سایر اشعار

پرواز کن که منتظر است آسمان هنوز ( برای شهدای آتش نشان)

می سوزد از فراق شما باغبان هنوز

در سوگ داغ بیست گل ارغوان هنوز

سنگین شده است بغض و نفس ها به سینه ها

آتش زبانه می زند از عشقتان هنوز

آوار درد ریخته بر سینه هایمان

از چشم شهر می چکد اشک روان هنوز

مادر سوال می کند از یوسفش ... بگو ...

دارد امید دیدن سروی جوان هنوز

در لا به لای آن همه آوار و زخم و درد

خاکستری بجاست از آن قهرمان هنوز ؟

چشم انتظار آمدنت بود دخترک...

شاید نشسته کنجی از این بی کران هنوز

با لحظه لحظه سوختنت شعله می کشد

سر تا سر وجود وطن بی امان هنوز

اینگونه پر کشیدنت اصلا عجیب نیست

دلداده ای به غربت یاسی کمان هنوز

• چهارشنبه
• 13
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 18:41
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ما مردمان ایران، کوفی صفت نباشیم
اهل ریا، خیانت، صوفی صفت نباشیم

مـــــا پیروان راه، سرخ ولایت استیم
مست از شمیم یار و عطر شهادت استیم

در کوره راه منطق، دیوانه ی حسینیم
دلبستگان ڪویِ، پیر و یَلِ خُمینیم

با رهبریم و هستیم تا وقت کشتن ما
هیهات من الذلّه، هر لحظه گفتن ما

همچون زهیر و عمار، پابست عشقِ یاریم
تا پای جان برایش، میثم بروی داریم

ما مردم نُه دِی، از کوچه باغِ دردیم
مشتاق و با بصیرت، آماده ی نبردیم

ای دشمنان بدانید، این فتنه‌ها ضعیف است
سیدعلی شما را، تنها خودش حریف است

غافل از این نمانید، ای دشمنان جانی
از او به یک اشاره، وز ما به‌جان فشانی

ای مقتدای ایران.. ای از تبار حیدر
فریا

• چهارشنبه
• 20
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 14:46
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

نبوت ظاهرا تنها به احمد می شود منجر
نگو بر قائم آل محمد می شود منجر

اگر که نیست حالا ظاهرا اما خدارا شکر
نباشد های ما روزی به باشد می شود منجر

همیشه انتظارش را گرفتم چون یقین دارم
زمانی بوق اشغالش به ممتد می‌ شود منجر

اگر که منتظر هستیم پس سرباز موعودیم
النگوهای مادر هم به گنبد می شود منجر

یقین بازی«بی شک» هست «قایم» گشتن قائم
اگر اوج شمردن ها به یکصد می شود منجر

همینکه منتظِر باشی می آید منتظَر از راه
یقین هر مبدأیی آخر به مقصد می شود منجر

کدامین روز حال ما دقیقا حالِ حال ماست
کدامین جمعه می آید به آمد می شود منجر

دوباره هشتمین بیت است تا اینکه مُصِر باشم
مسیر انتظار تو به مشهد می شود

• چهارشنبه
• 20
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 14:49
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

از فیض این حرم چقدر با صفاست ری
سر منشأ تلألؤ نور خداست ری
فرموده اند شعبه ای از کربلاست ری
اصلا بگو نگین سلیمان ماست ری

مبهوت این سخاوت و لطف و کریمی ام
با این وجود حضرت عبدالعظیمی ام

بوی بهشت کربوبلا دارد این حریم
دلهای انبیا به سرای تو شد مقیم
مشهد هوای مکه و حج دارد از قدیم
شد کربلای ما فقرا سیدالکریم

از لحظه ای که عالم و آدم شده درست
بار کرامت حسنی روی دوش توست

بیگانه ایم با همه ای آشنای ما
شاید گرفت در حرمت ربنای ما
کاری بکن به جان عزیزت برای ما
ارباب پس چه شد سفر کربلای ما

آقا نظر کنید که همسایه آمده
دریای لطف نوکر بی مایه آمده

وقتی دلم میان حرم پر ز آه شد
ناگه بساط گریهء من رو به

• چهارشنبه
• 20
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 14:52
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

تو و آوازهء خوبي و من و زاري دل
تو و بيماري چشم و من و بيماري دل

شكن بي سر و پا حلقهء بيرون درست
در سواد سر زلف تو ز بسياري دل

برس اي عشق جوانمرد به فرياد مرا
كه ازين بيش ندارم سر غمخواري دل

نيست يك ذره كه همرنگ سويدا نبود
در سراپاي وجودم ز سيه كاري دل

مي كند عشق مرا از دو جهان فارغبال
چون گرفتار نباشم به گرفتاري دل؟

محو عشق است و ز هر نحو در او نقشي هست
ساده لوحي نتوان يافت به پركاري دل

هست هرآينه را صيقل ديگر صائب
جز به خاكستر تن نيست صفاكاري دل

شاعر : صائب تبریزی

• چهارشنبه
• 20
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 15:02
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

باز حق درهای رحمت باز کرد
مرغ جانم از قفس پرواز کرد

باز امشب شور و حالی دیگر است
نورِ ذات لم یزل جلوه گر است

بیکران تا بیکران غوغا به پاست
آسمان در اسمان غوغا به پاست

جلوه ای از فیضِ الرحمن رسید
تا زمین این نور نورافشان رسید

خانه ی اولادِ حیدر گلشن است
چشمِ زهرا بینِ جنت روشن است

خانه ای گلزار وحی آگین شده
عرش هم از نور او آذین شده

آمده دنیا گلِ خیر النساء
باز آقایی ز نسلِ مُجتبی

این گلِ ، بستان سرای عصمت است
اهل عالم پای تا سر رحمت است

عاشقان عزُّ جلالش فاطمی است
شیعیان خوی و خصالش هاشمی است

او که دل را مرتضایی میکند
از دو عالم دلربایی میکند!

مرقدش ، دارالشفای دردهاست
مستجابِ قبه ی

• چهارشنبه
• 20
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 15:05
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

اینجا دیار گریه کن ها از قدیم است
دولت سرای حضرت عبدالعظیم است

صاحب لوای این حرم شاهی کریم است
تنها پناه بی پناهان این حریم است

با لطف این آقا گدا عبد خدا شد
هرسائلی در این حرم حاجت روا شد

بوی حسن دارد ضریح دل ربایش
قربان رنگ سبز این گلدسته هایش

اینجا غمی دیرینه دارد گریه هایش
این سرزمین خیلی گران باشد بهایش

این خاک را وعده به یک نامرد دادند
داغ حسین را بر دل زهرا نهادند

شبهای جمعه نیمه شبها تا سپیده
بر روی اسرارش خدا پرده کشیده

از راه می آید زنی قامت خمیده
لب میگذارد روی حلقوم بریده

فریادهای یا بنی پا بگیرد
حیدر بیاید بازوی زهرا بگیرد

روضه نمیخواهد تنی که سر ندارد
قربان آن آقا که انگ

• چهارشنبه
• 20
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 15:06
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

میان این همه مرجع اگر وحید شدی
فقط به خاطر این است که شهید شدی

شهید واژه ی احیاست وقف مردن نیست
کسی که روح بلندش اسیر در تن نیست

آهای شاعر خوش ذوق... شیخ با هیبت
پناه برده به علم تو شیعه در غیبت

اگرچه مرجع محبوب در جهان کم نیست!
گواه فقه بر این است،جز تو اعلم نیست

زعیم حوزه ی قم...مرجع خراسانی
تو افتخار همه شیعیان ایرانی

شایان مصلح

• چهارشنبه
• 20
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 15:08
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

امشب دل ما در حریم تو مقیم است
اینجا حرم نه، بلکه جنات النعیم است

از هر رواقت عطری از شش گوشه جاریست
عمریست دل مست از هوای این شمیم است

فرقی ندارد در مدینه یا که در ری..
هرجا تویی آنجا صراط المستقیم است

هم بنده ای هم پادشاهی هم بزرگی
نامت چه بامفهوم شاه عبدالعظيم است

هم شهر ما را غرق نور خویش کردی
هم از وجود چار آیینه شدی مست

شکرخدا در سایه لطف تو هستیم
شکرخدا دل میهمان این حریم است

شاعر : محمود یوسفی

• چهارشنبه
• 20
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 15:10
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

صورت ماه تو را حیف ندیدم ، بد شد
تا دم خیمه ات اصلا نرسیدم ، بد شد

درد این است زبانا به تو وابسته شدم
باطنا غیر تو را هم طلبیدم ، بد شد

پشت کردم به تو با این همه غافل بودن
قلب بودم که بدون تو تپیدم ، بد شد

خنده ی بعد گناهم چه به روزم آورد!!
بعد از آن بود دگر خیر ندیدم ، بد شد

ربنای سحرم رنگ خدا هیچ نداشت
آه در بین قنوتم نکشیدم ، بد شد

مهربانی بقیه به مذاقم تلخ است
بی تو واللهِ فقط درد چشیدم ، بد شد

خوب ها در بغل تو همه شادند ولی...
منِ جامانده لب خویش گزیدم ، بد شد

پا زدم من به همه دار و ندارم ای وای!!
غیر زهرا که کسی نیست امیدم ، بد شد

شیعه ی فاطمه بودن چه بد از دستم رفت
من فقط طالب ع

• چهارشنبه
• 20
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 15:11
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

بَر مشامم شمیم می آید
آشنای قدیم می آید

مرهمی ناب ، بهرِ درمان
دردهای وخیم می آید

رزقِ جامانده ی حرم امشب
از خدای رحیم می آید

طورِ سینا کنید تهران را
همچو موسی ، کلیم می آید

این حوالی که آسمان دود است
گاه گاهی ، نسیم می آید...

دَمِ میدانِ شهرِ رِی انگار
بوی نانِ کریم می آید

حرمش کربلای ایران است
نور ، از این حریم می آید

مژده ، ای سائلان دلخسته...
شاهْ عبدُالعَظیم می آید...

پوریا باقری

• چهارشنبه
• 20
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 15:12
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

زمانِ مردمِ حالا ، امام دارد نه؟!
زمان گذشت ، امامش غلام دارد نه؟!

چقدر زود زمان دیر شد برای ما
مگر برای کسی هم ، دوام دارد؟ نه!

چه غربتیست جنابی که کعبه ی حی است
طواف دارد نه ! استلام دارد نه!

برای منبرِ خدمت که "مِنُّ مِن" کردیم
که گفته "من" شدنِ "ما" مقام دارد نه!!

بِجز سحر خبرش را کسی نداد به ما
صبا همیشه از آقا پیام دارد نه؟!

حضورِ حضرتتان هست شک ندارم ،پس...
سلامِ نوکر ، علیک السلام دارد نه؟!!

زیارتی شده ام آری ، السلام علیک...
لبت براتِ حرم را ، برام دارد نه؟!

دلی که سوخته از ماتمِ امام حسین
همیشه پیشِ شما احترام دارد نه؟!!

به طولِ ساقه ی سرنیزه ی سرِ ارباب
قعودِ طول کشیده ، قیا

• جمعه
• 29
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 09:00
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

باز هم فاطمیه آمد و سینه زن شدیم
بازهم گریه کن سینه ی پرمحن شدیم

باز هم هروله زیر علم فاطمیون
شکرحق باردگر رخت عزابه تن شدیم

باز هم خاطره ی کوچه وسیلی عدو
باز، همناله ی غربت دل حسن شدیم

باز هم از کرم حسین شاه کربلا
سینه چاک مادر امام بی کفن شدیم

دل شده عازم کوی بی نشان فاطمه
عاقبت مسافر مدینه ی وطن شدیم

مرتضی شاهمندی

• دوشنبه
• 2
• اسفند
• 1395
• ساعت
• 19:10
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

تا نوشتم به روی دفتر خود "یا حیدر" ...
قلمم مست شد و گفت که "مولا حیدر"

خواب رفتم پس از آن ، باز که بیدار شدم ...
دیدم اینگونه شده نقش ، که "زهرا حیدر"

دفترم مست شد از قطره ی اشک شوقم
گفت پُر کن همه اوراق مرا ، با "حیدر"

اینچنین است که اشیاء ، سخن می گویند
با نوشته شدنِ ذکرِ "مسیحا حیدر"

به روی طاقچه ی کنج اتاقم عکسی ست
که بر آن نقش شده "گنبد آقا حیدر"

چشم من تا که بر آن خورد ، دلم رفت ز دست
و سفر کرد ، ز کنجِ قفسش تا "حیدر"

زیر ایوانِ طلایش که رسیدم ... بعدش ...
ناخودآگاه زدم داد ، در آنجا "حیدر !!!"

هیبتش لکنت گفتار ، نصیبم کرد و ...
بود ، "یا حیدرم" اینگونه که "یا آ حیدر"

تا رسیدم ب

• دوشنبه
• 2
• اسفند
• 1395
• ساعت
• 19:12
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

از این مسیر پر از غم نمیشود رد شد
از این مصیبت اعظم نمیشود رد شد

چهل نفر همه در کوچه...کوچه ای باریک
حساب کردم و دیدم نمیشود رد شد

بدون گریه از این کوچه ها بماند که
از آستانه ی در هم نمیشود رد شد

فدک قباله ی زهراست تا أبد از این
بدیهیات مسلم نمیشود رد شد

فدک نوشت که در بحث ارث مادر از
شروع سوره ی مریم نمیشود رد شد

غلاف و ضربه ی در علت شهادت اوست
از این أدلّه ی (محکم) نمیشود رد شد

به دست باد به گودال, کوچه را برده ست
از این اشاره ی پرچم نمیشود رد شد

قرار بود غزل فاطمی شود اما
از التهاب محرم نمیشود رد شد

ورق زدم صفحات مقاتل غم را
از این دو خط مقرم نمیشود رد شد

هنوز مشک همین مشک پاره نم

• دوشنبه
• 2
• اسفند
• 1395
• ساعت
• 19:15
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

انتخابات
تقدیم به ملت ایران برنده واقعی انتخابات:

انتخاباتی دگر آغاز شد
باز این ملت حماسه ساز شد

باحضور چشمگیر مردمی
كشور ما كشور اعجاز شد

مردمان با سمت وسوی مختلف
آمدندوراه وحدت باز شد

گشت خنثی حیله های دشمنان
صوت ای ایران ما آواز شد

آب در هاون بكوبد خصم دون
ملت ما بهر اویك راز شد

شد رییس دولت ما منتخب
راه خدمت از برایش باز شد

قدر این مردم بدان ای منتخب
چونكه بهرت رای شان ابراز شد
شاعر : اسماعیل تقوایی

شاعر : اسماعیل تقوایی

• یکشنبه
• 31
• اردیبهشت
• 1396
• ساعت
• 18:21
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

کو دولتی که یاری مستضعفین کند
فکری برای مردم این سرزمین کند

کو دولتی که با تبر حق ستیز خود
دزدان مست قافله را خوشه چین کند

کو دولتی که حق فقیران خسته را
با صاحبان واقعیِ حق قرین کند

کو دولتی که با غم تولید و اشتغال
فکری برای شرمِ به روی جبین کند

کو دولتی که نان خور بیگانه نیست و
بر ابتکارِ نسل جوانش یقین کند

کو دولتی که راه علی را بیان کند
اول خودش بیاید و احیای دین کند

کو دولتی که وقت رسیدن به شمرها
قدری حیا ز ناله ی "هل من معین" کند

کو دولتی که سر بدهد پای رهبری
خود را سپر برای ولی اینچنین کند

کو دولتی که نام علی برکتش شود
روی رکاب دولتش آن را نگین کند

کو دولتی که با همه ی همت خودش

• یکشنبه
• 21
• خرداد
• 1396
• ساعت
• 21:03
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

سر سجاده بودی که شنیدی وقت تکبیره
شنیدی تو دل مادر داره یه بچه میمیره

تو فکر ساختن بودی خبر اما خرابت کرد
خبر آتیش به جونت زد که مثل شمع آبت کرد

برای بودن و موندن، جوونیت رو کفن کردی
به جای رخت دامادی، لباس رزم تن کردی

توکل کردی و رفتی، مرام عاشقا ساده است
اگه غم لشکر آورده، سپاه عشق آماده است

"پای دلدادگیت موندی، تا آخر مرد و مردونه
برای هرچی که داره به تو این خاک مدیونه"

میون خردل و باروت، میون تیر و خمپاره
عَلَم رو دوش یه مرده، عَلَم دستِ یه سرداره

تو اهل کربلا هستی، که زخمت تشنه ی تیره
یقین دارم که دستت رو، خود عباس می گیره

آدم وقتی که عاشق شد، با جونش میخره دردو
تو رفتی تا که بعضی

• دوشنبه
• 9
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 04:29
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

نرود دور و بر حادثه الا با عشق
به سراغ خبر حادثه الا با عشق

حرم از امنیت افتاده ولی ممکن نیست
گذر از دردسر حادثه الا با عشق

دست برده است که بیرون بکشد،می داند
در نیاید جگر حادثه الا با عشق

مادرش گفت به میدان برو اما پسرم!
برنگرد از سفر حادثه الا با عشق

عرصه جولانگه نفس است و جنون، نگذاری
پسرم! سربه سر حادثه الا با عشق

زدن سنگ مهم نیست ، در این جولانگاه
نشکند بال و پر حادثه الا با عشق

قبل از این نیز نشان داد به ما فاطمه، مرد
نرود پشت در حادثه الا با عشق

چشم عباس نشان داد که روشن نشود
جاده ی خیر و شر حادثه الا با عشق

سرِ ما وارث عشق است ، نباید برود
روی نی در گذر حادثه الا با عشق

شاعر :

• دوشنبه
• 9
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 05:02
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

نه بی تفاوت نه می تواند، نه می نشیند نه خواب دارد
خروش دارد همیشه دریا، همیشه طوفان شتاب دارد

کجا تواند به بی خیالی نشستن و هی نظاره کردن
درست وقتی که بین دشمن، علی به دستش طناب دارد

چرا نجُنبد رگی به غیرت چرا نگیرد علم به قامت
زبان گرفته دوباره اصغر از آن فغان که رباب دارد

به خیمه در تب نشسته زینب، مدافعان حرم کجایند؟
هلا! بیاید، هرآنکسی که به سر خیال ثواب دارد

کجاست قاسم؟ کجاست اکبر؟ چه باک اگر روی نی رود سر؟
سری نماند اگر به پیکر، چه غم؟ که زینب حجاب دارد

به سرتراشی قلندری! نه، به هر محیطی شناوری! نه
وفا و عهد نکو بیاور که حُر شدن هم حساب دارد

گهی به والعادیات ضبحا، گهی به فالموریات ق

• دوشنبه
• 9
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 05:18
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

عاشقان را کوی تو میعاد یا شاهچراغ
قلب ویران با شما آباد یا شاهچراغ
یاد تو کرد از غمم آزاد یا شاهچراغ
خواهش از ما از شما امداد یا شاهچراغ
با شما هستیم باداباد یا شاهچراغ
عشق تو شیرین و ما فرهاد یا شاهچراغ

گنبدت انگشتر شیراز را مثل نگین
معجزاتت را شنیدم از زبان آن واین
چشم بگشا جای جای کشور ما را ببین
هر طرف یک بقعه از نسل امیرالمومنین
بچه های فاطمه پخشند در این سرزمین
گشته ایران اهل بیت آباد یا شاهچراغ

عشق اهل البیت گنجی در دل ویران ماست
زین نظر ما شهره ایم و عالمی حیران ماست
مشهد و شیراز و قم در عاشقی ارکان ماست
این مثلث تا قیامت حافظ ایران ماست
این محبت از ازل در تار و پود و جان ماست
عاشقت

• دوشنبه
• 9
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 13:41
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

صداي ذکر تو شب را فرشته باران کرد
عبور تو لب «شيراز» را غزل خوان کرد

«کرم نما و فرود آ که خانه خانه ي توست»
بيا که چشم و دلت شهر را چراغان کرد

چو خواهرت که ز «درياچه ي نمک» دل برد
هواي زلف تو درياچه را «پريشان» کرد

نه شيخ شهر، تو شاهي که با چراغ رسيد
و برق عشق تو ما را گرفت و انسان کرد

ولي چه حيف که آن طره ي خيال انگيز
چه زود آمد و دل برد و روي پنهان کرد

چه اشک ها که ضريحت به گونه ها جاري
چه دردها که خدا با دل تو درمان کرد

شرابِ خون تو جوشيد و جان «حافظ» را
به جرعه اي غزل از جام غيب مهمان کرد

و گنبد تو براي دل کبوترها
چه مهربان شد و پرواز را چه آسان کرد

سفر اگر چه چنين ناتمام ماند، ولي

• سه شنبه
• 10
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 13:21
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

دوری از چهرۀ مهتاب فقط کابوس است
خوش به حال دل هرکس که به تو مانوس است

باید این خوابِ پر از واهمه تعبیر شود
کاش مهدی تو بیایی ! نکند دیر شود

دست ابلیس کشیده ست جهان را سر جنگ
زده با حقد سر پیر و جوان را سر جنگ

زخم بر صورت اسلام فراگیر نشست
جای تکبیر روی ماذنه تکفیر نشست

وحدت از دست رود سقف و ستون می ریزد
در عراق و یمن و سوریه خون می ریزد

دست با پنجه ی ابلیس یقینا هرگز
با همه صلح ولی تفرقه افکن هرگز

با جهان گاه اگر گفت و شنودی داریم
گله ها از عربستان یهودی داریم

کاش کنده شود از روی زمین ریشه ی شان
یعنی از بین رود نحوه ی اندیشه ی شان

راه احرام اگر بسته شود باز چه باک
قلب مومن حرم او بُوَ

• سه شنبه
• 10
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 18:55
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

زیر عبای شب بپوشان قرص ماهت را
فرمانده ی اسرار !...پنهان کن سپاهت را

کم نیستی! بانوی قصر امپراطوری!
نگذار سربازان برنجانند شاهت را

با احترام آمد زمین، شهزاده ی باران
تا که ببوسد گوشه ی چادر سیاهت را

رد شو... چنان قدیسه‌ای در بارگاه قدس
چون حضرت زهرا نظر کرده است راهت را

تو حُرمتی داری که تنها بین این تَن ها،
آیینه میبیند فقط عمق نگاهت را

شاعر : عارفه دهقانی

• سه شنبه
• 10
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 18:59
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

وقتی حجاب از منظر مادر می افتد
حجب و حیا هم از سر دختر می افتد

شرمنده‌ایم از چادر خاکی زهرا
امروز اگر چادر زیاد از سر می افتد

شاعر : علیرضا خاکساری

• سه شنبه
• 10
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 19:01
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

روی هرچی به غیر از عشق
می بندی نگاهت رو
کسی جز آینه،کامل
ندیده روی ماهت رو

تو با آرامشت، امروز
یه دنیا رو تکون میدی
توی هر فتح، با چادر
حضورت رو نشون میدی

خدا میخواس توی دنیا
تو کاملتر بشی...آره!
حجابت آبرو داده
به هرکی كه دوسِت داره

خيابوناي رنگي باز
پر از حسِّ دل آشوبه
تو اين آشفتگي، واسم
بهشت چادرت خوبه

مث گل های مصنوعی
دروغه خیلی از عشقا...
تو اما یاس سجاده!
پر از عطری...پر از زهرا

شاعر : عارفه دهقانی

• سه شنبه
• 10
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 19:02
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

به نام آب اسیر سرابمان کردند
چه شد که سر به دل انقلابمان کردند ؟

عفاف فاطمیان را به سخره می گیرند
چه هجمه ها که به اصل حجابمان کردند

هوای شهر شهیدان ز کیدشان ابری است
ز فتنه ، خون به دل آفتابمان کردند

نه شرم از شهدا و نه شرم از رهبر
هماره بعد خمینی عذابمان کردند

به کوچه های ولایت شراره افروزان
به شعله های جسارت کبابمان کردند

از آن دعای فرج که در آن ولایت نیست
به پیش حضرت آقا خرابمان کردند

به نوکران ولایت چه حمله ها بردند
حیا و شرم نه از انتسابمان کردند

حرام خور که شدی حق کشی شود ساده
چه باطل اند که ناحق حسابمان کردند

فرشتگان خدا چون غریبمان دیدند
چنان دعای سحر مستجابمان کردند

ز تطمئن

• سه شنبه
• 10
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 19:04
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

گر زن به حجاب خویش مستور شود
از دیدۀ آلوده و بد دور شود

نیکوست برای زن که الگو گیرد
از فاطمه، تا آیه‌ای از نور شود

علی اصغر دلیلی صالح

• سه شنبه
• 10
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 19:12
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

یاعلی گفتیم اگر اذن زیارت داده شد....
با همین یک یا علی کار سفر آماده شد

حجِّ ما شد مشهد و کرببلامان شهر ری
حق و الانصاف کار ما فقیران ساده شد

شاعر : مهدی مقیمی

• سه شنبه
• 10
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 19:14
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

نیزه ای آمد به قلب حمزه، آن شوکت شکست
آن صلابت، آن شجاعت، آن همه هیبت شکست

دور از چشم نبی، افتاد علمدارش زمین
آن شکوه و هِیمنه، در موجی از حیرت شکست

ناگهان پیچید در دشتِ اُحد این مرثیه
تک سوارِ یل، یلِ پیغمبر رحمت شکست

در یمینِ جبهه میجنگید حیدر، یک تنه
در یسارِ جبهه یک سردار ، یک امّت شکست

فرصتَش را مغتنم دید و جگرخواره، رسید
سینۀ شیر رسولُ الله، بی مُهلت شکست

چون جگرخواره دلِ آن شیر، بر دندان کشید
مُثله شد آن قامتِ چون سَرو، آن عزت شکست

تا به بالین عمو آمد پَیمبر آه آه
بر کمر دستی گرفت و گفت: این قامت شکست

یادم آمد از علمدار رشید کربلا
از غمش پشت حسین آنروز با شدّت شکست

بی علم، بی دس

• سه شنبه
• 10
• مرداد
• 1396
• ساعت
• 19:16
• نوشته شده توسط
• ایدافیض