ماه مبارک رمضان

خورشید پشت ابر! نشانی به ما بده
ای ماه! مژدۀ رمضانی به ما بده
مثل نسیم صبح از این جا گذر کن و
باد صبای مشک فشانی به ما بده
بی کس تر از همیشه رساندیم خویش را
آواره ایم... جا و مکانی به ما بده
از بس که در پی همه غیر از تو بوده ایم
از پا نشسته ایم... توانی به ما بده
از سفره ای که وقت سحر پهن می کنی
مانده غذا و خوردۀ نانی به ما بده
"با روضۀ حسین نفس تازه می کنیم"
روضه بخوان دوباره و جانی به ما بده

شاعر : محمد بیابانی

• چهارشنبه
• 19
• تیر
• 1392
• ساعت
• 13:02
• نوشته شده توسط
• یحیی

ماه خدا رسید ولی تو نیامدی
وقت دعا رسید ولی تو نیامدی
ماه از تو ،سفره از تو ،خدایی شدن ز تو
لطفت به ما رسید ولی تو نیامدی
سلطانی و مقربیِ سائلان ز تو ست
شاها گدا رسید ولی تو نیامدی
از دستِ دوری از قدم سست ،عاشقت.
....تا ناکجا رسید ولی تو نیامدی
دل مرده ایم و در ظلمات گنه اسیر
آب بقا رسید ولی تو نیامدی
مهر طبیب و لذت درمان برابر است
دارالشفا رسید ولی تو نیامدی
سر قرار سحرهای ارک مان آقا
هر آشنا رسید ولی تو نیامدی
مست شهادتیم که عطر حضورتان
از لاله ها رسید ولی تو نیامدی
سال امام هادی و انوار جدتان
از سامرا رسید ولی تو نیامدی
از افتتاح و زمزمه ی یا حسین مان
تا کربلا رسید ولی تو نیامدی

• پنج شنبه
• 13
• تیر
• 1392
• ساعت
• 16:09
• نوشته شده توسط
• یحیی

آه ای خدا ! دار و ندار ما نیامد
آقا و صاحب اختیار ما نیامد
ماه مبارک، سفره اش را پهن کرده
خوب است امّا سفره دار ما نیامد
شاید نگاه حضرتش برگشته از ما
وقتی گُلی بر شاخسار ما نیامد
باید که از اعمال این هفته بپرسیم
... آخر چرا این جمعه یار ما نیامد؟!
عادت به تاریکی ما شاید سبب شد
ماه مُنیر شام تار ما نیامد
درد فراق یار ... گریه ... آه ... افسوس
از چه به پایان انتظار ما نیامد؟
وقتی که ما سرگرم کار خویش هستیم
حق دارد او در روزگار ما نیامد
سهمیّۀ کرب و بلای ما چه شد پس؟
آخر چرا وقت قرار ما نیامد؟
باید به حقّ عمّه اش او را قسم داد
آن عمّه ای که در میان مقتل افتاد

شاعر : محمد فردوسی

• شنبه
• 29
• تیر
• 1392
• ساعت
• 05:58
• نوشته شده توسط
• یحیی

السلام ای ماه پنهان پشت استهلال ما
ما به دنبال تو می گردیم و تو دنبال ما
ماه پیدا، ماه پنهان، ماه روشن، ماه گم
رویت این ماه یعنی نامه ی اعمال ما
خاصه این شب ها که ابر و باد و باران با من است
خاصه این شب ها که تعریفی ندارد حال ما
کاش در تقدیر ما باشد همه شب های قدر
کاش «حوّل حالنا»یی تر شود احوال ما
این سحرها در زلال ربّنا گم می شویم
این سحرها آسمان گم می شود در بال ما
ما به استقبال ماه از خویش تا بیرون زدیم
ماه با پای خودش آمد به استقبال ما
گوشه ی چشمی به ما بنمای ای ابرو هلال
تا همه خورشید گردد روزی امسال ما

شاعر : علیرضا قزوه

• چهارشنبه
• 19
• تیر
• 1392
• ساعت
• 05:43
• نوشته شده توسط
• یحیی

وَمَا أُبَرِّىءُ نَفْسِي إِنَّ النَّفْسَ لأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ مَا رَحِمَ رَبِّيَ إِنَّ
رَبِّي غَفُورٌ رَّحِيمٌ .سوره ي يوسف-آيه ي53
من خويشتن را بی گناه نمی دانم ، زيرا نفس ، آدمی را به بدی
فرمان می دهد مگر پروردگار من ببخشايدزيرا پروردگار
، من آمرزنده و مهربان است
---
بـی رحـم تـریـن دشمنم آمــد به جِدالــم
ايـكاش كه ميسوخت دِلِ نفس به حـالـم
من را به زمين مي زند اين نفس ستمگر
بــا تـيــر جَـفـايـي كـه رهـا كـرد بـه بـالـم
مي ترسـم اَز ايـن ِكـبـر و غُـرورِ دلِ غافل
مــانــِع بِــشَـود از سَـــفــرِِ رو بــه كــمـالـم
اِي كـاش كـه درنـيـمه ي ايـن مـاهِ مُـبارك
تـقديـر شَــوَد لَـحـظـ

• سه شنبه
• 1
• مرداد
• 1392
• ساعت
• 08:15
• نوشته شده توسط
• اصغر چرمي

امشب هلال ماه خدا شد حلال من
یعنی که پر ز می شده جام وصال من
چندی بود که منتظر ماه رحمتم
شکر خدا که ماه خدا شد حلال من
خوان کرامتی که خدا پهن کرده است
برده ز چهره گرد و غبار ملال من
لایق به درک وصل تو اصلاً نبوده ام
زیرا ندارد از تو نشانی مقال من
از کثرت گناه و معاصی ام ای خدا
خشکیده آب چشمه ی چشم زلال من
غفلت مرا به وادی عصیان کشانده است
بی یاد تو گذشته همه ماه و سال من
بال و پرم شکسته ببین ای شکسته بند
یا ایها الکریم نظر کن به حال من
بار گناه شاخه ی دل را شکسته بود
از لطف تو جوانه زد امشب نهال من
یا رب به آبروی حسینت مرا ببخش
مهر حسین ز روز ازل شد نوال من
اذن سفر به کرب و بلا روزی ام نما
طوف

• شنبه
• 15
• تیر
• 1392
• ساعت
• 15:10
• نوشته شده توسط
• یحیی

بر پا شده حسینیه ای از دعا بیا
یک شب کنار سفرۀ شب های ما بیا
من خسته ام از این همه توبه از این شروع
امشب برای توبۀ از توبه ها بیا
از معرفت تهی ام و از مصلحت پُرم
تا زیر و رو شَوَم ز قدوم شما بیا
یادش به خیر صحن رضا داد می زدم
آقا نشسته ام در ایوان طلا بیا
ای منتقم اگر که نشد تا ببینمت
وقت سحر زیارت پایین پا بیا
وقتی کنار پنجره فولاد می روم
آن جا میان روضۀ دارالشفا بیا
می خوانمت که بین ابوحمزه بشنوم
نذرت قبول یک سفر کربلا بیا

• شنبه
• 15
• تیر
• 1392
• ساعت
• 15:03
• نوشته شده توسط
• یحیی

مثل مُشتت كه به پيش من ِسلطان باز است
درِ اين خانه به تو ، عبدِ پشيمان!.. باز است
آن چنان نفْس تو را مي‌كِشد انگار هنوز
غل و زنجير من از بازوي شيطان باز است *
واي از قلبِ تو كه جايِ كس و ناكس شد
مثل دروازه‌ي خالي ز نگهبان باز است!
اين تويي كه نمي‌آيي به سويم ، بنده‌ي من!
ورنه همواره در ِتوبه ، مسلمان! باز است

• دوشنبه
• 17
• تیر
• 1392
• ساعت
• 15:24
• نوشته شده توسط
• یحیی

به مناسبت فرارسیدن ماه رمضان ماه حبیب

اومدی ماه رمضون دلم برات تنگ شده بود

دل من بدون تو حتی مث سنگ شده بود

اومدی ماه رمضون رفیق نیمه راه نشی

مث ماهای دیگه تو هم اسیر آه نشی

اومدی ماه رمضون خوش اومدی خوش اومدی

نکنه به من بگی چقد بدی چقد بدی

آره من بدم ولی تو خوبی و خوب می مونی

گناهای دلمو تو بهتر از من می دونی

آره من بدم ولی خدای من مهربونه

گنامو می بخشه و به پای من هم می مونه

اومدی ماه رمضون ببین اسیر داغتم

تو میون کفترات منم مث کلاغتم

اومدی ماه رمضون سیاهیامو پاک کنی

همه ی بدی هامو یه روز بگیری خاک کنی

اومدی ماه رمضون ماه خدا ماه دعا

اومدی ماه رمضون ماه علی ماه بلا

سروده جعف

• سه شنبه
• 20
• تیر
• 1391
• ساعت
• 19:32
• نوشته شده توسط
• جعفر ابوالفتحی

امسال هم چیدی بساط میهمانی
بال و پرم دادی که گردم آسمانی
منت نهادی در به رویم باز کرد
آغوش بگشودی برای همزبانی

در هر ضیافت خانه ای که پا نهادم
مانند تو پیدا نکردم میزبانی
از من چه دیدی دعوتم کردی دوباره
باور نمی­کردم مرا قابل بدانی
هرگز به روی من نیاوردی که بودم
گفتی همین که آمدی از دوستانی
با یک نگاه کبریایی می توانی
از چهره ام عرض ندامت را بخوانی
نادانی ام شد عذر بدتر از گناهم
آگاه بودم خرج عصیان شد جوانی
تو خواستی تا من نمک گیرت بمانم
تو عهد کردی که برای من بمانی
باعفو خود باید مرا در بر بگیری
آخر کریمی تو،خدایی،مهربانی
من در جوار رحمتت یعنی حسینم
مانند تو باشد حسینت جاودانی
با بردن نام قش

• چهارشنبه
• 21
• تیر
• 1391
• ساعت
• 16:47
• نوشته شده توسط
• علی

باز امشب لحظه تنهائیم
فکر کردم بر دل دنیائیم
بسکه زنجیر بدی محکم شده
روزگارم دائما درهم شده

مردگی کردم به جای زندگی
سرکشی کردم به جای بندگی
بار و بندیلم پر از سنگینی است
بال پروازم فقط تزئینی است
در جوانی یاد پیری نیستم
یاد ایام اسیری نیستم
سبزی عمر مرا زردی زده
سر درختی مرا سردی زده
ساعتم روی عبادت کوک نیست
جای طاعت در دل متروک نیست
ظاهرا در چشم مردم عاقلم
باطنا از حال و روزم غافلم
روبرو با احترام و با ادب
پشت سر دادم به هرکس صد لقب
خار را در چشم مردم دیده ام
شاخه را در چشم خود گم دیده ام
گردنم همسایه حق دارد ولی ....
چند طفل مستحق دارد ولی ....
یک زمان استاد عرفان می­شوم
یک زمان شاگرد شیطان

• چهارشنبه
• 21
• تیر
• 1391
• ساعت
• 17:09
• نوشته شده توسط
• علی

عاشقان ماه خداباز آمد

ماه قرآن ودعا باز آمد

ماه توبه مه غفران مه نور

مه شوق ومه عشق ومه شور

ماه از خویش جداگردیدن

ماه واصل به خدا گردیدن

ماه قدری که بود قدرش ُگم

ماه میلاد امام ُدوّم

ماه مهمانی حیّ ازلی

ماه سر مستی عشّاق علی

ماه تسبیح سرودن برلب

ماه بیدار دلان در دل شب

ماه از اشک درون را شستن

خویش گم کرده خدارا جستن

ماه سر تا به قدم ذکر شدن

روشن از روشنی فکر شدن

به چه خوش گفت رسول منّان

جمعۀ آخر ماه شعبان

که مه حق به شما رو آورد

رحمت وفیض زهر سو آورد

َبه چه ماهی که برای امّت

رحمت ومغفرفت است وبرکت

کرد با منطق شیرین تشریح

که نفس هاست در این مه تسبیح

صومتان هست سعادت این

• شنبه
• 24
• تیر
• 1391
• ساعت
• 12:42
• نوشته شده توسط
• علی

رمضان آمده از ره که من انشاءالله
با خداوند شوم هم‌سخن انشاءالله
رمضان آمده از راه که شب تا به سحر
شویم از ذکر الهی دهن انشاءالله

رمضان آمده تا روزه بگیریم همه
پاک سازیم دل و جان و تن انشاءالله
رمضان آمده تا شمع صفت آب شویم
نور بخشیم به هر انجمن انشاءالله
رمضان آمده تا بال و پری باز کنیم
پا بـرآریـم ز دام دل و پرواز کنیم
رمضان آمده تا سوی خدا پر بزنیم
وقت آن است که با دست دعا در بزنیم
رمضان آمده تا در پی آمرزش خویش
دست بر دامن اولاد پیمبر بزنیم
رمضان آمده تا بهر تقرب به خدا
اشک ریزیم و در خانۀ حیدر بزنیم
رمضان آمده کز خواندن قرآن مجید
خود به آیینۀ دل صیقل دیگر بزنیم
رمضان آمده تـا اشک فشانیم ه

• شنبه
• 24
• تیر
• 1391
• ساعت
• 12:57
• نوشته شده توسط
• علی

باز ماه رمضان آمد و بر بام فلک
می زند بانگ منادی که گنه کار کجاست
سفره رنگین و خدا چشم به راه من و توست
تاکه معلوم شود طالب دیدار کجاست

بار عام است خدا را به ضیافت بشتاب
تا نگوئی که در رحمت دادار کجاست
مرغ شب نیمه شب دیده به ره می گوید
سوز دل ساز بود دیده بیدار کجاست
ماه رحمت بود ای ابر خطاپوش ببار
تا نگویند که آن وعده ایثار کجاست
حق به کان کرمش طرفه متاعی دارد
در و دیوار زند داد خریدار کجاست
آن خدائی که رحیم است و کریم است و غفور
گوید ای سوته دلان عاشق دلدار کجاست
من ژولیده به آوای جلی می گویم
آنکه با توبه ستاند سپر نار کجاست
شاعر:ژولیده نیشابوری

• شنبه
• 24
• تیر
• 1391
• ساعت
• 13:03
• نوشته شده توسط
• علی

آمد خبر که من خبری دست و پا کنم
برقلب مرده ام شرری دست و پا کنم
ماه خدا عیان شد و درمانده مانده ام
در چشم کور یک قمری دست و پا کنم

سوز و فضای عطر مناجات روبراه
مستولی است تا جگری دست و پا کنم
آوای ربنا و ابوحمزه می رسد
باید که دیدگان تری دست و پاکنم
حال و هوای عالم و آدم عوض شده
باید که در دلم؛اثری دست و پا کنم
باید از این دیار جنایت فرار کرد
باید که مقصد سفری دست و پا کنم
دل بردن از خدا که طریق عوام شد
بیچاره گشته ام هنری دست و پا کنم
قامت خمیدگان گنه راست گشته اند
کو دغدغه که من کمری دست و پا کنم
ماهش رسید و کام دلم تلخ می شود
باید که زودتر شکری دست و پا کنم
مردم خلیل خالق خود گشته اند و من

• شنبه
• 24
• تیر
• 1391
• ساعت
• 13:54
• نوشته شده توسط
• علی

سرخوشم از باده ای که یار دستم میدهد

جام اشکی که سحر دلدار دستم میدهد

همرهان بار سفربستند ومن جا مانده ام

گفتم آخر روسیاهی کار دستم میدهد

وای از نفسم که درراه خطا خوارم نمود

او بهانه از سر اجبار دستم میدهد

آنقدر توجیه شیطانی بچیند روی هم

تا گنه را از سر اصرار دستم میدهد

معصیت کردن براین عادی گشته چرا؟

این بلا را نفس با تکرار دستم میدهد

من گنه کارم ولی آخر به عشق فاطمه

برگ سبزی حضرت غفار دستم میدهد

ناز ساقی را به خون دل کشم تا لحظه ای

- که سبویی لحظه دیدار دستم میدهد

زیر دین کس نباشم تا دم جان دادنم

جام کوثر حیدر کرار دستم میدهد

بوسه دارد دست آن ساقی که ازروز ازل

باده را بی منت

• شنبه
• 24
• تیر
• 1391
• ساعت
• 13:58
• نوشته شده توسط
• علی

سفره آماده ،سر سفره گدا آماده
کرم آماده من آماده خدا آماده
این کرم خانه دو ماه است تدارک دیده
قبل مهمان همه جا هست غذا آماده
اینکه اینجائیم از لطف خود اوست نه من
او نخواهد ، نشوم بهر دعا آماده
گر خدا رحم نیارد به من آلوده
نفس من هست به انجام خطا آماده
دل بیمار محال است به درمان نرسد
مطب آماده دل آماده دوا آماده
بی پرو بال به پرواز رسیدن شدنی است
بسکه در ماه خدا هست هوا آماده
توبه بی ذکر علی نیست میسر ولله
ذکر حیدر بکند قلب مرا آماده
عجبی نیست ببینم در این ماه علی
بیشتر از همگان فاطمه را آماده
طلب کعبه در این ماه طواف یار است
پس چه بهتر که بود کرببلا آماده
وقت یاری گل فاطمه فردای فرج
کاش باشیم

• شنبه
• 24
• تیر
• 1391
• ساعت
• 14:04
• نوشته شده توسط
• علی

اومدم آشتی کنم وقتشه حالا - آخدا
روت و برنگردون از من،جون مولا آخدا

من میخوام ساده و بی پرده باهات حرف بزنم
مِثِه اون چوپون که بود دوره ی موسی آخدا

هر چی بنده بد باشه،تو زود ازش راضی می شی
نمیخوای میون مردم بشِه رسوا آخدا

من که روشو ندارم،اِسمتو برلب بیارم
امّا تو گفتی بیا بگو خدایا،آخدا

بَدَم و،یه عُمریه برای اینکه خب بشم
می کنم هِی با خودم امروز و فردا آخدا

کی می تونه به تو نارو بزنه،رو راس نشه
خال تو بالاتَره از همه خالا آخدا

من می خوام غیر خودت به هیچ کسی رو نندازم
دَستامُو دراز کنم پیش تو تنها آخدا

تو که بهتر از همه می دونی من چیکاره ام
جونِ مولا - نزنی پَردَه مو بالا آخدا

تو که ب

• شنبه
• 24
• تیر
• 1391
• ساعت
• 14:17
• نوشته شده توسط
• علی

خواهان تو هرقدر هنر داشته باشد
اول قدم آن است جگر داشته باشد

جز گریه ی طفلانه ز من هیچ نیاید
دیوانه محال است خطر داشته باشد

با ما جگری هست که دست دگران نیست
از جرات ما کیست خبر داشته باشد؟!

اینجا که حرام است پریدن ز لب بام
رحم است بر آن مرغ که پر داشته باشد

تیغ کرم تو بکند کار خودش را
هر چند گدای تو سپر داشته باشد

در فضل تو امید برای چه نبندم
جایی که شب امید سحر داشته باشد

چون شمع سحرگاه مرا کشته ی خود کن
حیف است که گریان تو سر داشته باشد

بگشای در سینه ی ما را به رخ خویش
شاید که دلم میل سفر داشته باشد

می گریم و امید که آن روز بیاید
بنیاد مرا سیل تو برداشته باشد

رحمت به گدایی که به غیر

• شنبه
• 24
• تیر
• 1391
• ساعت
• 14:22
• نوشته شده توسط
• علی

از نسیم سحری روح به جانم دادند
چشمی از خون جگر اشک فشانم دادند

تا شدم هم نفس محفل رندان سحر
لذت زمزمه و آه و فغانم دادند

باورم نیست که با این همه عصیان و قصور
ره به مهمانی ماه رمضانم دادند

بهترین وقت ملاقات خدایی است نماز
فیض دیدار به هنگام اذانم دادند

نام آقا نمک سفره ی افطار من است
کرم حضرت یار است که نانم دادند

هر چقدر دور شدم باز عطایم کردند
توبه بشکستم و هر بار زمانم دادند

ناسپاسی به سر نعمت حق باعث شد
که حواله به سرای دگرانم دادند

مانده بودم که کجا درد دل ابراز کنم
به کرم خانه ی ارباب مکانم دادند

به خدا آرزویی ندارم هیچ دیگر
حرم کرب و بلا را که نشانم دادند

دلم از روز ازل هست گرف

• شنبه
• 24
• تیر
• 1391
• ساعت
• 14:28
• نوشته شده توسط
• علی

الهی این من این جرم و خطایم
رهم دادی، مکن دیگر رهایم

بگیر از من مرا، اما نه از خود
بسوز اما مساز از خود جدایم

تو را گم کردم و خود گشته‌ام گم
صدایم کن صدایم کن صدایم

به من گفتند از اول عبد «هو» باش
چه باید کرد من عبد هوایم

تو آن ربی که با عبدت رفیقی
من آن خارم که با گل آشنایم

گنه کردم، نکردم شرم از تو
نمی‌دانم کجا رفته حیایم؟

خجالت می‌کشیدم بازگردم
تو گفتی باز هم سویت بیایم

نبودم عبد تا عبدم بخوانی
نگویم بنده‌ام، گویم گدایم

سیه رویم مگر از لطف و رحمت
بشـویی بـا غبـار کربـلایـم

شاعر:استاد حاج غلامرضا سازگار

• شنبه
• 24
• تیر
• 1391
• ساعت
• 14:32
• نوشته شده توسط
• علی

حكمت روزه داشتـن بگـذار

باز هم گفته و شنیده شود

صبرت آمــوزد و تسلط نفـس

و ز تو شیطان تو رمیده شود

هر که صبرش ستون ایمان بود

پشت‏ شیطان ازو خمیده شود

آفتــــاب ریــاضتی که ازو

میوه معرفت رسیده شود

چه جلایی دهد به جوهر روح

کادمی صافی و چکیـده شود

بذل افطار سفره عدلی است

که در آفــاق گستـــریده شود

فقر بر چیده‏ دارد از خوانـی

که به پای فقیر چیده شود

شب قدرش هزار ماه خداست

گوش کن نکتــه پروریـده شود

از یــکی میــــوه عمـــل کـــه درو

کشته شد، سی هزار چیده شود

گر تکانی خوری در آن یک شب

نخـل عمــر از گنـه تکیـده شود

مفت مفروش کز بهای شبی

عمرهـا باز پـس خـریده شود

روز مهلت گذشت

• شنبه
• 24
• تیر
• 1391
• ساعت
• 14:09
• نوشته شده توسط
• جواد

رمضان آمد و آهسته صدا كرد مرا

مستعد سفـــر شهر خدا كرد مرا

از گلستان كرم طرفه نسيـمي بوزيد

كه سراپاي پر از عطر و صفا كرد مرا

نازم آن دوست كه با لطف سليماني خويش

پــــله از سلسـله ديـــو دعــا كـــــرد مـــرا

فيض روح‌القدسم كرد رها از ظلمات

همرهـي تا به لـب آب بقـا كرد مـرا

من نبودم بجز از جاهل گم كرده رهي

لايـــق مكتب فخــر النجبا كـــرد مـــرا

در شگفتم ز كرامات و خطاپوشي او

من خطا كردم و او مهر و وفا كرد مرا

دست از دامن اين پيك مبـارك نكشم

كه به مهماني آن دوست ندا كرد مرا

زين دعاهاست كه با اين همه بي‌برگي و ضعف

در گلـستــــان ادب نـغمـــه ســرا كــــرد مـــرا

هر سر مويــم اگـر

• شنبه
• 24
• تیر
• 1391
• ساعت
• 14:54
• نوشته شده توسط
• علی

مبارک باد آمد ماه روزه

رهت‏ خوش باد، ای همراه روزه

شدم بر بام تا مه را ببینم

که بودم من به جان دلخواه روزه

نظر کردم کلاه از سر بیفتاد

سرم را مست کرد آن شاه روزه

مسلمانان، سرم مست است از آن روز

زهی اقبال و بخت و جاه روزه

بجز این ماه، ماهی هست پنهان

نهان چون ترک در خرگاه روزه

بدان مه ره برد آن کس که آید

درین مه خوش به خرمنگان روزه

رخ چون اطلسش گر زرد گردد

بپوشد خلعت از دیباه روزه

دعاها اندرین مه مستجاب است

فلکها را بدرد آه روزه

چو یوسف ملک مصر عشق گیرد

کسی کو صبر کرد در چاه روزه

سحوری کم زن ای نطق و خمش آن

ز روزه خود شوند آگاه روزه

منبع:کلیات شمس،جزء پنجم،ص137

• شنبه
• 24
• تیر
• 1391
• ساعت
• 15:04
• نوشته شده توسط
• علی

سحر هنگامه راز و نياز است
سحر ميخانه دلدار باز است

سحر جود و كرم بسيار دارد
سحر بوي خوش دلدار دارد

سحر مهماني خاص الهي است
سحر وقت گذار از روسياهي است

سحر آمد دلم فرياد دارد
كريمي كو كه ما را ياد آرد

كريمي كو كه دست ما بگيرد
گدا را با همه جرمش پذيرد

كريمي كو كه گردد ميزبانم
كه من مرغ شب بي آشيانم

كريمي غير تو يا رب نباشد
به جز نام توأم بر لب نباشد

بزرگي كن كرم بنما به حالم
ببين افسرده و بشكسته بالم

بيا جاني بده بر قلب خسته
بنه مرهم بر اين بال شكسته

مرا آماده پرواز بنما
مرا با دلبرم همراز بنما

كرم بر مضطري كن يا الهي
بيا و دلبري كن يا الهي

پناهي بر گدا جز اين حرم نيست
تو كه رسمت به ج

• شنبه
• 24
• تیر
• 1391
• ساعت
• 17:09
• نوشته شده توسط
• علی

ای پیمبر که به وصفت لولاک

آمده از طرف ایزد پاک

امّتت گاه عطش ُکلّ یوم

خاصّه در گرمی روز مه صوم

اشک بر چهره فشاند زدو عین

لیک یاد لب عطشان حسین

آنکه هنگام ملا قات خدا

با لب تشنه سرش گشت جدا

اوکه جبریل سرشک افشانده

داستان عطشش را خوانده

او که در خواهش یک جرعۀ آب

خصم با سنگ ورا داد جواب

او که طفلش زعطش پرمیزد

چنگ بر دامن مادرمیزد

چون بریدند سر از پیکر او

گشت از خیمه برون دختر او

دور گردید زخیل زنها

گشت گم در دل صحرا تنها

ظالمی یافت ورا سر گردان

گفت هستی زچه در آه وفغان

گفت ای شیخ تو خود ساز بیان

خوانده ای هیچ به عمرت قرآن ؟

گفت خواندم چه بسا قرآن را

بارها ختم نمودم آنرا

گف

• یکشنبه
• 25
• تیر
• 1391
• ساعت
• 14:08
• نوشته شده توسط
• علی

يا رب مرا به سلسله انبيا ببخش * * * بر شاه اوليا ، علي مرتضي ببخش

يا رب گناه من بود از كوهها فزون * * * جرم مرا به فاطمه ، خير النسا ببخش

هر كار كرده ام ، همه بد بوده و غلط * * * يا رب مرا تو بر حسن مجتبي ببخش

يا رب اگر كه جود و سخايي نكرده ام * * * ما را تو بر سخاوت اهل سخا ببخش

يا رب مرابه رحمت بي منتها ببخش * * * يعني به ساحت حرم كبريا ببخش

يا رب گناهكار و ذليل و محقرم * * * عصيان من به شوكت عز و علا ببخش

يا رب تو را به جاه و جلالت دهم قسم * * * جرم گذشته عفو كن و ماجرا ببخش

يا رب مرا ببخش به اهل صلات و صوم * * * يعني به نور صفوت اهل صفا ببخش

يا رب تو را به نور جمالت دهم قسم * * * ك

• دوشنبه
• 26
• تیر
• 1391
• ساعت
• 05:10
• نوشته شده توسط
• علی

رمضان شهر عشق و عرفان است * * * رمضان بحر فيض و احسان است

رمــضــــان، مــاه عــتــرت و قــرآن * * * گــــاه تــــجديد عهد و پيمان است

رمــضــان امــتــــداد جــــاده نــــور * * * در گذرگاه هــر مــــسلمــان است

رمــضــان چــلچــراغ نـــور افـشان * * * در شبــستان قلــب انـسان است

مـــاه تــحكــيــم آشنـــايــــي هـــا * * * مــاه تعــطيل قــهر و حرمان است

مـــاه شـــب زنــده داري عـشــاق * * * مــاه بــيــدار بــاش وجــدان است

مـــاه اشــك و خـروش و ناله و آه * * * راه برگــشت هــر پــشيمان است

مــــاه آســـايــش قــلــوب بــشــر * * * مــاه پــالايــش تـــن و جــان است

مــــاه تــسل

• دوشنبه
• 26
• تیر
• 1391
• ساعت
• 05:15
• نوشته شده توسط
• علی

به مناسبت ماه مبارک رمضان

خبر آمد که مه خوب دعا می آید

که ز انفاس خوشش بوی خدا می آید

آسمان بارش باران خود آغاز نمود

طایر قدس ببین غرق نوا میآید

گوش بسپار به حرف مه عشاق خدا

ز دم شاه نجف سوز صدا می آید

دل خود بر سر بازار خدا بفروشم

که ز بازار خدا باز ندا می آید

سائل درگه عشقم، وَ بسی بیمارم

دست اکرام علی بهر شفا می آید

به روی دوش علی بار کنم این دل خویش

که مه خوب ولیّ دو سرا می آید

مِی، زنم جام علی را که بسی غمدارم

که از این جام بلا درد و دوا می آید

عاشقان بر در حیدر نگهی اندازید

گل فشانید عزیزان که گدا می آید

تو خودت یار دلی و تو بلا گردانی

به روی دوش علی کوه بلا می آید

تو

• دوشنبه
• 26
• تیر
• 1391
• ساعت
• 16:07
• نوشته شده توسط
• جعفر ابوالفتحی

باز امشب حق صدایت کرده است

وارد مهمان سرایت کرده است

با همه نقصی که در من بوده است

باز هم او دعوتم بنموده است

میهمانی شد شروع ای عاشقان

نور حق کرده طلوع ای عاشقان

باز مولا سفره داری می کند

دعوت از عبد فراری می کند

دوستان آیید تا نجوا کنیم

محفل عشاق را بر پا کنیم

نیمه شب ها ناله و آوا کنیم

شاید آن گم گشته را پیدا کنیم

بسته ام من با دلم عهدی دگر

تا ببینم چهره مهدی دگر

السلام ای میهمانی خدا

ماه خوب آسمانی خدا

السلام ای روزه داران السلام

عاشقان مخلص ماه صیام

السلام ای ناله های نیمه شب

حال پر سوز و دعای نیمه شب

السلام ای ذکر پر سوز سحر

ای مناجات دل افروز سحر

السلام ای روزهای ب

• سه شنبه
• 27
• تیر
• 1391
• ساعت
• 14:01
• نوشته شده توسط
• جواد