من حُرّم و والله تا زنده هستم
از روی ماه تو من شرمنده هستم
حسین حسین جان حسین جانم حسین جان (2)
اگر که من راه و بر رویت ببستم
اگر دل کودکانت را شکستم
حسین حسین جان حسین جانم حسین جان (2)
شرمنده ام ای گل گلشن طاها
بگذر زمن ای عزیز دل زهرا
حسین حسین جان حسین جانم حسین جان (2)
حاج مهدی خرازی
دانلود سبک
منبع:سایت مدایح
تو یار امام عالمینی، خوش آمدی ای حر
امروز دگر حر حسینی، خوش آمدی ای حر
تو یاور مایی، حر شهدایی (تکرار)
توبه ات به نزد ما قبول است، زهرا ز تو راضی
خشنود ز تو آل رسول است، زهرا ز تو راضی
تو یاور مایی، حر شهدایی (تکرار)
تو حر شهید کربلایی، توبه ات قبول است
سینه سپر تیر بلایی، توبه ات قبول است
تو یاور مایی، حر شهدایی (تکرار)
روزی که سر رهم ستادی، دست تو گرفتم
امروز که رو به ما نهادی، دست تو گرفتم
تو یاور مایی، حر شهدایی (تکرار)
من با خبر از دل تو بودم، دیدم تو ز مایی
با یک نگه از تو دل ربودم، دیدم تو ز مایی
تو یاور مایی، حر شهدایی (تکرار)
زینب به حرم کند دعایت، ای یار ولایت
سقای حرم زند صدایت، ای
یـابن‌زهرا منم حرّ گنه کار تو
شـده در کـربلا دلم گرفتار تو
بر درت بنده‌ام از تو شرمنده‌ام
مولا حسین جان(2)
****
من بـه دشت بلا راه تو بستم حسین
خجل از مادرت فاطمه هستم حسین
دارم این زمزمه پسـر فـاطمه
مولا حسین جان(2)
****
سیدی سیدی عزیـز زهـرا حسین
مظهر رحمت خدا تویی یا حسین
به علی‌اکبرت به علی‌اصغرت
مولا حسین جان(2)
من که پا تا سر از شرم تو آبم حسین
داغ لـب‌هاي تـو کـرده کبـابم حسین
در حرم از عطش اصغرت کرده غش
مولا حسین جان(2)
****
آمـدم تـا دعا کني ز لطف و کرم
کـه کند گریه در عزای من مادرم
حجـت کبریا التمـاس دعـا
مولا حسین جان(2)
****
خارم و آمدم چو گل زهم وا شوم
اذن جنگم بـده کـه حرّ زهرا
مـن عـاشق عبـاس علمـدار حسینـم
در کــرب و بــلا حـرّ گرفتار حسینم
این حجت یکتاست ای مردم کوفه
این یوسف زهراست ای مردم کوفه
دیـروز شمـا نامـه نوشتید به سویش
امـروز چـرا تیـغ کشیدیـد بـه رویش
این حجت یکتاست ای مردم کوفه
این یوسف زهراست ای مردم کوفه
اطفـال حسیـن ابـن علی آب ندارند
بـالله کـه از سـوز عطش تاب ندارند
این حجت یکتاست ای مردم کوفه
این یوسف زهراست ای مردم کوفه
مـن حـرّم و دلباخته‌ی خون و قیامم
کس غیر حسین ابن علی نیست امامم
این حجت یکتاست ای مردم کوفه
این یوسف زهراست ای مردم کوفه
مـن حـرّ حسینم سـر و جانـم بفدایش
ایثـار کنـم خـون دل خویش به پایش
این حجت یکتاست ای مردم
منـم حرّ گنه کارت به خون پاک انصارت به عباس علمدارت
گناه آورده‌ام گناه آورده‌ام
قبولم کن قبولم کن قبولم کن
پناهم ده در این صحرا به اشک زینب کبرا به جان مادرت زهرا
به خاک تربتت به اشک غربتت
قبولم کن قبولم کن قبولم کن
اگر راه تو را بستم اگر قلب تو را خستم خجل از زینبت هستم
چرا من زنده‌ام ز تو شرمنده‌ام
قبولم کن قبولم کن قبولم کن
تو باغ لاله من خارم گنه کارم گنه کارم بَدَم اما تو را دارم
مرا با این گناه بخر با یک نگاه
قبولم کن قبولم کن قبولم کن
بگو دور سرت گردم غلام اکبرت گردم فدای اصغرت گردم
صدایم کن حسین فدایم کن حسین
قبولم کن قبولم کن قبولم کن
فدای تاب وتب‌هایت فدای اشک شب‌هایت
اي شهيد راه دين حر
آفرين حر، آفرين حر
اگه از من دلِ كودكِ تو لرزيد
دلم از ترس خدا داره مي‌لرزه
اومـدم تا عاقبت بخير بميرم
جونمـو فـدات كنم اگه بيرزه
اي شهيد راه دين حر
آفرين حر، آفرين حر
از همين لحظه می‌خوام عزيز زهرا
اوليـن شهيـد چشمـاي تـو باشم
تو كه درياي كـرامتِ تو اینجاست
نمـي‌خوام تشنـه درياي تو باشم
اي شهيد راه دين حر
آفرين حر، آفرين حر
تـو كـه درياي كرامتي كرم كن
دلمو ببخش و اهل اين حرم كن
خستــۀ بــار گنـاهم، ولي با تو
اي شهيد راه دين حر
آفرين حر، آفرين حر
آخه مولا، دل بي عشق تو، سنگه
دريـا وقتـي پُـرِ در بـاشه، قشنگه
نمي‌شـه حـر باشـم و با تو نباشم
آخه حر وقتي ك
من عبد دربار توام مولا حسین حسین جان
حرّ گنه کار توام مولا حسین حسین جان
مـولا بیا دورت بگردم من از گناهم توبه کردم
سیدی العفو سیدی العفو
مـن در مسیر کربـلا ره بر روی تو بستم
مـن قلب اطفال تو را در بین ره شکستم
می‌سوزم از تاب وتب تو شرمنده‌ام از زینب تو
سیدی العفو سیدی العفو
دیشب صدای العطش از خیمه‌ات شنیدم
بالله خجـالت از تـو و از عترتت کشیدم
از گـریۀ اصغـر کبابـم شرمنده از اشک ربابم
سیدی العفو سیدی العفو
شرمنـده از پیغمبـر و از عتـرت رسولم
قسم بـه جـان مـادرت زهرا نما قبولم
هم از کرم عفو خطایی هم اذن می‌دانم عطایی
سیدی العفو سیدی العفو
گفتـی بگریـد مـادرم پیوسته در عزایم
تا
ای تمامِ دل من به نام تو
حـرّ آزاده‌ام و غـلام تـو
بنده‌ام به کوی تو آمدم به سوی تو خواهم آبرو ز خاک در تو
یا حسین بن علی ادرکنی
غــرقه‌ام غـرقۀ بحـر ظلمـات
تـو حسین استی و کشتی نجات
عذر من را بپذیر دست من را تو بگیر آمدم تا که شوم چاکر تو
یا حسین بن علی ادرکنی
دل بی‌تاب مرا تاب بده
تشنۀ لطف توأم آب بده
بنگر اشک و آه من بگذر از گناه من تا قبولم بکند داور تو
یا حسین بن علی ادرکنی
دوزخـی بـوده بهشتی شده‌ام
این زمان داخل کشتی شده‌ام
کشتی‌ام ولای تو جان من فدای تو سر وجان فدای‌جان و سر تو
یا حسین بن علی ادرکنی
فانوسهای اشک - سید رضا موید
دانلود سبک
منبع:سایت مدایح
جان حُر بـــــــــاشد بقربان وفایــت یا حسین
جان فدایت یا حسین 2
آمدم تـــــــا سر نهم بر خاک پــایت یا حسین
جان فدایت یا حسین 2
آمـــــــــدم همچون گدایان بـــر در احسان تو
کن نظر شاهان در ایندم بـــر گدایت یا حسین
جان فدایت یا حسین 2
از گناه زشت خــــود شـــاها پشیمان گشته ام
جویم امید عنــــــــــــایت از سخایت یا حسین
تشنۀ فیض تو بــــــــــاشم ای سحاب مرحمت
گر چه خود لب تشنه ای از اشقیایت یا حسین
جان فدایت یا حسین 2
عشق روی تـــــو گرفتـه در دل و جانم مَقَر
آیـــــــــــد از نای وجود من نوایت یا حسین
نیست ممکن تا ز سر سازم هوایت را برون
می دهم جان در ره مــهر و وفایت یا حسین
جان فدایت یا
من آن حرم که حریّت عطا کرده است مولایم
مخوانیدم دگـر حــرّ یزیـدی، حــر زهرایم
اگرچـه ذره‌ام، در دامـن پـرمهـر خورشیدم
اگرچـه قطـره بودم، وصـلِ دریا کرد دریایم
اگر دامـان مهـرش را نگیـرم، اوفتـد دستم
ر از کویش گذارم پای، بیرون، بشکند پایم
اگر عباس گوید دست و سر، سازم به قربانش
وگـر اکبــر پسنـدد، کشتـۀ آن قد و بالایم
ز چشمم اشک خجلت بود جاری، بخت را نازم
که هم بخشید، هـم اذن شهادت داد مولایم
تمنایم فقط ایـن است از ریحـانۀ زهرا
که با خون جبینم آبرو بخشد بـه سیمـایم
صـدای گریـۀ اصغـر ز قحـط آب، آبـم کرد
لـب خشکیدۀ عبـاس، آتـش زد بـه اعضایم
چه بی‌رحمید اهل کوفه! من با چشم خود دیدم
ترک خورده است ا
ای رهبــر احـرار! مــن حـر شمـایم
هــرچنـد بــا بیگانـه بـودم، آشنـایم
تو در کرم چون جد خود پیغمبر استی
تو در بـه روی دشمن خود هم نبستی
شـرمنــده از اولاد زهـــرای بتـــولم
ـردودم امــا می‌کنــد لطفـت قبولم
روزی که چون خاری به راهت سبز گشتم
گویـی دوبـاره بـا نگـاهت سبز گشم
هـم سوختی از برق حسنت حاصلم را
هـم بـا نگاه خشم خـود بردی دلم را
بـاغ وجــودم را حسیـن‌آبـاد کـردی
یکـدم اسیــرم کـردی و آزاد کـردی
آن روز دیــدم مظهــر عفــو خــدایی
چشمت به من می‌گفت: حر! تو حر مایی
زنجیــر ذلـت را ز اعضــایـم گشـودی
افسـوس! ای مـولا ندانستـم کـه بودی
دیگـر وجـودم غــرق در نـور خـدا بود
در بین دشمن هـم دلم
دید چون مردان تضرع کردنش
کرد طوق بندگی در گردنش
گفت بازا که در توبه است باز
هین بگیر از عفو ما خط جواز
گر دو صد جرم عظیم آورده ای
غم مخور رو بر کریم آورده ای
گفت ای شاهان غلام درگهت
چون در اول من شدم خار رهت
هم مرا نَک پیش تاز جنگ کن
در قطار عشق پیش آهنگ کن
تاخت سوی رزمگه چون شیر مست
خط آزادی ز مولایش به دست
گه سواره گه پیاده جنگ کرد
عرصه را بر لشگر دون تنگ کرد
چون ز پا افتاد آن غرّنده شیر
با تضرع گفت شاها دست گیر
دست گیر ای دست خلّاق قدیر
ای تو بر آدم رسانده روح را
وی تو از طوفان رهانده نوح را
ای تو از یم کرده موسی را رها
کرده در دستش عصا را اژدها
ای مجیب دعوت یوسوف به یم
وی نجاتش داده از ظلم
گفت سیر نار و دوزخ می کنم
عارفانه طی برزخ می کنم
یک طرف پیغمبر و یک سو یزید
ادخلوها جفت با هل من مزید
پس دو دست خود ز غم بر سر گرفت
فطرتش هم تیر و قرآن بر گرفت
گفت ای دادار غفّارالذنوب
کاشف الاسرار و ستّار العیوب
گر دل خاصان تو بشکسته ام
باز دل بر عفو عامت بسته ام
و آنکه آمد تا به نزدیک خیام
گفت از حرّ مرشد دین را سلام
توبه کردم لیک توّابم تویی
عفو خواهم لیک وهّابم تویی
مهر تو فرعون را موسی کند
جذبه ات دجال را عیسی کند
گر بخوانی خیمه بر گردون زنم
ور برانی غوطه ها در خون زنم
شاه گفت اهلاً و سهلا مرحبا
ای دو کونت بنده ی بند قبا
گر تو ببریدی ره ظاهر ز ما
ما ره باطن نبردیم از شما
بحر کی در انتقام
خدایا قطره بودم متصل کردی به دریایم
برون آورد دست رحمتت از دار دنیایم
من آن آواره ای بودم که کوی یار را جستم
و یا گمگشته ای بودم که مولا کرد پیدایم
به جای آنکه از درگاه لطف خود کند دورم
صدا کرد و پذیرفت و پناهم داد مولایم
بود بهر من از امروز نام حرّ برازنده
همانا افتخارم بس که دیگر حرّ زهرایم
سر و دست و تن و جانم هزاران بار قربانش
که مولا کرد زنجیر اسارت باز از پایم
سراپا غرق اشک خجلتم یارب نمی‌دانم
که چشم خود چگونه بر روی عباس بگشایم
یقین دارم یقین دارم که می‌بخشد مرا زینب
اگر بیند که دامن پر شده از خون سیمایم
دعا کن یابن زهرا تا ز تیر و نیزه و خنجر
به جای اکبرت از هم شود پاشیده اعضایم
به خود
نگاهم از سرشک غصه تر شد
دلم از آتش غم شعله ور شد
نگاه مهربانت را که دیدم
دل شرمنده ام شرمنده تر شد
***
ببین شرمندگی را در نگاهم
من و شرم گناه آه از گناهم
دل اطفال تو لرزید ای وای
به هنگام تماشای سپاهم
شاعر:سید محمد جواد شرافت
ای علی و فاطمه را نور عین
چشم الهی نگهم کن حسین
حـرّ گـرفتار ز راه آمـده
در پی یـک نیم نگاه آمده
نار بُدم نور صدا زد مـرا
چشم تو از دور صدا زد مرا
ای دل من بسته به زنجیر تو
حـرّ شده سینهْ سپـر تیر تو
تـا کـرمِ فاطمه دستم گرفت
عشق ز راه آمد و هستم گرفت
دوش مرا زد شرر از سینه جوش
العطشِ طفل تو آمد به گوش
چشم که بر آب روان دوختم
سوختم و سوختم و سوختم
جان و تنم در تب و در تاب شد
چون دل دریا جگرم آب شد
ای پسـر فـاطمه تـا زنده‌ام
زار و سرافکنده و شرمنده‌ام
کآمـده‌ام از دل دریـای آب
آب نیـاورده بـرای ربـاب
حال کـه از لطـف پذیرفتی‌ام
رتبه به من دادی و حرّ گفتی‌ام
از کـرمِ خـویش مـدالم بده
رخصت میـدانِ
می ریزد اشک خجلتم به صحرا
کن یک نگاهم ای عزیززهرا
از روی تو شرمنده ام
من سربه زیرا فکنده ا م
مظلوم حسین جان ـ مظلوم حسین جان
**********
سرتابه پادردم توئی طبیبم
من را ببین ای دلبرغریبم
حال پریشان دیدنی است
حر پشیمان دیدنی است
مظلوم حسین جان ـ مظلوم حسین جان
**********
برحلقه گیسوی توا سیرم
من تا ابد پیش توسربزیرم
ای گل کم از خارتوا م
عبدگنهکار توا م
مظلوم حسین جان ـ مظلوم حسین جان
**********
این آرزویم با شد ای امیرم
دور تو من بگردم وبمیرم
گرمی توبر آهم بده
درکوی خودراهم بده
مظلوم حسین جان ـ مظلوم حسین جان
**********
من آمدم ازتو توان بگیرم
از خیمه زینب نشان بگیرم
ای دلبرم خون شددلم
ازروی زینب
قسمت این بود دلت از همه جا پر باشد
قلبت آمادۀ یک چند تلنگر باشد
همه دیدیم کسی سمت حرم می آید
تا مگر در دل دریای جنون، در باشد
پیرهن چک و غزلخوان و صراحی در دست
باید این بغض پریشانِ زمان حر باشد
بعد از آن توبۀ از شرم پریشان، باید
کاخ ها در نظرت پاره ای آجر باشد
شام دشنام شود، باک نداری ای مرد
سهم چشمان تو از کوفه تمسخر باشد
شادمان باش حسین از تو رضایت دارد
حق ندارد کسی از دست تو دلخور باشد
آمدی سوی حرم ـ آه ـ برایت ای حر
بیتی آنگونه نداریم که در خور باشد
شاعر:سید حسن مبارز
عاقبت جان تو در چشمه ی مهتاب افتاد
پیچشت داد خدا، در نفست تاب افتاد
نور در کاسه ی ظلمتزده ی چشمت ریخت
خواب از چشم تو ای شیفته ی خواب، افتاد
کارت از پیله ی پوسیده به پرواز کشید
عکس پروانه برون از قفس قاب افتاد
چشمه شد، زمزمه شد، نور شد و نیلوفر
آن دل مرده که یک چند به مرداب افتاد
عادتت بود که تکرار کنی «بودن» را
از سرت زشتی این عادت ناباب افتاد
ماه را بی مدد تشت تماشا کردی
چشمت از ابروی پیوسته به محراب افتاد
چه کشش بود در آن جلوه‌ی مجذوب مگر
که به یک جذبه چنین جان تو جذّاب افتاد؟
چهره‌ی واقعیَت را به تو برگرداندند
از سر نام تو سنگینی القاب افتاد
شهد سرشار شهادت به تو ارزانی ب
حسین آمد و آزاد از یزیدت کرد
خلاص از قفس وعده و وعیدت کرد
سیاه بود و سیاهی هر آنچه می دیدی
تو را سپرد به آیینه، رو سپیدت کرد
چه گفت با تو در آن لحظه های تشنه حسین؟
کدام زمزمه سیراب از امیدت کرد
به دست و پای تو بار چه قفل ها که نبود
حسین آمد و سر شار از کلیدت کرد
جنون تو را به مرادت رساند ناگاهان
عجب تشرف سبزی! جنون مریدت کرد
نصیب هر کس و ناکس نمی شود این بخت
قرار بود بمیری خدا شهیدت کرد
نه پیشوند و نه پسوند، حر حری تو
آمد و آزاد از یزیدت کرد
شاعر : مرتضی امیری اسفندقه
تردید، در تلاطم اندیشه، انتخاب
آشفتگی، هراس، دلی غرق اضطراب
اما چگونه؟ می شود آیا؟ چرا، نه، کی؟
صدها سوال تب زده در حسرت جواب
جنگ است و نابرابری و فتنه ی عطش
یعنی سپاهیان سراب اند گرد آب
یک سو فتاده مست در آغوش شب هوس
یک سو تمام روشنی و صبح و آفتاب
در چشم این سوار، معمای مبهمی است
تردید و شوق، وحشتِ تصمیم و انتخاب
دیگر دم از غرور امیری نمی زند
در شب، سکوتِ خیمه نهان کرده التهاب
فردا به کوی عشق پناهنده می شود
می سوزد از حرارت این انتخاب ناب!
او تشنه ی حقیقت پنهان نیزه هاست
حرّ است چشمه ای که فرومانده در سراب
-----------------------------------------------------------
شاعر : پروانه نجاتی
يابن الزهرا من آمدم اما پشيمان من آمدم با چشم گريان
من آمدم سر در گريبان حسين جان(2)
اي كه بر من تو اميري آمدم با سر به زيري
آمدم اي معدن جودوكرم دستم بگيري
اي حسين جان يا سيدي مولا حسين جان (3)
يابن الزهرا آمد به سويت روسياهي آمد به سويت بي پناهي
آيا شود كني نگاهي حسين جان (2)
رونمودم من به سويت بسته ام من ره به رويت
آبرويم را بخر آقا قسم بر آبرويت
اي حسين جان يا سيدي مولا حسين جان (3)
يابن الزهرا بايد كنم جان را فدايت بايد بميرم من برايت
بايد شوم من خاك پايت حسين جان (2)
روز من گرديده چون شب خجلم از روي زينب
اي سرو جانم فدايت جان من گرديده بر لب
اي حسين جان يا سيدي مولا حسين جان (3)
شاعر :
عبد روسیاهم آقا سائل نگاهم آقا
ای پناه هر دو عالم تو بده پناهم آقا
اومدم با سر بزیری من غلام و تو امیری
اومدم با حال زارم تا که دستمو بگیری
یا حسین عزیز زهرا (4)
تو ببین که با چه حالی اومدم با دست خالی
دست رد نزن به سینه م ای مرا مولی الموالی
دل زینب و شکستم راه بچه هات و بستم
وای اگه منو برونی وای اگه نگیری دستم
یا حسین عزیز زهرا (4)
شاعر : عابدین کاظمی
دانلود سبک
من آمدم به سویت ـ اما به سر به زیری
من آمدم که شاید ـ دست مرا بگیری
العفو یابن زهرا ـ من حرّ روسیاهم
آقا به جان زهرا ـ بگذر ز اشتباهم
شاعر : عابدین کاظمی
دانلود سبک
آمد به دربار تو – عبد خطاکار تو
به لبش دارد تمنا – بده راهش جان زهرا
سیدی مولا یا مظلوم...
راه شما را بستم – قلب زینب شکستم
به حریمت بنده ام من – به خدا شرمنده ام من
سیدی مولا یا مظلوم...
در کویت ای ماه دِیر – گشتم عاقبت به خیر
عشق پاکت هستم گرفت – لطف زهرا دستم گرفت
سیدی مولا یا مظلوم...
شاعر : حاج امیر عباسی
آمد به دربار حُرّ خطاکار
با سر به زیری آمدم لطفی کن آقا
شرمنده ام از محضرِ زینبِ کبری
یابن الزّهرا ...
نعم الامیری دستم بگیری
باشد سوی فتنه گران شمشیر خشمم
خاک حریم فاطمه(س) سرمه ی چشمم
یابن الزّهرا ...
رَوَد ز دربار حُرّ خطاکار
رَوَم به میدان تا کنم جهاد و ایثار
ای زینت دوش نبی خدانگهدار
یابن الزّهرا ...
شاعر : حاج امیر عباسی
(به سبک نامه نوشتم بر تو اما)
قلبم ز غم آکنده آقا شرمنده ام شرمنده آقا
هستم به کویت بنده آقا شرمنده ام شرمنده آقا
من حُرّم و خاک درت شرمنده ام از خواهرت
ای گرمی راز و نیازم ای نام تو سوز و گدازم
از جرم من بگذر وَ بنما در پیش زهرا سر فرازم
******
تو حُری و از آنِ مایی خوش آمدی مهمان مایی
یک لاله در بستان مایی خوش آمدی مهمان مایی
در بند محبوبی نه غیر شوی تو عاقبت به خیر
تا کبریا داری تو سِیری همسفره با جُون و زهیری
عرض ادب به نام زهرا شد سِرٌ عاقبت به خیری
شاعر : حاج امیر عباسی
دانلود سبک
روز عاشورا که خورشید فروزنده
حضرت حرّ(ع)-بحر طویل
روز عاشورا که خورشید فروزنده عیان گشت و منوّر ز فروغش همه ی ملک جهان گشت، دو لشکر به صف آرایی خود گشت مصمّم، به همه بود مسلّم، که در این ماه محرّم ، عمر سعد کمر بسته به قتل شه ابرار، چنان حُر گرفتار، فتادش به بدن لرزه در آن عرصه ی پیکار، فرو ریخت به رخ اشک گهربار، سیه گشت بر او روز همانند شب تار، رهاند اسب زقلب سپه لشکر کفار، بسوی حرم عترت اطهار، حضور پسر احمد مختار، که ای نور دل حیدر کرّار، منم حرّ گنهکار، که بستم سر ره را به تو با لشکر بسیار، چه باشد که ببخشی زمن این جرم و خطا را.
منم حُرّ گرفتار / منم عبد گنهکار
* * *
شه دین دست نوازش بکشیدی
وای وای حر گنهکار تو هستم وای وای ببین گرفتار تو هستم
اگرچه رو سیاهم آقا تویی فقط پناهم آقا
سائل یک نگاهم آقا
یا حسین یا بن الزهرا(3)
................................................................................
وای وای زارو خجل آمده ام من وای وای شکسته دل آمده ام من
آنکه ره تو بسته آمد آنکه دلت شکست آمد
آنکه به غم نشست آمد
یا حسین یا بن الزهرا(3)
.................................................................................
وای وای ببین که در تاب و تبم من وای وای خجل ز روی زینبم من
باید شوم فدای زینب سر بنهم به پای زینب
سوزد دلم برای زینب
یا حسین یا بن الزهرا(3)
شاعر : عابدین کاظمی
دا
حرم و دارم من روی شرمنده آمدم سویت من سر افکنده
تو خوبی من بدم مکن از خودردم
یا حسین یا حسین(2)
...................................
...................................
من همانم ره بر روی تو بستم از تویا مولا من خجل هستم
هستم من جان بر لب خجلم از زینب
یا حسین یا حسین(2)
..............................................
...............................................
غرق غم خاموش از زمزمه هستم خجل از روی فاطمه هستم
نخیرم ز پایت تا شو فدایت
یا حسین یا حسین(2)
..............................................
..............................................
شاعر : عابدین کاظمی
دانلود سبک
