امام رضا(عليه السلام)
بي كس ميان حجره و كس جز خدا نداشت
مي داد جان به غربت و يك آشنا نداشت
پُر بود بند بند وجودش ز ناله ليك
چون ني توان آن كه برآرد نوا نداشت
زهر آمد و به غربت او داد خاتمه
هر چند درد غربت او انتها نداشت
"سيد فريد احمدي"
مسافر مشهدتم آقا کبوتر گنبدتم آقا
در به در پنجره فولادم محبتت کی میره از یادم زندگیم و دست شما دادم
تا ابد غلامتون هستم سیدی رها مکن دستم بر محبت تو دل بستم
سایه عشقت دلا رو می بره باب الجواد ۲
میخوام بیام تو بهشتت از در باب الجواد
آقا! تو مسیر حرم می بینم زائراتو
آقا! چی میشه یه نگا بکنی زیر پاتو ۲
برات می گم روضه احساسی به واژه فاطمه حساسی
برای اون مادر بیماری که مونده بین در و دیواری همیشه می کردی عزاداری
یاد روضه های اون مادر روضه های اون جوون مادر می گرفتی تو زبون؛ مادر!
مصیبت مادر تو غم اهل عالمه ۲
هر چی بسوزیم از این غم به خدا بازم کمه
آقا! می کشه ما رو روضه کوچه و سیلی
آقا! می کشه ما ر
مشهدت ای دلبر کربلای دیگر
تو حسین و جوادت علی اکبر
مثل کل امامان خسته تشنه لب می روی دل شکسته
بر دلت داغ جدت نشسته
واویلا واویلتا سیدنا امام رضا
ای اسیر محنت در میان غربت
آتشت می زده طعنه و تهمت
تا که عمامه ات از سر افتاد روضه خوان گشته ای غرق فریاد
یاد عمامه سوزان سجاد
واویلا واویلتا سلطان علی موسی الرضا
ای غریب مادر هم غم پیغمبر
چه کسی گفته که بوده ای ابتر
بهتر آن که تو دختر نداری تا بماند ز تو یادگاری
تا کند از غمت بی قراری
واویلا واویلتا سلطان علی موسی الرضا
شاعر : رضا تاجیک
دانلود سبک
کجایی تو ای جواد من چشم انتظارم
با لبهای خشک و تشنه من جون می سپارم
پا می کشم به روی خاک مُردم بابا داره دلم می خوره چاک مُردم بابا
دیگه حسابم شده پاک مُردم بابا
امون امون امون امون ای دل ای دل
تو کوچه ها هی زمین خوردم هی روضه خوندم
روی زانو گاهی سینه خیز جسمم کشوندم
شبیه مار گزیده ها سوختم بابا عمامم و گُم کرده ام تو کوچه ها
ببین لباسم خاکیه مثل زهرا
امون امون امون امون ای دل ای دل
شاعر : رضا تاجیک
دانلود سبک
دمي كه به كار دل خود شك كردم
به قاب دلم اسم تو را حك كردم
لبم را به نامت متبرك كردم
ضامن آهو دريابم فقط تو هستي اربابم
مولانا غريب يا امام رضا ۳
من از كودكي برده‌ام لذت عشق
كه ساكن شدم در حرم حضرت عشق
تو داري فقط اينچنين شوكت عشق
صحن و سرايي رؤيايي جنت اهل دنيايي
مولانا غريب يا امام رضا ۳
شاعر : امير حسين الفت
__________________________________
@amirhoseinolfat
دانلود سبک
دانلود متن و سبک نوحه شهادت امام رضا(ع) با لینک مستقیم
(به سبک بعد از چهل روز)
شده ز ناله ، دلم پر ازغم
می باره بارون ، چشای شبنم
درآسمانها ، عزا به پا شد وقت عزای ، ابن الرضا شد
در این شب تار ، ز زهر کینه شده گرفته ، ماه مدینه
بیا جوادم ببین که شدم نقش زمین
میرم ولی دل غمین
بیا کنارم ای گلعذارم
وای ، بیا جوادم
******
چشم انتظاره ، لحظه ی آخر
ببین جوادش ، اومده از در
رو خاک حجره ، پا می کشونه برا جوادش ، دل نگرونه
می پیچه از دردِ زهر کینه میگه زیر لب ، وای از مدینه
در لحظه ی آخرم میمونه چشم ترم
منتظر مادرم
به یاد زهرا می میرم اینجا
وای ، عزیز زهرا(س)
شاعر : محمد حسن قمی
دانلود سبک
هر چند ناتوان شدی اما ز پا نیفت
ای هشتمین عزیز! عزیز خدا نیفت
می ترسم آن که دست بریزد به پهلویت
باشد ز پا بیفت ولی بی هوا نیفت
کوچه به آل فاطمه خیری نداشته
دیوار را بگیر و در این کوچه ها نیفت
مردم میان شهر تماشات می کنند
این بار را به خاطر زهرا بیا نیفت
دامان هیچ کس به سرت سر نمی زند
حالا که نیست خواهر تو پس ز پا نیفت
تکّه حصیر خویش از این حجره جمع کن
اما به یاد نیمه شب بوریا نیفت
ای وای اگر به کرببلا بوریا نبود!
راهی برای دفن شه کربلا نبود
شاعر: علی اکبر لطیفیان
گنبد صحن و سراته
اقا گلدسته هاته
بهشت من تو مشهد
زیر ایوون طلاته
عجب فضایی جانفزا
برق ضریح اقا
اومدم امروز بگم
بده بریم کربلا
چشم من خاک پاته
کربلام یک نیگاته
قَسَمِت میدَمِت به جونِ جوادتون یا به مادرت
دلم هوای حسینه
تو کربلای حسینه
تنگی این دل برای
صحن و سرای حسینه
شب هم به قدر دیده ی تو، پر ستاره نیست
دریای غصه های دلت را، کناره نیست
گفتی به خادمت که درِ حجره را ببند
یعنی برای تشنگیت، راه چاره نیست
آقا شبیه مار گزیده، به خود مپیچ
آهسته تر، مگر جگرت، پاره پاره نیست
بهتر که خواهرت دم آخر نیامده
این صحنه ها که قابل درک و نظاره نیست
داری به یاد جدّ ِخودت گریه می کنی
روضه بخوان که جای گریز و اشاره نیست
تو روی خاکِ حجره ای و خاک، بر سرم
اما تنت اسیر هجوم سواره نیست
شاعر:محمد امین سبکبار
باز شب آخر ماه عزاست
باز دلم پیش امام رضاست
باز دو چشمان ترم تشنه اند
باز خراسان دلم کربلاست
مدینه گریه ها برایت نمود
چقدر معصومه دعایت نمود
دشمنت از خانه غریبانه برد
برد و غریبانه فدایت نمود
زهر تو را به پیچ و تابت کشید
آه تو را به التهابت کشید
زهر به تو خوراند و دشنام را
به ساحت ابوترابت کشید
قاتل تو که میهمان کشته بود
تو را به دست این و آن کشته بود
ولی به ولله تو را زهر نه
تو را فقط زخم زبان کشته بود
وای که از سوز جگر سوختی
تا در حجره در به در سوختی
صدای یا فاطمه ات تا رسید
گمان کنم که پشت در سوختی
چقدر مو سفید کردی آقا
چقدر غصه دارِ دردی آقا
مگر چه زهری به شما داده اند
که سبزی و کبود و زرد
عرش را منتظر خویش دگر نگذارم
فرش را خسته و پیوسته قدم بردارم
آن چنان قوت زانوی مرا زهر گرفت
که شده روز، چنان شام، به چشم تارم
عرق سرد به پیشانی گرمم بنشست
یاد سجاد کنم با بدن تب دارم
زهر از تشنه لبی حال مرا کرد عوض
یا حسین! از جگر سوخته، آتش بارم
تازه لرزیدن زانوی تو را دانستم
یا حسین! درد غریبی تو شد افطارم
شهر انگار که اطراف سرم می چرخد
مادرا درد و غم کوچه دهد آزارم
یا علی! وای که عمامه ام از سر افتاد
قوتی نیست که آن را به سرم بگذارم
مثل پیغمبر اعظم ز بیانم جان رفت
قلم و لوح بیارید که بی گفتارم
بس در این حجره ی در بسته به خود می پیچم
خسته شد جانم و پیچید به هم طومارم
باقی عمر مرا از نفسم بشم
ای کعبه آمال دو عالم حرم تو
د ارد حرم این رتبه ز خاک قدم تو
تقدیر به فرمان تو چون حلقه به گوشان
بنوشته به سر لوح قضا از قلم تو
ای شاه خراسان این فخر سلیمان
با آنهمه حشمت که بود در حشم تو
دست ازلی قصد ابد کرد و برافراشت
با نارک این گنبد مینا علم تو
زوار مزارت بروی عرش نهد پای
چون عرش علا فرش بود در حرم تو
جبرئیل به کف عالیه و عطر فشاند
بر زائر قبر و حرم محترم تو
حوران جنان از پی آرایش رخسار
گرد حرمت می طلبند از خدم تو
دیگر چه کند باغ جنان و نعمش را
آنکس که در آید به ادیم نعم تو
رحمت ز سما آنچه بیارید و بیارد
یک قطره بود از کرم و لطف و یم تو
صد ملک سلیمان و هزاران طبق زر
دور افکنم از دست من آید
ای بهار عمر من ای دلبرم
تو کفن کن بر تمام پیکرم
تا که زهرا آتش زند این سینه را
زنده گردد ناله های مرتضی
ای وای من
خون گشته این دل من
میخ در و گل من
سوزانده حاصل من
وا غربتا و اغربتا واویلا
غصه ای از مادرم بر دل نشست
آن زمان که پهلویت دشمن شکست
گو به من ای فاطمه یاس کبود
فاتح خیبر مگر آنجا نبود
ای مادرم
ذکر تو برلبامه
خورشید من به بامه
کار رضا تمامه
وا غربتا و اغربتا واویلا
عاشقم عاشق ترم کن یا حسین
بی سری تو بی سرم کن یا حسین
هر کسی کاری کند آقا مرا
کفشدار آن حرم کن حسین
کرب وبلا ای خاک تو پر از یاس
کی می شود به احساس
زائر به کف العباس
وا غربتا و اغربتا واویلا
مداح:سیب سرخی
بشکسته بال و پر من
پاره پاره جگر من
آمد از ره پسر من
من غریبم من غریبم من غریبم واویلا
السلطان علی علی موسی الرضا
ذکر زهرا بر لبامه
خورشید عمرم به بامه
کار من دیگه تمامه
آمد دیگر موسم وداع ما
میرم امشب پیش مادرم زهرا
من غریبم من غریبم من غریبم واویلا
السلطان علی علی موسی الرضا
بسوزد از سر تا به پایم
خدا علی موسی الرضایم
قلبم گرفته از غم فراق یار
جواد من نمازمن بیدار
به سینه من نفس ندارم
سوزد تمام پیکرم به زهر کین
به یاد قرار من بنشین
خزان دار شده باغ و بهارم
مولا امام رضا امام مظلومم
من که سرا پا آه و دردم
سوی مدینه بر نگردم
دارم یه خواهشی ز تو گل بابا
به دست خود کفن نما من را
دارم میرم به سوی زهرا
امشب پدر ببینه پیکر خسته
ببوسد استخوان بشکسته
رسد ز حجره بوی زهرا
مولا امام رضا امام مظلومم
مداح:سیب سرخی
ای هشتمین شمس ولا ، ای رضا جانم 2
حاجات ما را کن روا ای رضا جانم 2
ای شیعه در زیر لوایت تا ابد زنده
اسلام وقرآن با تولای تو پاینده
خلق دو عالم تا ابد بر درگهت بنده
حاجات ما را کن روا ای رضا جانم 2
ای هشتمین شمس ولا ، ای رضا جانم 2
حاجات ما را کن روا ای رضا جانم 2
ای چشم زهرا و علی گریان به یاد تو
از زهر دشمن سرکشد آه از نهاد تو
گرد الم بنشسته بر روی جواد تو
نالد به هر صبح و مسا ، ای رضا جانم 2
ای هشتمین شمس ولا ، ای رضا جانم 2
حاجات ما را کن روا ای رضا جانم 2
در حجره ی در بسته تنها جان فدا کردی
جان را به قربان قوانین خدا کردی
چشمت به در بود و جوادت را صدا کردی
از آشنا بودی جدا ، ای رضا جانم 2
الهی یا الهی من غریبم
به غربت بی پرستاری و طبییم
چو شاه طوس در ملک خراسان
ز سوز زهر شد حالش پریشان
دل پر اضطراب و چشم گریان
زبان حال می فرمود نالان
الهی یا الهی من غریبم
به غربت بی پرستاری و طبییم
تو هستی با خبر ای حی بیجون
ز احوال من و این قلب پر خون
الهی الامان از جور مأمون
دم مردن به غربت چون کنم چون
الهی یا الهی من غریبم
به غربت بی پرستاری و طبییم
دلم بهر وطن در اضطراب است
ز زهر جانگداز قلبم کبابست
ببالینم اجل اندر شتابست
به غربت کوکب بختم به خوابست
الهی یا الهی من غریبم
به غربت بی پرستاری و طبییم
مرا کرد از وطن مأمون خونخوار
به شهر طوس بی یار و هوادار
به وقت مردن از بیداد اشرار
مرا نبود ا
من که کبوتر دلم انس گرفته با رضا
می شنوم ز قدسیان زمزمه ی رضا رضا
ای به نثار مقدمت گوهر اشک دیده ام
ای به فدای جان تو ، جان به لب رسیده ام
من به بهای هستیم ، مهر تو را خریده ام
نیست به جز ولای تو ، منشی و مرام ایده ام
مباد ، سازد از درت خدا مرا جدا رضا
رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا 8
من که به بوی مغفرت به بارگاهت آمدم
شبی که سر زد از افق جمال ماهت آمدم
پناه ماسوی تویی ، که در پناهت آمدم
نیازمندم و گدا ، بر سر راهت آمدم
اگر ز در برانیم کجا روم کجا رضا
رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا رضا 8
به پیشگاه قدس تو اگر چه دست خالیم
اگر کسی نمی خورد ،غم شکسته بالیم
اگر چه اشک من بود ، گواه خسته حالیم
ولی به
اسلام ای شهید خراسان
ای پناه همه بی پناهان
ای گل پرپر باغ حیدر
پره قلب موسی بن جعفر
ای رضا جان ای رضا جان 2
السلام ای شهید خراسان
ای پناه همه بی پناهان
تو جگر گوشه مرتضایی
تو علی ابن موسی الرضایی
ای رضا جان ای رضا جان 2
السلام ای شهید خراسان
ای پناه همه بی پناهان
جان زهرا و جان جوادت
وقت مردن کن از من عیادت
ای رضا جان ای رضا جان 2
السلام ای شهید خراسان
ای پناه همه بی پناهان
یک نظر براین قلب خسته
جان زهرای پهلو شکسته
ای رضا جان ای رضا جان 2
ای عزیزیکه غریبانه شدی
پایمال ستم دشمن بیگانه شدی
دور از خانه و کاشانه شدی
داد ای جان به ره دین خدا
یا غریب الغربا
یا معین الضعفا
جان عالم به فدای حرمت
چشم ما را نبود لایق خاک قدمت
بنما گوشه چشمی ز جود و کرمت
نظری کن سوی عدنان ز ره لطف و صفا
یا غریب الغربا
یا معین الضعفا
شاعر:عدنانی
یا امام هشتم
ضامن غریبان
رهنمای عالم
مقتدای عالم
ای ولی داور
وارث پیمبر
ور چشم حیدر
روح دین و ایمان
ای رضا رضا جان 2
عاقبت زد آن زهر بر دلت شراره
قلب نازنینت
گشته پاره پاره
گفتگو نکردی
جز تو با اشاره
وز دو دیده بارم
خون دل به دامان
ای رضا رضا جان 2
ای حرارت زهر
ای عزیز باری
می شدی تو پیچان
چون گزیده ماری
گاه می سرودی
با فغان و زاری
می زدی به ناله
ای تقی پسر جان
ای رضا رضا جان 2
آه و وامصیبت
از جفای مأمون
کز ستم نمودت
خسته و جگر خون
شد عنان طاقت
از کف تو بیرون
زهر کین نموده
حال تو پریشان
ای رضا رضا جان 2
ای که بر قضا و
بر قدر رضایی
زین سبب تواکنون
بر الم رضایی
چون شود به سراج
مرحمت نمایی
ای به
ای خدا تنهایم
سلالۀ زهرایم 2
فتاده بین حجره
ز کینۀ اعدایم
می روم دل خسته
دل زغم شکسته 2
یا رضا مظلوم
رضا رضا یا مظلوم
میان شهر غربت
تا به خودم پیچیدم
مادرم زهرا را
در کنارم دیدم
گر دلم بشکسته
کتاب عمرم بسته
ولی شکسته پهلو کنار من بنشسته
گرچه گوش عالم
پر شد از فریادم
نمی کند ای خدا
یک نفر امدادم
بیا بیا جوادم که از نفس افتادم
یا رضا مظلوم
رضا رضا یا مظلوم
من مُحرم بیت الحرم کوی تو هستم
محتاج و اسیر خم کوی تو هستم
برده دل من را ایوان طلایت
ای کاش بمیرم در صحن و سرایت
یا ضامن آهو ، یا ضامن آهو2
مرغ دل من جز حرمت لانه ندارد
غیر از کف پای تو لبم خانه ندارد
آهوی دل من افتاده به دامت
مجنون تو هستم سوگند به نامت
یا ضامن آهو ، یا ضامن آهو2
با نام تو هر دم به لبم زمزمه دارم
در سینه خود مهر تو و فاطمه دارم
چشمان غمینت شد قبله رازم
خاک حرم تو شد مهر نمازم
یا ضامن آهو ، یا ضامن آهو2
کشته شد هشتمین شمع ولایت
یا امام زمان سرت سلامت 2
در خراسان گشته برپا شور و غوغا
وا اماما ، وا اماما ، وا اماما
حق پیغمبر اکرم ادا شد
در غریبی رضای او فدا شد
تسلیت بر آل یاسین آل طاها
وا اماما ، وا اماما ، وا اماما
یا جواد الائمه کن نظاره
قلب پاک رضا شده پاره پاره
شد نصیب سوز سینه داغ بابا
وا اماما ، واماما ، وا اماما
پارۀ پیکر پیغمبر ما
جگرش پاره شد از جور اعدا
زین مصیبت گشته جاری اشک زهرا
وا اماما ، وا اماما ، وا اماما
من شمع ام و از خجلت
می سوزم و می سازم 2
هر کس به کسی نازد
من هم به رضا نازم 2
ای شرط ولای تو
سرمایۀ توحیدم 2
وقتی که ضریحت را
بوسیدم و بوئیدم 2
من خیل ملائک را
گرد حرمت دیدم 2
هر کس به کسی نازد
من هم به رضا نازم 2
چون شمع وفا عمری
در سوز و گداز تو 2
معنای شب قدری
در پرده رازی تو 2
دور از وطنی اما
مائیم گدای تو 2
هر کس به کسی نازد
من هم به رضا نازم 2
هر کس که رضا دارد
عیش دو جهان دارد 2
هر کس به کسی نازد
من هم به رضا نازم 2
ای جــــــــانشین مصطفی
نــــور دو چشم مرتضی
ای زادۀ خـــــــــــیرالنساء
جـــانم رضا، جانم رضا
من عـــــــاشق و تو دلربا
من بـینوا، تـــــــو پادشاه
شاها نـــــــظر کن بر گدا
جـانم رضــا، جانم رضا
جــــــــــانم فدای روی تو
دل شــــــد اسیر کوی تو
بــــــــــاشم گدای کوی تو
جانـم رضــا، جانم رضا
راز و نـــــــیاز من توئی
ســوز و گــداز من توئی
آگـــــــه به راز من توئی
جـانم رضا، جـــانم رضا
مـــــــا جمله مهمان توایم
ریزه خور خـــوان توایم
ای منبـــــــع جود و سخا
جانم رضا، جـــانم رضا
رفـــــــــتم گر از دار فنا
دارم تـــــــمنا ای شهــــا
آئــــــی به دیدارم سه جا
جانم رضا، جـــانم رضا
جــ
از زهر تو ای مأمون 2
گردیده رضا دلخون 2
ای لالۀ زهرا، واویلا واویلا 2
آهش به سما خیزد 2
اشکش به زمین ریزد 2
دیده چون کند دریا، واویلا وا ویلا 2
معصومه عزادار است 2
از دیده خونبار است 2
زین داغ جان افزا، واویلا، واویلا
دیده گریان
سینه سوزان
از غم شمس الشموس است
آنــــــــکه حجره قتلگاه و کربلایش ارض طوس است
وا غریبا، وا غریبا، وا غریبا
از مدینـــــه تا خراسان، رهسپر چونکه رضا شد 2
در غـــــــــــــــــریبی با هزاران، درد و ماتم آشنا شد
وا غریبا، وا غریبا، وا غریبا
حجـــــــــــرۀ در بسته را، آتش ز سوز جگر زد 2
از شرار زهــــــــــر دشمن، همچو بلبل بال و پر زد
وا غریبا
وا غریبا
وا غریبا
ای در دو عـــــــــــــــالم مقتدا
ای رضا جانم ای رضا جانم
ایـــــــــــــــــران بیادت کربلا
ای رضا جان، ای رضا جانم
ای بـــــــــر فراز نام دلربایت
جانهای ما یــکسر شود فدایت
می ید از آن صحنِ با صفایت
بـــــــــــــــــوی بهشت کبریا
ای رضا جانم، ای رضا جانم
بی مهر تو ای با خبر ز رازم
قبول حق نمی شود نمازم
بـــــــا دشمنان دین حق نسازم
تــــــــا جان من گردد فدا
ای رضا جانم، ای رضا جانم
ای بــارگاهت قبلۀ مُرادم
سر در خط فرمان تو نهادم
افتاده ام از پا برس بدادم
تـــــــــــوئی معین الضعفا
ای رضا جانم، ای رضا جانم
سـرچشمۀ فیض خدا توئی تو
نور دو چشم مصطفی توئی تو
دریای احسان و سخا توئی تو
بــــ
ای هشتمین نور خـــــــــدا، در عزای تو 2
ســــــــــــــــــــــــوزد دلِ بیگانه و آشنای تو
ای پـــــــــــــــــــــــــــــــــــــارۀ قلب پیغمبر
ای زادۀ موسی بن جعفر 2
ای گشته مسموم از جفا، در شهر غربت 2
از اهـــــــــــــل بیت خود جدا، بعد از شهادت
ای پــــــــــــــــــــــــــــــــــارۀ قلب پیغمبر
ای زادۀ مــــوسی بــــن جــــــــعفر 2
سـوزد دل از داغِ تو ای، رهبر معصوم 2
مهمــــــــــان شدی بر مادر و اولین ومظلوم
ای پـــــــــــــــــــــــــــــارۀ قلب پیغمبر
ای زادۀ مـــــــوسی بـــن جعفر 2
آمد بـــــه دیدارت جواد، وقت جان دادن 2
تـــــــــــــــــا در دم آخر سَرت گیرد بر دامن
ای پــ
