حضرت علی علیه السلام

ای دل غلام شاه جهان باش و شاه باش
پیوسته در حمایت و لطف اله باش

از خارجی هزار به یک جو نمی خرند
از کوه تا به کوه منافق سپاه باش

چون احمدم شفیع بود روز رستخیز
گو این تن بلاکش من پر گناه باش!

آن را که دوستی علی نیست کافر است
گو زاهد زمانه و گو شیخ راه باش

امروز زنده ام به ولای تو یا علی
فردا به روح پاک امامان گواه باش

قبر امام هشتم و سلطان دین رضا
از جان ببوس و بر در ِ آن بارگاه باش

دستت نمی رسد که بچینی گلی ز شاخ
باری به گلبن ایشان گیاه باش

مرد خدا شناس که تقوی طلب کند
خواهی سپید جامه و خواهی سیاه باش

حافظ طریق بندگی شاه پیشه کن
وآنگاه در طریق چو مردان راه باش

• جمعه
• 3
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 15:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

در حیرتم ز منقبت و مدحت علی
از علم و از شجاعت و از حکمت علی

بالاتر است از همه جز ختم انبیا
شان و مقام و منزلت و شوکت علی

از همّت بلند علی شد رواج دین
از کهکشان بلند بود همت علی

هنگام رزم شیر ژیان دل دو نیم از او
در بزم انس شهد و شکر صحبت علی

از قدرت علی چه بگویم نمونه ای است
از قدرت خدای جهان قدرت علی

دامان او ز لوث معاصی منزّه است
تقواست جسم و جان علی فطرت علی

خوش گفته است خواجه و عین حقیقت است
باشد به روح اقدس او رحمت علی

«آنرا که دوستی علی نیست کافر است»(1)
بر منکر ولایت او لعنت علی

گر بیشه ها قلم شود و کاتب انس و جنّ
پایان پذیر می نشود مدحت علی

در مسند قضاوت علی را نظیر نیست
شد کش

• جمعه
• 3
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 15:14
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ز پیمانۀ عشق مستم علیّ
خدا را بگیرید دستم علیّ

اگر دست افتاده باید گرفتن
من از پای بالله نشستم علیّ

چه حاجت مرا با می و جام و ساقی
که مست علی از الستم علیّ

بباغ ولایت نشاندند نخلی
چو شاخی از آن نخل رُستم علیّ ( 1 )

گل عشق چیدم ز باغ ولایت
دل خار چون خار خستم علیّ

کشد چوب تکفیر گر شیخ و زاهد
بگو من از این باده مستم علیّ

من آن ماهیِ بحر موّاج عشقم
که ایمن ز صیاد و شستم علیّ

دلم بود عمری بقید علایق
بیکباره زآن قید جستم علیّ

چراغ دل افروخته در شب تار
رخ یار تا صبح جُستم علیّ

بدامان وصلش رسید آخر الامر
شبی روشن از صبح دستم علیّ

زبالا و پست جهان در گذشتم
که فارغ ز بالا و پستم علیّ

علیٌّ م

• جمعه
• 10
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:01
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای ز وجود تو همی کعبه به عزّت و شرف
قبۀ زرنگار تو ، مایۀ فخر بر نجف

سجده بر آدم از ملک در اثر وجود توست
این همه عزّت و شرف ، بر سلف است از خلف

مهر ولایت تو شد ، بر همه خلق آشکار
خاتم انبیا ترا کرد بلند چون بکف

گر تو بچشم جاهلان از دگران شوی قیاس
لعل بدست بی خرد فرق ندارد از خزف

هر که شها بمهر تو پا ننهد بحشرگاه
بر سر خود همی زند ، دست تغابن از اسف

فلک نجات آخرت، «ناصر» علی و آل اوست
روز جزا محب را مژده دهند «لاتخف»

• جمعه
• 10
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:07
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مرتضی عرش خدا را لنگر است
جانشین حضرت پیغمبر است

بی علی باید وضو باطل شود
فاطمه نام علی را ازبر است

بارها گفته نبی در هر مکان
بعد من شخصاً که حیدر رهبر است

پیروی واجب بُود بر اُمّتش
شیعیانش عشق حیدر بر سر است

مرتضی نورش چنان ساطع بُوَد
او امیر عدل و دادِ گُستر است

افتخار کلّ نسوان جهان
دخت طاها مرتضی را همسر است

اعتقاد شیعه محکمتر شود
حُب او از اوّل و تا آخر است

«غمکشا» گو بر وفاداران چنان
پیروان باوفای حیدر است

• جمعه
• 10
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:09
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

آنکه بر خوبان و بر مردان عالم شاه بود
جان او خورشید و رویش هم بسان ماه بود

مرتضی بود آنکه پایش هم سر قاف کمال
طلعت و غُربش هم اندر خانه ی الله بود

از غم بیچارگان هرگز نیاسود او دمی
درد و رنج بی شمارش زاین سبب جانکاه بود

مردمی هایش به دوران را کسی پاسخ نگفت
گوش پاسخگوی او گویا که قعر چاه بود

ذوالفقارش در کمر اندر غلاف مهر بود
دست او پیوسته با دست خدا همراه بود

کوهی از امیال نفسانی نهادش پشت پای
هیبت دنیایی اندر چشم او چون کاه بود

بس محقّر بود این دنیا مر او را در نظر
بی نیاز از ثروت اندوزیّ و کسب جاه بود

خنده ای زد بر شهادت تا بدیدارش رسید
او شهادت را چنان گویی که خاطر خواه بود

از حصار

• جمعه
• 10
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:14
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

عنوان کنم کلام بنام تو یاعلی
خواهم مدد ز نام و کلام تو یاعلی

ای شهسوار کشور دین محمدی
روشن شده ز برق حسام تو یاعلی

ای پیشهٔ تو شیوهٔ الطاف و معدلت
بادا جهان فدای مرام تو یاعلی

ای نان تو طعام یتیمان گرسنه
نان جوین ولیک طعام تو یاعلی

والاترین مقام تو بعد پیمبر است
پیش خدا مقام عظام تو یاعلی

شیرخدا امام هدا قلب عالمی
پاینده دین حق ز قوام تو یاعلی

ترتیب و نظم داده به اسلام سرمدی
پیکار پرفتوح و نظام تو یاعلی

کون و مکان به امر خداوند لامکان
گردیده اند یکسره رام تو یاعلی

مقصد به جز خدا و رضای خدا نبود
پیوسته در قعود و قیام تو یاعلی

مارا بسی سفارش تقوا نموده ای
پیک هدایت است پیام تو یاعلی

در

• جمعه
• 10
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:26
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای پادشاه کونین ای کاشف الکرائب
حاضر به معنی امّا از چشم غیر غائب
بر دفتر تقادیر تدبیر توست صائب
دیوان لم یزل را جز تو نبود نائب
یامظهر العجائب، یامنبع الغرائب

ای گوهر وجودت عاری ز عیب و علت
خالی ضمیر پاکت از کثرت و ز قلّت
دولت تو هستی الحق اندر جهان به ملت
نازم به ملتی که دارند چون تو دولت
یامظهر العجائب یامنبع الغرائب

از نسل آدمی لیک از آدمی تو سابق
پیش از وجود خلقی از لطف و مهر خالق
روح مقدّسی تو بی قید و بی علایق
ایوان بارگاهت این نیلگون سرادق
یا مظهر العجائب یامنبع الغرائب

ای موج بحر دانش وی گوهر یگانه
سیمرغ عرش پرواز قاف حق آشیانه
چون تو نزاده فرزند از مادر زمانه
مهر سپهر بوسد هر صحبت

• جمعه
• 10
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:28
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دم به دم دم از ولای مرتضی باید زدن
دست دل در دامن آل عبا باید زدن

نقش حُب خاندان بر لوح جان باید نگاشت
مُهر مِهر حیدری بر دل چو ما باید زدن

دم مزن با هر که او بیگانه باشد از علی
گر نفس خواهی زدن با آشنا باید زدن

روبروی دوستان مرتضی باید نهاد
مدعی را تیغ غیرت بر قفا باید زدن

لافتی الا علی لاسیف الی ذوالفقار
این نفس را از سر صدق و صفا باید زدن

در دو عالم چارده معصوم را باید گزید
پنج نوبت بر در دولت سرا باید زدن

پیشوائی بایدت جستن ز اولاد رسول
پس قدم مردانه در راه خدا باید زدن

گر بلائی آید از عشق شهید کربلا
عاشقانه آن بلا را مرحبا باید زدن

هر درختی کو ندارد میوهٔ حب علی
اصل و فرعش چون قلم

• جمعه
• 10
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:29
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سپاس و حمد بی پایان خدا را
که سر بخشید و سودا داد ما را

بدان سودا و سر نازم که افروخت
شرار عشق شاه لافتی را

دلا گر عالمی آتش بگیرد
چه غم داری که داری مرتضی را

من اندر قدر آن قائد چه گویم
ببین مدح و مقال اتقیا را

چرا از دست آن مولی نبوسم
که پا بنهاد دوش مصطفا را

حریم یا و سین خلوتگه اوست
گشاید او رموز طا و ها را

سر کوی علی را خواهم ای دل
نمی‌خواهم ثریا و سرا را

گدای درگه آن مرتضایم
که سلطان می‌کند مهرش گدا را

چه خوش می‌گفت پیری، عشق مولی
چو«شاهی» بیخود از ما کرد ما را

• جمعه
• 10
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:31
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سخت بي معناست،بي معنا عبادت بي علي
پس نصيب كس نمي گردد شهادت بي علي

فرق چنداني ندارد در قباحت با زنا
هر كه ميخواند نمازي با جماعت بي علي

آنكه با بغض علي مرده جهنم جاي اوست
پيش حق كي ميشود مشمول رحمت بي علي

بايد از باب علي شد وارد راز و نياز
پس دعا هرگز نخواهد شد اجابت بي علي

حب او ايمان،خدا را شكر من هستم محب
دين ندارد ذره اي ولله قيمت بي علي

هست آنجا كه علي باشد بهشت عاشقان
فرق با دوزخ ندارد باغ جنت بي علي

از علي بايد براتي در امان از نار داشت
رد نگردد از صراط آدم سلامت بي علي

در روايت ديدم از معصوم حتي انبياء
روز محشر كارشان افتد به زحمت بي علي

پا به پاي حق اميرالمومنين را سجده كن
سخ

• چهارشنبه
• 15
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:15
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بردي از اين دل با نگاهت تاب را هم
تاب از دلم،از چشم مستم خواب را هم

از بسكه تو ممسوس در ذات خدائي
ديوانه ي خود كرده اي محراب را هم

هم بوترابت خوانده در عالم پيمبر
هم داده دستت اختيار آب را هم

از اين طرف با امر تو خورشيد برگشت
از آن طرف نورش دهي مهتاب را هم

قصد از طواف كعبه تنها مستجار است
پس ميزند،مشتاق تو اسباب را هم

هر ذره اي با تو شود خورشيد قطعأ
دريا كني با ذكر خود مرداب را هم

سمت نجف خواندم نماز واجبم را
بر هم زده ديوانه ات آداب را هم

• چهارشنبه
• 15
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:16
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دردمنديم و دواي ما نگاه دلبر است
حال عشاق از دعايش از هميشه بهتر است

ما نمك پروده ي اين خانه بوديم از قديم
هفت پشت ما خدا را شكر اينجا نوكر است

در حرم ها هي نشستم پاي ايوان طلا
باز ايوان نجف والله چيزي ديگر است

در ولايت شك كند هر كس روايت آمده
ريشه ي اين شك به واقع از گناه مادر است

رهبر سني بماند كيست،شيعه رهبرش
حيدر است و حيدر است و حيدر است و حيدر است

دل به حيدر داده ام اما به دستور خودش
جايمان داده علي در باغ انگور خودش

نور او با نور حق و نور پيغمبر يكي ست
انبيا را سخت حيران كرده با نور خودش

احتياجي نه به لشگر دارد او نه ياوري
حيدر كرار خود بوده ست منصور خودش

هر كسي را قابل عشق خودش

• چهارشنبه
• 15
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:27
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بنويسيد كه من اهل علي آبادم
(بنده ي عشقم و از هر دو جهان آزادم)

با غم عشق در آميخته ام صبح ازل
بي سبب نيست كه در اوج بلا افتادم

به عليأ به عليأ به عليأ به علي
غير از اين ذكر به من ياد نداد استادم

زاهدان كمتر از آن سوي بترسانيدم
ميرسد روز جزا عشق علي بر دادم

دام بيهوده مكن پهن برايم دنيا
چون به دام خم گيسوي علي افتادم

دم از او ميزنم و هست يقينم روزي
ميدهد عشق جگر سوز علي بر بادم

پدرم گفت علي در دل من كرد اثر
بنويسيد كه من عاشق مادر زادم

چ

• چهارشنبه
• 15
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 18:50
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تا به دل عشقت گُزیدم یا علی
مِحنتت با جان خریدم یا علی

کاهش جانت چو مه دریافتم
طعم زخمت را چشیدم یا علی

با خیالت تا که گشتم آشنا
از همه عالم بُریدم یا علی

مُوهبت این بسکه از فیض حضور
در نهایت مُستفیدم یا علی

تا شدم طالب ز هو رخسار او
چهره ات آئینه دیدم یا علی

زیر بار معصیت چون مَحجَنم
رو سیـاهِ مُو سپیدم یا علی

طالع بی تو اُفولی بیش نیست
با تو با بخت سعیدم یا علی

قاسم رِزقی و هم مَنّان خیر
هست در دستت کلیدم یا علی

بستة زنجیر عشق تست دل
تو مرادی من مریدم یا علی

طایر عرش آشیان حضرتم
خوشدلم آن سو پَریدم یا علی

من همان آهوی وَحشی سیرتم
کوه به کوه صحرا دویدم یا علی

در دل #رونق ندارد یأس

• چهارشنبه
• 15
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 19:01
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یکی به نزد علی رفت از اکابر شهر
شبی ز جمله شبها، به عزم طرح مقال

علی، به کار خلافت نشسته بود آن شب
فراز مسند خود، فارغ از دگر احوال

زخویش، فارغ و سرگرم حلّ و عقد امور
به گونه ای که نبودش دمی فراغت بال

بیامد آن کس و طرحِ بیان مطلب کرد
به پیشگاه علی، سرور ستوده خصال

سخن ز مزرعه آغاز کرد و نخلستان
که بود شیر خدا را یگانه مال و منال

علی چو مقصد قائل به یک سخن دریافت
چراغِ بزم خلافت بکشت اندر حال

که خود سرانه، مرا رخصت شنیدن نیست
حدیث خویش، به پای چراغ بیت المال

چراغ بزم خلافت از آنِ جمهور است
که جز به کار جماعت نگردد استعمال

ز مال خلق اگر سوء استفاده کنم
چگونه روی کنم، سوی قادر متعال

سزد

• چهارشنبه
• 15
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 19:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

نه منزلت نه جلالت، در این جهان دارم
نه آرزوی صدارت به دل نهان دارم

نه ادعای تفضّل کنم، نه میل مقام
نه کینه و نه حسادت به دیگران دارم

نه در کمند نشانم نه در اسارت نام
هزار غم به دل از نام و از نشان دارم

به گوشه گیری و بر انزوای دل نازم
به کنج خلوت خود ، آه با فغان دارم

نه من چنین و چنانم، نه دل چنان و چنین
نه انتظار و نه حاجت از این و آن دارم

غلام حیدر کرّارم و گدای حسین
جدا نگردم از این عهد ، تا که جان دارم

«امانیم» که سرم خم نشد به سوی زمین
از آن زمان که نظر سوی آسمان دارم

• چهارشنبه
• 15
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 19:16
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

آن که صد مرتبه از روی تو تصویر کشید
عاقبت گشت خجل، دست ز تحریر کشید

دست نقّاش مریزاد که این قدر تو را
گوییا چون الف از قدرت تقدیر کشید

ساخت ظاهر به جهان معنی «ماهذا» را
مگر این نقش تو آن مانی بی پیر کشید

گر من دل شده از وصف تو لالم، چه عجب؟
هرکه دید این رخ زیبای تو، تکبیر کشید

زهره اش آب نشد، در عجبم زین نقّاش
اللّه! اللّه! به چه دل صورت این شیر کشید؟

ملک است او، به یقین نیست از افراد بشر
آن که با نوک قلم، صورت این میر کشید

سحر کرده است، بلی، بلکه مگر اعجاز است
یا رب این موی میان را به چه تدبیر کشید

گل رخسار تو را داد مصوّر چون رنگ
آتش فتنه از او شعلۀ تشویر کشید

خواست تا چشم تو را مست

• سه شنبه
• 21
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 11:50
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

جان و جانانم علی
درد و درمانم علی

ای مظهر نور خدا
ای شمس هدیٰ

گویم با صوت ِ جلی
دین و ایمانم علی

ای مظهر نور خدا
ای شمس هُدیٰ

آمد به جهان میر ولا
مولای همه اهل وفا
آزاده ی دور زمان
محبوب خدای جهان

ای مظهر نور خدا
ای شمس هُدیٰ

ره و پیام من
علی امام من

علی ندار و دار من در دنیا
جانم فدای او
صدای حق بُود همه دوران ها صدای تو

ای مظهر نور خدا
ای شمس هدیٰ

سیّد و سالارم علی
ای دل و دلدارم علی
ای در دو عالم یارم علی
«جانانم علی»

در سما تو ماه منی
یا علی تو شاه منی

تو ملجأ و پناه منی
«جانانم علی»

ای مظهر نور خدا
ای شمس هدیٰ

• سه شنبه
• 21
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 11:51
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

کائنات و آسمانها دمبدم گویند علی
هر فنا و جاودانها دمبدم گویند علی

آمد اَکمَلتُ لَکُم اندر غدیر از سوی حق
کرده بیعت کاروانها دمبدم گویند علی

جانشین ختم پبغمبر علی المرتضاست
جان کند اقرار و جانها دمبدم گویند علی

هم صدا با عرشیان و جن و انس، حور و ملک
کوه و دشت و بوستانها دمبدم گویند علی

مرد و زن پبر و جوان خُرد و کبار و عالمین
این چنین ورد زبانها دمبدم گویند علی

گل ز رخسار علی شرمنده است از بودنش
باغها و گلستانها دمبدم گویند علی

ماه ومهراز نور او اینگونه نورانی شدند
اختران و کهکشانها دمبدم گویند علی

من کجا وصف گل روی تو یا مولا کجا
عید خم گردیده گلها ، دمبدم گویند علی

ثاقبم الکن زبان ،

• سه شنبه
• 21
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 11:53
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

حیدر شه کائنات و شیر لم یزلدی
مصداق شجاعت یوزی مَه دنده گوزلدی

یوخ مثلی شجاعتده بو شاهنشه عشقون
تک تاز میادین جهادیله جدلدی

دال دشمنه هرگز چوویروب قاچمادی مولا
اثبات اولونوبدور که علی مرد عملدی

عز و شرف و فضل و بلاغتله فصاحت
مولانی گوروبلر هامی پا بوسینه گلدی

واردور بو شهون گور نقدر جاه و جلالی
پابوسی وَ هم عرشیدی خورشید و زُحلدی

شیرین سخن و لحنی گوزل شمس دل آرا
هر کلمه سی مین جمله ی شیرین چو عسلدی

تمثیل اولا بیلمز بو شَهَه علمیده بیر کس
وار هر نقدر علم، اونا مولادی مثلدی

شرم ایلمورم؟ آدیمی نوکر یازورام من
بیر شاهه که سرچشمه ی خلقتده عِلَلدی

من یوخ چوخی سویلر ولی هامّی بونی بیلسون
نوکر

• سه شنبه
• 21
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 11:54
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

جاده بسیار محترم باشد
مقصد آن اگر حرم باشد

از دل میهمان خبر دارد
میزبانی که ذوالکرم باشد

پس نیازی به عرض حاجت نیست
در حریمش چه جای غم باشد

در دمی که دم از علی نزنم
چه نیازی به باز دم باشد

منِ بیچاره فکر میکردم
که حرمها شبیه هم باشد

در نجف فاصله ولی بی شک
تا خود عرش یک قدم باشد

خاک پای علی شدم که فقط
سایه ی شاه بر سرم باشد

می نگارد به صفحه ی تاریخ
دست ساقی اگر قلم باشد

که علی دست قادر ازلیست
خلقت ماسوی بدست علیست

• چهارشنبه
• 22
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 10:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

علی ای پرتو ایمان که همه نور و صفائی
چه سرایم به مدیحت که تو برتر زثنائی

علی ای جوهر تقوا که به هر حسن، قرینی
علی ای کعبه دلها، که زِ هر عیب، جدائی

از ره مردی و رادی تو جوانمرد قرونی
از پی احمد مرسل، تو بهین خلق خدائی

علی ای شیر خدا، ایکه به نیروی شجاعت
صفدر و صف شکن و معرکه آرای غزائی

علی ای نور هدی ایکه به شبهای عبادت
در خدا فانی و مستغرق دریای بقائی

خانه زادی تو خدا را و یکی بنده خاصش
که مقیم حرم قربت وی در دو سرائی

مدد از فضل تو جویم، که مرا راهنمونی
فرج از مهر تو خواهم، که مرا راهگشائی

تو نگنجی به شرف ظرف زمان را و مکان را
که چو تابنده قمر، بر فلک عزّ و علائی

دین و دانش زتو زاید ک

• پنج شنبه
• 23
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 14:28
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

جلوه­ی نور ازلی یاعلی
نور حق لم­یزلی یاعلی[1]

نام تو در دفتر قلب من است
مطلع حُسن غزلی یاعلی

حبّ تو خیرالعمل مسلمین
معنی خیرالعملی یاعلی

در ادب و عدل و عطا و ورع
بر همه ضرب المثلی یاعلی

نام همام تو ز نام خداست
ای به خداوند ولی یاعلی

گر چه خداوند نئی لیک تو
همچو خدا بی بدلی یاعلی

قاتل ابطال میادین حرب[2]
فاتح جنگ و جدلی یاعلی

وارث آثار خلیل­ اللهی[3]
كاسِرِ لات و هُبَلی یاعلی[4]

حمد و ثنا می­کنم الله را
ذکر «بشیر» است علی یاعلی
???

[1] - پیامبر (ص): «عَلیٌّ نُورُاللّهِ فِی بِلادِهِ وَ حُجَّتُهُ عَلی عِبادِهِ». (بحارالانوار، ج 38، ص 91). علی نور خدا در شهرهایش و حجّت او بر بندگانش است.

• پنج شنبه
• 23
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 14:43
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

زبان قلم شد و دل صفحه ایی زدفترشد
فضای دور و برم گوئیا مُعَطَّر شد

ز لطفِ حضرت زهرا مادر سادات
لبان من مُتَنَعِّم به نام حیدر شد

مرا کجا غزل از شاه لا فتی گفتن
از آن امام همامی که دست داور شد

برای مدح علی پای شعر من لنگ ست
کسی که مادح او مصطفی مُکَرَّر شد

سروده حضرت خاتم علی و أَنْفُسَنَا
پیمبری که جهان از رخش مُنَوَّر شد

کنار واژه ی زهرا علی چه جلوه گرست
به اذن حضرت حق اینچنین مُقَدَّر شد

میان طالع زهرا خدا علی به نوشت
نگار ختم رسل تکیه گاه صفدر شد

علی مدال ولایت به گردنش افتاد
دمی که سائل انگشترش مُفَخَّر شد

میان عرصه ی گیتی کجا چنین پدرست
که هریک از پسرانش امیر و سرور شد

تبار من به

• پنج شنبه
• 23
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 17:57
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند1

به نجف آمدم زلال شدم
راهی جاده ی کمال شدم

جلد گنبد شدم کبوتر وار
مونس هر شکسته بال شدم

از لبانم قصیده میجوشید
تا رسیدم به صحن لال شدم

به ضریحش دخیل مِی بستم
پس از آن غرق شور وحال شدم

در جمال خدا نمای علی
نشئه ذات ذوالجلال شدم

من کجاوحریم شاه نجف
که چنین لایق وصال شدم

روسیاهم ولی اذان گفتم
وارث لکنت بلال شدم

با خوداین بیت را که میخواندم
مست جام علی وآل شدم

که علی دست قادر ازلیست
خلقت ما سوی بدست علیست

بند2

گوش دل باز کن که جان شنوی
آنچه نشنیدنیست آن شنوی

سر هر موی تو زبان بشود
وصف او را به هر زبان شنوی

روی این خاک پاک بنشینی
نغمه هایی از آسمان شنوی

راهی وادی السلام شوی
مثل قا

• شنبه
• 25
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 10:55
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول:
تموم زندگی ما علی،امید بچه شیعه ها علی
تو دنیا آدما دو دسته ان، یا بی علی ان و یا با علی

عاشق اسم توام همین واسه من کافیه
غیر عشق تو بقیه ی عشقا علافیه
الهی من فدای اون اسم قشنگ تو که
زبونزد کل تاریخ و کل جغرافیه

عشقه وفاتو همه خوبیاتو
(صفای صحن و ایوونِ طلاتو)(۲)
(یا علی مولا علی علی مولا)(۲)

بند دوم:
شفاعت قیامتم علی،قبولی عبادتم علی
دعای خیر من با فاطمه ست،مسیر استجابتم علی

امیر دو عالمی و با خدا هستی نذار
ایوونِ طلای حرم توئه دار القرار
دشمنم تو رو میشِناسه میگه وقت فرار
لافتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار

امیر دلها، آخرت و دنیا
(قوت قلب فاطمه ی زهرا)(۲)
(یا علی مولا علی علی مو

• شنبه
• 25
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 12:38
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول:
پادشاهم علی ، عز و جاهم علی
بی پناهم من و ، سرپناهم علی
شاه شیرین سخن بنده ی ذوالمنن
هر دو عشق منن ، هم خدا هم علی
هرچه دارم ، از تو دارم ، اعتبارم علی علی
بی قرارم بی قرارم بی قرارم علی علی
شاه مستان، مرد مردان
یه نگاه کن به نوکرت تو رو قرآن
(علی مولا علی مولا علی مولا یا علی علی مولا)
بند دوم:
بند جانم علی بی کرانم علی
من زمین خورده ام آسمانم علی
هم عیانم علی هم نهانم علی
جا گرفته فقط در زبانم علی
بین حق و بین باطل انتخابم علی علی
روز محشر هم سوال و هم جوابم علی علی
شیر یزدان پیر عرفان
یه نگاه کن به نوکرت تو رو قرآن
(علی مولا علی مولا علی مولا یا علی علی مولا)
بند سوم:
شاه و مولا عل

• شنبه
• 25
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 12:42
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شب عاشقانگی است و من شده ام گدای تو یاعلی
به امید آن که صدای من برسد به اهل سما علی
چه کنم اگر که در آن میان نرسد صدا به صدا علی؟
تو که‌ای که نام بلند تو به خدا رسانده مرا علی؟

به خدا که با تو رسیده ام به زلال ذات خدا علی

تو که‌ای که فراتری از مکان و چنین گذشته‌ای از زمان؟
تو که‌ای که از تقید تن، زده پل به مرکز بی کران؟
تو همان که در تو به حیرتم، تو همان که إنس و فرشتگان
تو همان که درک اهل جهان شده در صفات تو ناتوان

تو همان که قبله‌ی اهل دل، تو همان که قبله نما علی

نه عجب که درّ نجف شود قطرات اشک زلال تو
ظلمات بود و تو آمدی، «کَشَفَ الدّجی» به جمال تو
تو محمدی و به این سبب «بَلَغَ العُلی»

• یکشنبه
• 26
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 11:40
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

من توکل بر علی ِ عالی اعلا کنم
می روم راهی به سوی میکده پیدا کنم

تابگویم مدح مولا حضرت خیر الوری
باید امشب رو به سوی حضرت زهرا کنم

عاقبت عشق علی رسوای عامم می کند
هو کشم مستی کنم شورو نوا برپا کنم

رد شد او ... دامن کشان... کردم حیا از اینکه من
دست خالی را دخیل دامن مولا کنم

ساحت قدسش کجا و روسیاهی مثلِ من
خوبی او- یا بدی من؟ چرا حاشا کنم ؟

او خودش بنده نواز است و بدادم می رسد
من نباید اذیت و آزار این آقا کنم

شعر من کرده ادب از ( او ) نوشته درغزل
ربه فیه تجلی و ظهر ... قبل از ازل

(تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافریست)
سر سپردن بر نگاهش ابتدای شاعریست

او سراسر جلوه های اسم الرحمان شده
مو

• دوشنبه
• 27
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 11:03
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور