همینکه زاده شدی تو جهان معطر شد
ز نور چهره ی تو آسمان منور شد
دوچشم مادرت از یمن مقدمت تر شد
چه شد که تشنه ی دیدار تو پیمبر شد؟
هرآنکه بغض تو درسینه داشت کافر شد
دریده سینه ی خود کعبه هم برای علی
هزار جان گرامی بُود فدای علی
من آفریده شدم تا شَوم گدای علی
پدر غلام علی بود و خاک پای علی
خوشا بحال کسی که غلام حیدر شد
خدا بخاطر حیدر عذابمان نکند
به پیش چشم حسودان خرابمان نکند
هرآنچه میکند از خود جدایمان نکند
خداکند که "غریبه" خطابمان نکند
دلش خوش است هرآنکه برات نوکر شد
به زیر پای شما حال مضطر آوردم
اگر قبول کنی محضرت سر آوردم
دلیل داشت اگر رو به این در آوردم
به شوق دیدن صحن تو پر درآوردم
دوباره
- پنج شنبه
- 1
- آذر
- 1397
- ساعت
- 10:58
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
