امام موسی کاظم علیه السلام

ای حیات روح مطهّــر
وی بقـای عالـم اکبــر
هشتمین ستارۀ عصمت
هفتمیـن وصـیّ پیمبر
یـا ولـیّ خالــق منّـان
یـا امام موسی جعفر
درِّ هفـت بحـرِ فـضیلت
بحرِ شش فروزانْ گـوهر
هم ز وصف خلـق، مبرّا
هـم ز حـد مـدح، فراتر
هم قضا تو راست به فرمان
هم قـدَر تـو راست مقـدّر
بـال ده بـه مـرغ عروجم
تـا بـه کاظمیْـن زنـم پر
کاظمیـن: قبلـۀ جان‌هـا
کاظمیـن: خانــۀ دلبــر
کاظمین: خاک دو مولا
کاظمین: شهر دو سرور
تا دهم به بارگهت جان
تا نَهم به خاک درت سر
کـرده‌ام مشــام دلـم را
از ولایــت تــو معطّــر
خاک و باد و آتش و آبند
در ارادۀ تــو مسخّــر
جـز درت پنـاه ندارم
سیّدی مرانم از این در!
گر از این درم برهانی
بـاز آ

• شنبه
• 4
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:45
• نوشته شده توسط
• یحیی

چون سرو همیشه راست قامت بودی
معنای شرافت و شهامت بودی
در بهت سکوت ظلم هارون عمری
فریاد رسای استقامت بودی
×××
درشام و سحر ز اشک خود غوغا کرد
احیاء مرام مادرش زهرا کرد
جان داد اگر چه او به کنج زندان
منشور رهائی بشر امضا کرد
×××
چون موج به هر کرانه می خوردی تو
بس طعنه از این زمانه می خوردی تو
از دست عدو به جرم حق خواهی و عشق
چون فاطمه تازیانه می خوردی تو
شاعر:سید هاشم وفایی

• یکشنبه
• 5
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 13:28
• نوشته شده توسط
• یحیی

هر كه یك دفعه سر این سفره مهمان می شود
مور هم باشد اگر روزی سلیمان می شود
سر به زیر انداختن ذاتش توسل كردن است
دردهای این حرم ناگفته درمان می شود
این كریمان لطفشان هر چند آماده ست، لیك
نام مادر كه وسط باشد دو چندان می شود
ما پدر را خواستیم و از پسر خیرش رسید
در رجب ها كاظمین ما خراسان می شود
ظاهراً عین امامی، باطناً پیغمبری
هر كه می بیند تو را، از تو مسلمان می شود
نسل موساییِ تو طبع مسیحا داشتند
یك نفر از آن همه پیر جماران می شود
این دلِ ما سینه ی ما، نه بگو اصلاً بهشت
هر كجا موسی ابن جعفر نیست زندان می شود
نیستم آهو ولی سگ هم به دردی می خورد
لااقل یك گوشه از صحنت نگهبان می شود
شاعر: علي اكبر

• جمعه
• 10
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 19:30
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

من معتکف کوی دو چشمان تو هستم کاظم
من ریزه خور سفره ی احسان تو هستم کاظم
من دل به تو دادم که مرا پاک کنی آقاجان
من محو رخ و چهره ی تابان تو هستم کاظم
تو معنی آیات و روایات کتاب پاکان
من تا به ابد واله و حیران تو هستم کاظم
تو نخل صفا بخشی و تو شاخه پر نورِ جان
سرباز رطب خورده ی گُردان تو هستم کاظم
یکپارچه نوری و تویی وادی حب و ایمان
اینک تو ببین دست به دامان تو هستم کاظم
زنجیر به پا داری و در چشم تو آبی سوزان
من گریه کن سختی دوران تو هستم کاظم
زندان شده مأنوس تو و اشک دو چشمت باران
در گوشه ی ظلمانی زندان تو هستم کاظم
سروده جعفر ابوالفتحی

• یکشنبه
• 5
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 13:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

چشمهایت اگر چه طوفانی
قلبت اما صبور و آرام است
شوق پرواز در دلت جاریست
شب اندوه رو به اتمام است
روح تو آنقدر سبکبار است
که اسیر قفس نخواهد شد
لحظه ای با مظاهر دنیا
همدم و همنفس نخواهد شد
کور خوانده کسی که می خواهد
بسته بیند شکوه بالت را
چشم اگر واکنند می بینند
جبروت تو را، جلالت را
چه غم از این که گوشة زندان
شب و روزش کبود و ظلمانیست
در کنار فروغ چشمانت
جلوة آفتاب پیدا نیست
همدمی غیر اشک و شیون نیست
در سحرگاه خیس تنهائیت
می شود در غروب عاطفه ها
تازیانه انیس تنهائیت
راوی اوج غربت و درد است
آه و أمّن یجیب تو هر روز
گریه در گریه: «رَبِّ خَلِّصنِی»
ندبه های غریب تو هر روز
از تمام صحیفۀ عمرت
آه چند

• دوشنبه
• 6
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 05:56
• نوشته شده توسط
• یحیی

مهـــــدی بــــیا گـــــوشه زندان نظر کن
بــــــا دیدۀ گریان عـیــــــادت از پدر کُن
اسیر زنجیر ستــم، گردیده با اندوه و غم
موســـــــی بـــــن جعفر، موسی بن جعفر
بـــــــر گو به زهرا مادرت سرت سلامت
دیــــــدار مـــــــوسی و تو در روز قیامت
از ظلـم زندانبان او، بر لب رسیده جان او
مــــــوسی بن جعفر، موسی بن جعفر(2)
دیــــــــــــگر مکن از دوری او آه و فریاد
چـــــــون یوسفت از کنج زندان گشته آزاد
از ظلم هارون لعین، گشته شهید زهر کین
مــــــوسی بن جعفر، موسی بن جعفر (2)

• دوشنبه
• 6
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 06:27
• نوشته شده توسط
• یحیی

تا بال و پری بود قفس را نگشودند آن روز نگشودند قفس را که پری نیست
بیهوده قفس را مگشایید پری نیست ! جز مشت پری ، گوشه زندان اثری نیست
گفتم به صبا درد دل خویش بگویم امّا به سیه چال ، صبا را گذاری نیست
امیّد رهایی چو از این بند محال است
دل را به جز از مرگ نجات دگری نیست

• دوشنبه
• 6
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 12:39
• نوشته شده توسط
• یحیی

کنون که گوشه ی زندان به بند زنجیرم

خدا گواست چو زهرا ز زندگی سیرم
شبیه مادر مظلومه تا ورود اجل
دو دست بسته ی خود سوی آسمان گیرم
شکسته پا و کمان قد ، رسیده جان به لبم
شکنجه های عدو کرده اینچنین پیرم
ز تار کعب نی و پود تازیانه ی کین
به باغ یاس ولایت ، بنفشه تصویرم
عدو بدون جهت ناسزا به من می گفت
اگر چه گفته خدا از تبار تطهیرم
زجانب من خسته به دخترم گویید
اسیرِ سلسله ها نِی ، اسیر تقدیرم
رضا بیا که نگاهم به چار چوب در است
بیا که کنج قفس بی شکیب می میرم
به یاد کرب و بلا بی قرار می گریم
به یاد حنجر شش ماهه و پَرِ تیرم
به یاد ساقی بی دست و مشک علقمه ام
به یاد راس جدا از جفای شمشیرم

• یکشنبه
• 12
• خرداد
• 1392
• ساعت
• 15:31
• نوشته شده توسط
• یحیی

مانند دودمان صبوری که داشتی
ارثیه ی عتیق شعوری که داشتی
یک عمر با جهالت شب در ستیز بود
در سینه ات اصالت نوری که داشتی
شیرازه اش به غیر غم مردمان نبود
دیوان بغض های قطوری که داشتی
در گوش کافر و کر زندان شهید شد
فریادهای زنده به گوری که داشتی
آه ای نسیم خسته ی فرسوده بال و پر !
همراه غربتِ به وفوری که داشتی
در ذهن عشق ، خاطره ای جاودانه است
از کوچه های خاک عبوری که داشتی

شاعر : سودابه مهیجی

• یکشنبه
• 24
• آذر
• 1392
• ساعت
• 05:24
• نوشته شده توسط
• یحیی

دستم به دامن تو که آقا تری از آن
کز روی خشم سخت بگیری به دیگران
رخصت بده یکی دو غزل درد دل کنم
یعنی سلام خوب خوش اخلاق مهربان
آقا، سلامِ گرگ ولی بی طمع که نیست
ما را که نیست دغدغه ای غیر آب و نان
در اوج درد آمده بودم زیارتت
یادت اگر که نیست نشانی به آن نشان -
که تا به تو رسیدم از ذهن من پرید
آن حرف ها که بود تمامش نوک زبان!
از لطف دست های پر از مهربانیت
رد می شوند مردم آزاده همچنان -
با رخش استغاثه و با بال عاشقی
از هفت خوان عالم و از هفت آسمان
شرمنده ام که هیچ ندارم به غیر اشک
باید که از خجالت لبخند هایتان -
یک روز در بیایم اگر مهلتم دهد
این بغض بي اراده و این اشک بی امان

شاعر : علی فردوسی

• دوشنبه
• 30
• دی
• 1392
• ساعت
• 08:08
• نوشته شده توسط
• یحیی

اشکی نمانده است که بر لب تبسّم است
حالا که آب نیست وضوها تیّمم است
از بس که توبه کرده و آن را شکسته ایم
از یاد برده ایم که این بار چندم است
موسای من کجاست عصای عنایتت؟
در من هزار نیل هوس در تلاطم است
مدیون دست های تو هستیم یک به یک
برنا و پیر، عاقل و عاشق، خمار و مست
از بس که بیت بیت، خجالت کشیده ام
پیش تو دست و پای غزل های من گم است
قلبت به جستجوی عزیزان دو تکّه شد
یک تکّه اش به مشهد و یک تکّه اش قم است
امّا بدان که عشق جگر گوشه های تو
در قلب ما عزیز ترین چیز مردم است
آقا تو را به جان رضایت، عنایتی!
این بیت هر چه نیست ولی بیت هشتم است
داری به بیت آخر من رو می آوری
تعبیر این وداع سلامٌ علیکم ا

• دوشنبه
• 7
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 11:39
• نوشته شده توسط
• یحیی

ابتدا چشمان خود را رو به چشمم باز كن
بعد از آن با چشم هايت دلبري آغاز كن
آه اي موسي ترين! پيغمبرا! عالي مقام!
دست خود را در گريبانت ببر اعجاز كن
من گناهي كرده ام! رقصيده ام ساغر به دست
دست و پا گم كرده بودم پيش تو! اغماض كن...
بال هايت سبزتر از گنبد خضرايي ات
سبز گنبد! بال بگشا تا دلم پرواز كن
ای قمر! زيبا بشر، خورشيد! شمس مستمر!
اي شكر اندر شكر كمتر برايم ناز كن
شهد شيرين! كوكب دين! گريه هايت را بخوان
خنده هايت را سپس لفافه ی الفاظ كن...
بغض ها دارم ولی اشکم نمی آید چرا؟
سوره ای مکّی بخوان و بغض من را باز کن

شاعر : وحیده افضلی

• سه شنبه
• 8
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 04:44
• نوشته شده توسط
• یحیی

در سایه سار کوکب موسی بن جعفریم
ما شیعیان مکتب موسی بن جعفریم
فیضش به گوشه گوشه ی ایران رسیده است
یعنی گدای هر شب موسی بن جعفریم
هستی ماست نوکری اهل بیت او
ما خانه زاد زینب موسی بن جعفریم
قم آستان رحمت آل پیمبر است
در این حرم، مُقرَّب موسی بن جعفریم
با مهر و رأفتش دل ما را خریده است
ما بندۀ مُکاتَب موسی بن جعفریم
چشم امید اهل دو عالم به دست اوست
مات مرام و مشرب موسی بن جعفریم
حتی قفس براش مجال پرندگی ست
مدیون ذکر و یا رب موسی بن جعفریم
دل سوخته ز ندبه ی چشمان خسته اش
دلخون ز ناله و تبِ موسی بن جعفریم
آتش زده به قلب پریشان، مصیبتش
با دست بسته غرق سجودست حضرتش
از طعنه های دشمن نادان چه می کشید
ب

• سه شنبه
• 8
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 04:46
• نوشته شده توسط
• یحیی

دل گم شده در زلف تو پيدا شدني نيست
بسته ست به رويش در و در واشدني نيست
دل جرأت سرشار شدن از تو ندارد
اين بركه سرابي ست كه دريا شدني نيست
آرامش دل هاي پر از فاصله و درد
كاري ست كه با شايد و امّا، شدني نيست
از خنده ی فرعون برآمد كه در اين نيل
اين در سبد انداخته موسي شدني نيست
اين آرزوي كال رسيدن به تو اي دوست
فكري ست كه در باورت آيا شدني نيست؟
وقتي كه غزل آينه ساز غم عشق ست
اي واي بر آن دل كه مصفّا شدني نيست
چشم تر يك مرد به شب هاي سترون
مي گفت صميمانه: خدايا! شدني نيست؟

شاعر : عبدالرضا مدرس زاده

• چهارشنبه
• 30
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 05:49
• نوشته شده توسط
• یحیی

بر موسی جعفر شه والا صلوات
بر زاده ی آزاده ی زهرا صلوات
او باب حوائج است از سوی خدا
از او بطلب حاجت خود با صلوات

شاعر : محمد مبشری

• جمعه
• 26
• اردیبهشت
• 1393
• ساعت
• 18:26
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ما پیروان مکتب دین پیمبریم
از سوز عشق، دوست و محبان حیدریم
این افتخار بس بود از بهر ما، که ما
خدمتگزار درگه موسی بن جعفریم

شاعر : محمد مبشری

• شنبه
• 3
• خرداد
• 1393
• ساعت
• 03:53
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

آنکس که مهر ، در برش از ذره کمتر است
بر عاصیان شفیع به صحرای محشر است
خورشید تابناک ولایت ،امیر عشق
هفتم امام ،حضرت موسی بن جعفر است

شاعر : محمد مبشری

• شنبه
• 3
• خرداد
• 1393
• ساعت
• 04:16
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

آن رهبری که از همه رهبران سر است
از کردگار وارث ختم پیمبر است
جد ولی عصر امام زمان بود
باب النجات حضرت موسی بن جعفر است

شاعر : محمد مبشری

• شنبه
• 3
• خرداد
• 1393
• ساعت
• 04:27
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

در ماه رجب که هست ماه برکات
شد باز بسوی خلق ابواب نجات
بخشیده شود گناه هر کس که ز شوق
بر موسی جعفر بفرستد صلوات

شاعر : محمد مبشری

• شنبه
• 3
• خرداد
• 1393
• ساعت
• 04:30
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

اشعار زیر حاصل تلاش دسته جمعی شعرای گرانقدر اهل بیت در یکی از گروه های فعال در زمینه اشعار مذهبی در شبکه اجتماعی واتس اپ می باشد.

شعرای گرانقدر احساس شاعرانه خود را در مورد این عکس بیان کردند.

باشد قرار و وعده ما شهر کاظمین....
تهران برای عرض ادب؛؛ باب میل نیست...
اصغر اعرابی
**********************
از بس که حاجت داده ای بعد از نمازم
دست قنوتی هم به سوی کاظمین است...
حسین عباسی فر
**********************
از آدمیت هم نبردم من نصیبی
ای کاش بودم جای آن بالا کبوتر
حسین عباسی فر
**********************
ازبس که دست های دعا سمتت آمده
آيينه ی تمام نمای خدا شدی
مجتبی خرسندی
**********************
روی صح

• یکشنبه
• 4
• خرداد
• 1393
• ساعت
• 17:02
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

هر شب گـدايِ خانه ي موسي ابن جعفريم
از خانه اش طعامِ كريمانه مي بريم

نامش ميانِ سينه ي ما حَك شد از ازل
ما نامِ او به نزدِ اجانب نمي بريم

صدها نبي غلامِ شَهنشاهِ كاظمين
عمري بود كه نوکرِ اربابِ محشریم

بابُ الحوائج است و نگه ميكند به ما
همواره با نگاهِ طبيبانه بهتريم

آقاي ما به ما نظر از لطف ميكند
ما ذره ايم و بر همه دُردانه ها سريم

وقتي كه شيعه گشته بلا بر حراميان
معلوم ميشود كه همان قومِ برتريم

در راهِ شیعه ، ما نشناسيم سر به تن
در راهِ شیعه ، ما همه يارانِ حيدريم

هم بي قرارِ روضه ي موسي ابن جعفر و
هم بي قرارِ روضه نشينانِ مادريم

در كاظمين بي سر و سامانِ اين پدر
در قُم غلام و حلقه به

• یکشنبه
• 15
• فروردین
• 1395
• ساعت
• 18:12
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

صالح ترین عبد خدا موسی بن جعفر

حق است هرکس هست با موسی بن جعفر

ما بنده و آقای ما موسی بن جعفر

محتاج‌ها گویند یا موسی بن جعفر

در پای جودش اغنیا محتاج هستند

قربانیش در ماه حج حجاج هستند

مستیم مست باده باب الحوائج

هستیم ما دلداده باب الحوائج

قربان خانواده باب الحوائج

آقاست آقا زاده باب الحوائج

با بچه هایش صاحب سرمایه هستیم

با مشهد و شیراز و قم همسایه هستیم

بال ملائک هست فرش زیر پایش

ایزد مسخّر کرده هستی را برایش

هستند در ایران ما فرزندهایش

معصومه‌اش آمد به دنبال رضایش

انوار او تقسیم شد بر مشهد و قم

او را زیارت میکنم در مشهد و قم

او آیت عظمای آیات خدا بود

شب تا سحر گرم مناجات خد

• پنج شنبه
• 23
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 08:12
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

می رسد از هر طرف زائر مدام از راهِ دور

سهم من در حدّ یک عرض ِ سلام از راه دور

نیستم دور ضریحت! در خیالم باز هم-

می روم گم می شوم در ازدحام از راه دور

در طوافت می دوَم با پای شعرم هفت بار

تا کمی زائر شوم با احترام از راه دور

اشک می ریزد دلم! از شوق پرپر می زند

دور گنبد؛ بر فراز پشت بام از راه دور

آیهٔ «وٱلکاظمینَ ٱلغَیظ» راه و رسم توست

کاش دریابی مرا در این مقام از راه دور

حضرت باب ٱلحوائج هستی و تا زنده ام

میگذاری مهربان... سنگ تمام از راه دور

بارها با چشم خود دیدم سپردی از کرم

زخم هایم را به دست التیام از راه دور

بُعد منزل نیست... اما در حرم حالم خوش است

گر چه می دانم نظر دارد

• پنج شنبه
• 20
• مهر
• 1396
• ساعت
• 12:24
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

هر عاشق سرگشته ای که غرق حیرانی ست
آقاست مادامی که در دام تو زندانی ست
در سینه ام جز مهر تو جاری نخواهد شد
با شوق مدح تو لبم گرم غزل خوانی ست
هر کس که خرج غیر تو کرده ست طبعش را
قطعا ضرر کرده ، پریشان از پشیمانی ست
مانند "بشر حافی" خود سر به راهم کن
رو کن به این دل این دلی که رو به ویرانی ست
لطفی کن امشب در به روی سائلت واكن
من که خبر دارم در این خانه فراوانی ست
عمری نمک گیر تو میباشیم و بدبخت است
هرکس کنار سفره ی اولاد زهرا نیست
شیراز ، قم ، مشهد شهادت میدهند آقا
این سرزمین از لطف تو همچون گلستانی ست
یک پنجره فولاد باید ساخت در صحنت
این ایده از آن هنرمندان ایرانی ست
تحویل میگیری دوچندان در حر

• جمعه
• 28
• مهر
• 1396
• ساعت
• 14:10
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

آقا جون من به فدایِ دلِ با صفای تو

بس که دارم تو سرم اون عطشِ هوای تو

متحیّرم از اون ذوقِ کبوترای تو

دمادم پَر می کشن رو گنبدِ طلای تو

دونه دونه می چینن دعای زئرای تو

قصدِ حاجت می برن به ساحتِ خدای تو

اون آغوشِ قشنگِ تو

برای زائرا بازه

هر کی به پا بوست مییاد

چه زود دلش رو میبازه

چه قصه داره غریبیِ تو

کسی ندیدیم به خوبیِ تو

ابرِ نگاهم بارون میباره

فضای صحنت چه سوزی داره

بس که رحمت میباره ز آسمونِ حرمت

گناهام رو میشوره اشاره های نم نم ات

زائرا دخیل میشن بر ضریحِ منوّرت

عطرِ حاجت میگیرن همه به لطف و کرمت

آقای مهربونیها، آقای هم زبونیها

بیا وُ دستامو بگیر، منو ز خود نکن جدا

خود

• دوشنبه
• 13
• آذر
• 1396
• ساعت
• 10:19
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

در دو عالم در دلش هرگز نباشد درد و غم
بر درِ این خانه هر کس شد عزیز و محترم

خانه ای که حک شد از روز ازل بر سردرَش
ذکر «یاموسی بن جعفر(ع)» یا امام ذوالکرم

آمدم! چون راه دادی و نمیگویی که این؛
روسفید و روسیاه است و عرب یا که عجم

سفره ام برکت گرفت از ریزه نانِ سفره ات
کم شده اما نمیدانم چرا رزق حرم؟!

در هوای مشهد و قم بارها حس کرده ام
فاصله دارم فقط با کاظمینت یک قدم

حضرت باب ٱلحوائج هستی و شد مستجاب
حاجتم یا از تو یا از حضرت صاحب-علَم

عاشقِ شش گوشه ام! هنگام امضایِ برات
جا نمانم از نگاه تو... نیفتم از قلم

بسکه خوبی سائلت را پرتوقع کرده ای
کم نمیخواهم! نخواهد رفت چون دستت به کم

صبر کن آقا

• چهارشنبه
• 22
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 17:50
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

امام کاظم

شوم فدای شما و تمام صحن و سرایت
دوباره مرغ دل من دلش گرفته برایت

گدای خانه ی تو آمده به حال غمینی
شفاعتی زتو گیرد که تو عزیز زمینی

تو باب حاجت ما و پدر برای رضایی
تو عبد صالح حق و تو زینت دو سرایی

تویی به کنج قفس طائر شکسته پر و بال
فدای غربت تو ای مه و ستاره ی هر سال

دو دست حاجت ما باشد ای یگانه به سویت
که باب حاجت مایی تو هم مثال عمویت

نظر به حال دلم کن مرا زغم تو رها کن
در این زمانه ی سختی بیا مرا تو صدا کن

• جمعه
• 24
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 17:40
• نوشته شده توسط
• وحید زحمت کش شهری

بسم الله الرحمن الرحیم

ای سیطره ی قدرت تو کُلّ عوالِم
ای تابع حُکم تو تمامی مَحاکِم

خورشیدی و از بُخل،وجودت شده عاری
یعنی که بُود مثل خُدا لطف تو دائم

جز عفوِ خطاکار کجا سر زند از تو ؟
جایی‌که"گذشت"است‌ به اخلاق تو حاکم

همراه رسولان اولوالعزم الهی
سادات ملائک به سر کوی تو عازم

هم عارف و هم زاهد و هم شیخ و هم عالِم
بُردند از انفاس شما فیضِ مُداوِم

هرگز ننشیند سر هر سفره ی رنگین
هرکس که سر سُفره ی تو شد مُتنعِّم

در رُتبه بُود همقدم موسیِ عمران
هرکس که کلیمت شده یا حضرت کاظم

از کُنهِ جلالت ؛ به خدا هیچ نفهمند
گیرم همه ی عالَم و آدم شود عالِم

اظهار وجود از من و ما فعل قبیحی ست
تا در حرمت

• دوشنبه
• 12
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 14:54
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

احوالِ من از این تنِ تبدار روشن است
زندانِ من به چشمِ گُهَربار روشن است
از صبح تا غروب که حَبسم به زیرِ خاک
تا صُبح، حالم از دَمِ افطار روشن است
این سالها که سَخت گذشته برای من
هر لحظه اش زِ آهِ شَرَربار روشن است
یکجا بلای شیعه به جانم خریده ام
آثارِ آن به جسمِ منِ زار روشن است
معلوم تا شود به سرِ من چه آمده
از صورتم که خورده به دیوار روشن است
حرفی از استخوانِ صَبورم نمی زنم
از ساقِ پام شدّتِ آزار روشن است
جسمم کبود است، ولی غیرِ عادی است
حتّی به زیرِ سایه ی دیوار روشن است
زنجیر را که عُضوِ جدید تَنَم شده
پنهان نکرده ام، همه اسرار روشن است
من دیده بسته ام به همه غیرِ فاطمه
چشمم فقط به دیدنِ دل

• پنج شنبه
• 15
• آذر
• 1397
• ساعت
• 13:10
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

قطعا کسی این لحظه بالین سرش نیست
از این همه شیعه کسی دور و برش نیست

هم بودن خواهر به نحوی التیام است
هم شکر باید گفت از اینکه خواهرش نیست

از یک طرف ای کاش پیشش دخترش بود
از یک طرف بهتر که اینجا دخترش نیست

حجم غل و زنجیرهای دور پایش
اندازه ی جسم نحیف و لاغرش نیست

یکبار دیگر جای شکرش مانده باقی
چشم پلیدی در پی انگشترش نیست

شد جسم آقا روی در تشیع اما
مثل مدینه در که روی پیکرش نیست

• پنج شنبه
• 18
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 18:30
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور