حضرت علی علیه السلام

لطفِ پروردگار را خواهم
یک نسیم از بهار را خواهم
خلوتی در کنار را خواهم
دوری از روزگار را خواهم
سرِ بی اختیار را خواهم
دَمی از ذوالفقار را خواهم

تیغِ شیرِ خدا مرا هوس است
اَبروی مرتضی مرا هوس است

دل با نفس همنشین دارم
چه شیاطین که در کمین دارم
رو زِ عصیان شرمگین دارم
خوش دلم من، به این یقین دارم
تا علی را به دل نگین دارم
چه غم از روزِ واپسین دارم

سرِ من روزِ حشر، پایین نیست
زندگی بی علی که شیرین نیست

وقت آن است انقلاب کنم
پای در حلقه ی رکاب کنم
مدحِ خلّاقِ آفتاب کنم
سر فرو در دلِ شراب کنم
عشقِ خود را کمی حساب کنم
عرضه اش نزدِ بوتراب کنم

تا همان قدر ساغرم بدهد
رُتبه ای مثلِ قنبرم بدهد

شاهِ

• سه شنبه
• 30
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 12:47
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تضمین غزل زیبای استاد شهریار تبریزی

به نجف رساندم امشب دل درد آشنا را
که به خاکبوست آرم نفس شکسته پا را
مدد از خدا گرفتم که بگویم از تو یارا
علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را
که به ماسوا فکندی همه سایه ی هما را

جلوات اولیا را به جمال او جلی بین
و بهشت آرزو را به ولایت ولی بین
به زلال مهرش آیینه ی قلب ، صیقلی بین
دل اگر خدا شناسی همه در رخ علی بین
به علی شناختم من به خدا قسم خدا را

به مدیح او خدایا قلمم ز پا نماند
دل من ز عشق مولا نفسی جدا نماند
اگر آستین فشاند به جهان گدا نماند
به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند
چو علی گرفته باشد سر چشمه ی بقا را

به مصاف او کسی که برود رود به مسلخ
ز نه

• چهارشنبه
• 1
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 20:09
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

به جز مهر علی در دل ندارم دلبر دیگر
نباشد عاشقان را غیر دلبر ، دل برِ دیگر

من از پیمانۀ شاه ولایت آنچنان مستم
که از ساقیّ سیمین بر نخواهم ساغر دیگر

رُخش مرآت حق ، آئینه دارش مهر عالمتاب
بدین آئینۀ روشن نزیبد زیور دیگر

بلندای آسمان در برزخ مهر جهان آرا
که از سطح زمین پیداست مهر انور دیگر

اگر باد صبا آرد شمیم جانفزایش را
چه حاجت بر مشام جان شمیم عنبر دیگر

ز پیر عقل پرسیدم خداوند است علی ، گفتا :
مگو این نکته جز داور نداری داور دیگر

خدا خود خودنمایی کرده در خلقت حیدر
عقیمند امّهات اربعه بر حیدر دیگر

نبودی گر به دستش ذوالفقار ، اسلام کی بودی؟
نیاید بر صف هیجا به جز وی صفدر دیگر

زبان قاصر ،

• چهارشنبه
• 1
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 20:16
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای شاه که فریادرس روز حسابی
تو راز نهان گشته به هر واژه ی نابی

ازتابش نور تو به رخساره ی افلاک
حاصل شده بر آدم وحوا گل وآبی

درمحکمه ی دادرس کل خلایق
بی عشق تو ممکن نشود دفع عذابی

باعشق تومعناشده شیرازه ی وحدت
بی عشق جمالت چه حدیثی چه کتابی؟

تعریف تودر وسعت اندیشه نگنجد
دریایی ومن برکف موج تو حبابی

عشق رخ تو با رگی از برگ بهشتی
انداخته بر گردن من رشته طنابی

رگهای من از آتش عشق تودراین دل
ازپوست برون جسته چنان تار ربابی

ازبسکه تومحبوب خدایی چه عجب گر
دریاشود از مهر رخت ،جرعه ی آبی

ای ساقی کوثر چه شود از خم عشقت
بر باور غمدیده دهی جام شرابی؟

ای ساقی کوثرکه تو مقصود وجودی
مشهودی وشاهدبه ه

• چهارشنبه
• 1
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 20:30
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ماییم درد پرور دنیای بی وفا،
با درد کرده خو، شده مستغنی از دوا

هرگز نکرده درد دل اظهار ما طلب ،
هر جا که دیده خط زده بر نسخه ی شفا

مطلق وفا ندیده ز ابنای روزگار ،
بر خود در آرزوی وفا کرده صد جفا

وحشت گزیده از همه عالم چه جای غیر!
با خویش هم نگشته در این وحشت آشنا

ماییم فرقه ای که همیشه مدار چرخ ،
انداخته است تفرقه ای در میان ما

سیل دمادم از مژه هر س و گشوده لیک ،
بسته زبان چو شمع ، در افشای ماجرا

ماییم آن گروه پریشان که چون حباب،
صورت نبسته جمعیت ما به هیچ جا

از گردباد حادثه بر باد داده باز ،
هرجا که کرده به هر امل خانه ای بنا

جسته طریق مهر ز دور فلک ولی،
زان آینه ندیده به جز عکس مدعا

• چهارشنبه
• 1
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 20:33
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تير در بين كمان است هدف را چه كنم
در از آن دور درخشيد صدف را چه كنم

طاقتم طاق شده حوصله ام كمتر از آن
مانده ام بر در ميخانه كه صف را چه كنم

هر طرف مينگرم اوست،نبينم غيري
آنكه با من شده اينگونه طرف را چه كنم

فرض بر اينكه پس از اين نخورم ديگر مي
مستي بي حد ايوان نجف را چه كنم

آمدم مست علي باشم و بيمار علي
ما كه هستيم خدا هست گرفتار علي

مانده ام اينكه پيمبر شب معراج چه كرد
رفته ديدار خدا يا كه به ديدار علي

خوش به حال در جنت كه به لب كوبه ي آن
دائمأ برده فقط نام گهربار علي

ما كجا مست،كجا عاشق و كي ديوانه
تا كسي هست چنان ميثم تمار علي

در چهل منزل علي رفته شبي مهماني
شده اين بار هم او باعث س

• پنج شنبه
• 2
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 19:49
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دلا گر آرزو داری که یابی جنت اوفر
بدل باید که بندی نقش مهر حیدر صفدر

قدم ننهد کسی در روضه رضوان مگر آنکس
که باشد در کفَش مهری ز مهر خواجه قنبر

برو بر عرصۀ اسلام امیر نخل و خیبر کن
که دارد از خدا و از پیمبر تیغ دو سر ، دختر

امام مذهب و ملت امیر مشرق و مغرب
که از تیغش منور شد چراغ شمسۀ خاور

ز ابر رحمت یزدان نبارد قطره ای بر کس
مگر از رشحۀ جام قبول ساقی کوثر

خلاصی ز آتش دوزخ بحبّ بوالحسن یابی
که کرده دادرس در عرصۀ آخر زمان داور

امین سرّ ما اوحی رئیس یثرب و بطحا
خطیب مسجد اقصی وصیّ شرع پیغمبر

نرفته در رکاب کس چو باد صرصرش دلدل
ندیده کوره و سندان ز برگ سوسنش خنجر

سحر در فکر این بودم که مدح

• جمعه
• 3
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 15:00
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شاهِ جهان، امیر مظفّر، علی علی
کوهِ شکوه و شاهِ فلک فر، علی علی

شاهی که جلوه ی رُخ او تافت از ازل
آفاق را نموده منوّر، علی علی

در ذات او صفات خدایی ست جلوه‌گر
مرآت حق و مظهر داور، علی علی

حرزِ ولایتش که امان از مخاوف است
جبریل کرده نقش به شهپر، علی علی

بگشای چشم خویش بر این نیلگون رواق
بنوشته بر کتیبه اش از زر، علی علی

در آسمانِ مجد و کرامت، در این جهان
مِهرِ سپهر و کوکبِ اَزهر، علی علی

وصفِ رُخ علی چه توانم؟ که حُسن دوست
در آن رُخ نکوست مصوّر، علی علی

آری، به یاد ابروی مردانه علیست
هرکس کشیده باده ز ساغر، علی علی

بحرِ علوم و دُرج حقایق، سحابِ فضل
فصلُ الخطاب و صاحبِ منبر، علی علی

بر

• جمعه
• 3
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 15:02
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای دل غلام شاه جهان باش و شاه باش
پیوسته در حمایت و لطف اله باش

از خارجی هزار به یک جو نمی خرند
از کوه تا به کوه منافق سپاه باش

چون احمدم شفیع بود روز رستخیز
گو این تن بلاکش من پر گناه باش!

آن را که دوستی علی نیست کافر است
گو زاهد زمانه و گو شیخ راه باش

امروز زنده ام به ولای تو یا علی
فردا به روح پاک امامان گواه باش

قبر امام هشتم و سلطان دین رضا
از جان ببوس و بر در ِ آن بارگاه باش

دستت نمی رسد که بچینی گلی ز شاخ
باری به گلبن ایشان گیاه باش

مرد خدا شناس که تقوی طلب کند
خواهی سپید جامه و خواهی سیاه باش

حافظ طریق بندگی شاه پیشه کن
وآنگاه در طریق چو مردان راه باش

• جمعه
• 3
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 15:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

در حیرتم ز منقبت و مدحت علی
از علم و از شجاعت و از حکمت علی

بالاتر است از همه جز ختم انبیا
شان و مقام و منزلت و شوکت علی

از همّت بلند علی شد رواج دین
از کهکشان بلند بود همت علی

هنگام رزم شیر ژیان دل دو نیم از او
در بزم انس شهد و شکر صحبت علی

از قدرت علی چه بگویم نمونه ای است
از قدرت خدای جهان قدرت علی

دامان او ز لوث معاصی منزّه است
تقواست جسم و جان علی فطرت علی

خوش گفته است خواجه و عین حقیقت است
باشد به روح اقدس او رحمت علی

«آنرا که دوستی علی نیست کافر است»(1)
بر منکر ولایت او لعنت علی

گر بیشه ها قلم شود و کاتب انس و جنّ
پایان پذیر می نشود مدحت علی

در مسند قضاوت علی را نظیر نیست
شد کش

• جمعه
• 3
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 15:14
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ز پیمانۀ عشق مستم علیّ
خدا را بگیرید دستم علیّ

اگر دست افتاده باید گرفتن
من از پای بالله نشستم علیّ

چه حاجت مرا با می و جام و ساقی
که مست علی از الستم علیّ

بباغ ولایت نشاندند نخلی
چو شاخی از آن نخل رُستم علیّ ( 1 )

گل عشق چیدم ز باغ ولایت
دل خار چون خار خستم علیّ

کشد چوب تکفیر گر شیخ و زاهد
بگو من از این باده مستم علیّ

من آن ماهیِ بحر موّاج عشقم
که ایمن ز صیاد و شستم علیّ

دلم بود عمری بقید علایق
بیکباره زآن قید جستم علیّ

چراغ دل افروخته در شب تار
رخ یار تا صبح جُستم علیّ

بدامان وصلش رسید آخر الامر
شبی روشن از صبح دستم علیّ

زبالا و پست جهان در گذشتم
که فارغ ز بالا و پستم علیّ

علیٌّ م

• جمعه
• 10
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:01
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای ز وجود تو همی کعبه به عزّت و شرف
قبۀ زرنگار تو ، مایۀ فخر بر نجف

سجده بر آدم از ملک در اثر وجود توست
این همه عزّت و شرف ، بر سلف است از خلف

مهر ولایت تو شد ، بر همه خلق آشکار
خاتم انبیا ترا کرد بلند چون بکف

گر تو بچشم جاهلان از دگران شوی قیاس
لعل بدست بی خرد فرق ندارد از خزف

هر که شها بمهر تو پا ننهد بحشرگاه
بر سر خود همی زند ، دست تغابن از اسف

فلک نجات آخرت، «ناصر» علی و آل اوست
روز جزا محب را مژده دهند «لاتخف»

• جمعه
• 10
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:07
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مرتضی عرش خدا را لنگر است
جانشین حضرت پیغمبر است

بی علی باید وضو باطل شود
فاطمه نام علی را ازبر است

بارها گفته نبی در هر مکان
بعد من شخصاً که حیدر رهبر است

پیروی واجب بُود بر اُمّتش
شیعیانش عشق حیدر بر سر است

مرتضی نورش چنان ساطع بُوَد
او امیر عدل و دادِ گُستر است

افتخار کلّ نسوان جهان
دخت طاها مرتضی را همسر است

اعتقاد شیعه محکمتر شود
حُب او از اوّل و تا آخر است

«غمکشا» گو بر وفاداران چنان
پیروان باوفای حیدر است

• جمعه
• 10
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:09
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

آنکه بر خوبان و بر مردان عالم شاه بود
جان او خورشید و رویش هم بسان ماه بود

مرتضی بود آنکه پایش هم سر قاف کمال
طلعت و غُربش هم اندر خانه ی الله بود

از غم بیچارگان هرگز نیاسود او دمی
درد و رنج بی شمارش زاین سبب جانکاه بود

مردمی هایش به دوران را کسی پاسخ نگفت
گوش پاسخگوی او گویا که قعر چاه بود

ذوالفقارش در کمر اندر غلاف مهر بود
دست او پیوسته با دست خدا همراه بود

کوهی از امیال نفسانی نهادش پشت پای
هیبت دنیایی اندر چشم او چون کاه بود

بس محقّر بود این دنیا مر او را در نظر
بی نیاز از ثروت اندوزیّ و کسب جاه بود

خنده ای زد بر شهادت تا بدیدارش رسید
او شهادت را چنان گویی که خاطر خواه بود

از حصار

• جمعه
• 10
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:14
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

عنوان کنم کلام بنام تو یاعلی
خواهم مدد ز نام و کلام تو یاعلی

ای شهسوار کشور دین محمدی
روشن شده ز برق حسام تو یاعلی

ای پیشهٔ تو شیوهٔ الطاف و معدلت
بادا جهان فدای مرام تو یاعلی

ای نان تو طعام یتیمان گرسنه
نان جوین ولیک طعام تو یاعلی

والاترین مقام تو بعد پیمبر است
پیش خدا مقام عظام تو یاعلی

شیرخدا امام هدا قلب عالمی
پاینده دین حق ز قوام تو یاعلی

ترتیب و نظم داده به اسلام سرمدی
پیکار پرفتوح و نظام تو یاعلی

کون و مکان به امر خداوند لامکان
گردیده اند یکسره رام تو یاعلی

مقصد به جز خدا و رضای خدا نبود
پیوسته در قعود و قیام تو یاعلی

مارا بسی سفارش تقوا نموده ای
پیک هدایت است پیام تو یاعلی

در

• جمعه
• 10
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:26
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای پادشاه کونین ای کاشف الکرائب
حاضر به معنی امّا از چشم غیر غائب
بر دفتر تقادیر تدبیر توست صائب
دیوان لم یزل را جز تو نبود نائب
یامظهر العجائب، یامنبع الغرائب

ای گوهر وجودت عاری ز عیب و علت
خالی ضمیر پاکت از کثرت و ز قلّت
دولت تو هستی الحق اندر جهان به ملت
نازم به ملتی که دارند چون تو دولت
یامظهر العجائب یامنبع الغرائب

از نسل آدمی لیک از آدمی تو سابق
پیش از وجود خلقی از لطف و مهر خالق
روح مقدّسی تو بی قید و بی علایق
ایوان بارگاهت این نیلگون سرادق
یا مظهر العجائب یامنبع الغرائب

ای موج بحر دانش وی گوهر یگانه
سیمرغ عرش پرواز قاف حق آشیانه
چون تو نزاده فرزند از مادر زمانه
مهر سپهر بوسد هر صحبت

• جمعه
• 10
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:28
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دم به دم دم از ولای مرتضی باید زدن
دست دل در دامن آل عبا باید زدن

نقش حُب خاندان بر لوح جان باید نگاشت
مُهر مِهر حیدری بر دل چو ما باید زدن

دم مزن با هر که او بیگانه باشد از علی
گر نفس خواهی زدن با آشنا باید زدن

روبروی دوستان مرتضی باید نهاد
مدعی را تیغ غیرت بر قفا باید زدن

لافتی الا علی لاسیف الی ذوالفقار
این نفس را از سر صدق و صفا باید زدن

در دو عالم چارده معصوم را باید گزید
پنج نوبت بر در دولت سرا باید زدن

پیشوائی بایدت جستن ز اولاد رسول
پس قدم مردانه در راه خدا باید زدن

گر بلائی آید از عشق شهید کربلا
عاشقانه آن بلا را مرحبا باید زدن

هر درختی کو ندارد میوهٔ حب علی
اصل و فرعش چون قلم

• جمعه
• 10
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:29
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سپاس و حمد بی پایان خدا را
که سر بخشید و سودا داد ما را

بدان سودا و سر نازم که افروخت
شرار عشق شاه لافتی را

دلا گر عالمی آتش بگیرد
چه غم داری که داری مرتضی را

من اندر قدر آن قائد چه گویم
ببین مدح و مقال اتقیا را

چرا از دست آن مولی نبوسم
که پا بنهاد دوش مصطفا را

حریم یا و سین خلوتگه اوست
گشاید او رموز طا و ها را

سر کوی علی را خواهم ای دل
نمی‌خواهم ثریا و سرا را

گدای درگه آن مرتضایم
که سلطان می‌کند مهرش گدا را

چه خوش می‌گفت پیری، عشق مولی
چو«شاهی» بیخود از ما کرد ما را

• جمعه
• 10
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:31
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سخت بي معناست،بي معنا عبادت بي علي
پس نصيب كس نمي گردد شهادت بي علي

فرق چنداني ندارد در قباحت با زنا
هر كه ميخواند نمازي با جماعت بي علي

آنكه با بغض علي مرده جهنم جاي اوست
پيش حق كي ميشود مشمول رحمت بي علي

بايد از باب علي شد وارد راز و نياز
پس دعا هرگز نخواهد شد اجابت بي علي

حب او ايمان،خدا را شكر من هستم محب
دين ندارد ذره اي ولله قيمت بي علي

هست آنجا كه علي باشد بهشت عاشقان
فرق با دوزخ ندارد باغ جنت بي علي

از علي بايد براتي در امان از نار داشت
رد نگردد از صراط آدم سلامت بي علي

در روايت ديدم از معصوم حتي انبياء
روز محشر كارشان افتد به زحمت بي علي

پا به پاي حق اميرالمومنين را سجده كن
سخ

• چهارشنبه
• 15
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:15
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بردي از اين دل با نگاهت تاب را هم
تاب از دلم،از چشم مستم خواب را هم

از بسكه تو ممسوس در ذات خدائي
ديوانه ي خود كرده اي محراب را هم

هم بوترابت خوانده در عالم پيمبر
هم داده دستت اختيار آب را هم

از اين طرف با امر تو خورشيد برگشت
از آن طرف نورش دهي مهتاب را هم

قصد از طواف كعبه تنها مستجار است
پس ميزند،مشتاق تو اسباب را هم

هر ذره اي با تو شود خورشيد قطعأ
دريا كني با ذكر خود مرداب را هم

سمت نجف خواندم نماز واجبم را
بر هم زده ديوانه ات آداب را هم

• چهارشنبه
• 15
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:16
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دردمنديم و دواي ما نگاه دلبر است
حال عشاق از دعايش از هميشه بهتر است

ما نمك پروده ي اين خانه بوديم از قديم
هفت پشت ما خدا را شكر اينجا نوكر است

در حرم ها هي نشستم پاي ايوان طلا
باز ايوان نجف والله چيزي ديگر است

در ولايت شك كند هر كس روايت آمده
ريشه ي اين شك به واقع از گناه مادر است

رهبر سني بماند كيست،شيعه رهبرش
حيدر است و حيدر است و حيدر است و حيدر است

دل به حيدر داده ام اما به دستور خودش
جايمان داده علي در باغ انگور خودش

نور او با نور حق و نور پيغمبر يكي ست
انبيا را سخت حيران كرده با نور خودش

احتياجي نه به لشگر دارد او نه ياوري
حيدر كرار خود بوده ست منصور خودش

هر كسي را قابل عشق خودش

• چهارشنبه
• 15
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:27
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بنويسيد كه من اهل علي آبادم
(بنده ي عشقم و از هر دو جهان آزادم)

