دوبیتی ویژه ولادت حضرت پیامبر اکرم(ص)
نبیِ رحمت و راز و نیاز است
رسول دین و ایمان و نماز است
شده حک روی قلب هر مسلمان
محمّد در دو دنیا چاره ساز است
دوبیتی ویژه ولادت حضرت پیامبر اکرم(ص)
آن روز که عالَمی خبر خواهد کرد
ارکان ستم زیر و زبر خواهد کرد
در سایه ی ذکر بر محمد صلوات
مهدی به تمام ما نظر خواهد کرد
روئیده در این باغ چه خیر و برکات
در هر قدمش نهفته یک راهِ نجات
بر شبنم ِ هر برگ گلِ محمدی(ص)
با دست علی(ع) حک شده ذکرِ صلوات!
#أللهم_صل_علی_محمد_وآل_محمدوعجل_فرجهم
#هفته_وحدت_مبارکباد
بند1
ذکر تموم اهل عالم
یا رحمة للعالمینه
شب حبوط یه فرشته
به شکل آدم رو زمینه
کنار گهوارش دخیل
بسته ابراهیم خلیل
اسفند دود میکنه براش
لحظه به لحظه جبرئیل
شیرینه،توی دل میشینه
به همه انبیا،فخره و نگینه
یاسینه،پادشاهه دینه
وصی بر حقش،امیرالمؤمنینه
یا مولا (مددی یا احمد)۳
بند2
دوباره دلم گرفته امشب
بهونه ی امام صادق
پر زده مرغ قلب زارم
در خونه ی امام صادق
هستی از نور تو شده
روشن ای یار مهربون
اومدی و دنیا شده
گلشن ای یار مهربون
آقایی،دلبر دلهایی
واسه شیعه آقا،شافع فردایی
مولایی،تو گل بطحایی
پنجمین فرزند،حضرت زهرایی
یا صادق (یا اباعبدالله)۳
بند اول
خبری پیچیده، نور حق تابیده
طاق کسری از قدوم پاک احمد، لرزیده
نور الهی تا اومده
بوی عرش اعلا اومده
جبرئیل از بالا اومده
دریا اومده
جهان زیبا شد، دلا شیدا شد
تو کویر عربستان یه گلی پیدا شد
دلا دریا شد، شعف برپا شد
باز شب شادی و شور علی و زهرا شد
مدد یامولا ۲ مدد یا مولا یامولا یا مولا...
?️بند دوم
ای رسول امجد،انبیا را سرمد
دل من پر زده تا گنبد خضرا، یا محمد
یوسف تا این خبر رو شنید
جامه ی صبر خود رو درید
تا روی زیبای تو رو دید
دستشو برید
دلم بیماره،شده آواره
اسیر زیباییه خال لب نگاره
شب دلداره، بارون میباره
دنیا از وجود رحمت خدا سرشاره
مدد یا مولا ۲ مدد یا مولا یا...
?️بند سو
هرکس گرفته غیر تو ماوای دیگر
خیری ندیده از گداییهای دیگر
من روزی ام را از تو بی منت گرفتم
منت فراوان است درهرجای دیگر
یک پای من رفته ست امشب سمت مکه
سمت نجف رفته است اما پای دیگر
تو با علی یعنی دوتن در بین یک روح
شیعه ندارد جز شما بابای دیگر
وقت ولادت نیست هنگام ظهور است
دنیا می آیی تو ز یک دنیای دیگر
حالا که رفتم تا علی و تا محمد
باید بگویم یاعلی و یا محمد
نور تو خیلی قبل از آدم معتبر بود
از تو چه در انجیل و چه تورات اثر بود
دنبال تو بودند احبار بهودی
قلب کشیشان از ظهورت باخبر بود
هرروز عبدالله را تهدید کردند
هرروز عبدالمطلب تحت نظر بود
تو آمدی ایوان کسری هم ترک خورد
آثار ربانیت هرجا جلوه گ
شب را سحر آمد که محمد آمد
صبح ظفر آمد که محمد آمد
بتهای حرم شکست وزآن بشکستن
فریاد بر آمد که محمد آمد
ای مدح تو در سوره و آیات مکرر
وی وصف تو در جمع روایات مکرر
قرآن همه در مدح تو گویی شده نازل
جبریل به تشریح سَجایات مکرر
فرموده خدا بر تو مباهات فراوان
کرده است خدا غرق عطایات مکرر
هر معجزه ات لطف و عطای دگری شد
اَبناء بشر دید هدایات مکرر
عالم همه در سایۀ لطفت متنعّم
کز رحمت تو آمده آیات مکرر
با اینکه سِزَد سایۀ تو بر همه آفاق
شد اُمّت تو غرق عنایات مکرر
آن طایفه که حقِ تو نشناخت ،، پس از تو
شد سلطنتش غرق جنایات مکرر
خناس ندارند اَمان از غضب تو
ثبت است از این دست حکایات مکرر
از بدر و اُحد آمده تا خیبر و خندق
وصف تو و حیدر به کنایات مکرر
دور و بر تو حیدر کرار همه عمر
می ساخت علی دفعِ بل
مقصود خداوند ز خلقت عسلش بود
خیرالبشرش آیت ضرب المثلش بود
سرمایه و آرایه و آسایۀ هستی
یعنی که محمد همۀ ماحصلش بود
تصنیف دل آرا و شمیم خوش ایمان
زهرا و علی قافیه های غزلش بود
سر سلسلۀ نور علی نور هدایت
میراث گران مایه و خیرالعملش بود
این سلسله سررشتۀ عشقی ابدی بود
سرمنشا این سلسله روز ازلش بود
این سلسله سرچشمۀ رزق بشری بود
این سلسله سرلوحۀ بین المللش بود
هر رشته خودش سلسله ای بود خدایی
موسی ید و عیسی دم و احمد بدلش بود
هر آیۀ قرآن که به معنا بشکافند
وصفی است که از احمد و اولاد یلش بود
وصفی که شنیدیم به مجموعۀ قرآن
در نقطه بایی است که حداقلش بود
هوای شهر نسیم پیمبری دارد
چقدر عطر گلاب معطری دارد
چه عاشقانه ملائک به هم خبر دادند
که این پسر قدم عشق پروری دارد
امیدوار به فردای بهتری شده ایم
زمانه در سر خود فکر بهتری دارد
نشسته اند به راهش همه پیمبرها
نوشته اند که او قصد دلبری دارد
خدا هم عاشق او شد شبیه حسی که
پدر همیشه به فرزند آخری دارد
خدا سند زده قلب مرا به نام رسول
به نام عشق ، به نام خدا ، به نام رسول
بزرگواری و عالیجناب یعنی تو
و اوج خلقت انسان ناب یعنی تو
نگین خلقت عالم که حضرت زهراست
بر این عقیقِ بهشتی رکاب یعنی تو
خدا نخواست خودش را نشانمان بدهد
وگرنه نور خدا بین قاب یعنی تو
خدا رسانده تورا تا به داد ما برسی
دمِ خدا ، نفس مست
«بلغَ العُلی» نوشتم «کشَفَ الدّجی» عیان شد
چه سُرورها به پا شد، شعفِ خدا عیان شد
به دلِ رسولش انداخت چه رحمتِ وسیعی
که چنین پُر از مودّت شد و با وفا عیان شد
خودِ دلبر است و سرور، شده حضرتِ پیمبر(ص)
شده عالمی معطّر، گلِ أنبیا عیان شد
پدرِ حدیثِ «لولاک» رسید و در حقیقت
هدفِ «خلَقتُ الأفلاک» چه بی ریا عیان شد
چه تکان تکانی افتاد به پیکرِ مدائن
خبرِ ولادتِ قبله و کعبه تا عیان شد
تبِ آتشینِ آتشکده شد ساکت و خاموش
بتِ سجده کرده میگفت خدایِ ما عیان شد
قمر از خودش به شرم آمد و شقّ القمری کرد
شبِ اوّلی که نورِ رخِ مصطفی(ص) عیان شد!
#أللهم_صل_علی_محمدوآل_محمدوعجل_فرجهم
سبک ۶ ـ سرود / شور ـ سلام
السلام علیک سیّدَ الأنبیاء(۲)
سیّدَ المرسلین ـ حضرت مصطفی(۲)
***
دل من هواي دیگر داره
دل من نوای دلبر داره
چه کنم این دل مجنون امشب
هواي شهرِ پيمبر داره
* * *
به دلم شادی بی حد اومد
شب مولودی احمد اومد
گل مريم، گل لاله و گل یاس
گل زیبای محمّد اومد
* * *
ای که بر لشکر ایمان شاهی
دشمن ظلم و عدالت خواهی
اهل اسلام به تو مدیونند
جدّ نام آور ثاراللهی
* * *
دل من غرقِ عبادت گشته
تشنه ی عرض ارادت گشته
حسرت این دل عاشق عمری
یه مدینه یه زیارت گشته
سبک ۷ ـ سرود / واحد ـ مقدم
ای دل رسیده درمان و مرهم
از رونق افتاد دینار و درهم
از مقدم آن ارباب خوبی
ابروی دشمن افتاده بر هم
نورِ حق براهلِ زمین دمیده
چون رسول رحمت ز ره رسیده
مقدم مبارک یا رسول الله(۴)
صبر و قرار از هستي ربوده
جن و ملائک مدحش سروده
گردیده خاموش آتش سراها
ماه محمّد تا رخ نموده
روشن از نگاهش تمام عالم
عالمی به زیرِ نگاهِ خاتم
مقدم مبارک یا رسول الله(۴)
با دیدن آن شمس الضحایش
گل های هستی در زیرِ پایش
با خنده ی او رنگین کمان شد
غوغا به پا شد دل شد فدایش
در زمین سرایند که احمد آمد
در سماء بخوانند محمّد آمد
مقدم مبارک یا رسول الله(۴)
چشمش گشود و دنيا بنا شد
پلكش به هم زد دل مبتلا ش
هرکس گرفته غیر تو ماوای دیگر
خیری ندیده از گداییهای دیگر
من روزی ام را از تو بی منت گرفتم
منت فراوان است درهرجای دیگر
یک پای من رفته ست امشب سمت مکه
سمت نجف رفته است اما پای دیگر
تو با علی یعنی دوتن در بین یک روح
شیعه ندارد جز شما بابای دیگر
وقت ولادت نیست هنگام ظهور است
دنیا می آیی تو ز یک دنیای دیگر
حالا که رفتم تا علی و تا محمد
باید بگویم یاعلی و یا محمد
نور تو خیلی قبل از آدم معتبر بود
از تو چه در انجیل و چه تورات اثر بود
دنبال تو بودند احبار بهودی
قلب کشیشان از ظهورت باخبر بود
هرروز عبدالله را تهدید کردند
هرروز عبدالمطلب تحت نظر بود
تو آمدی ایوان کسری هم ترک خورد
آثار ربانیت هرجا جلوه گ
شب را سحر آمد که محمد آمد
صبح ظفر آمد که محمد آمد
بتهای حرم شکست وزآن بشکستن
فریاد بر آمد که محمد آمد
عاقبت قرعه‌ی نامت به لبِ ما افتاد
شده سیراب، کویری که به دریا افتاد
گلِ لبخند، به باغِ لب‌مان کاشته شد
خبرِ آمدنت روی زبان‌ها افتاد
وقتی از چهره‌ی تو پرده‌گشایی کردند
رونق از سکه‌ی هر چهره‌ی زیبا افتاد
نفسش زندگی آموخت به مردن؛ وقتی
به شفاخانه‌ی تو راه مسیحا افتاد
از تو و معجزه‌هایت چه بگویم؛ وقتی
شاخه‌ی باغچه‌ات از یَدِ بیضا افتاد
چون زمین جای کمی بود، برای قدمت
ردّ پایت به سر عالم بالا افتاد
آنقدَر اوج گرفتی به شبِ معراجت
بال جبریل، به دنبال تو از پا افتاد
و در آن راه، که می‌رفت، به اَوْ اَدْنی‌ها
باز هم چشم تو بر چهره‌ی مولا افتاد
چشم تو آینه‌ی قدّیِ خوبی‌ها شد
هر زمانی که نگاه تو ب
پس از زایمان آمنه، حوریان بهشتی کودک را در پارچه ای پیچیده در برابر آمنه نهادند و به آسمان بازگشتند تا بشارت ولادت حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم را به ملائکه برسانند.
جبرئیل و میکائیل دو ملک متقرب خداوند به صورت دو جوان وارد خانه آمنه شدند. در دست جبرئیل ظرف بزرگی از طلا و با میکائیل آبریزی از عقیق سرخ بود پس جبرئیل بدن حضرت محمد صلی‌الله علیه و آله و سلم را شست و شو می داد و میکائیل بر آن آب می ریخت پس از پایان شستشو در چشمان کودک سرمه کشیدند و بر سر او ماده ای ساخته شده از مشک و عنبر و کافور قرار دادند.
پس ملائکه هفت آسمان به دیدار حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) آمدند و گروه گروه
(https://attach.fahares.com/UJeeE+DZeuvoqCwGrXBQHA==) ربیع شادی آمده هادی
انوار حق جلوه گر شد
ز این خبر شادم از غم آزادم
شجردین پرثمر شد
یا رسول الله یا رسول الله
مولا مولا یا محمد
آمده احمد مظهر سرمد
تابان گشته مکه امشب
آمده رحمت بر همه عزت
نامش گشته ذکر هرلب
یا رسول الله یا رسول الله
مولا مولا یا محمد
گلی از گلزار ولا واشد
مصطفی آمده دنیا
سر زده خورشید مظهر توحید
از سوی حی تعالی
یا رسول الله یا رسول الله
مولا مولا یا محمد
آمنه بنت وهب از شادی
دربردارد قرص ماهش
یاد عبدالله مادر آگاه
معنا دارد هر نگاهش
یا رسول الله یا رسول الله
مولا مولا یا محمد
آمنه شاد است خانه آباد است
از مقدم رسول ال
قلم به دست گرفتم دوباره بنویسم
نهاد عشق شدم تا گزاره بنویسم
حروف شمسی خود با ستاره بنویسم
توان گرفته ام از یک عصاره بنویسم
عصاره ای که زمین و زمان به نامش بود
بطور قطع و یقین ،عرش، مست جامش بود
در آن زمان که بشر محو بت پرستی بود
تمام فرصتشان صرف عیش و مستی بود
بقای نسل به تدریج رو به پستی بود
بنای بتکده ها حُکم چیره دستی بود
یکی رسید که توحید ، کوله بارش بود
((بگو خداست احد)) این فقط شعارش بود
بگوش باش خداوندگار گمراهی
رسیده است سحر در پسِ شب واهی
وزیده است نسیم خوش سحرگاهی
به سوی چاه عدم تا ابد بشو راهی
خبر رسیده که موسی به نیل آمده است
بزن کنار دوباره خلیل آمده است
خدا به خ
یا رسول ا.... (ص)
به به چه شبی شب مرادست
عالم بنگر که رو گشادست
مولود جهان گشای امشب
بر خاک وجود پا نهادست
بر آمنه خالق دوعالم
زیبا پسری عطیه دادست
با آمدنش بتان عالم
بشکسته وسرنگون فتادست
موعود همه پیامبرانست
بر راه رسالت امتدادست
او مظهر حسن خلقت حق
بر قله ی خلقت ایستادست
شد نام نکوی او محمد(ص)
بر صبح امید، بامدادست
روشن شده مکه از وجودش
این نور زنور حق ستادست
پیغمبر آخرین شود او
او ختم رسل بر عباد است
اسلام رهین همت اوست
برجمله ی مسلمین نمادست
هفده زربیع روزشادیست
مظهر زبرای اتحاد ست
مسلم، چه شیعه وچه سنی
هر جای جهان که هست، شادست
شعر:اسماعیل تقوایی
چهره انگار... نه، انگار ندارد، ماه است
این چه نوریست که در چهره ی عبدالله است؟
این چه نوریست که تاریکی شب را برده
دل مرد و زن اقوام عرب را برده
این چه نوریست که پر کرده همه دنیا را
راهی مکه نموده ست یهودیها را
جریان چیست؟ فقط اهل کتاب آگاهند
همه انگشت به لب خیره به عبداللهند
همه حیرت زده، نوری که معما شده است
چند وقتی ست که در آمنه پیدا شده است
شور تا در دل انس و ملک و جن افتاد
چارده کنگره از کاخ مدائن افتاد
غیر از این هر خبری بود فراموش شد و
ناگهان آتش آتشکده خاموش شد و
طالع نیک امیران جهان بد افتاد
ته جام همه شان عکس محمد افتاد!
طفل همراه خودش بوی خوش گل آورد
مثنوی رام شد و رو به تغزل آورد
چهره آرام، زبان نرم، قدم ها محکم
قامتی راست، تنی معتدل، ابرویی خم
گفتم ابرو، نه! دو تا قوی سیاه عاشق
که لب ساحل امنند ولی دور از هم
لب بالایی او آب بقاء کوثر
لب پایینی او آب حیات زمزم
دست، تفسیرگر خیرالامور اوسطها
آنچه کرده ست کرامت نه زیاد است نه کم
چون «لما» زینت «لولاک خلقتُ الافلاک»
هم نگین است به انگشت فلک هم خاتم
دخترش از سه زن برتر عالم برتر
همسرش هم رده با آسیه است و مریم
قدر او را ولی افسوس که «من لم یعرف»
علم او را ولی افسوس که «من لم یعلم»
هرچه گفتیم کم و منزلتش بیشتر است
پیش او خوارترین معجزه شق القمر است
هرکه با نیتی از عشق محمد دم زد
«دست غیب آمد و بر سینه ی نامحرم زد»
محرم راز، علی باشد و باشد کافیست
جمع دست علی و دست محمد کافیست
و علی معنی « اکملت لکم دینکم» است
شاهد گفته ی من خطبه ی قرای خم است
منکران شاهد عینی غدیرند! دریغ
سند بیعت خود را بپذیرند؟! دریغ
باز از خصلت او با دگران میگوید
آنچه در باطن او دیده عیان میگوید
پیش پیری که به جنگاوری اش می بالد
از جوانمردی سردار جوان میگوید
«سود در حب علی است و زیان در بغضش»
با عرب باز هم از سود و زیان میگوید
حرف این است: «فهذا علیٌ مولاکم»
یک کلام است که با چند بیان میگوید
خواست چیزی بنویسد دم آخر... افسوس
یک نفر گفت محمد هذیان میگوید
ایدل همه جا دوباره زیباست
هرسو که کنی نظاره زیباست
بنگر تو به ماه ورقص نورش
چشمک زدن ستاره زیباست
فصل گل وموسم بهار است
دیدار گل بهاره زیباست
بنگر توبه آسمان که خورشید
درهاله ای از شراره زیباست
ذرّات جهان به چشمت امروز
دانی که چرا هماره زیباست
مرآت جلال ایزد آمد
عطر نفس محمّد آمد
این نور که جلوه ای خدائی است
آئینۀ حُسن کبریائی است
زین مهر پُراز تجلی وعشق
هستی همه غرق روشنائی است
این زمزمۀ ولادت او
آهنگ نسیم دلربائی است
گرغنچه صفت تو عقده داری
کارش همه دم گره گشائی است
فریاد بزن زدل، دل تو
گرهمچو کبوتری هوائی است
مرآت جلال ایزد آمد
عطر نفس محمّد آمد
تا رشتۀ غم گسست آن روز
شد آمنه گل به دست آن روز
بشکفت گل وجود احمد
با جلوۀ حق پرست آن روز
تا شور ولادتش به پا خواست
آتشکده ها نشست آن روز
درموکب این امین خلقت
بت های جهان شکست آن روز
درحالت وجد وشور کعبه
ازشوق شنفته است آن روز
مرآت جلال ایزد آمد
عطر نفس محمّد آمد
عاشق شده مهر برجمالش
مات است زجلوه وجلالش
این است همان گلی که یزدان
گفته سخن از گل جمالش
این است همان پیمبر نور
جان همه برخی کمالش
شور دگری فکند در دل
گلبانگ اذانی از بلالش
جبریل شب ولادتش گفت
با زمزمه وطنین بالش
مرآت جلال ایزد آمد
عطر نفس محمّد آمد
قرآن ورق روایت اوست
گلزار پِر ازحکایت اوست
اسلام اگر شده ست جاوید
ازهمت واز درایت اوست
هرکس که محمّدی است فردا
درسایه ای ازحمایت اوست
منشور نجات امت او
در دست پُر از کفایت اوست
ای آن که به روز ناامیدی
چشمت به سوی عنایت اوست
مرآت جلال ایزد آمد
عطر نفس محمّد آمد
چشمان فلک زخلقت او
بوده است گواه عصمت او
مُحرم شده جبرئیل ازعرش
آید زپی زیارت او
این است شرافتش که جبر یل
بسته ست کمر به خدمت او
سرمایۀ عزّت دوعالم
باشد به خدا محبت او
در روز شکفتنش وفایی
سوگند به او وعترت او
مرآت جلال ایزد آمد
عطر نفس محمّد آمد
آمدبه جهان،،آن،،شاه ماسِوا۲
ازمقدم اودوجهان،،گشته باصفا۲
آمدبجهـان سلطان سخا
غرق شعف وشادی دوسَرا
لبیک یانبی۴
امشب دل ماشددیوانهٔ او۲
حوراوملک همه شدمستانهٔ او
دل گشته مقیمِ میخانهٔ او۲
مستی بدهدهمه دم،پیمانهٔ او
آمدمه ما،شاه نُجبــــــــا
غرق شعف وشادی دوسرا
لبیک یانبـــــی٤
دل برده زعشاق،،سیمای نبی۲
آن صورت چون مهِ نو زیبای نبی
آوای شرف هست درنای نبی۲
بنشسته ملک زشعف درپای نبی
ای اهل ولا،آمدشه ما
غرق شعف وشادی،دوسرا
لبیک یانبی٤
بند اول
اومده حضرت احمد ، آخرین نبیِّ سرمد
این شبا خیلی می‌چسبه،صلوات برمحمد
محبوب قلبه همه ی مؤمنین
یا ختم الانبیاءِ و المرسلین
ناجیَّ تمامیه این اُمَتی
بحره جودی و،سحابه رحمتی
خوش آمدی یارسول الله خوش آمدی
بند دوم
تو عزیزه کبریایی، طاها و مصطفایی
پدره فاطمه ای و، نور عین مرتضایی
به عالمین مقتدا و سروری
شافع شیعه در روزه محشری
عیدی میخوام امشب ازدسته شما
مکه و ، مدینه ، نجف ، کربلا
خوش آمدی یارسول الله خوش آمدی
بند سوم
آسمون لبریزه نوره ، بساطه شادیا جوره
غصه جانداره اینجا،چون دلا غرغه سروره
صاحبه دلهای عاشق اومده
مژده که حضرت صادق اومده
عیدیمون دسته رئیسه مکتبه
همونکه مولوده جشنه امشبه
خوش آمدی امام صادق خوش آمدی
بند اول
ملائک مژده میدن اهله سَما رو
ریسه بندون میکنن عرش خدا رو
پا گذاشته به جهان نبیِّ رحمت
با خودش آورده عطر و بوی جنت
ذکره تمامه خلقت،گشته فزون و بی حد
صلی الله علیک ، یا احمد یا محمد
لبیک یارسول الله
بند دوم
اومده فاتحِ دلهای دو عالم
اومده حضرت پیغمبر خاتم
وارثه جَمیعه انبیاء رسیده
جبرئیل صورته زیباشو بوسیده
از یُمن مقدمه او ، مکه شده گلستان
تبریک و تهنیت باد بر عاشقا و خوبان
لبیک یارسول الله
بند سوم
بیقراری میکنه دلم تو سینه
داره پرواز میکنه سمت مدینه
اومده رهبر و مقتدای عاشق
همرهه رسول حق امام صادق
زیره پاهاش میریزن ، سبدسبدگل یاس
مِرآتِ رویِ ماهش،خیلی شبیه زهراس
صلی الله علیک،یاصادق الائمه
بند چهارم
زده ام امشب دیگه به سیمه آخر
میکنم لعنت بر عدوی حیدر
کوریه دشمنای حضرت طاها
صد و ده بار میخونم حیدر یا مولا
میگم با اِذن زهرا، لعنت به خَصم حیدر
هر کی مخالفت کرد ، واللهِ میشه کافر
لعن الله سقیفه
ای جاه تو در جهان سرآمد
مجد تو بوَد زجمله امجد
محمود ی و سرمدی و احمد
ای خاتم انبیا محمد(ص)
آمد ز خدا حدیث لولاک
لولاک لما خلقت الافلاک
در وقت ولادتت زمادر
خورشید برآمد از دل خاک
ای هستیِ هستی از تو موجود
ای مظهر بذل و بخشش و جود
ایجاد جهان نبود ممکن
گر خلقت حضرتت نمی بود
در هفدهم ماه ربیع الاوّل
آمد به جهان حضرت ختم المرسل
هر چند که آخرین پیمبر او بود
در رتبه و فضل شد در عالم اوّل
آمد به جهان زنسل حیدر
آن حجت حق امام جعفر
در هفدهم ربیع الاول
در روز ولادت پیمبر
زمین غم را کنار انداخت، سرتاسر به وجد آمد
جهان در لحظهٔ میلاد پیغمبر(ص) به وجد آمد
رسید و خواندمش! از شوقِ نامش باز هم اسپند
برایش دانه دانه در دلِ مجمر به وجد آمد
چکید از خنده اش عطر گلابِ ناب! تا جایی...
که استشمام کرد و هر سحر قمصر به وجد آمد
أبوذر با صدای هر اذان شد وارد مسجد
به عشقش اقتدا کرد و از این دلبر به وجد آمد
دل انگیزانه با لحن حجازی تا تلاوت کرد
دل قران؛ خصوصاً سورهٔ کوثر به وجد آمد
محمد(ص)یامحمد(ص)یامحمد(ص)یارسول الله
دلم همواره با این ذکر، تا محشر به وجد آمد
به إذنش آمدم عیدی بگیرم تا شوَم عاشق
شب میلادِ فرزندش امام جعفرِصادق(ع)
نگاهش تا ابد آرامشی دلخواه و ممتد شد
شبیه جدّ خود خوشنام شد! نامش محمد(ع) شد
کرَم از جانبش پیوسته پُر کرده ست دستم را
چنانچه قسمتِ اولادهایم رزقِ بی حد شد
چه شاگردانِ جابرگونه ای تحویلِ عالم داد
چه استادانه در فقه و اصولِ دین زبانزد شد
دلش شد صادقیه، خط به خط لبریز شد از حق
هر آنکس از کنار حوزهٔ علمیه اش رد شد
خدا را پای «توحید مفضل» میشود فهمید
جهان با بندگی آغاز و راهی سمتِ مقصد شد
رئیس مذهبم میخوانمَش یک عمر و این یعنی
هوادار و مطیعِ دیگری هرگز نبایدشد
برایم با تشیّع ساخت اسلام و چه اسلامی
برایش کاش باشم مایهٔ زینت نه بدنامی! *
*امام صادق علیه السّلام فرمودند:
يا مَعْشَر الشِّيعَةِ إنَّکمْ قَدْ نُسِبْتُمْ إلَينا کونُوا لَنا زَيْناً وَ لا تَکونُوا عَلَيْنا شَيْناً.
ای شيعيان، شما به ما منسوب هستيد، پس مايه زينت ما باشيد نه مايه آبروریزی ما.
مشکاة الأنوار، ص67
#أللهم_صل_علی_محمدوآل_محمدوعجل_فرجهم
بند اول:
یا رحمت اللعالمین احمد احمد محمد
بر حلقه عالم نگین احمد احمد محمد
خیری و برکت بر زمین احمد احمد محمد
سرسبزی عرش برین احمد احمد محمد
ای عاشقان ای عاشقان
به به چه صبح صادقی
ای عاشقان ای عاشقان
آمد دلیل عاشقی
جاء الحق زهق الباطل
جا العشق ضربان دل
رسول الله رسول الله رسول الله
بند دوم :
پیغمبر پیغمبران احمد احمد محمد
ای ناطق شیرین‌بیان احمد احمد محمد
ای جان تو جان جهان احمد احمد محمد
تو صاحب و ما بندگان احمد احمد محمد
یا خَیر خلق فی البشر
نور خدای لم یزل
یا خیر خلق فی البشر
ذکر تو احلی من العسل
جا الحق زهق الباطل
جا العشق ضربان دل
رسول الله رسول الله رسول الله
بند سوم :
بر محضرت صدها درود احمد احمد محمد
ذکر قنوت ذکر سجود احمد احمد محمد
میخوانم از عمق وجود احمد احمد محمد
مثل تو در گیتی نبود احمد احمد محمد
صلو علیه و آلهی
هستم مسلمان شما
صلو علیه و آلهی
قربان تو یا مصطفی
جاء الحق زهق الباطل
جا العشق ضربان دل
رسول الله رسول الله رسول الله
اسلام ناب حاصل ایمان امجدی ست
مدیون به گوشه چشم و عنایات سرمدی ست
هر کس که طالب است خدا را بغل کند
در بر بگیرد آنکه به دل عشقش احمدی ست
هر کس که عاشقش شده فهمیده راز عشق
در خلقت نبی چقدر خوش پیامدی ست
میلاد خاتم است بخوان از علی فقط
غیر از علی چه کس جلواتش محمدی ست
او جلوه کرده تا که خدا را عیان کند
با لحن عشق مدح علی را بیان کند...
بفرمائید....
یک‌‌جرعه‌غزل ناب
درمدح پیغمبر(ص)
رسید نوبت پیغمبری که خاتم شد
ز نور روی منیرش منور عالم شد
ستاره نیست جمالش‌حقیقت نور است
که مه ز طلعت رویش هلالی و خم شد
ستاره‌گان ز قدومش به سجده افتادند
که فیض کامله از مقدمش دمادم شد
بگو به حافظ شیراز ماه مجلستان
غلام حلقه بگوش رسول اکرم شد
میان‌شمس‌وقمریک‌حقیقت‌نوراست
که‌آن‌حقیقت نور از نبی‌اعظم شد
به پیش مکتب‌و خط نگار من تاحشر
نشسته هرکه دراین بزم عشق آدم شد
ملاک مکتب او بین رنگها تقواست
ز یک نگاه بلالش جهان منظم شد
ز بعد اینکه مسلمان حُسن خُلقت شد
به یک اشاره‌‌ی سلمان کویر زمزم شد
تمام جلوه‌ی احمد همه صفات خداست
تجلیش همه در مرتضی دمادم شد
#مدح_حضرت_محمد(ص)
#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza
