حضرت علی علیه السلام

بند اول
دل منو مهر علی
لب منو ذکر علی
پادشاه دلها علی
علیٌ الاعلا علی
علی مولا علی مولا
علی مثل خدا یکتا
علی مولا علی مولا
علی حاکم به قلب ما
علی مولا علی مولا
علی عشق دل زهرا
کبوترم که شدم
اسیر دام علی
علی امام من و
منم غلام علی
(علیٌ الاعلا علی)
بند دوم
سلامٌ علٰی شاه دین
علی امیر المومنین
ولایت تو اصل دین
با تو میرسم به یقین
علی مولا علی مولا
علی سردار بی همتا
علی مولا علی مولا
علی آواره ات دلها
علی مولا علی مولا
علی ما قطره تو دریا
دوای درد منه
تربت پاک نجف
خدا سرشته گلِ
منو با خاک نجف
(علیٌ الاعلا علی)
بند سوم
عمریه منم نوکرت
زانو میزنم محضرت
رزقمو میگیرم من از
صدقه سر دخترت
علی مولا علی

• پنج شنبه
• 29
• آذر
• 1397
• ساعت
• 10:12
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای کوفۀ رنج دیده از طوفان‌ها
اندوه تو شعله می‌کشد در جان‌ها
گویی که هنوز اُنس دارند به هم
چاه و علی و غروب نخلستان‌ها
رازی که علی به چاه‌ها گفت و گریست
در حوصلۀ کجا و در طاقت کیست
تنها نه از او دست زمین کوتاه است
یارای تحمل آسمان را هم نیست
امشب ز غم خویش فراموش کنید
خون‌گریۀ بی‌صدا و خاموش کنید
هم‌صحبت نخل‌های سرسبز شوید
یعنی به غم دل علی گوش کنید
آن شب قطرات اشک، کم‌کم شد سیل
دیدند که دل به رَبَّنا دارد میل
دل بود و خدا بود و صفای ملکوت
شب بود و علی بود و دعا بود و کمیل
ای مِثل رسول مَدَنی پاک و امین
ای جلوۀ حق در آسمان‌ها و زمین
بگذار شبی تو را بخوانم چو کمیل
«اَشتاقَ اِلی قُربِکَ فِی المشت

• پنج شنبه
• 29
• آذر
• 1397
• ساعت
• 18:20
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

امام حسین(علیه‌السلام):
«لَوْ وُلِدَ لِی مِائَةٌ لَأَحْبَبْتُ أَنْ لَا أُسَمِّيَ أَحَداً مِنْهُمْ إِلا عَلِيّاً»
اگر صد فرزند هم می‌داشتم دلم می‌خواست همه را «علی» بنامم.
الكافی، ج‏۶، ص۱۹
فرمود حسین:‌ جلوۀ لم یزلی
سالار شهیدِ شاهدان ازلی
گر صد فرزند داشتم می‌خواندم
نام همه را به نامِ نامیِ «علی»

• جمعه
• 30
• آذر
• 1397
• ساعت
• 13:47
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

▪️لبیک یا علی بن ابیطالب
علیه السلام

مظهر ایمان امام العارفین مولا علی (ع) است
اسوه تقوا عمادالمتقین مولا علی (ع) است
بینوایان را نوا و دردمندان را طبیب
صاحب محشر شفیع المذنبین مولا علی (ع) است
ملجأ بی چارگان و بی پناهان را پناه است
روشنی بخش دل مستضعفین مولا علی (ع) است
لا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار
کاشف أسرار رب العالمین مولا علی (ع) است
یوسف کنعان و داوود و سلیمان نبی
شاه شاهان خسرو خلد برین مولا علی (ع) است
خضر و لقمان و خلیل و نوح و اسحاق و شعیب
نفس احمد عاشق عشق آفرین مولا علی (ع) است
گفت در شأن مقام مرتضی (ع) روح الأمین
در جهان الحق أمیرالمؤمنین مولا علی (ع) است
در سماء ماه دل آرا

• یکشنبه
• 2
• دی
• 1397
• ساعت
• 16:06
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

هر حَنجره ای که از علی دَم بزند
آتش به دلِ عالَم و آدَم بزند
این آرزوی ماست که هِنگامِ مَمات
مولا زِ کَرَم سَری به ما هَم بزند

• سه شنبه
• 4
• دی
• 1397
• ساعت
• 16:40
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

علی که بی گل رویش، جهان قوام نداشت
بدون پرتو او، روشنی دوام نداشت
اگر به حرمت این خانه‌زاد کعبه نبود
سحاب رحمت حق، بارش مدام نداشت
سوادِ چشم علی را اگر نمی‌بوسید
به راستی حَجَرُالاَسوَد استلام نداشت
قسم به عشق و محبّت، پس از رسول خدا
وجود هیچ‌کس این قدر فیض عام نداشت
علی مقیم حرم‌خانۀ صبوری بود
که داشت منزلت و دَعوِی مقام نداشت
اگرچه دست کریمش پناه مردم بود
و هیچ روز نشد شب، که بار عام نداشت
چشیده بود علی، طعم تنگدستی را
که غیر نان و نمک سفره‌اش طعام نداشت
اگرچه بود زره بر تن علی بی‌پشت
اگرچه تیغۀ شمشیر او نیام نداشت
به بردباری این بت شکن، مدینه گریست
که داشت قدرت و تصمیم انتقام نداشت
اگرچه با

• سه شنبه
• 11
• دی
• 1397
• ساعت
• 20:26
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول
میدونی نوکر دلخوشیش اینِ
از نوکران حبل المتینِ
بگن یه روز از پیر غلامان و
عاشقان امیرالمومنینِ
هر قدم من باز و دم من
به دست تقدیر اشارت اقا
بندگیِ من زندگیِ من
غیر تو بودن حقارت اقا
علی اَبالاحرارِ حیدر کرارِ
یک فداییِ اون میثم تمارِ
(علی مولا یا حیدر)
بند دوم
میدونه نوکر به زیر دِینِ یل عطشان ام البنینِ
به دور اقا که نگی نوکراز عاشقان امیرالمومنینِ
نفس نفس زنان جز سینه زنان
اقا به سرزنان میام به حرمت
اقا اراده کن فقط اشاره کن
بیام سر بزارم به زیر قدمت
مخزنُ الاَسرارِ علی قسیم النارِ
بی زره میجنگه فاتح پیکارِ
(علی مولا یا حیدر)
بند سوم
میدونه نوکر شان نزولی
حق مسلم و اصل اصولی
غرت العی

• پنج شنبه
• 13
• دی
• 1397
• ساعت
• 19:04
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تقدیم مولا امیرالمومنین علیه السلام

به پای دار آوردم چونان میثم سر خود را
بریدم از هوای غیر او بال و پر خود را
گرفتم از ضریحش چند باری ساغر خود را
فدایش میکنم روزی پدر... هم مادر خود را
که یک دنیا بفهمد دوست دارم دلبر خود را

دم ایوان نشستم داد زد مستی که جامم باد
بدون حب حیدر آب خوردن هم حرامم باد
اگر ساقی کوثر اوست کوثر نوش کامم باد
که خالق گفته تا روز ابد بر او سلامم باد
خدا مثل خودش قالب گرفته حیدر خود را

همان که در صفاتش از خداوندی نشان دارد
یقیناً دست در خلق زمین و آسمان دارد
جهان را هم بگیرد روی انگشتش توان دارد
برای فتح دل در صورتش تیر و کمان دارد
همانی که به یغما برده قلب قنبر خود ر

• یکشنبه
• 23
• دی
• 1397
• ساعت
• 08:08
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

کعبه ای سیار میخواهی امیرالمومنین
حضرت دلدار میخواهی امیرالمومنین

سوره توحید در شان علی نازل شده
ساقی و ستار میخواهی امیرالمومنین

سائلش باشد شهنشاه تمام عالمین
عزت بسیار میخواهی امیرالمومنین

فاطمه محو علی او هم اسیر فاطمه
عشق زهرا دار میخواهی امیرالمومنین

کعبه بوسیدست دستان علی را باغرور
عاشقی قهار میخواهی امیرالمومنین

• یکشنبه
• 30
• دی
• 1397
• ساعت
• 12:09
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

خدايش بوده قبل از خلقت عالم غزل خوانش
سپرده كار خلقت را خداي او به دستانش

ملائك با كمال ميل بر او سجده ها كردند
از آن پس تا همين حالا همه هستند حيرانش

• پنج شنبه
• 4
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 20:54
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دل سلماني ما هست مسلمان نجف
چه شلوغ است صف باده پرستان نجف

كاري از آصف و افريط نمي آيد چون
عرش يك كاسه شده تخت سليمان نجف

جبرئيل آمد و ترفيع مقامش دادند
هفته اي يك شب اگر او شده دربان نجف

تا خليل و پسرش كعبه به اتمام رسيد
سجده كردند همان لحظه به ايوان نجف

هي انا گفته و سلمان شده ديوانه ي او
جان به قربان انا گفتن سلطان نجف

خالق و رازق و رحمان و رحيم است علي
خود حق بود و به حق آمد و پيوست علي

اينكه يك شب به چهل خانه رود مهماني
كرده اثبات كه هر دم همه جا هست علي

چهارصد مرد قوی خازن خيبر بود
كنده از بيخ در قلعه به يك دست علي

بود علي آيينه ي كامل يكتائي حق
ميشد از ديدن تمثال خودش مست علي

ج

• پنج شنبه
• 4
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 20:56
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

صد شکر که در محضر دلدار نشستیم
آن شب که به میخانه به اصرار نشستیم

تا خشکه مقدس نکند بار بیائیم
با فاصله از مردم دین دار نشستیم

گفتند خریدار غلامان ضیف است
کردیم طمع بر سر بازار نشستیم

گفتند که رزق همه با پیر مغان است
بی ظرفیتی کرده و بیکار نشستیم

ما در ملع عام از او باده گرفتیم
خوردیم زبس بر درو دیوار نشستیم

بسیار انالحق همه گفتند ولی ما
زیر علم حیدر کرار نشستیم

شد بخت به ما یار و سر سفره ی مستی
عمدا بغل میثم تمار نشستیم

ما یاد گرفتیم از آن پیر خرابات
پیمانه به کف منتظر دار نشستیم

یکبار به ما اذن شرف یاب شدن داد
آنقدر خرابیم که صد بار نشستیم

• پنج شنبه
• 4
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 21:09
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

خبر آورده کسی باده زیاد است هنوز
با خبر باش که دلداده زیاد است هنوز

با وجودی که همه میکده ها تحریم است
می ناب نجف آماده زیاد است هنوز

جیب خالی شد و تسبیح به می کردم عوض
می بده سیحه و سجاده زیاد است هنوز

حکم تکفیر مرا شیخ محل صادر کرد
شیخ کم ظرفیت و ساده زیاد است هنوز

بیخیال نظر خشکه مقدس هایم
حرف دل از قلم افتاده زیاد است هنوز

این خبر را برسانید به سگ های حسین
صف ببندید که قلاده زیاد است هنوز

• پنج شنبه
• 4
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 21:26
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

فكر حيدر به سرش بود هدف شكل گرفت
نام حيدر به لبش بود شرف شكل گرفت

خواست مافوق جنان را سحري خلق كند
اينچنين بود كه ايوان نجف شكل گرفت

كعبه را ساخت ولاتگه حيدر باشد
صحبت از در نجف شد و صدف شكل گرفت

حضرت حق به علي زل زد و حيدر به خدا
عشق اينگونه به قلب دوطرف شكل گرفت

ياعلي گفت خدا هر دوجهان عاشق شد
عالم خاكي ما هيچ جنان عاشق شد

پير ايراني ما حضرت سلمان وقتي
اشهد وان علي گفت اذان عاشق شد

كوه دل سنگ ترين است همه جا به مثل
كوه هم نام علي گفت و درآن عاشق شد

تيغ ابروي علي كشته فراوان دارد
قوس ابروي علي ديد و كمان عاشق شد

بادم حيدر كرار بشر ساخته شد
پدري كرد براين خاك و پسر ساخته شد

برق لبخند

• پنج شنبه
• 4
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 21:48
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شراب ماست طهور و شراب بعضي ها
گناه ماست ثواب و ثواب بعضي ها

رسيده آنچه به ما از علي به بيداري
نه آمده نه مي آيد به خواب بعضي ها

طرف حساب محبين علي ست جل جلاله
ولي به صبح قيامت حساب بعضي ها

علي ست نفس نفيس پيمبر خاتم
همين بس است براي جواب بعضي ها

ز بسكه مدح علي در كتاب حق آمد
به اعتراف در آمد كتاب بعضي ها

علي ست قاسم جنت علي ست قاسم دوزخ
به دست اوست يقينأ عذاب بعضي ها

قسم به خوشه ي انگورهاي روي ضريح
شراب ماست طهور و شراب بعضي ها

• پنج شنبه
• 4
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 21:59
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

يك شبه يك آن چهل منزل پذيراي علي ست
با خدا بوده همان شب عرش حق جاي علي ست
دائمأ ذكر نبي نام دل آراي علي ست
بر سر دوش نبي جاي كف پاي علي ست
با خدا و مصطفي بوده هميشه هم جوار

اختيار عالم امكان به دست مرتضاست
آمدن يا رفتن انسان به دست مرتضاست
درد ميداند فقط درمان به دست مرتضاست
ابر هم فهميده كه باران به دست مرتضاست
كار حق را ميكند هم در نهان هم آشكار

حضرت رزاق در عالم يقين دارم علي ست
باني پيداش آدم يقين دارم علي ست
نفس پاك حضرت خاتم يقين دارم علي ست
در دو عالم صاحب پرچم يقين دارم علي ست
با دو ابرويش مرا كشته بجاي ذوالفقار

حائلي بين خدا و حيدر كرار نيست
مادح حيدر كسي جز احمد مختار نيست
جبرئيلي

• پنج شنبه
• 4
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 22:00
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

آمده خورشيد تا شمس الضحي را حس کنيم
ماه مي آيد که ما بدرالدجا را حس کنيم

ياعلي گفتن عبادت شد،بدون قيد و شرط
تا که در معراج حال مصطفي را حس کنيم

مرتضي اصلأ نيازي بر زميني ها نداشت
کعبه لب وا کرد تا قدري خدا را حس کنيم

صحبت از عرش خدا کردند با ما انبيا
محض اينکه حرمت ايوان طلا را حس کنيم

صاعقه زد کوه را کرد وسط يک آن دونيم
تا کمي از ضربه هاي لافتي را حس کنيم

سجده شد يک قسمت از ارکان واجب در نماز
تا صفاي سجده اي بر مرتضي را حس کنيم

ميشد اصلأ شيعه ها در راحتي باشند و بس
درد را دادند تا دارالشفا را حس کنيم

• پنج شنبه
• 4
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 22:02
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

با مدد از نام تو موسي عصا را زد به نيل
با توكل بر تو ابراهيم شد قطعأ خليل

با شراب عشق تو آب بقا افسانه شد
ساخت از آب وضويت حضرت حق سلسبيل

عالم هستي تمامأ صنعت دستان توست
قطعأ اثبات خدائيت نميخواهد دليل

هر كسي زانو زده در محضرت نامي گرفت
به كه شد كوچكترين شاگرد نامش جبرئيل

ما كه هيچيم انبيا ريزه خور خوان تواند
بر تمام عالم و آدم خودت هستي كفيل

هر كه بر جائي رسيده در دو عالم،بي گمان
بسته بر يك رشته از دامان سلمان ات دخيل

بر مقامت پي نخواهد برد هرگز هيچ كس
حق بده چون دست ما كوتاه و خرما بر نخيل

• پنج شنبه
• 4
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 22:06
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

گذر عقل به دلداده نخواهد افتاد
راه مجنون به سويت ساده نخواهد افتاد

به در ميكده سوگند؛كه ساقي از جام
بر زمين قطره اي از باده نخواهد افتاد

دست هر كس كه گرفتيد زمين گير نشد
هر كه در پاي تو افتاده نخواهد افتاد

به كف پاي تو سر هر كه گذارد سحري
كنج محراب به سجاده نخواهد افتاد

افتخاري ست سگ قافله ي يار شدن
از سرم خواهش قلاده نخواهد افتاد

• شنبه
• 6
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 20:16
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دل بسته ام از كودكي بر تار زلف ات
ديدم توئي درمان شدم بيمار زلف ات

هم ليله الاسرا تو هستي هم شب قدر
جبرييل حيران مانده در اسرار زلف ات

آنقدر گفت و گفت از تو تا كه ميثم
جانش به لب آمد به زير دار زلف ات

تا صبح محشر روزگار شب سياه است
اين هم يكي ديگر از آن آثار زلف ات

كشته فراوان دارد آن زلف مجعد
عاشق كشي بوده يقينأ كار زلف ات

گفتند اميرالمومنيني شك نكردم
گفتند كه حق اليقيني شك نكردم

گفتند بودي با پيمبرها از اول
هم اولين هم آخريني شك نكردم

گفتند پا بر شانه ي احمد نهادي
يعني كه تو بالانشيني شك نكردم

گفتند حب ات دين و بغض ات و عين كفر است
يعني كه تو معيار ديني شك نكردم

شك در نماز خود فراوا

• شنبه
• 6
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 21:52
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دل دلداده ي ديوانه به دلبر گرم است
دم ساقي به مي و باده و ساغر گرم است

عاشق عشق حقيقي ندهد دل به مجاز
عاشق آن است كه با عشق فقط سرگرم است

نشود سرد تنور دل عاشق هرگز
شور بازار جنون با بصر تر گرم است

معترفت هست خود حضرت عيساي نبي
كه دم من ز دم حضرت حيدر گرم است

از ازل دم زده از عشق علي پيغمبر
با علي تا به ابد پشت پيمبر گرم است

گفت در آن غزل ناب زمستان با ما
سال ها رد شده و باز هم آن در گرم است

• شنبه
• 6
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 21:53
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

رسيدم تا نجف قلبأ رها كردم دو دنيا را
گرفتم بين آغوشم همان ايوان زيبا را

جلالت برده هوش از سر به سمتت سجده اي كردم
خدائي عاقبت يا نه به شك انداختي ما را

بزن تير خلاصت را نقاب از چهره ات وا كن
اناالحقي بگو حيدر خودت حل كن معما را

هزاران سجده ي واجب نهان كردي در اسمات
ركوع و برق انگشتر گدا كرده مصلي را

توئي باطن توئي ظاهر توئي اول توئي آخر
توئي خالق توئي رازق كه هستي عاقبت يارا

توئي شاخ نبات من توئي آب حيات من
نه حافظ هر كه شاعر شد شنيده وصف مولا را

تمام عالم هستي از آن مرتضي باشد
نبخش از كيسه ي حيدر سمرقند و بخارا را

خدائي كردي و عمري تحير قسمت ما شد
نفهميد عاقبت زاهد علي اللهي ما را

• یکشنبه
• 7
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 14:41
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

هر که از سفره یِ ایمان تو شک بردارد
بِروَد حاصل خود را ز دَرَک بردارد

آسمانِ سرِ ما سایه یِ اولاد علی ست
پس محال است که این سقف ترک بردارد

مثل این است که بی حیدر کرار، خدا
شمس را از دلِ مجموعِ فلـک بردارد

لعنتُ الله...مِن الآنِ اِلیٰ یومِ الاَبد
به هر آن که قدمِ غصبِ فدک بردارد

نشوَد آبیِ دریا، نجس از پوزه یِ سگ
دور از عقل است که این آینه لَک بردارد

بی گمان صاحبِ دولت بِشود هر که کَفی
از سرِ سفره یِ تو، نان و نمک بردارد

در عیارِ دلِ ما عشقِ علی جلوه گر است
آن زمانی که خدا سنگِ محک بردارد

منکرِ حق علی را صد و ده بار ،بگو..
برود حاصل خود را زِ درک بردارد

• دوشنبه
• 8
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 12:26
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

يك جورهائي عاشقم فصل خزان را
آموختم از برگ ريزان بذل جان را

گرمي عشق تو مرا زنده نگه داشت
با مهر تو لازم ندارم اين و آن را

در سايه ات از آن زماني كه نشستم
در زير چتر خود گرفتم آسمان را

فرق زيادي بين تو با ديگران است
ديگر رها كردم به عشقت ديگران را

مختص اينكه با همه خلق از تو گويم
حق آفريده در دهان من زبان را

گيرم به چشم مردمان ديوانه باشم
عاقل كجا ميفهمد اين سرنهان را

از عشق بازي با تو سيرائي ندارم
ابرو گره كن تا ببينم آن كمان را

خشكه مقدس ها مرا تكفير كردند
تو رد مكن ديگر سگ اين آستان را

• سه شنبه
• 9
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 15:48
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دست بر زلف نزن شانه به هم مي ريزد
رخ نكن باز كه پروانه به هم مي ريزد

شانه خالي نكن از حرف زدن با عاشق
عاشقت پشت در خانه به هم مي ريزد

ازدحامي ست در ميكده ات از سرشب
در نبنديد كه ميخانه به هم مي ريزد

ترسم اين است به من مي نرسد آخر كار
ترسم اين است كه پيمانه به هم مي ريزد

عشق با عقل كنار آمدنش ممكن نيست
حرف عشق آمد و ديوانه به هم مي ريزد

هم به هم ريخته ي عشق تو در هر جمع ام
هم مرا عشق جداگانه به هم مي ريزد

دور هم جمع شديم از تو بگوئيم همه
بي تو اين محفل رندانه به هم مي ريزد

• سه شنبه
• 9
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 15:52
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مي گرفتم از لب جامي كه در آن باده بود
مي در اينجا هر زماني آمدم آماده بود

نسل در نسلم تمامي ما رعيت زاده ايم
ساقي ميخانه برعكس من آقازاده بود

سجده كردم سمت او ديده به سويم وانكرد
روي كرسي خداوندي خود لم داده بود

بيت بيت اين غزل از روي مستي با يقين
بر قدم هاي اميرالمومنين افتاده بود

ما خدا را شكر،سرگرم نگاه حيدريم
شيخ مشغول نقوش مسجد سجاده بود

گل تمام عطر خود را از علي دزديده است
قمصر از حب علي نامش چنين پيچيده است

درس حيدر محوري شرط اولوالعظمي شده
جز خدا كنه مقامش از همه پوشيده است

حرف حق بي واسطه ميشد به حيدر منتقل
گوش حيدر بر دهان رب خود چسبيده است

كي شنيدن ميشود مانند ديدن اي كليم
آ

• سه شنبه
• 9
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 16:09
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از نگاه نافذ تو نور میخواهد دلم
سالکم،پیرم توئی،دستور میخواهد دلم

لایق می خوردن از دستت نبودم،این درست
ساقی از تو حبه ای انگور میخواهد دلم

بیخیالی نیست کار عاشق شوریده دل
فکر شیرینی نبودم،شور میخواهد دلم

حرف ها دارم ولی از گفتنش دارم ابا
ذره ای از جرات منصور میخواهد دلم

گاه گاهی چشم من خشک است،گاهی تر،ولی
جنس بازار غمت ات را جور میخواهد دلم

دیگر از پیغام و پس پیغام بردن خسته ام
حرف رو در رو زدن در طور میخواهد دلم

• سه شنبه
• 9
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 18:55
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بين جام ديده ام قدري شراب افتاد و بعد
قرعه ي مستي به نام اين خراب افتاد و بعد

از خجالت آب شد شاعر كنار دفترش
ياد ايوان طلاي بوتراب افتاد و بعد

سمت سلطان نجف شاعر نشست و سجده كرد
پاي تا سر پيكرش در اضطراب افتاد و بعد

با سر پائين قدم برداشت تا ايوان او
برد سر بالا،كلاه از سر به آب افتاد و بعد

بار ديگر خم شد و آن آستان را بوسه زد
باز هم حرف بهشت از آب و تاب افتاد و بعد

كرد جرات تا شود نزديك قدري بر ضريح
ياد شعر ذره كه شد آفتاب افتاد و بعد

هو كشيد و هو كشيد و هو كشيد و هو كشيد
ناگهان از روي دلدارش نقاب افتاد و بعد

• سه شنبه
• 9
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 19:37
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

داشت لازم ميكده ساغر شناس ديگري
تا بگويد از امير سر شناس ديگري

نيست كار جبرئيل از نور او صحبت كند
خواهد اين مبحث يقين اختر شناس ديگري

قدر زر،زرگر شناسد،قدر گوهر،گوهري
پس بيايد كاش آن گوهر شناس ديگري

با پيمبر بارها حق از علي گفته سخن
پرورش داده خدا حيدر شناس ديگري

صاحب البيت آمد و كعبه گريبان چاك زد
بعد از او پيدا نشد داور شناس ديگري

لذت نوكر شدن را قنبر مولا چشيد
پس نيايد مثل قنبر زر شناس ديگري

• چهارشنبه
• 10
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 13:15
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

باختم مثل هميشه در قمار عاشقي
آتشي در سينه دارم از شرار عاشقي
نيستم بيكار سرگرمم به كار عاشقي
طي شود بر كام ما كه روزگار عاشقي
هست دست مي پرستان انحصار عاشقي

ديدي آخر اين دل ديوانه هم آمد به كار
عاشقان مرد عمل هستند نه اهل شعار
سجده ها كرديم ما سمت علي با اختيار
لافتي الا علي لا چشم الا چشم يار
زلف او را با يقين گفتيم دار عاشقي

بوده ممسوس خدا از اول عالم علي
پس دميده روح را در پيكر آدم علي
بوده از اول نبي تا حضرت خاتم علي
اسم اعظم هيچ ذكري نيست جز جانم علي
عشق حيدر شد تمام اعتبار عاشقي

افتخار حضرت جبريل شاگردي اوست
بي ولاي او عبادت ها نماز بي وضوست
كعبه هم منهاي حيدر خانه اي بي آبروست
نوكري

• چهارشنبه
• 10
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 13:42
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور