدجوری من به تو علاقه مندم
بخند علی تا که منم بخندم
پسر بار اولمی مرحبا
دوست دارم یلیلمی مرحبا
موذن نماز من تو هستی
غیور سرفراز من تو هستی
روشنی چشم و دل محمد
خُلقاً و مَنطِقاً شبیه احمد
شیر نر شونه به شونه ی من
چشم نخوری یوسف خونه ی من
هزار ماشالله چه قد رشیدی
افتادم از پا تا که قد کشیدی
الهی دور سر تو بگردم
پسر به آسونی بزرگ نکردم
تموم هست من نرو به میدون
عصای دست من نرو به میدون
اگه نری مدینه ات میبرم
انگور تازه هم برات میخرم
دل منو بردی بابا به کرّات
داری میری دست خدا به همرات
آی جیگرم آی جیگرم وای وای
علی علی جان پسرم وای وای
به نیزه ها بال و پرت رو بردن
گل پسرم چی به سرت آوردن
رشته ی تسب
علی جانم! ببین که دارم می میرم
نمی تونم تو رو تو آغوش بگیرم
شبیه آب شدی بیا خودت ببین
بالا میارمت می ريزي رو زمین
ببین علی که قد من خمه به دل میگم این ذبح اعظمه
جمع میکنم اعضای جسمتو هر چی می شمرم کمه
علی علی علی اکبرم
پیرم کردی، نیگا کن اشک تو چشام
اومده ام کنار تو با زانوهام
نیگا بکن که من سراپا آتیشم
لخته ی خون از دهن تو می کشم
نمونده هیچ اثر ز پیرهنت یه نیزه ای گیر کرده تو تنت
گفتم عموت به هم نریزدت تا که خوب ببینمت
علی علی علی اکبرم
شاعر : رضا تاجیک
دانلود سبک
سبک: شد محرم پر وا کن
چشم خیمه شد گریان زینب آورده قرآن
می رود اکبر میدان
او مرتضی علیست یا که پیمبر اومده
آی کوفیا خبر علی اکبر اومده
اکبر اکبر حیدر کربلا علی 2
بغض کوفیان دوباره وا شد دور علی هلهله به پا شد
با گفتن ذکر نام حیدر نیزه به سوی علی رها شد
ای وای ای وای
شبه پیغمبر اکبر خنده ی دشمن بنگر
آمدم با چشم تر
برخیز و گو اذان ای همه ی حاصل من
بنگر به غربتم شعله مزن بر دل من
اکبر اکبر حیدر کربلا علی 2
ای مایه ی افتخار بابا (لافَتی) به تو ای گل لیلا
سالار سپاه کربلایی آخر شده ای تو ارباً اربا
ای وای ای وای
شاعر : وحید روشنی
دانلود سبک
