ولادت حضرت امیرالمومنین علی (ع)

در ازل تا کتابِ حق وا شد
رازهای نَهُفته اِفشا شد

در ازل پیشتر زِ لوح و قلم
حکمِ روز الست انشا شد

کسی آمد که در سرا پایَش
جلوه هایِ خدا هُویدا شد

کسی آمد که با ولایتِ او
مرزِ دین ، مرزِ کُفر پیدا شد

خنده‌ای کرد و شد بهشتِ بَرین
مُشتِ خاکی گرفت و دنیا شد

شَه پَری داد و جبرئیلی شد
نَفَسی زد کَسی مسیحا شد

سرِ راهَش نشت دل شده‌ای
دامنش را گرفت و موسیٰ شد

اَلغَرَض در میانِ آن محشر
بزمِ دلدادگی مُحَیا شد
-
ما در آن دَم سَیَنجَلی گفتیم
صد و ده بار یاعلی گفتیم
-
ای بزرگِ شگفت نا پیدا
ای غرورِ سه تیغِ بی همتا

آفتابِ عشیره‌یِ مجنون
قبله‌گاهِ قبیله‌یِ لیلا

پادشاهِ حجاز و نان بر دوش
زخمیِ بارِ کیس

• شنبه
• 17
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 14:11
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

با جامِ نامِ خود دهانم را شراب‌آلود کن
در «عین و لام و یا» الفبای مرا محدود کن
یک‌دم، اگر دَم مرتضی و بازدم حیدر نشد
با دستِ خود راهِ نفس‌های مرا مسدود کن
هر شب طوافت می‌کنم؛ پروانه‌وار، اسپند‌وار
هر شب مرا دورِ سرِ شمعِ خیالت دود کن
از آسمان انداختم خود را به شوقِ دیدنت
این قطره را تا مرزِ دریایت سوار رود کن
درگیر کن بود و نبودم را به بودن پای تو
آنی، اگر فعلم "نبودن" شد مرا نابود کن
غسلِ شهادت کردم از بس مدحِ باده گفته‌ام
مثل مناره اشهدم را ایستاده گفته‌ام

ای کاش جبرائیل با صد مثنوی نازل شود
تا بیتی از مدحِ عبایت لااقل کامل شود
هر شاعری که دفترش خالی‌ست از نام علی
هذیان‌سرایی می‌کند، حتی اگ

• شنبه
• 17
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 14:22
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

نام پدر جان و جهانم بُوَد
وجود او گنج نهانم بُوَد
هر که سوالی کند از نام من
نام پدر نام و نشانم بُوَد

قسم به نامِ کبریای پدر
بهر دل و بهر رضای پدر
قبله اگر روا بُوَد به هر جا
سجده کنم به زیر پای پدر

قافیه ام تا که نخورده بهَم
دست ادب بر سر سینه نَهَم
تا به کمر بهر پدر خم شوم
از ره دور تا که سلامش دَهَم

الهی جانم به فدایت پدر
کرده دلم حال و هوایت پدر
گر بدهی اجازه ای بر تراب
بوسه زنم بر کفِ پایت پدر

• شنبه
• 17
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 17:50
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تویی عشق و بدون تو جهان از دست خواهد رفت
علی جان گر نگویم زود جان از دست خواهد رفت

اگر نام تو را هرلحظه زیرلب نگوید لب
دچار پوست خواهد شد دهان از دست خواهد رفت

طراوت دارم از نام تو وقت زندگی کردن
که بی زاینده رودش اصفهان از دست خواهد رفت

فقط در زیر بام دست های تو رها هستم
که بعد از خوردن سقف، آسمان از دست خواهد رفت

اگر با أشهد انّ محمد هم ادا گردد
بدون نام تو قطعا اذان از دست خواهد رفت

اگر صرف تو گردد می شود بی انتها،بی تو؛
به هر شکلی شود مصرف زمان از دست خواهد رفت

• یکشنبه
• 18
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 13:40
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

به احترام علی صبح، آفتاب شکفت
شب از نگاه علی بود ماهتاب شکفت

برای دیدن او غنچه ی گل سر راه
خلاف رشد طبیعیش با شتاب شکفت

سوال کرد نسیم از درخت کیست علی؟!
درخت غرق شد از غنچه در جواب شکفت

ابوتراب که پا را گذاشت در میدان
هزار شاخه گل از صورت تراب شکفت

عروس فاطمه تشخیص داده شد وقتی
حسین گفت و گل از صورت رباب شکفت

• یکشنبه
• 18
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 13:41
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

نگو که از دوطرف تیغ آب دار شکافت
به احترام علی فرق ذوالفقار شکافت

که تیغ تیغ دگر را نمی بُرد هرگز
شکافت گر خم ابروش از کنار شکافت

نگاه کرد به شمشیر در غلاف خودش
به جبر،نه،سر مرحب به اختیار شکافت

مورخان همگی گفته اند در خیبر
چه کار کرد مگر که سر شکار شکافت

نگاه کرد به چپ ریخت از یمین لشکر
به راست کرد نظر لشکر از یسار شکافت

یکی به مسجد کوفه یکی به کرب و بلا
به روزگار سر او فقط دوبار شکافت

• یکشنبه
• 18
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 13:41
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

نخلِ خشکیده ترین را به رطب برگرداند
هر کجایی سر خود را به غضب برگرداند

پهلوانی که نمی خواست ولی با هر تیغ؛
شوکت نام عرب را به عرب برگرداند

بارها جنگ به دستان علی پایان یافت
تا پیمبر لب خود را روی لب برگرداند

فکر جبریل امین بود سر درس نبی؛
هرکجایی که زمان را به عقب برگرداند

مُهر را داد به سجاده ی خود یعنی که؛
ماه را بعد دوتا سجده به شب برگرداند

شب میلاد خداوند علی سرها را؛
به شب سیزده ماه رجب برگرداند

و پس از شصت و سه سال آخر سر تازه خدا
به علی منصب خود را چه عجب برگرداند

• یکشنبه
• 18
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 13:42
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

به دور انداختم تا عقل دور اندیش را اینجا
گرفت از قلب من خاک نجف تشویش را اینجا

به خوشبختی شود معروف بین خلق در محشر
به بدبختی کسی که می رساند خویش را اینجا

نجف در اربعین یعنی به جای رهن در مقصد
بپردازی به صاحب خانه پول پیش را اینجا

شنیدم آخرش از حفره ی یک گوش خود باهم؛
صدای ذکر شیخ و هوهوی درویش را اینجا

خدا را زود پیدا می کند در زندگی خود
کسی که گم کند یک بار تنها خویش را اینجا

به دست دیگری دنبال درد خویشتن گشتن
فرو رفتن به خود معنا بکن تفتیش را اینجا

پسر هرچند در مشهد نوازش کرده بیش از حد
پدر اما نماید لطف بیش از پیش را اینجا

در آغاز سفر در خانه ی خود یاعلی گفتم
در آنجا گفتم و فهمیده

• یکشنبه
• 18
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 13:42
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

فاطمه بنت اسد امشب پسر زاده مبارک
بلکه در کعبه یکی قرص قمر زاده مبارک
زمین و آسمان ز نورش منجلی
ز نور روی ماه مولایم علی
علی جانم علی علی جانم علی

فاطمه بنت اسد امشب اسد آورده دنیا
بخدا که وجه اللّه الصّمد آورده دنیا
ز کلّ انبیا همین کودک سر است
امیر عالم و امیر خیبر است
علی جانم علی علی جانم علی

ای حجر امشب بزن بوسه به دست و پای حیدر
آمده امشب به دنیا جان شیرین پیمبر
حرم آرد طواف به دور مرتضی
تماشا میکند جمال کبریا
علی جانم علی علی جانم علی
*******
شائق
اللّهم عجّل لولیک الفرج

• دوشنبه
• 19
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 02:49
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

تا که این شور را شعور کنم
میروم از نجف عبور کنم

لحظه ای از زمین جدا بشوم
آسمان را کمی مرور کنم

از سلیمان اجازه می گیرم
که خودم را شبیه مور کنم

گریه ها کرده ام برایش تا
شعر را غرق در سرور کنم

من که از شوق مَنْ یَمُتْ یَرَنی
زندگی با خیال گور کنم

آنقدر میزنم صدایش تا
خلوتم را پر از «حضور» کنم

گفته‌ام «اوریا» که مدحش را
گاهی اوقات از زبور کنم

حرفی از معجزات او بزنم
یادی از نور کوه طور کنم

شرحی از دردهای او بدهم
تا که ایوب را صبور کنم

دل و جان شستشو دهم با اشک
قلب را شیشه ی بلور کنم

با عنایات او وجودم را
خالی از هرچه غیر نور کنم

• جمعه
• 15
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 16:58
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

ماییم و اعتکافِ علی،سیزده شب است
حجاجِ در طوافِ علی،سیزده شب است
دلبسته در کلافِ علی،سیزده شب است
مست میِ مُضاف علی،سیزده شب است
《ماییم دلسپرده ی دیدار ،یا علی》

امشب مرا تقرّب تو نیّت است و بس
این بهترین زمینه ی تربیت است و بس
در تربیت،مسیر ،عبودیت است و بس
کُنهِ عبودیت، ز ربوبیت است و بس
《دیدیم در تو ما، ربوبیتِ یار، یا علی》

من سینه چاک روی توام، کعبه نیز هم
گرم طواف کوی توام، کعبه نیز هم
من در نماز سوی توام، کعبه نیز هم
مدیون آبروی توام، کعبه نیز هم
《ای قبله گاه، کعبه ی سیار،یا علی》

کعبه اگر چاک گریبان گشوده است
ثابت نمود،عاشقت از قبل بوده است
صحنی که خاک مقدم مریم زدوده است
در را به روی

• جمعه
• 15
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 19:49
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

پیمبر آیا ؟که نه وصی شد ، مُحمّد آیا ؟ که نه علی شد
درون آیینه نور تابید و روحِ آیینه صیقلی شد

ازل به نور نبی است روشن ، ابد به نور علی معیّن
اَلست، یعنی سوال از انسان علی که آمد سخن بلی شد

یکی به قرآن یکی به برهان یکی به آیه یکی به نامه
که این به نهج البلاغه غم برد و آن به قرآن سینجلی شد

به باطن امر ظاهر آمد ، به وحی منزَل مفسّر آمد
نبی به آیات وحی مُرسل ، علی به نهج سخن ولی شد

کتاب و عترت نمی تواند جدایِ از یکدگر بماند
صدا زمانی صدا شد آری که از سکوت آمد و جلی شد

کجاست همت کجاست غیرت؟ غریب ماند این کتاب حکمت
چنانکه صاحب سخن به غربت ، بنا نبود این شود ولی شد

چو علم خواهی به شهر آی و کلو

• جمعه
• 15
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 20:19
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

بنداول

مژده آی عاشقا
رسیده دوباره
شب جشن آقام
بیقراره دلم
ابریه دوباره
آسمون چشام

عشق علوی توی سینمه ذکر علی علی میگیرم امشب هرلحظه
دنیا اگه بی علی بمونه به خدا قده یه سرسوزن نمی ارزه

ازشوق امشب بارونیه چشام
توی جشن ولادت اقام
مستم مستم اینجا نیستم ایوون طلام

یا مرتضی علی علی مدد

بنددوم

به هوای نجف
میتپه دل من
یاعلی مددی
ایوون حرمت
شده قاتل من
یاعلی مددی

با مژه خاک پای زایراتو جارو میکنمو دلم میشه عاشق تر
زیر ایوونه حرم تو دم میگرم بانوای مدد یا علی حیدر

بارونیه دیده های ترم
با ذکرتو مست وقلندرم
کم نشه سایت الهی از روسرم

یا مرتضی علی علی مدد

بند سوم

اگه حیدریم
آخه خورده گره
زندگیم باعلی
بی بی فاطمه هم
مارو کرده دعا
تامیگیم یاعلی

داروندارمنی تو مه شب تارمنی هوای گدا تو داری
مونس دل منی تو دم روی لب منی
بی نظیری وسالاری

تیره عشقت روی دلم هدف
آوارتم ای شه لوکشف
هواییم هواییه ایون نجف

یا مرتضی علی علی مدد

• جمعه
• 25
• مهر
• 1399
• ساعت
• 11:01
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

رباعی میلاد حضرت علی (ع)
در ماه رجب

نور خدا ز روی علی تا که منجلیست
طمع عسل به کام من از ذکر یاعلیست
در بین آسمان و زمین گفته جبرئیل
تا روز حشر بر همه عالم علی ولیست

• دوشنبه
• 4
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 20:46
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

مستم حالم خرابه
مستیم کار شرابه
مستیم از جام ناب ابوترابه
تو دل مِیخونه دارم
حالی مستونه دارم
رو دست از عشق مولا پیمونه دارم
میتابه به روی تموم دنیا نور تو

پُر میشه پیاله ها از مِی انگور تو
میشینه سر کوچه دلم به امید عبور تو
پیاله تو دست میگه حیدر
دیوونه و مست میگه حیدر
هر کسی که حلال زادست میگه حیدر
خدا هم از روز اَلَست میگه حیدر
… علی مولا ، علی مولا ، علی مولا ، علی مولا …

کعبه داده نشونه
از مولود نمونه
با لبخند تَرَک وار بر روی گونه
مادر میبوسه روشو
روی خوش رنگ و بوشو
کعبه مدیون مولاست این آبروشو
شد کعبه مشغول طواف آقامون حیدر
مینوشند ملائکه از مِی ناب کوثر
پیچیده تو آسمون و زمین زیباترین خبر

کعبه تو طواف میگه حیدر
وقت اعتکاف میگه حیدر
فاطمه مادر عفاف میگه حیدر

علی مولا علی مولا علی مولا علی مولا …
چی میخواد از خدا مگه این گدا مولاجان

غیر از عشق با ولایت شما مولاجان
هیچ جایی نداره صفا مثل ایوون طلا مولاجان
تو تاریکی سراجی
مولا صاحب تاجی

کعبه هستی و دور تو کعبه حاجی
عشقت دل رو تکون داد
قبله تورو نشون داد
ایزد تنها به عشقت بهم امون داد
شادی و شَعَف میگه حیدر
ایوون نجف میگه حیدر
عاشق و مست و جون به کف میگه حیدر
… علی مولا علی مولا علی مولا علی مولا …

• دوشنبه
• 4
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 21:18
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

در مدحت مولا جان
امیرالمومنین (ع)

بال و پری زدم به حریمت رسیده ام
مهر تو یا علی به دل و جان خریده ام

بر گرد گنبد حرمت بال میزنم
من آن کبوترم که به شوقت پریده ام

کهنه کبوتر حرم سید الکریم
از شهرری به سوی نجف پر کشیده ام

با گوش دل ترنم آوای اُدخُلی
من از زبان حضرت مولا شنیده ام

در مکه و مدینه و در مشعر و منی
چیزی به جز هوای نجف را ندیده ام

حتی هوای بنده گیم گشته چون بهار
تا از سبوی حضرت حیدر چشیده ام

ساقی علیست فاطمه کوثر نشان شده ست
معنای عشق از در این خانه دیده ام

آلوده-ام ولی ز کرمخانه ی حسین
مست ولای حیدر و یاد شهیده ام

راهم ز بعد شهر نجف سوی کربلاست
بهر سفر ز عالم و آدم بریده ام

در کربلا رسیدم و پایین پا شدم
نام علی میان حرم برگزیده ام

در بین باغ رفتم و سرمست او شدم
یک دست گل ز یاس در این باغ چیده ام

سقای دشت کرببلا یاس فاطمه ست
من مات سرو قامت از غم خمیده ام

• دوشنبه
• 4
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 22:24
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

#مدح_میلادباسعات_حضرت_علی_ع

صبح دم باغ غزل خوان شد و عید آمده است
مژده ای اهلِ ولا عیدِ سعید آمده است
باز از عرشِ خدا بانگِ نوید آمده است
که به پیغمبرِ ما یارو مرید آمده است

شورها در همه آفاق وزد از قدمش
دو جهان در کنفِ بخششِ جود و کرمش

چشمه ای هست که از برکه ی خُم جوشیده ست
مثلِ سروی ست که از باغِ ولا روییده ست
بس که در جان و دلش نورِ خدا تابیده ست
عطرِ مینوی جبینش به جهان پیچیده ست

نور این بار ز سر چشمه ی توحید دمید
پلکِ هر پنجره بگشای که خورشید دمید

فرش تا عرش شده جاذبه ی بوی تنش
نورِ قرآن شده جاری ز شمیمِ سخنش
تا ابد سبز بوَد گلشنِ باغ و چمنش
حَسناتِ همه عالم شده ماتِ حَسنش

به فدای تو و چشمِ تو شدن شیرین است
بخدا عاشقیِ ما به تو از دیرین است

اولین قبله ی عالم شهِ بطحا باشد
نفسش پاکتر از جانِ مسیحا باشد
یار و غمخوارِ نبی همسرِ زهرا باشد
مدح خوانش همه از عالمِ بالا باشد

هر کسی دل به دلش داد مکرّم شده است
یک شبه از کرَمش شهره ی عالم شده است

عشقِ او بر همگان جان جهان می بخشد
نفسش بر دلِ عالم هیَجان می بخشد
عطرِ ایمان به همه کون و مکان می بخشد
بوی امید به هر پیر و جوان می بخشد

باید از سینه ی او طعمِ محبت بچشیم
از خُم جاریِ او نورِ ولایت بچشیم

سیرت و صورت قرآنِ مجسم علی است
جلوه و جاذبه ی روی دو عالم علی است
یارِ دیرینه ی پیغمبرِ اعظم علی است
مکه و سعی و صفا چشمه ی زمزم علی است
رَه بجایی نبرَد آنکه تو را رد کرده است
بیشتر چون ز همه او به خودش بد کرده است

عشق با شور و شعَف گشته غزل خوانِ علی
عقل یکسر شده درمانده ی عرفانِ علی
صورت و سیرتِ قرآن همه برهانِ علی
جانِ ناقابل ما باد به قربانِ علی

از همان روزِ ازل دل به نگاهش دادیم
دل و جان در گروِ زلفِ سیاهش دادیم

دم به دم نامِ علی وردِ زبانم شده است
هر نفس زمزمه ی ذکرِ اذانم شده است
یادِ او عافیتِ روح و روانم شده است
مِهرِ او قوّتِ شیداییِ جانم شده است

روزِ میلاد تو ما یکسره شادیم علی
از ازل دل به تولای تو دادیم علی!

صورتِ کعبه ی عالم جهتش سوی علی ست
لیله القدرِ نبی طره ی گیسوی علی ست
سیرِ توحید و نمازم همگی روی علی ست
عطرِ گلهای بهشت از نفس و بوی علی ست

زیرِ ایوانِ طلب لب به دعا محتاجیم
به نگاهت به همین حال و هوا محتاجیم!

#میلاد_نور_بر_رهروانش_مبارکباد
#سه_شنبه_۵_۱۲_۹۹
#هستی_محرابی
@Asharemehrabi

• سه شنبه
• 5
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 18:04
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

امشب چشیده ایم از حلوای تن تنانی
آمد علی به دنیا در کعبه ناگهانی

آمد کسی که روزی جِنّی ز دیدنش گفت
پس تو پناه و یار کل پیمبرانی

شد عایدم از آدم تا آن نبیِ خاتم
قبل از تولدش هم او بوده هر زمانی

در وصف او بس اینکه گفتا نبی به یاران
نام علی پس از من آید ز هر اذانی

لطفی نما خدایا ناز قدوم مولا
جمله قبورمان را باشد نجف نشانی

شادی قلب زهرا با منطق تبرّی
گویم دمادم این را لعنت بر آن فلانی

شاعر: دانیال تقوی

• چهارشنبه
• 6
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 14:04
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

اتفاقی رو به راهم کرده در ماهِ رجب..
فارغ از اندوه و آهم کرده در ماهِ رجب
اندکی مانده که ماهِ آسمان کامل شود
ماهِ کعبه مثلِ ماهم کرده در ماهِ رجب..

"آمدم مستی کنم بی خود شوم از خویشتن"
"چون که آمد از دلِ کعبه..امامِ بت شکن"

فاطمه بنت اسد..شیرِ نری آورده است
حیدری و صفدری..رزم آوری آورده است
صاحبِ تیغِ دو دم با هیبتِ مطلق رسید
بهرِ دینِ آخرین ..یک یاوری آورده است

"آمده برهم زند کفر و نفاق و شرک را"
"آمده از دم زند کفر و نفاق و شرک را "

آمده تا شاهکارِ حضرت داور شود..
آمده تا یاور و غمخوارِ پیغمبر شود..
آفریده حق که تا بالا برد اسلام را
آمده این طفل..تا هوهو کنان حیدر شود

"مظهرِ کلّ ِ عجائب هاست این مولودِ حق"
"آیتِ جمعِ غرائب هاست این مولودِ حق"

بازویش عقده گشایی می کند بی ادعّا..
این پسر کارِ خدایی می کند بی ادّعا..
با نگاهی می برد دل از تمامِ عاشقان
با دمش جان را هوایی می کند بی ادّعا..

مژده بر ختمِ رسولانِ خدا..نائب رسید"
"هیچ می دانی علی ابن ابیطالب رسید"

عالم و آدم بپای عزّتش افتاده است..
مومنینِ واقعی بر حبّ ِ او دل داده است
بسکه مشتاقِ امیرالمومنین حتّی خداست
بیتِ خود را بر علی مرتضایش داده است

"کعبه از عشقش گریبان چاک کرده عاشقان"
"با طوافش قبله ی افلاک کرده عاشقان"

عشق معنا شد از این پس در کلامِ یاعلی
خوش بحال آن کسی که هست تنها با علی
می دهد عیدی ما را خاتمِ پیغبران...
می کند لطفِ خدایی را فقط معنا علی

"در شبِ میلاد..ما مست از ولای حیدریم"
"از همین مدح و ثنایش رزق و روزی می بریم"

• چهارشنبه
• 6
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 16:49
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

آنکه در میکده هوهو دارد
دیده اش تا به خدا سو دارد
سمت دریای نجف جو دارد
چون شراب نجفی بو دارد..

یاد عشقی ازلی می افتد
مست در صحن علی می افتد

باهمه غفلت و کوتاهی ها
دستش شستیم ز گمراهی ها
نه شبیه علی اللهی ها..
مثل یک حوض پر از ماهی ها

خویش را غرقه کوثر کردیم
شب به شب دور علی میگردیم

کلماتش همه بوسیدنی است
سائل کوچه ی مولا غنی است
با علی هرکه پی دشمنی است
با پدر مادر خود نانتی است

در جوارش بَدی اَم خاک شده
نسب ما به علی پاک شده

سگ اصحاب اگر آدم شد
اشک چشمانش اگر شبنم شد
یا اگر رفت رکوع و خم شد
گر به سجده سر او محرم شد

پوزه بر خاک نجف مالیده
در نمک زار نجف خوابیده

همه مبهوت همه سرگشته
شهر از عود معطر گشته
فاطمه بعد سه شب برگشته
کعبه دور سر حیدر گشته

مست ها وقت جنون آمده است
کعبه از کعبه برون آمده است

خلقت آن لحظه که ایجادشده
با علی یاعلی آباد شده
چون که امشب شب میلاد شده
سیزده افضل اعداد شده

به لب شیعه رطب داد علی
افتخاری به رجب داد علی

نیست ازعرش علی اعلی تر
ازکف کفش علی بالاتر
ازمقامات علی والاتر
چشم احمد شده گر حالا تر

شانه برپای خودش بنهاده
یاد معراج خودش افتاده

گرچه توصیفش از اوصاف جداست
گرچه مدحش فقط از آن خداست
باز دلواپس ما قوم گداست
گرخدا خوانمش اورا چه خطاست؟

او که ایوان طلایی دارد
گردنم حق خدایی دارد

به سوالات جواب است علی
حاسب یوم حساب است علی
قلم و لوح و کتاب است علی
فاطمه درّ و رکاب است علی

دل دریا به کف این صدف است
چشم فیروزه به در نجف است

سفره وا کرد و رطب داد به ما
هو کشیدیم و طرب داد به ما
ازخودش اصل و نسب داد به ما
چون بدهکار طلب داد به ما

سالیانیست که او شبگرد است
به خداوند که خیلی مرد است

آنقدر غصه خور مردم بود
به لبش جو عوض گندم بود
کی سزای کرمش هیزم بود
بانوی خونه درآتش گم بود

مزد پیغمبر اکرم این بود
دست ثانی چقدر سنگین بود

• چهارشنبه
• 6
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 18:25
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

روز پدر
و میلاد مولا مبارک

دوباره دردل من شوروشادی و شعف است
که خانه ی پدریّم بجان تو نجف است
به صحن فاطمه در بارگاه تو سوگند
که خلقت همه بهر ولایتت هدف است

• پنج شنبه
• 7
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 10:45
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

آرزویم بودم روزی مثل سلمان می شدم

یعنی از عالم جدا، مست «علی جان» می شدم

آدمیت شرط همراهی است تا حق الیقین

خالی از حیوانیت ای کاش، انسان می شدم

کاش از جنس زجاجی بودم و یک روز را

رو به ایوان علی ع، تصویر ایوان* می شدم

لااقل ای کاش وقتی که نجف ابری شده

قطره ای سمت حرم همراه باران می شدم

* این آینه درست مقابل ایوان طلاست.

• پنج شنبه
• 7
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 12:59
• نوشته شده توسط
• وحید ولوی

ما را بنویسید غزل خوان «علی جان»

یا یک نفر از خیل پریشان «علی جان»

یک عمر نوشتند نوشتند نوشتند

یک قطره نشد از کرم خوان «علی جان»

فرمود علی: عبد محمد شده ام من*

فرمود نبی: جان من و جان «علی جان» **

قرآن شده تحریف ولی کنه معانی اش.

هستیم فقط پیرو قرآن «علی جان»

* . جواب امیرالمؤمنین به کسی که ایشان را نبی تصور کرده بود: فَقَالَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِین أَ فَنَبِیٌّ أَنْتَ فَقَالَ وَیْلَکَ إِنَّمَا أَنَا عَبْدٌ مِنْ عَبِیدِ مُحَمَّدٍ ص

**. ماجرای مباهله

• پنج شنبه
• 7
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 13:03
• نوشته شده توسط
• وحید ولوی

امشب شب ولادت خوش یمن حیدراست
زین روجهان زنورجمالش منوراست

بربارگاه عاطفه نیکو چوبنگری
تصویر او به کشور دلها مصوراست

مدح خدای عاطفه را کی توان نوشت
شمس الحقی که مطلع الانوار دیگراست

مولاعلی که مدحت او ذات حق کند
درآسمان دیده چوخورشید انوراست

شاهی که بیت پاک خدا زادگاه اوست
یعنی چوبیت کعبه علی پاک و اطهراست

صاحب سریر دولت عشق است و معرفت
مسند نشین دولت والای داوراست

امشب زیمن مقدم پاک و مطهرش
خلق جهان غریق تماشای دلبراست

منت خدای عزوجل راکه لطف او
شامل به حال ملت هفتاد کشوراست

ای شیعیان می ولای علی نوش جان کنید
چونکه شب ولادت ساقی کوثراست

دل درهوای وصلت او شادمان کنید
شادی دوای درد قلوب مکدراست

عبد خدای عزوجل معدن سجود
مرآت حق به باغ اطاعت صنوبراست

سرحلقه عدالت علی گنج معرفت
آری علی بگنج وفا همچو گوهراست

فرمانده جنوداللهی علیه کفر
سرلشکرصدیق و صف آرای لشکراست

بحرعطا و جود و کرم مرتضی علیست
برامت رسول خدا پیشه سروراست

دست گره گشای علی مظهر وجود
مارا چوسایه درشداید دنیای برسراست

ازهمت بلند علی شاه اولیا
دین نبی به صحنه ی هستی مظفراست

سلطان دین که جان خلایق فدای اوست
خیبرفکن مطیع خداوند اکبراست

دنیا کجا امیرعرب را دهد فریب
شاهی که درکشاکش عالم غضنفراست

ختم نبی که شهرعلوم است و معرفت
دروازه ی ورودی,آن شهرحیدر است

یارب بپاس حرمت مولی نظر نمای
چون (مژده ) راولای علی باب دیگراست

• شنبه
• 9
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 11:07
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

علی تو فاتح خیبری
علی تو ساقیه کوثری
فرار از جنگ تو مرامت نیست
یک تنه خودت یه لشگری

حیدر.

ای مولای قنبر. ای یاره پیمبر

ای جان علی

هستی تو

قلبه ی عاشقا. صاحبه قلبه ما

ای جان علی

یا حیدر. یا حیدر

ای مولای اصحاب یمین
عین اللهی و عین الیقین
مثل تو نیومده دنیا
یا علی امیر المومنین

حیدر

ای عالی اعلی. ای رهبرو مولا

ای جان علی

هستی تو

معنی هل اتی. چشم و گوش خدا

ای جان علی

یا حیدر. یا حیدر.

دنیا با نگاهت زیبا شد
قطره با لطف تو دریا شد
هر کس که نوکر خونت شد
توی هر دو دنیا اقا شد

حیدر
تو خیر کثیری. به عالم امیری

ای جان علی

ای والله

به ابهت تو به شجاعت تو

ای جان علی

یا حیدر. یا حیدر

• شنبه
• 21
• فروردین
• 1400
• ساعت
• 21:42
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

با مرگ تو را اگر توان دید کی می رسد این تولد ما ...

• جمعه
• 30
• اردیبهشت
• 1401
• ساعت
• 23:49
• نوشته شده توسط
• علی اصغر یزدی

سرود جشن میلاد مولا
ملودی و سبک جدید

بنداول
عرش خدا شده چراغون امشب
کعبه شده شکوفه بارون امشب
از قدم شیرخدا دوباره
بازی صحرا و جنون امشب
قبله نمای همه عالم شده ای، علیجان
مظهر خوبیای خاتم شده ای، علیجان
علی علی علی علی علیجان (۳)

بنددوم
تو ساغر ساقی شراب نابه
شب شب میلاد ابوترابه
قبله عاشقان جمال ماهش
حال دل من بی علی خرابه
از بچگیم نوکرنوکرات شدم علیجان
یه عمریه منتظر نگات شدم علیجان
علی علی علی علی علیجان (۳)

#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza

• جمعه
• 14
• بهمن
• 1401
• ساعت
• 17:29
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

سرودجشن میلاد مولا
حضرت امیرالمومنین(ع)

بنداول
کعبه شده صدف تو گوهر
امام من ساقی کوثر
فاطمه ی بنت اسد را
خدا نموده بر تو مادر
تو صف شکن تو حیدری
به فاطمه تو همسری
باب حسین باب حسن
به شیعیان بال و پری
علی علی علی علی
علی علی علی علی(۲)

بنددوم
غصه و غمها به سر آمد
نور جمال حیدر آمد
بیت الحرم بیت الحرام است
چونکه علی ز در در آمد
نموده حق جلوه گری
آمده یکتا پسری
از حرم امن خدا
ساقی بزم کوثری
علی علی علی علی
علی علی علی علی (۲)

بندسوم
صاحب تیغ دو دم آمد
شاه عطا و کرم آمد
ملک به آوای جلی گفت
قبله بیت و حرم آمد
مرشد جبریل امین
مولا امیرالمومنین
ابوالائمه آمده
ماه زمن شاه زمین
علی علی علی علی
علی علی علی علی (۲)

#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza

https://chat.whatsapp.com

• جمعه
• 14
• بهمن
• 1401
• ساعت
• 17:42
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

‍#السلام_علیک_یا_یعسوب_الدین

علی ای رمز و رازِ مُلکِ هستی
قسم بر آن که او را می پرستی
به آن عهدی که تو در سینه بستی
بگو جانم مرا آخر کِه هستی؟

یکی گوید تو را حَبل المتینی
به جانها قبله ی اهلِ یقینی
تو فخرِ آسمانها وُ زمینی
تو اصل و ریشه ی ارکانِ دینی

علی ای آفتابِ مُلکِ هستی
بگو جانم مرا آخر کِه هستی؟

یکی گوید تو را سِرِِّ خدایی
تو مصداقِ نزولِ هل اتایی
چراغی از فروغِ انبیایی
یقینٱ شاهِ مُلکِ لافتایی

تویی که جلوه ی روزِ الستی
بگو جانم مرا آخر کِه هستی؟

یکی گوید تو را سردارِ خیبر
یکی گوید تو را جانِ پیمبر
به رضوانِ خدا ساقی و ساغر
یکی خوانَد تو را القاب حیدر

نبود دنیا نگاهت جز ز پستی
بگو جانم مرا آخر کِه هستی؟

یکی گوید علی رازِ عجیب است
به دردِ سینه ی عالم طبیب است
علی قرآنِ ناطق در خطیب است
چرا پس نامت این عالم غریب است؟

تویی جانِ وجودِ هر چه هستی
بگو جانم مرا آخر کِه هستی؟

تو میزانِ عدالت را امیری
تو کاهی از لبِ موری نگیری
تو آهِ خسته ی اشکِ اسیری
تو نانِ سفره ی هر چه فقیری

تو که در سنجش و میزان نشستی
بگو جانم مرا آخر کِه هستی؟

یکی گوید حلولِ ماهِ بدری
طلوع و جلوه ی قرآن و قدری
یکی گوید تو آن آیاتِ فجری
یکی گوید یقینِ شرحِ صدری

تو را بر عهد و پیمانی که بستی
بگو جانم مرا آخر که هستی؟

یکی گوید تو محرابِ شهیدی
خدا را در شهودِ سجده دیدی
اگر چه کشته ی دستِ پلیدی
ولیکن در دو عالم تو سعیدی

تو که اماره ی نفست شکستی
بگو جانم مرا آخر که هستی؟

یکی گوید به عالم پادشاهی
بچرخانی جهان را با نگاهی
تو نور و جلوه ی خورشید و ماهی
تو حقّی و حقیقت را گواهی

علی ای باغبانِ مُلکِ هستی
بگو جانم مرا آخر کِه هستی؟

یکی گوید علی تندیسِ راز است
علی دروازه ی شهرِ نیاز است
یکی گوید علی دائم به محراب
یکی گوید مگر اهلِ نماز است؟

تو که صد جامه ی آهن گسستی
بگو جانم مرا آخر کِه هستی

یکی گوید تو را دنیا پرستی
یکی گوید به دنیا دل نبستی
یکی گوید تو سرٌِ در الستی
یکی گوید نگینِ خاتم هستی

خدا گوید علی دانم کِه هستی
تو آن عدلی که بر میزان نشستی
اشاره با سرِ انگشتِ دستی
دژ و دروازه ی خیبر شکستی

هر آن خواهد بداند تو که هستی؟
تو حقّ و حق مدار و حق پرستی!

#هستی_محرابی

• یکشنبه
• 16
• بهمن
• 1401
• ساعت
• 20:33
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

کعبه مهیا شد
چه شوری بر پا شد
توی زمین و اسمونا غوغاشد

ماهِ نو پیدا شد
امیرِ دنیا شد
سرِ تربتِ قدوم علی دعوا شد

طوافش کردن ، ملائک یک سر
شده تکبیرِ کعبه هم یا حیدر
به زانو افتاده جلوش جبراییل
خاکِ پاشِ رو چشمایِ اسرافیل

حُبُّهُ جُنَّه ، لافتی اِلّا علی
قوت قلبِ ، همه ذکر یاعلی
علی معَ الحق ، این کلام نَبیِ
عشقِ حیدر شد ، عشقِ لَم یزلی

حبیبَ الزهرا یا علی یا حیدر

بند دوم

مدینَتُ العِلمِ
که گفته پیغمبر
سندش لَولا علی لَهَلَک الثّانی

از خاکِ نعلینش
از برکتِ نورش
خدا افریده سیدِ خراسانی

قبلِ توصیفش ، میگم اللهُ اکبر
یلحظه از الله جدا نیست حیدر
رسول الله هم یا علی گفت اما
ای اهلِ عالم نه خدا نیست حیدر

حیدر یا حیدر ، شده ذکرِ جنونم
اَشهدِ عشقُ ، تو اذونم میخونم
شانِ تطهیر و یوتونَ الزّکاتِ
ذکر یا حیدر ، رَمیِ جَمراتِ

حبیبَ الزهرا یا علی یا حیدر

بند سوم

من اهل ایرانم
رجز میخونم باز
تا نفس دارم حیدری میمونم باز

کم نمیارم من
کم نمیزارم من
پای عشقِ کشورم اهل جنونم باز

توی دستامِ ذوالفقارِ حیدر
محاله جایی کم بیاره حیدر
بیافته پاش جونم نداره ارزش
یک تنه لشکر میشم برا رهبر

فجرِ ایرانِ ، فجرِ شیعه ی مولاست
فتنه باطل شد ، پرچمِ ما سرِ پاست
هرکی در افتاد ، با ما روزی وَرافتاد
اینجا حریمِ ، سردارِ دلهاست

حبیبَ الزهرا یا علی یا حیدر

• چهارشنبه
• 19
• بهمن
• 1401
• ساعت
• 10:26
• نوشته شده توسط
• فاطمه سرسخت