با غم عشق در آميخته ام صبح ازل
بي سبب نيست كه در اوج بلا افتادم

به عليأ به عليأ به عليأ به علي
غير از اين ذكر به من ياد نداد استادم

زاهدان كمتر از آن سوي بترسانيدم
ميرسد روز جزا عشق علي بر دادم

دام بيهوده مكن پهن برايم دنيا
چون به دام خم گيسوي علي افتادم

دم از او ميزنم و هست يقينم روزي
ميدهد عشق جگر سوز علي بر بادم

پدرم گفت علي در دل من كرد اثر
بنويسيد كه من عاشق مادر زادم

چ

• چهارشنبه
• 15
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:50
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تا به دل عشقت گُزیدم یا علی
مِحنتت با جان خریدم یا علی

کاهش جانت چو مه دریافتم
طعم زخمت را چشیدم یا علی

با خیالت تا که گشتم آشنا
از همه عالم بُریدم یا علی

مُوهبت این بسکه از فیض حضور
در نهایت مُستفیدم یا علی

تا شدم طالب ز هو رخسار او
چهره ات آئینه دیدم یا علی

زیر بار معصیت چون مَحجَنم
رو سیـاهِ مُو سپیدم یا علی

طالع بی تو اُفولی بیش نیست
با تو با بخت سعیدم یا علی

قاسم رِزقی و هم مَنّان خیر
هست در دستت کلیدم یا علی

بستة زنجیر عشق تست دل
تو مرادی من مریدم یا علی

طایر عرش آشیان حضرتم
خوشدلم آن سو پَریدم یا علی

من همان آهوی وَحشی سیرتم
کوه به کوه صحرا دویدم یا علی

در دل #رونق ندارد یأس

• چهارشنبه
• 15
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 19:01
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یکی به نزد علی رفت از اکابر شهر
شبی ز جمله شبها، به عزم طرح مقال

علی، به کار خلافت نشسته بود آن شب
فراز مسند خود، فارغ از دگر احوال

زخویش، فارغ و سرگرم حلّ و عقد امور
به گونه ای که نبودش دمی فراغت بال

بیامد آن کس و طرحِ بیان مطلب کرد
به پیشگاه علی، سرور ستوده خصال

سخن ز مزرعه آغاز کرد و نخلستان
که بود شیر خدا را یگانه مال و منال

علی چو مقصد قائل به یک سخن دریافت
چراغِ بزم خلافت بکشت اندر حال

که خود سرانه، مرا رخصت شنیدن نیست
حدیث خویش، به پای چراغ بیت المال

چراغ بزم خلافت از آنِ جمهور است
که جز به کار جماعت نگردد استعمال

ز مال خلق اگر سوء استفاده کنم
چگونه روی کنم، سوی قادر متعال

سزد

• چهارشنبه
• 15
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 19:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

نه منزلت نه جلالت، در این جهان دارم
نه آرزوی صدارت به دل نهان دارم

نه ادعای تفضّل کنم، نه میل مقام
نه کینه و نه حسادت به دیگران دارم

نه در کمند نشانم نه در اسارت نام
هزار غم به دل از نام و از نشان دارم

به گوشه گیری و بر انزوای دل نازم
به کنج خلوت خود ، آه با فغان دارم

نه من چنین و چنانم، نه دل چنان و چنین
نه انتظار و نه حاجت از این و آن دارم

غلام حیدر کرّارم و گدای حسین
جدا نگردم از این عهد ، تا که جان دارم

«امانیم» که سرم خم نشد به سوی زمین
از آن زمان که نظر سوی آسمان دارم

• چهارشنبه
• 15
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 19:16
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

آن که صد مرتبه از روی تو تصویر کشید
عاقبت گشت خجل، دست ز تحریر کشید

دست نقّاش مریزاد که این قدر تو را
گوییا چون الف از قدرت تقدیر کشید

ساخت ظاهر به جهان معنی «ماهذا» را
مگر این نقش تو آن مانی بی پیر کشید

گر من دل شده از وصف تو لالم، چه عجب؟
هرکه دید این رخ زیبای تو، تکبیر کشید

زهره اش آب نشد، در عجبم زین نقّاش
اللّه! اللّه! به چه دل صورت این شیر کشید؟

ملک است او، به یقین نیست از افراد بشر
آن که با نوک قلم، صورت این میر کشید

سحر کرده است، بلی، بلکه مگر اعجاز است
یا رب این موی میان را به چه تدبیر کشید

گل رخسار تو را داد مصوّر چون رنگ
آتش فتنه از او شعلۀ تشویر کشید

خواست تا چشم تو را مست

• سه شنبه
• 21
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 11:50
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

جان و جانانم علی
درد و درمانم علی

ای مظهر نور خدا
ای شمس هدیٰ

گویم با صوت ِ جلی
دین و ایمانم علی

ای مظهر نور خدا
ای شمس هُدیٰ

آمد به جهان میر ولا
مولای همه اهل وفا
آزاده ی دور زمان
محبوب خدای جهان

ای مظهر نور خدا
ای شمس هُدیٰ

ره و پیام من
علی امام من

علی ندار و دار من در دنیا
جانم فدای او
صدای حق بُود همه دوران ها صدای تو

ای مظهر نور خدا
ای شمس هدیٰ

سیّد و سالارم علی
ای دل و دلدارم علی
ای در دو عالم یارم علی
«جانانم علی»

در سما تو ماه منی
یا علی تو شاه منی

تو ملجأ و پناه منی
«جانانم علی»

ای مظهر نور خدا
ای شمس هدیٰ

• سه شنبه
• 21
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 11:51
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

کائنات و آسمانها دمبدم گویند علی
هر فنا و جاودانها دمبدم گویند علی

آمد اَکمَلتُ لَکُم اندر غدیر از سوی حق
کرده بیعت کاروانها دمبدم گویند علی

جانشین ختم پبغمبر علی المرتضاست
جان کند اقرار و جانها دمبدم گویند علی

هم صدا با عرشیان و جن و انس، حور و ملک
کوه و دشت و بوستانها دمبدم گویند علی

مرد و زن پبر و جوان خُرد و کبار و عالمین
این چنین ورد زبانها دمبدم گویند علی

گل ز رخسار علی شرمنده است از بودنش
باغها و گلستانها دمبدم گویند علی

ماه ومهراز نور او اینگونه نورانی شدند
اختران و کهکشانها دمبدم گویند علی

من کجا وصف گل روی تو یا مولا کجا
عید خم گردیده گلها ، دمبدم گویند علی

ثاقبم الکن زبان ،

• سه شنبه
• 21
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 11:53
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

حیدر شه کائنات و شیر لم یزلدی
مصداق شجاعت یوزی مَه دنده گوزلدی

یوخ مثلی شجاعتده بو شاهنشه عشقون
تک تاز میادین جهادیله جدلدی

دال دشمنه هرگز چوویروب قاچمادی مولا
اثبات اولونوبدور که علی مرد عملدی

عز و شرف و فضل و بلاغتله فصاحت
مولانی گوروبلر هامی پا بوسینه گلدی

واردور بو شهون گور نقدر جاه و جلالی
پابوسی وَ هم عرشیدی خورشید و زُحلدی

شیرین سخن و لحنی گوزل شمس دل آرا
هر کلمه سی مین جمله ی شیرین چو عسلدی

تمثیل اولا بیلمز بو شَهَه علمیده بیر کس
وار هر نقدر علم، اونا مولادی مثلدی

شرم ایلمورم؟ آدیمی نوکر یازورام من
بیر شاهه که سرچشمه ی خلقتده عِلَلدی

من یوخ چوخی سویلر ولی هامّی بونی بیلسون
نوکر

• سه شنبه
• 21
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 11:54
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

جاده بسیار محترم باشد
مقصد آن اگر حرم باشد

از دل میهمان خبر دارد
میزبانی که ذوالکرم باشد

پس نیازی به عرض حاجت نیست
در حریمش چه جای غم باشد

در دمی که دم از علی نزنم
چه نیازی به باز دم باشد

منِ بیچاره فکر میکردم
که حرمها شبیه هم باشد

در نجف فاصله ولی بی شک
تا خود عرش یک قدم باشد

خاک پای علی شدم که فقط
سایه ی شاه بر سرم باشد

می نگارد به صفحه ی تاریخ
دست ساقی اگر قلم باشد

که علی دست قادر ازلیست
خلقت ماسوی بدست علیست

• چهارشنبه
• 22
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 10:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور