ماه مبارک رمضان

در آمد بار ديگر ماه يزدان
به فرّ و شوكت و فيض فراوان

صباح مكرمت گرديد طالع
منوّر شد جهان از طلعت آن

بهار توبه و آمرزش آمد
مه ايمان و عيد حق پرستان

نسيم مغفرت هر سو وزان است
سحاب مرحمت باشد خروشان

مه روزه است و هنگام عبادت
خوشا حال نكوي روزه داران

در آ در مكتب «صوموا تصحوا»
كه در آن مي‎شود امراض درمان

هلا بر خود بنازيد و بباليد
كه ايزد را در اين ماهيد مهمان

الا اي معصيت كار گرفتار!
كه از كردار خود هستي پشيمان

چرا بيگانه‎اي از درگه دوست؟
چرا حال تو زار است و پريشان؟

بنه تاريكي جهل و ضلالت
بيا در پرتو انوار قرآن

مپو زين پس ره شرّ و شقاوت
بيا اندر طريق خير و احسان

مشو نوميد از عفو خداون

• سه شنبه
• 27
• تیر
• 1391
• ساعت
• 16:21
• نوشته شده توسط
• جواد

عشق اگر همسفرى بسم الله

گر رهرو اهل نظرى بسم الله

با اهل مناجات اگر همراهى

گر اهل دعاى سحرى بسم الله

اين سفره توبه شبانگاهان است

از دست گنه خونجگرى بسم الله

بايد سر كوى عشق سامان گيرى

گر خسته‏اى از دربدرى بسم الله

اينجاست كه آتش و حميم و زقوم

بخشند به اشك كوثرى بسم الله

گر فاطمه مذهبى بگو يا زهرا

دلداده ياس اطهرى بسم الله

گر اهل ولايتى نجف مى‏خواهى!

مشتاق جمال حيدرى بسم الله

با كثرت تيره روحى و خسته دلى

گر عاشق روى دلبرى بسم الله

همراه خود اى مسافر كرب و بلا

ما را ز چه رو نمى‏برى بسم الله

در محضر ارباب محبت، مهدى

خواهى بزنى بال و پرى بسم الله

منبع:سایت هیت انصارالحسین

• سه شنبه
• 27
• تیر
• 1391
• ساعت
• 16:34
• نوشته شده توسط
• علی

تو شبهای ماه رمضون نذر و نیازی کردم
تا مهدی رو ببینم و دورِ سرش بگردم
یابن الحسن ـ یابن الحسن ـ یابن الحسن ـ یا مهدی (2)
امّا نشد حاصلِ من وای از دلِ غریبم
دیدنِ روی صاحبم خدا نشد نصیبم

کاشکی می‌شد این لحظه‌ها مولام و من ببینم
گردِ رهش بشه تنم به زیرِ پاش بشینم
یابن الحسن ـ یابن الحسن ـ یابن الحسن ـ یا مهدی (2)
چی می‌شه تو این شبِ قدر کارم بشه شراره
مولا بیاد ببینمش با چشمِ پر ستاره
عمرم داره تموم می‌شه، پس کی تو رو می‌بینم
مولا جوابم و بده تنها به یک اشاره
یابن الحسن ـ یابن الحسن ـ یابن الحسن ـ یا مهدی (2)

• سه شنبه
• 27
• تیر
• 1391
• ساعت
• 17:01
• نوشته شده توسط
• علی

الــهـی بـکـویـت پــنـــاهــم بـده
فـــروغـی بــشــام سـیــاهـم بــده
مـنـم بـنـده عــاصـی مـنـفــعــل
کـه هـسـتـم زکـردار زشـتم خجل

مـنـم بـنـده مـسـت جـام غـرور
کـه تـرسـم بـیـفـتم ز رحمت بدور
مـکـن قـهــر بـا بـنـده سرکشت
مـسـوزان تـن و جـانـم از آتشت
الـهـی بـکـن رحـم بـر حـال من
نگر سرنگـون بخت و اقبال من
منم معترف بـر گناهان خویش
کـه بـاشـد گناهم ز اندیشه بیش
تو مـنگـر بـرفتار و کردار من
جهیم است بی شک سزاوار من
ز رحمت تو عذر و گناهم پذیـر
چــو افـتـادم از پـای دستم بگیر
رحـیـما تـوئـی خالق بحر و بـر
تـوئـی مـهـربـانـتـر ز مام و پدر
ز سـرگـشـتـگـیـهـا نـجـاتم بـده
تـو ایـمـان و حـسـن صف

• چهارشنبه
• 28
• تیر
• 1391
• ساعت
• 05:13
• نوشته شده توسط
• جواد

بر روی دست ماندن این بارها بس است
غیر از تو رو زدن به خریدارها بس است

در لطف تو تحمل آه فقیر نیست
فیاض را صدای گرفتار ها بس است

این نفس مانع است ، خودت برطرف نما
بین من و تو چیدن دیوارها بس است

من بندگی ز ترس جهنم نمی کنم
بنده شدن بخاطر اجبارها بس است !

خیلی گناه می کنم و توبه می کنم
دیگر بس است اینهمه تکرارها بس است

این بار را بخر که دگر راحتم کنی
بیهوده رفتن سر بازارها بس است

تو سفره را برای همه پهن می کنی
در مهربانی تو همین کارها بس است

ما را بهشت هم نبر ، اما قبول کن
لبخند تو برای گنه کارها بس است

آری فقط حسین مرا رد نمی کند
از این به بعد رفتن دربارها بس است
***علی اکبر لطیفیان***

• چهارشنبه
• 28
• تیر
• 1391
• ساعت
• 05:17
• نوشته شده توسط
• جواد

الهی یا الهی یا الهی
نگاهم کن نگاهم کن نگاهی
تویی رب جلیل و من ذلیلم
ندارم در بساطم غیر آهی

بوَد پروندۀ عمرم سراسر
سیاهی در سیاهی در سیاهی
چو کاه رفته بربادم که باشد
به روی شانه‌ام کوه گناهی
مرا عجز و نیاز است و گدایی
تو را قدر و جلال و پادشاهی
گناه از چارسو شد سدِّ راهم
به جز عفوت ندارم هیچ راهی
پر کاهی ندارم تا ببخشی
ز راه لطف کوهی را به کاهی

تو را دارم ببخشی یا نبخشی
تو را خواهم بخواهی یا نخواهی
من از خشمت به عفوت می‌گریزم
پناهم ده پناهم ده پناهی
اگر چه از گنه روزم شده شب
تو را خواندم سحر یا صبحگاهی
صدایت می‌زند پیوسته «میثم»
جوابم ده جوابم ده الهی

منبع:سایت: نکته های آموزنده زندگی

• چهارشنبه
• 28
• تیر
• 1391
• ساعت
• 05:24
• نوشته شده توسط
• جواد

مبارك باد آمد ماه روزه

مبارك باد آمد ماه روزه

رهت‏خوش باد اى همراه روزه

شدم بر بام تا مه را ببينم

كه بودم من به جان دلخواه روزه

نظر كردم كلاه از سر بيفتاد

سرم را مست كرد آن ماه روزه

مسلمانان سرم مست است از آن روز

زهى اقبال و بخت و جاه روزه

بجز اين ماه ماهى هست پنهان نهان

چون ترك در خرگاه روزه

بدان مه ره برد آن كس كه آيد

در اين مه خوش به خرمنگاه روزه

رخ چون اطلسش گر زرد گردد

بپوشد خلعت از ديباى روزه

دعاها اندرين مه مستجابست

فلك‏ها را بدرد آه روزه

چو يوسف ملك مصر عشق گيرد

كسى كو صبر كرد در چاه روزه

سحورى كم زن اى نطق و خمش شو ز روزه

خود شوند آگاه روزه

بيا اى شمس دين و فخر تب

• چهارشنبه
• 28
• تیر
• 1391
• ساعت
• 07:00
• نوشته شده توسط
• جواد

رمضان ماه مناجات ودعا
رمضان پر بود از شور و صفا
ماه خالص شدن از کبر و ريا
رمضان ماه رسيدن به خدا

اي خدا از سر احسان و کرم
تو نگاهي به دل ما بنما
باز کن در را به روي اين دلا
اي که هستي در دو عالم پادشا
من گنه کار و تو يا رب غافري
بر بدي ها و خطا ها ساتري
بار الها اي اميد جان و دل
اين دلم را کن به نورت متّصل

• چهارشنبه
• 28
• تیر
• 1391
• ساعت
• 07:05
• نوشته شده توسط
• جواد

بـــاز هــــوای ســــحــــــــرم آرزوســــت
خـــلــــوت و مــــژگــــان تــرم آرزوسـت
شـكــــوه ی غـــربـــت نــبــرم ایـن زمـان

دسـت تـــــــو و روی تــــو ام آرزوســت

خــــســتــــه ام از دیـــدن ایـن شـوره زار

چـشـم شـقــــایــــق نـگـرم آرزوســـت
واقـــعـــه ی دیـــــــــدن روی تـــــــــو را
ثــــانــــیــــه ای بـیـشـــتــرم آرزوسـت
جــلـــوه ی ایـــن مـــاه نـــكـــو را بـبـیـن
رنــــــگ و رخ و روی تــــــو ام آرزوسـت
ایـن شـب قـدر اسـت كـه مـا بـا همیـم؟

مـن شـب قـــــدری دگــــرم آرزوســـت
حـــسِّ تــــو را مـی كنـــم ای جـان مـن

عــــزلـت بـــیـتــی دگــــرم آرزوســــت
خـانـه ی

• چهارشنبه
• 28
• تیر
• 1391
• ساعت
• 07:13
• نوشته شده توسط
• جواد

ای آنکه در فضای دعا میخری مرا

تا اوج وصل حضرت خود میبری مرا

مثل همیشه با نظر رحمتت ببخش

حال دعا و زمزمه ی بهتری مرا

حال قنوت و حال بکا حال بندگی

کن مرحمت ز عاطفه کوثری مرا

آئینه جمال خودت را نشان بده

من اظهر الجمیل نما حیدری مرا

لطف شماست خوانده مرا ورنه ای کریم

شایسته نیست این سمت نوکری مرا

هرگاه حال توبه مرا دست میدهد

گویم که هست این گنه آخری مرا

ای کاش پای لنگ مرا سنگ میزدی

تا میزدود رنگ خطا یاوری مرا

تنبیه میکنی بکن اما خودت بزن

هرگز مده به کس دیگری مرا

با یک اشاره قلب حسینی به من بده

زهرا کند ز لطف مگر مادری مرا

شش گوشه حسین دلم را ربوده است

یعنی دوباره کرده علی اکبری م

• پنج شنبه
• 29
• تیر
• 1391
• ساعت
• 12:51
• نوشته شده توسط
• علی

با سنگ هر گناه پرم را شكسته ام
آه اي خدا ، خودم كمرم را شكسته ام

نه راه پيش مانده برايم نه راه پس
پلهاي امن پشت سرم را شكسته ام

من دانه دانه اشك خودم را فروختم
نرخ طلايي گهرم را شكسته ام

ديگر مرا نشان خودم هم نمي دهند
آيينه هاي دور و برم را شكسته ام

دنيا شكست خورده تر از من نديده است
حالا به سنگ خورده ، سرم را شكسته ام

آرام كن مرا و در آغوش خود بگير
حالا كه بغض شعله ورم را شكسته ام

راهم بده به باغهاي شجرهاي طيبه
من توبه كرده ام ، تبرم را شكسته ام

حالا ببين كه به غير از گدا شدن
در پيشگاه تو هنرم را شكسته ام

• پنج شنبه
• 29
• تیر
• 1391
• ساعت
• 12:54
• نوشته شده توسط
• علی

رمضان ماه نزول قرآن
رمضان توبه و عفو يزدان
رمضان ماه اميدو بركات
كه بر او باد به هر دم صلوات

رمضان ماه زخلق ببريدن
غير حق از همه كس ببريدن
رمضان ماه به حق پيوستن
رشته‏ى غير خدا بگسستن
رمضان، درد همه دوا شود
شيعه از رنج و بلا رها شود
رمضان، بر همه اين نظر بود
از گناهان همه را حذر بود
رمضان ماه عطاى اهل بيت
واسطه بين خداى اهل بيت
رمضان ماه خدا، ماه على
همه جا ذكر علىٌ منجلى
رمضان بر لب ما زمزمه است
ذكر مولا به لبان همه است
رمضان ماه على و فاطمه است
ماه درد و ماتم شيعه همه است
رمضان ماه على شيرخدا
همسر پاكْ سرشتِ زهراست
رمضان ماه نشان غربت است
بهر شيعه لحظه‏هايش حكمت است
رمضان ماه شهادت على است

• پنج شنبه
• 29
• تیر
• 1391
• ساعت
• 12:58
• نوشته شده توسط
• علی

رمضان آمد و دل مست مناجات و دعاست
غرق ذكر سحرى، محو ملاقات خداست
روزه داران سحر خيز، پى راز و نياز
ورد لبهاى همه نغمه‏ ى مولا مولاست

همچو خورشيد درخشان كه سپهر افروز است
ليلةالقدر در اين ماه مبارك رخشاست
ليلةالقدر كه قرآن شده نازل در آن
شب گستردگى سفره ‏ى احسان و سخاست
نردبانى است نيايش كه از اين پله‏ ى نور
مى‏ توان رفت به جايى كه دل آرام آنجاست
با نواى خوش مرغان سحر خوان برخيز
كه سحرگاه پذيراى تو حق جلّ علاست
گوش دل واكن و بشنو كه ز گلدسته‏ى وصل
مى ‏زند جار ملك، عاشق ديدار كجاست
با ابوحمزه به خلوتگه طاعت بنشين
روى دل سوى خدا كن كه خدا عقده گشاست
حق تورا خوانده در اين ماه به مهمانى نور
بهره ب

• پنج شنبه
• 29
• تیر
• 1391
• ساعت
• 13:02
• نوشته شده توسط
• علی

مساجد خانه نور و سرورند
تجلى گاه آيات و حضورند
ز جا برخيز هنگام حضور است
اگر موسى شوى هر گوشه طور است

مسلمان بى نمازى، بى سپاسى است
نماز اول قدم در خودشناسى است
نگر گه گاه قرآن مبين را
مرورى كن صفات مومنين را
نماز آرام جان مومنين است
هجوم آسمان پيماى زمين است
خوشا آنانكه دائم در نمازند
تمام عمر قائم بر نمازند
به اشكى چشم خواب آلوده ‏تر كن
»و يبقى وجه ربك« را نظر كن
بيا اى قطره يك دم اهل دل شو
ز خود بگذر به دريا متصل شو
به دريا مى‏ روم خواهى نخواهى
بزن دل را به درياى الهى
مجويم واژه را دريا برون را
ببين »انااليه راجعون« را
كه اين دريا پر از موج نهفته است
به هرموجش هزاران گنج خفته است
اگر چشم د

• پنج شنبه
• 29
• تیر
• 1391
• ساعت
• 13:04
• نوشته شده توسط
• علی

ای آنکه نگه دوخته بر بزم خدایی
خوش باش بر این شیوه که نور دل مایی
پیداست از این حال که دلداده اویی
زیباست چه بسیار که از خویش رهایی

نشنیده ای آیاکه زند جارچی عرش
گلبانگ, که بازای, که مهمان خدایی
ماه رمضان آمده و مائده بر پاست
دعوت همگا نیست چرا زود نیایی
آن به که زهر خوان دگر چشم بپوشی
زیباست بر افطاز خدا لب بگشایی
غافل منشینید که در عرش خبر هاست
چتری به سر آرید که فری است همایی
خوان کرمش مائده هردو جهانست
آن به که بر این سفره گسترده در آیی
گاهیست به پدرام چرا قدر ندانی
ماهیست همه بدر چرا ماه نپایی
یک شب که بمقدار به عمریست برابر
آنرا زچه هر سال به عمرت نفزایی؟
خیل ملک آید به سلام تو در این ش

• پنج شنبه
• 29
• تیر
• 1391
• ساعت
• 13:08
• نوشته شده توسط
• علی

ماه صیام و توبه و قرب خدا رسید

از آسمان نزول رحمت بی‌انتها رسید

آمد بهار مصحف و رنج و ملال برد

گویی طبیب حاذقِ دردآشنا رسید

ماه نزول وحی و مه توبه از گناه

از برکتش نگر که بشر تا کجا رسید

ماهی که قدر دارد و مولود و کشته‌ای

آن کشته‌ای که بوده ز آل عبا رسید

ماهی که بهتر است به حق از هزار ماه

بر ما فرود از طرف کبریا رسید

مولود او حسن بُوَد آن ماه بس منیر

بعد از پدر امامت او مبتدا رسید

هر کس که گشت تشنه در این ماه بی‌گمان

یادش ز شاه تشنه‌لب کربلا رسید

ماهی که خون نشست به محراب کوفه‌اش

از ضربتی که بر سر شیر خدا رسید

با این جفا که رفت مهی بس مبارک است

ماهی که رحمتش به غنی و گدا رسید

• پنج شنبه
• 29
• تیر
• 1391
• ساعت
• 13:24
• نوشته شده توسط
• علی

شب شد و ناله های طفلانه

کار این عبد بی پناه شده

طلب بخشش از تو یا الله

حرف مسکین رو سیاه شده

**

پرده پوشی تو فزون گشته

جراتم بیشتر شده به گناه

بنده ای بی حیا شدم که مرا

می کشد نفس سوی هر بیراه

**

ای خدا ای رحیم توبه پذیر

این عفوک ؟ گناهکار آمد

با عطوفت نظر نما یا رب

بنده ی تو به حال زار آمد

**

دارویی تو ز نور بخشایش

مرهم این شکسته بالم کن

نکند من ز چشمت افتادم

حق حیدر نظر به حالم کن

**

تن خود را به جای بندگی ات

در گناهان ببین که فرسودم

خوش به حال اهالی سحرت

کاش من عبد خوب تو بودم

**

من به خود هم دروغ می گویم

توبه هایم ز پایه اش سست است

امشب عهدی که با تو می بندم

نزد

• یکشنبه
• 1
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 13:31
• نوشته شده توسط
• جواد

رمضان ماه مناجات مه ذكر و دعــاست
مه رحمت مه توبه مه غفران و رجـاست
رمضان ماه خدا ماه قيام اســت و قعود
مه عرفان مه تسليم و ركوع است و سجود

رمضـــان ماه رهــائي زجهان سفلاست
مه معـــراج به اوج ملكـــوت اعلاست
رمضان مــاه تمسك به خـــداوند رئوف
مه عاصم ز معاصي و ز آفــــات مخوف
رمضان ماه كرامت مه تســـويف بلاست
مه ايمان مه قرآن مـــه تسريع عطاست
رمضان ماه محبان خداوند حـــق است
مه مهماني گستـرده رب الفلــــق است
شـــده مفتوح در اين ماه در خانه عشق
روزه داران شده دعوت به كرم خانه عشق
بارالها به قـريبان الستـــت ســـــوگند
به خموشان ز خودرسته مستت سـوگند
به تماشاگه عشق و كرمــت راهــم ده
به كرم

• پنج شنبه
• 29
• تیر
• 1391
• ساعت
• 13:49
• نوشته شده توسط
• علی

رمضان شهر عشق و عرفان است . . . رمضان بحر فیض و احسان است
رمــضــــان، مــاه عــتــرت و قــرآن . . . گــــاه تــــجدید عهد و پیمان است

رمــضــان امــتــــداد جــــاده نــــور . . . در گذرگاه هــر مــــسلمــان است
رمــضــان چــلچــراغ نـــور افـشان . . . در شبــستان قلــب انـسان است

مـــاه تــحکــیــم آشنـــایــــى هـــا . . . مــاه تعــطیل قــهر و حرمان است
مـــاه شـــب زنــده دارى عـشــاق . . . مــاه بــیــدار بــاش وجــدان است

مـــاه اشــک و خـروش و ناله و آه . . . راه برگــشت هــر پــشیمان است
مــــاه آســـایــش قــلــوب بــشــر . . . مــاه پــالایــش تـــن و جــان است

مــــاه تــسلیــم

• پنج شنبه
• 29
• تیر
• 1391
• ساعت
• 14:34
• نوشته شده توسط
• علی

هزاران توبه بشکستم خدایا خالیه دستم

ولی چشم امیدم را به لطف و جود تو بستم

مران از در گدایت را گدای آشنایت را

تویی تنها کس و کارم یه عمره بر تو دل بستم

من و این چشم گریانم من و این قلب سوزانم

من و شرم نگاه تو که من بد بنده ای هستم

هزاران لیلی ار بینم ببخشایی تو شیرینم

نخواهم غیر تو جانا که من مجنون تو هستم

قسم بر قطره ی اشکی که ریزد روی یک مشکی

مده امید من بر باد بگیر امشب خدا دستم

التماس دعا - شاکر حق

• پنج شنبه
• 29
• تیر
• 1391
• ساعت
• 18:24
• نوشته شده توسط
• شاکرحق

رمضان آمد و آهسته صدا کرد مرا
مستعد سفر شهر خدا کرد مرا

از گلستان کرم طرفه نسیمى بوزید
که سراپاى پر از عطر و صفا کرد مرا

نازم آن دوست که با لطف سلیمانى خویش
پله از سلسله دیو دعا کرد مرا

فیض روح‌القدسم کرد رها از ظلمات
همرهى تا به لب آب بقا کرد مرا

من نبودم بجز از جاهل گم کرده رهى
لایق مکتب فخر النجبا کرد مرا

در شگفتم ز کرامات و خطاپوشى او
من خطا کردم و او مهر و وفا کرد مرا

دست از دامن این پیک مبارک نکشم
که به مهمانى آن دوست ندا کرد مرا

زین دعاهاست که با این همه بى‌برگى و ضعف
در گلستان ادب نغمه سرا کرد مرا

هر سر مویم اگر شکر کند تا به ابد
کم بود زین همه فیضى که عطا کرد مرا

منبع:سایت ظه

• شنبه
• 31
• تیر
• 1391
• ساعت
• 12:42
• نوشته شده توسط
• جواد

بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد
هلال عید به دور قدح اشارت کرد

ثواب روزه و حج قبول آن کس برد
که خاک میکده عشق را زیارت کرد

مقام اصلى ما گوشه خرابات است
خداش خیر دهاد آن که این عمارت کرد

بهاى باده چون لعل چیست جوهر عقل
بیا که سود کسى برد کاین تجارت کرد

نماز در خم آن ابروان محرابى
کسى کند که به خون جگر طهارت کرد

فغان که نرگس جماش شیخ شهر امروز
نظر به دردکشان از سر حقارت کرد

به روى یار نظر کن ز دیده منت دار
که کار دیده نظر از سر بصارت کرد

حدیث عشق ز حافظ شنو نه از واعظ
اگر چه صنعت بسیار در عبارت کرد

منبع:سایت ظهور

• شنبه
• 31
• تیر
• 1391
• ساعت
• 12:45
• نوشته شده توسط
• جواد

فرصتی خواهم زنو خوانم خدای خویش را
نم نمک بالا برم سوز دعای خویش را
آرزویم همنشینی با مناجات سحر
کاش در می یافتم قدر وبهای خویش را

چشم خیسم آنقدر باران بریزد بر کتاب
تاشبی پیدا کند روح دعای خویش را
چون ملائک پاک در تسبیح جانان نیستم
آدم از ترک گنه یابد بهای خویش را
علم الاسماء رااز پیش یادم داداند
باز بگذارم زمین بارولای خویش را
عاقبت نشناختم گندم کدام است و بهشت!
پس کجافرمان برم فرمانروای خویش را
روز و شب بااین و آن گفتم نصیحت یش وکم
یک زمان با خود نگفتم حرفهای خویش را
یارب آن اخلاص را عمری طلب کردم زتو
تا به میدان تو آرم ادعای خویش را
یا نما ازمن دریغ احسان روز افزون خود
یا به یک مستی بده ج

• شنبه
• 31
• تیر
• 1391
• ساعت
• 14:16
• نوشته شده توسط
• علی

کاش در اين رمضان لايق ديدار شوم

سحري با نظر لطف تو بيدار شوم

کاش منت بگذاري به سرم مهدي جان

تا که همسفره تو لحظه افطار شوم

آمد رمضان هست دعا را اثری

دارد دل من شور و نوای دگری

ما بنده عاصی و گنهكار توییم

ای داور بخشنده بما كن نظری

رمضــان چــشمــه عـطــای خـــدا

ماه عفو و گذشت و غفــران است

رمــضــان رهــنـــمــا و راه گــشــا

بهــر گــم گـشتگان حـیــران است

رمضان ماه مناجات و دعا

رمضان پر بود از شور و صفا

ماه خالص شدن از کبر و ریا

رمضان ماه رسیدن به خدا

رمضان شهر عشق و عرفان است

رمضان بحر فیض و احسان است

رمــضــــان، مــاه عــتــرت و قــرآن

گــــاه تــــجدید عهد و پیمان است

• پنج شنبه
• 29
• تیر
• 1391
• ساعت
• 12:39
• نوشته شده توسط
• علی

هزار مرتبه کردم فرار و دیدم باز
تو از کرم به من آغوش خویش کردی باز

به لطف و رحمت و عفو و کرامتت نازم
که می‌کشی تو ز عبد فراری خود ناز

جسور کس چو من و مهربان کسی چو تو نیست
که با همه بدی‌ام باز با تو گفتم زار

چه حکمتی است که در لحظه شروع گناه
تو می‌کنی کرم و عفو خویش را آغاز

هنوز باز نگشته، تو می‌گشایی در
هنوز توبه نکرده، مرا دهی آواز

اگر سؤال کنی من کی‌ام، تو کی؟ گویم
منم ذلیل گنه، تو عزیز بنده‌نواز

تو دست لطف گشودی و آشتی کردی
من از چه دست نکردم به جانب تو دراز

نخوانده‌ام به همه عمر، یک نماز درست
هم از خدا خجلم، هم ز خویش، هم ز نماز

به جای آنکه بسوزانی‌ام به نار جحیم
مرا به آتش مهر و

• شنبه
• 31
• تیر
• 1391
• ساعت
• 15:06
• نوشته شده توسط
• جواد

حکمت روزه داشتـن بگـذار
باز هم گفته و شنیده شود
صبرت آمــوزد و تسلط نفـس
و ز تو شیطان تو رمیده شود

هر که صبرش ستون ایمان بود
پشت‏ شیطان ازو خمیده شود
آفتــــاب ریــاضتی که ازو
میوه معرفت رسیده شود
چه جلایی دهد به جوهر روح
کادمی صافی و چکیـده شود
بذل افطار سفره عدلی است
که در آفــاق گستـــریده شود
فقر بر چیده‏ دارد از خوانـی
که به پای فقیر چیده شود
شب قدرش هزار ماه خداست
گوش کن نکتــه پروریـده شود
از یــکی میــــوه عمـــل کـــه درو
کشته شد، سی هزار چیده شود
گر تکانی خوری در آن یک شب
نخـل عمــر از گنـه تکیـده شود
مفت مفروش کز بهای شبی
عمرهـا باز پـس خـریده شود
روز مهلت گذشت و بر سر کوه
پرتــوی

• شنبه
• 31
• تیر
• 1391
• ساعت
• 17:37
• نوشته شده توسط
• علی

من کیستم که لطف خود ابراز می‌کنی

در را نیامده به رویم باز می‌کنی

من چوب قهر کردن خود را نخورده‌ام

از بس می‌آوری و مرا ناز می‌کنی

اول تویی همیشه که لبخند می‌زنی

اول تویی همیشه که آغاز می‌کنی

من یک گناه کرده‌ی گردن شکسته‌ام

آیا مرا دوباره سرافراز می‌کنی

بگذار خوب گریه کنم از خجالتت

امشب که باز در به رویم باز می‌کنی

گفتم پرم شکسته، به دردت نمی‌خورد

گفتی دلت شکسته و پرواز می‌کنی

من آدمم، یقین یقین می‌کنم که باز

با یک حسین در دلم اعجاز می‌کنی

رحمان نوازنی

• یکشنبه
• 1
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 13:22
• نوشته شده توسط
• جواد

شباهنگاهم چو برخیزم ز بستر
بخوانم دوست را با دیده ی تر
بگیرم دامن مولی الموالی
نشانش می دهم این دست خالی

بگویم،مهربان مهربانان
تو هستی گوهر این چشم گریان
چو گردی روبرو با بندهی خود
ببینی بنده ی شرمنده ی خود
تو هر چه می شوی بر من خطا پوش
محبت های تو گردد فراموش
چو شیرین است یارب گفتگویت
که یک ساعت نشینم روبرویت
چو رحمت بر دلم جاری نمایی
دگر من هم شوم عمری خدایی
خداوندا تبهآه و سوز مولا
به حق ناله ی جانسوز زهرا
مرا در بندگی نصرت کن ای دوست
قبول درگه لطفت کن ای دوست
به آه سینه ی زخم اسیران
به آن ویران نشین شام ویران
دل ما را تسلی کن ز هر غم
بیا ما را بخر ای دوست درهم
محمود ژولیده

• دوشنبه
• 2
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 05:52
• نوشته شده توسط
• جواد

از بس که وقت را به بطالت گماشتم
بذری برای توشه ی عقبا نکاشتم
لذت نبردم از لحظات جدایی ام
ای کاش لحظه ای به دعا می گذاشتم

با سوز و آه زمزمه بیگانه ام هنوز
سویت هنوز دست طلب بر نداشتم
نیت نکرده،چون سر این سفره آمدم
اشکی برای دامن توبه نداشتم
آرامشم ،بدون تو امری خیالی است
یک عمر آستان ترا وا گذاشتم
با اینکه فرصت ثمر معرفت رسید
انباشتم،هر آنچه کهدر کوله داشتم
هر بار،عزم قافله بار سفر گرفت
خود را میان خیل گناهان گذاشتم
غفلت تمام فرصت من را از دل گرفت
گامی برای ترک گنه بر نداشتم
اینک به عشق عفو کریمانه آمدم
شرمنده ام،ببخش،که تاخیر داشتم
ای دل هنوز باب شهادت گشودنی است
این را به روی صحفه ی قلبم نگا

• دوشنبه
• 2
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 05:56
• نوشته شده توسط
• جواد

باید دری برای مناجات وا شود
تا درد بی دوای گناهم دوا شود
باید کسی که نزد خدا دارد آبرو
وقت سحر به یاد دلم در دعا شود

باید ز آبروی خویش خرج من کند
تا واسطه میان من و کبریا شود
بی واسطه خدا بخدا رد کند مرا
بی واسطه دعای سحر بی بها شود
یابن الحسن بیا مرا آبرو بده
تا که دری برای مناجات وا شود
از حق بخواه بگذرد از هر چه کرده ام
تنها خدا به حرف تو از من رضا شود
نام مرا میان قنوت سحر ببر
تا نامه ام بری زگناه و خطا شود
ماه مبارک است ،مبارک ترش نما
تا چشم من به روی شما آشنا شود
باید چه کرد تا که تو از من رضا شوی
تا روزی ام سفر به سوی کربلا شود
آنجا که شد به نیزه سر آن بزرگوار
آنجا که قبله دل اهل ولا ش

• دوشنبه
• 2
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 06:09
• نوشته شده توسط
• جواد